จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 893

[ ค้อนตีเหล็กท้าทายเทพ ]

เกรด : มิธ

ความคงทน : อนันต์

พลังโจมตี : 870

* ในโหมดต่อสู้  สามารถขยับปกป้องเจ้านายและสังหารศัตรู

* โลหะทุกชนิดจะถูกขึ้นรูปได้ง่าย

* โอกาสสร้างไอเท็มเกรดทั่วไปและแรร์กลายเป็น 0%

* มีโอกาสต่ำมากที่จะสร้างไอเท็มเกรดอีปิก

* มีโอกาสสูงมากที่จะสร้างไอเท็มเกรดยูนีค

* โอกาสสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารี +5%

* โอกาสสร้างไอเท็มเกรดมิธ +1%

    ค้อนตีเหล็กที่ถูกสร้างระหว่างศึกแข่งตีเหล็กกับเทพ  ด้วยฝีมือของ ‘กริด’ ช่างตีเหล็กในตำนานที่กำลังจะกลายเป็นเทวะตำนาน  

    ความเข้ากันได้กับ ‘กริด’ อยู่ในระดับสมบูรณ์แบบ  เนื่องจากถูกออกแบบตามลักษณะกายภาพและจิตใจของกริด  ช่างตีเหล็กอื่นนอกจากกริดไม่มีสิทธิ์ใช้งาน

    อีโก้ในพาเฟรเนี่ยมจะช่วยปกป้องผู้เป็นนาย

เงื่อนไขสวมใส่ : กริด

น้ำหนัก : 490

[ ท่านสร้างไอเท็มเกรดมิธสำเร็จ ]

[ ค่าสถานะทุกชนิดเพิ่มขึ้น 10 แต้มถาวร ]

    ‘สุดยอด…’

    กริดถึงกับผงะเมื่ออ่านรายละเอียดค้อนสีทองครบถ้วน

    แพนเมียร์  ช่างตีเหล็กอันดับหนึ่งของโลก  เคยกล่าวไว้ว่า  ตัวเขามีโอกาสสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีสำเร็จอยู่ที่ 0.01%  

    แม้จะน้อยนิด  

    แต่ก็มอบความหวังมหาศาล 

    ‘ค้อนเราเพิ่ม 5%…’

    ลำพังค้อนเก่ากริดก็นับว่าโกงมากแล้ว

    ค้อนตีเหล็กเก่าจะเพิ่มโอกาสสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารี 1%  เพียงสิ่งนี้ก็มากกว่าแพนเมียร์ร้อยเท่าแล้ว  นับเป็นการเอาเปรียบช่างเหล็กทั่วโลกอย่างรุนแรง

    แต่ค้อนตีเหล็กท้าทายเทพกลับเพิ่มโอกาสมากถึง 5%  

    หรือก็คือห้าเท่าจากค้อนเดิม

    ความยอดเยี่ยมของมันมิใช่แค่นั้น

    ค้อนใหม่ช่วยตัดโอกาสสร้างไอเท็มเกรดทั่วไปถึงแรร์ทิ้งทั้งหมด  

    โอกาสออกเป็นเกรดอีปิกต่ำมาก  และยังเพิ่มโอกาสสร้างไอเท็มเกรดมิธอีก 1%

    

    มากมายกว่าที่กริดคาดไว้    

    ในความตั้งใจแรก  เขาหวังเพียงค้อนเล่มใหม่ที่ช่วยเพิ่มโอกาสสร้างไอเท็มเกรดมิธให้มากขึ้น

    แต่มีหนึ่งสิ่งที่น่าผิดหวัง

    ‘มันสร้างไอเท็มด้วยตัวเองไม่ได้’

    กริดแอบคาดหวังในใจ

    เขาหวังให้ค้อนใหม่จากพาเฟรเนี่ยมสามารถสร้างไอเท็มได้ด้วยตัวเองโดยที่ตนไม่ต้องออกแรง  สิ่งนี้จะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพและความเร็วสร้างไอเท็มในอนาคต

    แต่กลับกลายเป็น  มันจะขยับอัตโนมัติเมื่ออยู่ในโหมดต่อสู้เท่านั้น  

    ไม่เกี่ยวกับการตีเหล็ก

    ‘ช่วยไม่ได้…’

    ในวันที่พาเฟรเนี่ยมยังเป็นหัตว์เทวะ  พวกมันได้รับค่าพละกำลังและความชำนาญจากกริดถึง 30%  การมีค่าความชำนาญหมายถึงประสิทธิภาพด้านผลิตไอเท็ม  

    ค่าความคำนาญคือปัจจัยที่ช่วยให้หัตถ์เทวะสามารถสร้างไอเท็ม

    แต่พาเฟรเนี่ยมในปัจจุบันกลายเป็นรูปทรงค้อนทอง  มันไม่มีทั้งค่าสถานะและทักษะช่วยสนับสนุนการตีเหล็ก

    ‘เราไม่ใช่โจร  ไม่ควรโลกมากเกินไป’

    ความโลภเป็นบ่อเกิดของความผิดหวัง  และความผิดหวังเป็นบ่อเกิดความเครียด

    เมื่อเครียด  กริดก็ยิ่งผมร่วง  

    เขาไม่ต้องการเผชิญนรกผมร่วงอีกแล้ว  

    

    การมีเส้นผมคือลาภอันประเสริฐ

    เคร้ง! เคร้ง!    

    เฮ็กเซเทียยังคงลงมือผลิตไอเท็ม

    นับตั้งแต่ช่วงที่กริดทนความร้อนไม่ไหว  

    จากนั้นเป็นการได้รับไออุ่นจากชุดเกราะข่าน  และจนกระทั่งสร้างค้อนใหม่เสร็จ  

    เฮ็กเซเทียเพ่งสมาธิทั้งหมดกับการสร้างดาบของตนโดยไม่ไขว้เขว

    เมื่อได้สติอีกครั้ง  กริดต้องทึ่งกับดาบสีฟ้าครามในมือเฮ็กเซเทีย

    ‘สมบูรณ์แบบมาก…’

    ดาบสีฟ้าครามแผ่ออร่าเย็นยะเยียบราวกับสามารถแช่แข็งบรรยากาศร้อนระอุรอบตัว

    ดาบที่แผ่ไอเย็นดุจดังน้ำแข็งมีขนาดค่อนข้างสั้น  ประมาณท่อนแขนหญิงสาว  แต่กริดกลับสัมผัสถึงความทรงพลังไร้ก้นบึ้ง

[ ท่านสำรวจรายละเอียดไอเท็มด้วยเนตรช่างตีเหล็ก ]    

[ ไอเท็มเป้าหมายมีขอบเขตเหนือตำนาน ]  

[ ท่านสำรวจล้มเหลว ]

    ‘ไอเท็มเกรดมิธ!’

    เมื่อลองนึกดูให้ดี  

    สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกเลยสักนิด

    เฮ็กเซเทียเป็นเทพ  ไอเท็มจากเทพย่อมเป็นเกรดมิธโดยไร้เงื่อนไข

    หากหวังเอาชนะการแข่ง  กริดต้องสร้างไอเท็มที่มีระดับไม่ต่ำกว่ามิธเท่านั้น

    สีหน้ากริดเริ่มบิดเบี้ยว  

    เหงื่อไคลเปียกชุ่มกายอีกครั้ง

    ‘แย่ล่ะสิ’

    ทำไมค้อนถึงรีบออกมาเป็นเกรดมิธนัก?

    ‘ไม่มีทางที่เราจะสร้างไอเท็มเกรดมิธสองชิ้นติดกันแน่’

    จบสิ้นแล้ว

    ทุกสิ่งบนโลกล้วนมีขีดจำกัด  

    ไม่เว้นแม้แต่โชค

    กริดเชื่อว่าโชคของทุกคนมีจำกัด  และเขาใช้มันหมดไปแล้วกับค้อนสีทองในมือ

    เดิมที  ชายหนุ่มหวังให้ค้อนออกมาเป็นเกรดเลเจนดารี  แล้วดาบเล่มหลังจากนี้ค่อยออกมาเป็นมิธ

    “…จบสิ้นแล้ว!  บัดซบ!”

    กริดสิ้นหวังสุดขีด  แข้งขาอ่อนแรง  ร่างกายทรุดลงบนปุยเมฆสีทอง

    แต่ก็เพียงชั่วครู่  

    เขารีบพยุ่งตัวยืนในเวลาไม่นาน

    

    กริดเคยมี ‘ประสบการณ์’ สร้างไอเท็มเกรดมิธหลายชิ้น  เขาจึงทราบดี  ไอเท็มเกรดมิธไม่ได้พึ่งดวง 100%  แต่รวมถึงเงื่อนไขมากมายประกอบเข้าด้วยกัน

    หนึ่งในเงื่อนไขสำคัญคือ ‘เรื่องราว’ เบื้องหลังไอเท็ม

    ‘แน่นนอนว่า  ไม่ใช่ทุกไอเท็มที่มีเรื่องราวจะกลายเป็นเกรดมิธ’

    ดวงก็มีส่วนสำคัญ  

    แต่ไม่ใช่ปัจจัยทั้งหมด

    “...เฮ่อ”

    ชายหนุ่มถอนหายใจยาว  สายตายังคงจับจ้องดาบที่เฮ็กเซเทียกำลังสร้าง

    ดาบเล่มนี้เกิดจากนวัตกรรมใหม่รวมถึงเทคนิคด้านแกะสลักลวดลายที่กริดไม่เคยเห็นมาก่อนก็จริง… 

    …แต่มันยอดเยี่ยมจนกริดมิอาจทำความเข้าใจเลยหรือ?

    ‘ไม่ใช่’

    ชายหนุ่มตั้งสติอีกครั้ง  เขาจ้องมองดาบพลางพยายามทำความเข้าใจ

    ใช่แล้ว

    กริดหวังซึมซับความรู้จากศัตรู

    เขามองหาความเกี่ยวข้องของเทคนิคที่เฮ็กเซเทียใช้  ไม่ว่าจะเป็นหลอม  ขึ้นรูป  หรือชุบน้ำเย็น

    ‘ทำไมถึงไม่นำโลหะมาพับซ้อนกัน?’

    ‘เขาทุบค้อนซ้ำเพื่ออะไร?’

    ‘รูปทรงหน้าตัดของดาบสมบูรณ์แบบราวกับสร้างจากเครื่องจักร  ไม่มีข้อผิดพลาดเลยสักนิด  ช่วยไม่ได้  นี่คือเทคนิคและพลังของเทพ…’

    ‘ทำไมเขาถึงไม่ลับคมดาบ?’

    ‘เดี่ยวก่อน…คมดาบสามารถลับในภายหลังได้  ในตอนที่ซ่อมแซมครั้งแรก’

    ‘แต่ไหนแต่ไรมา  เราลับคมดาบมากเกินจำเป็นสินะ’

    ‘ลวดลายบนคมดาบไม่เพียงงดงาม  แต่ยังเพื่อให้เลือดไหลออกจากส่วนคมดาบ  ไม่อย่างนั้น  ธาตุเหล็กในเลือดจะทำให้โลหะทื่อลง’

    การเฝ้ามองไม่ใช่สิ่งแปลกใหม่

    ผู้เล่มมากมายมักเรียนรู้จากบุคคลที่มีประสบการณ์สูงกว่า  โดยไม่สนว่าเป็น NPC หรือผู้เล่นด้วยกันเอง

    

    ตัวอย่างเช่น  หากครอเกลมีโอกาสดวลดาบกับเทพเซราทุล  ครอเกลคงพัฒนาตัวเองอย่างก้าวกระโดดโดยซึมซับวิชาดาบจากคู่แข่ง

    เรียกว่า  ยิ่งได้สู้ก็ยิ่งเก่งกาจ

    จึงไม่แปลกที่กริดจะเกิดความคิดเฝ้ามองเทคนิคเทพตีเหล็ก

    ในเมื่อถูกลักพาตัวมาแล้ว  ถือโอกาสซึมซับเทคนิคจากเทพให้เต็มที่คงไม่เสียหาย

[ ท่านเฝ้ามองการทำงานของเทพตีเหล็ก ]

[ ระดับทักษะตีเหล็กของท่านพัฒนาขึ้น! ]    

[ ทักษะ ‘(ประจักษ์เทคนิคเทพ) การผลิตของช่างตีเหล็กในตำนาน’ ถูกยกระดับเป็น  ‘(ท้าทายเทพ) การผลิตของช่างตีเหล็กในตำนาน’ ]

[ โอกาสสร้างไอเท็มระดับสูงเพิ่มขึ้น ]

[ ทักษะ ‘ลมหายใจของช่างตีเหล็กในตำนาน’ และ ‘ความอดทนของช่างตีเหล็กในตำนาน’ เปลี่ยนเป็นทักษะติดตัว  สองทักษะนี้จะแสดงผลตลอดเวลาขณะท่านสร้างไอเท็ม ]

    “เอ๋?”

    ขณะเส้นขนทั่วร่างลุกตั้งชัน  

    กริดแสยะยิ้ม

    ความกังวลเริ่มสลายไป  

    ความมั่นใจแทรกแทนที่

    “ดีล่ะ!  ลงมือ!”

    กริดตะโกนอย่างตื่นเต้นพลางนำวัสดุจากช่องสัมภาระออกมาวาง

    ลมหายใจเต่าดำและลมหายใจมังกรคราม—รางวัลจากงานแข่งนานาชาติ

    เขาอัสทารอธ—รางวัลอันดับหนึ่งหลังจากอัสธารอธเสียชีวิต

    เปลือกแข็งของจิ้งหรีดถ้ำ—ภัยคุกคามร้ายแรงของต้นไม้โลก

    

    ทั้งหมดคือวัสดุหายากที่มนุษย์ธรรมดาไม่มีวันได้ครอบครอง

    “หือ?”

    เฮ็กเซเทียชะงักค้อน

    เขาจ้องมองวัสดุที่กริดวางเรียงรายด้วยสีหน้าประหลาดใจ

    ‘ทำไมมนุษย์ธรรมดาถึง…’

    ยิ่งไปกว่านั้น

    ‘กล้าดียังไงถึงใช้วัสดุทั้งหมดนั่นในดาบเล่มเดียว?’

    

    คงเป็นการยากจะให้เฮ็กเซเทียทำความเข้าใจกริด

    โดยเฉพาะลมหายใจมังกรครามและสมหายใจเต่าดำ  สองสิ่งนี้ขัดแย้งกันโดยธรรมชาติ

    ลำพังเทคนิคมิอาจฝ่าฝืนกฏฟ้าดิน

    ‘กริด  หรือว่าเจ้า…’

    กริดคิดท้าทายฟ้าดิน?  

    เขากำลังจะแสดงให้เฮ็กเซเทียเห็นว่ามนุษย์มีเทคนิคและฝีมือสูงกว่าเทพงั้นหรือ?

    เฮ็กเซเทียทั้งชื่นชมและประหลาดใจ

    “อ๊ะ!  ไว้ค่อยใช้เจ้านี่คราวหน้า”

    ขณะนั่งก้มเงยหน้าเตาหลอม  กริดเก็บลมหายใจเต่าดำกลับเข้าช่องสัมภาระ

    

    เขาเพิ่งนึกได้ว่า  คงโง่ไปสักหน่อยหากฝืนใช้ลมหายใจเต่าดำและมังกรครามในไอเท็มเดียวกัน

    “...”

    กริดเป็นตลกคาเฟ่รึไง?

    เฮ็กเซเทียหันมองกริดพลางขมวดคิ้ว

    “อย่าประมาทก็แล้วกัน”

    กริดเอ่ยปากเตือน 

    ปัจจุบัน  มิธริลที่ถูกดาบแห่งแสงโจมตีใส่ตั้งแต่เริ่มแข่ง  ยามนี้เกิดความคืบหน้าจากเดิมหลายระดับ

    

    ชายหนุ่มลงมือ ‘เสริมแกร่ง’ ลมหายใจมังกรคราม  กริดโยนไข่มุกสีฟ้าครามลงในเตาหลอมที่เฮ็กเซเทียช่วยจุดไฟ   

    ผ่านไปชั่วครู่  เขาใช้คีมคีบไข่มุกสีครามออกจากเตาหลอม  จากนั้นทุบด้วยค้อนใหม่แกะกล่อง

    เคร้ง! เคร้ง!

    “…!!”

    ดวงตาเฮ็กเซเทียเริ่มลุกวาว

    เทพตีเหล็กใช้เนตรของตนจ้องมองค้อนในมือกริดเพื่ออ่านรายละเอียด  

    ค้อนใหม่กริดมีประสิทธิสูงกว่าเก่าหลายสิบเท่า  เทียบเคียงได้กับค้อนจากศิลาศักดิ์สิทธิ์ของเทพเลยทีเดียว

    ทุกครั้งที่ไข่มุกครามถูกค้อนทองทุบใส่  มันจะระเบิดสายฟ้ากระจายไปรอบทิศ  

    แน่นอน  กริดได้รับบาดเจ็บสาหัส

    บางคราวถึงกับกระอักเลือด  

    แต่กระนั้น  มือที่กระหน่ำทุบค้อนกลับไม่คิดหยุดพัก    

    ไม่ว่าอย่างไร  เขาต้องเสริมแกร่งลมหายใจมังกรครามให้สำเร็จ  ต่อให้ร่างกายแปรเปลี่ยนเป็นซากขี้เถ้าก็ตาม

    “แหะแหะ…”

    “…”

    “รอหน่อยนะ  มันอาจจะนาน  แต่ขอรับประกันว่า…อั่กก!!”

    ขณะแบ่งสมาธิเพื่อพูด  สายฟ้าระลอกใหม่พุ่งกระจายใส่ร่างอย่างจัง

    

    กริดตกอยู่ในอาการช็อคไฟฟ้าอย่างมิอาจหลีกเลี่ยง

    ชายคนนี้

    แม้ชีวิตกำลังตกอยู่ในอันตราย  แต่กายและใจกลับอุทิศให้การตีเหล็ก 100% เต็ม

    “เจ้ามันบ้า…”

    เฮ็กเซเทียขมวดคิ้ว

    ในสายตาเขา  กริดเป็นเหมือนไอ้งั่ง

    แต่กริดมิได้แยแส  

    เขาภูมิใจกับการกระทำตนมาก

    

    “การตีเหล็กคือชีวิตของผม  ท่านก็เหมือนกันใช่ไหม…—อั่ก!!”

    “อะไรนะ?”

    การตีเหล็กคือชีวิตของตน?

    นัยน์ตาเฮ็กเซเทียเริ่มสั่นระริก 

    บางที  เขาอาจมองข้างความหมายของการมีชีวิตมาตลอด

    ทั้งที่มันอยู่ใกล้แค่เอื้อม… 

    ‘เราเป็นช่างเหล็ก…เกิดมาเพื่อตีเหล็ก’

    ความหมายของชีวิต  

    ไม่ต้องมองหาที่ไหนไกล

    

    ต่อให้อยู่ตามลำพังแล้วอย่างไร?  

    ตนยังมีทั่งและค้อน  สามารถตีเหล็กได้ทุกที่ทุกเวลาโดยไม่ต้องสนใจใคร

    ทุกครั้งที่สร้างงานตีเหล็ก  นั่นคือตัวตนที่แท้จริงของเฮ็กเซเทีย  นั่นคือจุดยืนเดียวของเขาในโลกสามภพ

    ใช่แล้ว

    การตีเหล็กคือชีวิตของเฮ็กเซเทีย

    

    เกิดมาเพื่อตีเหล็ก  

    โดยไม่ต้องแยแสสายตาผู้อื่น

    

    เฮ็กเซเทียสามารถตีเหล็กได้ชั่วชีวิต  

    โดยไม่ต้องกังวลว่าใครจะก้าวขึ้นทัดเทียมหรือข้ามผ่านไป

    

    เพียงเพ่งสมาธิกับการตีเหล็ก  ก็ไม่มีใครดูแคลนตัวตนของเขาได้อีก

    เท่านี้ก็พอแล้ว…

    ความคิดลบในใจเฮ็กเซเทียเริ่มสลาย 

    เขาหันมาตะโกนใส่กริดที่อยู่ในอาการช็อคไฟฟ้า

    “กริด!  อดทนไว้!  เจ้าห้ามล้มลงจนกว่าการแข่งของเราจะรู้ผล!”

    เขาประทานพรแห่งเทพ

[ เทพตีเหล็กมอบค่าต้านทานอาการช็อคไฟฟ้า 100% แก่ท่าน ]

    “เฮ็กเซเทีย…”

    “กริด!  จงแสดงฝีมือให้เราได้เห็น!”

    สายตาของหนึ่งมนุษย์และหนึ่งเทพสอดประสานกัน  

    พวกเขาสัมผัสถึงสายใยที่เชื่อมถึงอีกฝ่าย  สายใยที่มีเฉพาะช่างตีเหล็กเท่านั้น

    ผลงานชิ้นเอกที่ไม่เคยมีตำนานคนใดรังสรรค์   ทั้งสองกำลังจะสร้างมันขึ้น

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 3 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,284

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous