จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 590

[ เพื่ออิสซาเบล ]
★ ภารกิจลับ ★
    อิสซาเบลคือนักรบหมายเลขหนึ่งของโบสถ์รีเบคก้า  เธอมีภารกิจต้องคอยปกป้องโบสถ์ด้วยร่างสีขาวอยู่บ่อยครั้ง  ทำให้อายุขัยถูกบั่นทอนอย่างรวดเร็ว
    นี่คือชะตาชีวิตอันน่าเศร้าที่มนุษย์คนหนึ่งมิอาจขัดขืน  แม้กระทั่งสันตะปาปาดาเมี่ยนก็มิอาจช่วยเธอได้
    แต่กับท่านนั้นต่างออกไป 
    จงดัดแปลงหอกไลฟาเอลให้กลายเป็นสุดยอดศาสตรา
    จงพิสูจน์ให้โลกได้เห็น  ว่าทักษะการตีเหล็กของท่าน  คือพลังอำนาจมหาศาลที่สามารถทำลายกฏของเทพได้    
    จงแสดงเทคนิคที่ก้าวข้ามสรรพสิ่ง  จงแสดงความยิ่งใหญ่ให้โลกได้เห็น  
    จงพิสูจน์ว่าท่านคู่ควรกับการเป็นเทวะตำนานเหนือตำนาน
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : 
- ทำให้พลังเทพอ่อนแอลงเพื่อยืดอายุขัยให้อิสซาเบล
- หอกไลฟาเอลต้องทรงพลังยิ่งขึ้นกว่าเดิม
รางวัลภารกิจ : ค่าความเป็นเทพ +1

    'เราต้องการค่าความเป็นเทพเพื่อผลประโยชน์ในระยะยาว'

    ภารกิจลับถือเป็นสุดยอดภารกิจ  รางวัลตอบแทนคือสิ่งที่หาไม่ได้จากภารกิจทั่วไป
    ครั้งนี้  ภารกิจลับของกริดได้รับสิ่งตอบแทนคือค่าความเป็นเทพ +1
    หมายความว่า  ค่าความเป็นเทพจะเพิ่มไม่ได้ด้วยวิธีการปรกติเฉกเช่นค่าความโชคดี  
    สมญานามวีรบุรุษอาณาจักรและผู้กอบกู้โลกจะช่วยเพิ่มค่าสถานะทุกชนิดอีก 320 แต้ม  แต่สมญานามทั้งสองไม่ส่งผลกับค่าความโชคดีและค่าความเป็นเทพ

    'ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น'

    กริดไม่คาดหวังตั้งแต่ต้น  มันคงแปลกหาค่าสถานะที่ได้รับพลังใหม่ทุก 10 แต้มจะเพิ่มขึ้นด้วยวิธีง่ายดายเช่นนั้น

    'ช่างเถอะ'

    ตอนนี้มีเรื่องอื่นที่น่าปวดหัวยิ่งกว่า
    กริดต้องสะกดพลังเทพไปพร้อมกับการทำให้หอกไลฟาเอลทรงพลังยิ่งขึ้น
    ช่างเป็นภารกิจที่เหลวไหลสิ้นดี
    ลองนึกภาพตาม  สาเหตุหลักที่หอกไลฟาเอลทรงพลังอย่างมาก  เป็นเพราะมันอัดแน่นไปด้วยพลังเทพ  
    ถ้าหากสะกดพลังเทพนั้นไว้  หอกย่อมต้องอ่อนแอลง 
    ในทางทฤษฏี  ไม่มีทางที่มนุษย์จะสร้างสิ่งของซึ่งมีอำนาจสูงกว่าพลังเทพมาชดเชยได้แน่

    ทว่า

    'เราไม่มีทางเลือกอื่น  นอกจากต้องทำ'

    กริดบ่นอุบอิบเหมือนทุกครั้ง  แต่เขาก็ไม่คิดยอมแพ้
    ภารกิจนี้ไม่มีระยะเวลาจำกัด  และตัวกริดเองก็ต้องการเพิ่มค่าสถานะใหม่เช่นกัน  
    ทว่า  เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด  กริดต้องการมอบความสุขให้อิสซาเบล
    
    'ภารกิจนี้หมายถึงอนาคตของดาเมี่ยนและอิสซาเบล  เราจะรีบร้อนไม่ได้เด็ดขาด  ต้องใจเย็นเข้าไว้'

    "..."

    กริดลุกยืนขึ้นหน้าเตาหลอม  เขากำลังครุ่นคิดด้วยบรรยากาศรอบตัวที่เงียบขรึม
    ประหนึ่งศิลปปินหรือช่างฝีมือที่ไม่พึงพอใจผลงานของตน  
    บรรยากาศเช่นนี้  เกิดได้จากการสั่งสมประสบการณ์มหาศาลตลอดหลายปี

    'แค่ได้ยืนมองจากตรงนี้ก็คุ้มค่าแล้ว'

    'บรรยากาศรอบตัวของเขาไม่ใช่เรื่องล้อเล่น'

    'เราอยากเป็นแบบชายคนนี้ให้ได้สักวัน'

    ช่างตีเหล็กของไรน์ฮาร์ทต่างพากันอิจฉาและชื่นชมกริด
    ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่  นี่คือความองอาจของช่างตีเหล็กในตำนานที่เติบโตจนถึงระดับหนึ่ง

    "หืม..."

    กริดยังคงครุ่นคิด

    'รูปทรงหอกอยู่ในสภาพสมบูรณ์มากก็จริง...  แต่จะเกิดอะไรขึ้นหากเราเปลี่ยนรูปทรงหอกให้เหมาะสมกับร่างกายอิสซาเบล'

    มีโอกาสที่หอกไลฟาเอลจะแข็งแกร่งขึ้นเล็กน้อย  แต่แลกมากับการที่  เงื่อนไขสวมใส่จะเปลี่ยนเป็นอิสซาเบลเพียงผู้เดียว

    '...ไม่ได้เด็ดขาด  หอกไลฟาเอลคือศาสตราเทพของศาสนา  ไม่ควรออกแบบให้ใครบางคนใช้ได้เพียงผู้เดียว...  ยังมีอะไรอีก  ลองนึกเข้าสิ'

    กริดเริ่มต้นด้วยวิธีคิดพื้นฐาน  ก่อนอื่นก็ทำความเข้าใจกับพลังของหอก  จากนั้นก็ดัดแปลงให้มันมีประสิทธิภาพสูงขึ้น  
    แต่สิ่งนี้ไม่ง่ายเลย  เมื่อพลังเทพถูกสะกดไปหลายส่วน  ลำพังเทคนิคพื้นฐานไม่มีทางชดเชยพลังเทพที่สูญหายได้แน่

    'เดี๋ยวก่อน...'

    ดวงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า  แทนที่ด้วยดวงจันทร์ยามค่ำคืน
    กริดจ้องมองเตาหลอมด้วยแววตาลุ่มลึกและเฉียบคม

    'หากเราเปลี่ยนวัสดุ...'

    อดามันเที่ยมจัดเป็นสุดยอดโลหะในเวลานี้  เป็นรองเพียงพาเฟรเนี่ยมเท่านั้น
    ทำให้ในตอนแรก  กริดจึงไม่มีเหตุจำเป็นที่ต้องเปลี่ยนวัสดุที่ใช้สร้างหอกไลฟาเอล  เพราะมันสมบูรณ์แบบมากอยู่แล้วนั่นเอง
    แต่หากลองคิดดูให้ดี  ปัจจุบัน  เขามีวัสดุใหม่ที่ไม่ด้อยไปกว่าอดามันเที่ยมเลยสักนิด

    'กระดูกและเขาของบีเลียล!'

    อดามันเที่ยมคือ 'แร่' ที่พบได้ในดินแดนเทพเท่านั้น
    แต่หากนำมาเทียบกับกายาของจอมอสูรอันสูงส่ง  มันจะดูด้อยค่าลงไปทันที
    กริดเริ่มแสยะยิ้มชั่วร้าย

    'หากเราสร้างหอกด้วยกระดูกบีเลียล  พลังของมันจะต้องสุดยอดมากแน่!'

    เรื่องง่ายๆ เช่นนี้  เหตุใดตนเพิ่งนึกออกกันนะ
    ทันใดนั้น  บราฮัมรีบราดน้ำเย็นใส่กริดที่กำลังตื่นเต้น

    'นายกล้าผสานกระดูกของจอมอสูรแสนโสมมเข้ากับพลังเทพธิดารีเบคก้าเชียวหรือ… คุคุคุ!  น่าสนุกดีนี่!  แต่นั่นไม่ทำให้โบสถ์รีเบคก้าเสื่อมเกียรติเอารึไง'

    "อะ..."

    คงไม่มีใครรับได้แน่  หากรู้ว่าส่วนหนึ่งของร่ายกายจอมอสูรถูกนำมาสร้างเป็นอาวุธศักดิ์สิทธิ์ของโบสถ์  
    เมื่อตระหนักได้  กริดเริ่มขบคิดอย่างปวดหัวอีกครั้ง

    'ชักไม่ง่ายแล้วสิ'

    บราฮัมให้คำแนะนำแก่กริดที่กำลังท้อแท้
    
    'ทำไมไม่ลองเวทมนตร์ล่ะ'

    '...'

    'ผสานเวทมนตร์ลงในหอกไลฟาเอล  หากเป้าหมายคือการทำให้หอกไลฟาเอลทรงพลังยิ่งขึ้น  การผสานเวทมนตร์ลงไปก็ถือเป็นตัวเลือกที่ดี'

    เป็นคำตอบที่ถูกต้องและเรียบง่าย  แต่ในทางปฏิบัตินั้น...

    "ด้วยวิธีไหนล่ะ..."

    การสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์แบ่งออกเป็นสามขั้นตอนหลัก
    ขั้นตอนที่หนึ่ง  ฝังวงจรเวทมนตร์ลงไปในไอเท็ม  เพื่อให้ไอเท็มสามารถรับมานาจากผู้ใช้งานได้      
    ขั้นตอนที่สอง  ใช้เวทมนตร์สร้างตราประทับขึ้นบนไอเท็ม
    ขั้นตอนที่สาม  บรรจุเวทมนตร์ที่ต้องการลงไปในตราประทับ
    
    ฟังดูเหมือนง่าย  แต่ความจริงแล้วแสนโหดหิน
    แม้กระทั่งผู้ที่เรียกตนเองว่ามหาจอมเวทยังมิอาจสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ได้ดั่งใจนึก
    นี่ไม่ใช่ขอบเขตการทำงานของกริด  ผู้เป็นช่างตีเหล็กเลยสักนิด
    บราฮัมกล่าวกับกริดอย่างภาคภูมิ

    'ฉันจะสอนนายสร้างไอเท็มเวทมนตร์เอง'

    "อ๊ะ...!!"

    กริดพลันตระหนักได้หนึ่งสิ่ง   
    ใครกันที่สร้างสุดยอดโลหะของโลกอย่างพาเฟรเนี่ยมขึ้น
    คำตอบคือแพ็กม่าและบราฮัม  
    มหาจอมเวทในตำนานอย่างบราฮัมย่อมรู้วิธีสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์
    แววตากริดส่องประกายทันที

    "นายจะสอนฉันจริงหรือ  อย่างฉันเนี่ยนะ… จะสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ได้"

    หากกริดสามารถสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ได้ล่ะก็  ในอนาคต  ไอเท็มสวมใส่ของสมาชิกโอเวอร์เกียร์จะหลากหลายและทรงพลังขึ้นอีกหลายเท่า
    ไม่เกินจริงเลยหากจะกล่าวว่า  การเรียนรู้ในวันนี้มีมูลค่ามหาศาล
    ขณะชายหนุ่มกำลังเปี่ยมด้วยความคาดหวัง  บราฮัมได้กล่าวในสิ่งที่กริดฟังแล้วอุ่นใจยิ่งกว่าเดิม

    'แพ็กม่าสามารถสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ได้  ดังนั้นนายก็ทำได้เช่นกัน'

    "จ--จริงหรือ...!  แล้วทำไมถึงไม่บอกให้เร็วกว่านี้!"

    'หลังจากสังหารจอมอสูรบีเลียล  ค่าสติปัญญาของนายเพิ่มขึ้นหลายระดับ  ทำให้มีศักยภาพสูงพอจะเรียนรู้วิธีการสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ได้แล้ว… โดยก่อนหน้านั้น  นายเป็นแค่ไอ้งั่งสมองทึบที่สอนไปก็เสียเวลาเปล่า'

    "..."

    กริดสรรเสริญสมญานามผู้กอบกู้โลกทันที
    ขณะเดียวกัน  ข้อความระบบก็แสดงขึ้น

[ ท่านได้รับหนึ่งใน 'ทักษะที่ถูกผนึก' ของผู้สืบทอดแพ็กม่า ]
[ ท่านสามารถครอบครอง <สูตรการผลิตยุทธภัณฑ์เวทมนตร์> หากบรรลุภารกิจของบราฮัม ]

[ ภารกิจใหม่ถูกสร้างขึ้น ]

[ ฝึกฝนเทคนิค ]
ระดับความยาก : SSS
    เดิมที  ยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ถือเป็นสิ่งที่สร้างได้โดยฝีมือจอมเวทเท่านั้น
    แต่ในอดีต  ช่างตีเหล็กในตำนาน 'แพ็กม่า' ทำการออกแบบสูตรการผลิตยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ขึ้นสำเร็จ  ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความช่วยเหลือจากบราฮัม
    ท่านสามารถเรียนรู้วิธีการผลิตยุทธภัณฑ์เวทมนตร์จากบราฮัมได้เช่นกัน
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : ทำในสิ่งที่บราฮัมต้องการ
รางวัลภารกิจ : สูตรการผลิตยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ เลเวล 1
    
    "บราฮัม  นี่นาย..."

    บราฮัมช่วยแพ็กม่าไว้มาก  แต่กลับถูกแพ็กม่าหักหลังอย่างน่าเจ็บใจ
    ขณะกริดกำลังหดหู่  บราฮัมพูดขึ้น
    
    'อย่าหักหลังฉันก็แล้วกัน'

    "..."

    การถูกเพื่อนสนิทหักหลังคงสร้างแผลใจให้บราฮัมอย่างใหญ่หลวง
    หากเปลี่ยนบราฮัมเป็นกริด  เขาคงไม่คิดเชื่อใจมนุษย์คนใดอีกเลย
    ถึงกระนั้น  บราฮัมกลับเชื่อใจกริดมากขึ้นยิ่งเวลาผ่านไป
    ส่วนเหตุผลคืออะไร...
    กริดอดสงสัยไม่ได้  เขาจึงเอ่ยปากถาม

    "บราฮัม  ทำไมนายถึงทำดีกับฉันนัก"

    บราฮัมรีบโพล่งขึ้นอย่างลนลาน
    'อ--อะไร!  ค--ใครทำดีกับนายกัน!'

    แม้บราฮัมจะปฏิเสธ  แต่ก็เถียงไม่ได้ว่าเขาทำดีกับกริดมาก  คอยช่วยเหลือในหลายเรื่องเสมอ  
    ทำไมน่ะหรือ
    เพราะนิสัยของกริดแตกต่างจากแพ็กม่าโดยสิ้นเชิง 
    แพ็กม่า  ชายผู้ยึดมั่นในอดุมการเป็นหลัก  เขายอมหักหลังพวกพ้องเพื่อเลือกปกป้องโลก
    ตรงกันข้ามกับกริด  ชายคนนี้รักพวกพ้องเหนือสิ่งอื่นใด
    บราฮัมถูกขับออกจากโลกแวมไพร์นานหลายร้อยปีแล้ว  อุปนิสัยของเขาค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปทีละนิด  ชายคนนี้ต้องการเป็นเพื่อนแสนสำคัญของใครสักคน

    'ชิ...!'

    ทำไมจิตใจของตนถึงอ่อนแอเยี่ยงนี้...
    ย้อนกลับไปเมื่อครั้งรับมูมัดเป็นศิษย์  บราฮัมริษยาในพรสวรรค์ของมูมัด  จนแย่งชิงความสำเร็จทั้งหมดของศิษย์มาเป็นของตน  เขามีแผนจะลบตัวตนมูมัดออกจากโลกอย่างสมบูรณ์  
    แต่เอาเข้าจริง  เมื่อถึงเวลาที่ต้องฆ่า  บราฮัมกลับตัดใจลงมือไม่ได้
    ในภายหลัง  มูมัดมัวยุ่งอยู่กับการหาทางรักษาโรคร้ายของตน

    '...'

    มูมัด  
    รอยยิ้มของชายคนนั้นทั้งน่าเอ็นดูและไร้เดียงสายิ่งกว่าใครทั้งหมด
    
    กริดโพล่งขึ้น
    "มัวรออะไรอยู่  รีบสอนฉันสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ได้แล้ว"

    'ตกลง… งั้นเริ่มจากการขึ้นรูปโลหะด้วยศรเวท'

    "..."

    'ทั้งหมด 10,000 ครั้ง… นี่คือจำนวนที่นายต้องยิงศรเวทใส่โลหะ'

    "..."

    ไม่มีวิธีที่ง่ายกว่านี้แล้วหรือ...
    กริดไม่เข้าใจเลยว่า  ทำไมทุกครั้ง  คนที่บอบช้ำต้องเป็นตนเสมอ

    ***

    ลอเอลกำลังยืนส่องกระจกเต็มตัวอยู่ตามลำพัง

    "ลอเอลเอ๋ย… นายช่างเป็นชายที่สมบูรณ์แบบในทุกด้าน"
    
    พรสวรรค์ของตนนำหน้ามนุษย์ทุกคนไปไกลแล้ว  ไม่ผิดนักหากจะกล่าวว่า  ตนมีพรสวรรค์อยู่ในระดับชั้นของเทพ  
    ด้วยเหตุนี้  เหล่าเทพจึงริษยาและสาปแช่งตนอย่างนั้นหรือ
    
    "...เราถูกครอบงำด้วยคำสาปรุนแรง"

    เป็นคำสาปที่ทำให้พรสวรรค์ด้านการบัญชากองทัพไม่เบ่งบานเท่าที่ควร

    "ลอเอลเอ๋ย… นายมันปราศจากคุณสมบัติในการนำทัพโดยสิ้นเชิง"

    แผนของลอเอลสามารถจบสงครามได้รวดเร็วก็จริง  นั่นเพราะเขาเล็งโจมตีใส่ไรน์ฮาร์ทที่เป็นจุดอ่อนด้วยจังหวะและช่วงเวลาสมบูรณ์แบบ  
    มันคือแผนที่ยอดเยี่ยม  ประกอบกับฝีมือที่เก่งฉกาจของพวกพ้อง  ทุกสิ่งจึงลงตัวไร้ที่ติ
    แต่ถึงกระนั้น  ลอเอลกลับมองว่าตนยังบกพร่อง

    "เราไม่อาจรับมือกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันได้ดีนัก  ในสักวัน  การนำทัพของเราจะผิดพลาดจนส่งผลให้กองทัพตกอยู่ในอันตราย"

    หน้าที่ของตนคือรองหัวหน้ากิลด์  มิใช่แม่ทัพใหญ่
    ลอเอลต้องการใครสักคนที่มีบุคลิกสง่า  สามารถกุมหัวใจผู้คน  มาพร้อมกับทักษะสั่งการอันยอดเยี่ยม
    แล้วปิอาโร่กับอัสโมเฟลล่ะ...
    ทั้งสองยังบกพร่องอยู่  แม้ในด้านการดวลหรือสงครามขนาดย่อมจะเก่งฉกาจ  แต่หากเป็นมหาสงครามระดับอาณาจักร  สองคนนี้ยังไม่เหมาะ

    'แต่ถ้าอัสโมเฟลเติบโตมากกว่านี้  นั่นก็อีกเรื่อง'

    มีใครบ้างที่เหมาะกับตำแหน่งแม่ทัพใหญ่จนกว่าอัสโมเฟลจะเบ่งบาน...
    สีหน้าของลอเอลบูดบึ้งอยู่เป็นเวลานานขณะใช้ความคิด

    "...ม--ไม่มีเลย"

    กิลด์โอเวอร์เกียร์  
    ลอเอลไม่เคยเคลือบแคลงเลยว่า  นี่คือกิลด์ผู้เล่นที่รวบรวมสุดยอดพรสวรรค์ไว้มากที่สุดของโลก  
    ทว่า  พรสวรรค์ส่วนใหญ่กลับหนักไปในด้านการต่อสู้มากกว่าบริหารจัดการ
    ลอเอลพลันท้อแท้สิ้นหวัง

    "คุคุคุ… เช่นนั้นก็ช่วยไม่ได้  เราคงต้องเฟ้นหาพรสวรรค์ใหม่จากภายนอก"

    ด้วยวิธีใดกัน...
    คำตอบนั้นง่ายมาก  เมื่อไม่นานมานี้  ชื่อเสียงของกิลด์โอเวอร์เกียร์โด่งดังเป็นพลุแตกไปทั่วโลกจากการปราบจอมอสูร  ย่อมไม่แปลกที่จะมีผู้เล่นระดับอัจฉริยะหลายคนอยากเข้าร่วม
    ลอเอลหวังใช้ประโยชน์จากจุดนั้น

    "โทบัน... นายจงเตรียมจัดการทดสอบเข้าร่วมกิลด์ครั้งยิ่งใหญ่...  จงป่าวประกาศเจตจำนงของฉันให้โลกได้รับรู้...!  เหล่าอัจฉริยะทั้งหลายเอ๋ย!  จะมีใครบ้างที่ถูกโชคชะตาลิขิตไว้ให้ร่วมงานกับฉัน!  ลอเอลผู้นี้อยากพบหน้าใจแทบขาดแล้ว!"
    
    "…สรุปคือ  ให้ฉันประกาศรับสมัครงานจากทั่วโลกใช่ไหม"

    "..."

    ทำไมสมาชิกโอเวอร์เกียร์ถึงไร้ความสุนทรีย์เช่นนี้นะ...
    ลอเอลได้แต่คับแค้นใจ

• Next
• Previous