จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 891
[ (ข่าวด่วน) กริดหายตัวไป ]
[ ราชาโอเวอร์เกียร์ถูกฟ้าผ่าขณะเป็นประธานพิธีเปิดโบสถ์เฮ็กเซเทีย… ]
[ กริดหายตัวอย่างไรร่อยรอยราวหมอกควัน…ขนาดกล้องหลายร้อยตัวยังจับภาพไม่ทัน ]
[ (บทความ) เป็นสาส์นจากจอมอสูรที่ห้ามมนุษย์บูชาเทพองค์ใหม่งั้นหรือ? กริดต้องได้รับผลกระทบร้ายแรงแน่! ]
โลกตกอยู่ในความวุ่นวายหลังจากกริดหายตัวอย่างไร้ร่องรอย
เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตานักข่าว ส่งผลให้เกิดข้อสงสัยมากมายตามมา
“กริดปลอดภัยดี เขาแค่ล็อกเอาต์”
ล็อกเอาต์ขณะพิธีเปิดงานแสนสำคัญเนี่ยนะ?
คำอธิบายจากอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ไม่สมเหตุสมผลสักนิด สถานการณ์กลับยิ่งแย่ลง สมมติฐานมากมายถูกคาดเดาในแง่ลบ
ผู้คนเริ่มคลางแคลงว่า กริดอาจถูกจอมอสูรสาปและส่งตัวไปยังขุมนรก
ขณะเดียวกัน ผู้เล่นฝ่ายโบสถ์รีเบคก้าเริ่มตั้งข้อสงสัย
“ได้ยินจากปากนักบวชอาวุโส กริดอาจถูกเทพธิดาพิโรธหลังจากบูชาเทพองค์ใหม่”
ผ่านไปครึ่งวันหลังจากกริดหายตัว
เขากำลังทำสิ่งใดอยู่?
ผู้คนทำจำนวนมากคาดเดาว่ากริดกำลังเผชิญอันตรายใหญ่หลวง
การก่อสร้างโบสถ์เฮ็กเซเทียได้สร้างผลกระทบด้านลบมากกว่าที่ทุกคนคาด
[ กริดอยู่ในช่วงขาลงแล้ว ]
พาดหัวข่าวที่รุนแรงเริ่มแพร่กระจายออกไปทั่วโลก
***
‘นี่มัน…’
กริดกำลังวิตกอย่างหนัก บทลงโทษภารกิจล้มเหลวช่างรุนแรง
ราวกับทักษะจาก ‘สุดยอดงานศิลป์’ มีขึ้นเพื่อเหตุการณ์นี้โดยเฉพาะ
ไม่บังเอิญไปหน่อยหรือที่ตนต้องดวลกับเทพหลังจากได้รับทักษะสุดยอดงานศิลป์…
เวลาประจวบเหมาะเกินไป
มันเชื่อมกันอย่างไหลลื่นไร้รอยต่อ กริดสามารถดวลกับเฮ็กเซเทียได้โดยไม่ต้องกังวลผลเสียมากนัก
เขามีจุดเซฟชั้นดีอย่างสุดยอดผลงานศิลป์ให้ย้อนกลับไป
ขณะกำลังครุ่นคิดถึงการแข่งขันที่ไม่มีผลเสีย ชายหนุ่มเริ่มตระหนักถึงความไม่ชอบมาพากล
‘ปิกัสโซ่เป็นเพียงผู้เล่น เธอไม่มีทางรู้ว่าเราจะถูกเทพท้าดวล ไม่มีทางวาดภาพเตรียมพร้อมไว้ล่วงหน้าได้ หรือว่า…’
ซาทิสฟายขึ้นชื่อในความอิสระ
ประวัติศาสตร์ใหม่ถูกจารึกเพิ่มในทุกวันจากเส้นทางที่ผู้เล่นหลายล้านคนเลือกเดิน
ว่ากันว่า ภาพวาดของจิตรกรอันดับหนึ่งก่อให้เกิดผลลัพธ์ ‘ด้านบวก’ มากมาย
‘…หมายความว่า ภาพสุดยอดงานศิลป์นำพาเรามาสู่เหตุการณ์นี้?’
จากบรรดาหลายเหตุผลที่เฮ็กเซียไม่พอใจกริด หนึ่งในนั้นต้องเกี่ยวกับการเป็นนายแบบของสุดยอดงานศิลป์ที่ปิกัสโซ่วาดแน่นอน
ทุกสิ่งจึงประจวบเหมาะจนน่าทึ่ง
กริดมีโอกาสเซฟเกมครั้งสำคัญก่อนดวลกับบอสใหญ่
‘เราไม่เสียหายมากแม้จะดวลแพ้เฮ็กเซเทีย’
เช่นนั้นแล้ว
เขาจะแพ้ก็ได้สินะ?
‘ไม่ใช่…เราต้องชนะเท่านั้น!’
ด้วยรางวัลตอบแทนภารกิจที่มหาศาล กริดต้องเอาชนะให้ได้สถานเดียว
เขายังต้องการให้เฮ็กเซเทียปล่อยวางความริษยาและเลิกกัดกร่อนปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์
เป้าหมายสูงสุดของกริดคือการได้รับพรจากเทพธิดาเพิ่มอีกหนึ่งข้อ หากเขามีพรจากเทพธิดาทั้งหมดสองข้อ กริดสามารถอัพเกรดได้ทั้งวิชาดาบแพ็กม่าและทักษะตีเหล็ก โดยไม่ต้องเสียดายในภาพหลังว่าตนเลือกอัพเกรดผิดไป
ฝ่ายตรงข้าม บุคคลที่กริดเผชิญหน้าในปัจจุบันคือเทพ แม้จะมีรูปลักษณ์คล้ายคลึงมนุษย์มากก็ตาม
ถึงเฮ็กเซเทียจะอาศัยในกระท่อมเก่าโทรมขนาดเล็ก ไม่เหมือนกับจอมอสูรที่อาศัยในปราสาทหลังมหึมา แต่เฮ็กเซเทียก็มีตัวตนระดับสูงกว่าเจ้าพวกมันมาก
หลักฐานสำคัญคือเปลวเพลิงอันร้อนระอุที่ลุกโชนจากหัวนมทั้งสองข้าง
ใช่แล้ว เฮ็กเซเทียคือศัตรูที่ต่อกรด้วยยากที่สุด จากบรรดาทั้งหมดที่กริดเคยเผชิญหน้าในซาทิสฟาย
เมื่อตระหนักถึงสิ่งนี้
เหงื่อไคลเริ่มไหลซึมสองข้างแก้ม
ไม่มีใครคุมสติได้แน่หากต่อดวลกับเทพซึ่งหน้า ต่อให้เป็นราชาโอเวอร์เกียร์ผู้ผ่านร้อนผ่านหนาวมากมายก็ตาม
เฮ็กเซเทียเริ่มพูด
“มนุษย์เยี่ยงพวกเจ้าอาจหลงลืมไปแล้ว ในวันที่เราได้รับบัญชาจากเทพธิดาแห่งแสง เราทำการสร้างเครื่องไม้เครื่องมือให้มนุษย์นับล้านชิ้นและโปรยลงไปทั่วโลก ทั้งหมดเป็นฝีมือของเรา! นับตั้งแต่อุปกรณ์เกษตรกรรมไปจนถึงอัญมณีหรูหราและอาวุธทรงพลัง!”
“…”
เฮ็กเซเทียต้องการกล่าวสิ่งใด? กริดมั่นใจว่าไม่ใช่การระลึกบุญคุณทั่วไปแน่
เขาคาดเดาว่า เฮ็กเซเทียคงกำลังอธิบายกฏการแข่ง จึงรีบเพ่งสมาธิเพื่อไม่ให้รายละเอียดตกหล่น
“มนุษย์เริ่มเลียนแบบเครื่องไม้เครื่องมือที่เราสร้างในครานั้น และพัฒนาขึ้นจากเดิมในแบบฉบับของตัวเองเมื่อเวลาผ่านไป มนุษย์มีวิวัฒนาการด้านเทคโนโลยีที่ก้าวหน้า จนกระทั่ง…”
“…”
“จนกระทั่งถือกำเนิดช่างตีเหล็กที่ผู้คนยกย่องให้เป็น ‘เทพองค์ใหม่’ เยี่ยงเจ้า!”
ใบหน้าเฮ็กเซเทียเริ่มดำมืด
เขากำลังโกรธจัด
“เราแทบอาเจียนทุกครั้งที่ช่างตีเหล็กของมนุษย์โลกถูกยกย่อง! ทั้งที่พวกเจ้าคัดลอกเทคนิคการสร้างไอเท็มไปจากเรา! มนุษย์ไม่เคยสำนึกในบุญคุณของเราเลยสักครั้ง! ดังนั้น…! ดังนั้น…!!”
ในอดีต เฮ็กเซเทียเคยเกิดความคิดทำลายล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์ เฉกเช่นที่พยายามกระทำกับแพ็กม่า
แต่ช่างตีเหล็กหนุ่มที่ถูกผู้คนยกย่องเทินทูน ‘ดุจดั่งเทพ’ ผู้นี้กลับมีบางสิ่งแตกต่างออกไป
เขาป่าวประกาศคุณงามความดีของเฮ็กเซเทียให้โลกรับรู้ รวมถึงประกาศชัดเจนว่าตนบูชาเทพเฮ็กเซเทีย
ด้วยความสัตย์จริง…
เฮ็กเซเทียมีความสุขมาก
อารมณ์แปลกประหลาดเริ่มระอุในอก เป็นรู้สึกที่เขาไม่เคยได้รับมาก่อนตลอดการดำรงตำแหน่งเทพแสนยาวนาน
ใจหนึ่ง เฮ็กเซเทียรู้สึกขอบคุณกริดมาก แต่อีกใจกลับคลางแคลงสงสัย
มนุษย์ประหลาดคนแรกปรากฏตัวขึ้นหลังจากเวลาผ่านไปกว่าหมื่นปี ไม่แปลกที่เฮ็กเซเทียจะฉงนและเคลือบแคลง
‘เราต้องคลายปมในใจให้ได้!’
ที่นี่คือบ้านของตน
เฮ็กเซเทียต้องการพิสูจน์ฝีมือกริดโดยไม่มีปัจจัยภายนอกเกี่ยวข้อง
เขาต้องการเห็นกับตาว่า ช่างตีเหล็กมนุษย์ผู้นี้มิได้เก่งแต่เลียนแบบไอเท็มที่ต้นเป็นผู้ให้กำเนิด หากกริดพิสูจน์ได้ ความเคลือบแคลงในใจเฮ็กเซเทียจะสลายเป็นปลิดทิ้ง
ดังนั้น
“จงแสดงให้เราเห็น! จงพิสูจน์ว่าเจ้าไม่ได้เก่งแค่การลอกเลียน! หากทำได้! เราจะยอมเชื่อใจเจ้า!”
เฮ็กเซเทียเลือกท้าดวล
มิใช่กำจัดทิ้ง
แตกต่างจากสิ่งที่เคยกระทำในอดีต
แตกต่างจากสมัยที่ถูกแพ็กม่าคุกคาม
กริดจะมีท่าทีเช่นไร?
“ตกลง”
เขาตอบรับคำท้าโดยไม่ลังเล
“ผมจะพิสูจน์ให้ท่านเห็น”
ไม่เกี่ยวกับรางวัลตอบแทนอีกแล้ว
เขาไม่ต้องการให้ฝีมือที่สั่งสมอย่างยากลำบากต้อสูญเปล่า ช่วงเวลาตลอดหลายปีในฐานะช่างตีเหล็ก กริดต้องการถูกยอมรับจากเทพตีเหล็ก
“ต้องอย่างนั้น! เราจะมอบความปราณีให้เจ้า เราให้เจ้าเลือกหัวข้อการแข่งได้ตามใจชอบ!”
ดาบ?
เกราะ?
หอก?
ไม่ใช่แน่ กริดไม่มีทางเลือกยุทธภัณฑ์สงครามเป็นหัวข้อดวล เพราะสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นไอเท็มที่เฮ็กเซเทียชำนาญ
เฮ็กเซเทียเดาว่ากริดคงไม่กล้าสู้กับตนซึ่งหน้า กริดต้องหลบเลี่ยงเลือกหัวข้อไอเท็มที่เขาไม่ถนัดเพื่อเพิ่มโอกาสชนะ
“พวกเราจะแข่งสร้าง…”
“…”
“ดาบ”
“อะไรนะ?”
แตกต่างจากที่เฮ็กเซเทียหวัง
กริดเลือกดวลซึ่งหน้า
“มาแข่งกันว่าใครจะสร้างดาบที่ทรงพลังกว่า”
“นี่เจ้า…!”
ใบหน้าเฮ็กเซเทียบิดเบี้ยวอีกครั้ง
เขารู้สึกราวกับกริดกำลังดูแคลน
ท่าทีเคารพนอบน้อมภายนอกกริดเป็นเพียงสิ่งเสแสร้งปั้นแต่ง
ร่างกายเฮ็กเซเทียสั่นระริกอย่างเดือดดาล
“ผมมิได้เลือกดาบเพราะดูแคลนฝีมือของท่าน”
กริดรีบอธิบาย
“ผมเพียงเชื่อมั่นในตัวเอง เชื่อมั่นในสิ่งที่ตนสั่งสมมาตลอดหลายปี”
“หา…? เจ้าหมายถึงประสบการณ์ตีเหล็กที่เพิ่งเริ่มต้นเมื่อสิบปีก่อน?”
“สำหรับผม สิบปีนั้นยาวนาน ทุกวันต้องเผชิญความยากลำบาก”
กริดมิได้อวดโอ่
นับตั้งแต่กลายเป็นผู้สืบทอดแพ็กม่า การสร้างไอเท็มแต่ละครั้งล้วนกินเวลานาน
เริ่มจากจุดต่ำสุดของชีวิต เลเวลติดลบ จนกระทั่งกลายเป็นผู้เล่นอันดับหนึ่งของโลก
…และได้ยืนเผชิญหน้ากับเทพ
“ท่านเอาชนะผมไม่ง่ายแน่”
กริดประกาศกร้าวด้วยสายตาแน่วแน่ จากนั้นนำเตาหลอมแบบพกพาออกมาวาง
ชายหนุ่มโยนฟืนฟอสฟอรัสขาวเข้าไปเพื่อเป็นเชื้อเพลิง
เห็นดันนั้น
เฮ็กเซเทียพ่นลมหายใจเหยียดหยัน
“เจ้าใช้เวลาก่อไฟนานเกินไปแล้ว! จงดูนี่! พลังแห่งเทพ!”
เฮ็กเซเทียเลื่อนมือทั้งสองขึ้นมายังร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่า
‘พลังเทพ?’
กริดกลืนน้ำลายอึกใหญ่
เขาไม่กล้าจินตนาการว่าพลังเทพจะยิ่งใหญ่สักเพียงใด
จนกระทั่ง…
“ย่าห์!”
เฮ็กเซียปั้นหน้าเคร่งขรึมพลางใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้ของมือแต่ละข้างบิดหัวนม
เปลวเพลิงสีฟ้าพวยพุ่งจากหัวนมซ้าย ส่วนเปลวเพลิงสีแดงพุ่งจากหัวนมขวา
เพลิงสองสายรวมตัวกันที่เตาหลอมพกพาซึ่งมีฟืนฟอสฟอรัสขาววางด้านใน
กริดอดทึ่งไม่ได้
สุดยอดฟืนของทวีปตะวันออกถูกจุดติดและระอุในอุณภูมิสูงลิบเพียงพริบตา
เป็นความร้อนที่สูงกว่าอุณหภูมิที่กริดต้องการมาก
‘นี่คือพลังของเทพตีเหล็กสินะ’
มันทั้งยอดเยี่ยมและสะดวกสบาย
ทว่า…
‘ท่าท่างออกจะทุเรศสายตาไปสักหน่อย ช่างเถอะ อย่าไปนึกถึงมันอีกเลย’
หากเขาพลั้งปากพูดออกไปโดยไม่คิด เฮ็กเซเทียจะได้รับแผลใจที่บาดลึกจนยากจะเยียวยา
กริดส่ายศีรษะเพื่อสลัดความคิดเหลวไหลทิ้ง จากนั้นหันไปขอบคุณเฮ็กเซเทีย
เมื่อการแข่งเริ่มขึ้น ชายหนุ่มรีบอัญเชิญหัตถ์เทวะโดยไม่รีรอ
“หัตถ์เทวะ!”
เหตุใดถึงต้องอัญเชิญหัตถ์เทวะ?
เขาต้องการลูกมือช่วยตีเหล็กแข่งกับเทพงั้นหรือ?
คำตอบคือ…ไม่ใช่
มีสิ่งสำคัญที่กริดต้องการจากหัตถ์เทวะ
สิ่งนั้นคือเนื้อโลหะ ‘ฟาเฟรเนี่ยม’ ที่เป็นวัสดุหลัก
ฟาเฟรเนี่ยม—โลหะที่เกิดจากความร่วมมือระหว่าง ‘แพ็กม่า’ ช่างตีเหล็กในตำนาน และ ‘บราฮัม’ มหาจอมเวทในตำนาน
เมื่อได้รับคำสั่ง หัถต์เทวะพุ่งเข้าไปในเตาหลอมโดยไม่รีรอ โลหะพาเฟรเนี่ยมเริ่มละลายจนเสียรูปทรง
นี่คือวินาทีที่ค่าประสบการณ์ทั้งหมดของหัตถ์เทวะชนิดเติบโตเกรดยูนีคสลายไปกับสายลม
หัตถ์เทวะเกรดยูนีคชนิดเติบโตซึ่งกริดพัฒนาจนเข้าใกล้เกรดเลเจนดารี ยามนี้ถูกลบออกจากโลกซาทิสฟายโดยสมบูรณ์
‘การดวลกับเทพต้องทุ่มเททุกสิ่งที่มี!’
ชายหนุ่มพยายามระงับจิตใจที่เจ็บปวดจากความสูญเสีย
เขามีความเชื่อ
ความเชื่อที่ว่า หากตนลงมือสร้างหัตถ์เทวะขึ้นใหม่หลังจากนี้ มันจะกลายเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมจนหัตถ์เทวะเก่าเทียบไม่ติด
‘หัตถ์เทวะ ฉันจะชุบชีวิตพวกนายใหม่ในภายหลัง แต่ก่อนอื่น จงกลายเป็นค้อนและดาบให้ฉันต่อกรกับเทพเสียก่อน’
เคร้ง! เคร้ง!
กริดนำฟาเฟรเนี่ยไปหลอมละหลาย ขึ้นรูป และชุบน้ำเย็น ซ้ำไปมาหลายหน
เขาจะสร้างค้อนเป็นอันดับแรก
หลังจากสร้างค้อนตีเหล็กด้วยโลหะที่เกิดจากความรู้ของบราฮัมและแพ็กม่า กริดจะใช้ค้อนพาเฟรเนียมในการสร้างดาบแข่งกับเฮ็กเซเทีย
นั่นคือเวทีตัดสินที่แท้จริง
“ฉันไม่รีบไปได้ไหม? ไม่กำหนดเส้นตายการแข่งอยู่แล้วนี่”
กริดหันไปฉีกยิ้มให้เฮ็กเซเทีย จากนั้นออกคำสั่งแก่ภูติแสง
ภูติแสงกลายเป็นดาบแห่งแสงและเริ่มโจมตีใส่มิธริลที่เตรียมไว้
เทคนิค
ภูมิปัญญา
วัสดุ
เครื่องมือ
กริดรีดเร้นทุกสิ่งจนถึงขีดสุดเพื่อหันคมดาบต่อกรกับเทพ บางที อาจเป็นครั้งแรกที่เขาต้องเอาจริงขนาดนี้
และเป็นครั้งแรกที่กริดตัดสินใจสร้างยุทธภัณฑ์สงครามจากพาเฟรเนี่ยมปริมาณมาก
ทุกการทุบค้อน พาเฟรเนี่ยมจะส่องแสงสีขาวเจิดจ้า แปรเปลี่ยนให้ทะเลเมฆสีทองบนสรวงสวรรค์กลายเป็นสีขาวโพลนไปชั่วขณะ
แสงจ้าเริ่มสั่นคลอนจิตใจเฮ็กเซเทีย
เขาเริ่มตระหนักว่า กริดมิได้สร้างโบสถ์ให้ตนเพราะหวังประจบสอพลอหรือหวังให้มนุษย์ด้วยกันชื่นชม
‘เจ้านี่…เคารพเราจากก้นบึ้ง!’
สายตาที่เคยมุ่งร้ายเริ่มบรรเทาลง
เฮ็กเทเซียกวัดแกว่งค้อนที่ทำจากศิลาศักดิ์สิทธิ์ด้วยสีหน้า ‘เปี่ยมสุข’ เป็นหนแรกในชีวิต
กินใจ
ReplyDeleteขอบคุณมากครับ😊🙏
ขอบคุณครับ สนุกมาก
ReplyDeleteทุเรศโว้ย! ไฟออกจากหัวนม สยองชิบ
ReplyDeleteมีฮาลั่น😱😱
Deleteผู้เล่นกริดเปิดใช้สกิล [ผู้เป็นที่ชื่อชอบของเหล่าคุณลุง]
ReplyDeleteThis comment has been removed by the author.
Deleteได้ๆ ได้อยู่🤣🤣🤣
Delete