จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 956

กริดย่อมช่ำชองกลยุทธ์ถล่มกองทัพ

เจ็ดกิลด์ใหญ่ อิมมอร์ทัล อาณาจักรอีเทอนัล จักรวรรดิซาฮารัน เมืองแวมไพร์ กองอัศวินสีชาด และอีกมาก

เขาเคยเอาชนะศัตรูระดับกองทัพนับไม่ถ้วน คงแปลกเกินไปหากไม่ซึมซับเทคนิคและกลยุทธ์ในการเอาชนะมาบ้าง

ถึงกริดจะโง่ แต่เขามิได้ปิดกั้นตัวเอง ชายหนุ่มหมั่นสั่งสมความรู้อยู่ตลอดเวลา

[ท่านอมลูกกวาดไว้ในปาก]

[ค่าสถานะทุกชนิดเพิ่มขึ้น 30% จนกว่าลูกกวาดจะละลายในอีกห้านาทีให้หลัง]

[ท่านใช้งานโทสะช่างตีเหล็ก พลังโจมตีเพิ่มขึ้น 20% และความเร็วโจมตี 40%]

ในวินาทีที่ผู้เล่นผลักประตูบานใหญ่ออก หายนะพลันบังเกิดแก่กลุ่มพวกมัน เสียงกรีดร้องดังระงมทั่วทางเข้าท้องพระโรง เป็นภัยพิบัติแบบเดียวกับเมื่อครั้งสี่ราชันสวรรค์กำราบมนุษย์ผู้โง่เขลาในศึกแรก

กริดเปิดฉากโจมตีอย่างไร้ความปรานี

หวาดกลัว

ต่อให้เป็นคนกลุ่มใหญ่ แต่ก็ถูกทำลายได้ไม่ยากนัก ขอเพียงห้วงอารมณ์ของพวกมันบิดเบี้ยวถึงขีดสุด สถานการณ์ดังกล่าวกำลังเกิดขึ้นกับฝ่ายผู้เล่นและเริ่มแพร่กระจายเป็นวงกว้าง

‘ทำลายล้างสังหาร’

ทักษะโจมตีที่รุนแรง 2,000% ของพลังโจมตีกายภาพและมองข้ามเกราะป้องกันทุกชนิด

“โทษประหาร”

มันถูกใช้ในชื่อที่ต่างออกไป

นี่คือตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของภาษามนุษย์

ซิวรอนรีบขยับดาบปัดป้องหลังจากเห็นการโจมตีของราชาอสูรพุ่งใส่ตัวมัน

แต่น่าเสียดายที่ไม่ทันการ

อาวุธในมือราชาอสูรเกิดหักเหกลางคันและแทงใส่มันในวิถีอันน่าเหลือเชื่อ

[คริติคอล!]

โทษประหารกลายเป็นความจริง

ซิวรอนเสียชีวิตไปพร้อมกับใบหน้าตื่นตระหนกสุดขีด กริดแสยะยิ้มรับสายตาสุดฉงนที่อีกฝ่ายมอบให้

ซิวรอนไม่มีวันรู้เลยว่า นี่คือความเมตตาที่กริดประทานแก่มัน

ราชาอสูรใจดี เขามอบความตายที่ไม่เจ็บปวดทรมานแก่คนบาปอย่างซิวรอน

มันคือคนบาปที่แพร่กระจายข่าวลือว่ากริดเป็นริดสีดวงทวาร

กริดเป็นคนใจกว้างฉิบหาย

“…”

สายตาราชาอสูรมองทะลวงผ่านฝูงชนและประสานกับใครบางคนที่ด้านหลัง

ครอเกลกำลังยืนกอดอกโดยไม่ชักอาวุธ

คนทั้งสองสบตากันท่ามกลางกลุ่มมนุษย์กว่าสี่ร้อยชีวิต

“บ้าน่า…!”

“ทุกคนตั้งสติ! ล้อมมันไว้!”

ผู้เล่นสายประชิดกรูเข้าโจมตีกริดจากทุกทิศด้วยท่าทีระส่ำระสาย

ความหวั่นวิตกพลันแพร่กระจายเป็นวงกว้าง ยากจะให้เชื่อลงว่า หนึ่งในผู้เล่นแกนหลักอย่างซิวรอนจะสิ้นท่าในดาบเดียว

แต่กระนั้น ไม่มีใครโกรธแค้นหรือเดือดดาลแทนซิวรอนที่ตายไป นี่คือการแข่งขันทางอ้อม พวกมันแต่ละคนเพียงหวังทำคะแนนสูงสุดเพื่อคว้าเหรียญรางวัล

รูปขบวนการรบเป็นไปอย่างสามัคคีจนน่าทึ่ง แทงค์ด้านหน้าสุดยกโล่กำบัง พลหอกด้านหลังคอยทิ่มแทงใส่ราชาอสูรผ่านช่องว่างโล่ที่เปิดออก

กลุ่มผู้เล่นเปิดฉากรุมแทงใส่ราชาอสูรไม่หยุดพัก แต่กริดห่างไกลจากความเป็นอันตรายมาก ชายหนุ่มกระโจนเหยียบโล่แทงค์คนใกล้พร้อมกับกระโดดลอยกลางอากาศ

‘บอสชนิดบิน?’

‘ให้ตายสิ…’

อึก

ค่ายกลที่มีระบบระเบียบช่วยสกัดบอสใหญ่ได้เพียงไม่นาน

ผู้เล่นต่างแหงนหน้ามองราชาอสูรกลางอากาศพลางกลืนน้ำลายลงคอ

ผมสีดำขลับยาวสลวยถึงแผ่นหลัง บนหน้าผากมีสามเขา ดวงตาแดงก่ำซ่อนเบื้องหลังหน้ากากสีเทา ปีกหนึ่งคู่สยายกระพือด้านหลังอย่างองอาจ

ฝ่ามือใหญ่ยิ่งกว่าใบหน้า สิบเล็บยาวแหลมคมประหนึ่งใบดาบ

ท่าทีโอหังสง่างามสมกับเป็นมหาราชาอสูร ริมฝีปากใต้หน้ากากกำลังแสยะยิ้มชั่วร้าย ประหนึ่งเหยียดหยันกองทัพผู้เล่นเป็นเพียงมดปลวก

‘สีของชื่อ… ไม่เคยเห็นแบบนี้มาก่อน’

โดยทั่วไป นามของ NPC พิเศษจะถูกเขียนด้วยอักษรทองอร่าม แต่ครานี้ ถ้อยคำ ‘ราชาอสูร’ กลับถูกแสดงด้วยอักษรแดงสดเคลือบขอบทอง เป็นความพิเศษที่ไม่เคยปรากฏที่ใด

ประหนึ่งมีแรงกดดันมหาศาลแผ่พุ่งออกจากอักษรเหล่านั้น

“เข้ามาพร้อมกันให้หมด”

เวลาผ่านไปเพียงไม่กี่วินาที

ฝ่ายผู้เล่นยังไม่ทันสำรวจพลังราชาอสูรอย่างละเอียด เม็ดฝนเริ่มสาดเทลงจากท้องฟ้า

“…!”

คริสรีบตะโกนเรียกสติพวกเดียวกันพลางออกคำสั่งถอย

ผู้เล่นต่างถูกปลุกให้ตื่นจากภวังค์ พวกมันรีบถอยเต็มกำลัง แต่ยังเหลืออีกหลายคนที่ยืนใกล้กับราชาอสูรมาก

ไม่แปลกที่แรงเกอร์จำนวนมากจะหนีไม่ทัน พวกมันเป็นฝ่ายบุกเข้าหาราชาอสูรเอง

ราชาอสูรโฉบลงด้านล่างพร้อมกับใช้ฝ่ามือคว้าใบหน้าตัวแทงค์แสนเชื่องช้า

มันส่งเสียงกระซิบแหบพร่า

“พายุละเลงเลือด”

ชื่อเดิมของมันคือ ‘เขตแดนพายุสายฟ้าอสูร’

ลมกระโชกและสายฝนโหมกระหน่ำได้ลดความเร็วผู้เล่นลง ส่วนสายฟ้าจากเบื้องบนคอยลงทัณฑ์ใส่เหยื่อที่หนีไม่พ้นระยะขอบเขต

ผู้เล่นจำนวนมากพยายามยกโล่และอาวุธเพื่อปัดป้องสายฟ้า แต่นั่นเป็นการกระทำที่โง่เขลา โลหะและสายฟ้าคือของคู่กัน แผ่นโล่โลหะคืออุปกรณ์เรียกหาสายฟ้าชั้นเลิศ

“…”

คนที่หนีพ้นระยะพายุอย่างฉิวเฉียดต่างพากันอ้าปากค้าง

ตัวแทนทีมชาติเยอรมัน เวลดอน มันคือผู้เคราะห์ร้ายที่ถูกราชาอสูรใช้ฝ่ามือคว้าใบหน้าไว้ตอนแรก

พายุสายฟ้ากระหน่ำโจมตีจากเบื้องบนโดยไม่ปล่อยให้เหยื่อพักหายใจ ผู้เล่นหลายสิบกลายเป็นหมอกละอองเทาคละคลุ้งฉับพลัน สนามรบแปรเปลี่ยนเป็นทะเลเลือดที่อัดแน่นด้วยเสียงโหยหวน

บ่อลาวาอุบัติขึ้นบนพื้น ฝนที่ตกกระทบเริ่มระเหยกลายเป็นไอน้ำ บรรยากาศคละคลุ้งเข้มข้นเหนือคำบรรยาย

“เวลดอน! ลืมตาสักที!”

“รีบสลัดให้หลุดเร็วเข้า!”

แรงเกอร์ชาวเยอรมันอีกสองคนต่างตะเบ็งเรียกสุดเสียง แต่เวลดอนยังคงไม่ได้สติกลับคืน

เป็นเพราะค่าพละกำลังมหาศาลของราชาอสูรงั้นหรือ? เวลดอนถึงยังไม่หลุดจากเงื้อมมือเสียที

คำตอบคือไม่ใช่ เวลดอนเป็นถึงอัศวินผู้พิทักษ์แรงค์หกของโลก มันย่อมมีทักษะเอาตัวรอดจากอาการผิดปรกตินานับชนิด

เช่นนั้นแล้ว มันกำลังหวาดกลัวจนสติแตกหรืออย่างไร?

อาจใช่ คงเป็นการโกหกหากตอบว่าไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย อีกฝ่ายคือสัตว์ประหลาดที่ดับลมหายใจซิวรอนในพริบตา แถมยังคว้าร่างเวลดอนได้ด้วยมือเพียงข้างเดียว

ทว่า ตัวแทงค์เกิดมาเพื่อเป็นแนวหน้าเผชิญศัตรู คนขี้กลัวจะเลือกเล่นคลาสแทงค์อย่างนั้นหรือ? ไม่น่าใช่แน่

เช่นนั้นแล้ว เหตุใดเวลดอนถึงไม่ยอมหลุดจากพันธนาการสักที

คำตอบคือ

“ฮ๊าง~”

นิ้วที่ยาวเรียวของราชาอสูรกำลังสัมผัสใบหน้า แก้ม และลำคอของเวลดอน มันรู้สึกเสียวซาบซ่านสุดขีด

เรียกว่าเป็นความกระสันก็ไม่ผิดนัก เวนดอนไม่ต้องการหลุดจากห้วงความรู้สึกซาบซ่านที่กำลังเผชิญ มันอยากอยู่ในอ้อมฝ่ามือราชาอสูรตลอดกาล

เหล่าแรงเกอร์ที่เฝ้ามองสถานการณ์เริ่มสังเกตุเห็นสีหน้าท่าทางที่เปลี่ยนไปของเวลดอน

‘เวทหลงใหล!’

‘ราชาอสูรเป็นบอสประเภทอินคิวบัสรึไง? พวกเราถูกลวงด้วยรูปลักษณ์ภายนอก!’

‘ชิ! ปวดหัวจังโว้ย’

“อย่าลนลาน! ห้ามหยุดกางบาเรียเด็ดขาด!”

เสียงหนึ่งดังแว่วจากนอกโซนพายุ

กอช่ากำลังช่วยเหลือเวลดอนด้วยเวทดินที่มันถนัด ขณะเดียวกันก็หันไปออกคำสั่งเหล่าจอมเวท

กลุ่มผู้เล่นที่แตกตื่นเริ่มเคลื่อนไหวในทิศทางเดียวกัน คลาสประชิดโจมตีด้วยทักษะระยะกลางถึงไกล ส่วนบรรดาจอมเวทรีบร่ายบาเรียคุ้มกายหลายชั้นใส่พวกพ้องที่ติดในพายุ

แต่ก็ไม่ทันการ

พายุละเลงเลือดเกิดจากพลังของกริดที่กำลังอมลูกกวาด

แรงเกอร์เคราะห์ร้ายที่ติดในขอบเขตพายุล้วนถูกสังหารอย่างทารุณในเสี้ยวอึดใจ

“บ้าน่า…”

“พลังโจมตีอะไรกัน!”

เสาแสงเทาผุดขึ้นหลายจุดพร้อมกัน บรรดาจอมเวทต่างพากันหัวเสีย พวกมันพยายามมองหาผู้เล่นที่ยังรอดชีวิตทามกลางพายุ แต่ทุกครั้งที่หาพบ ยังไม่ทันจะร่ายบาเรียจบ ผู้เคราะห์ร้ายดังกล่าวพลันสิ้นลมไปต่อหน้า

“เรกัส! อย่า!”

ป็อนตะโกนหยุดเรกัสที่คิดกระโจนใส่พายุเพื่อหวังช่วยพวกพ้อง จากนั้นก็หันเหลือบมองจิสึกะ

ในเวลาไล่เลี่ย ด้านหลังจิสึกะปรากฏเงาลางของวิหคเพลิงสีแดงฉานขนาดใหญ่

“โบยบิน!”

พลังฟินิกซ์แดงที่ลือลั่นไปทั่วโลก ไม่มีใครไม่รู้จักเทพฟินิกซ์แดงที่จิสึกะครอบครอง

นี่คือทักษะที่ติดมากับคันศรฟินิกซ์แดงเกรดมิธ ทรงพลังและรุนแรงกว่าคันศรแบบจำลองที่กริดสร้างหลายเท่า

พลังของมันจะช่วยเยียวยาพวกพ้องทั้งหมดในระยะสายตา

“เฮ—!!”

นักกีฬาและผู้ชมทางบ้านต่างโห่ร้องยินดีเป็นเสียงเดียว นี่คือพลังฟินิกซ์แดงอันโด่งดังที่มีอำนาจฮีลหมู่มหาศาล

ไม่มีใครสงสัยหรือเคลือบแคลง บรรดาผู้เล่นที่เหลือรอดภายในพายุต้องรอดชีวิตแน่นอน

ทว่า…

“เฮ่อะ!”

ราชาอสูรพ่นลมหายใจเหยียดหยันพลางพุ่งปรี่เข้าหาฟินิกซ์แดง

ทันใดนั้น นกเพลิงขนาดมหึมาถูกดูดหายเข้าไปในฝ่ามือราชาอสูรอย่างไร้ร่องรอยราวกับไม่เคยมีอยู่

สิ่งนี้เป็นผลจากพลัง ‘ลบล้าง’ ของแหวนดาร์คบัส

กริดเตรียมใช้ไพ่ตายทั้งหมดในศึกตรงหน้าโดยไม่หวงแหน

ไม่ใช่เพื่อของรางวัลเพียงอย่างเดียว แต่ยังเพื่อยูร่าด้วย

‘เธอต้องอยู่กับฉันเท่านั้น’

หลังจากฟินิกซ์แดงถูกทำลาย ความหวาดกลัวพลันครอบงำบรรยากาศและจิตใจทุกคนในพริบตา

กริดหันใบหน้าจ้องมองกล้องหลัก เขามั่นใจว่ายูร่ากำลังรับชมถ่ายทอดสดอยู่

ชายหนุ่มต้องการส่งสารหาเธอ

***

『นี่มันอะไรกันครับ! เป็นการยั่วยุจากราชาอสูรงั้นหรือ』

『ไม่ผิดแน่ครับ! ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ไม่ผิดแน่! 』

พิธีกรต่างพากันขนลุกเมื่อกล้องหลักเริ่มซูมถ่ายใบหน้าราชาอสูร

ราวกับมันกำลังกล่าวว่า ‘วีรบุรุษที่พวกแกฝากความหวัง พวกมันเป็นเพียงมดปลวกในสายตาข้า’

หากกริดรู้เช่นนี้คงต้องพูดไปแน่

แต่ในความเป็นจริง เจตนาของเขาตรงกันข้าม ชายหนุ่มหวังส่งรอยยิ้มให้กำลังใจยูร่าอย่างอบอุ่น

กริดพยายามปั้นหน้าให้ดูดีที่สุด แต่ผู้ชมทั่วโลกกลับมองเป็นรอยยิ้มแสนชั่วช้าของจอมมาร

『พายุหายไปแล้วครับ! 』

『พลังทำลายมหาศาลมาก แต่ระยะเวลาก็สั้นมากเช่นกัน ผมคิดว่าต้องมีระยะหน่วงที่นานแน่ ผู้เล่นควรรีบฉวยโอกาสหลังจากนี้ให้เกิดประโยชน์』

『นักกีฬาป็อนและเรกัสนำทัพบุกแล้วครับ! โจมตีเข้าเป้าครับ! หอกของป็อนทะลวงหน้าแข้งอย่างแม่นยำ ส่วนลูกถีบเรกัสเสยเข้าคางอย่างจังเลยครับ! เจ๋งเป้ง! 』

『ดาเมี่ยนเน้นบัฟแค่จิสึกะและคริสครับ! นักกีฬาคริสพยายามฟันใส่ราชาอสูรด้วยท่าไม้ตาย แต่อีกฝ่ายหลบได้ฉิวเฉียด! 』

『ราชาอสูรเป็นกังวลกับคริสมากครับ เขาหลีกเลี่ยงคริสอย่างชัดเจน… อ๊ะ! จิสึกะยิงเข้าเป้าแล้วครับ! แม้แต่ราชาอสูรก็หลบศรจากเธอไม่พ้นงั้นหรือ』

『ราชาอสูรถูกศรปักอกจนดาบของมันต้องชะงักครับ! 』

แรงเกอร์หัวกะทิของโลกต่างลงมืออย่างรอบคอบรัดกุม

จิสึกะทราบถึงพลังป้องกันและพลังชีวิตระดับสัตว์ประหลาดของอีกฝ่าย เธอจึงไม่โจมตีหวังผลสังหาร แต่หวังให้เกิดอาการผิดปรกติจำพวกแขนชา ชะงัก และกระดูกแตก

ราชาอสูรรีบสลับอาวุธให้มืออีกข้างถือ

『ริ้วผ้าของเหมยเซียวรัดพันแขนซ้ายราชาอสูรได้แล้วครับ! 』

『พีคซอร์ดกับแค็ทซ์ลอบโจมตีจากด้านหลังสำเร็จครับ! 』

ศึกสี่ร้อยต่อหนึ่งของแท้

ฝ่ายผู้เล่นเคยสู้กับราชันสวรรค์ถึงสองยกเต็ม พวกเขาย่อมโจมตีสอดประสานอย่างสามัคคี

ราชาอสูรที่ทุกคนมองว่ายากจะล้มไหว ยามนี้เริ่มถูกรุกหนักฝ่ายเดียว

ผู้ชมในสนามและทั่วโลกต่างส่งเสียงโห่ร้องยินดี

‘ต้องเป็นกับดักแน่!’

เหล่าขุนพลโอเวอร์เกียร์ย่อมทราบตัวจริงของราชาอสูร พวกมันกำลังยืนสั่นระริก

ต้องมีเหตุผลบางประการที่ราชาอสูรปล่อยให้ถูกโจมตีฝ่ายเดียว คงมีบางสิ่งร้ายแรงใกล้เกิดขึ้น

แต่กว่าจะรู้ตัวก็เมื่อสาย

คุฮ่าฮ่าฮ่า!

เสียงหัวเราะของราชาอสูรดังแว่วจากด้านหลังกองทัพผู้เล่นสี่ร้อย

นักกีฬาทุกคนพลันเหลียวหลังหันมองเป็นตาเดียว

พวกเขากำลังหวาดผวาสุดขีด

หลายคนเริ่มคิดว่าราชาอสูรที่ถูกรุมยำเป็นตัวปลอม และตัวจริงกำลังเปิดฉากโจมตีจากด้านหลัง

แต่ผิดถนัด

เสียงหัวเราะที่ดังแว่วเป็นเพียงลูกไม้จากเวทตั้งเวลาของกริด

“ขอสละเนตรหนึ่งข้าง”

“…!!”

ผู้เล่นรีบหันกลับมามองราชาอสูรตัวจริงอีกครั้ง

สีหน้าพวกเขาเปี่ยมด้วยความทึ่ง

ราชาอสูรรอดพ้นจากวงล้อมด้วยเสียงหัวเราะปลอมแค่หนเดียว

“คุกเข่าลง!”

ชื่อเดิมของมันคือ ‘ดาบสกัดทัพหนึ่งแสน’

สร้างความเสียหาย 20% แก่ทุกเป้าหมายในระยะมองเห็น ทุกเป้าหมายจะตกอยู่ในอาการ ‘ถูกผนึก’ สามวินาที เป้าหมายที่ถูกผนึกจะมิอาจขยับตัวหรือใช้ทักษะได้

ข้อเสียเดียวคือ ทักษะชนิดนี้สิ้นเปลืองปราณต่อสู้ค่อนข้างมาก แต่หากเป็นศึกหนึ่งต่อสี่ร้อยเช่นนี้ ถือเป็นไพ่ตายสุดโกงที่สมควรใช้ด้วยประการทั้งปวง

คลาสประชิดที่กำลังง้างทักษะ รวมถึงคลาสจอมเวทที่กำลังท่องมนตร์ร่ายเวทใหญ่

ทุกสิ่งมีชีวิตล้วนเท่าเทียมกันต่อหน้ามหาราชาอสูร

พวกมันทุกคนถูกแรงสะกดข่มจากฟากฟ้าบีบบังคับให้คุกเข่าศิโรราบ

“…”

พิธีกร ผู้ชมทั้งในสนามและทางบ้าน ไม่มีใครกล่าวสิ่งใดจากปาก

แรงเกอร์เกือบสี่ร้อยทรุดคุกเข่าลงกับพื้นต่อหน้าราชาอสูรราวกับยอมจำนน

“อั่ก…! ชิ!”

บรรยากาศสนามรบพลันสงบนิ่งประหนึ่งความวุ่นวายก่อนหน้าเป็นของเทียม

บางคนไม่เข้าใจสถานการณ์ บางคนสั่นระริกอย่างเจ็บใจ และบางคนกำลังเดือดดาลสุดขีด

แต่มีอยู่หนึ่งคน

“…”

อริยดาบครอเกลยืนเด่นตระหง่านท่ามกลางกลุ่มมนุษย์ที่กำลังคุกเข่าสิ้นสภาพ

ทุกสายตาจับจ้องพร้อมเพรียง

พวกมันอยากเห็นว่าอริยดาบจะใช้พลังใดปกป้องพวกตนให้รอดพ้นจากสถานการณ์แสนสิ้นหวัง

ทว่า ครอเกลมิได้สนองความหวังของใคร มันทำเพียงยืนกอดอกและจ้องมอง

‘พวกเรายังเหลือศึกตัดสินอีกหนึ่งยก’

นี่คือถ้อยคำที่กริดกล่าวกับครอเกลในปีก่อน

ครอเกลไม่คิดเมินเฉยต่อคำมั่นสัญญา แม้ต้องถูกคนทั่วโลกรุมประณามก็ตาม

‘ดวลกันแบบหนึ่งต่อหนึ่ง’

สายตาครอเกลกำลังบ่งบอก กริดรับสารพร้อมกับเดินเข้าไปคว้าคอแรงเกอร์ชาวจีนคนหนึ่ง

เหมยเซียว

คำตอบจากกริดคือ ‘ย่อมได้’

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,349

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous