จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 887

    บุคคลที่ฝีมือในระดับสูงสุดของเส้นทางที่เลือกเดิน  พวกเขาจะได้รับความเคารพนับถือจากคนหมู่มาก  

    สรุปโดยสั้นคือ  การเป็นที่หนึ่งในสายอาชีพล้วนควรค่าแก่การถูกยกย่อง

    และปิกัสโซ่คือจิตรกรเอกของโลก

    “พวกเรารู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่อัจฉริยะเช่นคุณเข้าร่วมกิลด์”

    “อื้อ  หลังจากนี้ก็ฝากตัวด้วยนะ”

    สมาชิกโอเวอร์เกียร์จากทั่วทั้งทวีปต่างกลับมารวมตัวอย่างพร้อมหน้าเพื่อต้อนรับสมาชิกใหม่  ปิกัสโซ่  

    แม้งานของทุกคนจะยุ่งวุ่นวายมาก  แต่พวกเขายอมหยุดพักทุกสิ่งเพื่อให้ได้ยลโฉมและตอนรับสมาชิกใหม่อย่างสมเกียรติ

    ไม่เว้นแม้กระทั่ง ‘สิบวีรชนผู้ก่อตั้ง’

    

    “ปิกัสโซ่  ถ้าเสร็จธุระที่ไรน์ฮาร์ทแล้ว  เธอลองแวะไปไบรันบ้างสิ”

    “ไม่ได้  ปิกัสโซ่ต้องเที่ยวชมเรย์ดันให้หนำใจก่อน  จิสึกะ  เธอลืมแล้วหรือไงว่าเรย์ดันคือเมืองหลวงรอง?  เรย์ดันต้องมาก่อนอยู่แล้ว!”

    “เรย์ดันกว้างใหญ่เกินไป  สิ่งอำนวยความสะดวกมากมายเต็มไปหมด  กว่าจะเที่ยวครบคงใช้เวลานาน  ปิกัสโซ่ควรเริ่มเที่ยวจากเมืองเล็กอย่างไบรันก่อน”

    “สมกับเป็นความคิดของเจ้าเมืองชนบท”

    “ชนบท?  หึหึ!  ดูเหมือนคริสน้อยของเราจะปากเก่งขึ้นมากเลยนี่?  ไม่ถูกธนูเสียบก้นเหมือนเมื่อก่อนแล้วรู้สึกเหงาขึ้นมารึไง?”

    “จะขุดเรื่องในเกมเก่ามาอ้างใช่ไหม?  งั้นเธอคงลืมช่วงเวลาที่เซอร์คานถล่มเซดากาห์จนราบคาบไปแล้วสินะ?”

    “เซอร์คาน?  นายพูดชื่อตาแก่นั่นทำไม?”

    “เธอต่างหากที่เริ่มก่อน  ยัยป้า”

    “หยาบคาย!  อยากเจ็บตัวนักใช่ไหม?”

    “เก่งก็จริงห้ามใช้ศันศรฟินิกซ์แดง!”

    “สมาชิกโอเวอร์เกียร์ควรทำตัวโอเวอร์เกียร์ถึงจะถูก!”

    … 

    ในโลกปัจจุบัน  ภาพวาดชิ้นเอกจะช่วยมอบแรงบันดาลใจใหม่ให้แก่ผู้ที่ได้มอง

    ภาพวาดหนึ่งภาพสามารถเปลี่ยนแนวคิดและเปิดโลกทัศน์ใหม่ได้หลายด้าน  ผู้คนมักเกิดความสุขหรือหลงไหลไปกับภาพเขียนที่วิจิตรงดงาม  

    แต่สำหรับซาทิสฟาย  ภาพเขียนส่งผลมากกว่านั้น  เอฟเฟคของภาพวาดมีได้หลากหลายขึ้นอยู่กับวิธีการใช้

    หากแขวนภาพวาดนักรบหาญกล้าไว้ในค่ายทหาร  ขวัญกำลังใจกองทัพจะเพิ่มพูนในยามฝึกฝน

    หากแขวนภาพวาดตกแต่งในร้านอาหาร  เมนูที่พ่อครัวปรุงจะมีรสชาติดีขึ้นเล็กน้อย  และหากแขวนภาพวิวทิวทัศที่ให้ความเย็นสบายตา  บรรยากาศของร้านอาหารจะเย็นลงเล็กน้อย

    ยิ่งเป็นจิตรกรฝีมือเยี่ยม  เอฟเฟคของภาพยิ่งแสดงผลรุนแรงขึ้น

    หรืออีกความหมายหนึ่ง… 

    ‘การเข้าร่วมโอเวอร์เกียร์ของปิกัสโซ่ถือเป็นก้าวเดินที่ยิ่งใหญ่ของอาณาจักร’

    มูลค่าปิกัสโซ่สูงส่งถึงเพียงนั้น

    ลอเอลรู้สึกตื่นเต้นมากเมื่อได้รับข่าวดี

    ว่ากันว่า  ปิกัสโซ่เป็นจิตรกรที่เข้าถึงได้ยาก  เธอมักปฏิเสธข้อเสนอจากกิลด์ใหญ่และอาณาจักรทั่วทั้งทวีปอย่างไร้เหตุผลบ่อยครั้ง

    ‘หมายความว่า  ภาพวาดเฮ็กเซเทียต้องส่งผลด้านบวกกับเธอมหาศาลแน่  คำอธิบายที่ละเอียดแม่นยำของฝ่าบาทคงส่งผลมากทีเดียว’

    ลอเอลมั่นใจ

    

    เขาเองก็เป็นหนึ่งในบุคคลเหล่านั้น  กลุ่มคนที่ได้รับแรงดึงดูดจากกริด  จุดเริ่มต้นในตอนแรกที่เข้าร่วม  เพราะลอเอลมั่นใจว่ากริดสามารถตอบแทนสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้

    เป็นเพราะเสน่ห์รอบตัวกริด  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จึงยิ่งใหญ่เฉกเช่นทุกวันนี้

    “คุคุคุ!  กษัตริย์กริดเอ๋ย  สมกับที่เป็นบุรุษจากฟากฟ้า  การเฝ้ามองท่านทำให้ความทรงจำในอดีตของกระหม่อมกลับคืนมาบางส่วน!  ตัวท่านเป็นบุคคลที่ยิ่งใหญ่ทั้งในชาติก่อนและชาติปัจจุบัน  ท่านเป็นราวกับดวงตะวันอันเจิดจ้าก็มิปาน!  คุคุค!  กระหม่อมขนลุกไปหมดแล้ว!  ดวงวิญญาณที่สองในร่างกายกำลังถูกเผาผลาญร้อนแรง!”

    ลอเอลใช้มือปิดครึ่งใบหน้าพลางพล่ามถ้อยคำจูนิเบียวน่าขนลุกใส่กริด   

    ชายหนุ่มกระอักกระอ่วนจนไร้คำพูด  นิ้วมือเท้าเริ่มหงิกเกร็ง  ความรู้สึกเช่นนี้ไม่เกิดขึ้นกับกริดมานานแล้ว

    แต่เขามิได้ตอบโต้  

    อันที่จริง  กริดไม่ต้องการขัดคอให้เสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์  หัวสมองกำลังวุ่นวายกับสิ่งอื่นจนไม่เหลือที่ว่างให้เรื่องราวไร้สาระของลอเอล

    ‘ยอดเยี่ยมกว่าที่เราคิดไว้มาก’

    ปัจจุบัน  ความคืบหน้าการก่อสร้างโบสถ์เฮ็กเซเทียเป็นไปอย่างรวดเร็ว  ทั้งที่โครงการนี้เกิดขึ้นกระทันหัน

    เมื่อวางใจ  กริดเริ่มขบคิดเรื่องของทักษะ ‘สยบ’ อีกครั้ง  ซึ่งเขาเคยทดสอบประสิทธิภาพแล้วระหว่างเดินทางกลับไรนฮาร์ท

    ‘ท่วงท่ารำดาบสั้นมาก’

    เพียงหนึ่งก้าว  ไม่สิ  ครึ่งก้าวเท่านั้น

    มันคือวิชาดาบที่แสดงผลได้รวดเร็ว  เพียงแค่รำครึ่งก้าวและฟาดดาบจากบนลงล่างเท่านั้น

    ถือเป็นทักษะที่แทบไม่มีระยะเวลาร่าย  ทรงพลังอย่างหากนำไปเทียบกับวิชาดาบแพ็กท่าชนิดอื่นที่ต้องรำดาบสองถึงสี่ก้าว

    ในทางทฤษฏี  กริดมั่นใจว่า ‘สยบ’ สามารถใช้ต่อเนื่องหลังจากฟันธรรมดาได้  แถมทักษะชนิดนี้ยังส่งผลต่อเป้าหมายที่มีค่าต้านทาน CC สูง

    หรือก็คือ  เขาสามารถสร้างอาการผิดปรกติใส่สิ่งมีชีวิตประเภทบอสได้ทุกชนิด  ไม่เว้นกระทั่งเทพหรือมังกร

    จะเกิดอะไรขึ้นหากกริดมี ‘สยบ’ ในงานแข่งนานาชาติที่เพิ่งผ่านมา?  

    คำตอบคือ  กริดจะสยบบันเฮเลียต่อหน้าคนทั้งโลก  เขาสามารถกำราบมังกรคลั่งที่ไม่มีมนุษย์คนใดเคยทำได้มาก่อน

    ‘เป็นพลังใหม่ที่ยอดเยี่ยมมาก’

    โดยเฉพาะการผสานเข้ากับวิชาดาบอื่น  

    ด้วยความที่ระยะรำดาบสั้น  จึงมีโอกาสสูงที่จะผสานเข้ากับวิชาดาบแพ็กม่าชนิดอื่นจนเกิดเป็นวิชาใหม่

    ‘ร่ายรำสยบ  สังหารสยบ  คลื่นสยบ  วังวนสยบ  ทำลายล้างสยบ…’

    …ชื่อห่วยแตกชะมัด 

    ‘คงเพราะเราเป็นชาวเกาหลีใต้’

    หากชาวต่างชาติได้ฟังชื่อทักษะเป็นภาษาของตน  ทุกคนต้องมองว่าเท่มากแน่นอน

    ขณะกริดพยายามปลอบใจตัวเอง  ปิกัสโซ่เดินเข้ามาหาพร้อมกับเอ่ยปาก

    “ฉันอยากวาดภาพคุณ”

    “ภาพฉัน?”

    ‘วาดภาพ’ ในความหมายจิตรกรคือการวาดภาพสี

    “ทำไมรีบร้อนนัก…?”

    ขณะกริดจะกล่าวสิ่งใดต่อ  เขาเหลือบไปเห็นลอเอล  จิสึกะ  คริส  ป็อน  และขุนพลโอเวอร์เกียร์ที่เหลือต่างอ้าปากค้างด้วยสีหน้าตกตะลึง

    ลอเอลรีบส่งข้อความเสียงส่วนตัวหา

    >>  ฝ่าบาท!  ตอบรับคำขอของเธอ!  มีข่าวลือว่า  ภาพของปิกัสโซ่จะส่งผลด้านบวกต่อผู้ที่เป็นแบบ!

    >>  ผลด้านบวก?  เช่น?

    >>  ยังไม่ทราบแน่ชัด  แต่มีข่าวลือว่า  ขุนนางใหญ่ทั่วทวีปต่างจ้างเธอไปวาดภาพเป็นการส่วนตัวด้วยเงินตอบแทนก้อนโต  เอฟเฟคของภาพวาดยังไม่เป็นที่แน่ชัด  แต่กระหม่อมมองว่า  สิ่งนี้ควรค่าแก่การลองเสี่ยง  ต้องมีสาเหตุบางประการที่ขุนนางใหญ่จ่ายเงินก้อนโตเพื่อจ้างเธอวาดภาพแน่  ลองคิดดูให้ดี  ในซาทิสฟาย  การวาดภาพเสมือนจริงไม่ใช่เรื่องยากเลยสักนิด  จิตรกรดาษดื่นคนใดก็ทำได้  แต่ทำไมขุนนางใหญ่ถึงเจาะจงจ้างเธอ?  ต้องมีเหตุผลซ่อนอยู่แน่

    >>  แถมเธอยังไม่เคยวาดภาพผู้เล่นมาก่อน  จึงไม่มีใครทราบเอฟเฟคที่แท้จริง  ฝ่าบาทคือคนแรก

    >>  เข้าใจแล้ว  

    อันที่จริง  ไม่มีเหตุผลให้กริดต้องปฏิเสธตั้งแต่ต้น 

    เหนือสิ่งอื่นใด  ต่อให้ไม่มีเอฟเฟคด้านบวกเกิดขึ้น  แต่กริดต้องคำนึงถึงมารยาทและความสัมพันธ์ที่มีต่อปิกัสโซ่

    ปิกัสโซ่แสดงความชื่นชมในตัวกริดชัดเจน  การกระทำต้องเธอมีเจตนาที่ดีแน่  เขาจึงไม่มีเหตุผลให้ต้องปฏิเสธความหวังดีของพวกพ้องคนใหม่

    “ตกลง  รบกวนด้วย”

    ปิกัสโซ่เคยแสดงฝีมือวาดเฮ็กเซเทียให้กริดได้ประจักษ์แล้ว  แน่นอน  เขายอมสนใจว่าเธอจะวาดภาพออกมาในแบบใด  

    แต่กระนั้น  ชายหนุ่มมิได้เกิดความคาดหวังมากนัก  เพราะอันที่จริง  เขาไม่ชอบเป็นนายแบบภาพวาดสักเท่าไร

    สาเหตุเกิดจากความไม่มั่นใจตัวเอง  ไม่มั่นใจใบหน้าแสนอัปลักษณ์ของตน  กริดไม่เคยมีแฟนตั้งแต่เด็กจนโต  เขาไม่เคยได้รับความจากรักจากเพศตรงข้ามนอกจากน้องสาวและแม่  

    กริดไม่ต้องการให้ใบหน้าสุดอัปลักษณ์ปรากฏบนผืนภาพขนาดใหญ่

    “หลังจากจบงานเลี้ยงต้อนรับ  พวกเราจะออกไปเปลี่ยนบรรยากาศ  ฉันต้องการหาคำบอกใบ้  ว่าสถานที่ประเภทใดสามารถแสดงใบหน้าที่แท้จริงของคุณได้”

    “ใบหน้าที่แท้จริง?”

    กริดสับสนเล็กน้อย  ก่อนจะเริ่มเข้าใจความหมาย  

    “ถ้าอย่างนั้น  ไปโรงเหล็กกัน”

    ได้เวลาประจวบเหมาะสำหรับซ่อมแซมไอเท็มที่ชำรุดจากการต่อสู้

    กริดพยักหน้าพร้อมกับลุกขึ้นยืน

    “อื้อ”

    *** 

    “ไม่รู้ว่าพูดในฐานะมนุษย์จะเหมาะสมรึเปล่า  แต่ฉันคิดว่าเฮ็กเซเทียเป็นเทพที่น่าสงสาร”

    ปิกัสโซ่กล่าว

    “ทำไมกัน?”

    กริดขมวดคิ้วอย่างสนใจ

    ณ โรงตีเหล็ก  ไม่สิ  ต้องเรียกว่าเขตอุตสาหกรรมตีเหล็กถึงจะถูก

    โรงเหล็กใหญ่มหึมาเช่นนี้  ทั่วทวีปสามารถพบได้เพียงอาณาจักรโอเวอร์เกียร์เท่านั้น  

    ขณะกริดกำลังทุบค้อน  ปิกัสโซ่ลงมือวาดภาพชายหนุ่มด้วยรอยยิ้มขื่นขม

    “ฉันเป็นมนุษย์คนแรกที่วาดภาพเฮ็กเซเทียได้สมบูรณ์แบบ  ส่งผลให้ค่าความสัมพันธ์กับเขาเพิ่มขึ้นสูงมาก”

    เฮ็กเซเทียคือเทพที่ช่วยให้เผ่าพันธุ์มนุษย์เกิดการพัฒนา

    แต่ตำนานกลับระบุไว้ว่า  ทั้งหมดเป็นเพราะคำสั่งของเทพธิดารีเบคก้า  ผู้คนจึงหันไปเคารพบูชาเทพธิดารีเบคก้าแทน

    เฮ็กเซเทียกลายเป็นนามของเทพที่ถูกหลงลืม  ปรากฏในบันทึกตำนานเพียงชั่วครู่และหายไป

    “หากฉันเป็นเฮ็กเซเทีย  คงรู้สึกเสียใจไม่ต่างกัน”

    ใบหน้าปิกัสโซ่เริ่มเศร้าหมอง

    ‘เธอก็คิดแบบเดียวกันสินะ’

    

    ความอ่อนไหวของจิตรกรย่อมทำให้พวกเขาเข้าถึงทุกอารมณ์ได้ง่ายกว่าคนทั่วไป  สิ่งนี้ถือเป็นพรสวรรค์ที่หาได้ยาก

    ความเห็นอกเห็นใจของปิกัสโซ่คล้ายคลึงกับสิ่งที่กริดรู้สึกกับเฮ็กเซเทีย

    เธอตั้งคำถาม

    “คุณเคยเห็นรูปลักษณ์ของเทพเฮ็กเซเทียจากที่ใด?  ในเมื่อรูปวาดของเขาไม่เคยปรากฏบนโลกมนุษย์มาก่อน”

    “อ่อ…ก็ไม่ใช่เรื่องน่าตื่นเต้นอะไรนัก  ระหว่างทำภารกิจ  ฉันมีโอกาสได้เห็นความทรงจำของเทพ”

    “…”

    ได้เห็นเทพตัวจริงจากการทำภารกิจ?

    มีผู้เล่นคนใดเคยได้รับสุดยอดประสบการณ์แบบนี้บ้าง?  

    กริดคือบุคคลที่ก้าวไปถึงขอบเขตซึ่งปิกัสโซ่มิอาจจินตนาการออก    

    และนั่นคือเหตุผลสำคัญ

    “ในการจะสร้างผลงานชิ้นเอก  จิตรกรจำเป็นต้องบรรลุหลายเงื่อนไข  ประการแรก  ฝีมือของจิตรกรต้องเข้าขั้น  ประการที่สอง  เจตนาเบื้องหลังการวาดภาพ  จิตกรต้องการนำเสนอภาพวาดใบทิศทางใด  และเกิดประโยชน์ใดต่อโลก  ประการที่สาม  ความมุ่งมั่นและสมาธิขณะวาดภาพ  และประการที่สี่  ความยิ่งใหญ่ของผู้เป็นแบบ  ความยิ่งใหญ่ในที่นี้ไม่ใช่สถานะทางสังคม  แต่เป็นความสำคัญที่บุคคลผู้นั้นมีต่อยุคสมัย”

    ปิกัสโซ่หมายจะสร้างผลงานชิ้นเอกโดยใช้กริดเป็นแบบ

    ตั้งแต่แรกเริ่มจนถึงปัจจุบัน  เธอเคยสร้างผลงานชิ้นเอกไว้เพียงสี่ภาพเท่านั้น

    สามในสี่เป็นภาพวิวทิวทัศน์ที่งดงาม  ส่วนภาพสุดท้ายเป็นการวาดรูปเสมือนจริงของเฮ็กเซเทีย

    

    ใช่แล้ว  ปิกัสโซ่ไม่เคยวาดผลงานชิ้นเอกโดยมี ‘มนุษย์’ เป็นแบบมาก่อน

    การวาดภาพขุนนางใหญ่มักได้ผลลัพธ์ที่น่าพึงพอใจก็จริง  แต่ภาพเหล่านั้นยังไม่ถูกจัดให้เป็นผลงานชิ้นเอก

    ผลงานชิ้นเอกคือสิ่งที่ ‘ทุกคน’ เห็นแล้วเกิดแรงบันดาลใจ

    ขุนนางใหญ่ไม่มีชื่อเสียงหรือบารมีมากพอจะสั่นคลอนจิตใจผู้คนได้

    ‘แต่กริดต่างออกไป’

    เขาคือบุรุษผู้ก่อตั้งอาณาจักร

    โค่นท้องฟ้าฝืนเก่า  

    กลายเป็นท้องฟ้าผืนใหม่

    และเคยประจักษ์เทพเต็มสองตา

    ปิกัสโซ่มั่นใจ  ตัวตนของกริดยิ่งใหญ่พอจะกลายเป็นผลงานชิ้นเอกได้

    ‘สิ่งนี้จะเป็นผลดีต่อเราทั้งสองฝ่าย…’

    ปิกัสโซ่สวดอ้อนวอนขณะตั้งใจวาดภาพกริด 

    ปัจจุบัน  กริดกำลังทุบค้อนใส่เหล็กโดยมีฉากหลังเป็นเตาหลอมร้อนระอุ  รอบกายเต็มไปด้วยช่างตีเหล็กหนุ่มสาวจำนวนมากที่เฝ้ามองด้วยสายตาเลื่อมใสศรัทธา  

    ท่าทีของกริดทั้งองอาจและสง่างามไม่ด้อยไปกว่าเทพเฮ็กเซเทียเลยสักนิด

    … 

    ขณะเดียวกัน… 

    “นายจะให้ฉันปั้นเปลวเพลิงที่หัวนมให้เหมือนจริงที่สุด?  แถมยังข้างละสี?”

    “ถูกต้อง”

    แร็บบิท  บุคคลที่กุมบังเหียนด้านการคลังทั้งหมดของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  เขากำลังยืนสนทนากับปฏิมากรอัจฉริยะที่ทางอาณาจักรว่าจ้าง

    

    เนื้อหาเกี่ยวพันกับรายละเอียดยิบย่อยของเทวรูปเฮ็กเซเทียที่ต้องเสร็จสมบูรณ์พร้อมโบสถ์

    “บ้าบิ่นเกินไปแล้ว!  ไม่มีปฏิมากรคนไหนยอมรับงานจุกจิกแบบนี้แน่!  เหลวไหลสิ้นดี!”

    “การปั้นเปลวเพลิงข้างละสีรอบหัวนมมันยากขนาดนั้นเชียว?  พวกเราเลือกจ้างคุณเพราะได้ยินว่าคุณเป็นปฏิมากรที่ยอดเยี่ยม  แต่กลับมีปัญหาในการปั้นเปลวเพลิงรอบหัวนม  สงสัยชื่อเสียงของคุณจะโด่งดังเกินฝีมือไปมาก”

    “คนทั่วไปอาจมองว่าง่าย  แต่ผู้เชี่ยวชาญต้องพูดเป็นเสียงเดียวกันว่ายากแน่นอน  ความต้องการที่พวกคุณระบุ  มันซับซ้อนขนาดต้องใช้เวลานานหลายสัปดาห์  เส้นตายที่คุณกำหนดไว้ไม่มีทางทำทันแน่!  เพราะมีผู้ว่าจ้างแบบพวกคุณที่เอาแต่กดค่าแรง  ปฏิมากรแบบพวกเราจึงต้องใช้ชีวิตอย่างยากลำบากมาตลอด!”

    “เดี๋ยวสิ  คุณกำลังพูดเรื่องอะไร?  ผมไม่ได้บังคับให้คุณอดอาหารหรือห้ามหายใจสักหน่อย  เส้นตายสามารถเลื่อนออกไปได้  ดังนั้นรบกวนช่วยทำให้เปลวเพลิงที่หัวนมเป็นจริงขึ้นมาด้วย”

    “800%”

    “...?”

    “โบนัสเพิ่มจากค่าแรงเดิมยังไงล่ะ!  ในเมื่อผู้ว่าจ้างเพิ่มงาน  ผลตอบแทนก็ต้องมากขึ้นตามไปด้วย”

    “120%”

    “หมายความว่ายังไง?  คุณรู้รึเปล่าว่าการทำหัวนมไฟลุกมันยากขนาดไหน?  800%!”

    “120%”

    “800!”

    “120!”

    “…” 

    ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน  แต่การเจรจาก็ไม่คืบหน้าแม้แต่น้อย

    บุคคลขี้งกทั้งสองได้พบคู่ปรับที่สมน้ำสมเนื้ออย่างน่าทึ่ง  

    แร็บบิทและปฏิมากรแสนหิวเงิน  ไม่มีใครยอมอ่อนข้อให้ใครแม้แต่ก้าวเดียว

    “600% ก็ได้”

    ลอเอลปรากฏตัวขณะคนทั้งสองกำลังโต้เถียงอย่างออกรส  

    ทว่า  ปฏิมากรกลับหัวรั้นดังคำร่ำรือ  เขาไม่คิดต่อรองใดทั้งสิ้น

    “799%”

    “…700%”

    “798!  ฉันไม่ลดมากกว่านี้อีกแล้ว!  ตั้ง 2% เชียวนะ! ไม่ใช่ 1%  ฉันจะไม่ทำงานต่อจนกว่าพวกคุณจะยอมรับข้อเสนอนี้”

    “เฮ่อ…”

    ทำไมถึงมีแต่พวกน่ารำคาญเต็มไปหมด?  ลอเอลปวดเศียรเวียนเกล้ามาหลายวันกับการต้องบริหารคนสร้างโบสถ์  

    ท้ายที่สุด  เขาพยักหน้า

    “ตกลง  ฉันจะจ่ายโบนัสค่าแรงเพิ่มจากเดิม 798%”

    “ต้องอย่างนี้สิ  ฮี่ฮี่!  ขอบคุณมาก  อันที่จริง  ฉันสั่งวัสดุสำหรับปั้นเทวรูปไว้แล้ว  แต่จะสั่งเพิ่มให้เป็นกรณีพิเศษสำหรับลูกค้าชั้นเยี่ยมแบบพวกคุณ”

    “…”

    เจ้าเล่ห์ชะมัด

    ลอเอลถึงกับหัวปวดเมื่อเห็นได้เต็มสองตาว่า  ปฏิมากรอัจฉริยะรายนี้หิวเงินยิ่งกว่าในข่าวลือมาก

    แต่ความนึกเสียดายคงอยู่เพียงไม่นาน

    ลอเอลต้องเปลี่ยนความคิดทันทีเมื่อได้เห็นชายคนนี้ลงมือรังสรรค์ผลงานสุดน่าทึ่ง

    ลวดลายที่เกิดขึ้นจากการตวัดปลายนิ้วอย่างปราณีตบรรจง  เทวรูปเฮ็กเซเทียถูกขึ้นเค้าโครงได้เสมือนจริงเกินความคาดหมาย

    ‘เก่งกว่าในข่าวลือเสียอีก…’

    ถึงจะงกไปบ้าง  แต่คุณภาพของผลงานกับคุ้มค่าแรงทุกบาททุกสตางค์แน่นอน

    เป็นความรู้สึกราวกับลอเอลได้เห็นกริดลงมือสร้างไอเท็ม

    เคร้ง!  เคร้ง!

    เสียงหนึ่งดังจากโรงเหล็กใหญ่  อีกเสียงดังจากเขตก่อสร้างโบสถ์ใหม่

    เสียงทุบค้อนอันหนักแน่นดังกังวาลไปทั่วนครหลวงไรนฮาร์ท

    ช่างตีเหล็กและปฏิมากรต่างสัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่ของกันและกัน

    พวกเขาเกิดความเคารพนับถืออีกฝ่าย

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 3 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,278

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous