จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 889
[ นายแบบสุดยอดงานศิลป์ ]
* ใช้ได้เพียงครั้งเดียว
เมื่อใช้งาน ข้อมูลตัวละครของท่านจะถูกย้อนกลับไปในวินาทีที่ ‘สุดยอดงานศิลป์’ ถูกสร้างขึ้น
* ข้อมูลที่ถูกย้อนกลับจะมีเพียงแต้มสถานะ ทักษะ และรายละเอียดทักษะในขณะนั้น
* ข้อมูลอื่นจำพวกสมญานาม คลาส ค่าสถานะ เผ่าพันธุ์ หรืออายุจะไม่เปลี่ยนแปลง
นี่คือทักษะใหม่ที่กริดได้รับ เขาปวดหัวกับสิ่งนี้มานานกว่า 20 วันแล้ว
ในตอนต้น กริดดีใจที่ตนได้รับสิทธิพิเศษเหนือผู้อื่น การเป็นตัวเอกในสุดยอดงานศิลป์ทำให้เขาสามารถ ‘เซฟ’ เกมได้ ซึ่งสิ่งนี้ไม่ใช่ฟังก์ชั่นที่เคยปรากฏในเกมออนไลน์มาก่อน โดยเฉพาะเกมที่ยากและเสมือนจริงอย่างซาทิสฟาย
แต่เพียงไม่นาน กริดเริ่มจิตตก
“เรากำลังจะเจอเรื่องร้าย…”
ไม่แปลกที่เขาคิดเช่นนั้น
ลองนึกดูให้ดี ประโยชน์ของการเซฟเกมคือสิ่งใด?
เกมส่วนใหญ่มักมีระบบเซฟก่อนสู้กับบอสใหญ่ หรือไม่ก็ก่อนเผชิญเหตุการณ์ที่ยากจะข้ามผ่าน
หากเกิดภัยพิบัติกับกริดตอนนี้ ทางออกเดียวของเขาคือการเรียกคืนค่าเซฟกลับมา
ราวกับระบบของเกมกำลังร้องเตือนกริดว่า อีกไม่ช้าเขาจะได้เผชิญหายนะรุนแรง
ชายหนุ่มปวรเศียรเวียนเกล้านานหลายวัน สีหน้าดำมืดหม่นหมอง
“จะเกิดอะไรขึ้นกับเรากันแน่…”
เขาหวาดกลัว
กริดตระหนักดี ตนกำลังอยู่ในเนื้อเรื่องบทสำคัญท่ามกลางความขัดแย้งระหว่างเทพและเจ็ดนักบุญภัยพิบัติ
“ช่างเถอะ…ไม่เคยมีเรื่องง่ายสำหรับเราอยู่แล้ว”
ปัจจุบัน โบสถ์เฮ็กเซเทียเสร็จสมบูรณ์
กริดพยายามข่มนัยน์ตาที่สั่นระริกให้สงบนิ่ง พิธีเปิดโบสถ์กำลังจะเริ่มในอีกไม่ช้า
ใช่ว่าในอดีตจะไม่เคยเผชิญหน้ากับปัญหา เขาเคยฝ่าฟันอุปสรรคยากลำบากสมัยยังเป็นนักรบนิรนาม ค้นพบหนังสือหายากของแพ็กม่า กลายเป็นเจ้าเมืองเรย์ดัน ต้องสู้กับจอมอสูร ได้กลายเป็นกษัตริย์ และเป็นผู้ชำระล้างหมู่เกาะเบเฮ็นในที่สุด
เส้นทางที่ผ่านมาล้วนเปี่ยมด้วยขวากหนาม ไม่เคยมีครั้งใดง่าย
แต่กริดก็อดทนผ่านได้เสมอ เขามักได้รับผลที่น่าพึงพอใจ และก้าวไปข้างหน้าอย่างองอาจสง่างาม
ต่อให้มีบททดสอบที่ยิ่งใหญ่รออยู่ แต่ตัวเขาได้ถูกเสริมแกร่งทั้งร่างกายและจิตใจมาแล้ว มิใช่ตัวตนอ่อนแอปวกเปียกดังเช่นอดีต
กริดครุ่นคิด
‘แต่ไหนแต่ไรมา เราสู้โดยไม่ใช่จุดเซฟมาตลอด การที่ครั้งนี้มี เราควรดีใจกับมัน’
เขาจะไม่หยุดก้าวเดิน แล้วมาดูกันว่า สุดเส้นทางของชายที่ดื้อรั้นจะเดินไปได้ไกลเพียงใด
ชายหนุ่มลั่นวาจาหนักแน่นพลางเดินออกจากห้องทำงาน
เขาลงไปยังชั้นล่างของปราสาท โถงรับรองแห่งนี้มีภาพสุดยอดงานศิลป์ของปิกัสโซ่ประดับอยู่
ใครก็ตามที่เดินเข้าออกปราสาทย่อมได้เห็นภาพวาดกริดขนาดใหญ่เป็นอันดับแรก
มุมปากกริดพลันกระตุก
เหงื่อไคลชุ่มแผ่นหลัง
“นายแขวนไว้ตรงนี้ทำไม?”
ลอเอลที่เดินตามไม่ห่างรีบอธิบาย
“แปลกตรงไหน? วังหลวงอาณาจักรก็ต้องถูกตกแต่งด้วยภาพวาดของราชา”
“มันน่าอาย”
กริดกระอักกระอ่วน
ไม่ว่าจะมองมุมใด ตัวเขาในภาพวาดก็หล่อและดูดีกว่าตัวจริงมาก
ค่อนข้างแน่ชัดว่า ปิกัสโซ่จงใจเอนเอียงวาดให้กริดดูดีขึ้นกว่าความจริง
“ฉันไม่อยากตบตาผู้คน…”
“ยังไง?”
“นายไม่เคยเห็นผู้หญิงที่ใช้แอฟแต่งรูปตอนเซลฟี่รึไง? พวกหล่อนถูกถล่มจนเละหลังจากมีคนเคยเห็นใบหน้าจริง”
“หา…? ที่ห้องฝ่าบาทไม่มีกระจกหรือ? รูปลักษณ์ฝ่าบาทไม่ต่างจากภาพสุดยอดงานศิลป์แม้แต่น้อย ปิกัสโซ่เพียงวาดออกมาขณะที่ฝ่าบาทเข้าสู่ภาวะไร้ตัวตน”
“พอเถอะ”
เขาจะดูดีขึ้นเพียงเพราะอยู่ในภาวะไร้ตัวตนได้ยังไง? เหลวไหลสิ้นดี
หากเป็นเช่นนั้นจริง ตนจะโสดสนิทอยู่เช่นนี้นานหลายปีหรือ? หญิงสาวทั่วโลกคงเข้าคิวขอแต่งงานไปนานแล้ว
กริดส่ายศีรษะพลางเดินออกจากปราสาท เขาเหลือเวลาไม่มาก พิธีเปิดของโบสถ์เฮ็กเซเทียกำลังจะเริ่ม
‘เฮ็กเซเทียจะมีท่าทีตอบสนองแบบไหนกัน’
เทพขี้น้อยใจจะรู้สึกอย่างไรเมื่อโบสถ์แรกของตนเสร็จสมบูรณ์? เฮ็กเซเทียต้องดีใจมากแน่
กริดต้องการให้ความโดดเดี่ยวของเฮ็กเทเซียถูกลบล้าง และเมื่อความมั่นใจในตัวเองเริ่มกลับมา ความริษยาก็จะบรรเทาลงหลายส่วน
หากเป็นเช่นนั้นจริง…
‘เราก็จะผ่านภารกิจชำระล้างปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์’
เขาจะได้รับพรจากเทพธิดาเพิ่มอีกหนึ่งข้อ จากนั้นก็นำไปเสริมแกร่งให้ทักษะตีเหล็ก
“แถวตรง!”
“ปกป้องกษัตริย์กริด ดวงตะวันผู้แผ่ไออุ่นให้อาณาจักร!”
เหล่าอัศวินหนุมสาวหลายสิบตั้งแถวรอถวายการอารักขาด้านหน้าปราสาท
โค้กเป็นข้อยกเว้น เขากำลังรอให้ลอร์ดแต่งตัวเสร็จเพื่อเตรียมเข้าพิธี
“กษัตริย์กริดทรงเสด็จ!”
“เปิดทางให้ราชาโอเวอร์เกียร์!”
อัศวินหนุ่มสาวลุมที่ล้อมกริดรีบจัดแจงขบวนทหารบนถนนไรนฮาร์ท
ทหารกล้าทุกคนสวมใส่เซ็ตกริดรุ่นผลิตจำนวนมากที่สร้างจากช่างฝีมือ
ประชาชนเรือนหมื่นของไรนฮาร์ทต่างรอต้อนรับขบวนเสด็จของราชาโอเวอร์เกียร์สองข้างทาง
ตึกตัก! ตึกตัก!
หัวใจกริดเริ่มเต้นระรัว ความกังวลใจที่เคยเกิดจากจุดเซฟ เขาสลัดมันเป็นปลิดทิ้ง
ไม่ว่าจะมีอันตรายเพียงใดรออยู่ กริดต้องผ่านมันไปให้ได้ เขามีศรัทธา สิ่งนี้มิได้เกิดจากพลังส่วนตัว หากแต่เป็นพลังของพวกพ้องและกองทัพ
กริดมิได้อยู่ตัวตนเดียวเหมือนก่อนอีกแล้ว
‘ทุกคนปกป้องเรา เหมือนกับที่เราพยายามปกป้องพวกเขา’
ชายหนุ่มไม่คิดทอดทิ้งใครแม้แต่คนเดียว เขาอ่อนแอเกินกว่าจะไม่พึ่งพาผู้อื่น
ท่ามกลางมวลมิตรที่รายล้อม กริดจะแข็งแกร่งขึ้นพร้อมกับทุกคน
***
โบถส์เฮ็กเซเทีย โบสถ์สาธารณะที่เปิดให้ชาวเมืองทุกคนเยี่ยมชม หากเทียบกับโบสถ์รีเบคก้า ขนาดของมันนับว่าไม่ใหญ่
โบสถ์รีเบคก้าที่กระจายทั่วทวีปจะมีขนาดใหญ่เทียบเท่ามหาวิหารในย่างกังนัม ส่วนโบถส์เฮ็กเซเทียมีขนาดเล็กเพียงวัดบนยอดเขาเท่านั้น
กระนั้น ไม่มีใครดูแคลนความวิจิตรงดงามของมันได้
สถาปัตยกรรมภายในถูกตกแต่งด้วยหินอ่อนคุณภาพเยี่ยมสลักเสลาลวดลาย
ความงามด้านในโบสถ์ถูกรังสรรค์โดยความร่วมมือของปฏิมากรอัจฉริยะหลายสิบคน ประดับประดาด้วยภาพแกะสลักรูปค้อนและทั่งเหล็กจำนวนมาก บางผนังถูกสลักด้วยภาพใบหน้าของเฮ็กเซเทียที่ปิกัสโซ่วาดเป็นต้นแบบ
แต่เอกลักษณ์สำคัญของโบสถ์เฮ็กเซเทียย่อมมิใช่สิ่งใดนอกจากเทวรูปแกะสลักที่ตั้งเด่นตระหง่านด้านหน้าทางเข้า
เทวรูปเฮ็กเซเทียสูงห้าเมตร รูปลักษณ์ตรงกับความจริงที่กริดเคยเห็นทุกประการ
เคียงข้างด้วยเทวรูปรีเบคก้าสูงเจ็ดเมตร ใบหน้าของเธอเปี่ยมด้วยความอาทรอย่างหาที่สุดมิได้
เทวรูปคู่นี้งดงามกว่าเทวรูปใดที่กริดเคยพานพบทั้งหมด
เขาได้ยินจากลอเอลว่า ปฏิมากรอัจฉริยะที่เป็นผู้แกะสลักเทวรูปคู่เรียกร้องค่าแรงค่อนข้างสูง
แต่ผลงานกลับออกมาคุ้มค่าทุกบาททุกสตางค์โดยไม่รู้สึกเสียดายเลยสักนิด
บางที…
[ โบสถ์เฮ็กเซเทียถูกสร้างขึ้นในกรุงไรนฮาร์ท นครหลวงแห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ ]
[ นี่คือโบถส์เฮ็กเซเทียแรก! ]
[ เทวรูปเฮ็กเซเทียและรีเบคก้าที่ตั้งเคียงคู่กันช่างวิจิตรงดงามเหนือคำบรรยาย ]
[ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งใหม่จะช่วยเปิดโลกทัศน์ของท่านให้กว้างไกล เราขอแนะนำให้ท่านเดินทางไปเที่ยมชมไรนฮาร์ทสักครั้ง ]
เอฟเฟคพิเศษ?
“เอ๋?”
กริดพลันผงะเมื่อได้เห็นข้อความโลกที่ไม่คาดคิด
ส่วนลอเอลรีบแสดงสีหน้าโล่งใจ
“ต้องแบบนี้! ผู้คนมากมายจะเดินทางมาเยือนไรนฮาร์ทอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน! พวกเขาจะทิ้งเม็ดเงินมหาศาลไว้ที่นี่! ปฏิมากรบัดซบนั่นทำงานได้คุ้มค่ามาก!”
“หืม? นายหวังเอาไว้แต่แรกแล้วหรือ?”
“ฮุฮุ! นี่เป็นถึงโบสถ์เฮ็กเซเทียแห่งแรก ไม่แปลกที่ผู้คนทั่วทวีปต้องการผลโฉมที่แท้จริงของเทพเฮ็กเซเทียให้เต็มสองตา ฝ่าบาทต่างหากที่เป็นอัจฉริยะเหนืออัจฉริยะ คงคาดเดาสิ่งนี้ไว้ตั้งแต่ต้นแล้วใช่ไหม?”
“…?”
กริดไม่เคยคิดไกลขนาดนี้ แต่เขาไม่กล้าพูดความจริงออกไป
“เฮ—!!”
“เศษรฐกิจของไรนฮาร์ทกำลังจะรุ่งเรืองเพราะกษัตริย์กริด!”
“กษัตริย์กริด! พวกเรารักท่าน!”
“สุดยอดมาก! แค่เพียงมองก็ทำให้ค่าสติปัญญาเพิ่มขึ้นสิบแต้ม!”
“เลเวลทักษะตีเหล็กเพิ่มขึ้น? เจ๋งเป้ง! สมกับเป็นอาณาจักรที่สร้างโดยช่างตีเหล็ก”
ทั้งผู้เล่นและ NPC ต่างกล่าวคำยกย่องสรรเสริญกริดไม่ขาดสาย เสียงตะโกนกู่ร้องกังวาลไปทั่วไรนฮาร์ท
“สวัสดีครับ วันนี้ทุกคนอยู่กับผมที่ไรนฮาร์ท นครหลวงแห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ เบื้องหน้าของผมคือโบถส์เฮ็กเซเทียที่สร้างขึ้นโดยราชาโอเวอร์เกียร์ ปัจจุบันเปิดให้บุคคลทั่วไปเข้าเยี่ยมชม…”
“นี่คือโบสถ์ใหม่ที่สร้างเอฟเฟคจำนวนมากแก่ผู้เล่น สำหรับบุคคลทั่วไป มีโอกาสสูงที่ท่านจะได้รับภารกิจเกี่ยวข้องกับเทพเฮ็กเซเทีย แถมบางส่วนยังได้รับค่าสถานะเพิ่มเพียงแค่จ้องมอง…”
“ผู้เชี่ยวชาญต่างคาดการว่า อาจมีคลาสใหม่ถือกำเนิดจากโบสถ์เฮ็กเซเทียแห่งแรกนี้ เฮ็กเซเทียอาจกลายเป็นศาสนาใหม่เหมือนกับยูดาห์และโดมิเนี่ยน พวกเราอาจได้เห็นพาลาดินเฮ็กเซเทีย นักบวชเฮ็กเซเทีย รวมถึงช่างตีเหล็กเฮ็กเซเทียที่สามารถใช้พลังศักดิ์สิทธิ์เพื่อสร้างยุทธภัณฑ์ศักดิ์สิทธิ์โดยเฉพาะ”
นักข่าวจากทั่วโลกต่างบันทึกภาพเหตุการณ์อย่างกระฉับกระเฉง ราวกับทราบความคืบหน้าก่อสร้างโบสถ์ตลอดเวลา
พวกเขาต่างขอบคุณกริดในใจที่คอยแจ้งข้อมูลอย่างต่อเนื่องเป็นระยะ เพราะได้รับข้อมูลจากกริด ทุกจึงคนเดินทางมารวมตัวที่ไรนฮาร์ททันพิธีเปิด และเตรียมบันทึกภาพข่าวอย่างยิ่งใหญ่ไปทั่วโลก
‘ทำไมนักข่าวถึงมาเร็วนัก? พวกมันมีเวทเคลื่อนย้ายมิติแบบกลุ่มรึไง?’
แน่นอน กริดไม่เคยทราบเรื่องนี้ บุคคลที่แอบแจ้งข่าวคือลอเอล
‘กระหม่อมจะสร้างความโด่งดังให้ฝ่าบาทไม่รู้จบสิ้น!’
ลอเอลผู้ซื่อสัตย์กำลังหัวเราะในใจอย่างบ้าคลั่ง
[ท่านคือมนุษย์คนแรกที่สร้างโบสถ์เฮ็กเซเทีย]
[ เหล่าทวยเทพ รวมถึงเฮ็กเซเทีย ต่างฉงน ]
เหตุการณ์เริ่มดำเนินไปในทิศทางที่กริดต้องการ
ท่ามกลางบรรยากาศชื่นมื่นเฉลิมฉลอง กริดแหงนหน้าขึ้นฟ้าพลางอ่านข้อความระบบจำนวนมากที่ปรากฏ
[ เทพธิดาแห่งแสง รีเบคก้า มอบรอยยิ้มแสนอบอุ่นให้ท่าน ]
[ เทพตนอื่นทำได้เพียงนิ่งเฉย เพราะเทพสงคราม เซทารุล คอยปกป้องท่าน ]
[ เสียงของเทพตีเหล็ก เฮ็กเซเทีย ดังกังวาลในหัวท่าน ]
>> ขอบใจมาก
[ ค่าความสัมพันธ์กับเฮ็กเซเทียเพิ่มขึ้น 50 หน่วย ]
>> แต่เรายังคลางแคลง เจ้าที่เป็นมนุษย์ มนุษย์ซึ่งเอาแต่หัวเราะเย้ยหยันเราลับหลัง จะบูชาเราจากก้นบึ้งหัวใจได้จริงหรือ?
[ เทพเฮ็กเซเทียเริ่มสงสัยในตัวท่าน ]
>> เจ้าบูชาเราด้วยความเคารพนับถือแน่รึเปล่า? หรือต่อให้จริง แต่เราไม่ได้ต้องการให้มนุษย์เคารพเลยสักนิด! ยิ่งไปกว่านั้น ลองมองโดยรอบให้ดี! มนุษย์กำลังยกย่องเทิดทูนเจ้ายิ่งกว่าเทวรูปของเราเสียอีก!
“…?”
เหตุใดท่าทีตอบสนองถึงแปลกประหลาดจากที่คาดคิดไปมาก?
มีบางสิ่งเริ่มไม่ชอบมาพากล กริดรู้สึกเย็นสันหลังวาบ ดูเหมือนเฮ็กเซเทียจะไม่ยอมรับความหวังดีจากตน
[ ค่าความสัมพันธ์กับเทพเฮ็กเซเทียกลายเป็น -10 ]
ชายหนุ่มสูญสิ้นค่าความสัมพันธ์ทั้งหมดเพียงเพราะเฮ็กเซเทียไม่มั่นใจในตัวเองและเคลือบแคลงในตัวผู้อื่น
ปัจจุบัน กริดบรรลุเงื่อนไขได้รับคำสาปจากเทพเรียบร้อย
‘บัดซบ!!’
ภาพการมองเห็นของกริดพลันดำมืด
...ขณะเดียวกัน ณ สำนักกงานใหญ่ SA กรุ๊ป ประธานลิมชอลโฮกำลังนั่งอมยิ้มอย่างมีเลศนัยหน้าจอฉายภาพที่มีกริดเป็นตัวเอก
“ฉันเคยบอกไปแล้ว คำสาปของเทพเกี่ยวพันกับภารกิจประจำคลาสนาย”
เฮ็กเซเทียแผดเสียงคำรามใส่กริด
>> เราขอท้าดวลเจ้า!!
[ ★ภารกิจลับ★ ‘เอาชนะเทพในการแข่งตีเหล็ก’ ]
โอ้ย เอาแล้วววว ศึกตีเหล็กกำลังมาถึง ระหว่างเทพ กับมนฺุษย์ เนื้อเรื่องจะเป็นอย่างไรต่อ โปรดติดตามตอนต่อไป ขอบคุณครับ🙏😊
ReplyDeleteติดตามตามติดๆ
Deleteิยากให้มาไวๆ
ขอบคุณมากครับ😊
ReplyDeleteตอนหน้าสนุกแน่!!
ReplyDeleteงี้ก็ได้เหรอกริดตบเทพให้กลิ้ง
ReplyDeleteไปเลยยยยย
สปอยครับ กริด...ครับ สร้างดาบดาเมจ 4หรือ8พันนี้
ReplyDeleteอะไรๆลิมซอลโฮ ทำไมถึงยิ้มแบบมีเลศนัย กริดจะบรรลุภารกิจแล้วจะแกร่งขึ้นอีกอย่างนั่นหรอ ตอนนี้กริดก็โหดแล้ว ยังจะโหดอีกหรอ หรือกริดจะทำภารกิจล้มเหลวแล้วต้องใช้งานศิลป์🤔🤔ลุ้นๆ
ReplyDeleteกลายเป็นศึกคนชนเทพไปซะแล้ว
ReplyDelete