จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1029

‘คงเป็นความเจ็บปวดอันยาวนาน…’

ท่ามกลางหมู่เกาะเบเฮ็น แพ็กม่าต้องรับมือการรุกรานจากกองทัพอสูรตามลำพัง

หลังจากได้ทราบเจตนาที่แท้จริงของเทพเฮ็กเซเทีย แพ็กม่าเพิ่งตระหนักได้ว่า ตนแบ่งแยกดีชั่วในทางที่ผิดมาตลอด

มันนึกเสียใจที่ลงมือปลิดชีพบราฮัมเพื่อนรัก

หากลองย้อนนึกดู บางทีในวินาทีนั้น แพ็กม่าอาจกำลังโกรธแค้นเทพสงครามด้วยโทสะสุมอก

ทุกครั้งที่กริดได้ทราบความจริงใหม่ เขามักถูกอารมณ์ของตัวละครที่เกี่ยวพันครอบงำเสมอ ราวกับสิ่งเหล่านั้นเกิดขึ้นกับตัวเอง

‘…น่าสงสาร’

บราฮัมและแพ็กม่า ชะตากรรมของทั้งคู่เต็มไปด้วยความเศร้าโศก ไม่ต่างจากปิอาโร่และอัสโมเฟลเลยสักนิด

กริดสัญญากับตัวเอง เขาจะใส่ใจกับมิตรภาพและความเชื่อใจให้มากกว่านี้

‘เราจะไม่ทรยศพวกพ้องเด็ดขาด ต่อให้กำลังถูกมีดจ่อคอก็ตาม’

บุคคลรอบตัวคือมิตรแท้ที่หาได้ยากในสังคมสมัยใหม่ พวกเขาผ่านอุปสรรคมากมายด้วยกัน จนเกิดเป็นสายสัมพันธ์แน่นแฟ้นที่มิอาจตัดขาด

ตนไม่มีวันทรยศเด็ดขาด

บางที ความรู้สึกอันแรงกล้านี้ อาจถูกส่งไปถึงดวงวิญญาณของบราฮัมที่กำลังหลับลึก

ถัดมา กริดเปิดอ่านรายละเอียดเทคนิคดาบแต่ละชนิดด้วยสีหน้าคาดหวัง แล้วชายหนุ่มก็ได้เห็นคำอธิบายทุกทักษะดาบที่ถูกเสริมออปชันใหม่เข้าไป

<คลื่น> Lv.1

★ เมื่อคลื่นถูกปลดปล่อย ร่างผู้ใช้จะห่อคุ้มด้วยบาเรียคุ้มกายของบราฮัม ดูดซับความเสียหาย (10,000 + ค่าสติปัญญา) หน่วย ขณะบาเรียแสดงผล พลังป้องกันผู้ใช้จะเพิ่มขึ้น 300 หน่วย

มานา : 500

<หน่วง> Lv.1

★ เมื่อหน่วงถูกปลดปล่อย ทำการสร้างเวทมนตร์ ‘พื้นลื่น’ ของบราฮัมใส่เป้าหมาย รัศมีแสดงผลและความไกลเท่ากับทักษะหน่วง เวทพื้นลื่นจะทำให้ผิวสัมผัสปราศจากแรงเสียดทานจนเป้าหมายลื่นไถล สามารถแสดงผลเมื่อเป้าหมายยืนบนพื้นเท่านั้น

มานา : 2,000

<ร่ายรำ> Lv.1

★ ปลดปล่อยเวทมนตร์ ‘ลมเฉือน’ ของบราฮัมขณะใช้งานร่ายรำ ทุก 4 ครั้งที่ร่ายรำปะทะเป้าหมาย กระแสอากาศซึ่งเกิดจากคลื่นกระแทกจะสร้างลมเฉือนโจมตีศัตรูซ้ำ ลมเฉือนที่เกิดจากทักษะร่ายรำจะสร้างความเสียหายคงที่ 5,000 หน่วย มีโอกาสต่ำในการสะบั้นอวัยวะเป้าหมายให้ขาดออกจากกัน ขึ้นอยู่กับบริเวณที่ถูกโจมตีและเกราะป้องกัน

มานา : 1,800

<สังหาร> Lv.1

★ ใช้งาน ‘เวทตรวจจับ’ ของบราฮัมขณะปลดปล่อยสังหาร เวทตรวจจับจะค้นหาสัญญาณชีพเป้าหมายโดยละเอียด ส่งผลให้วิถีการแทงสังหารพุ่งติดตามใส่ร่างศัตรู ค่าความแม่นยำของทักษะจึงสูงขึ้นตามไปด้วย

มานา : 1,000

<ทำลายล้าง> Lv.1

★ ใช้งานเวทมนตร์ ‘เสริมแกร่งศาสตรา’ ของบราฮัมขณะปลดปล่อยทำลายล้าง พลังโจมตีอาวุธจะเพิ่มขึ้น 50% จนกว่าทักษะจะใช้งานสำเร็จ

มานา : 1,200

<วังวน> Lv.1

★ ขณะใช้วังวน ทำการสร้างบาเรียคุ้มกายของบราฮัมบนร่างของผู้ร่าย

มานา : 500

<สยบ> Lv.1

★ ร่ายเวทอัคคีบราฮัมใส่ทุกเป้าหมายที่ได้รับผลสยบ เวทอัคคีสร้างความเสียหาย 3,000 หน่วยแบบคงที่ และเผาผลาญต่อเนื่องอีกสามวินาทีด้วยความรุนแรงเท่าเดิม

มานา : 800

<สะพรั่ง> Lv.1

★ เป้าหมายที่ถูกผลของสะพรั่งจะได้รับความเสียหายจากเวทอัสนีบราฮัม เวทอัสนีสร้างความเสียหาย 3,000 หน่วยแบบคงที่ มีโอกาสเล็กน้อยที่จะสร้างอาการ ‘ช็อกไฟฟ้า’ แก่เป้าหมาย อาการช็อกไฟฟ้าจะส่งผลให้ร่างกายเป็นอัมพาตชั่วคราว

มานา : 800

<มายา> Lv.1

★ ทำการใช้ ‘เวทตรวจจับ’ ของบราฮัมเมื่อเข้าสู่ภาวะมายา รัศมีดาบทุกเส้นจะมีลักษณะติดตามเป้าหมาย ส่งผลให้ค่าความแม่นยำเพิ่มขึ้นมาก

มานา : 1,000

<วังวนสะพรั่ง>

★ สร้างบาเรียคุ้มกายพร้อมปลดปล่อยเวทอัสนี

มานา : 1,300

<ทำลายล้างสังหาร>

★ บัฟเสริมแกร่งศาสตราพร้อมกับใช้งานเวทตรวจจับ

มานา : 2,200

<มายาร่ายรำสะพรั่ง>

★ เวทตรวจจับ ลมเฉือน และเวทอัสนี

มานา : 3,600

<สะพรั่งทำลายล้างร่ายรำสังหาร>

★ ลมเฉือน ตรวจจับ อัสนี และเสริมศาสตรา

มานา : 4,800

* ความรุนแรงเวทมนตร์ลดลงจากต้นแบบค่อนข้างมาก เนื่องจากบราฮัมปรับแต่งสูตรเวทมนตร์ให้คนสมองทึบง่ายต่อการเรียนรู้

“…”

ยอมลดประสิทธิภาพลงเพื่อให้ตนสามารถใช้งานได้…

ถึงจะระบุไว้ชัดเจนว่า ‘อ่อนแอลง’ แต่กริดก็อดทึ่งในประสิทธิภาพของเวทมนตร์เหล่านี้ไม่ได้

ยกตัวอย่างเช่น เวทเสริมแกร่งศาสตราที่นิยมใช้ในหมู่จอมเวทและจอมดาบเวททั่วโลก จะเพิ่มพลังโจมตีของอาวุธได้เพียง 20%

จริงอยู่ที่ตัวเลขดังกล่าวเป็นของ Lv.1 และทุกเลเวลจะเพิ่มขึ้น 6% แต่นั่นเป็นสิทธิพิเศษของคลาสด้านจอมเวท ซึ่งไม่มีนักรบหรือนักดาบคนใดครอบครอง

ถึงเสริมแกร่งศาสตรา 50% ของบราฮัม จะมีประสิทธิภาพเทียบเท่าเวทเสริมแกร่งพื้นฐานประมาณ Lv.5 เท่านั้น และใช้มานาในปริมาณที่มากกว่า

‘แต่จุดที่เหนือกว่าคือ บัฟทั่วไปจะแสดงผลเพียงสามนาที ส่วนของเราจะแสดงผลทุกครั้งขณะใช้ทักษะ’

ไม่ว่าจะออกมาดีหรือแย่ กริดล้วนพึงพอใจกับมัน นี่คือพลังใหม่ซึ่งเกิดจากความห่วงใยของบราฮัม หากเขาไม่ชอบ นั่นจะเป็นการทำลายความปรารถนาดีอีกที่ฝ่ายมอบให้

‘ข้อเสียเดียวคือมานา…’

มานาสูงสุดของกริดผู้มีเลเวล 398 นั้นไม่มากไปกว่า 18,000 หน่วย แถมนี่ยังเป็นผลมาจากการถูกบังคับอัปค่าสติปัญญาครึ่งหนึ่งทุกเลเวลจากคลาสรอง ‘ดยุคแห่งปัญญา’

กริดพลันผงะเมื่อฉุกคิดถึงคลาสรอง เขารีบเปิดหน้าต่างรายละเอียดขึ้นมาตรวจสอบ

‘…เดี๋ยวนะ?’

หากจำไม่ผิด มีข้อความระบบแจ้งเตือนว่าตนถูกตัดสิทธิ์การเป็นจอมเวทในตำนานไปแล้ว คลาสรองก็ควรจะเปลี่ยนไปด้วยไม่ใช่หรือ?

แล้วเหตุใดยังเป็นดยุคแห่งปัญญาอยู่?

‘ไหนว่าเส้นทางแห่งการเป็นผู้สืบทอดบราฮัมถูกเปิดออกแล้ว? ทำไมคลาสรองถึงไม่เปลี่ยน? ทั้งที่ดยุคแห่งปัญญาเป็นเพียงหนึ่งในสมญานามมากมายของบราฮัม…’

ทันใดนั้น กริดพลันเย็นสันหลังวาบ

เขาคิดมาตลอดว่า เทคนิคดาบชนิดใหม่มีข้อเสียเพียงหนึ่งเดียวคือด้านสิ้นเปลืองมานา แต่นั่นสามารถเปิด/ปิดได้ดั่งใจ กริดครอบครองแหวนแห่งความไร้เหตุผล มานาของเขาจึงไม่หมดลงง่ายดาย เรียกได้ว่าไม่ใช่ปัญหาใหญ่

แต่ความจริงแล้ว ข้อเสียอาจไม่ได้มีเพียงด้านมานา ชายหนุ่มไตร่ตรองหลายวินาทีก่อนตระหนักถึงปัญหาใหม่

หรือในอนาคต ตนจะผลิตยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ไม่ได้อีกแล้ว?

การสอนให้โลหะซึมซับเวทมนตร์ จำเป็นต้องใช้เวทมนตร์ใส่โลหะอย่างต่อเนื่อง แต่ไหนแต่ไรมา กริดมักฝึกโลหะให้ซึมซับศรเวทสลับกับดาบแห่งแสงเสมอ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์

แต่ในเมื่อไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้อีก ทักษะตีเหล็กจึงขาดความหลากหลายไปอีกหนึ่งด้าน

‘แย่ล่ะสิ’

…เดี๋ยวก่อน มันอาจไม่ได้แย่

กริดย้อนนึกถึงข้อความระบบในตอนที่ตนได้รับชิ้นส่วนลับ หากจำไม่ผิด ไม่มีข้อความใดระบุว่า ‘เวทมนตร์เก่า’ จะถูกลบทิ้ง

‘อาจยังอยู่ก็ได้’

ชายหนุ่มรีบเปิดรายการเวทมนตร์ที่ใช้ได้ขึ้นมาตรวจสอบ

แล้วก็ได้พบ

…

<ศรเวท>

<เวทตั้งเวลา>

…

เวทมนตร์ที่เคยร่ำเรียนและใช้จนชำนาญยังคงประจำในจุดเดิม

‘ว่าแล้วเชียว อัจฉริยะอย่างบราฮัมไม่มีทางมองข้ามยุทธภัณฑ์เวทมนตร์แน่’

ยอดเยี่ยม… ชิ้นส่วนลับคราวนี้ไม่มีเรื่องฉิบหายตามมาให้ปวดใจ ชายหนุ่มกำสองหมัดแน่น ท่อนแขนสั่นระริกเล็กน้อย พายามฝืนข่มอาการยินดีไว้สุดความสามารถ

ใจจริง กริดต้องการวิ่งตะโกนแหกปากว่า ‘เยสเยสเยส!’ พร้อมกับกระโดดโลดเต้น แต่เขาก็ทำเช่นนั้นต่อหน้าสามดยุคและอัศวินจักรวรรดิไม่ได้

ชายหนุ่มกระแอมหนึ่งทีให้จิตใจสงบลง

“ท่านราชาโอเวอร์เกียร์…”

สามดยุคเป็นฝ่ายเดินเข้ามาใกล้ สภาพร่างกายพวกมันดีขึ้นจากก่อนหน้านี้มาก บาดแผลตามลำตัวเริ่มฟื้นฟูกลับคืน

แต่สีหน้ายังไม่สู้ดีนัก ขาวซีดคล้ายคนป่วยใกล้ตาย

“ท่านเก็บซ่อนพลังที่แท้จริงมาตลอดอย่างนั้นหรือ?”

น้ำเสียงเปี่ยมด้วยความระมัดระวัง

กริดหันไปมองมอริสที่ไต่ถามด้วยท่าทีนอบน้อมกว่าปรกติ แถมมันยังมาพร้อมท่าถวายความเคารพอย่างเป็นทางการ

ไม่เหมือนกับสองดยุคที่เหลือ โดยปรกติแล้ว รูปลักษณ์และกิริยาภายนอกของมอริสจะคล้ายกับคนเถื่อน กริดจึงทำตัวไม่ถูกเมื่ออีกฝ่ายนอบน้อมกับตนเกินจำเป็น

แต่ก็เพียงชั่วครู่ เขาก็ไม่ต้องการพลาดโอกาสทองที่หาได้ยาก

“ผมไม่ได้คิดจะเก็บซ่อน เพียงแต่พวกคุณแข็งแกร่งจนผมไม่จำเป็นต้องเอาจริง”

ไม่เอาจริงอย่างนั้นหรือ… ช่างน่าขัน ทั้งหมดเป็นเพราะบราฮัมต่างหาก แต่อีกฝ่ายเป็นถึงขุนนางใหญ่ของจักรวรรดิ จะให้สารภาพตามจริงและคอยอธิบายพลังบราฮัมก็คงไม่ใช่เรื่อง

ขอฉวยโอกาสสักหน่อยก็แล้วกัน

“เป็นช่างเหล็กอันดับหนึ่งของทวีป เป็นมหาจอมดาบ เป็นราชาวีรบุรุษ มีภูตแสงรับใช้ แล้วยังมีเวทมนตร์ระดับเดียวกับมหาจอมเวทอีก… กระผมขอแสดงความนับถือจากใจจริง”

ราชาสัตว์ป่า·มอริส

ภาพลักษณ์ภายนอกอาจดูป่าเถื่อน แต่หากอีกฝ่ายเป็นบุคคลที่แข็งแกร่ง มันจะให้การยอมรับและแสดงท่าทีนอบน้อมเป็นพิเศษ โดยเฉพาะบุคคลที่สร้างชื่อเสียงด้วยมือตนเอง

เหล่าอัศวินต่างหันมองหน้ากันด้วยสีหน้าท่าทีสุดฉงน ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น พวกมันมิอาจสงบใจได้เนื่องจาก จักรวรรดิซาฮารันกำลังอยู่ในภาวะสงครามกับโอเวอร์เกียร์ ถึงบนเกาะแห่งนี้จะผูกมิตรไมตรี แต่เมื่อกลับผืนทวีปก็ต้องรบราฆ่าฟันอีกหน

หนึ่งในเจ็ดดยุคไม่ควรกระดิกหางเทิดทูนราชาของอาณาจักรศัตรูอย่างเกินงามเช่นนี้

แบบนี้ไม่เรียกว่ากบฏหรอกหรือ?

แต่เกล็นฮาลและบาซาร่ามิได้ตำหนิพฤติกรรมของมอริส สายตาพวกมันกำลังจ้องมองกริดด้วยความเคารพไม่ต่างกัน

โดยเฉพาะบาซาร่า แก้มของเธอแดงระเรื่อ

“ท่านจงใจเก็บซ่อนความสง่างามไว้สินะคะ”

“…?”

“ฉันเข้าใจถึงความน่ารำคาญในยามถูกแมลงรุมตอมเป็นอย่างดี การเป็นคนรูปโฉมงดงามมักมาพร้อมปัญหาอยู่เสมอ ท่านจึงซ่อนใบหน้าที่แท้จริงเอาไว้ และเลือกเผยใบหน้าอัปลักษณ์ให้ผู้อื่นเห็นแทน”

“…”

นี่เรา… อัปลักษณ์?

กริดขมวดคิ้วพลางเหลือบมองยูร่าด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว ด้านยูร่ารีบเบือนหน้าหนีแสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น

อันที่จริง หลังจากมีร่ำรวยและดูแลตัวเองเป็นอย่างดี กริดจัดว่าเป็นบุรุษที่มีบุคลิกดีและใบหน้าค่อนไปทางหล่อเหลา แต่น่าเสียดายที่การเปรียบเทียบในคราวนี้อยุติธรรมเกินไป ชายหนุ่มถูกนำไปเปรียบกับแวมไพร์อย่างบราฮัม ตัวตนที่อาจหล่อเหลาที่สุดในโลกซาทิสฟาย

เมื่อเทียบกับบราฮัมแล้ว กริดไม่ได้ดีไปกว่าหมึกกล้วยเลยสักนิด ชายหนุ่มเริ่มแสดงสีหน้าหดหู่ราวกับหัวใจแหลกสลาย

“ต้องขอบพระคุณเป็นอย่างสูง”

เกล็นฮาลกล่าวพลางโน้มตัวไปด้านหน้าเพื่อคำนับ เป็นท่าทีเทิดทูนบูชาไม่ต่างจากมอริสและบาซาร่า

“ด้วยความช่วยเหลือจากท่าน พวกเราสามดยุค อัศวินอีกสามร้อย และทหารอีกห้าพันจึงอยู่รอดปลอดภัย ท่านคือผู้มีพระคุณของจักรวรรดิซาฮารันอย่างแท้จริง”

มาถึงจุดนี้ กริดเริ่มตระหนักแล้วว่า การกระทำของบราฮัมได้สร้างผลลัพธ์ที่ยิ่งใหญ่มากเพียงใด ลำพังช่วยชีวิตสามดยุคไว้พร้อมกันถ้วนหน้า ก็มาพอจะสร้างหนี้บุญคุณครั้งใหญ่แก่จักรวรรดิ

หากสูญเสียสามดยุคในคราเดียว จักรวรรดิซาฮารันต้องระส่ำระสายหนักแน่

“แม้ท่านจะถูกจักรวรรดิรุกรานเมื่อหลายสิบวันก่อน แต่กลับยังใจกว้างยื่นมือช่วยชีวิตพวกเราไว้โดยไม่ถือสาเอาความ ตัวตนต่ำต้อยอย่างกระผมมิอาจเทียบเคียงผู้ปกครองซึ่งเปี่ยมด้วยความเมตตาอย่างท่านได้”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เหล่าอัศวินทั้งสามร้อยเริ่มเข้าใจสถานการณ์ สีหน้าของพวกมันพลันสงบและปราศจากความเคลือบแคลง ทั้งที่เมื่อครู่ยังฉงนว่า เหตุใดมอริสถึงต้องเทิดทูนบูชาราชาของอาณาจักรศัตรูมากเพียงนั้น

อัศวินทั้งสามร้อยรีบโค้งคำนับตามเกล็นฮาล

“ต้องขอขอบพระคุณอีกครั้ง… ตัวกระผม ในนามดยุคแห่งจักรวรรดิซาฮารัน ขอให้คำมั่นต่อราชาโอเวอร์เกียร์ว่า จักรวรรดิซาฮารันจะไม่ลืมบุญคุณในวันนี้ของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ตราบนานเท่านาน”

เมื่อสิ้นเสียงเกล็นฮาล

“ขอบพระคุณราชาโอเวอร์เกียร์!!”

“ขอบพระคุณราชาโอเวอร์เกียร์!!”

อัศวินสามร้อยตะโกนกึกก้องพร้อมกัน

บาซาร่าและมอริสต่างยังคงก้มศีรษะค้างไว้

“…”

ฉากเบื้องหน้า กษัตริย์อาณาจักรเล็กกำลังถูกสรรเสริญโดยดยุคแห่งจักรวรรดิสามคนพร้อมอัศวินสามร้อย ทั้งที่บุคคลเหล่านี้ล้วนเป็นผู้มีอิทธิพลล้นพ้นบนทวีปตะวันตก

นับเป็นฉากที่ควรสลักไว้ในตำราประวัติศาสตร์อย่างถาวร หากข่าวนี้เล็ดลอดออกไปสู่โลกภายนอก กลุ่มคนที่เทิดทูนบูชากริดคงเพิ่มจำนวนขึ้นอีกหลายเท่า ถึงแม้เรื่องด่วนในปัจจุบันจะเป็นวิกฤติจอมอสูรรุกรานก็ตาม

‘…คนละมิติโดยสิ้นเชิง’

ลอเอล สิบวีรชนฯ ฮูเร็น และสกังค์ต่างพากันขนลุกไปทั่วร่าง โดยเฉพาะสองรายหลังที่ไม่เคยทราบข้อมูลบราฮัม จิตใจพวกมันถูกกระทบกระเทือนอย่างหนัก

เหตุการณ์เบื้องหน้า ราวกับเป็นสิ่งที่กริดวางแผนชักใยเล็งให้เกิดขึ้นตั้งแต่ต้น…

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,418

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous