จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 596

    ซ่าา

    ทุกเรื่องบนโลก  ต้องหมั่นกระทำอย่างสม่ำจึงจะเกิดผลลัพธ์ที่น่าประทับใจ
    เดิมที  ชินยองวูเคยมีร่างกายที่อ่อนแอ  แต่หลังจากออกกำลังกายอย่างต่อเนื่องตลอดหนึ่งถึงสองปีให้หลัง  ในที่สุดเขาก็ได้รับกล้ามเนื้อที่สมส่วนและน่าพึงพอใจ
    น้ำเย็นไหลจากฝักบัวผ่านมัดกล้ามเนื้อตามร่างกาย  เป็นฉากที่สตรีส่วนใหญ่ล้วนยินดีที่ได้มอง  
    ร่างกายและจิตใจของชายคนนี้พัฒนาขึ้นจากเดิมมาก  เป็นผลพวงของความพยายามอย่างไม่ย่อท้อ  ดังนั้นยอมวูจึงเปี่ยมไปด้วยความมั่นใจในโลกแห่งความจริง

    'ข้อดีข้อเสียของทักษะสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์... เราแน่ใจแล้ว'

    ชายหนุ่มกำลังครุ่นคิดขณะนำศีรษะแช่น้ำฝักบัว

    'แทนที่จะทุบโลหะด้วยค้อน  ขั้นตอนดังกล่าวจะถูกแทนที่ด้วยการยิงเวทมนตร์  มันจะใช้เวลานานกว่าเดิมราวสี่เท่า  โลหะเวทมนตร์จะมีความคงทนต่ำกว่าโลหะปรกติพอสมควร'

    หอกไลฟาเอลเกรดมิธ  เดิมทีมันมีค่าความคงทน 1,500 หน่วย  แต่หลังจากกริดเปลี่ยนไปใช้อดามันเที่ยมที่ผ่านการซึบซับศรเวท  ความคงทนกลับลดลงเหลือเพียง 990 หน่วยเท่านั้น  หรือราวหนึ่งในสาม

    'หากเป็นอาวุธที่ความคงทนต่ำเช่นมีดสั้น  โลหะที่ถูกฝึกด้วยศรเวทคงใช้การไม่ได้...'

    ไอเท็มทุกชนิดควรมีความคงทนให้มากที่สุด  
    ยิ่งซ่อมแซมบ่อยครั้ง  ความคงทนสูงสุดก็ยิ่งลดลงอย่างเลี่ยงไม่ได้  จึงไม่มีผู้ใดชื่นชอบใช้งานไอเท็มที่ค่าความคงทนต่ำ

    'หากสร้างไอเท็มขายเพื่อทำกำไร  เราไม่ควรใช้ไอเท็มจากโลหะเวทมนตร์'

    แน่นอนว่าไอเท็มที่สร้างจากทักษะยุทธภัณฑ์เวทมนตร์จะมีประสิทธิภาพสูงกว่ามาก  
    ตัวอย่างที่ชัดเจนคือหอกไลฟาเอล  แถมยังงดงามกว่าเดิมมากด้วย  
    แต่สาเหตุที่โลหะเวทมนตร์เหมาะกับหอกไลฟาเอล  เพราะมันมีความคงทนดั้งเดิมสูงมาก  ในฐานะไอเท็มเกรดมิธที่สร้างจากอดามันเที่ยม 100%

    'ยิ่งไอเท็มเกรดสูง  ออปชั่นเวทมนตร์ก็ยิ่งสุดยอด'

    ค่าเฉลี่ยของไอเท็มที่ตนผลิตได้คือเกรดอีปิก  หากประเมินจากจุดนี้  มันไม่คุ้มค่านักที่จะสร้างไอเท็มทั้งหมดด้วยทักษะสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์

    'แต่หากเป็นไอเท็มที่สมาชิกโอเวอร์เกียร์ระดับขุนพลใช้งาน  เราต้องสร้างให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด'

    เวลาอันแสนมีค่าที่เพิ่มขึ้นถึงสี่เท่า  เขาสามารถมอบให้พวกพ้องคนสำคัญได้อย่างไม่ลังเล  
    ข้อเสียเดียวคือค่าความคงที่จะต่ำกว่าปรกติ  แต่จุดนั้นก็ไม่เป็นปัญหาหากยองวูซ่อมแซมมันด้วยตนเอง  
    ไอเท็มใดที่ได้รับการซ่อมแซมจากช่างตีเหล็กในตำนาน  ไอเท็มดังกล่าวจะไม่สูญเสียค่าความคงทนสูงสุดไม่ว่าจะซ่อมแซมบ่อยสักเพียงใด

    『 ทั่วโลกต่างกำลังให้ความสนใจอย่างล้นหลาม  กับอาณาจักรใหม่ที่กำลังจะสร้างขึ้นโดยฝีมือของผู้เล่น  ไม่เพียงแค่ชาวเกาหลีใต้เท่านั้น  หากแต่เป็นผู้ชมทั่วโลกต่างกำลังเฝ้ารอพิธีสถาปนาขึ้นเป็นกษัตริย์ของกริด… ปัจจุบันมีหลายฝ่ายกำลังนึกสงสัยว่า  เหตุใดโอเวอร์เกียร์  กิดล์ที่ผ่านเงื่อนไขขั้นต่ำสำหรับก่อตั้งอาณาจักรเรียบร้อยแล้ว  ถึงได้เลื่อนพิธีสถาปนาตนออกไปนานนัก 』 
        
    『 คงเป็นพิธีที่ใช้เวลาเตรียมการนานครับ  นี่คือเหตุการณ์ครั้งสำคัญที่ผู้คนทั่วโลกเฝ้ารออย่างใจจดใจจ่อ  พวกเขาหวังจะสร้างภาพที่ติดตราตึงใจทุกคน  หวังจะให้เห็นถึงความอลังกาลและความยิ่งใหญ่ของกิลด์โอเวอร์เกียร์ 』 

    『 แถมผลกระทบจากจอมอสูรบีเลียลคงรุนแรงมาก  การซ่อมแซมอาคารบ้านเรือนคงกินเวลานานกว่าปรกติครับ 』

    ขณะชินยองวูกำลังแช่ฝักบัวอย่างผ่อนคลาย  เรื่องราวเกี่ยวกับกิลด์โอเวอร์เกียร์ก็ถูกนำเสนอทางหน้าจอทีวีอย่างไม่หยุดพัก  
    ชายหนุ่มฟังทุกข่าวไปพลาง  จนกระทั่งได้เวลาปิดฝักบัว

    'งานเยอะฉิบ...'

    เฉกเช่นที่สำนักข่าวและผู้เชี่ยวชาญคาดไว้  กิลด์โอเวอร์เกียร์มีแผนจะจัดพิธีก่อตั้งอาณาจักรอย่างยิ่งใหญ่  นี่เป็นช่วงเวลาที่ทุกคนจ้องมองมาเป็นตาเดียว  พวกเขาต้องไม่พลาดที่จะเผยแพร่ความน่าเกรงขามและพลังอำนาจอันล้นเหลือของกิลด์  
    งานใหญ่เช่นนี้  ให้หวังพึ่งลอเอลเพียงคงเดียวคงจะเกินกำลังมากไปสักหน่อย
    ดังนั้นทุกคนในกิลด์จึงร่วมแรงร่วมใจในแต่ละส่วน  รวมถึงตัวยองวูด้วย  
    ยังเหลือเวลาอีก 14 วันกว่าพิธีก่อตั้งอาณาจักรจะเริ่ม  ระหว่างนั้นเขาต้องสร้างไอเท็มสำหรับตอบแทนคุณงามความดีนักรบในสงคราม

    นี่เป็นแผนของลอเอล  
    ฉากการมอบสุดยอดไอเท็มจากช่างตีเหล็กในตำนานให้กับสมาชิกที่ทำคุณประโยชน์สูง  สิ่งนี้จะฉายออกไปทั่วทั้งโลกและจุดไฟปรารถนาให้กับผู้เล่นทุกคน
    มันจะกลายเป็นคลื่นลูกยักษ์ที่กระเพื่อมออกไปทุกทิศทาง  
    ไอเท็มที่สามารถยกระดับตัวละครจากหน้ามือเป็นหลังมือ  
    ใครก็ตามที่ได้เห็น  ทุกคนล้วนอยากครอบครอง  
    ล้วนอยากเข้าร่วมโอเวอร์เกียร์ขึ้นมาจับใจ

    "ราชาโอเวอร์เกียร์… ฮุฮุ!"

    ไม่ว่าจะฟังกี่หน  มันก็เป็นชื่อที่เท่โคตร...!
    ชินยองวูภูมิใจในรสนิยมการตั้งชื่อของตน  จากนั้นก็เดินออกจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัวผืนเล็กปกปิดเพียงส่วนล่าง

    ติ๊ติติติติ๊ด--

    โทรศัพท์ของชายหนุ่มที่วางไว้ในห้องนั่งเล่นพลันส่งเสียงดัง
    เป็นสายของจิสึกะ  ยองวูขมวดคิ้วทันที

    'เธอหาเงินได้ครบ 60 ล้านเหรียญทองแล้วหรือ...'

    เงิน 60 ล้านเหรียญทองมิใช่สิ่งที่หาจากในเกมได้ง่ายนัก 
    จำเป็นอย่างมากที่ต้องใช้เงินในโลกจริงเข้าช่วย  โดยการซื้อขายกับเวปไซต์รับแลกเปลี่ยนเงินตรา 
    จิสึกะจำเป็นต้องใช้เงินสดซื้อ 'เหรียญทอง'  และสิ่งที่เลี่ยงไม่ได้คือการเสียค่าธรรมเนียมให้เจ้าของเวปไซต์เป็นมูลค่ามหาศาล  ชินยองวูไม่อยากจิตนาการภาพตาม
    เมื่อรู้ว่าจิสึกะพยายามเมื่อตนมากเพียงใด  เขาพลันรู้สึกอบอุ่นหัวใจ
    ชินยองวูเปิดปากพูด

    "รับสาย"

    ขณะเดียวกัน

    ฟุ่บ--

    เสียงเรียกเข้าตัดไป  และภาพเคลื่อนไหวแสดงขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์แทนที่
    เป็นวิดีโอของจิสึกะ  ฉากด้านหลังเธอคือท้องทะเลสีคราม  
    เฉกเช่นทุกครั้ง  หญิงสาวผู้นี้กำลังอมยิ้มอย่างสดใสและมีความสุข

    "ฮายย~!  กริด...!"

    จิสึกะเริ่มวิดีโอคอลล์ด้วยการใช้มือจับเส้นผมซึ่งกำลังปลิวไสวจากลมแรง  จากนั้นก็นำไปรวบไว้หลังใบหู  
    แต่เพียงพริบตา  จิสึกะพลันหน้าแดงอย่างเขินอายพร้อมกับใช้มือปิดปาก

    'หืม...'

    ยองวูเอียงคอเล็กน้อย  เขาไม่เข้าใจว่า  เหตุใดจิสึกะถึงจ้องมองวิดีโอคอลล์ฝ่ายตนอย่างไม่กระพริบตาพร้อมกับทำหน้าแดง

    "นายกำลัง… พยายามยั่วฉันอยู่หรือ"

    "..."

    จริงสิ… เขายังไม่ได้สวมเสื้อผ้า  มีเพียงผ้าขนหนูพืนน้อยปกปิดส่วนล่าง  แต่ร่ายกายกำยำท่อนบนยังคงเด่นสง่าพร้อมมัดกล้ามเนื้อ  
    ยองวูรีบวิ่งเข้าไปในห้องแต่งตัวด้วยท่าทีเขินอายเพื่อหาเสื้อผ้าใส่
    จิสึกะทั้งเคอะเขินและโล่งใจในเวลาเดียวกัน 

    "เพอร์เฟค..."

    ***

    ราชวังไรน์ฮาร์ทที่ถูกฟื้นฟูกลับมาใหม่อีกครั้ง

    "ทำลายร่องรอยของราชวงศ์อีเทอนัลทิ้งทั้งหมด!"

    อาณาจักรอีเทอนัลมีประวัติศาสตร์ยาวนาน 400 ปี  
    แม้ราชวังไรน์ฮาร์ทจะถูกทำลายไปมากจากฝีมือจอมอสูรบีเลียล  แต่ปัจจุบันยังเหลือร่องรอยเศษเล็กเศษน้อยของอาณาจักรเก่า  ทั้งการตกแต่งและรูปแบบสภาปัตยกรรม  
    ลอเอลไม่พึงพอใจที่เห็นพวกมันอยู่ในสายตา

    "พวกนายติดขัดตรงไหน  คุณค่าทางประวัติศาสตร์งั้นหรือ...  ใครจะสน!  ผู้แพ้ไม่คู่ควรกับการถูกจารึกสิ่งใดไว้ทั้งนั้น!  ทำลายรูปปั้นกษัตริย์อีเทอนัลทุกคนทิ้งซะ!  นำรูปปั้นกริดเข้าไปวางแทนที่  ทำลายทุกสิ่งที่สลักลวดลายมังกรเงิน  จากนั้นก็สร้างขึ้นใหม่ด้วยลายสลักค้อนและทั่ง… ทางเดินเลนซ้ายเปลี่ยนเป็นทางเดินเลนขวาให้หมด  แล้วก็..."

    ขณะลอเอลออกคำสั่งมากมายกับแรงงาน  ฝ่ามือข้างหนึ่งของเขาได้กุมศีรษะไว้ตลอดเวลา
    นี่คือผลกระทบจากอาการผมร่วงในชีวิตจริง  ท่าทีของลอเอลจึงหวั่นวิตกและตึงเครียดตลอดเวลา

    เทศมนตรีแร็บบิทเดินเข้ามาหาพร้อมกับรายงาน

    "รางชวงศ์ของทั้ง 15 อาณาจักรข้างเคียงต่างปฏิเสธการเข้าร่วมพิธีก่อตั้งอาณาจักร  บรรยากาศเช่นนี้… หมายถึงพวกเขายังไม่ยอมรับในตัวเรา"

    ลอเอลมิได้เปลี่ยนสีหน้า

    "คิดไว้อยู่แล้ว"

    ในทางปฏิบัติ  กริดคือผู้ก่อกบฏที่ล้มล้างราชวงศ์เก่าสำเร็จและก่อตั้งอาณาจักรขึ้นใหม่  
    ด้วยเหตุนี้  การยอมรับกริดจึงเท่ากับการยอมรับตัวตนของกบฏ  ซึ่งไม่มีราชวงศ์ใดยอมทำเช่นนี้แน่  ไม่อย่างนั้น  อาณาจักรของตนอาจมีกลุ่มกบฏก่อขึ้นในภายหลังหากเห็นว่าเป็นเรื่องดี
    พวกมันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปฏิเสธตัวตนโอเวอร์เกียร์

    "หากถูกกีดกันด้านการเมืองและการค้า  อาณาจักรของพวกเราจะพัฒนาได้ล้าหลังกว่าอาณาจักรอื่นทั้งหมด  ท่านลอเอลมีวิธีรับมือรึไม่"

    ลอเอลพยักหน้า

    "พวกเราสามารถแก้ไขได้ด้วย <ภารกิจทางการเมือง>"

    "..."

    อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ก่อตั้งโดยผู้เล่น  มันคือสัญญาณที่ดีว่า  อาณาจักรจะพัฒนาไปในทิศทางที่ผู้เล่นชื่นชอบ  
    ในเมื่อสมาชิกส่วนใหญ่ของอาณาจักรเป็นผู้เล่น  มิใช่ NPC  
    ลอเอลจึงมีวิธีปกครองอาณาจักรในแบบฉบับของผู้เล่นอยู่  เป็นวิธีที่ NPC ไม่สามารถกระทำได้  
    พลังอำนาจที่อาณาจักรสามารถใช้ยกระดับผู้เล่นก็คือ… ภารกิจ 

    'ถ้าหากส่งผู้เล่นของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ออกไปทำภารกิจภายนอกอย่างต่อเนื่อง  ทั้งวัฒนธรรมและอิทธิพลของอาณาจักรก็จะถูกเผยแพร่อย่างรวดเร็ว  แล้วสักวัน  อาณาจักรอื่นก็จะยอมรับการมีอยู่ของพวกเรา'

    เป็นปัญหาที่ต้องใช้เวลาในการแก้
    แต่ยังมีหนึ่งสิ่งที่ต้องคอยระวังไว้… กองกำลังจากภายนอก 
    ทั้งจักรวรรดิ  อาเรส  แอ็กนัส  และบลัดคาร์นิวัล  
    หากพวกมันฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งเจาะจงลงมือกับคนของโอเวอร์เกียร์  เกรงว่าผู้เล่นทั่วไปอาจหวาดกลัวและไม่กล้าเข้าร่วม

    'พวกเราต้องมีพลังมากพอสำหรับป้องกันตัวเองจากสิ่งเหล่านั้น'

    ลอเอลต้องการแสดงให้คนทั้งโลกเห็นว่าโอเวอร์เกียร์มีพลังอำนาจมากมายเพียงใด  
    เพื่อข่มขู่และห้ามปรามมิให้กองกำลังภายนอกคิดลงมือ
    ด้วยเหตุนี้  เขาจึงเชิญครอเกล  ดาเมี่ยน  และคริสเข้าร่วมพิธีเปิด  
    ร่วมถึงแร้งเกอร์ระดับสูงอีกมากที่เคยเป็นศัตรูต่อกันมาก่อน

    'เราต้องแสดงให้ทุกคนเห็นถึงอำนาจ'

    ได้โปรด… แร้งเกอร์ทุกคนที่ได้รับจดหมายเชิญ  ได้โปรดตอบรับเข้าร่วมพิธีก่อตั้งอาณาจักรด้วยเถิด

    ขณะลอเอลกำลังวิงวอน  แวนเนอร์ได้เดินเข้ามาหา

    "ชลานลา-โมลีโมลี*… ไม่แน่ใจว่าออกเสียงถูกรึเปล่า  แต่มันเป็นยารักษาผมร่วงที่เจ๋งมากของเกาหลีใต้"

(* ชลา-นลา  โมลีโมลี - เส้นผมจงงอกเงย)

    "แวนเนอร์  นี่นาย... "

    ชายคนนี้รับรู้ถึงความกังวลของตนเพียงแค่ได้เห็นท่าทางงั้นหรือ  
    แถมยังแนะนำยารักษาให้อีกด้วย...

    ลอเอลลั่นวาจากับตนเองอย่างหนักแน่น… ว่าจะใม่ใช้น้ำยารักษาผมร่วงที่แวนเนอร์แนะนำเด็ดขาด  ต่อให้มีมีดแหลมคมจ่อคอขู่เข็ญก็ตาม
    น้ำยารักษาผมร่วงที่ชายหัวล้านเป็นผู้แนะนำ  เขาปราศจากความเชื่อมั่นโดยสิ้นเชิง

    ***

    "สาวกของพวกเราจำนวนมากอาสาเข้าร่วมก่อสร้างโบสถ์สามแห่งในไรน์ฮาร์ท"

    "แสดงให้เห็นเป็นอย่างดี  ว่าพวกเขาชื่นชมและเคารพในตัวท่านกริดมากเพียงใด...  วีรบุรุษผู้ปราบจอมอสูรและนำความสงบสุขมาสู่โลก"

    ณ วาติกัน

    หลังจากการเสื่อมอำนาจของสันตะปาปาเดรวิโก้และปาสคาล  นักบวชอาวุโสที่ซื่อตรงจึงมีบทบาทในการบริหารโบสถ์มากขึ้น  
    สภาอาวุโสทุกคนล้วนชื่นชมกริดจากก้นบึ้งหัวใจ   สิ่งนี้ทำให้ดาเมี่ยนมีความสุข

    เมื่อสัมผัสได้ถึงบรรยากาศชื่นมื่น  ดาเมี่ยนจึงพูดขึ้น
    "เราผู้นี้ได้รับจดหมายเชิญจากกริดให้เข้าร่วมพิธีก่อตั้งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  ตัวเราจะเข้าร่วม  มีผู้อาวุโสท่านใจสนใจร่วมทางไปกับเรารึไม่"

    "..."

    บรรยากาศเงียบงันทันใด  
    สภาอาวุโสต่างยิ้มชืดพร้อมกับปิดปากเงียบ

    ดาเมี่ยนพลันตระหนักได้ว่า  ตนทำพลาดอีกแล้ว
    
    'พวกเขาชื่นชมกริดก็จริง  แต่การยอมรับอาณาจักรโอเวอร์เกียร์อย่างออกหน้าจะทำให้จักรวรรดิไม่พอใจ… เรามันโง่เองที่ไม่คิดให้รอบคอบ'

    หรือตนจะถูกกดดันไม่ให้เข้าร่วมพิธีก่อตั้งด้วยอีกคน...
    ขณะดาเมี่ยนกำลังหวั่นวิตก

    ครืดด!

    สภาอาวุโสทั้ง 15 คนต่างกรูเข้ามาล้อมดาเมี่ยนไว้  
    สีหน้าทุกคนเปี่ยมด้วยความไม่พอใจอย่างชัดเจน

    "อ--เอ่อ..."

    ดาเมี่ยนกระอักกระอ่วนจากท่าทีที่ไม่คาดคิด  เขาไม่รู้ต้องทำเช่นไร
    ทันใดนั้น  อาวุโสคนหนึ่งโพล่งขึ้น

    "หลวงพ่อจะทำเช่นนี้ไม่ได้!  หลวงพ่อคงไม่คิดจะเดินทางไปอวยพรท่านกริดผู้ยิ่งใหญ่ตามลำพังหรอกใช่ไหม!  หลวงพ่อจะกีดกันพวกเราไม่ได้!"

    "..."

    "พวกเราจะไปด้วย!  พร้อมกับสาวกรีเบคก้าจำนวนมหาศาลสำหรับทำพิธีปัดเป่าอำนวยพรให้อาณาจักรใหม่!"

    "ได้โปรดพาพวกเราไปด้วย!"
    
    "...ข--เข้าใจแล้ว"

    ดาเมี่ยนรีบผงกศีรษะ  เหตุการณ์ตรงหน้าค่อนข้างผิดคาดมากทีเดียว

    อิสซาเบลที่ยืนอยู่เคียงข้างเอาแต่อมยิ้มอย่างมีความสุข
    เธอกำลังแข็งแกร่งกว่าครั้งใดทั้งหมด  งดงามกว่าครั้งใดทั้งหมด  
    พลังเทพที่คอยกัดกินอายุขัยไม่หลงเหลืออีกต่อไป  
    เงาดำมืดภายในใจตลอดหลายปีที่ผ่านมาพลันสลายโดยสมบูรณ์

    ***

    "ครอเกล  นายจะเอายังไง"

    "จะไปร่วมพิธีรึเปล่า"

    อริยดาบครอเกล 
    เฮ่าและอเล็กซานเดอร์เดินเข้ามาหาครอเกลที่กำลังสังหารมอนสเตอร์ของดันเจี้ยนเลเวล 300 ตามลำพัง
    พวกเขาต่างสงสัยว่า  ครอเกล  ผู้หวังจะไต่กลับไปเป็นอันดับหนึ่งของโลกอีกครั้งโดยเร็ว  จะยอมสละเวลาอันมีค่า  เดินทางไปเข้าร่วมพิธีของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์หรือไม่
    อเล็กซาเดอร์คาดว่าคงเป็นไปได้ยาก  เขาติดตามครอเกลมานาน  จึงรู้เป็นอย่างดีว่า  ชายคนนี้เกลียดการถูกรบกวนเวลาเก็บเลเวลยิ่งกว่าสิ่งใดทั้งหมด  
    ครอเกลต้องการเป็นที่หนึ่ง  การยืดเวลาทวงบัลลังก์ออกไปจึงไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ
    
    แต่คำตอบกลับผิดคาด
    
    "ต้องไปอยู่แล้ว… อุตส่าห์เชิญกันทั้งที  ฉันทำให้เพื่อนผิดหวังไม่ได้หรอกนะ"

    "...เอ๋!"

    ขณะอเล็กซานเดอร์กำลังไม่เชื่อหู  เฮ่าอมยิ้มอย่างอบอุ่น

    จากนั้นครอเกลได้เอ่ยปากขอร้อง
    "หากพวกนายไม่ว่าอะไร  ช่วยมากับฉันด้วยได้ไหม"

    "เข้าใจแล้ว  ฉันจะไป"
    
    "...ไม่มีปัญหา  ฉันจะพาแร้งเกอร์รัสเซียไปด้วย"

• Next
• Previous