จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1025

การปรากฏตัวของจอมอสูรเฟย์ริสสร้างความตื่นเต้นให้ผู้เล่นจำนวนมากทั่วโลก

แต่ละคนล้วนมั่นใจ พวกมันจักต้องได้กอบโกยความมั่งคั่งมหาศาลจากอีเวนต์หนนี้

ความคิดอันโง่เขลาไม่เพียงมาจากกลุ่มแรงเกอร์ชื่อเสียงโด่งดังซึ่งรู้จักกันดี แต่ยังรวมถึงขั้วอำนาจลับปกปิดตัวตนที่เตรียมกอบโกยฉกฉวยโอกาส

และบทสรุปคือ พวกมันได้พานพบความฉิบหายวายป่วงสาหัสสากรรจ์

บ้างหลายสิบ บ้างหลายร้อย บ้างหลายพัน นั่นคือเหยื่อเคราะห์ร้ายที่ต้องสูญเสียชีวิตจากพลังโป้ปดและพลังแปรธาตุสุดหยั่งของเฟย์ริส

เฟย์ริสไม่หยุดคุกคามมนุษย์ ทุกแห่งหนที่เดินทางไปแปรเปลี่ยนเป็นซากปรักหักพัง โดยเฉพาะสองอาณาจักรทางใต้ของทวีป พวกมันเผชิญความเสียหายชนิดมิอาจฟื้นฟูกลับดังเดิม

[เมือง ‘สกัลทิน่า’ แห่งอาณาจักรฮาเค่นถูกทำลายโดยสมบูรณ์]

[เมือง ‘อกาลูน่า’ แห่งอาณาจักรฮาเค่นถูกทำลายโดยสมบูรณ์]

[เมือง ‘เกรอน’ แห่งอาณาจักรโรเทมอนถูกทำลายโดยสมบูรณ์]

[เมือง…]

…

…

หมู่บ้านและเมืองใหญ่หลายแห่งถูกลบออกจากแผนที่โลกถาวร

อีกนัยหนึ่งยังหมายความว่า แม้แต่ขุมกำลังทหารระดับกองทัพอาณาจักร ก็ไม่มีน้ำยาพอจะกำราบจอมอสูรเพียงหนึ่งตน

ผู้เล่นเริ่มตื่นตัวและหวาดระแวง

ยิ่งเฟย์ริสทำลายเมืองมากเท่าไร จุดเก็บเลเวลและทำภารกิจของพวกมันยิ่งลดลง ทุกคนต่างเห็นพ้องกันว่า ผู้เล่นต้องผนึกกำลังล้มเฟย์ริสลงให้จงได้

ไม่อย่างนั้น พวกตนจะไม่หลงเหลือสถานที่สำหรับเก็บเลเวลแม้แต่แห่งเดียว ถึงเวลาที่เหล่าแรงเกอร์ระดับท็อปต้องผนึกกำลังกอบกู้โลก

แผนการล่าเฟย์ริสถูกยกระดับจากแผนกอบโกยความมั่งคั่ง มาเป็นแผนกอบโกยชื่อเสียง เกียรติยศ และความมั่งคั่งแทน

กิลด์ใดที่กล้าแกร่งพอจะปราบมันลง กิลด์นั้นจะถูกจารึกชื่อไว้ในประวัติศาสตร์ยาวนาน ไม่เพียงความมั่งคั่ง แต่ความสำเร็จในซาทิสฟายจะค้ำฟ้าตลอดกาล

เหล่าแรงเกอร์หลงลืมความแค้นต่อกันชั่วขณะ พวกมันจับมือวางแผนล้มจอมอสูรเฟย์ริสอย่างรัดกุม

และผลลัพธ์ก็คือ ความพ่ายแพ้หนแล้วหนเล่าไม่รู้จักจบสิ้น

เหล่าขุนพลหาญกล้ากลุ่มใหญ่ผนึกกำลังเป็นกองทัพบุกตะลุยใส่เฟย์ริส ในจำนวนนี้มีเทพสงครามอาเรสร่วมด้วย

ความสำเร็จสูงสุดของมวลมนุษย์คือการลดระดับพลังชีวิตเฟย์ริสเหลือ 50% แต่เมื่อหลอดเลือดลดต่ำถึงจุดหนึ่ง เฟย์ริสจะเข้าสู่ร่างจริงและระเบิดพลังแปรธาตุกวาดทำลายกองทัพผู้เล่นชนิดไม่เหลือซาก

นับแต่นั้น ความสิ้นหวังกลืนกินผืนทวีปตะวันตกโดยสมบูรณ์ สถานการณ์เลวร้ายลงทุกวินาที

เมื่อเฟย์ริสรวบรวม ‘ดวงวิญญาณ’ มนุษย์ได้ถึงจุดหนึ่ง มันทำการเปิดประตูขุมนรกและอัญเชิญกองทัพส่วนตัวขึ้นมาบนโลก

ลำพังเฟย์ริสตนเดียวยังปราบไม่ได้ แล้วพันธมิตรมนุษย์จะกำราบเฟย์ริสที่มาพร้อมกองทัพไหวหรือ?

ไม่มีทาง

ทวีปตะวันตกย่างกรายเข้าสู่สุดจบ อาณาจักรฮาเค่นและโรเทมอนกำลังถึงคราวพินาศ

ผู้เล่นที่สังกัดสองอาณาจักรดังกล่าวพากันสิ้นหวังท้อแท้ บ้านที่เคยพำนักพักพิงถูกทำลายจนเกลี้ยง หลงเหลือไว้เพียงความทรงจำขื่นขม

เมื่ออสูรปกครองเมือง กฎระเบียบที่เคยมีล้วนถูกยกเลิก ความปั่นป่วนโกลาหลเกิดขึ้นทุกหัวระแหง

แผนการปราบเฟย์ริสถูกยกระดับอีกครั้ง ไม่ใช่การแสวงหาเงินทองหรืออำนาจอีกต่อไป แต่เพื่อ ‘ความอยู่รอด’ ของผู้เล่นทั้งหมด

หลายฝ่ายต่างตัดพ้อหัวเสีย

เหตุไฉนกิลด์โอเวอร์เกียร์ถึงไม่ลงมือกระทำสิ่งใดเลย? หายนะมวลมนุษย์ปรากฏเบื้องหน้าเช่นนี้แล้ว ทำไมพวกคุณถึงไม่ยอมขยับตัวสักที?

ช่างน่าขัน

ทั้งที่กิลด์โอเวอร์เกียร์เคยถูกเหยียดหยันและประณามเรื่องผูกขาดปราบ ‘บอสอ่อนแอ’ อย่างจอมอสูรบีเลียลไว้เพียงผู้เดียว

กลุ่มผู้ที่เคยถากถางเอาแต่หุบปากเงียบในเวลาวิกฤติเช่นนี้ ไม่มีใครกล้าออกมาแสดงตน

จริงอยู่ ไม่ใช่ทุกคนที่ตำหนิโอเวอร์เกียร์อย่างเสียหายในอดีต แต่ก็ไม่มีจำนวนไม่น้อยเช่นกัน แถมบางส่วนยังเป็นบุคคลมีชื่อเสียง

กระนั้น ลอเอลมิได้ใส่ใจคำตำหนิในอดีตมากนัก ไม่เกี่ยวกับการหวังมอบบทเรียนให้กับกลุ่มคนปากเสีย เพียงแต่สถานการณ์ปัจจุบันไม่เอื้ออำนวยให้โอเวอร์เกียร์เคลื่อนไหว

เหนือสิ่งอื่นใด กิลด์โอเวอร์เกียร์เป็นองค์กรเอกชนที่แสวงหาผลประโยชน์ มิใช่รัฐบาลโลกหรือองค์กรการกุศล มิใช่ซูเปอร์ฮีโร่ที่ทำเพื่อมวลมนุษยชาติ

ไม่มีเหตุผลที่ต้องเอาตัวเองไปเสี่ยงรับความเสียหายแทนผู้อื่น ไม่ใช่หน้าที่เลย

ลอเอลมีแผนในหัวของมันอยู่แล้ว

“พวกเรายังสู้เฟย์ริสไม่ไหว สิ่งสำคัญอันดับแรกคือ ฟื้นฟูความเสียหายจากสงครามกับจักรวรรดิกลับคืน รวมถึงสำรวจโบราณสถานและครอบครองพลังใหม่ นี่เป็นวิธีเดียวที่จะปราบเฟย์ริสได้”

ลอเอลตัดขาดเชื่อมต่อซาทิสฟายเพราะถึงขีดจำกัดออนไลน์ประจำวัน

หลังจากศึกษาทิศทางการเคลื่อนไหวของโลก มันร่างอีเมลฉบับหนึ่งและส่งไปหาสมาชิกกิลด์ทุกคนทันที

…ไม่มีแม้แต่คนเดียวที่คัดค้าน

***

ณ ค่ายทหารชายฝั่งของกองทัพจักรวรรดิ

กริด สิบวีรชนฯ สามดยุค และสกังค์กำลังนั่งล้อมภายในกระโจมประชุม

เกล็นฮาลนั่งฝั่งตรงข้ามกริด ทุกคนพอจะเดาได้ว่ามันมีอำนาจสูงสุดในบรรดาสามดยุค

“ในเมื่อเป็นพันธมิตรกันแล้ว พวกเราขอแสดงความจริงใจโดยการแจ้งข้อมูลทั้งหมดที่มีให้พวกคุณทราบ”

เกล็นฮาลชำเลืองมองบาซาร่า เป็นสัญญาณให้เธอเริ่มอธิบาย

“ฝ่ายจักรวรรดิมีกำลังรบดังนี้ ทหาร 4,959 นาย อัศวิน 300 นาย รวมทั้งหมด 5,259 นาย แต่ทหารไร้ประโยชน์เมื่อต้องเผชิญสาวกเทพสงคราม และอัศวินไร้ประโยชน์เมื่อต้องเผชิญหน้าสาวกพร้อมกับดัก สรุปโดยสั้นคือ มีเพียงพวกเราสามคนที่สามารถต่อกรกับสาวกเทพสงครามภายในป่าไหว”

บนเกาะเล็กห่างไกลความเจริญ กองทัพจักรวรรดิกลับไร้พลังจนน่าตกใจ ไม่มีใครอยากเชื่อว่า แม้แต่เจ็ดดยุคยังเผชิญความสิ้นหวัง

“แต่สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว เมื่อฝ่ายคุณมีกุญแจ กับดักก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป อัศวินทั้งสามร้อยจะช่วยแบ่งเบาภาระ พวกเขาสามารถล้มสาวกเทพสงครามได้ หากใช้แปดคนรุมต่อสู้”

ในอดีต สิบวีรชนฯ เคยรับมือสาวกเทพสงคราม ‘สองเทคนิค’ อย่างยากลำบาก ต้องจับคู่กันเพื่อล้มในแต่ละตัว

ทว่านั่นเป็นเรื่องราวเมื่อนานมาแล้ว ปัจจุบัน แต่ละคนเก่งกาจพอจะดวลชนะแบบหนึ่งต่อหนึ่ง

กระนั้น สามดยุคกลับกล่าวว่า สาวกเทพสงครามบนเกาะต้องใช้อัศวินของเจ็ดดยุคมากถึงแปดคนรุมเชียวหรือ?

พีคซอร์ดยักไหล่อย่างเหยียดหยัน

‘อัศวินเจ็ดดยุคก็ไม่ได้เจ๋งสักเท่าไรนี่นา…’

เป็นอย่างที่คิด พวกตนแข็งแกร่ง

ถึงจะกลายเป็นมดปลวกเมื่ออยู่ต่อหน้าดยุค แต่นั่นเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ เพราะอีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไปต่างหาก

ทันใดนั้น พีคซอร์ดที่กำลังยกหางตัวเองมีอันต้องตะลึง มันแทบไม่เชื่อหู

“การรุมแปดต่อหนึ่งของอัศวินจะใช้ได้กับสาวกเทพสงครามแค่ ‘ห้าเทคนิค’ เท่านั้น เกินกว่านั้นคงไม่ไหว แต่ไม่ต้องห่วง จากข้อมูลที่ฝ่ายเรามี สาวกภายในป่าส่วนใหญ่มีแค่ห้าเทคนิค แผนการฝ่าเข้าป่าจึงมีโอกาสสำเร็จพอประมาณ”

ห้าเทคนิค

โฆษณาไก่ย่างห้าดาว*ที่กำลังโด่งดังบนอินเทอร์เน็ตพลันแล่นเข้ามาในหัวพีคซอร์ด มันจึงมั่นใจว่าไม่ได้ฟังคำว่า ‘ห้า’ ผิดไป เพราะช่วงนี้ได้ยินบ่อยจนติดหู

(*ดัดแปลงให้เข้ากับภาษาไทย)

‘…บ้าน่า ห้างั้นหรือ?’

แค่สองเทคนิคยังทำได้เพียงดวลตัวต่อตัว แล้วนี่มากถึงห้า?

นัยน์ตาพีคซอร์ดเริ่มสั่นระริก

โบราณสถานเทพสงครามมีระดับความยากสูงกว่าที่ตนคำนวณไว้ แถมอัศวินเจ็ดดยุคยังแข็งแกร่งในระดับน่าทึ่ง ทั้งสองสิ่งคือปัจจัยที่โอเวอร์เกียร์ควรวิตก

แต่ถึงอย่างนั้น สีหน้าของสิบวีรชนฯ ที่เหลือกลับยังสุขุม โดยเฉพาะอดีตเซดากาห์

พวกมันเล่นเกมออนไลน์หลายชนิด ชื่นชอบความท้าทายเป็นทุนเดิม จึงไม่แสดงอากัปกิริยาตื่นตระหนกหลังจากทราบความโหดร้ายของโบราณสถานและอัศวินเจ็ดดยุค

ด้านยูร่า คริส แค็ทซ์ และยูเฟอมิน่า คนเหล่านี้มิแสดงท่าทีตื่นกลัวเพราะมั่นใจในฝีมือตัวเอง

‘มีแค่เรางั้นหรือ?’

ขณะพีคซอร์ดรู้สึกถูกทิ้งให้โดดเดี่ยว บทสนทนาระหว่างสองเสนาธิการ ลอเอลและบาซาร่า กำลังดำเนินอย่างต่อเนื่องเพื่อหาข้อสรุป

“ส่วนคำถามที่ว่า ภายในป่ามีสถานที่แบบใดซ่อนอยู่กันแน่ ฝ่ายเราก็ยังไม่มีคำตอบเช่นกัน”

“ที่ผมสงสัยคือ เมื่อพวกคุณกล่าวว่า หากมีกุญแจ แผนการฝ่าด่านป่าทึบจะมีโอกาสสำเร็จพอประมาณ นั่นหมายความว่า แผนการยังมีโอกาสล้มเหลวอยู่มาก ต่อให้คุณสามคน อัศวินสามร้อย และพวกเราสิบกว่าคนร่วมมือกัน ผมพูดถูกไหม?”

“ถูกต้อง”

“แล้วทำไมถึงมีโอกาสล้มเหลวอยู่มาก? ในเมื่อพวกคุณระบุว่าอุปสรรคสำคัญของผืนป่าคือกับดัก หากปราศจากกับดัก มันก็ควรราบรื่นไม่ใช่หรือ?”

“กับดักเป็นปัญหาใหญ่ที่สุดก็จริง แต่ไม่ใช่ปัญหาหนึ่งเดียว”

“ที่เหลือคือ?”

ลอเอลถามซักไซ้

นี่อาจเป็นครั้งแรกที่ขุนนางอาณาจักรเล็กมีโอกาสพูดมากเป็นพิเศษต่อหน้าเจ็ดดยุค แต่บาซาร่ามิได้แสดงอากัปกิริยาหงุดหงิด เธอตั้งใจอธิบายอย่างฉะฉาน

ปัจจุบัน ทั้งสองฝ่ายคือพันธมิตรที่ควรเชื่อใจกันและกัน แถมฝ่ายจักรวรรดิคิดจะเผยข้อมูลทั้งหมดแต่แรกแล้ว

“ปัจจัยที่ไม่แน่นอนเกิดจาก สาวกห้าเทคนิคนั้นครอบครองพลังแตกต่างกันไป อาวุธที่ใช้ไม่เหมือนกัน บางตนมีพลังป้องกันที่น่าทึ่ง การโจมตีจากฝ่ายเราอาจต้องไร้ผล บางตนมีเทคนิคสำหรับก่อกวนจิตใจของศัตรู”

สรุปโดยสั้นคือ ยิ่งพวกมันรวมตัวกันมากเท่าไร ความแข็งแกร่งจะเพิ่มขึ้นทวีคูณจนยากรับมือ

ในทางทฤษฎี อัศวินเจ็ดดยุคอาจรุมชนะสาวกเทพสงครามในสถานการณ์แปดต่อหนึ่ง

“แต่ไม่ใช่กับ 80 ต่อ 10 นั่นจะเป็นหนังคนละม้วน เทคนิคของพวกมันจะช่วยเติมเต็มกันและจนก่อปัญหาใหญ่ แม้แต่ฉัน เกล็นฮาล และมอริสร่วมมือกัน ยังมิอาจเอาชนะสาวกเทพสงครามเกินกว่าสิบตนพร้อมกันไหว”

ในสถานการณ์ที่มีกับดัก แค่ห้าตนก็ตึงมือมากแล้ว แต่เมื่อไร้กับดัก จำนวนที่รับมือได้พร้อมกันจึงมากขึ้น

ลอเอลขมวดคิ้ว

“หมายความว่า ถ้าเผชิญหน้าสาวกเทพสงครามหลายตนพร้อมกัน โอกาสพ่ายแพ้ก็ยิ่งสูงขึ้นสินะ”

“ถูกต้อง โดยธรรมชาติของพวกมัน สาวกเทพสงครามจะลาดตระเวนลำพัง แต่เมื่อการต่อสู้ยืดเยื้อ มีโอกาสสูงที่สาวกตัวตื่นจะลาดตระเวนพบเข้า วนซ้ำเช่นนี้ไปมาจนจำนวนพวกมันมากขึ้น และเฉกเช่นมอนสเตอร์ หลังจากตายไปแล้ว พวกมันจะเกิดใหม่เมื่อถึงเวลาหนึ่ง”

“ให้ตายสิ…”

หากฆ่าไม่เร็วพอ มีโอกาสสูงมากที่จะวนเวียนไม่จบสิ้น และเป็นสาเหตุที่เจ็ดดยุคไม่มั่นใจเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าจะฝ่าด่านป่าทึบสำเร็จ

‘ถ้าเราใช้เวลาบนเกาะนานเกินไป เกรงว่าจอมอสูรเฟย์ริสอาจอาละวาดถึงเขตอาณาจักรโอเวอร์เกียร์’

ยิ่งทิ้งช่วงห่าง เฟย์ริสก็ยิ่งอัญเชิญกองทัพส่วนตัวออกมาเพิ่ม จนถึงจุดที่ขุมพลังโอเวอร์เกียร์มิอาจต่อกรไหว แม้จะยกระดับตัวเองจากโบราณสถานแล้วก็ตาม

“พวกเราไม่ควรยื้อเวลานาน ทางจักรวรรดิจะส่งทัพเสริมมาเพิ่มรึเปล่า?”

“เรือรบขนาดใหญ่ห้าลำเดินทางออกจากท่าเรือกัลเลสเมื่อสิบห้าวันก่อน”

“สองสัปดาห์ก่อนหน้า? ยังไม่ถึงอีกหรือ?”

“คงเกิดอุบัติเหตุเข้า”

“…”

แต่เรื่องกำลังเสริมไม่น่าเป็นห่วงนัก ท้ายที่สุด ทัพเสริมต้องมาถึงเกาะอย่างแน่นอน ถึงเรือชุดแรกจะล้มเหลว จักรวรรดิก็จะส่งชุดที่สอง สาม สี่ ตามมาจนกว่าจะสำเร็จ

แต่นั่นจะทำให้เวลาล่วงเลยอย่างสูญเปล่า

‘ในกรณีเลวร้ายที่สุด พวกเราอาจต้องถอนตัวกลับกลางคันเพื่อสู้กับเฟย์ริส หากเป็นเช่นนั้น จักรวรรดิจะได้ครอบครองสมบัติส่วนใหญ่ของโบราณสถาน’

ภายใต้สถานการณ์กดดัน แม้แต่อัจฉริยะอย่างลอเอลก็มิอาจคิดหาแผนการที่ดีที่สุดได้

ไม่มีใครเลยสักคนที่ทราบว่า สิ่งใดคือต้นตอความล้มเหลวของกองเรือทัพเสริมจักรวรรดิ…

คงไม่มีใครคาดคิดมาก่อน ว่า ‘เขาคนนั้น’ จะพยายามอย่างหนักเพื่อให้เรือของทัพเสริมเกิดความฉิบหายจนแล่นไม่ถึงเกาะ

ผลงานที่ยอดเยี่ยมเกินไป บางครั้งก็กลายเป็นดาบสองคมหันมาทำร้ายพวกเดียวกัน

***

สองชั่วโมงถัดมา

การประชุมที่นำโดยลอเอลและบาซาร่าจบลง

ข้อมูลถูกแลกเปลี่ยนโดยไม่มีปิดบัง แผนและระบบสั่งการถูกกำหนดบทบาทชัดเจน

กริดลุกขึ้นจากที่นั่ง

“ลุยกันเถอะ”

การประชุมน่าเบื่อจนเขาแทบเฉาตาย

ใจจริง กริดต้องการสร้างกางเกงในฆ่าเวลา แต่ตนทำเช่นนั้นต่อหน้าเจ็ดดยุคไม่ได้ ทางเลือกเดียวคือรับฟังเรื่องราวทั้งหมด …ใครบอกว่าความเบื่อฆ่าคนไม่ได้ ไม่จริงเลยสักนิด

สกังค์กลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อเห็นกริดกระตือรือร้นมากกว่าใคร

‘คุณกริด… ความกำลังจะแตก’

กริดไม่ได้รวบรวมชิ้นส่วนกุญแจสำเร็จ

ถึงไม่ทราบว่ากริดใช้วิธีใดตบตาสามดยุค แต่กับดักภายในป่าคงไม่ถูกยกเลิกแน่

…หรือแผนของกริดจะเป็นการล่อสามดยุคเข้าไปฆ่าทิ้งในป่าตั้งแต่แรก? ต้องใช่แน่

สกังค์ขนลุกไปทั่วร่างเพียงแค่นึกภาพตาม

มันเริ่มเกิดความลังเล ว่าจะบอกความจริงกับสามดยุคดีหรือไม่ ตลอดหลายวันที่ผ่านมา สามดยุคแสดงความจริงใจต่อตนและพวกพ้องไม่น้อย ช่วยปกป้องชีวิตก็หลายหน เป็นสายสัมพันธ์ที่ถือกำเนิดหลังจากเผชิญอุปสรรคร่วมกัน

ขณะสกังค์ลังเล กริดและสามดยุคเตรียมตัวเคลื่อนพลพร้อมแล้ว

“ไปกันเถอะ”

“อื้อ”

สกังค์ร่วมเดินทางไปด้วย มันไม่แน่ใจว่าพวกตนจะถูกเก็บไปพร้อมสามดยุคหรือไม่ แต่คงจะแปลกเกินไปหากปฏิเสธร่วมทาง เพราะทีมสำรวจสกังค์มีข้อมูลของป่าแห่งนี้มากที่สุด

“…”

สีหน้าสกังค์ดำมืดตลอดทางจนกระทั่งคณะสำรวจทางย่างกรายถึงผืนป่า

ด้านในไม่มีสัตว์ป่าอาศัยอยู่ตามธรรมชาติ เหตุเพราะกับดักอันตรายมีจำนวนมากเกินไป

ใกล้แล้วสินะ

สกังค์สัมผัสถึงลางร้าย

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก!

หัวใจสกังค์เต้นระรัว มันกำลังจินตนาการภาพการต่อสู้ในหัว กริดจะลอบแทงข้างหลังสามดยุคด้วยวิธีใดบ้าง? แล้วผู้บริสุทธิ์อย่างตนจะโดยลูกหลงไปด้วยไหม?

ฉึบ—

ต่อหน้าทุกคน กริดเหยียดแขนเข้าไปในมิติลึกลับซึ่งเป็นช่องสัมภาระของผู้เล่น

‘ท่านดยุค พวกเราขอโทษ… ผมคงยอมให้ทีมสำรวจกลายเป็นลูกหลงของกริดและสิบวีรชนฯ ไม่ได้’

สกังค์หลับตาลงด้วยสีหน้าเจ็บแปลบ มันเลือกจะเป็นคนกลางที่ไม่ฝักฝ่ายใด

ภาพกริดชักดาบฟาดฟันสามดยุคกำลังโลดแล่นในจินตนาการยอดนักสำรวจ

ทว่า

กริ๊ก!

ไอเท็มที่กริดหยิบออกจากช่องสัมภาระคือกุญแจประหลาด เมื่อราชาโอเวอร์เกียร์สอดเข้าไปในรูบนต้นไม้ กับดักรอบตัวถูกยกเลิกอย่างฉับพลัน

“…?”

สกังค์ลืมตาขึ้นอย่างตกตะลึง หัวสมองกำลังปั่นป่วนเมื่อกุญแจดอกดังกล่าวใช้งานได้ผล

กริ๊ก! กริ๊ก! กริ๊ก!

กริดตระเวนเดินไขทุกต้นไม้ที่มีรู

ด้วยความจังไรของราชาโอเวอร์เกียร์ ผืนป่าก็ไม่มีกับดักอีกต่อไป

“เชี่ยไรเนี่ย…”

จากบทสนทนาแปลกประหลาดก่อนหน้า กริดไม่มีความรู้เรื่องชิ้นส่วนกุญแจแม้แต่น้อย ชายคนนั้นกล่าวว่า กุญแจคือสิ่งที่เขาพกติดตัวแต่แรกแล้ว

เป็นคำตอบที่ไม่สอดคล้องกับทฤษฎีสกังค์สักอย่างเดียว

ใช่แล้ว

‘กุญแจ’ ที่กริดหมายถึงในบทสนทนาต้องเป็นกุญแจคนละดอกกับปริศนาภาพวาดผนังถ้ำแน่นอน

แต่มันกลับใช้ได้?

เรื่องบ้าบออะไรกัน?

“ด…เดี๋ยวก่อนครับ… นั่นกุญแจอะไร?”

“นี่หรือ? มาสเตอร์คีย์ไง มันไขได้ทุกกลอน”

“…?!”

สกังค์เพิ่งตระหนักได้เมื่อสาย

…ฉายาของกริดคือราชาโอเวอร์เกียร์

ใช่แล้ว บุคคลที่พึ่งพาไอเท็มมากที่สุดในโลก

สาเหตุหลักที่กริดก้าวขึ้นเป็น ‘ท้องฟ้า’ คนปัจจุบัน ไม่ใช่เพราะเขามีฝีมือต่อสู้เก่งฉกาจเพียงอย่างเดียว

“อ…โอเวอร์เกียร์”

ใช่แล้ว ความโอเวอร์เกียร์

กริดครอบครองของวิเศษไว้มากที่สุดในโลก

“หือ?”

ชายหนุ่มที่กำลังยืนฉงนเพราะสกังค์เอาแต่อ้าปากค้าง เขาพลันเปลี่ยนท่าทีพร้อมกับชักดาบ

กึก

ท่วงท่ารำดาบอันงดงามชำนาญราวกับฝึกฝนมาทั้งชีวิต

“ทำลายล้างสังหาร”

เปรี้ยง!

สาวกเทพสงครามลอบเข้าใกล้กริดอย่างเงียบเชียบจากพุ่มเถาวัลย์หนาทึบ ชายหนุ่มมองสัมผัสได้เพราะมีค่าวิสัยทัศน์และกำลังสวมผ้าปิดตาเพชฌฆาต

ทักษะดาบผสานสองชนิดสิ้นเปลือง ‘ปราณดาบ’ ไม่มาก และเมื่อโจมตีโดนเป้าหมาย ปราณดาบก็ยิ่งฟื้นฟูกลับคืน ทรัพยากรชนิดนี้ไม่เหมือนมานาที่ต้องรอฟื้นฟูตามธรรมชาติหรือดื่มจากโพชั่นเท่านั้น

กริดสามารถปลดปล่อยวิชาดาบแพ็กม่าอย่างต่อเนื่อง ผ่านไปเพียงสิบวินาที สาวกเทพสงครามตัวแรกของคณะเดินทางได้สลายกลายเป็นแสงเทา

“พวกคุณบอกว่า สาวกเทพสงครามจะลาดตระเวนตามลำพังใช่ไหม? ถ้าอย่างนั้น รีบฆ่าให้ตายทีละตัวสิ้นเรื่องแล้ว”

สาวกเทพสงครามในวิหารกัลกุนอสถูกจัดเป็นมอนสเตอร์ประเภทอีลีทและรองบอส แต่สำหรับโบราณสถานเทพสงคราม พวกมันคือมอนสเตอร์ทั่วไปที่มีชื่อสีขาว

ถึงแม้ท่วงท่าโจมตีจะแข็งแกร่งกว่า แต่ด้วยขีดจำกัดของสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์กึ่งมนุษย์ หลอดพลังชีวิตสูงสุดจึงอยู่ในระดับต่ำ

อาจมีพลังป้องกันสูงก็จริง ทว่าสามารถแก้ปัญหาได้ด้วยทักษะที่มองข้ามพลังป้องกัน

สำหรับกริด สาวกเทพสงครามคือมอนสเตอร์ที่อ่อนแอและจัดการได้ภายในสิบวินาที

…ใช่แล้ว สำหรับกริดเท่านั้น

“…”

บรรยากาศเงียบงันพลันครอบงำทุกฝ่าย

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,414

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous