จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 888

    

‘การวาดภาพไม่ง่ายเลยสักนิด’    

    

เคร้ง!  เคร้ง!    

    

กริดเสร็จงานซ่อมแซมตั้งแต่สิบนาทีก่อนแล้ว  ทุกไอเท็มที่ใช้งานบ่อยครั้งล้วนถูกซ่อมจนครบถ้วน     

    

กระนั้น  กริดกลับยังไม่หยุดทุบค้อน    

    

เขาไม่ต้องการรบกวนสมาธิปิกัสโซ่ที่กำลังตั้งใจวาดภาพ    

    

ชายหนุ่มสัมผัสถึงจิตวิญญาณอันแรงกล้าของจิตรกรมือหนึ่ง  ปิกัสโซ่เพ่งสมาธิเก็บรายละเอียดจากกริดโดยไม่กระพริบตามาพักใหญ่    

    

เขาเกิดความชื่นชมในตัวเธอเป็นล้นพ้น    

    

‘คิดเข้าสิ’    

    

เขาควรทำสิ่งใดขณะรอให้ปิกัสโซ่วาดเสร็จ?      

    

กริดไม่ต้องการสร้างกางเกงใน  ไม่อย่างนั้น  ภาพวาดของตนคงออกมาไม่น่ามอง      

    

หรือเขาควรสร้างเซ็ตกริดรุ่นผลิตจำนวนมากดี?      

    

กริดครุ่นคิดอยู่พักใหญ่  จนกระทั่งหวนนึกถึงปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์    

    

ปัจจุบัน  ค่าความเข้าใจของปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ 60% หลังจากแยกส่วนและประกอบกลับหลายหน    

    

จริงอยู่ที่กริดยังไม่ได้รับสูตรผลิตปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์  แต่เขาสามารถสร้าง ‘แบบจำลอง’ ขึ้นได้ไม่ยาก    

    

‘สร้างดาบศักดิ์สิทธิ์จำลองก็ไม่เลว’    

    

เขาอาจเข้าถึงคำบอกใบ้หรือความลับบางประการของปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์ได้    

    

‘และหากโชคดี  ค่าความเข้าใจในดาบศักดิ์สิทธิ์อาจเพิ่มขึ้น’    

    

สีหน้าของกริดเปี่ยมด้วยความคาดหวัง  ขณะเดียวกัน  เขากวาดสายตามองหาวัสดุรอบโรงเหล็ก    

    

“ให้ผมช่วยหยิบอะไรดีครับ?”    

    

ช่างตีเหล็กหนุ่มรีบวิ่งมาหาหลังจากเห็นท่าทีของกริด    

    

ชายหนุ่มขมวดคิ้ว    

    

‘เหมือนกับเราเป็นนักเลงนิสัยเสีย  ที่ชอบใช้งานไก่อ่อนให้ซื้อขนมปัง…’    

    

ปัจจุบัน  ผู้คนมากมายอยากเป็นพลังให้กริด  อยากช่วยสนับสนุนกริด    

    

กริดไม่ต้องกล่าวสิ่งใด  เพียงแค่แสดงท่าที  คนรอบข้างก็จะอ่านเจตนาและตอบสนอง    

    

สิ่งนี้ไม่ได้เกิดจากการข่มขู่  แต่เป็นความศรัทธาและเลื่อมใสอันบริสุทธิ์ใจ    

    

“แร่เหล็กและมิธริล”    

    

“ครับ!”    

    

หลังจากได้ยินความต้องการ  ช่างตีเหล็กหนุ่มรีบวิ่งไปยังคลังวัสดุ    

    

เขากลับมาอีกครั้งพร้อมกับถุงแร่เหล็กและมิธริลจำนวนมาก  กริดจัดแจงโยนพวกมันเข้าเตาหลอมทันที    

    

‘แร่พวกนี้อาจเทียบไม่ได้กับศิลาศักดิ์สิทธิ์ที่เฮ็กเซเทียสร้างขึ้น’    

    

จากบรรดาโลหะทั้งหมดบนโลก  มีเพียงไม่กี่ชนิดที่อัดแน่นด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์เหมือนกับมิธริล    

    

กริดมีแผนเลียนแบบศิลาศักดิ์สิทธิ์โดยใช้โลหะผสานระหว่างมิธริลจำนวนมากและแร่เหล็กอีกเล็กน้อย    

    

เคร้งงง—    

    

เคร้ง!     

    

ชายหนุ่มหลอมเหลว  ขึ้นรูป  และชุบน้ำ  สิ่งเหล่านี้ถูกกระทำวนซ้ำไปมา    

    

ก้อนแร่เหล็กและมิธริลที่เคยเป็นเพียงเศษโลหะ  ยามนี้ถูกแปรเปลี่ยนให้เป็นรูปทรงของดาบที่งดงามด้วยการหลอมเหลวและทุบค้อนอย่างต่อเนื่อง    

    

‘ปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์  เราจดจำทุกซอกมุมของมันได้แม่นยำ’    

    

เคร้ง!    

    

เขาเริ่มเพ่งสมาธิถึงขีดสุด  กริดเข้าสู่ภาวะไร้ตัวตนขณะหวนนึกภาพจำแรกของดาบศักดิ์สิทธิ์ที่เขาได้พบ    

    

ทุกความรู้สึกที่แล่นเข้ามาในช่วงนั้น      

เนื้อโลหะศักดิ์สิทธิ์ที่ปรากฏเพียงบันทึกในตำนาน  รวมถึงเจตจำนงของรีเบคก้าในการสร้างดาบศักดิ์สิทธิ์เพื่อมอบให้มนุษย์    

    

เขาพยายามจำลองปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์ให้ออกมาเหมือนจริงมากที่สุด    

    

เคร้ง!  เคร้ง!    

    

ถึงจะไม่สมบูรณ์แบบ  แต่เอกลักษณ์ของดาบศักดิ์สิทธิ์ยังถูกรักษาไว้อย่างครบถ้วน    

    

รูปลักษณ์ของดาบบนทั่งเหล็กไม่แตกต่างจากดาบปฐมศักดิ์สิทธิ์ของจริงแม้แต่น้อย    

    

แต่ยังขาดสิ่งสำคัญไปหนึ่งข้อ    

    

‘พลังศักดิ์สิทธิ์!’    

    

การขาดหายไปของพลังศักดิ์สิทธิ์    

    

ดาบศักดิ์สิทธิ์ที่กริดสร้างมีรูปร่างไม่ผิดไปจากต้นแบบ  แต่พลังศักดิ์สิทธิ์กลับด้อยกว่ามาก    

    

ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น      

นี่คือขีดจำกัดของมิธริล      

    

ธรรมชาติของมิธริลคือการแผ่พลังศักดิ์สิทธิ์อย่างเจือจาง  แต่สามารถดูดซับพลังจากภายนอกได้ดี    

    

หากยังจำกันได้  กริดเคยสร้างโล่เทวะโดยการพึ่งพาพลังสวดภาวนาจากนักบวชรีเบคก้าในอดีต    

    

‘แย่ล่ะสิ…’    

    

ท่าไม่ดีแล้ว    

    

ดาบที่มีพลังศักดิ์สิทธิ์เพียงเจือจาง  สิ่งนี้ไม่คู่ควรกับคำว่าดาบศักดิ์สิทธิ์    

    

กริดดันหลงลืมสิ่งสำคัญที่สุดเสียได้    

     

‘เรามันโง่!’    

    

เขาถอนหายใจอย่างผิดหวังในตัวเอง    

    

กริดสามารถสร้างดาบศักดิ์สิทธิ์ที่ดีกว่านี้ได้  ด้วยการขอร้องให้นักบวชรีเบคก้าช่วยสวดภาวนาตั้งแต่ต้น    

    

    

เขาเพ่งสมาธิกับการสร้างให้ดาบมีรูปทรงเหมือนต้นแบบ  จนหลงลืมส่วนที่สำคัญอย่างพลังศักดิ์สิทธิ์ไป    

    

‘เฮ่อ…ช่างเถอะ  ใจเย็นไว้’    

    

ชายหนุ่มหยุดทุบค้อนพลางสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อให้ออกซิเจนไหลซึมเลี้ยงสมอง    

    

ดาบที่วางบนทั่งเหล็กยังไม่เสร็จสมบูรณ์  แปลว่าเขายังมีโอกาส    

    

‘เราควรขอนักบวชหนึ่งคนจากโบสถ์’    

    

แต่หากทางโบสถ์แจ้งว่านักบวชไม่เพียงพอต่อความใช้งาน  สิ่งนี้ย่อมช่วยไม่ได้  เขายังมีโอกาสสร้างดาบศักดิ์สิทธิ์อีกหลายหนในวันข้างหน้า      

    

ตนไม่ควรหงุดหงิดจนเกินพอดีจากความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว    

    

‘…เดี๋ยวก่อน’    

    

เมื่อจิตใจกลับมาจดจ่ออีกครั้ง  สมองของกริดเริ่มประมวลผลได้ดีขึ้น    

    

ชายหนุ่มเริ่มเห็นความหวังเมื่อหวนนึกถึง ‘ภูติแสงขั้นสูง’ ที่ตนครอบครอง    

    

ปัจจุบัน  เขามีสองปัจจัยที่ช่วยเกื้อหนุนให้ดาบศักดิ์สิทธิ์ออกมาสำเร็จ    

    

‘ประการแรก  เรามีทักษะผลิตยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ที่บราฮัมเคยสอน’    

    

กริดสามารถขึ้นรูปโลหะได้ด้วยเวทมนตร์  การกระทำเช่นนี้จะส่งผลให้โลหะซึมซับเวทมนตร์เข้าไป    

    

ความช้าเร็วของกระบวนการจะขึ้นอยู่กับเวทมนตร์ที่เลือกใช้  ยิ่งใช้เวทมนตร์ที่มีระยะหน่วงนาน  กว่าจะเสร็จคงกินเวลาหลายสิบสัปดาห์     

    

ความนานของขั้นตอนทำให้วิธีนี้กลายเป็นงานผลิตไอเท็มที่น่าเบื่อหน่าย    

    

‘แต่เรามีภูติธาตุแล้ว!’    

    

ถูกต้อง  ปัจจัยอำนวยความสะดวกที่สองคือภูติแสง    

    

‘เราจะใช้ภูติแสงขึ้นรูปโลหะได้รึเปล่า?’    

    

กริดเปิดอ่านรายละเอียดภูติแสงอีกครั้ง    

    

[ ผู้ทำพันธสัญญากับภูติแสง (ระดับสูง) ]    

ท่านสามารถใช้งานพลังของภูติแสงระดับสูงได้    

* เลเวลปัจจุบันของภูติแสง : 1    

* ภูติแสงมีพลังงานไร้ขีดจำกัด    

* ภูติแสงจะไม่ใช้ทรัพยากรจากผู้ทำพันธสัญญา    

รายการทักษะ :    

- ดาบแห่งแสง    

- แสงจ้า    

    

[ ดาบแห่งแสง ]    

แปรเปลี่ยนรูปทรงของภูติแสงให้เป็นดาบแห่งแสง    

ดาบแห่งแสงจะช่วยให้ผู้ทำพันธสัญญามองเห็นในที่มืดได้ดี    

หากศัตรูเป็นธาตุมืด  ดาบแห่งแสงสามารถโจมตีใส่ได้    

* พลังโจมตีของดาบแห่งแสงขึ้นอยู่กับพลังโจมตีและพลังเวทของผู้ทำพันธสัญญา    

* ดาบแห่งแสงสามารถคงสภาพถาวร     

( แต่ในร่างดาบแห่งแสง  ท่านจะไม่สามารถใช้ทักษะอื่นของภูติแสงได้ )    

    

[ แสงจ้า ]    

เมื่อผู้ทำพันธสัญญากำหนดเป้าหมาย  ภูติแสงจะหายตัวไปปรากฏตรงหน้าเป้าหมายดังกล่าว ‘ในพริบตา’    

* หากเป้าหมายเป็นศัตรู  เป้าหมายจะได้รับอาการตาบอด 0.3 วินาทีโดยมิอาจต้านทานได้ทุกกรณี    

* หากเป้าหมายเป็นมิตร  ภูติแสงจะส่องสว่างเพื่อมอบบัฟ ‘ต้านทานการโจมตีจากธาตุมืด 1 ครั้ง’    

ระยะหน่วง : 5 นาที    

    

‘นั่นไง!  เราสามารถใช้ดาบแห่งแสงโจมตีใส่โลหะได้!’    

    

แต่ไหนแต่ไรมา  กริดเมินเฉยต่อสูตรผลิตยุทธภัณฑ์เวทมนตร์เพราะมันเป็นงานกรรมกรที่เหน็ดเหนื่อยเกินความจำเป็น    

    

ในอดีต  เขาใช้เวลาสองสัปดาห์เต็มโดยไม่หยุดพักเพื่อฝึกให้โลหะซึมซับเวทมนตร์สุดพื้นฐานอย่าง ‘ศรเวท’    

    

โพชั่นมานาปริมาณมหาศาลถูกใช้หมดไป  สิ่งนี้สามารถชดเชยมานาได้ก็จริง  แต่ค่าเรี่ยวแรงมิอาจชดเชยได้ด้วยโพชั่น  จิตใจและร่างกายของกริดต้องตกอยู่ในสภาพวิกฤติหลายครั้ง    

    

ถึงเขาจะเป็นราชากรรมกร  แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่า  งานสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์คือสิ่งที่เกินกำลังไปมาก    

    

แต่ในปัจจุบัน…     

    

‘เรามีภูติแสง!’    

    

ภูติที่ใช้เวทมนตร์ธาตุแสงและมีพลังงานไร้ขีดจำกัด    

    

‘คงต้องหลอมดาบใหม่ตั้งแต่ต้น  จากนั้นก็สั่งให้ดาบแห่งแสงโจมตีในโลหะจนครบหมื่นครั้ง’    

    

หากผ่านไปอย่างราบรื่น  กริดสามารถสร้างดาบศักดิ์สิทธิ์ที่คล้ายคลึงของจริงที่สุด  แถมยังได้รับค่าประสบการณ์ทักษะ ‘สร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์’    

    

ยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัว  โดยที่กริดไม่ต้องออกแรงตัวเองแม้แต่น้อย    

    

“คุคุ!  คุฮ่าฮ่า!”    

    

เราไม่ได้โง่!  ตรงกันข้าม!  เราคืออัจฉริยะ!    

    

กริดพึงพอใจกับสติปัญญาแสนวิเศษของตน  ไอเดียการใช้ภูติแสงสร้างยุทธภัณฑ์เวทมนตร์ไม่ใช่สิ่งที่ใครก็คิดออก      

    

เขาเชื่อเช่นนั้น    

    

ขณะขนลุกซู่  กริดเริ่มเปลี่ยนแผนในหัวให้กลายเป็นความจริง  เขาลงมือทำ    

    

หลังจากโยนดาบเข้าเตาหลอม  ชายหนุ่มออกคำสั่งให้ภูติแสงโจมตีใส่ก้อนโลหะที่วางบนทั่ง    

    

นรกของภูติแสงเริ่มขึ้นจากตรงนี้    

    

ดาบแห่งแสงกระหน่ำโจมตีใส่ก้อนแร่อย่างไม่หยุดพัก  ส่วนกริดเฝ้ามองพลางยืนกอดอกด้วยสีหน้าสีความสุข    

    

“นั่นอะไร?”    

    

ช่างตีเหล็กหนุ่มเอ่ยปากถามด้วยสีหน้าฉงน  พวกเขาหันมองช่างตีเหล็กรุ่นพี่โดยคาดหวังว่าจะได้รับคำตอบ    

    

แต่ใครจะไปตอบได้?  แม้แต่ช่างเหล็กระดับช่างฝีมือยังใบ้กิน     

    

ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น  ไม่มีใครในที่นี้เคยเห็นภูติธาตุช่วยอำนวยความสะดวกขณะตีเหล็กมาก่อน      

    

ทุกคนทำได้เพียงเฝ้ามองอย่างเงียบงัน  มิอาจจินตนาการผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นได้    

    

…     

    

“…”    

    

ปิกัสโซ่เสร็จสิ้นการวาดภาพ      

งานของเธอจบลงเท่านี้    

    

ฉากหลังเป็นเปลวเพลิงสีแดงฉาน  ตัวเอกในภาพคือชายสวมมงกุฏที่กำลังทุบค้อนโดยมีช่างเหล็กหลายสิบคนจ้องมองด้วยสายตาเลื่อมใส    

    

ดาบแสงสีขาวส่องสว่างกลางอากาศอย่างงดงาม    

    

‘จะออกมาเป็นระดับไหนกันนะ?’    

    

ปิกัสโซ่จ้องมองภาพที่เสร็จสมบูรณ์ของตนด้วยหัวใจเต้นระรัว    

    

จิตรกรอันดับหนึ่งของโลกกลืนน้ำลายอึกใหญ่โดยเฝ้ารอผลการประเมินจากระบบ    

    

เธอทุ่มเททุกสิ่งลงในผลงานชิ้นนี้  และผลลัพธ์ก็ยอดเยี่ยมเกินกว่าที่หวังไว้มาก      

    

แต่ปิกัสโซ่ไม่ทราบเลยว่า  ระบบของซาทิสฟายจะคิดแบบเดียวกับตนหรือไม่    

    

ผลการตัดสินออกมาเร็วกว่าที่คิด    

    

[ ท่านสร้างผลงานใหม่สำเร็จ ]    

    

[ ท่านให้กำเนิดผลงานชิ้นเอก!! ]     

[ ท่านสามารถถ่ายทอดความสง่างามของช่างตีเหล็กในตำนาน  กษัตริย์  และราชาวีรบุรุษ  ผู้เป็นแบบอย่างของช่างตีเหล็กทั่วทวีป! ]    

    

[ ภาพวาดของท่านถือเป็น ‘สุดยอดผลงานศิลป์’ ในรอบ 177 ปี ]    

[ ท่านสมควรได้รับการยกย่องหลังจากนำเสนอความสง่างามของยอดวีรชนในยุคสมัยปัจจุบันได้อย่างไรที่ติ ]    

    

[ ค่าสถานะทุกชนิดเพิ่มขึ้น 20 แต้มเนื่องจากรังสรรค์ ‘งานชิ้นเอก’ ]    

[ ค่าสถานะทุกชนิดเพิ่มขึ้น 50 แต้มเนื่องจากรังสรรค์ 'สุดยอดผลงานศิลป์' ]    

    

[ เลเวลของทุกทักษะที่เกี่ยวข้องกับคลาสจิตรกรเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับ ]    

    

[ ภารกิจประจำคลาส ‘จิตรกรผู้จารึกชื่อในประวัติศาสตร์’ ถูกสร้างขึ้น ]    

    

[ นายแบบของสุดยอดผลงานศิลป์จะรู้สึกชื่นชมในตัวท่านอย่างมาก ]    

    

‘สุดยอดผลงานศิลป์?’    

    

นี่มันเรื่องอะไรกัน?    

    

ปิกัสโซ่งุนงงกับผลลัพธ์ที่คาดไม่ถึงและไม่ได้ตั้งใจให้เกิด    

    

…ขณะเดียวกัน    

    

[ ท่านกลายเป็นนายแบบของสุดยอดผลงานศิลป์ ]    

[ รูปลักษณ์และความสำเร็จของท่านจะถูกถ่ายทอดไปยังชนรุนหลังจนกว่าสุดยอดผลงานศิลป์จะถูกทำลาย ]    

    

[ ค่าสถานะทั้งหมดของท่านจะถูกสลักลงในสุดยอดผลงานศิลป์ ]    

[ ไม่ว่าหลังจากนี้จะเกิดสิ่งใดขึ้นกับท่าน  ท่านสามารถย้อนกลับค่าสถานะตัวละครให้เท่ากับที่ถูกสลักในภาพได้  แต่มีโอกาสเพียงหนเดียวเท่านั้น ]    

    

“…???”    

    

กริดเกิดคำถามมากมาย     

    

ปิกัสโซ่กล่าวขึ้น    

    

“แม้กระทั่งระบบของเกมยังยอมรับให้คุณเป็นอันดับหนึ่ง”    

    

ไม่มีสิ่งใดพิสูจน์ความยิ่งใหญ่ของกริดได้ชัดเจนกว่านี้อีกแล้ว    

    

ปิกัสโซ่บอกเล่าความรู้สึกในใจ    

    

“ขอบคุณมากที่มอบโอกาสแสนล้ำค่าให้คนอย่างฉัน  ขอสัญญาว่า  ฉันจะรับใช้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ตราบนานเท่านานเพื่อทดแทนบุญคุณในวันนี้”    

    

“...???”    

    

กริดขอกลืนคำว่า ‘อัจฉริยะ’ ที่เคยมอบให้ตัวเองลงคอ  เขาไม่เข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสักอย่างเดียว    

    

ขณะสับสนสุดขีด  กริดไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจ้องมองความงดงามของภาพวาด    

    

นี่หล่อนตาบอดรึเปล่า?      

หรือปิกัสโซ่จดใจวาดให้ตนหล่อขึ้น?      

    

ภาพวาดกริดขณะมุ่งมั่นกับการตีเหล็กช่างสง่างามและองอาจเหนือคำบรรยาย    

    

...    

    

20 วันถัดมา    

    

[ โบสถ์เฮ็กเซเทียถูกสร้างขึ้นในกรุงไรนฮาร์ท  นครหลวงแห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ ]    

    

[ นี่คือโบถส์เฮ็กเซเทียแรก! ]    

[ เทวรูปเฮ็กเซเทียและรีเบคก้าที่ตั้งเคียงคู่กันช่างวิจิตรงดงามเหนือคำบรรยาย ]    

    

[ สถานที่ศักดิ์สิทธิ์แห่งใหม่จะช่วยเปิดโลกทัศน์ของท่านให้กว้างไกล  เราขอแนะนำให้ท่านเดินทางไปเที่ยมชมไรนฮาร์ทสักครั้ง ]    

    

ผู้เล่นทุกคนที่ออนไลน์ล้วนได้รับข้อความโลกแบบเดียวกัน    

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 3 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,279

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous