จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 895

[ใบดาบท้าทายเทพ]

    เกรด : มิธ

    ความคงทน : อนันต์

    พลังโจมตี : 4,395

    * ความเร็วโจมตี +20%

    * พลังโจมตีกายภาพ +40%

    * พลังโจมตีธาตุสายฟ้า +70%

    * พลังโจมตีธาตุศักดิ์สิทธิ์ +20%

    * พลังโจมตีธาตุมืด +5%

    * สร้างความเสียหายรุนแรงขึ้น 50% ต่อสิ่งมีชีวิตประเภทเทพ เทวทูต จอมอสูร มอนสเตอร์บอส และ NPC พิเศษ

    * มีโอกาสสูงที่จะสร้างอาการ ‘ช็อกไฟฟ้า’ ใส่เป้าหมาย

    * มีโอกาสปานกลางที่จะอัญเชิญ ‘สายฟ้า (ใหญ่) ’

    * มีโอกาสเล็กน้อยที่จะปลดปล่อย ‘สนามแม่เหล็ก’ ขณะโจมตี

    * มีโอกาสต่ำมากที่จะอัญเชิญ ‘เมฆทอง’

    * มีโอกาสเล็กน้อยที่จะอัญเชิญ ‘หัตถ์เทวะ’

    * ได้รับทักษะ ‘ดูแคลนสามัญชน’

    ใบดาบที่สร้างโดย ‘กริด’ ช่างตีเหล็กในตำนาน ผู้บรรลุสัจธรรมหลังจากดวลกับเทพ

    พลังศักดิ์สิทธิ์จาก ‘มิธริลแสงขาว’ ช่วยสยบพลังอสูรจาก ‘เขาอัสทารอธ’ พร้อมกับซึมซับพลังเวทมนตร์จาก ‘ลมหายใจมังกรครามที่ถูกเสริมแกร่ง’

    ใบดาบอันงดงามสร้างจากเปลือกแข็งของสัตว์ดึกดำบรรพ์ แม้กระทั่งเทพยังรู้สึกถึงภัยคุกคาม

    เมื่อพาเฟรเนี่ยมถูกรีดเร้นประสิทธิภาพถึงขีดสุด พลังแฝง ‘หัตถ์เทวะ’ จึงถูกบรรจุในความสามารถใบดาบ

    พลัง ‘หัตถ์เทวะ’ คือสิ่งที่ไหลเวียนในโลหะพาเฟรเนี่ยมนานหลายปี

    หัตถ์เทวะจะคัดลอกรูปทรงจากฝ่ามือของ ‘กริด’ ช่างตีเหล็กผู้มอบแสงสว่างให้เทพ

    * ใบดาบมีอีโก้ มันจะล่องลอยรอยตัวผู้เป็นนายเสมอ

    (สามารถเคลื่อนไหวเองได้)

    เงื่อนไขการใช้งาน : แพ็กม่า, กริด

    น้ำหนัก : 2,580

[หัตถ์เทวะ]

    อัญเชิญฝ่ามือสีทองที่มีรูปทรงตามฝ่ามือกริด

    ฝ่ามือสีทองจะวนเวียนรอบตัวและคอยปกป้องผู้เป็นนายของ ‘ใบดาบท้าทายเทพ’

    * มีโอกาสเล็กน้อยที่จะปลดปล่อยเวทมนตร์ ‘ศรเวท (พัฒนา) ’ ใส่ศัตรู

    (ไม่สูญเสียมานา)

    * หัตถ์เทวะถูกอัญเชิญได้มากที่สุด 8 ข้าง

    ระยะเวลาอัญเชิญ : ไม่ระบุ

    ระยะหน่วงหลังใช้ : 5 นาที

    [ดูแคลนสามัญชน]

    สร้างความความเสียหายรุนแรงใส่สิ่งมีชีวิต ‘ธรรมดา’

    * สร้างความเสียหาย 80% จากพลังชีวิตที่เหลืออยู่ของเป้าหมาย

    มานาที่ใช้ : 5,000

    ระยะหน่วง : 1 ชั่วโมง

    ดาบศักดิ์สิทธิ์ที่กริดทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างลงไป ไม่ว่าจะเป็นฝีมือหรือวัสดุ

    วัสดุชนิดอื่นถูกใช้ในปริมาณไม่มากเพราะแกนหลักของดาบทำจากพาเฟรเนี่ยม

    ค่าสถานะพื้นฐานสูงกว่าดาบใดทั้งหมดที่เคยมี แถมยังเคลื่อนไหวด้วยตัวเอง ประโยชน์ใช้สอยนับว่ามหาศาล

    กริดต้องยอมรับอย่างไม่มีทางเลือกว่า

    …มันคือไอเท็มที่ดีที่สุดในซาทิสฟาย

    ‘ไม่มีดาบที่ยอดเยี่ยมกว่านี้อีกแล้ว’

    เขาหลงลืมชั่วขณะว่าอีกฝ่ายเป็นเทพ ชายหนุ่มหลงระเริงไปกับชัยชนะที่ตนแสนมั่นใจ…

    จนกระทั่งรายละเอียดดาบเฮ็กเซเทียปรากฏให้เห็น

[ดาบเล็กของเฮ็กเซเทีย]

    เกรด : มิธ

    ความคงทน : อนันต์

    พลังโจมตี : 28,990

    * ความเร็วโจมตี +80%

    * พลังโจมตีกายภาพและเวทมนตร์ +200%

    * เพิ่มพลังโจมตีทุกธาตุ 200%

    ดาบเล็กที่สร้างโดย ‘เฮ็กเซเทีย’ เทพตีเหล็กที่ต้องการพัฒนาฝีมือให้สูงส่งยิ่งขึ้น

    เงื่อนไขสวมใส่ : สิ่งมีชีวิตระดับสูง

    น้ำหนัก : 1,100

    “…?”

    เลขศูนย์เกินมารึเปล่า?

    ‘เราไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม?’

    กริดมิอาจยอมรับรายละเอียดไอเท็มตรงหน้า เขาพยายามขยี้ตาหลายครั้งเพื่ออ่านรายละเอียดดาบซ้ำหนแล้วหนเล่า

    พลังโจมตี 28,990…

    เขาไม่ได้ตาฝาดไป

    “…”

    กริดที่เคยมั่นใจในชัยชนะ

    ยามนี้อุบัติอารมณ์สิ้นหวังสุดขีด

    ช่องว่างระหว่างมนุษย์และเทพมีมากเกินไป

    ‘เกมหัวค*ย’

    เกมบัดซบ!

    ทีมงานบัดซบ!

    ศัตรูที่ไม่มีวันเอาชนะได้ต่อให้ฟ้าถล่มแผ่นดินทลาย แล้วผู้เล่นอย่างตนจะเอาชนะด้วยวิธีใด?

    กริดรู้สึกหดหู่สุดขีด เขาเตรียมใจรออ่านข้อความภารกิจล้มเหลว

    ข้อความระบบแสดงขึ้น

 [ภารกิจสำเร็จ!]

 [ท่านเอาชนะเทพในการแข่งตีเหล็ก!]

    “…?”

    กริดขมวดคิ้วประหลาดใจ

    ความพ่ายแพ้ของตนเป็นที่แน่ชัด

    แล้วเหตุใดระบบถึงประกาศว่าชนะ?

    ‘เกมแม่งหัวค*ยอย่างที่คิด’

    นี่คงเป็นบั๊ก

    กริดมั่นใจ ชัยชนะของตนเกิดจากบั๊ก

    แล้วเขาถูกแบนตัวละครถาวรเนื่องจากใช้บั๊กในการผ่านภารกิจ

    ขณะชายหนุ่มกำลังสิ้นหวัง

    เขาต้องการตะโกนออกไปว่า

    ‘การแข่งนี้ไม่นับ!’

[เฮ็กเซเทียยอมรับในตัวท่าน]

[เฮ็กเซเทียละทิ้งความริษยาหลังจากบรรลุสัจธรรมบางสิ่ง]

 [เฮ็กเซเทียเลิกคลางแคลงถึงเหตุผลที่ท่านสร้างโบสถ์]

    ขณะตั้งใจอ่านข้อความระบบที่ปรากฏหลายบรรทัด เสียงเฮ็กเซเทียดังแว่วข้างหู

    “ช่างตีเหล็กกริดมอบบทเรียนใหม่แสนล้ำค่าแก่เรา เขาคือผู้มีพระคุณของเรา และเป็นสาเหตุที่เรามอบพรแด่มวลมนุษย์”

    “อา…”

    นี่คือสาเหตุที่เราชนะสินะ?

    เมื่อกริดเริ่มตระหนัก เขารู้สึกอิ่มเอมใจที่ใครบางคนเอาชนะความดำมืดในจิตใต้สำนึกและก้าวเดินต่อไปข้างหน้า

    ชายหนุ่มกำลังอมยิ้มอย่างมีความสุข

    เขาดีใจกับเฮ็กเซเทีย เทพที่ขาดความมั่นใจในตัวเอง ในอนาคต เฮ็กเซเทียต้องเป็นเทพที่ยอดเยี่ยมแน่

    กริดมั่นใจจากประสบการณ์ตรง

    ความสุขที่เฮ็กเซเทียได้รับหลังจากนี้จะช่วยลบเลือนความทรงจำแสนโหดร้ายที่เกิดขึ้นสมัยอดีต

    “ขอบใจเจ้ามาก”

    “…”

    ท่ามกลางปุยเมฆสีทอง เฮ็กเซเทียย่างกรายเข้าหากริดพลางฉีกยิ้มกว้าง

    “เราค้นพบจุดมุ่งหมายของชีวิตได้เพราะเจ้า เราตระหนักถึงคุณค่าในตัวเองได้เพราะเจ้า ในอนาคต เราจะไม่ริษยาผู้ใดอีก เราจะไม่รู้สึกเดียวดายในยามต้องโดดเดี่ยวลำพัง ขอขอบใจมาก ทั้งหมดเป็นเพราะเจ้าคนเดียว”

    “…”

    ปัจจุบัน ฝ่ายที่กำลังถูกอารมณ์มากมายซัดโถมคือกริด มิใช่เฮ็กเซเทีย

    กริดเกิดความรู้สึกใหม่

    เขาเคยถูกผู้อื่นสร้างบาดแผลในใจมาก่อน แต่ปัจจุบัน กริดกลายเป็นผู้เยียวยาแผลใจของผู้อื่นแทน

    เป็นความภาคภูมิใจอย่างน่าประหลาด

    ต้องขอบคุณเฮ็กเซเทีย

    กริดจึงมั่นใจว่า การทำดีต่อผู้อื่น โอบกอดผู้อื่นด้วยความรัก ทางเดินนี้คือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว

    “…ด้วยความยินดี”

    แต่ไหนแต่ไรมา กริดกล่าวชื่นชมผู้อื่นไม่บ่อยนัก ไม่ใช่เพราะเขาต้องการลดคุณค่าอีกฝ่าย แต่กริดมีศักดิ์สิทธิ์และความทรนงของผู้ปกครองอาณาจักรค้ำคอ

    ความรู้สึกข้างต้นแสดงให้เห็นว่า กริดยังสลัดความเห็นแก่ตัวในใจไม่หมด

    แต่ปัจจุบัน ความคิดเหล่านั้นเริ่มเปลี่ยนแปลงไป เขาตระหนักถึงคุณค่าของการกล่าวชื่นชมผู้อื่น และจะนำมันไปปรับใช้กับสถานการณ์ในอนาคต

    ***

[ช่างตีเหล็กกริดมอบบทเรียนใหม่แสนล้ำค่าแก่เรา เขาคือผู้มีพระคุณของเรา และเป็นสาเหตุที่เรามอบพรแด่มวลมนุษย์]

    ข้อความโลกปรากฏต่อหน้าผู้เล่นทุกคนที่กำลังออนไลน์

    “ข…ข่าวใหญ่!!”

    นักข่าวจากทั่วโลกที่กระจุกอยู่ในไรนฮาร์ทเพื่อรอความคืบหน้ากริด ทุกคนรีบล็อกเอาต์อย่างพร้อมเพรียงหลังจากได้รับข่าวใหญ่

    บทความจำนวนมากถูกตีแผ่ไปทั่วโลกในเวลาไล่เลี่ยกัน

 [กริดคือผู้เล่นคนแรกที่ขึ้นไปเยือนแอสการ์ด]

 [กริดถูกยกย่องโดยเทพ!]

    ‘การสร้างโบสถ์ของเทพองค์ใหม่ทำให้กริดถูกจอมอสูรสาป’

    ‘เทพธิดารีเบคก้าพิโรธที่กริดบูชาเทพตนอื่น’

    'กริดใช้บั๊กและถูกแบนถาวร'

    ข่าวลือเหลวไหลพลันสลายเป็นปลิดทิ้ง

    ไม่มีใครกล่าวถึงพวกมันอีก

    ปัจจุบัน ผู้คนกำลังชื่นชมความสำเร็จครั้งใหม่ของกริด โดยเฉพาะช่างตีเหล็กทั่วโลก

    “เลเวลทักษะตีเหล็กของฉันเพิ่มเร็วขึ้นเพราะกริด!”

    “อาณาจักรโอเวอร์เกียร์กำลังรับสมัครช่างตีเหล็กใช่ไหม? ฉันจะย้ายไปที่นั่น!”

    เดิมที ผู้เล่นช่างตีเหล็กส่วนใหญ่มักไม่ชอบหน้ากริด

    พวกเขามองว่ากริดประสบความสำเร็จได้ด้วยพลังของคลาส มิใช่ฝีมือและความพยายาม

    การประกาศรับสมัครช่างเหล็กของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์จึงไม่ได้รับความนิยมเท่าที่ควร

    แต่ปัจจุบัน ความคิดนี้ได้เปลี่ยนไป

    แม้กระทั่งเทพยังยอมรับในตัวกริด แล้วพวกตนเป็นใคร? สูงส่งยิ่งกว่าเทพงั้นหรือ?

    ช่างตีเหล็กทั่วโลกเริ่มตระหนักว่า ยิ่งเวลาผ่านไป การอยู่ใกล้ชิดกริดจะยิ่งได้รับผลตอบแทนมหาศาล

    ปริมาณช่างเหล็กที่หลั่งไหลย้ายเข้าอาณาจักรโอเวอร์เกียร์มีตัวเลขที่สูงจนน่าเหลือเชื่อ

    ส่งผลให้อาณาจักรข้างเคียงเริ่มขาดแคลนช่างเหล็กอย่างหนัก

    ยิ่งช่างเหล็กน้อยลง แต่ละอาณาจักรยิ่งจัดหายุทธภัณฑ์สงครามได้ยากขึ้น

    โดยเฉพาะวัลฮัลล่า อาณาจักรผู้เล่นที่สอง พวกเขาได้รับผลกระทบหนักกว่าใคร

    หลังจากฮุบกลืนอาณาจักรอุลทาน่าสำเร็จ กองทัพอาเรสสามารถเพิ่มจำนวนทหารได้มากกว่าเดิมหลายเท่า

    จึงไม่แปลกที่จักรวรรดิซาฮารันจะจับตามองวัลฮัลล่าเป็นภัยคุกคามใหญ่หลวงอันดับหนึ่ง

    อาเรสต้องเร่งหาอาวุธชุดและเกราะเพื่อเตรียมทำศึกใหญ่

    ทว่า การขาดแคลนช่างเหล็กส่งผลให้ยุทธภัณฑ์สงครามไม่พอใช้

    อาเรสไม่มีปัญหากับการขยายกองทัพ เพราะเขามีทักษะ ‘เสริมแกร่งทหารกล้า’ ที่เพิ่มจำนวนทหารได้เมื่อเวลาผ่านไป

    แต่กองทัพที่ยิ่งใหญ่จะมีประโยชน์อันใดหากปราศจากอาวุธและชุดเกราะ?

    “บอกให้กริดส่งช่างตีเหล็กมาสนับสนุนเราเดี๋ยวนี้!”

    คนสนิทอาเรสเสนอแนะวิธีแก้ปัญหา

    อาเรสกำลังมีสีหน้าบูดบึ้ง

    เขาหันไปถามทุกคน

    “มันไม่น่าละอายไปหน่อยรึไง? ทำไมพวกเราต้องขอความช่วยเหลือจากกริดทุกครั้งที่มีปัญหา? ทุกครั้ง! ถ้าไม่มีกริด พวกเราจะแก้ปัญหาเองไม่ได้รึไง?”

    “พวกเราไม่ได้ขอร้องกริด แต่ให้กริดรับผิดชอบในสิ่งที่ทำลงไป อย่าลืมสิ ปัญหาขาดแคลนช่างเหล็กคือสิ่งที่กริดก่อขึ้น…”

    “กริดไม่ได้แย่งช่างเหล็กไปจากเรา พวกเขาเลือกจากไปเองต่างหาก!”

    อาเรสหน้าแดงก่ำเมื่อได้ยินคนสนิทโต้เถียงอย่างเหลวไหล

    เขาเริ่มตระหนักได้ว่า ตนยังขาดอีกหนึ่งปัจจัยที่ผู้นำควรมี สิ่งนั้นคือเสน่ห์ที่ดึงดูดผู้คนไว้รอบตัว

    กำลังคน—วัลฮัลล่ากำลังขาดแคลนอัจฉริยะที่จงรักภักดี

    ‘เราสมควรเป็นกษัตริย์แล้วจริงหรือ?’

    อาเรสเครียดกับเรื่องนี้มาก แต่คนสนิทของเขาคิดต่าง อาเรสมิได้ขาดเสน่ห์ดึงดูดเลยสักนิด

    ไม่อย่างนั้น เหล่าอัจฉริยะของวัลฮัลล่าคงไม่รวมตัวกันมากขนาดนี้

    ไม่อย่างนั้น ทหารนับหมื่นคงไม่จงรักภักดีต่ออาเรสและสู้ถวายหัวอย่างที่เป็นอยู่

    อาเรสไม่มีทางก่อตั้งอาณาจักรได้ตั้งแต่ต้นหากปราศจากเสน่ห์ดึงดูดผู้คน

    ‘แต่กริดต่างหากที่ขี้โกงเกินไป’

    ใช่แล้ว ปัญหาอยู่ที่กริดมีเสน่ห์ดึงดูดรุนแรงเกินไป มากจนเอาชนะบุคคลที่ยิ่งใหญ่อย่างอาเรสได้

    คนสนิทของอาเรสเริ่มไม่ชอบหน้ากริด

    กริดแข่งตีเหล็กชนะเทพจนสร้างผลกระทบต่ออาณาจักรอื่นโดยไม่ตั้งใจ แต่ลอเอลพึงพอใจกับสถานการณ์ปัจจุบันอย่างมาก

    ***

    “เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

    หลังจากจบศึกดวลกับเทพ กริดมุ่งหน้าไปยังวาติกันทันที

    ดาเมี่ยนรีบร้อนออกมาต้อนรับหลังจากได้ยินว่ากริดมาเยือน เขาเอ่ยปากถามในสิ่งที่สภาอาวุโสสงสัย

    “นายไปทำอะไรมากันแน่? ถึงได้ชื่อว่าเป็นผู้มีพระคุณของเทพ”

    “เดี๋ยวจะอธิบายภายหลัง รีบพาฉันไปหาปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์ก่อน”

    “ดาบศักดิ์สิทธิ์…”

    หลังจากถูกคำสาปครอบงำหนที่สอง ดาบศักดิ์สิทธิ์ถูกเก็บปิดตายในห้องใต้ดินวาติกัน

    ความโศกเศร้าและเจ็บปวดของสาวกรีเบคก้ารุนแรงจนดาเมี่ยนตัดสินใจเก็บดาบให้พ้นสายตาทุกคน

    แล้วนี่มันเรื่องอะไรกัน?

    “ด…ดาบศักด์สิทธิ์!”

    “อ…โอ้ว! โอ้ววว!!”

    ดาเมี่ยนและสภาอาวุโสต่างส่งเสียงประหลาดใจพร้อมกัน

    ดาบศักดิ์สิทธิ์ที่ควรถูกศิลาแห่งบาปต้นกำเนิดกัดกร่อน…

    ยามนี้กำลังเปล่งแสงสว่างเจิดจ้า

    ศิลาแห่งบาปต้นกำเนิดหายไปราวกับเป็นเรื่องโกหก

    “ค…คำสาปคลายแล้ว! อ…อย่าบอกนะว่า?”

    ทุกคนทึ่ง สับสน และตื่นตระหนก

    ดาเมี่ยนพร้อมทั้งสภาอาวุธต่างหันไปมองกริดเป็นตาเดียว

    พวกเขาทราบทันทีว่าบุคคลที่สลายคำสาปไม่ใช่ใครอื่นนอกจากกริด

    >> …ขจัดบาปแห่งริษยาได้ เจ้าเป็นมนุษย์ที่น่าสนใจมาก

    เสียงของหนึ่งในเจ็ดนักบุญภัยพิบัติดังแว่วข้างหูกริดอีกครั้ง

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,287

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous