จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 890
>> เราขอท้าดวลเจ้า!!
‘เอ๋?’
หากกริดเป็นดารานำฮอลลี่วู้ด เขาคงตะโกนออกไปสุดเสียงว่า ‘ว็อทเดอะฟัก!?’
ชายหนุ่มแทบไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
หัวสมองเริ่มทำงานอย่างปั่นป่วน
‘ได้ยังไงกัน?’
ตนลงทุนลงแรงมหาศาลเพื่อสร้างโบสถ์เฮ็กเซเทียให้เป็นรูปร่าง
แล้วอะไรคือการท้าดวล?
เฮ็กเซเทียแค่พูดว่าขอบใจไม่ได้หรือ?
‘ค่าความสัมพันธ์เพิ่มขึ้นตั้งห้าสิบแต้มเชียวนะ!’
แต่เหตุไฉนถึงแปรเปลี่ยนในพริบตา
เฮ็กเซเทียคลางแคลงในเจตนาของกริด ลดค่าความสัมพันธ์เหลือเพียงลบสิบ แถมยังท้าดวลตีเหล็ก?
‘เฮ็กเซเทีย นายมันช่าง…’
เป็นพวกสองบุคลิกรึไง?
เงินทองจำนวนมากที่กริดทุ่มเท่ต้องสูญเปล่าเพียงเพราะความคิดเล็กคิดน้อย
แต่กระนั้น เขากลับมิได้โมโหหรือโกรธเคืองเฮ็กเซเทีย กลับกัน กริดกำลังสมเพช เขาเข้าใจหัวอกเฮ็กเซเทียดี
‘…น่าสมเพชฉิบ’
กริดเข้าใจหัวอกของความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ในอดีต เขาเคยเคลือบแคลงความหวังดีจากผู้อื่นบ่อยครั้ง
แต่กรณีเฮ็กเซเทียวิกฤติกว่าตนมาก
‘นานแค่ไหนกัน…’
นานแค่ไหนกันที่เฮ็กเซเทียใช้ชีวิตโดยไม่ได้รับความรักและความชื่นชมจากคนรอบข้างแม้แต่น้อย?
กริดตระหนักว่าเทพเองก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบาก
ช่างน่าเศร้า
เขาสัมผัสได้ เฮ็กเซเทียคือบุคคลที่ต้องการความรักมากกว่าใครทั้งหมด
>> รออะไรอยู่? เรากำลังท้าดวลเจ้า! จงตอบรับเดี่ยวนี้!
เสียงโทสะของเฮ็กเซเทียดังขึ้นอีกครั้ง
เหตุใดเทพต้องโกรธขนาดนี้? คนทั่วไปคงไม่มีวันเข้าใจ แต่กับกริดแล้วไม่ใช่
‘…เขาคิดว่าเรากำลังดูแคลน’
ย้อนกลับไปสมัยมัธยมต้น
เป็นช่วง ม.2
อยู่มาวันหนึ่ง กริดเกิดความรู้สึกว่าเขาต้องมีเพื่อนให้ได้ ในวันนั้น เด็กหนุ่มกริดเปี่ยมด้วยความกล้าหาญ ไม่เหมือนกับทุกวันที่เอาแต่หวาดกลัว
ในช่วงเช้า เด็กหนุ่มเดินเข้าไปทักทายเพื่อนร่วมห้องเหมือนกับที่เด็กทั่วไปพึงกระทำ เป็นกลุ่มเพื่อนร่วมห้องที่สนทนากันไม่บ่อยครั้งนัก
กริดกล่าวทักทายด้วยถ้อยคำแสนธรรมดา เป็นสิ่งที่นักเรียน ม.2 ทั่วโลกล้วนปฏิบัติ
แต่สำหรับกริด มันคือก้าวเดินใหม่แสนท้าทาย เขารวบรวมความกล้าเพื่อทักทายเพื่อนร่วมชั้นให้มากที่สุด
ทว่า…
ผลตอบรับกลับเย็นชาและเงียบงัน
‘เราแค่อยากเป็นเพื่อนกับทุกคน…’
กริดยังจำสายตาเหล่านั้นได้ดี
ตัวกริดที่อ่อนแอในอดีตถูกเพื่อนร่วมห้องเมินเฉย เขาทราบความเจ็บปวดในวินาทีนั้นยิ่งกว่าใคร
‘นายคงเจ็บปวดมากสินะ’
กริดยิ้มขื่นชมขณะแหงนหน้ามองฟ้า
เฮ็กเซเทียแผดเสียงตวาดอย่างเกรี้ยวกราดซ้ำอีกครั้ง
>> ไม่แม้กระทั่งมอบคำตอบ! เจ้าเองก็เมินเฉยเราสินะ! เหมือนกับพวกมนุษย์เหล่านั้นที่ไม่เคยเห็นค่าเราในสายตา! ไม่เคยมีมนุษย์หน้าไหนเคารพนับถือเราจากใจจริง!!
“ไม่ใช่”
กริดผู้เงียบงันเริ่มเปิดปากพูด
เขายังคงแหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า สถานที่ซึ่งเทพสถิตย์อยู่
จากนั้นกล่าวด้วยเสียงหนักแน่น
“ดูแคลนท่าน? ผิดแล้ว ผมจะดูแคลนเทพที่สร้างคุณงามความดีต่อมนุษย์เป็นล้นพ้นได้อย่างไรเล่า?”
บรรยากาศเงียบงันเริ่มเข้าครอบงำ
เฮ็กเซเทียนิ่งเงียบ เขาประหลาดใจ
ขณะเดียวกัน ผู้คนนับหมื่นซึ่งยืนรายล้อมโบสถ์เฮ็กเซเทียเริ่มแสดงสีหน้าสับสน กริดซึ่งยืนบนเวทีเพื่อกล่าวเปิดงาน แต่เวลาผ่านไปนาน เขากลับไม่กล่าวสิ่งใดออกมา เพียงแหงนหน้ามองท้องฟ้าอย่างเงียบงัน
“กริด?”
ลอเอลเดินเข้ามาใกล้เพื่อสำรวจความผิดปรกติ
“เกิดอะไรขึ้น? ถ้าไม่สบายก็กล่าวทักทายพอเป็นพิธี จากนั้นค่อยกลับไปพักผ่อน ฉันจะให้ฮิวรอยพูดแทน”
“ไม่ต้อง”
กริดยกมือเป็นเชิงห้าม
เขาไม่แยแสท่าทีของบุคคลมากมายที่เข้าร่วมพิธีเปิด ความสนใจกริดยังคงเพ่งไปที่เฮ็กเซเทียเพียงผู้เดียว
ชาวเมือง ผู้เล่น และทหาร ทั้งหมดกว่าหมื่นชีวิตกำลังเฝ้ามองการกระทำกริดด้วยใจจดจ่อ
ในกลุ่มนี้ยังรวมถึงนักข่าวจากทั่วทุกมุมโลกซึ่งมาพร้อมกล้องถ่ายทำจำนวนมาก
ขณะทุกสายตาจับจ้อง
กริดตะโกนกึกก้อง
“เทพตีเหล็ก เฮ็กเซเทีย คือเทพที่สอนให้มนุษย์รู้จักใช้ไฟและเหล็ก! เพราะเฮ็กเซเทีย! มนุษย์จึงเกิดอารยธรรม เพราะเฮ็กเซเทีย! มนุษย์จึงถือกำเนิดอาชีพช่างตีเหล็ก! และเป็นต้นกำเนิดของฉันคนนี้! เพราะมีฉัน อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จึงถือกำเนิดขึ้น! หากพวกท่านเป็นมนุษย์ ช่างตีเหล็ก หรือพลเมืองอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ ทุกคนต้องเคารพบูชาและสำนึกในบุญคุณเฮ็กเซเทีย!”
‘กริดกำลังล้างสมอง NPC รึไง?’
ผู้เล่นส่วนใหญ่ล้วนสับสน
ซาทิสฟายเป็นเพียงเกม ตัวตนของเทพคือ ‘ระบบ’ ที่คอยอำนวยความสะดวก ส่งผลให้ผู้เล่นไม่ศรัทธาเทพจากก้นบึ้งหัวใจนัก นอกเสียจากเป็นคลาสที่เกี่ยวข้อง
คงยากจะให้คนทั่วไปเข้าถึงสิ่งที่กริดพยายามสื่อ
กระนั้น ยังมีผู้เล่นอีกหลายคนที่เล็งเห็นเจตนากริด
‘หากได้รับความชื่นชอบจากเทพตีเหล็ก กริดคงได้รับผลตอบแทนมหาศาล นั่นคงเป็นสาเหตุหลักที่เขาสร้างโบสถ์และกล่าวสุนทรพจน์เยินยอเทพตีเหล็ก…’
‘กริดต้องทำภารกิจอยู่แน่’
แต่การเคารพบูชาเทพของละคลาสจะได้ผลด้านบวกแตกต่างกันไป
บางที พวกตนอาจมีโอกาสนั้นมาถึงบ้างในสักวัน ช่างตีเหล็กหลายคนเริ่มยึดถือการกระทำของกริดเป็นแบบอย่าง
แต่ทันใดนั้น…
วาบ!
เปรี้ยง—!!
สายฟ้าฟาดผ่าจากผืนนภาสีครามไร้เมฆหมอก
ปลายทางของสายฟ้ามีเพียงสิ่งเดียว
…กริด
“อะไรกัน?”
“กษัตริย์กริด!!”
“กล้อง! ถ่ายไว้!”
ผู้คนต่างแตกตื่นในสิ่งที่ไม่คาดฝัน ประชาชนมองเห็นราชาของพวกตนถูกทำร้ายเต็มสองตา ชาวบ้านต่างหวาดกลัวและเริ่มสับสน
กลุ่มทหารพยายามระงับเหตุการณ์ อัศวินแถวหน้ารีบปรี่ขึ้นเวทีเพื่อตรวจหาสาเหตุ
“กริด?”
“เกิดอะไรขึ้น? กริด?”
ขุนพลโอเวอร์เกียร์ต่างรีบร้อนวิ่งขึ้นเวทีด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
“ห้ามถ่าย!”
“ออกไปซะ!”
ป็อน แวนเนอร์ และพีคซอร์ดต่างเป็นแนวหน้าในการขับไล่ช่างภาพออกจากจุดเกิดเหตุ
“กริด?”
ชายหนุ่มหายตัวไปจากเวทีอย่างไรร่องรอย
***
[ ท่านถูกลักพาตัวมายังแอสการ์ด ดินแดนแห่งเหล่าทวยเทพ ]
[ ท่านคือผู้เล่นคนแรกที่เดินทางมายัง แอสการ์ด : ปฐมโลกา ]
[ ท่านมิอาจระบุพิกัดตัวเองได้ ]
[ ท่านเปิดแผนที่ไม่สำเร็จ ]
[ รางวัลตอบแทนสำหรับผู้เล่นคนแรกที่มาเยือนแอสการ์ด : ปฐมโลกา ท่านจะได้รับความสนใจจากเหล่าเทวทูตเป็นพิเศษ ]
[ ท่านได้รับสมนานาม ‘ย่างกรายสู่ดินแดนเทพ’ ]
[ ย่างกรายสู่ดินแดนเทพ ]
* พลังชีวิต +10,000
* ปรับสภาพร่างกายตามความกดอากาศ +70%
ท่านมาเยือนดินแดนแห่งเทพที่อยู่เหนือผืนนภา ท่านรู้สึกราวกับมีชีวิตชั่วนิรันดร์เพราะอากาศแสนบริสุทธิ์
นี่คือ…เหนือทองฟ้า?
“หืม…”
เมื่อลืมตาขึ้นอีกครั้ง กริดพบว่าตนกำลังนอนบนปุยเมฆ
เมฆเหล่านี้นุ่มสบายเหมือนกับเตียงอิตาเลี่ยนที่ตนซื้อให้พ่อและแม่หลังจากประสบความสำเร็จ
เขาอยากยืดแขนขาและหลับพักผ่อนให้หนำใจเสียตรงนี้ แต่หน้าที่ปัจจุบันต้องมาก่อน
“เกิดอะไรขึ้น?”
เหตุใดทุกสิ่งถึงปุบปับกระทันหันนัก?
“อึก?”
ยังไม่ทันเข้าใจสถานการณ์ดี ลมหายใจของกริดพลันขาดห้วง
เมื่อฝืนพยุงร่างขึ้น ชายหนุ่มพบว่าแขนขาของตนหนักอึ้ง
[ ท่านอยู่บนดินแดนไกลโพ้นเหนือท้องนภา ]
[ ความกดอากาศส่งผลให้ค่าสถานะของท่านลดลง 100% ]
[ ท่านครอบครองสมญานาม ‘ย่างกรายสู่ดินแดนเทพ’ ]
[ผลข้างเคียงจากความกดอากาศลดลง 70%]
[ ค่าสถานะทุกชนิดลดลง 30% ]
“อา…”
จิตใจของกริดปลอดโปร่งหลังจากกลับมาหายใจได้อีกครั้ง
ชายหนุ่มนึกขึ้นได้
ตนถูกเฮ็กเซเทียท้าดวล
‘เราถูกลักพาตัวมาสินะ’
ผู้เล่นคนแรกที่เดินทางมายังดินแดนเทพ…
คงดีกว่านี้หากมาเขามาเยือนในรูปแบบอื่นที่ไม่ใช่การลักพาตัว
‘เฮ็กเซเทียใจร้อนชะมัด’
แล้วตนควรมุ่งหน้าไปทางไหน?
ท่ามกลางแสงตะวันสาดส่องและเส้นสายรุ้งระยิบระยับมากมาย กริดยืนเกาศีรษะอย่างจนปัญญา
สถานที่แห่งนี้ปราศจากภูเขา แม่น้ำ ทะเล หรืออาคารบ้านเรือน มีเพียงเมฆและท้องฟ้าเท่านั้น
นี่คือโลกของเทพงั้นหรือ? ขณะมืดแปดด้าน เสียงหนึ่งดังแว่วข้างหู
“…?”
เป็นเสียงแสนเจือจาง
กริดพยายามเงี่ยหูฟัง เขาพบว่าเสียงดังกล่าวห่างออกไปด้านหลังราวห้าสิบเมตร
“ดูนั่นสิ! ไม่มีปีกและวงแหวนเหนือศีรษะ! ต้องเป็นมนุษย์ไม่ผิดแน่!”
“อ…อย่าบอกนะว่า? เทพยินยอมให้มนุษย์มาเยือนแอสการ์ดแล้ว”
“…”
เป็นเสียงของเด็กหญิงและเด็กชาย
จากเนื้อความบทสนทนา เดาได้ไม่ยากว่าเด็กสองคนนี้ไม่ใช่มนุษย์
กริดยังจำได้ ด้วยผลของสมญานามมนุษย์คนแรกที่ย่างกรายสู่ดินแดนเทพ เขาได้รับเอฟเฟค ‘เป็นที่สนใจของเทวทูต’
ชายหนุ่มตัดสินใจแสร้งตะโกนพูดกับตัวเอง
“แย่ล่ะสิ! เราเป็นเพียงมนุษย์ ไม่เคยเยือนดินแดนเทพมาก่อน ต้องมุ่งหน้าไปทางไหนกัน? มีใครรู้บ้างว่าสามารถพบเทพเฮ็กเซเทียได้ที่ใด?”
ทันทีที่สิ้นเสียงกริด…
“มนุษย์จริงด้วย!”
“ม…มนุษย์มาที่นี่ได้ยังไง?”
เด็กชายและหญิงสี่คนรีบบินมารายล้อมกริดทุกทิศ
ทุกคนมีเส้นผมสีทองคำขาวส่องประกายแวววาว ผิวพรรณทั่วร่างขาวนวลเปล่งปลั่งราวนมสด
ปีกสีขาวบริสุทธิ์หนึ่งคู่ด้านหลัง
วงแหวนทองอร่ามเหนือศีรษะ
ดวงตาสีเขียวมรกตระยิบระยับที่งดงามกว่าอัญมณีใดในโลก
ทั้งหมดคือรูปลักษณ์ของเทวดาที่กริดเคยจิตนาการถึงครั้งไม่ถ้วน
‘น…น่ารัก’
ไม่มีถ้อยคำใดเหมาะสมไปกว่านี้
รอยกายเทวทูตไม่ปรากฏออร่าความชั่วร้ายแม้เพียงเศษเสี้ยวสัมผัส
เทวทูตทุกตนตรงหน้ากริดเปี่ยมด้วยความไร้เดียงสาและน่ารักน่าเอ็นดู
ขณะกริดกำลังมึนงง
ภารกิจใหม่แสดงขึ้นตรงหน้า
[ ความใฝ่รู้ของเทวทูตตัวน้อย (1) ]
ท่านคือมนุษย์คนแรกที่เทวทูตตัวน้อยเคยพบ
พวกเขาสนใจในตัวท่านมาก
กรุณาตอบทุกคำถามที่เทวรูปต้องการทราบ
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : ตอบคำถามเทวทูตอย่างเหมาะสม (3 คำถาม)
รางวัลสำเร็จภารกิจ :
- ค่าความสัมพันธ์กับเทวทูตตัวน้อย +1
- ภารกิจต่อเนื่อง ‘ความใฝ่รู้ของเทวทูตตัวน้อย (2)’
บทลงโทษภารกิจล้มเหลว : เทวทูตตัวน้อยเลิกสนใจท่าน
ระบบหนึ่งของซาทิสฟายที่สำคัญจนขาดไม่ได้—ค่าความสัมพันธ์
ยิ่งค่าความสัมพันธ์มาก
ความสนใจก็ยิ่งมากขึ้น
ต่อให้เป็นจอมอสูร แต่ถ้ามีค่าความสัมพันธ์กับผู้เล่นมาก ก็มีโอกาสสูงที่จะมอบภารกิจน่าสนใจ
กริดไม่มีทางพลาดโอกาสสานสัมพันธ์กับตัวตนหายากอย่างเทวทูต
‘เราอยู่ที่นี่ตามลำพังไม่ได้’
ปุยเมฆสีขาวโพลนกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา มอบความรู้สึกเดียวกับทะเลแดงที่บราฮัมเคยพากริดไปพบเห็น
เขาจำเป็นต้องพึงพาความช่วยเหลือจากเทวทูตน้อยเหล่านี้เพื่อหาทางออก
“ใช่แล้ว ฉันเป็นมนุษย์ มาอยู่ที่นี่เพราะถูกเฮ็กเซเทียลักพาตั—เอ่อ ถูกเขาเชิญมา”
“ได้ยินรึเปล่า? เทพเฮ็กเซเทียเชื้อเชิญมนุษย์ล่ะ!”
“ไม่มีทาง! เทพเฮ็กเซเทียเกลียดมนุษย์จะตาย!”
“ฉันได้ยินมาว่าพวกมนุษย์ชอบโป้ปด! ห้ามหลงเชื่อเด็ดขาด!”
“เขาไม่น่าจะโกหก สิ่งมีชีวิตประเภทเดียวที่ย่างกรายเข้าสู้ดินแดนเทพได้โดยไม่ได้รับเชิญ มีเพียงเจ็ดนักบุญภัยพิบัติเท่านั้น”
“…พวกหนูมีคำถามอื่นอีกไหม?”
เหล่าเทวทูตเริ่มแสดงสีหน้าตื่นเต้น
กริดเริ่มกระวนกระวายใจเพราะเกรงว่าเทวทูตอาจเลิกสนใจตนและไม่ได้สานสัมพันธ์ต่อ
คงเสียหายไม่น้อยหากถูกทิ้งร้างอย่างเดียวดายบนปุยเมฆ
โชคดีที่พวกเขายังสนใจกริด
“คุณจะทนความร้อนไหวหรือ?”
“ความร้อน?”
“คุณไม่รู้หรือไง? ร่างกายเทพเฮ็กเซเทียร้อนมากจนไม่มีใครสามารถเข้าใกล้ได้!”
“ใช่! เปลวเพลิงที่หัวนมของเขารุนแรงเกินไป! กระทั่วเทวทูตรุ่นพี่ก็มิอาจทนไหว!”
“…”
ท่ามกลางปุยเมฆบนดินแดนเทพ กริดผงกศีรษะด้วยรอยยิ้มขื่นขม
“ฉันทนไหวแน่”
ชิ้ง—
[ ท่านสำเร็จภารกิจ! ]
[ ค่าความสัมพันธ์กับเทวทูตตัวน้อยเพิ่มขึ้น 1 หน่วย ]
[ ภารกิจ ‘ความใฝ่รู้ของเทวทูตตัวน้อย (2)’ ถูกสร้างขึ้น ]
ท่านคือมนุษย์คนแรกที่เทวทูตตัวน้อยเคยพบ
พวกเขาสนใจในตัวท่านมาก
กรุณาตอบทุกคำถามที่เทวรูปต้องการทราบ
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : ตอบคำถามเทวทูตอย่างเหมาะสม (6 คำถาม)
รางวัลสำเร็จภารกิจ :
- ค่าความสัมพันธ์กับเทวทูตตัวน้อย +1
- ภารกิจต่อเนื่อง ‘ความใฝ่รู้ของเทวทูตตัวน้อย (3)’
บทลงโทษภารกิจล้มเหลว : เทวทูตตัวน้อยเลิกสนใจท่าน
ภารกิจใหม่ไม่ต่างจากเดิม
คำถามของเทวทูตยังดำเนินอย่างต่อเนื่อง มีทั้งคำถามเรียบง่ายอย่างเช่นมนุษย์กินสิ่งใดเป็นอาหาร มนุษย์จะเสียชีวิตหลังจากครบร้อยปีจริงหรือ
รวมถึงคำถามที่บอกใบ้สถานการณ์ปัจจุบันของเฮ็กเซเทียทางอ้อม
คำถามเหล่านี้ช่วยกริดได้มาก
จนกระทั่ง…
ภารกิจความใฝ่รู้ดำเนินไปถึงครั้งที่ห้า
และเมื่อภารกิจหนที่ห้าเสร็จสิ้น
[ บ้านเฮ็กเซเทีย ]
เทวทูตตัวน้อยเริ่มชื่นชอบท่าน
พวกเขาจะนำทางท่านไปยังบ้านเฮ็กเซเทียตามที่ต้องการ
ในที่สุดกริดก็พบทางออก
เขาเดินตามการนำทางของเทวทูตน้อยไปจนถึงหน้ากระท่อมเก่าโทรมสุดเขตทะเลปุยเมฆ
ปล่องไฟเหนือกระท่อมมีขนาดใหญ่โตจนน่าทึง
“ร…ร้อน! ฉันขอตัวก่อน!”
“ฉันด้วยยย~ ฉันไม่ชอบเฮ็กเซเทีย~”
“…”
ในบางครั้ง
ความไร้เดียงสาก็เป็นพิษภัย
คำพูดที่เถรตรงของเทวทูตได้ทำร้ายจิตใจของใครบางคนเข้า
[ อุณหภูมิในบริเวณนี้สูงมาก ]
[ ช่างตีเหล็กในตำนานทนทานต่อความร้อนทุกชนิด ]
ราวกับรอคอยให้เทวทูตน้อยจากไป ประตูกระท่อมเก่าเปิดออกทันทีเมื่อเทวทูตทั้งสี่ลับสายตา
นามสีส้มแสดสลักไว้เหนือศีรษะชายกำยำที่ร่างกายเปลือยท่อนบนเปลือยเปล่า
[ เทพตีเหล็ก : เฮ็กเซเทีย ]
หัวนมที่ลุกโชนด้วยเปลวเพลิงต่างสีได้มอบบรรยากาศแสนอ้างว้างเดียวดาย
ราวกับพวกมันต้องกำลังกู่ร้อง…
‘ฉันไม่ได้แผ่ความร้อนตลอดเวลาเพราะต้องการสักหน่อย!’
กริดก้มศีรษะทำความเคารพเฮ็กเซเทียอย่างนอบน้อม
“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบเทพตีเหล็กที่มอบความรุ่งเรื่องแก่เผ่าพันธุ์มนุษย์ ผมขอดวลกับท่านด้วยความเคารพทั้งหมดที่มี”
“ต่อหน้าเทพ เจ้าเป็นได้เพียงมนุษย์แสนต่ำต้อย แต่เจ้ากลับไม่แสดงความหวาดกลัวต่อเราสักนิด หมายความว่าเจ้าไม่เคยเคารพเราดังที่ปากว่า! เจ้าอาศัยนามแห่งเทพในการหาผลประโยชน์ใส่ตัว เราจะให้เจ้าได้ลิ้มรสขุมนรกที่แท้จริง!”
[ ★ ภารกิจลับ ★ ‘เอาชนะเทพในการแข่งตีเหล็ก’ เริ่มขึ้น ]
[ เอาชนะเทพในการแข่งตีเหล็ก ]
★ ภารกิจลับ ★
เทพเฮ็กเซเทียคือต้นกำเนิดเครื่องไม้เครื่องมือเกือบทุกชนิดบนโลก
ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเอาชนะเทพเฮ็กเซเทียได้
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : สร้างไอเท็มที่ดีกว่าเทพเฮ็กเซเทีย
รางวัลสำเร็จภารกิจ :
- ถูกเทพเฮ็กเซเทียยอมรับ
- บรรลุสัจธรรมบางสิ่ง
- เทพเฮ็กเซเทียคลายความริษยา
- ค่าความสัมพันธ์กับเทพเฮ็กเซเทียเพิ่มขึ้น
- คำสาปปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์สลายไป
บทลงโทษภารกิจล้มเหลว : ถูกเทพลงทัณฑ์ครั้งใหม่
* เทพลงทัณฑ์คือบทลงโทษที่ร้ายแรง เช่นเลเวลตัวละครลดลง เลเวลทักษะลดลง หรือไอเท็มสูญหายตลอดกาล
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 3 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,281
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/
จะชนะได้ใหม
ReplyDeleteหรือต้องได้ใช้นายแบบสุดยอดงานศิลป์
อะไรจะเกิดขึ้นบ้าง
ค้างกันใช่ใหม
สนใจอ่านต่อเนื่องยาวๆใหม
.... 😁😁😁
ค้างครับ
Deleteขอบคุณมากครับ😊🙏
โอ้ 😂ค้างมากๆ ผมคิดว่างานศิลป์จะเป็นจุดเซฟให้กริดเป็นอย่างดี ทำให้กริดบรรลุเป้าหมายกับเทพเอ็กเซเทียได้ สนุกมากๆครับ
Deleteแพ้ก็แพ้เถอะยังไงก็โหลดเซฟใหม่ได้
ReplyDeleteมันทำอะไรไม่ได้ นายแบบมันรีบางอันเท่านั้น
ReplyDeleteกริดใช้งานศิลป์ ในการสู้กับครอเกล ในการแข่งขันปีที่4 ปราบจอมอสูรเปนอีเว้นพิเศษ 400:1 นั่นเอง
ReplyDeleteว้าว ค้นพบสปอย1ea#สปอยหาพ่อง
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDelete