จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 897

    "…"

    สีหน้ากริดบูดบึ้งขณะเผชิญหน้าคู่ต่อสู้ เป็นสีหน้าไม่ต่างจากเมื่อครั้งดวลกับครอเกล

    สาเหตุเพราะอีกฝ่ายคือดาเมี่ยน กริดยังคงตึงเครียดแม้โอกาสชนะจะอยู่ที่ 100% ก็ตาม

    ‘ดาเมี่ยนอันตรายมากในร่างบัฟครบ’

    คลาสลับของดาเมี่ยน ‘อัครทูตแห่งเทพธิดา’ เมื่อรวมกับพลังของสันตะปาปาแล้ว ดาเมี่ยนจะกลายเป็นผู้เล่นที่มีค่าสถานะทรงพลังมากคนหนึ่งของโลก

    หากอยู่ในร่างบัฟเต็ม ดาเมี่ยนสามารถอดทนต่อพลังทำลายกริดได้ดีกว่าใคร

    ‘เราต้องระวังเทพธิดาพิโรธ’

    เมื่อวงแหวนสีทองปรากฏขึ้นกลางอากาศ คงฉลาดกว่าหากเลือกหลบหลีกแทนที่จะเผชิญหน้าโดยตรง

    ลำแสงที่พุ่งออกจากกึ่งกลางวงแหวนไม่ต่างอะไรกับกระสุนปืนต่อต้านรถถัง

    แต่อันที่จริง กริดเคยรับมือได้ง่ายด้วยหัตถ์เทวะ ทว่า…

    ‘เราไม่มีหัตถ์เทวะแล้ว’

    กริดต้องการเห็นเต็มสองตา เขายอมสละหัตถ์เทวะเดิมไปพร้อมกับหลายสิ่งที่สั่งสมอย่างยาวนาน ทั้งความชำนาญดาบ ทักษะตีเหล็ก และค่าประสบการณ์ของหัตถ์เทวะที่กำลังจะกลายเป็นเกรดเลเจนดารี

    เขายอมสูญสิ้นทุกสิ่งเพียงเพื่อดาบและค้อนใหม่ กริดต้องยืนยันให้เห็นเต็มสองตาว่ามันคุ้มค่ากับสิ่งที่เสียไป

    ‘หากอ่านจากรายละเอียดและตัวเลข ดาบเล่มนี้มีประสิทธิภาพสูงกว่าหัตถ์เทวะค่อนข้างมาก แต่เราจะได้พบความจริงในการดวลกับดาเมี่ยน’

    เขาต้องการรักษาดาบและค้อนใหม่ไว้

    กริดชื่นชอบพาเฟรเนี่ยมในร่างนี้มากกว่าหัตถ์เทวะ โดยเฉพาะค้อนตีเหล็กท้าทายเทพ

    เขาไม่ต้องการหลอมค้อนตีเหล็กกลับไปเป็นหัตถ์เทวะตามเดิม

    ค้อนตีเหล็กท้าทายเทพมีคุณสมบัติยอดเยี่ยมซึ่งช่วยเพิ่มโอกาสสร้างไอเท็มเกรดมิธ 1% และขจัดโอกาสเกิดไอเท็มทั่วไปกับแรร์

    ‘หากเป็นด้านตีเหล็ก ก่อนเรามีค้อนกับหลังมีค้อน ประสิทธิภาพแตกต่างกันราวฟ้ากับเหว’

    ในการสร้างไอเท็มแต่ละครั้ง ต่อให้ใช้วัสดุและเวลาเท่าเดิม แต่ผลลัพธ์จะออกมาแบบสุ่มเสมอ

    ในสายตากริดผู้บรรจงสร้างไอเท็มทุกชิ้นอย่างสุดหัวใจ การได้รับไอเท็มเกรดทั่วไปหรือแรร์คือสิ่งที่ยากจะยอมรับได้

    เขาแทบอาเจียนเป็นเลือด มันสร้างผลด้านลบกับจิตใจมากถึงเพียงนั้น

    แต่หากเขามีค้อนตีเหล็กท้าทายเทพ กริดจะไม่มีวันเสียใจกับการได้รับไอเท็มทั่วไปและแรร์เด็ดขาด

    เป็นเรื่องของสภาพจิตใจ และเป็นสาเหตุหลักที่เขาไม่อยากสูญเสียค้อน

    ‘แต่การเพิ่มประสิทธิภาพด้านตีเหล็กจะไม่เกิดประโยชน์หากฝีมือการต่อสู้ของเราลดลงมากเกินไป ต้องชั่งน้ำหนักให้ดี’

    กริดสูดลมหายใจเต็มปอดพร้อมกับกดปุ่มที่ด้ามจับดาบสีดำ

    ทันใดนั้น ใบดาบอัสนีฯ ถูกหมุนเคว้งกลางอากาศหลายสิบรอบ

    ดาเมี่ยนเฝ้ามองภาพดังกล่าวด้วยใบหน้าขาวซีด

    จนกระทั่งใบดาบอัสนีฯ รวมเป็นหนึ่งกับด้ามจับ

    สันตะปาปาแห่งโบสถ์รีเบคก้าเคยมีประสบการณ์ถูกทุบตีเยี่ยงสุนัขด้วยดาบเล่มนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง ไม่แปลกที่เขาจะเริ่มกดดัน

    ขณะดาเมี่ยนเริ่มสูญเสียความมั่นใจ

    “สู้เค้านะหลวงพ่อ!”

    “ขอให้เทพธิดาอวยพรท่าน! หลวงพ่อสู้เค้า!”

    นับตั้งแต่รับคำท้าดวลกริด ดาเมี่ยนถอยไม่ได้อีกแล้ว

    ต่อหน้าสาวกรีเบคก้าหลายร้อยคน สันตะปาปาอย่างตนจะแสดงความน่าอับอายให้เห็นได้อย่างไร?

    ทว่า…

    “หลวงพ่อ…”

    “อ…อิสซาเบลจัง...?”

    ในฝูงชนที่ยืนมุง มีหญิงสาวที่เขารักมากปะปนอยู่ ดาเมี่ยนต้องการเป็นผู้ชายที่เท่ที่สุดในสายตาเธอ

    เขาต้องเอาจริงกับกริด แสดงให้กริดเห็นถึงพลังแห่งลูกผู้ชาย ถึงจุดจบจะเป็นความพ่ายแพ้ก็ตาม

    ‘คอยดูให้ดีอิสซาเบลจัง นี่คือการดวลอันยิ่งใหญ่ของลูกผู้ชาย!’

    ดาเมี่ยนชำเลืองมองอิสซาเบลด้วยสายตาแน่วแน่

    “หลวงพ่อ…สู้พอเป็นพิธีไปก่อน สักพักหาโอกาสค่อยยอมแพ้ ฉันไม่อยากเห็นหลวงพ่อบาดเจ็บหนักเกินไป”

    คำพูดของอิสซาเบลช่างเสียดแทงใจดำ

    ถึงเธอจะกล่าวเพราะเป็นห่วง แต่ก็แฝงความนัยไว้ชัดเจนว่าดาเมี่ยนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของกริด ซึ่งเขาตระหนักเรื่องนี้ดีกว่าใคร

    ‘ถึงจะรู้อยู่ก่อน แต่ได้ยินจากปากอิสซาเบลแล้วมันเจ็บใจ…’

    ดาเมี่ยนต้องการดูดีในสายตาหญิงสาวที่ตนรัก ไฟการแห่งต่อสู้ในใจเริ่มลุกโชน

    “เทพคุ้มครอง! แสงจุติ! พรเทพธิดา!”

[เทพคุ้มครองเพิ่มพลังป้องกันของท่านและปาร์ตี้ 30% เป็นเวลา 5 นาที]

[แสงจุติเพิ่มพลังโจมตีของท่านและปาร์ตี้ 20% เป็นเวลา 5 นาที]

[พรเทพธิดาเพิ่มค่าสถานะทุกชนิดของท่านปาร์ตี้ 15% เป็นเวลา 7 นาที พร้อมกับสร้างบาเรียคุ้มกายดูดซับความเสียหาย 1 ครั้ง จากนั้นจะดูดซับความเสียหายได้อีก 12,000 หน่วย]

    วาบ!

    วาบ! วาบ!

    ร่างดาเมี่ยนอาบด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์นานาชนิด เวทบัฟของเขาทรงประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าเมื่อครั้งงานแข่งนานาชาติมาก

    ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น เลเวลของดาเมี่ยนเพิ่มขึ้นจากเดิมหลายระดับ แถมยังได้เป็นสันตะปาปาสมัยที่สาม

    ดาเมี่ยนพัฒนาขึ้นมาก แต่ในบางครั้ง การพัฒนาก็เป็นพิษร้าย

    ตัวตนดาเมี่ยนหลังจากบัฟเต็มสูบ สูงส่งเสียจนกระตุ้นปราณต่อสู้สีม่วงเข้มของราชาวีรบุรุษ

    [ท่านค้นพบบุคคลที่แข็งแกร่งในยุคสมัยปัจจุบัน]

    [ปราณต่อสู้ของราชาวีรบุรุษกำลังเดือดพล่าน]

    ยิ่งดาเมี่ยนบัฟจนตัวละครทรงพลังมากเพียงใด หมอกม่วงแดงรอบตัวกริดก็ยิ่งหนาทึบมากเท่านั้น

    ดาเมี่ยนแผดเสียงตะโกนอย่างองอาจพร้อมกับเปิดฉากบุกตะลุย

    “ครั้งนี้ไม่ง่ายหรอกนะ!”

    เมื่อได้เห็นสายตาเป็นกังวลจากอิสซาเบล ดาเมี่ยนถูกกระตุ้นให้เอาจริงมากขึ้น

    ขณะเดียวกัน วงแหวนสีทองขนาดเล็กปรากฏขึ้นเหนือไหล่ดาเมี่ยนขณะกวัดแกว่งดาบใส่กริด

    คลับคล้ายคลับคลากับวงแหวนของ ‘เทพธิดาพิโรธ’ แต่ขนาดเล็กกว่ามากและมีเพียงวงเดียว

    ‘หรือว่า…?’

    ขณะกริดเริ่มตื่นตัว ลำแสงสีขาวได้ถูกยิงจากกึ่งกลางวงแหวนสีทองด้วยความเร็วสูง

    โทสะเทพธิดา—ทักษะโจมตีที่รุนแรงน้อยกว่า ‘เทพธิดาพิโรธ’ ราวสี่เท่า แต่สามารถใช้ได้รวดเร็วและบ่อยครั้งกว่า สิ้นเปลืองทรัพยากรน้อยกว่า

    กริดถูกลำแสงที่ไม่คาดคิดยิงปะทะร่าง

    เกิดระเบิดพร้อมฝุ่นควันคละคลุ้งในจุดที่กริดยืนอยู่ เหล่าสาวกรีเบคก้ารวมถึงสภาอาวุโสต่างหน้าถอดสี

    “กษัตริย์กริด!”

    “หลวงพ่อ! ทำไมต้องลงมือรุนแรงเช่นนี้?”

    “เดี๋ยวสิ! เจ้าสัตว์ประหลาดนั่น…”

    เหตุใดสันตะปาปาอย่างตนถึงกลายเป็นตัวร้ายไปได้? สภาอาวุโสชื่นชอบกริดมากเพียงนี้เชียว?

    ขณะดาเมี่ยนกำลังอึดอัดใจกับท่าทีเหล่าอาวุโส กริดปรากฏตัวอีกครั้งเมื่อหมอกควันเริ่มจางลง

    ร่างกายราชาวีรบุรุษไร้ร้อยขีดข่วน

    ‘ได้ยังไง?’

    ถึง ‘โทสะเทพธิดา’ จะรุนแรงน้อยกว่าเทพธิดาพิโรธสี่เท่า แต่ความเสียหายของมันก็ไม่ใช่สิ่งที่ดูแคลนได้

    และไม่ว่ากริดจะมีค่าต้านทานเวทมนตร์มากเพียงใด แต่โทสะเทพธิดาจะสร้างความเสียหายขั้นต่ำแบบคงที่ 7,000 หน่วย

    ดาเมี่ยนจึงยากจะเข้าใจว่าเหตุใดกริดถึงไร้รอยขีดข่วน

    “ฮ…เฮ้ย!”

    “นั่นอะไร?”

    ดาเมี่ยนถึงกับผงะ ส่วนสภาอาวุโสตกตะลึงสุดขีด แต่พวกเขาต้องรักษาภาพลักษณ์อันน่าเกรงขาม จึงไม่แสดงออกมาทางสีหน้า

    ทางด้านเหล่าสาวกรีเบคก้าต่างพากันอ้าปากค้างไม่หุบ ยากจะหาคำใดมาอธิบายฉากที่ทุกคนเห็น

    ดาบสีขาวครามเงางามระยิบระยับกำลังลอยกลางอากาศและคอยปกป้องกริด

    ใช่แล้ว ดาบเล่มนี้ทำหน้าที่แทนหัตถ์เทวะอันโด่งดัง

    ‘หมายความว่ายังไง?’

    พาเฟรเนี่ยมคือไอเท็มประจำคลาสผู้สืบทอดแพ็กม่า จึงไม่แปลกที่คนทั่วไปจะเข้าไม่ถึงรายละเอียดไอเท็ม

    แม้แต่ดาเมี่ยนและสภาอาวุโสก็ไม่ทราบว่าดาบสีขาวครามเล่มนี้สร้างจากสิ่งที่เคยเป็นหัตถ์เทวะมาก่อน

    ขณะเดียวกัน กริดกำลังประเมินคุณภาพของใบดาบท้าทายเทพ

    ‘ความเร็วเท่ากับสมัยเป็นหัตถ์เทวะ’

    ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น พาเฟรเนี่ยมไม่เคยเปลี่ยนความเร็วเลยสักครั้ง ไม่ว่าจะเป็นในร่าง ‘จานทอง’ หรือ ‘ฝ่ามือทอง’

    จึงคาดเดาได้ไม่ยากว่าความเร็วของมันจะยังคงเท่าเดิมแม้กลายร่างเป็นดาบ

    แต่มีหนึ่งสิ่งที่น่าสนใจ

    ‘รับความเสียหายได้มากขึ้น?’

    เดิมที พาเฟรเนี่ยมจะชะงักเมื่อได้รับความเสียหายเกิน 10,000 หน่วย ไม่ว่าจะร่างจานทองหรือฝ่ามือสีทอง

    แต่ร่างใบดาบกลับยังขยับได้แม้จะรับความเกิน 10,000 หน่วยเข้าไปแล้ว

    ‘เป็นเพราะปริมาณพาเฟรเนี่ยมมากขึ้น หรือเป็นเพราะเรานำไปผสมกับโลหะอื่นกันแน่?’

    หรือทั้งคู่? กริดฉีกยิ้มพึงพอใจ เขาเริ่มยั่วยุดาเมี่ยน

    “ใช้ของจริงดีกว่าน่า อันเล็กไม่ได้ผลกับฉันหรอกนะ”

    สายตากริดเฉียบแหลมกว่าแต่ก่อน เขาย่อมเห็นว่าดาเมี่ยนฮึกเหิมเพราะมีอิสซาเบลเฝ้ามองอยู่

    “ถ้านายต้องการแบบนั้นล่ะก็!!”

    เป็นไปตามคาด ดาเมี่ยต้องการแสดงให้อิสซาเบลเห็นถึงความดุดัน เขาจึงยอมงับเหยื่ออย่างง่ายดาย

    แต่หากเปลี่ยนกริดเป็นศัตรูที่แท้จริง และถ้าที่นี่คือสนามรบนองเลือด ดาเมี่ยนคงเย้ยหยันกับคำยั่วยุแสนตื้นเขินนี้

    ในศึกที่ไม่มีสิ่งใดจะเสีย ดาเมี่ยนปลดปล่อยพลังทั้งหมดโดยไม่คิดซับซ้อนให้มากความ

    วงแหวนสีทองขนาดใหญ่สองวงปรากฏขึ้นด้านหลังดาเมี่ยน

    กริดคุ้นเคยกับปรากฏการณ์นี้ดี มันคือลางบอกเหตุของทักษะโจมตีสุดทรงพลังที่ไว้แสดงแสนยานุภาพสันตะปาปา

    “เทพธิดาพิโรธ!!”

    ดาเมี่ยนปลดปล่อยลำแสงจากหนึ่งในสองวงแหวนทอง

    เสาลำแสงสีขาวพุ่งใส่ร่างกริดด้วยความเร็วสูง พลังทำลายของมันทรงพลังยิ่งกว่าโทสะเทพธิดามาก

    เกิดแรงสั่นสะเทือนไปทั่ววาติกัน เหล่าสาวกที่ยืนมุงเริ่มเสียหลักล้มลง ฝุนควันคละคลุ้งลานหญ้าจนบดบังการมองเห็น

    “หลวงพ่อเสียสติไปแล้วรึไง!?”

    ถ้อยคำตำหนิดังจากปากสภาอาวุโส

    พวกเขาเคืองดาเมี่ยนที่โจมตีใส่ผู้มีพระคุณของโบสถ์โดยไม่ออมมือ

    “ใครจะสน?”

    ดาเมี่ยนไม่แยแสอีกต่อไป สายตาของเขากำลังจดจ้องกริดไม่กะพริบ

    เปรี้ยงงง—

    ทว่า เสาลำแสงปะทะกับใบดาบสีขาวคราม เป็นวินาทีที่หนึ่งในสุดยอดพลังของสันตะปาปาถูกสลายทิ้งอย่างง่ายดาย

    เมื่อแสงสีขาวดับวูบลง ใบดาบท้าทายเทพชะงักงันอยู่กับที่ มันแสดงอาการสั่นระริกเล็กน้อยให้เห็น

    มุมปากกริดพลันกระตุกอย่างพึงพอใจ

    ‘30,000 หน่วย!’

    ใบดาบท้าทายเทพรับความเสียหายได้มากถึง 30,000 หน่วยก่อนจะเกิดการชะงัก เป็นตัวเลขที่มากกว่าหัตถ์เทวะถึง 20,000 หน่วย

    “ก็ไม่เลวนี่นา…เอ๋?”

    ยังไม่ทันที่ใบดาบจะหลุดพ้นจากอาการชะงัก ดาเมี่ยนเล็งโจมตีซ้ำในช่องว่างนี้

    เสาลำแสงพุ่งจากวงแหวนทองที่ยังเหลืออีกหนึ่งข้าง จุดหมายปลายทางคือร่างกริดที่ไร้การปัดป้อง

    ‘แย่ล่ะสิ!’

    ใบดาบท้าทายเทพยังชะงักอยู่

    คงไม่ดีแน่หากกริดต้องรับความเสียหายราวเจ็ดหมื่นหน่วยเข้าอย่างจัง

    ‘...เดี๋ยวนะ’

    ขณะกริดกำลังจะใช้ดาบอัสนีฯ โจมตีสวนกลับเพื่อลดความเสียหาย เขายั้งมือไว้พลางนำ ‘ค้อนตีเหล็กท้าทายเทพ’ ออกมาถือแทนดาบ

    ทันใดนั้น เสาแสงสีขาวของเทพธิดาพิโรธได้กระทบค้อนตีเหล็กจนเกิดระเบิดรุนแรง

    เปรี้ยงง—

    “ฮะฮ่าฮ่า!”

    กริดหัวเราะชอบใจ

    เขานึกขึ้นได้ว่าค้อนตีเหล็กท้าทายก็ทำจากพาเฟรเนี่ยมเช่นกัน มันย่อมรับความเสียหายได้มากถึง 30,000 หน่วย

    จากนั้น ชายหนุ่มสลับเป็นดาบอัสนีฯ พร้อมกับเริ่มขยับเท้ารำดาบ

    คราวนี้เป็น ‘มายา’

    บรึ้ม—

    แรงโน้มถ่วงรอบตัวกริดเริ่มไหลย้อนกลับ การโจมตีธรรมดาแปรเปลี่ยนเป็นระยะรัศมีดาบไกล

    “อ๊ากกก!”

    ไม่โกงไปหน่อยรึไง?

    ดาเมี่ยนคือพาลาดินที่เก่งกาจในระยะประชิด แต่กริดกลับบินขึ้นท้องฟ้าพร้อมกับเปลี่ยนการโจมตีของตัวเองเป็นระยะไกล

    ดาเมี่ยนย่อตัวลงพร้อมกับตั้งโล่รับการห่าฝนรัศมีดาบราวกับเต่าที่หดหัวในกระดอง

    ทางด้านกริดสามารถเคลื่อนไหวได้อิสระในสภาพมายา ส่วนดาเมี่ยนตอบโต้ได้เพียงการหาโอกาสยิงเวทมนตร์ด้วยโทสะเทพธิดาเป็นครั้งคราว

    ความแม่นยำของเวทมนตร์ย่อมลดลงหลายส่วนเพื่อสมาธิเพ่งอยู่กับการตั้งรับ แถมดาเมี่ยนไม่ใช่จอมเวทโดยกำเนิด ไม่ผิดนักหากจะกล่าวว่ากริดเป็นฝ่ายกระหน่ำบุกด้านเดียว

    ยิ่งการต่อสู้ดำเนินไป ดาเมี่ยนไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากตั้งโล่รับรัศมีดาบที่พุ่งใส่หกเส้นต่อหนึ่งวินาที

    ขณะนี้เอง ใบดาบท้าทายเทพอาศัยจุดอ่อนด้านหลังดาเมี่ยนที่เปิดกว้าง…

    ฉึก!

    [ท่านได้รับความเสียหาย 8,170 หน่วย]

    “เอ๋?”

    กริดไม่ได้เหวี่ยงมัน แต่ใบดาบเล่มนี้ทิ่มแทงด้วยตัวเอง?

    เมื่อพิจารณาว่าดาบบินมีอีโก้สามารถสร้างความเสียหายรุนแรงทั้งที่ตนอยู่ในสภาพบัฟเต็มสูบ…

    ถึงจะไม่เท่ากริดโจมตีด้วยตัวเอง แต่ดาเมี่ยนก็อดเย็นสันหลังวาบไม่ได้

    “ร่ายรำ!”

    เมื่อดาเมี่ยนเสียสมาธิให้ใบดาบท้าทายเทพเพียงชั่วครู่ กริดฉวยโอกาสใช้ทักษะ ‘เคลื่อนที่อิสระ’ เพื่อพุ่งประชิดตัวพร้อมกับขยับเท้ารำดาบ

    “ด…เดี๋ยวก่อน! ขอเวลานอก!”

    ดาเมี่ยนร้องขอชีวิต แต่กริดไม่หยุดมือ

    ระหว่างรำดาบ กริดได้กดปุ่มที่ด้ามจับเพื่อสลัดใบดาบอัสนีฯ ออกและแทนที่ด้วยใบดาบท้าทายเทพ

    นี่คือการรวมตัวกันครั้งแรกของ ‘ดาบท้าทายเทพ’ ร่างสมบูรณ์

    “ตายในโหมดท้าดวลไม่มีอะไรเสียหายสักหน่อย”

    “แต่ฉันไม่อยาก…”

    ดาเมี่ยนส่งเสียงอ้อนวอนร้อนรน

    แต่ไม่ว่ายังไงกริดก็ต้องพิสูจน์พลังของดาบท้าทายเทพให้เห็นกับตาตัวเอง ไม่อย่างนั้นการดวลในคราวนี้จะไม่เกิดประโยชน์

    ชายหนุ่มไม่หยุดมือ เขากวัดแกว่งดาบด้วยจำนวนครั้งโจมตีที่น่าทึ่ง ความถี่ของร่ายรำส่งผลให้สายฟ้า (มหึมา) กระหน่ำฟาดใส่ดาเมี่ยนไม่ขาดสาย

    ไม่เพียงเท่านั้น ยังเกิดเมฆสีทองบนท้องฟ้า และหัตถ์เทวะโปร่งแสงล่องลอยรอบตัวกริด

    เรียกได้ว่า ทุกออปชันของดาบแสดงผลครบถ้วนจากร่ายรำเพียงทักษะเดียว

    ราวกับราชาโอเวอร์เกียร์ยังไม่หนำใจ เขาหันไปถามสภาอาวุโส

    “เหล่าอาวุโสสนใจจะช่วยสันตะปาปาไหม?”

    ทุกคนส่ายศีรษะพร้อมกันโดยไม่ต้องคิด พวกเขาจ้องมองกริดด้วยสีหน้าหวาดผวา

    กริดยังคงสุขสบายไร้รอยขีดข่วน แต่สันตะปาปาดาเมี่ยนสุดแกร่งกลับล้มลงไปนอนกับพื้นในสภาพปางตาย

    ‘เราไม่ควรทำให้ชายคนนี้โกรธ…’

    ภาพในใจสภาอาวุโสตอนนี้ ตัวตนของกริดไม่ต่างจากเทพธิดารีเบคก้าเลยสักนิด

    และหลังจากนี้ไม่นาน กริดจะได้รับค่าสถานะ ‘ความเป็นเทพ’ เพิ่มขึ้นเป็นของแถม

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,289

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous