จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 539

    วิชาดาบแพ็กม่า คลื่น จะมีพลังโจมตีต่ำสุดในบรรดาทั้งหมด
    คลื่นเลเวล 6 มีความรุนแรงเพียง 230% ของพลังโจมตี
    ในอีกความหมายหนึ่ง  มันสร้างความเสียหายได้แรงกว่าการฟันธรรมดาสองครั้งเพียงเล็กน้อย
    เป็นความรุนแรงที่ไม่สมกับทักษะเกรดเลเจนดารีเลยสักนิด  
    แต่หากคำนึงว่ามันคือทักษะ 'โจมตีวงกว้าง'   ความรุนแรงก็นับว่าสมเหตุสมผล
    ทว่า  หลังจากผู้เล่นส่วนมากกลายเป็นคลาสระดับสาม  และได้รับทักษะใหม่ที่ยอดเยี่ยม  ทักษะโจมตีเป็นวงกว้างอย่างคลื่น  มิได้รุนแรงเป็นพิเศษจนน่าอิจฉาอีกต่อไป

    ถึงกระนั้น  คลื่นก็ยังมีความพิเศษในตัว
    เป้าหมายที่ถูกโจมตีทั้งหมดจะติดผลลดความเร็วทุกชนิด  หรืออีกความหมายหนึ่ง  มันคือทักษะที่สามารถสร้าง CC* เป็นวงกว้าง  ชดเชยพลังโจมตีซึ่งถือเป็นข้อด้อยของมันได้อย่างมิดชิด 
    แต่อย่าลืม  หากกริดเป็นคนใช้ทักษะนี้  ความรุนแรงที่เกิดขึ้นก็มิอาจมองข้ามไปได้

( CC - Crowd Control = หมายถึง 'อาการผิดปรกติ'  ต้นฉบับทับศัพท์มาว่า CC )

    "คลื่น"

    แสงสีขาวสว่างวูบวาบเกิดจากออร่าของอาวุธเสริมแกร่ง +9
    คลื่นดาบอันทรงพลังได้แผ่กระจายจากใบดาบความผิดพลาดไปยังทุกทิศทาง
    เกราะหนามที่กำลังรุมล้อมล้วนได้รับความเสียหายหนัก

    ซ่าาา!

    บรึ้มมมมม!

    เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว
    โลหิตเน่าพุ่งสาดกระเซ็นจากร่างเกราะหนาม  ผนังดันเจี้ยนบางส่วนไม่สามารถคงรูปเดิมเอาไว้ได้

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 15,310 หน่วย  ความเร็วทุกชนิดของเป้าหมายลดลง 63% ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 16,004 หน่วย  ความเร็ว... ]
[ ท่านสร้าง""" ]
...
...

    "น--นาย...!"

    ซูเอจ้องมองกริดด้วยสีหน้าสุดทึ่ง
    ช่างตีเหล็กใช้วิชาดาบได้อย่างไร
    แถมยังเป็นวิชาดาบสุดแสนทรงพลัง!

    "นายเป็นใครกันแน่"

    ซูเอสับสนหนัก  
    กริดยื่นแขนออกไปโอบเอวซูเอไว้  นั่นก็เพื่อช่วยให้เธอรอดพ้นจากเลือดเน่า  ซึ่งกำลังพุ่งทะลักออกจากร่างเกราะหนามดุงดั่งลาวา  
    แต่เรื่องนั้นทำได้ไม่ง่าย  ด้วยฝีมือควบคุมในตอนนี้  ไม่มีทางเลยที่กริดจะหลบเลือดเน่าร้อนระอุทั้งหมดพ้น

    'เลือดจะละลายทุกสิ่งที่มันสัมผัส'

    หากมนุษย์โดนเข้าไป  ไม่มีทางเลยที่จะสบายดี
    ลงเอยด้วย  กริดอาศัยตัวช่วยที่ดีที่สุดในโลก

    "หัตถ์เทวะ!"

    ฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บ!

    ฝ่ามือสีทองสี่ข้างปรากฏขึ้นเมื่อสิ้นเสียงกริด  พวกมันขยับตัวคล่องแคล่วว่องไว  เพื่อช่วยปกป้องซูเอจากเลือดเน่าให้มากที่สุด

    ฉ่า~!

    เกิดเสียงฉ่าและควันไหม้พวยพุ่งเมื่อเลือดเน่าสัมผัสกับผิวพาเฟรเนี่ยม
    ยิ่งทำให้ซูเอตกตะลึงเป็นเท่าทวี

    'พวกมันไม่เป็นอะไรเลยได้ยังไง  ทั้งที่สัมผัสกับเลือดเน่าโดยตรง'

    ผู้คนของทวีปตะวันออกมักมีจินตนาการกว้างไกล
    คลังสมบัติของแต่ละอาณาจักรล้วนมีของวิเศษเหนือล้ำสามัญสำนึกอยู่เสมอ  
    ใช่แล้ว  แบบเดียวกับฝ่ามือสีทองขยับได้เองของกริด
    ในสายตาซูเอ  หัตถ์เทวะเป็นราวกับสมบัติสวรรค์  และกริดคือเซียน  นั่นเป็นเหตุผลที่เขาใช้วิชาดาบได้เก่งกาจ  แม้จะเป็นช่างตีเหล็ก
    ชายคนนี้เก็บงำพลังลึกลับไว้มหาศาล

    กลับกัน  กริดกำลังโล่งใจ

    'โชคดีที่เธอสวมเกราะ'

    กริดลังเลเล็กน้อยในตอนที่คิดโอบเอวซูเอ  
    เขากลัวว่าเธอจะถูกมือมารของตนสัมผัสเข้าและเปลี่ยนไปเป็นคนละคน  
    โชคดีที่ซูเอสวมเกราะหนาชั้นเลิศ  ไม่ว่าความชำนาญมือของกริดจะสูงส่งเพียงใด  แต่ก็ไม่มีทางทะลุผ่านเกราะหนาของนักรบได้แน่  
    ซูเอโชคดีมากที่ไม่สัมผัสโดนนิ้วกริด

    "ถอยไปก่อน"

    ฝูงเกราะหนามกำลังสูญเสียความเร็ว  กริดผลักซูเอเข้าไปหาหน่วยฟินิกซ์แดงและสั่งให้ทุกคนถอยไป

    "เขาเป็นใครกันแน่"

    "ช่างตีเหล็กที่ชำนาญวิชาดาบ..."

    "ได้ยินมาว่า  เขาใช้ไม้ฟอสฟอรัสขาวเป็นวัสดุในการสร้างคันศรฟินิกซ์แดง  ชายคนนี้อาจเป็นเซียนตัวจริงก็ได้"

    'พวกเขาไม่รู้จักแพ็กม่างั้นหรือ'

    ไวท์เคยพูดถึงช่างตีเหล็กในตำนานหนหนึ่ง  แต่ก็มิได้เอ่ยชื่อแพ็กม่า    
    กริดเคยคาดเดา  แพ็กม่าน่าจะถือกำเนิดบนทวีปตะวันออก 
    เขาจึงมั่นใจ  ว่าชาวทวีปตะวันออกต้องรู้จักแพ็กม่าและตำนานเป็นอย่างดี  
    แต่ความจริงกลับมิได้เป็นเช่นนั้น

    'ไม่ใช่ทุกคนที่รู้จักช่างตีเหล็กในตำนานสินะ'

    สาเหตุที่ชาวทวีปตะวันออกไม่ค่อยรู้จักแพ็กม่า  อาจเป็นเพราะแพ็กม่าย้ายไปทวีปตะวันตกเมื่อนานมาแล้ว  และไม่เคยสร้างชื่อเสียงไว้ที่นี่เลยสักครั้ง

    'บางที  ชื่อเสียงของเราที่นี่อาจโด่งดังยิ่งกว่าแพ็กม่า'

    ขณะกำลังคิด  หัวใจกริดพลันเต้นโครมคราม
    ทวีปตะวันออก  สถานที่แห่งนี้ยังห่างไกลจากผู้เล่น  กริดรู้สึกดีใจที่เขามีโอกาสรวบรวมชื่อเสียงและความสำเร็จก่อนใคร  
    แต่ทันใดนั้น  รอยยิ้มของชายหนุ่มพลันกระตุก  เขารีบหันไปถามซูเอและหน่วยฟินิกซ์แดงทันที

    "พวกนายประมาทไม่สมกับหน่วยที่ลงมาสำรวจดันเจี้ยนทุกวัน  ทุกครั้งที่ลงมา  มักเกิดความพ่ายแพ้เช่นนี้เสมองั้นหรือ  รึว่าวันนี้สภาพร่างกายไม่พร้อมรบกันล่ะ"

    กริดรู้สึกผิดหวังกับหน่วยฟินิกซ์แดง  
    ทันทีที่ลงมา  ทุกคนกลับตกอยู่ในวิกฤติเพียงชั่วพริบตา  ช่างบ้าบอและน่าสมเพชสิ้นดี
    เกราะหนามคือมอนสเตอร์ที่เก่งกาจก็จริง  แต่ฝีมือของหน่วยฟินิกซ์แดงก็ไม่เข้าขั้นเช่นกัน

    "เรื่องนั้น..."

    น้ำเสียงเย้ยหยันของกริด  มากพอจะบดขยี้ศักดิ์ศรีของทหารกล้าที่เสี่ยงชีวิตปกป้องแพงเจียอย่างยาวนาน
    ถึงกระนั้น  หน่วยฟินิกซ์แดงก็มิได้โกรธเคือง  ไม่สิ  พวกเขาไม่มีสิทธิ์โกรธต่างหาก  คำพูดกริดไม่มีสิ่งใดผิด  หน่วยฟินิกซ์แดงยังไม่เก่งกาจมากพอ
    ทุกคนตระหนักได้เป็นอย่างดี

    "..."

    ซูเออธิบายแทนหน่วยฟินิกซ์แดงคนอื่นที่กำลังเงียบงัน

    "เดิมที  เกราะหนามมิใช่มอนสเตอร์ที่ชอบไปไหนมาไหนเป็นกลุ่มใหญ่  พวกเราสำรวจที่นี่มาหลายปีต่อเนื่องทุกวัน  แต่ครั้งนี้คือหนแรกที่ต้องเผชิญหน้ามากกว่าสี่ตัวพร้อมกัน"

    กลยุทธ์หลักของหน่วยฟินิกซ์แดงคือการจับทีมแปดคน  
    ทั้งแปดจะรับหน้าที่รุมต่อสู้กับเกราะหนามหนึ่งตัว  จำนวนสูงสุดของเกราะหนามที่เคยพบพร้อมกันคือสามตัว  
    ไม่บ่อยครั้งนักที่จะปรากฏเกินสี่ตัวพร้อมกัน  พวกเขาสมควรได้รับการชมเชยแล้ว  ที่ไม่เกิดอาการสติหลุดไปเสียก่อน

    แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า  ผลลัพธ์เข้าขั้นเลวร้าย
    หากไม่มีกริด  ทุกคนที่นี่คงไม่ได้กลับไปแบบมีชีวิต

    "ไม่อยากจะโทษดวงนัก  เอาเป็นว่า  พวกเรารู้สึกละอายที่ไม่เคยฝึกฝนเพื่อรับมือกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน  แล้วก็... ขอบคุณมาก"

    กริดมิได้หันไปสนใจคำขอบคุณของซูเอ
    เพราะยามนี้  ผลการต่อสู้ของหัตถ์เทวะและเกราะหนามทำให้กริดต้องประหลาดใจ

    'ถึงขีดจำกัดแล้วหรือ'    

    กริดสับสนเล็กน้อย
    หากนับรวมเกราะหนามผสานเข้าไปด้วย  ในที่นี้จะมีจำนวนเกราะหนามมากถึงหกตัว  
    แต่หัตถ์เทวะคือสิ่งใดกัน  
    พวกมันคือพาเฟรเนี่ยมที่ความคงทนไร้ขีดจำกัด  ด้วยมโยลเนียร์ในมือ  กริดคาดว่าน่าจะถ่วงเวลาและสร้างอาการชะงักถาวรได้อย่างน้อย 20 วินาที
    แต่จาก 20 วินาทีที่กริดหวัง  ยังผ่านไปไม่ถึงครึ่งทาง  พวกมันก็ถึงขีดจำกัด

    'ขนาดความเร็วลดลง  ยังทำลายคอมโบมโยเนียร์ได้เร็วขนาดนี้เชียว'

    กริดรู้อยู่แล้วตั้งแต่ที่ถูกผู้เฝ้าประตูชกเข้าหนึ่งหมัด  ว่าเกราะหนามต้องไม่ใช่มอนสเตอร์ธรรมดาแน่  
    ความรู้สึกนั้นชัดเจนขึ้น  เมื่อหัตถ์เทวะถูกกำราบง่ายดายเช่นนี้  
    หัต์เทวะกัปตัน  ผู้ถือมโยเนียร์เสริมแกร่งระดับสูงสุด  มันคือหัตถ์เทวะที่มีประสิทธิภาพโจมตีอันดับหนึ่ง  ประสบการณ์ต่อสู้โชกโชนที่สุดในบรรดาหัตถ์เทวะทั้งหมด  แต่ยามนี้กลับถูกด้ายเงินรัดพันจนขยับไม่ได้  
    ส่วนหัตถ์เทวะที่เหลือ  พวกมันพยายามหลบด้ายเงินอย่างสุดความสามารถ

    'คงต้องเอาจริงสักหน่อย'

    กริดจัดให้เกราะหนามอยู่ในหมวดหมู่มอนสเตอร์ระดับบอส  เขาต้องสู้อย่างจริงจัง  ชายหนุ่มทำการอัญเชิญโนเอะและแรนดี้

    "โนเอะ!"

    "เมี๊ยว!"

    และบทพูดจำเจของโนเอะเมื่อถูกเรียกตัว

    "สัตว์อสูรอันดับหนึ่งแห่งขุมนรกมาแล้ว!  เมี๊ยว!"

    "แรนดี้!"

    "ฉันจะช่วยกริด"

    แรนดี้ปรากฏตัวพร้อมคัดลอกรูปลักษณ์กริด

    แมวพูดได้  
    กริดสองคน

    หน่วยฟินิกซ์แดงต่างตะลึงงันกับภาพที่เห็น
    
    'สัตว์เซียน!'

    'ร่างแยก!'

    'เซียน!  เขาต้องเป็นเซียนแน่นอน!'

    ไม่แปลกที่หน่วยฟินิกซ์แดงจะคิดเช่นนั้น
    ความสามารถของกริด  พิเศษและหลากหลายเกินไป  
    ชายหนุ่มไม่สนใจว่าคนเหล่านี้จะคิดเช่นไร  เขารีบออกคำสั่งกับโนเอะแรนดี้

    "โนเอะ  ขโมยค่าสถานะของเกราะหนามผสาน  ส่วนแรนดี้คอยใช้ทักษะระยะไกลสนับสนุนฉัน  พวกเราต้องช่วยเปิดทางให้หัตถ์เทวะโจมตีสำเร็จ"

    "เข้าใจแล้ว!  เมี๊ยว!"

    "ได้เลย"

    กริดเริ่มเข้าใจบ้างแล้ว  เมื่อเห็นเกราะหนามสามารถหลุดพ้นจากอาการชะงักถาวรมาได้
    หน่วยฟินิกซ์แดงมิได้อ่อนแอ  พวกเขาเป็นนักรบอัจฉริยะในหมู่อัจฉริยะ  
    เพียงแต่เกราะหนามแข็งแกร่งเกินไป  
    ในเมื่อศึกครั้งนี้เปลี่ยนแปรเป็นการวัดพลังต่อสู้  กริดก็ต้องทุ่มด้วยทุกสิ่งที่ดี

    "คลื่นร่ายรำสังหาร"

    เกราะหนามคือมอนสเตอร์ชนิดอันเดด  ค่าสติปัญญาย่อมต่ำกว่ามาตรฐานหลายระดับ  
    พวกมันเคลื่อนไหวร่างกายด้วยสัญชาตญาณมากกว่าความคิด  บนทางเดินคับแคบเช่นนี้  ความสามัคคีย่อมไม่มีในหมู่อันเดด  พวกมันเดินเบียดเสียดกันจนไม่อาจหลบคลื่นร่ายรำสังหารพ้น

    ซ่าาาา!  ซ่าาา!

    คลื่นร่ายรำสังหารมีอานุภาพรุนแรงกว่าคลื่นหลายเท่า  
    คลื่นสังหารจำนวนแปดเส้นถูกยิงออกทุกทิศทาง  แต่ละเส้นมีความรุนแรง 1,500% 
    เกราะหนามถูกซัดเข้าอย่างจังจนพลังชีวิตลดต่ำลงกว่าครึ่ง  สภาพร่อแร่ทันตาเห็น

    กริดกำลังได้ใจ  ขณะพวกมันพุ่งเข้าใส่  เขาหมายจะปิดบัญชีให้เร็วที่สุด

    'หากเป็นไปได้  เราก็ไม่อยากให้เครื่องรางป้องกันตัวทำงาน'

    หรือก็คือ  เขาจะถูกโจมตีไม่ได้เด็ดขาด!
    ช่างบ้ามาก  ที่กล้าประกาศว่าจะไม่ถูกโจมตี  ในยามที่ตนกำลังรายล้อมไปด้วยมอนสเตอร์ดุร้ายถึงหกตัว 
    แต่กริดเอาจริง

    "มายา"

    ทันทีที่ผลของมายาสำแดง  แรงโน้มถ่วงรอบตัวพลันย้อนกลับ  เส้นผมสีดำสนิทตั้งชันขึ้นชี้ฟ้าอย่างพลิ้วไหว
    เผยให้เห็นใบหูเคียงข้างดวงตาอันคมกริบ  ชายหนุ่มรีบดีดตัวถอยหลังพร้อมกับฟันดาบกลางอากาศสองครั้งไปพร้อมกัน

    เกิดเป็นรัศมีดาบสองเส้นพุ่งแหวกอากาศ

    บึ้มมม!
    
    บึ้มมม!

    "โฮกกกก!"

    ความสุดยอดของมายานั้นเป็นที่ประจักษ์มาแล้วหลายหน
    การฟันธรรมดาของกริดจะกลายเป็นระยะไกลโดยสร้างรัศมีดาบขึ้นมาโจมตี  
    ค่าความรุนแรงเพิ่มขึ้นสองเท่า
    จะเกิดอะไรขึ้นหากใช้ทักษะบัฟช่วยเสริมในจังหวะนี้งั้นหรือ
    มันจะกลายเป็นการกระหนำโจมตีที่ยากจะมีใครต้านทานไหว

    "โทสะช่างตีเหล็ก"

[ โทสะช่างตีเหล็กถูกใช้งาน  พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 25%  ความเร็วโจมตีเพิ่มขึ้น 40%  เป็นเวลา 35 วินาที ]

    "โฮกกกก!"

    เกราะหนามแสดงท่าทีโมโห  พวกมันโมโหที่ถูกเหยื่อทำให้บาดเจ็บ  ทั้งหมดกรูเข้ารุมโจมตีกริดแต่เพียงผู้เดียว

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

    หลังจากบัฟโทสะช่างตีเหล็ก  กริดสามารถดีดตัวถอยหลังไปพร้อมกับเหวี่ยงดาบได้สามถึงสี่ครั้งพร้อมกัน
    กระแสการบุกจากเกราะหนามสะดุดลงอย่างเห็นได้ชัด  
    ขณะนี้  มีเกราะหนามตัวหนึ่งพลังชีวิตจมอยู่ก้นหลอด  มันใกล้ตายเต็มที
    กริดพลันรู้สึกตื่นเต้น

    "ฮะฮะ!  วะฮ่าฮ่าฮ่า!  พวกแกช่างเชื่องช้าเป็นเต่าคลาน!"

    "..."

    ซูเอและหน่วยฟินิกซ์แดงทำได้เพียงเฝ้ามองการต่อสู้
    ปีศาจที่คร่าชีวิตทหารหน่วยฟินิกซ์แดงไปมากมายอย่างเกราะหนาม  
    แต่เมื่ออยู่ต่อหน้ากริด  พวกมันกลับเป็นได้เพียงหุ่นซ้อม

    "ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งขนาดนี้--  อ๊ะ!"

    หน่วยฟินิกซ์แดงต่างสะดุ้งเฮือกพร้อมกัน

    ฉึบ!

    มีด้ายเงินบางส่วนโผล่ขึ้นที่ด้านหลังกริดในมุมอับสายตา  
    เป็นฝีมือของเกราะหนาม  พวกมันลอบใช้ด้ายเงินยิงชิ่งพื้นเพื่อโจมตีใส่จุดบอด  

    "อันตราย!"

    ซูเอรีบตะโกนบอก  แต่นั่นก็สายไปเสียแล้ว
    กริดกำลังยุ่งอยู่กับเกราะหนามตรงหน้าจนไม่มีเวลาพะวงหลัง

    "ไม่นะ...!"

    ขณะที่ซูเอและหน่วยฟินิกซ์แดงกำลังสิ้นหวัง
    
    "ออกมา!  โครงกระดูกโอเวอร์เกียร์!"

    ชิ้ง~

    กอนที่ด้ายเงินจะเสียบร่างกริด  โครงกระดูกสองตัวโผล่ขึ้นด้านหลังชายหนุ่ม  
    พวกมันรับการโจมตีจากด้ายเงินไปแทน

    "เอ๋!"

    ในทวีปตะวันออก  มีผู้คนไม่น้อยที่สามารถอัญเชิญโครงกระดูก  
    แต่มีน้อยคนนักที่อัญเชิญออกมาเพียงเพื่อเป็นโล่ป้องกัน  
    เมื่อพวกมันสลายไป  กริดทำการอัญเชิญออกมาใหม่อีกหนทันที

    'โชคดีที่ทวีปตะวันออกมีอัตราการฟื้นฟูมานารวดเร็ว'

    เป็นสภาพแวดล้อมที่เหมาะกับแหวนแห่งความไร้เหตุผลอย่างมาก

    แกร่ก!  แกร่กแกร่กแกร่ก!

    ผัวะ!  ฉึก!

    โนเอะ  แรนดี้  และหัตถ์เทวะถูกใช้ในการโจมตี  ส่วนโครงกระดูกโอเวอร์เกียร์ถูกใช้ในด้านป้องกันด้ายเงิน 
    ทันใดนั้น  ข้อความระบบสุดทึ่งก็ปรากฏเบื้องหน้ากริด

[ โครงกระดูกโอเวอร์เกียร์ (1) และ โครงกระดูกโอเวอร์เกียร์ (2)  เริ่มคุ้นเคยกับด้ายเงิน ]

• Next
• Previous