จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 531
"หัวหน้า..."
ลูกมือทีมตีเหล็กค้อนขาวส่งเสียงเรียก แต่ไวท์เหม่อลอยจนมิได้ตอบ
เขากำลังนั่งคอตกอยู่ในมุมหนึ่งของห้องเตรียมตัว ไวท์กำลังสั่นสะริกอย่างอับอายเพราะถูกเอโนชเย้ยหยัน ช่างตีเหล็กทีมค้อนขาวต่างแสดงสีหน้าเป็นกังวล เมื่อไวท์เห็นสายตาของคนเหล่านั้น เขาก็รีบเบือนหน้าหนีทันใด
กริดเดินเข้าไปหาไวท์พร้อมกับขมวดคิ้ว
"ใช่เวลามาทำแบบนี้หรือ"
"..."
"ถ้ารู้สึกหงุดหงิดใจ ก็เอาคืนให้สาสมในสนามแข่ง ไม่ใช่เวลาน้อยเนื้อต่ำใจ นายต้องแสดงออกด้วยการกระทำ!"
กริดมักเห็นอกเห็นใจผู้ถูกกลั่นแกล้งเสมอ เพราะตัวเขาเคยเผชิญหน้ากับช่วงเวลาโหดร้ายเหล่านั้นมาแสนนาน ในยามนี้ ชายหนุ่มพยายามให้กำลังใจไวท์
ด้วยความชื่นชอบในตัวช่างตีเหล็กด้วยกัน กริดจึงหวังให้ไวท์ข้ามผ่านประสบการณ์เลวร้ายนี้
"หากไม่ชอบความรู้สึกที่สุมอยู่ในอก จงระเบิดมันทิ้งไปเสีย... ฉันขอพูดเข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน สูตรผลิตคันศรฟินิกซ์แดงในจินตนาการของนาย นำมันออกมาให้ฉันดูเดี๋ยวนี้"
"หือ… ข--เข้าใจแล้ว"
ไวท์หวังเพียงให้กริดช่วยด้านเป่าลม นั่นคือสิ่งเดียวที่ได้รับมอบหมาย
กริดไม่มีความจำเป็นต้องเห็นสูตรการผลิต แถมสูตรลับเฉพาะของโรงตีเหล็กค้อนขาวก็มิใช่สิ่งที่คนนอกจะมีสิทธิ์ได้รับชม แต่ไวท์กำลังมึนงงไปกับเหตุการณ์ตรงหน้า เขาจึงมอบสูตรการผลิตให้กริดง่ายดาย
[ ท่านได้รับ <สูตรการผลิต : คันศรฟินิกซ์แดง ( แบบจำลองของโรงตีเหล็กค้อนขาว )> ]
[ สูตรการผลิต : คันศรฟินิกซ์แดง ( แบบจำลองของโรงตีเหล็กค้อนขาว ) ]
เกรด : ทั่วไป ~ อีปิก
คันศรมีขนาดยาว 1 เมตร 20 เซนติเมตร
ใหญ่กว่าธนูสั้นเล็กน้อย แต่ก็เล็กกว่าธนูยาวเล็กน้อยเช่นกัน
คันศรแบ่งออกเป็นสามส่วนใหญ่ แกนกลางถูกสร้างจากต้นไผ่ภูเขาเขาฮวางเปียง ส่วนปลายทั้งสองด้านสร้างจากไม้มัลเบอร์รี่ กริดตรวจสอบรูปทรงและรายละเอียดไอเท็มอย่างถี่ถ้วน ก่อนจะหันไปถามไวท์
"ไผ่ภูเขาฮวางเปียงกับไม้มัลเบอร์รี่มีคุณสมบัติยังไงบ้าง"
"ไผ่ภูเขาฮวางเปียงถูกเจาะจงเป็นพิเศษเพราะมันเปี่ยมไปด้วยไฟเบอร์ ส่วนไม้มัลเบอร์รี่ทั้งนุ่มและเหนียว"
"ในอีกความหมายหนึ่ง นายเล็งสร้างธนูที่มีความยืดหยุ่นสูงงั้นหรือ"
"หือ… อ้อ! ถูกต้อง! มันจะไม่แตกหักง่ายเวลายิงลูกธนูออกไป"
แต่ช่างตัดไม้จะอยากรู้ของแบบนี้ไปทำไมกัน...
ขณะไวท์กำลังสับสน กริดเริ่มกวาดสายตาตรวจสอบวัสดุ
'เป็นอย่างที่คิด ทั้งไผ่และไม้มัลเบอร์รี่ล้วนเป็นสุดยอดวัสดุของทวีปนี้'
ชนิดที่ไผ่กับมัลเบอร์รี่ของทวีปตะวันตกเทียบไม่ติด
ดูราวกับต้นไม้ของทวีปตะวันออกล้วนมีคุณภาพสูงกว่าลิบลับ
'เป็นเพราะพวกมันเติบโตในสถานที่อัดแน่นไปด้วยมานางั้นหรือ'
น่าสนใจ…
'แต่ว่า...'
หากฟังดูจากชื่อ คันศรฟินิกซ์แดงจะต้องเป็นธนูธาตุไฟ
ดังนั้นไม่ว่าจะมีความยืดหยุ่นหรือประสิทธิ์ภาพสูงขนาดไหน แต่ประเด็นหลักอยู่ที่การหลอมรวมกับแก่นอัคคีได้หรือไม่
กริดเริ่มตรวจสอบส่วนถัดไปที่ดูน่าสงสัย
...
การตกแต่งภายนอกของคันศร ไวท์เลือกใช้หนังทนความร้อนห่อหุ้มไว้
"หนังสีแดงนี้คืออะไร"
"คือวัสดุที่จะไม่ลุกไหม้เมื่อถูกเปลวเพลิงห่อหุ้ม หนังแรคคูน มันทั้งเหนียวและมีความทนไฟสูง"
"...หืม"
กริดเริ่มเข้าใจขึ้นมาบ้างแล้ว แต่ส่วนสำคัญยังหนีไม่พ้นการจุดไฟ
ทีมตีเหล็กค้อนขาวคิดจะใช้สิ่งใดเป็นตัวจุดไฟกันนะ
กริดเปี่ยมไปด้วยความสนอกสนใจ ชายหนุ่มรีบอ่านรายละเอียดส่วนสุดท้ายของภาพวาด แต่เขากลับต้องผิดหวังสถานหนัก เพราะแก่นการจุดไฟในคราวนี้...
ไวท์เลือกใช้ศิลาอัคคี กริดขยำสูตรผลิตทิ้งอย่างหัวเสีย
"คุณจะทำอะไร!"
เหตุใดสูตรการผลิตที่ไวท์คิดค้นขึ้นด้วยหัวใจ กลับถูกกริดขยำโดยไม่ใยดี
ไวท์จ้องมองกริดด้วยสายตาสุดทึ่ง
ทันใดนั้น ชายหนุ่มระลึกได้ว่าตนทำไม่ถูก เขาบ่นพึมพำเล็กน้อยก่อนจะคลี่สูตรผลิตกลับเป็นเหมือนเดิม
"แบบนี้พวกนายไม่ชนะแน่..."
ศิลาอัคคี...
แม้อาจเป็นแร่ที่หายาก แต่มันคือหนึ่งในแร่ที่สองทวีปมีเหมือนกัน กริดย่อมรู้จักมันดีกว่าใคร เพราะเขาใช้สร้างไอเท็มครั้งแล้วครั้งเล่าในอดีต
'หากเป็นธนูเหล็กหรือธนูคอมโพสิทคงใช้ศิลาอัคคีได้ แต่ธนูไม้ทั่วไปไม่มีทางทนรับน้ำหนักศิลาอัคคีไหว มันต้องเสียสมดุลแน่ และหากลดปริมาณศิลาอัคคีลง ความรุนแรงของเปลวเพลิงก็จะมีไม่มากพอ'
ถ้าธนูถูกสร้างขึ้นตามสูตรการผลิตนี้โดยไม่ผิดเพี้ยน มันจะไม่คู่ควรกับการถูกเรียกว่าคันศรฟินิกซ์แดงเลยสักนิด
'คำตอบของปริศนาทั้งหมดคือไม้ฟอสฟอรัสขาว… มันแน่ชัดแล้ว'
ปัญหาคือ กริดไม่เคยเห็นรูปทรงของคันศรฟินิกซ์แดงมาก่อน
ซึ่งไวท์น่าจะช่วยแก้โจทย์นี้ได้
"ไวท์ นายเคยเห็นคันศรฟินิกซ์แดงของจริงใช่ไหม"
"แน่นอน มันคือสมบัติของบ้านเกิดฉัน ย่อมต้องเคยเห็นหลายหนจากระยะไกล ลอร์ดแพงเจียทุกคนจะนำศรฟินิกซ์แดงออกมาอวดโฉมทุกเทศกาลใหญ่"
ความชื่นชอบในตัวกริดของไวท์ ยามนี้จืดจางลงหลายส่วน เขาไม่ชอบใจที่กริดขยำสูตรการผลิต ส่งผลให้ค่าความสัมพันธ์คนทั้งสองลดลง
แต่กริดก็มิได้แยแส ยังมีโอกาสอีกมากที่จะกู้คืนกลับมา และหนึ่งในนั้นคือการคว้าแชมป์
"รูปร่างที่วาดในกระดาษแผ่นนี้ เป็นแบบเดียวกับที่นายเคยเห็นรึเปล่า"
"แน่นอน… แต่คันศรฟินิกซ์แดงของจริงมิได้หุ้มด้วยหนัง มันสร้างจากไม้ล้วน… ฉันพยายามทำให้เหมือนมากที่สุดแล้ว"
"คันศรฟินิกซ์แดงมีสีขาวใช่ไหม!"
"หือ… คุณรู้ได้ยังไง… ถูกต้อง คันศรฟินิกซ์แดงที่แท้จริงมีสีขาว"
มาถึงขั้นนี้ กริดไม่ลังเลใจอีก เขารีบลงมือเพื่อให้ทุกอย่างทันการ
"ออกแบบไอเท็ม"
[ ท่านจะสร้างไอเท็มชนิดใด ]
"ธนู"
[ ท่านจะใช้วัสดุชนิดใด ]
"ไม้ฟอสฟอ-- เดี๋ยวก่อน..."
ไม้ฟอสฟอรัสขาวนั้นแข็งดุจดั่งเหล็กมังกร เนื้อไม้แกร่งเหนียวยิ่งกว่าเหล็กกล้าเสียอีก ย่อมขาดความอ่อนตัว นั่นทำให้กริดเริ่มลังเล
คันศรฟินิกซ์แดงที่ไวท์เคยเห็นน่าจะมีความอ่อนตัวและยืดหยุ่นสูง ไวท์จึงออกแบบตามลักษณะเดิม และหากไวท์เข้าใจไม่ผิด แปลว่าไม้ฟอสฟอรัสขาวอาจไม่ใช่วัสดุหลัก
'แต่ถ้าไวท์เข้าใจผิดล่ะ'
เรื่องราวทั้งหมดก็จะกลับตาลปัดทันที
กริดตัดสินใจเชื่อมั่นในสัญชาติญาณของตน
นี่มิใช่ความเย่อหยิ่งจองหอง หากแต่เป็นความมั่นใจของช่างตีเหล็กในตำนาน
"ฉันจะใช้ไม้ฟอสฟอรัสขาวเป็นวัสดุ"
กริดตัดสินใจหนักแน่น
***
"เขากำลังทำอะไร"
"ดูไปเถอะน่า"
ลูกมือทีมค้อนขาวต่างพากันสับสน ช่างตัดไม้กริดจู่ๆ กลับขอดูสูตรผลิตของคันศรฟินิกซ์แดง จากนั้นไม่นาน เขาก็ก้มหน้าก้มตาวาดเขียนบางสิ่งลงบนพิมพ์เขียว
ทันใดนั้น ช่างตีเหล็กคนหนึ่งโพล่งขึ้นอย่างตกใจ
"อย่าบอกนะว่า…! เขาคิดจะคัดลอกสูตรการผลิตคันศรฟินิกซ์แดงที่พวกเราลองผิดลองถูกกันมาตลอดสามปีเต็ม!"
"ฮะฮะ! บ้าน้า..."
"ไม่มีทาง..."
กริดไม่น่าใช่นักขโมยสูตร จะมีขโมยหน้าไหนกันกล้าลงมือทำต่อหน้าเจ้าของเยี่ยงนี้
"ถ้าเป็นฉันคงแอบทำในที่ลับตาคน… แต่ว่า!"
หรือชายคนนี้จะเป็นโจรขโมยสูตรจริง
ช่างตีเหล็กลูกมือเริ่มตื่นตัว เป็นไวท์ที่ห้ามปราบพวกเขาซึ่งกำลังคิดมุ่งร้ายต่อกริด
"พวกนายไม่ควรตัดสินคนจากภายนอก"
ใช่แล้ว เหมือนกับตนเมื่อไม่กี่วันก่อน
ไวท์มองกริดเพียงผิวเผิน และตัดสินให้เขาเป็นช่างตีเหล็กฝึกหัดที่ไม่รู้จักพื้นฐานการตีเหล็กแม้แต่น้อย
'เรามั่นใจว่าเขาไม่ใช่คนน่ารังเกียจเช่นนั้น หืม...'
แต่ยิ่งเวลาผ่านไป ไวท์ก็เริ่มสงสัย
ชายปริศนากำลังนั่งลงทำสิ่งใดกันแน่
หรือจะเป็นการขโมยสูตรอย่างที่ลูกมือคนอื่นกล่าวหาจริง
'ไม่มีทาง ไม่มีโจรหน้าไหนขโมยอย่างเปิดเผยเช่นนี้… หืม'
ไวท์กังวลเล็กน้อย เขารู้ดีว่ามนุษย์ทุกคนล้วนมีความดำมืดในก้นบึ้งจิตใจ จากนั้นไม่นาน ไวท์ตัดสินใจเดินเข้าไปหากริด ทันใดนั้นก็ต้องตกตะลึงสุดขีด เมื่อได้เห็นสิ่งที่กริดขยุกขยิกวาดอยู่นาน
ไวท์กระโดดถอยหลังด้วยสีหน้าผงะ
รูปที่กริดวาดขึ้นนั้น มันคือคันศรฟินิกซ์แดงไม่ผิดแน่ แต่เป็นรูปทรงที่สมบูรณ์แบบยิ่งกว่าของตนซึ่งลองผิดลองถูกมานานสามปีเต็ม!
"บ--บ้าน้า เป็นไปได้ยังไง...! ทำไมช่างตัดไม้ถึงทำอะไรแบบนี้ได้!"
ไวท์ยังคงเชื่อว่ากริดเป็นช่างตัดไม้ในตำนาน
ผ่านไปสักพัก เมื่อแบบวาดสุดท้ายเสร็จสิ้น กริดก็อมยิ้มให้กับรายละเอียดที่ปรากฏขึ้นบหน้าจอ
[ คันศรฟินิกซ์แดง (จำลอง) ]
เกรด : อีปิก ~ เลเจนดารี
สมบัติของแพงเจียที่ถูกจำลองขึ้นโดยช่างตีเหล็กในตำนาน
ประสิทธิ์ภาพของมันไม่ด้อยไปกว่าต้นแบบเลยสักนิด
'ดีล่ะ'
ตอนนี้ก็ได้แต่หวังให้เกรดของคันศรฟินิกซ์มีระดับผ่านเงื่อนไขภารกิจ
ชายหนุ่มหันไปถามไวท์ที่กำลังยืนทึ่ง
"ระยะเวลาการแข่งคือแปดชั่วโมงใช่ไหม"
ไวท์ตอบกลับด้วยสีหน้าเหม่อลอยราวกับยังไม่หลุดจากภวังค์
"อะ… ใช่แล้ว! มันอาจเป็นเวลานานเกินไปสำหรับสร้างธนู แต่นั่นก็เพื่อให้สมบัติของแพงเจียออกมามีประสิทธิภาพสูงสุด..."
'บ้าจริง'
ระยะเวลาสั้นเกินไป
สำหรับกริดผู้เคยใช้เวลาหนึ่งวันเต็มเพื่อสร้างธนูหนึ่งคัน แปดชั่วโมงนั้นแสนสั้น
'เราต้องใช้เวลาอย่างคุ้มค่าทุกวินาที'
กริดยังมีไพ่ตายที่เพิ่งได้รับมาหมาดๆ จากการสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีครบ 20 ชิ้น
'อัพเกรดไอเท็ม!'
กริดมั่นใจมาก ว่าตนสามารถผ่านภารกิจคราวนี้ได้ด้วยความช่วยเหลือจากพลังใหม่
แม้คุณภาพของคันศรฟินิกซ์แดงจะออกมาไม่เป็นตามที่หวังก็ตาม
ชายหนุ่มตรวจสอบเวลา จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน
"ไปกันเถอะ"
***
"โรงตีเหล็กค้อนขาวเข้าสู่สนาม!"
"โห่~! ฮู่ววว~~!"
ทีมโรงตีเหล็กค้อนขาวเดินเข้าสนามนำมาโดยกริด มิใช่ไวท์
ผู้ชมต่างส่งเสียงโห่ให้กับทีมที่ได้รับอันดับบ๊วยสามปีติดต่อกัน
ไวท์และลูกมือต่างมีสีหน้าตึงเครียด แต่กริดกับชอบบรรยากาศเช่นนี้
'เอาอีก...'
เหยียดหยันให้มากกว่านี้อีก...
'ยิ่งพวกแกดูแคลนฉันมากเท่าไร ผลลัพธ์สุดท้ายก็ยิ่งน่าดูชมสำหรับฉันมากเท่านั้น'
กริดแสยะยิ้มชั่ว จนเผยให้เห็นฟันซี่ขาว
ช่างตีเหล็กจากทีมอื่นที่ยืนรออยู่บนสนามแข่งต่างหัวเราะเยาะ
"หมอนั่นใคร"
"เพิ่งเคยเห็นหน้าเป็นครั้งแรก… เด็กใหม่งั้นหรือ"
"ทำไมถึงให้เด็กใหม่เดินนำ แทนที่จะเป็นไวท์"
"เจ้าไวท์คงอับอาย ก็เลยใช้เด็กใหม่เป็นโล่"
"น่าสมเพชจนถึงที่สุดเลยแฮะ"
ผู้ชมนับหมื่นและช่างตีเหล็กนับร้อย ไม่มีใครเลยสักคนที่รู้จักเด็กใหม่ผู้นี้
และนี่คือตำนานแรกที่กริดได้จารึกไว้บนทวีปตะวันออก
ว่าแล้วกริดต้องเป็นคนกอบกู้โรงตีเหล็กค้อนขาว และทำให้โลกตะลึ่ง เพราะมันคือพระเอก
ReplyDeleteขอบคุณมากครับ
ReplyDelete