จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 611
"อะไรนะ... แร่ที่เพิ่มจำนวนเองได้...! นายกำลังพูดเหลวไหลอะไรอยู่ เมื่อคืนดื่มหนักไปรึเปล่า"
ไม่ว่าใครก็ตาม คงเป็นการยากที่จะยอมเชื่อคำพูดจากปากไมเนอร์
ไมเนอร์แสดงสีหน้าบูดบึ้งเมื่อกริดไม่ยอมเชื่อตน แถมยังกล่าวหาว่าเป็นพวกขี้เมา
เด็กหนุ่มรีบหยิบแร่ออกจากปากถุงทันที
"มันเพิ่มจำนวนได้จริง! ตอนแรกกระผมใส่ไว้ในถุง 20 ชิ้น แต่ผ่านไปหนึ่งเดือน ปัจจุบันมันกลายเป็น 160 ชิ้น! แถมปริมาตรของแต่ละก้อนก็ยังเพิ่มขึ้นมาก!"
"...ไม่เคยคิดมาก่อนว่านายจะพูดจาเหลวไหลได้ขนาดนี้"
แต่สีหน้ากริดเริ่มตึงเครียด
เขาพลันตระหนักได้ว่า ไมเนอร์ไม่มีสาเหตุต้องรายงานข้อมูลเท็จ
'ไม่มีกลิ่นแอลกอฮอล์'
ช่างเถอะ วิธีพิสูนจ์ว่าไมเนอร์พูดจริงหรือเท็จ สำหรับกริดแล้วง่ายมาก
"การตรวจสอบของช่างตีเหล็กในตำนาน"
[ ช่างตีเหล็กที่กลายเป็นตำนานจะมีสายตาเฉียบแหลม หากมีคุณสมบัติลับซ่อนอยู่ภายในไอเท็ม มันจะถูกตรวจพบทันที ]
[ ท่านค้นพบคุณสมบัติลับไอเท็ม! ]
[ รายละเอียดไอเท็ม <แร่ที่อัดแน่นไปด้วยลมหายใจมังกรคลั่ง> มีการเปลี่ยนแปลง ]
[ เหล็กมังกรคลั่ง ]
แร่ที่พบได้ในสถานที่ใกล้เคียงกับรังของมังกรคลั่งเนอวาร์ธาน
แร่ชนิดนี้ได้รับผลกระทบจากความคลุ้มคลั่งของเนอร์วานธานตลอดหลายหมื่นปี ส่งผลให้มีทักษะน่าพิศวงมากับแร่ ทักษักดังกล่าวชื่อว่า <การงอกเงย>
เหล็กมังกรคลั่งสามารถเพิ่มจำนวนเป็นสองเท่าได้ในระยะเวลา 10 วัน
ด้วยธรรมชาติอันผิดแผกนี้ จึงเป็นการยากที่มนุษย์จะควบคุมได้
ความแกร่งเทียบเท่าเหล็กนิล แต่การถลุงทำได้ยากกว่าหลายเท่าตัว
น้ำหนัก : 5
"เฮ้ย..."
กริดแทบหัวใจหยุดเต้นเมื่อได้อ่านคุณสมบัติที่แท้จริง
เขารีบหันไปมองไมเนอร์ด้วยสายตาชื่นชม
'แร่ที่เพิ่มจำนวนได้สองเท่า...'
หมายความว่า มันจะเพิ่มจำนวนอย่างไร้สิ้นสุด ขอเพียงเก็บไว้ในคลังสมบัติ!
แถมยังมีคุณภาพระดับเดียวกับเหล็กนิล!
"ลอเอล! บางทีพวกเราอาจทำตามแผนเดิมได้ในเวลาไม่กี่เดือน ไม่ใช่สี่ปี!"
หลังจากกริดยืนยันคุณสมบัติ ท่าทีของลอเอลเปลี่ยนไปทันที
"คุคุ! ความโชคดีของฝ่าบาทจะเข้ามาในจังหวะประจวบเหมาะเสมอ ฝ่าบาทไม่คิดบ้างหรือ ว่าพระองค์มักมีโชคในช่วงเวลาความเป็นความตายเสมอ"
"ไม่จริงเลยสักนิด..."
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา หลายครั้งหลายหนที่ตนพบกับความซวยสุดขีดในยามคับขัน
ขณะลอเอลกำลังอมยิ้มและกริดกำลังหวนนึกถึงอดีต ไมเนอร์รีบโพล่งขึ้น
"มันอาจเป็นเรื่องโชคดีในสายตาพวกท่านทั้งสอง แต่สำหรับกระผมแล้ว มันไม่ใช่ความโชคดีเลยสักนิด... ผลลัพธ์นี้เกิดจากความพยายามอย่างหนักของกระผมต่างหาก!"
"แน่นอน มีหรือที่พวกเราจะไม่รู้ถึงคุณงามความดีของนาย แค่การมีตัวตนของนายก็นับเป็นวาสนาของอาณาจักรเราแล้ว นายคือสมบัติของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์อย่างแท้จริง"
กริดจ้องมองไมเนอร์ด้วยสายตาชื่นชม
'อย่างที่คิดไว้ เด็กคนนี้ใช้การได้… ถ้าคอยทำงานให้เราไปเรื่อยๆ ก็ดีสิ'
ออกสำรวจทั่วทั้งทวีปอย่างละเอียดทุกซอกมุม ค้นพบแร่ใหม่อีกหลายชนิด
กริดยื่นแขนทั้งสองข้างออกไปจับมือไมเนอร์
ไมเนอร์เริ่มตื่นเต้นเมื่อกริดแสดงความชื่นชอบขนาดนี้
'เราจะได้เป็นมาร์ควิสเลยรึเปล่านะ...'
การค้นพบแร่ชนิดใหม่ที่เพิ่มจำนวนอย่างไม่สิ้นสุด ความสำเร็จนี้นับว่ายิ่งใหญ่มากสำหรับอาณาจักรแห่งช่างตีเหล็กอย่างโอเวอร์เกียร์
ไมเนอร์เชื่อว่า สำหรับอาณาจักรอื่นก็คงยิ่งใหญ่ไม่ต่างกัน แร่ชนิดใหม่ของไมเนอร์สามารถลดต้นทุนอาณาจักรได้หลายเท่า
เขาสมควรได้รับการสรรเสริญในความดีความชอบ
ขณะไมเนอร์กำลังรอคอยรางวัลตอบแทนด้วยแววตาเปล่งประกาย
กริดเปิดปากพูดขึ้น
"ในนามกษัตริย์กริดแห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ ฉันขอจัดตั้ง <แผนกค้นหาแร่> อย่างเป็นทางการ และขอแต่งตั้งให้ไมเนอร์เป็นผู้อำนวยการแผนก"
"..."
"ปัจจุบันนายยังหนุ่มแน่น อายุเพียง 18 ปีเท่านั้น... แต่กลับได้เป็นหัวหน้าของเด็กหนุ่มวัยเดียวกันเป็นจำนวนมาก นายไม่ดีใจหรอกหรือ"
"ดีใจ... จะให้ดีใจเรื่องอะไร!"
หลังจากได้รับตำแหน่งขุนนางและเข้าสู่สังคมชั้นสูง ไมเนอร์มีแผนจะสร้างความปึกแผ่นไปทีละนิดจนกลายเป็นกษัตริย์ในสักวัน
ไมเนอร์โมโหกริดมากเมื่อแผนการดังกล่าวถูกขัดขวาง
"ถ้าไม่มอบเงินก้อนโตตอบแทน... อย่าน้อยก็ควรแต่งตั้งยศขุนนางไม่ใช่รึไง! แผนกค้นหาแร่บ้าบอคอแตกสิ้นดี! ฝ่าบาทยังสติดีอยู่รึเปล่า! กระผมจะทำงานในหน่วยบัดซบนี่ไปทำไมกัน! คิดจะให้กระผมคอยหาแร่ไปจนตายเลยรึไง!"
ไมเนอร์ตระหนักถึงพรสวรรค์และความดีความชอบของตนได้เป็นอย่างดี
เขาต้องการสิ่งตอบแทนที่สมน้ำสมเนื้อ
กริดย่อมเข้าใจหัวอกไมเนอร์
'หากไมเนอร์เป็นคนเลวและนำแร่เหล่านี้ไปขาย เขาจะกลายเป็นมหาเศรษฐีทันที หรือหากนำแร่ชนิดนี้ไปมอบให้จักรวรรดิ ไมเนอร์จะกลายเป็นขุนนางระดับสูงแน่นอน ถึงกระนั้น ไมเนอร์ยังเลือกจงรักภักดีต่อเรา... เราควรมอบรางวัลที่สมน้ำสมเนื้อ'
แต่ความจริงเป็นสิ่งโหดร้ายเสมอ
"ไมเนอร์... ฉันขอโทษ แต่ในปัจจุบัน อาณาจักรของพวกเราไม่มีตำแหน่งขุนนางว่างอยู่เลย"
เกรดของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์คือ F
เกรดของอาณาจักรขึ้นอยู่กับจำนวนดินแดน จำนวนพลเมือง และความมั่นคง
เกรด F คือระดับต่ำสุด
แม้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จะมีอาณาจักรลูกถึงสองแห่ง แต่อนาคตกลับไม่มั่นคงเลยสักนิด จำนวนของพลเมืองยังน้อยมาก แถมท้องพระคลังยังเกลี้ยงไม่เหลือเงินสำรอง จึงไม่แปลกที่จะถูกประเมินให้อยู่ในเกรดต่ำสุดอย่าง F
ด้วยเหตุนี้ ตำแหน่งขุนนางที่สามารถมีได้คือ : ดยุค 3 มาร์ควิส 3 เอิร์ล 6 และบารอน 30
กริดแจกจ่ายตำแหน่งเหล่านี้ไปหมดแล้ว
"อย่างน้อยก็ให้ฉันเป็นวิสเคาต์!"
ไมเนอร์ตะโกนเสียงดังพร้อมกับเดินเข้าหาด้วยสีหน้าผิดหวัง นัยน์ตาสั่นระริก
ขณะลอเอลกำลังจะพูดแทน กริดยกมือเป็นเชิงห้าม
จากนั้น ชายหนุ่มทำการลูบศีรษะไมเนอร์อย่างทะนุถนอม
"เด็กหนุ่มแสนสำคัญอย่างนาย ฉันจะให้เป็นเพียงวิสเคาต์ได้อย่างไร... อย่างน้อยก็ต้องเอิร์ล ถึงจะเทียบเท่าคุณงามความดีที่นายได้กระทำต่ออาณาจักร คนอย่างนายจะพึงพอใจกับตำแหน่งเล็กๆ อย่างวิสเคาต์จริงหรือ"
"...ฝ--ฝ่าบาท"
ไมเนอร์กำลังตื้นตัน
กริดสวมกอดไมเนอร์ เด็กหนุ่มวัน 18 ปี อย่างอบอุ่น
เหนือศีรษะของกริด เขากำลังสวมมงกุฏแสงศักดิ์สิทธิ์ ในมือถือดาบแห่งลอร์ดผู้ยิ่งใหญ่ ความน่าเกรงขามเพิ่นพูนขึ้นจากเดิมหลายระดับ
"ไมเนอร์ ฉันคาดไว้ในตัวนายไว้มาก พรสวรรค์ของนายมีมากยิ่งกว่าที่ตัวนายเองตระหนักได้ ฉันวางแผนไว้ว่า พิธีประดับยศขุนนางครั้งแรกของนายจะยิ่งใหญ่อลังการและสมฐานะเอิร์ล ระหว่างนั้น ช่วยสะสมคุณงามความดีอย่างต่อเนื่องด้วยนะ"
"ฝ--ฝ่าบาท!!"
ไมเนอร์เป็นเด็กฉลาด
แต่ด้วยความที่ฉลาดเกินไป สิ่งนี้จึงเป็นดาบสองคมที่คอยพันธนาการขีดจำกัดไว้
ไมเนอร์กล่าวโทษโชคชะตาที่ให้ตนเกิดมาเป็นสามัญชน มิใช่ขุนนาง
หากได้เป็นขุนนาง ตนคงเป็นใหญ่เป็นโตและมีชื่อเสียงไปนานแล้ว
ไมเนอร์คิดเช่นนั้นมาตลอด เขาฝังใจกับการเป็นขุนนางมาก เด็กหนุ่มผู้นี้ขวนขวาย กระเสือกกระสนเพื่อให้ได้รับตำแหน่งขุนนางเหนือสิ่งอื่นใด
ปัจจุบัน กริดสัญญาว่าจะมอบอนาคตขุนนางแสนสดใสให้ สิ่งนี้ได้ทำลายพันธนาการภายในใจไมเนอร์
กษัตริย์คนแรกที่มาจากสามัญชน คนผู้นี้ประเมินความสามารถของตนไว้สูงกว่าที่ตนคิดอีกหรือ...
เมื่อไมเนอร์ตระหนักได้ว่า กริดเห็นถึงคุณค่าและพรสวรรค์ของเขา ความจงรักภักดีที่มีต่อกริดจึงเพิ่มพูนอีกหลายเท่า
เหตุการณ์เล็กๆ ในวันนี้ได้มอบองค์ความรู้แสนมีค่าให้กริด
[ ไมเนอร์ทำลายขีดจำกัดของตัวเองสำเร็จ ]
[ รายละเอียดของไมเนอร์มีการเปลี่ยนแปลง ]
'เอ๋...!'
เฉกเช่นจู๊ดและยารุกต์ นักรบและนักสู้ผู้ขวนขวายหาพลังที่แข็งแกร่ง คนทั้งสองปลดพันธนาการขีดจำกัดได้ด้วยการเอาชนะศัตรูที่แข็งแกร่งกว่า
ไมเนอร์ ผู้ต้องการให้ใครสักคนตระหนักถึงคุณค่าที่แท้จริง ต้องการให้ใครสักคนตระหนักถึงพรสวรรค์ที่แท้จริง และต้องการตำแหน่งขุนนางเพื่อกลบปมด้อยภายในจิตใจ
เมื่อกริดบรรลุเงื่อนไข เด็กคนนี้จึงทำลายขีดกำจัดเดิมของตนสำเร็จ
หรืออีกความหมายหนึ่งก็คือ
'ในการจะให้ NPC ทำลายขีดจำกัดเดิม เราต้องเข้าถึงแก่นจิตใจให้ได้เสียก่อน จากนั้นก็ตอบสนองให้ถูกทาง'
กริดตั้งใจศึกษาและวิเคราะห์ เขาต้องการเป็นผู้เชี่ยวชาญด้าน NPC ให้จงได้
ชายหนุ่มไม่มีทางรู้เลยว่า ในอนาคต ตนจะผลิต NPC พรสวรรค์สูงได้มากมายนับไม่ถ้วน
รายละเอียดใหม่ของไมเนอร์กำลังแสดงสู่สายตา
ชื่อ : ไมเนอร์
อายุ : 18 ปี เพศ : ชาย
ตำแหน่ง : จ้าวแห่งแร่
เลเวล : 235
พละกำลัง : 355/450
ความอดทน : 408/608
ความว่องไว : 200/200
สติปัญญา : 420/1,120
รายการทักษะ :
สุดยอดเทคนิคจอบสองหัว (S), จ้าวแห่งแร่ (S+), พรสวรรค์อันโดดเด่น (SS)
เด็กหนุ่มผู้หัดใช้จอบตั้งแต่อายุห้าขวบ เขาได้รับแรงบันดาลใจในการเป็นนักขุดแร่จากบิดา
หลังจากรับใช้กริด เด็กหนุ่มผู้นี้ต้องวางจอบลงและตั้งใจศึกษาทฤษฏีเกี่ยวกับแร่และการค้นหาแร่
ถึงกระนั้น เด็กคนนี้ก็ยังขุดแร่ได้เก่งกาจยิ่งกว่าคนงานเหมืองที่ทำงานติดต่อกันมาหลายสิบปี
* สุดยอดพรสวรรค์ หากมันเบ่งบานเมื่อใด เขาจะกลายเป็นหน้าเป็นตาของอาณาจักรในด้านที่ตนชำนาญ
* ปัจจุบัน เขาสามารถทำลายขีดจำกัดตนเองสำเร็จ หลังจากสร้างคุณงามความดีอย่างยิ่งใหญ่ไปพร้อมกับได้รับการเห็นคุณค่าจากผู้ที่เขาเคารพยกย่อง ค่าสถานะสูงสุดของความอดทนและสติปัญญาจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก (1/20)
* ขีดจำกัดจะถูกทำลายทุกครั้งที่เงื่อนไขบรรลุ
'ยอดเยี่ยมมาก...'
มีความแตกต่างอยู่หนึ่งสิ่งระหว่าง NPC พิเศษกับ NPC กึ่งพิเศษ ที่ไม่ว่าใครก็เลี่ยงไม่ได้
NPC พิเศษจะไม่มีค่าสถานะสูงสุดคอยผูกมัด คนเหล่านี้พัฒนาอย่างไร้ขีดจำกัด และมีค่าสถานะเฉลี่ยสูงลิบในทุกด้าน
กลับกัน NPC กึ่งพิเศษจะมีค่าสถานะสูงสุดกำหนดไว้ชัดเจน และมักเน้นหนักไปทางค่าสถานะเพียงไม่กี่ชนิด
ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือจู๊ด ชายคนนี้มีค่าสถานะเน้นหนักทางด้านพละกำลัง
ส่วนสติปัญญาก็อย่างที่เห็น...
ไมเนอร์เองก็เหมือนกับจู๊ด
แม้ทักษะที่ครอบครองจะหายากและเป็นประโยชน์ แถมทุกทักษะล้วนมีเกรดสูง แต่ค่าสถานะโดยรวมกลับน้อยหากเทียบ NPC พิเศษตัวจริง
ทว่าบัดนี้ ไมเนอร์ได้พิสูจน์แล้วว่า เขาสามารถข้ามขีดจำนั้นได้
หาก NPC กึ่งพิเศษบรรลุเงื่อนไขทำลายขีดจำกัดไปเรื่อยๆ สักวันพวกเขาจะเก่งกาจไม่แพ้ NPC พิเศษเลยทีเดียว
ขอเตือนความจำสักนิด... กริดมี NPC พิเศษในครอบครองไม่ถึงสิบคน และ NPC กึ่งพิเศษอีกจำนวนไม่มาก
แต่สำหรับลอร์ด... เด็กคนนั้นมี NPC กึ่งพิเศษอยู่รอบกายคอยรับใช้มากถึง 200 คน
กริดรู้สึกชื่นชอบไมเนอร์มากยิ่งขึ้น
ไม่ใช่เพราะไมเนอร์ทำลายขีดจำกัดของตัวเอง
แต่เป็นเพราะ...
'เด็กคนนี้ชื่นชมเรางั้นหรือ...'
ทักษะติดตัวของไมเนอร์ <พรสวรรค์อันโดดเด่น> นับเป็นดาบสองคม
คมด้านดีคือ เขาจะรู้จักตนเองและมีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก
แต่ก็มีคมด้านร้าย เด็กคนนี้อาจโอหังจนเกินไปและไม่รับฟังความเห็นผู้อื่น อาจหลงระเริงในพรสวรรค์จนเสียผู้เสียคน
ด้วยทักษะนี้ กริดจึงมองว่าไมเนอร์คือ NPC ที่มีค่าความจงรักภักดีต่ำ หากเมื่อใดที่ข้อเสนอของกริดไม่พึงพอใจไมเนอร์ เด็กคนนี้อาจไม่แยแสและเลือกย้ายฝ่ายไปอยู่กับคนที่มอบผลประโยชน์ได้มากกว่า
กริดจึงไม่เคยสนิทใจกับไมเนอร์ ไม่เคยมอบสิ่งล้ำค่าให้ เขาใช้งานไมเนอร์โดยตระหนักถึงโอกาสที่เด็กคนนี้จะทรยศ
'แต่ความจริงแล้ว ไมเนอร์ชื่นชมเรา... แปลว่าเขาจะไม่ทรยศเราใช่ไหม'
กริดทั้งทึ่งและมีความสุข
การที่อดีตเศษเดนมนุษย์อย่างตน ได้เป็นที่ชื่นชมของใครสักคน...
กริดฉีกยิ้มกว้าง
"ลอเอล ขึ้นเงินเดือนให้ไมเนอร์ด้วย"
"แร็บบิทเป็นผู้คุมเงินเดือนพนักงานทั้งหมด เดี๋ยวกระผมจะแจ้งให้เขาจัดการเรื่องนี้"
"ดีมาก"
ขอเตือนความจำอีกครั้ง แร็บบิทคือผู้ที่เคยขึ้นเงินเดือนให้ปิอาโร่เพียง 73 เหรียญเงิน แม้จะมีคุณงามความดีใหญ่หลวงในการปกป้องเรย์ดันให้พ้นภัย
เป็นเพราะการมีตัวตนสุดขี้เหนียวอย่างแร็บบิทคอยคุมเงินเดือน อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จึงสามารถรักษาสถานภาพการเงินได้นานขนาดนี้
กริดและไมเนอร์ไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน
คนทั้งสองมองตากันด้วยความไว้เนื้อเชื่อใจและมีความสุข
ช่างน่าสงสารยิ่งนัก...
***
กริดกล่าวคำอำลากับลอเอลและไมเนอร์
เขารีบมุ่งหน้าไปยังโรงตีเหล็กพร้อมกับถุงบรรจุเหล็กมังกรคลั่งในมือ
'ต้องรีบทดสอบโดยเร็ว'
เขาต้องทำความเข้าใจกับทักษะ <การงอกเงย> ให้ชัดเจน
เหล็กมังกรคลั่งจะเพิ่มจำนวนเป็น 2 เท่าในทุกสิบวัน สิ่งนี้จะยังส่งผลอยู่หรือไม่หากนำไปสร้างเป็นไอเท็มเรียบร้อยแล้ว
เคร้ง! เคร้ง!
กริดเริ่มสร้างดาบใหญ่กริดรุ่นผลิตจำนวนมากด้วยเหล็กมังกรคลั่ง
เขาต้องรอนานถึง 10 วันเพื่อให้รู้ผลว่า มันจะเพิ่มจำนวนขึ้นเองหรือไม่
เมื่อครบกำหนด
ดาบใหญ่ที่กริดสร้างก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง
[ <ดาบใหญ่กริดรุ่นผลิตจำนวนมาก> มีการเปลี่ยนแปลง ปริมาตรและน้ำหนักเพิ่มขึ้นเป็น 2 เท่าเนื่องจากผลของเหล็กมังกรคลั่งที่เป็นวัสดุหลักในการสร้าง ]
"...แย่ฉิบ"
กริดพลันตระหนักได้ว่า ความยากในการรับมือเหล็กมังกรคลั่งคือสิ่งนี้
'มันจะเพิ่มจำนวนเป็นสองเท่าเมื่ออยู่ในสภาพก้อนแร่ แต่หากถลุงและนำมาสร้างเป็นไอเท็มแล้ว มันจะเพิ่มปริมาตรและน้ำหนักเป็นสองเท่าแทน'
เช่นนั้นแล้ว ในการจะใช้งานเหล็กมังกรคลั่งให้เกิดประโยชน์ จำเป็นต้องกำราบคุณสมบัติในการงอกเงยให้ได้เสียก่อน
หากไม่เช่นั้น เช็ตกริดที่สร้างขึ้นจะมีเพียงความล้มเหลวรออยู่
ใครจะไปใช้งานไอเท็มที่ขยายขนาดและน้ำหนักในทุกสิบวัน...
กริดครุ่นคิดหาหนทางกำราบพลังของเหล็กมังกรคลั่งด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
เหล็กมังกรคลั่ง
แร่ชนิดนี้พบได้ในจุดใกล้เคียงกับรังมังกรคลั่งเนอวาร์ธานเท่านั้น
หรือในอีกความหมายหนึ่งก็คือ ในบริเวณเดียวกันอาจมีแร่ชนิดอื่นอีกนอกจากเหล็กมังกรคลั่ง
'แร่ที่สามารถกำราบคุณสมบัติการงอกเงยของมันได้'
ลงเอยด้วย
'นี่เราต้องบุกรังเนอวาร์ธานงั้นหรือ...'
ในอดีต กริดเคยกังวัลขณะขุดศิลาอัคคีเมื่อครั้งสู้กับเฮลกาโอ...
อาจมีสักวันที่ตนบุกรังมังกรเพื่อขุดแร่หายากออกมา
ความกงวัลครั้งนั้นกลายเป็นจริงเร็วกว่าที่คิด
กริดได้แต่นึกสงสัยว่า จะมีวิธีที่ดีกว่าการไปสำรวจรังเนอวาร์ธานด้วยตัวเองหรือไม่...
"เฮ่อ..."
ชายหนุ่มถอนหายใจลึก จากนั้นก็เรียกไมเนอร์เข้าพบ
กริดถามด้วยสีหน้าเรียบเฉย
"ในรังมังกร... เนอวาร์ธานอยู่ที่นั่นด้วยไหม"
"ไม่มี... หากเนอวาร์ธานยังอยู่ในรัง กระผมคงไม่เข้าไปสำรวจแน่ ฝ่าบาทคิดว่ากระผมเป็นพวกสมองทึบรึไง"
"งั้นก็ดี... แล้วมอนสเตอร์ชนิดอื่นล่ะ"
"ไม่มีเลยสักตัว เป็นดันเจี้ยนโล่งและว่างเปล่า"
"หืม..."
ค่อนข้างโชคดีแฮะ
'เราคงกังวลมากเกินไป'
กริดอมยิ้มอย่างพึงพอใจ เขาลุกขึ้นพร้อมกับเตรียมตัวออกเดินทางเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่พิธีก่อตั้ง
"ไปกันเถอะไมเนอร์"
"ขอรับ กระผมขอตัวไปเตรียมกล่องอาหารกลางวันก่อน กล่องอาหารของฝ่าบาทคงเลิศหรูอลังการมากใช่ไหม ชักอยากเห็นแล้วสิ"
"...ฉันไม่มีเงินหรอกนะ คงได้แต่พกเนื้อตากแห้งไปกิน"
"..."
การเป็นกษัตริย์ก็ไม่เห็นจะยากเท่าไรนี่นา...
ไมเนอร์เริ่มคิดเช่นนั้น
Comments
Post a Comment