จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,112

‘กริดเรียนเทคนิคดาบจากอัสโมเฟล?’

ไม่แปลกหากเลซีจะเข้าใจผิด

เทคนิคดาบเสกดอกไม้และสร้างระเบิดสุดตระการตาของอัสโมเฟล งดงามอลังการไม่ต่างจากวิชาดาบ ‘สะพรั่ง’ ของกริดเลยสักนิด

ดาบพิโรธอัสโมเฟล ตำนานสองเสาหลักร่วมกับปิอาโร่สมัยอัศวินสีชาดกำลังรุ่งเรืองสุดขีด ในสายตาเลซี ฝีมือแท้จริงชายคนนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่าข่าวลือเลยสักนิด

บึ้ม!

บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!!

ดอกไม้ตูมผุดขึ้นบนร่างกายไคล์และเบ่งบานออกพร้อมแรงระเบิดสั่นสะเทือน

พลังทำลายมหาศาลจนส่งผลให้ผืนป่าโยกคลอนหนักหน่วง ไม่อนุญาตให้เหยื่อส่งเสียงร้องครวญครางโหยหวนออกมา

แต่ท่ามกลางเสียงดังกระหึ่ม

“คึฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”

ไคล์ในสภาพเละเทะปรากฏตัว

แม้ร่างกายจะเปรอะเปื้อนด้วยเลือดสีแดงฉาน แต่สุขภาพจิตของมันยังเริงร่าจนน่าตกตะลึง ส่งผลให้ดวงตาของอเมลด้า เคนดริก และดันเต้เบิกโพลงอย่างไม่อยากเชื่อ

“ได้ยังไง? เจ้านั่นรอดมาได้ยังไง?”

“บางที… พลังของมันอาจทัดเทียมกับดอกไม้ระเบิด…”

“…”

สามอัศวินสีชาดล้วนทราบดี

เหตุผลเดียวทำให้อัสโมเฟลกลายเป็นอันดับสองตลอดกาล เพราะขีดจำกัดของมันอยู่ในตัววิชาดาบ

ท่าโจมตีของอัสโมเฟลคือเทคนิคระเบิดออร่าจำนวนมหาศาลไปพร้อมปราณดาบ ส่งผลให้พลังทำลายกระจายออกเป็นวงกว้าง แต่จะเสียเปรียบในการประลองแบบหนึ่งต่อหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้น วิชาดาบอัสโมเฟลยังกัดกร่อนพลังชีวิตของผู้ใช้ทุกขณะ

นั่นคือสาเหตุทำให้อัสโมเฟลไม่สามารถเอาชนะปิอาโร่ในการดวลได้แม้แต่ครั้งเดียว

แต่นั่นเฉพาะกับปิอาโร่ นอกเหนือจากนั้น อัสโมเฟลไม่เคยพ่ายแพ้ใครเลยในยุคสมัยเดียวกันอีกเลย

เพราะเหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น

คำตอบคือ นอกจากปิอาโร่แล้ว ไม่มีใครสามารถมอบความรู้สึก ‘ห่างชั้นเกินไป’ ให้กับปราณดาบถล่มเมืองของอัสโมเฟลได้อีก

ถูกต้อง ในความทรงจำของอดีตสามอัศวินสีชาด อัสโมเฟลคือชายผู้เหนือกว่าคนทั้งโลกยกเว้นปิอาโร่เพียงผู้เดียว

และในวันนี้ อัสโมเฟลพัฒนาตัวเองจนกลายเป็นมหาจอมดาบ แถมยังมีปราณดาบเพิ่มขึ้นจากเดิมอย่างมหาศาล แต่กลับถูกเด็กหนุ่มไคล์—สัตว์ประหลาดในสายตาสามอัศวิน—รับการโจมตีไว้ได้ด้วยพลังดิบซึ่งหน้า

‘ระดับเดียวกับปิอาโร่…!’

อดีตมหาจักรพรรดิฮวนเดอร์

เหตุใดจักรพรรดิไม่ได้ความและช่วงชิงทุกสิ่งทุกอย่างไปจากพวกตน ถึงได้มีสายตามองการณ์ไกลจนประเมินว่าไคล์จะเก่งกาจได้ถึงเพียงนี้

ขณะทั้งสามกำลังกัดริมฝีปากหงุดหงิด

เปรี้ยง! เปรี้ยง!!

ไคล์ห่อหุ้มร่างตัวเองด้วยสายฟ้าพร้อมกับรัวกำปั้นชกใส่อัสโมเฟลเป็นพัลวัน

ด้วยความแข็งแกร่งระดับสามารถสยบอดีตอัศวินสีชาดหลักเดียวพร้อมกันสามคน ไคล์ทุ่มพลังทั้งหมดรุกโจมตีใส่อัสโมเฟลโดยไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายพักหายใจ อวัยวะทุกส่วนของร่างกายถูกห่อหุ้มด้วยสายฟ้าและนำมาใช้เป็นอาวุธสังหาร

เคร้ง!!

ศอกเสยของไคล์พุ่งกระแทกใส่เกราะไหล่อัสโมเฟล

เคร้ง—!

ดาบอัสโมเฟลในท่าจับสลับแทงขัดขวางกำปั้นอีกข้างของไคล์จนเสียจังหวะ ตามต่อด้วยการตวัดแทงใส่ช่องท้อง

เปรี้ยะ!!

ไคล์รีบยกเข่าป้องกันดาบได้ทันท่วงที ก่อนจะรวบรวมพลังอัสนีปริมาณมหาศาลไว้ตรงปลายศอก ส่งผลให้เกราะไหล่อัสโมเฟลเกิดรอยร้าวและถูกอาการช็อกไฟฟ้าเล่นงาน

เปรี้ยง!

สายเลือดขุนนางแห่งจักรวรรดิผู้สูงศักดิ์

ใบหน้าแสนสง่างามและผิวพรรณขาวเนียนของอัสโมเฟลถูกกำปั้นไคล์ตะบันใส่เต็มเหนี่ยวโดยไม่ยั้งมือ

พรึบ!

ผ้าคลุมสีฟ้าเปื้อนเปรอะเศษฝุ่นสะบัดพลิ้ว

ด้วยทักษะย้ายตำแหน่งพริบตา ไคล์ตามพุ่งประชิดตัวอัสโมเฟลง่ายดาย เด็กหนุ่มสายฟ้าคว้าผ้าคลุมไว้แน่นถนัดและจับอัสโมเฟลฟาดกระแทกพื้นสุดแรง ตามด้วยการประเคนกำปั้นซ้ำใส่ใบหน้าอย่างไม่หยุดพัก

“ฮะฮะ…! คึฮ่าฮ่าฮ่า!!”

ไคล์ระเบิดเสียงหัวเราะบ้าคลั่ง

มันย้อนนึกกลับไปยังขณะเทพสงครามช่วยมอบความเชื่อใจและพรสุดประเสริฐให้กับตน

หากเทียบกับห้าเสาหลักคนอื่น ตัวมันยังลีบเล็กจนแทบไม่มีจุดยืนในสมัยนั้น

แม้จะสูญเสียแขนไปข้างหนึ่งจนไม่หลงเหลือความมั่นใจในตัวเอง แต่ท่านมหาเทพกลับมีเมตตาประทานสุดยอดศิลปะการต่อสู้ให้

ลงเอยด้วย ไคล์ตระเวนสำรวจจนทั่วโบราณสถานเทพสงครามจนได้เรียนคัมภีร์ลับเทพสงครามทั้งหมด 7 เล่ม จึงประจักษ์ปาฏิหาริย์ของเทพหนแล้วหนเล่าและยิ่งเกิดศรัทธาอย่างแรงกล้า

ไม่เพียงได้รับแขนข้างใหม่ทดแทนของเดิม มันยังสร้างกระแสไฟฟ้าห่อหุ้มอวัยวะได้ทุกส่วนและควบคุมดังใจนึก

ทั้งหมดคือพลังจากท่านเทพผู้ยิ่งใหญ่

อีกไม่นาน ตนจะก้าวข้ามแกรนมาสเตอร์และแก้แค้นบุรุษผู้ช่วงชิงแขนของตนไป

หากตนสำเร็จศิลปะการต่อสู้ขั้นสูงสุดเมื่อใด การครอบครองโลกใบนี้ก็อยู่แค่เอื้อม ไคล์เชื่อเช่นนั้นและกำลังมั่นใจสุดขีด ความศรัทธาของตนจะต้องเป็นจริงแน่นอน

หลักฐานพิสูจน์คือ มันเพิ่งจัดการอัศวินหลักเดียวของยุคสมัยจักรวรรดิรุ่งเรืองสุดขีดได้สามคนพร้อมกัน ความสำเร็จเช่นนี้ส่งผลหัวใจไคล์พองโต

“คึ่ก—…?”

แต่ขณะกำลังเหวี่ยงกำปั้นอย่างบ้าคลั่ง ไคล์พลันหยุดขำพร้อมกับขมวดคิ้ว

มันสัมผัสถึงความแปลกประหลาด

อัสโมเฟลได้รับบาดเจ็บน้อยจนผิดวิสัย

แม้จะถูกกำปั้นกระหน่ำชกอย่างไม่หยุดมือ แต่กะโหลกของอีกฝ่ายกลับไม่ยอมแหลกละเอียดเสียที

‘กายาเหนือมนุษย์?’

หมอนี่เข้าสู่ขอบเขตของเหนือมนุษย์ด้วยพรสวรรค์ส่วนตัวเพียงอย่างเดียวหรือ

ไม่มีทาง เป็นไปไม่ได้แน่!

มันไม่ได้เก่งกาจขนาดนั้น!

เมื่อตระหนักว่าเสื้อคลุมสีฟ้ากำลังปกปิดใบหน้าบางส่วนของอัสโมเฟลไว้ ไคล์หรี่ตาลงพลางสำรวจอย่างละเอียด

‘หรือว่า…’

เสื้อคลุมตัวนี้ช่วยดูดซับความเสียหาย?

แค่ผืนผ้าชิ้นเดียวเนี่ยนะ?

แม้จะไม่อยากเชื่อ แต่ไคล์ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากกระชากผ้าคลุมอัสโมเฟลออก

ทันใดนั้น คมดาบพุ่งสวนออกมาขณะผ้าคลุมกำลังถูกดึงม้วน

“ห้ามแตะต้องสมบัติของฝ่าบาท”

เมื่อสิ้นเสียง หน้าอกไคล์ถูกคมดาบเสียบ

อัสโมเฟลดีดตัวลุกขึ้นโดยใช้ไหล่กระแทก เมื่อเห็นไคล์ในท่านั่งคร่อมเริ่มเสียหลัก อัสโมเฟลโจมตีซ้ำด้วยการตวัดดาบใส่เป็นทรงจันทร์ครึ่งเสี้ยว

เปรี้ยะ!

ไคล์รีบสร้างกระแสไฟฟ้าชุดใหม่เพื่อป้องกันคมดาบ แต่กลับถูกขัดขวางในจังหวะสุดท้ายด้วยฝักดาบของอัสโมเฟล

เคร้ง!

เคร้ง!!

ฝักดาบลอยขึ้นฟ้าราวสองเมตรและค้างอยู่เช่นนั้นโดยไม่มีทีท่าว่าจะหล่นกลับลงมา

สาเหตุเกิดจากสองบุคคลเบื้องล่างกำลังสาดพลังเข้าใส่กันอย่างไม่หยุดพักจนสร้างคลื่นกระแทกสลับกับสนามแม่เหล็ก ฝักดาบมีชะตากรรมเพียงกระเด้งกระดอนกลางอากาศเช่นนั้นคล้ายกับกำลังเต้นรำ

ซู่วว—

ระหว่างแลกหมัดดาบดุเดือดหลายกระบวนท่า บุปผาผุดขึ้นจากความว่างเปล่าหลายดอก แต่ก็สลายไปในเวลาไม่นานเช่นกัน

ดาบอัสโมเฟลเริ่มสูญเสียความคงทนมากขึ้นทุกขณะ มันทำได้เพียงกัดฟันปลดปล่อยวิชาดาบหนอย่างสุดฝีมือ

แต่ในทางกลับกัน

เปรี้ยะ—!

เปรี้ยะ! เปรี้ยะ! เปรี้ยะ! เปรี้ยะ!!

มวลกระแสไฟฟ้าอันเกรี้ยวกราดของไคล์กลับไม่สูญเสียความน่าสะพรึงกลัวลงเลย

สำหรับไคล์แล้ว ปริมาณกระแสไฟฟ้าของมันใกล้เคียงค่าอนันต์ สามารถสร้างออกมาได้เรื่อยๆ โดยไม่มีวันหมด

ไม่ต้องสูญเสียทรัพยากร

เรียกได้ว่าแทบจะไร้จุดบอด

วืด—

ดาบอัสโมเฟลกำลังส่องสว่างจากผลของปราณดาบอันเจิดจ้า บดบังการมองเห็นไคล์ไปชั่วขณะ อัสโมเฟลฉวยโอกาสเกร็งมือแทงดาบเฉียดกระดูกไหปลาร้าไคล์ไปเล็กน้อยอย่างน่าเสียดาย

เมื่อการโจมตีพลาดเป้า มันรีบกระโดดถอยหลังหลบอย่างชำนาญ

เปรี้ยง!

ไคล์พุ่งตัวไล่ตามติดพร้อมกับซัดฝ่ามือสายฟ้าใส่หน้าอกอัสโมเฟลเต็มแรง

แก๊ง!

ฝักดาบร่วงหล่นลงพื้นหลังจากเต้นรำกลางอากาศอยู่นาน

“แค่ก…!”

อัสโมเฟลอาเจียนเป็นเลือด แต่มันฝืนกัดฟันไม่ส่งเสียงร้องเจ็บปวดออกมา

ขณะกำลังสัมผัสความทุกข์ทรมานประหนึ่งเครื่องในถูกทำลาย มันพลันตระหนัก

ตนกำลังพ่ายแพ้ให้กับเด็กหนุ่มขี้กลัวผู้เริ่มฝึกวิชาช้ากว่าใครทั้งหมด

ไคล์ในปัจจุบันได้เติบโตไปไกลกว่าจินตนาการของฮวนเดอร์มาก

‘เราไม่ใช่บุคคลอันดับสองคอยไล่ตามอันดับหนึ่งอีกแล้ว’

เราเสียเวลาไปมากเมื่อเทียบกับคนอื่น

เราค้างคาอยู่ในจุดเดิมหลายปี

‘ถ้าฝ่าบาทกริดมาช่วยเราเร็วกว่านี้…’

ไม่สิ ถ้าเราได้สติก่อนฝ่าบาทกริดมาพบ

ไม่สิ ถ้าเราไม่ตกหลุมพรางแมรี

ไม่สิ ถ้าเราไม่ริษยาปิอาโร่เมื่อตอนนั้น

มีแต่ความผิดพลาดในชีวิตเต็มไปหมด

ภาพแสนเศร้าสมัยอดีตย้อนกลับมาฉายในความทรงจำอัสโมเฟลทีละฉาก

ทันใดนั้น

“…”

ดวงตาอัสโมเฟลเริ่มสูญเสียความแวววาว

ขณะอัสโมเฟลล้มลง ใบหน้าเลซีพลันขาวซีดยิ่งกว่ากระดาษ มันหันไปเห็นเมอร์เซเดสและสามอดีตอัศวินทำเพียงยืนเฝ้ามองอย่างเงียบงัน

เลซีพยายามรบเร้า

“ไม่เข้าไปช่วยเขาหรือไง!”

“…”

“พวกพ้องไม่ใช่หรือ?”

ไม่มีอัศวินคนใดในจักรวรรดิซาฮารันไม่รู้จักอัสโมเฟล

วีรบุรุษผู้ร่วงหล่น

คนทรยศขายพวกพ้องอย่างหน้ามืดตามัวเนื่องจากลุ่มหลงในความรัก

แต่ความจริงจากปากจักรพรรดินีบาซาร่าได้ทำให้คดีเมื่อสิบห้าปีก่อนกระจ่าง บาปและความผิดของอัสโมเฟลถูกลบล้างในพริบตา

ถึงจะไม่ถูกยกย่องให้เป็นวีรบุรุษเฉกเช่นสมัยอดีต แต่ก็มีอัศวินจำนวนมากกลับมายกย่องชื่นชมอัสโมเฟลอีกครั้ง

เหนือสิ่งอื่นใด สามอัศวินตรงหน้าล้วนเคยถูกอัสโมเฟลถูกหักหลังในอดีต ฉะนั้นเมื่อพวกเขาปรากฏตัวพร้อมกัน ย่อมหมายความว่าบาปในอดีตได้ถูกให้อภัยแล้วไม่ใช่หรือ

ต้องใช้ความกล้ามากเพียงใดเพื่อให้ได้รับการอภัยโทษ ต้องเจ็บปวดและเสียสละตัวเองมากเพียงใดตลอด 15 ปีผ่านมา เลซีและเหล่าอัศวินตีนดำพอจะเดาได้อย่างเลือนราง

เป็นเพราะอัสโมเฟลเจ็บปวดกว่าใคร ทุกคนจึงมีความสุขเมื่อได้เห็นเขาสามารถลบล้างความตัวผิดสำเร็จ

แต่เขาคนนั้นกำลังจะตายไปต่อหน้าต่อตา

“พวกคุณยกโทษแล้วไม่ใช่หรือ?”

“…”

“แล้วทำไมถึงไม่ยอมช่วย!”

เลซีตะโกนตำหนิ

มันไม่ได้สนิทสนมกับอัสโมเฟลแต่อย่างใด

ว่ากันตามตรง อัสโมเฟลจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร เลซีมิได้ใส่ใจมากนัก แต่มันโมโหเพราะทั้งเมอร์เซเดสและสามอัศวินสีชาดล้วนเป็น ‘อัศวิน’ เหมือนกัน คนเหล่านี้ทำเพียงเฝ้ามองอัสโมเฟลถูกเข่นฆ่าต่อหน้าโดยไม่ติดยื่นมือเข้าช่วย

“ไม่ว่าจะเกลียดชังมากเพียงใด แต่อัศวินห้ามทอดทิ้งพวกพ้องเด็ดขาด! นั่นคือคำปฏิญาณของพวกเราทุกคน!”

เลซีหันไปตะโกนใส่เมอร์เซเดส

อัศวินในตำนานเพียงหนึ่งเดียว แม้อดีตจักรพรรดิฮวนเดอร์จะรังเกียจอัศวินสีชาด แต่มันก็รักและชื่นชอบเมอร์เซเดสเป็นกรณีพิเศษ ถึงภายหลังจะถูกขับไล่ไปอยู่กับราชาโอเวอร์เกียร์ก็ตาม

เพราะเลซีนับถือในตัวเธอมากกว่าอัศวินคนใดในซาทิสฟาย จึงทนไม่ได้เมื่อเห็นหญิงสาวผู้นี้หันหลังให้กับเกียรติแห่งอัศวิน

“นายน่ะ…”

หลังจากเฝ้ามองสถานการณ์อย่างเงียบงันเป็นเวลานาน เมอร์เซเดสหันมาทางเลซีพลางขยับปากพูดเป็นครั้งแรก พร้อมกับส่งรอยยิ้มอันงดงามจนยากจะหาสตรีใดทัดเทียม

“ยังไม่รู้จักเขาดีพอ”

สามอัศวินหันมากล่าวเสริมคล้ายกับกำลังรออยู่นานแล้ว

“นายคิดว่าคนอย่างรองแม่ทัพจะถูกจัดการง่ายดายเช่นนี้จริงหรือ”

“หมอนั่นเจ้าเล่ห์กว่าใครทั้งหมด มันถึงวางแผนทรยศพวกเราและท่านแม่ทัพสำเร็จยังไงล่ะ!”

“รองแม่ทัพจะต้องถูกเชือดด้วยฝีมือพวกเราเท่านั้น!”

“…?!”

ขณะยืนฟังถ้อยคำยากจะเข้าใจของบรรดาอัศวินรุ่นพี่ ดวงตาเลซีพลันเบิกโพลงอย่างหวาดผวา

อัสโมเฟลกำลังกลิ้งตัวไปบนพื้นหลายตลบเพื่อหลบการโจมตีของไคล์ แต่อดีตรองแม่ทัพแห่งกองอัศวินสีชาดผู้นี้กลับทำดาบหลุดมือ

หากอัศวินใดสูญเสียดาบ

อัศวินผู้นั้นถึงคราวจบสิ้น

“ตายซะ!”

ไคล์มั่นใจในชัยชนะเสียเต็มประดา มันรวบรวมประจุไฟฟ้าไว้บนฝ่ามือทั้งสอง ก่อนจะเล็งปลดปล่อยใส่อัสโมเฟลในระยะประชิด

อย่างไรก็ตาม มันทำได้เพียง ‘เล็ง’ แต่มิได้ยิงออกไปสมปรารถนา ตรงกันข้าม ไคล์ส่งเสียงร้องโหยหวนอย่างน่าเวทนา

อัสโมเฟลดีดตัวลุกขึ้นจากพื้นพร้อมกับใช้ ‘ฝักดาบ’ กระแทกใส่เบ้าตาไคล์อย่างแม่นยำในทีเผลอ

“อั่ก…! เล่นสกปรก!!”

ยอมลงไปเกลือกกลิ้งบนพื้นเพราะวางแผนใช้ฝักดาบโจมตีแต่แรกแล้วหรือ?

เขายอมทิ้งดาบในมือเพราะจดจำตำแหน่งของฝักดาบบนพื้นได้? ขณะเดียวกันก็เป็นการปล่อยให้ศัตรูประมาทจนเกิดช่องว่าง

เขาจงใจเผยจุดอ่อนตัวเองหลายหนและแสร้งไม่ตระหนักถึงการมีอยู่ของฝักดาบแม้แต่ครั้งเดียว…

ชายคนนี้เจ้าเล่ห์เข้าขั้นน่ากลัว

ขณะไคล์กำลังเสียหลักเซถอยหลัง

“นายคิดเรียกร้องการต่อสู้อย่างบริสุทธิ์ยุติธรรมจากไอ้ขยะอย่างฉันคนนี้หรือ”

อัสโมเฟลกระซิบข้างหูด้วยเสียงเย็นชา

แม้แววตาของมันจะเคยอับแสงไปแล้วหนึ่งหน แต่ปัจจุบันกำลังอัดแน่นด้วยห้วงอารมณ์มากมาย

เฉกเช่นเมื่อครั้งทรยศหักหลังปิอาโร่และพวกพ้องทุกคน มันยอมละทิ้งศีลธรรมและเกียรติยศของอัศวิน แต่ก็ไม่เหมือนกับคราวก่อนเสียทีเดียว เพราะหนนี้มันทำไปเพื่อฝ่าบาทกริด มิใช่เพื่อตัวเอง

“ฝ่าบาทกำชับให้ฉันมีชีวิตรอดกลับไป ต้องขออภัยด้วย คงตายให้ตรงนี้ไม่ได้”

ว่ากันตามตรง อัสโมเฟลอยากตายมากกว่าใครในโลก

เพียงสบตากับพวกพ้อง ความรู้สึกผิดพลันเอ่อล้นในใจจนอยากกัดลิ้นตายให้รู้แล้วรู้รอด

แต่ท่านราชาบอกว่ายังไม่ถึงเวลา

ฝ่าบาทยังไม่อนุญาตให้มันตาย

[อัศวินของท่าน ‘อัสโมเฟล’ ทำการใช้งานทักษะ ‘ความมุ่งมั่นของอันดับ2’]

“…อัสโมเฟล?”

ขณะกริดเพิ่งมาถึงป่าต้นไม้โลกไม่ได้นาน ข้อความระบบอันน่าตกตะลึงได้แจ้งเตือนตรงมุมหน้าจอ

ในจุดห่างไกลจากกริดไปมาก อัสโมเฟลส่งเสียงถามไคล์อย่างเย็นชา

“หนีไปไม่ดีกว่าหรือ อาณาจักรโอเวอร์เกียร์กำลังเป็นพันธมิตรกับจักรวรรดิซาฮารัน พวกเราไม่ควรสู้กันจนถึงขั้นมีใครตาย”

“พล่ามไร้สาระอะไรอยู่? พวกเจ้าเข้ามาขัดขวางแผนการของข้าก่อนไม่ใช่หรือ? แถมยังทำให้ต้องเสื่อมเสียเกียรติ และเหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด ข้าแข็งแกร่งกว่าเจ้ามาก!”

“นั่นสินะ เป็นความผิดของฉันเอง และในเมื่อนายแข็งแกร่งกว่าฉัน หนทางเดียวในการควบคุมคือฆ่าทิ้ง”

ย้อนกลับไปสมัยอดีต อัสโมเฟลในยุครุ่งเรืองไม่เคยพ่ายแพ้ผู้ใดนอกจากปิอาโร่

ฉะนั้น มาตรฐานของมันคือปิอาโร่เสมอมา

ไม่ว่าศัตรูจะแข็งแกร่งสักเพียงใด แต่ถ้าอีกฝ่ายอ่อนแอกว่าปิอาโร่ อัสโมเฟลจะมั่นใจทุกครั้งว่าตนสามารถเอาชนะศัตรูได้ง่ายดาย ขอเพียงใช้พลังของปิอาโร่ได้สักครึ่งหนึ่ง

[อัศวินของท่าน ‘อัสโมเฟล’ กำลังจินตนาการถึงแผ่นหลังของบุคคล ‘อันดับ 1’ ผู้เป็นเป้าหมายสูงสุดมาตลอด]

“ทำฟาร์มอิสระผกผัน”

ซู่วว—

เงาดำทะมึนกำลังกลืนกินอาณาเขตสนามรบจนถ้วนทั่ว

แท่งเสาขนาดมหึมา กว้างใหญ่ยิ่งกว่าเส้นรอบวงต้นไม้โลก กำลังร่วงหล่นจากท้องฟ้าจนมองเห็นชัดเจนด้วยตาเปล่า

สิ่งนี้มีใช่ปราณดาบ แต่เป็นพลังลึกลับมาพร้อมอำนาจสะกดข่มกดปริมาณมหาศาลเหนือพรรณนา

“นั่นมัน… อะไร?”

โครมมมมมมมมมม!!

ขณะไคล์กำลังยืนอึ้ง เงาดำปริศนาได้หล่นทับร่างมันโดยสมบูรณ์

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,501

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous