จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 715



    เมืองแวมไพร์มีทั้งหมด 15 แห่ง
    กิลด์โอเวอร์เกียร์จัดการไปแล้วตั้งแต่ลำดับ 10 ถึง 15

    “บอสผู้ปกครองเมืองจะเป็นแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์หรือไม่ก็แวมไพร์ทายาท ทุกคนคงเคยพบ
แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์มาบ้างแล้วใช่ไหม?”

    ณ ทางเข้าเมืองแวมไพร์ลำดับเก้า
    ลอเอลอธิบายอย่างคร่าวขณะที่ทุกคนกำลังนั่งพักผ่อน

    “แวมไพร์ทายาทคือบอสพิเศษระดับสูง เมื่อถูกฆ่าไปหนหนึ่ง พวกมันจะไม่เกิดใหม่
แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ตนอื่นจะถูกมอบหน้าที่ผู้ปกครองเมืองแทน”

    คริสพยักหน้า

    “นับตั้งแต่กลายเป็นเจ้าเมืองเรย์ดัน ฉันล่าบอสแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ไปแล้ว 53 ครั้ง พวก
มันล้วนเป็นบอสที่แข็งแกร่งมาก”

    “53 ครั้ง...? นายเคลียร์เมืองแวมไพร์มากถึง 53 ครั้งภายในระยะเวลาเพียงสามเดือนเนี่ย
นะ?”

    ป็อนถึงกับทึ่ง
    เขาเองก็ทราบดี เมืองแวมไพร์นั้นเต็มไปด้วยมอนสเตอร์แข็งแกร่งมากเพียงใด
    หากไม่มีกริดร่วมทาง ปาร์ตี้เหล่าขุนพลโอเวอร์เกียร์จะใช้เวลานานถึงสามวันในการเคลียร์
เมืองแวมไพร์แต่ละแห่ง
    นี่อยู่ในเงื่อนไขที่สมาชิกปาร์ตี้ประกอบด้วยแรงเกอร์แถวหน้าหลายสิบคน

    คริสตอบกลับอย่างถ่อมตัว
    “ต้องขอบคุณเหล่าเจ็ดกัปตันของฉัน”

    เจ็ดกัปตันแห่งกิลด์ไจแอนต์
    ทั้งหมดล้วนเป็นแรงเกอร์พรสวรรค์สูง โดยเฉพาะนักดาบอันดับหนึ่งอย่างเซอร์คาน
    ระดับฝีมือไม่เป็นรองขุนพลเซดากาห์เลยสักนิด

    ‘หากทุกคนอยู่ในปาร์ตี้เดียวกัน รวมถึงตัวคริส การเคลียร์เมืองแวมไพร์ก็ง่ายเหมือนปอก
กล้วย...’
    ป็อนครึ่นคิดพร้อมพยักหน้า

    “คริส...ไม่ใช่ว่านายลุยเมืองแวมไพร์คนเดียวรึไง ฉันเห็นกับตา?”

    “...”

    ผู้ที่เอ่ยปากถามคือกริด
    ป็อนถึงกับทึ่ง

    อะแฮ่ม!
    คริสกระแอมพร้อมรีบอธิบาย
    “วันนั้นฉันอยากทดสอบตัวเอง ก็เลยฝึกลุยคนเดียวดู แต่ก่อนหน้านั้นมักมีเหล่ากัปตันร่วม
ทางไปด้วยเสมอ จนกระทั่งรู้จุดอ่อนของแวมไพร์อย่างชัดเจน”

    “พอที...นายเลิกถ่อมตัวได้แล้ว”
    ป็อนขัดคอดคริส

    “ช่องว่างระหว่างนายกับฉัน...ฉันจะทำให้มันลดลงหลังจากการเดินทางครั้งนี้!”

คริสคืออันดับหนึ่งของโลก
    ส่วนป็อนอยู่อันดับเจ็ด
    เขาไม่ได้มองว่าตัวเองด้อยกว่าคริสขนาดนั้น

    คำประกาศร้าวของป็อนได้กระตุกต่อมศักดิ์ศรีของคริสเล็กน้อย

    “...แล้วฉันจะรอดู”

    

คริสเริ่มตระหนักถึงพัฒนาการตนเองได้ในช่วงหลัง
    ก่อนหน้านี้ ภายในเกม L.T.S เขาไม่เคยเอาชนะจิสึกะ เรกัส หรือป็อนได้แม้แต่ครั้งเดียว
    แต่ปัจจุบัน ทุกสิ่งได้สลับที่

    ดวงตาของเรหัสพลันลุกโชนเมื่อนั่งฟังบทสนทนาของทั้งสอง
    “อยากเจอแวมไพร์ทายาทจัง...ต้องสนุกมากแน่”

    เรกัสคือชายผู้โหยหายศัตรูแสนแข็งแกร่งอยู่เสมอ!

    “...สนุกกะผีน่ะสิ! ขุมนรกล่ะไม่ว่า”
    แวนเนอร์ส่ายศีรษะ

    แวนเนอร์ย่อมกังวล เขาเคยเผชิญหน้ากับแวมไพร์ทายาทมาแล้ว ย่อมรู้ดีว่าเหตุการณ์ครั้ง
นั้นเป็นหายนะมากเพียใด

    “หากตอนนี้เอลฟิน·สโตนยังมีชีวิตอยู่ ความแข็งแกร่งของมันคงเทียบเท่าบีเลียล”

    มอนสเตอร์พิเศษเองก็เติบโตเช่นมนุษย์
    เหมือนกับที่ผู้เล่นซาทิสฟายเลเวลอัพ ทั้ง NPC พิเศษและบอสพิเศษล้วนถูกปรับเลเวลให้
เหนือกว่าค่าเฉลี่ยผู้เล่นหลายระดับ
    เมื่อย้อนนึกถึงเอลฟิน·สโตน ไม่แปลกที่แวนเนอร์จะคาดเดาว่า เอลฟิน·สโตนคงมีฝีมือไม่
ด้อยไปกว่าบีเบียลที่ปรากฏตัวเมื่อเดือนก่อน
    ลอเอลพยักหน้า
    “ที่นายพูดก็ดูมีเหตุผล การเผชิญหน้าแวมไพร์ทายาทหลังจากนี้จะไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป
แต่ว่า...”

    ฉึบ...
    ลอเอลกวาดสายตาไปยังสมาชิกทุกคนที่มารามตัวกัน

    ราชาวีรบุรุษ ราชาโอเวอร์เกียร์ ‘กริด’
    อันดับหนึ่งของโลก ‘คริส’
    เทพีแห่งคันธร ‘จิสึกะ’
    เทพสังหาร ‘เฟคเกอร์’
    อาซูร่าจุติ ‘ เรกัส’
    อัศวินพิสุทธิ์ ‘ป็อน’
    หัวล้าน ‘แวนเนอร์’
    นักรบโลหิต ‘แคทซ์’
    แข็งแกร่งอันดับหนึ่งแบบมีเงื่อนไข ‘ยูเฟอมิน่า’
    ดาบสังหาร ‘พีคซอร์ด’
    พาลาดิน ‘โทบัน’
    นักด่าพ่อล่อแม่ ‘ฮิวรอย’
    และอีกมากมาย

    
เหล่าบุคคลที่ถูกเรียกขานให้เป็นอัจฉริยะแห่งยุคกำลังผนึกกำลังเป็นหนึ่งเดียว
    แถมยังมีนักบุญหญิง ‘รูบี้’
    ผู้เล่นที่ครอบครองทักษะฮีลอันดับหนึ่งของเกมไว้กับตัว รวมถึงอัศวินแห่งนักบุญหญิง ‘เซ็กซี่
สคูลเกิร์ล’ ที่คอยปกป้องข้างกาย

    “ต่อให้พวกเราต้องสู้กับบีเลียลในตอนนี้ แต่ไม่มีสิ่งใดที่ต้องกังวล ถึงการมียูร่าอยู่ด้วยจะ
เป็นผลดีมากกว่าก็ตาม”

    “ยูร่า...”

    กริดไม่ได้พบหน้ายูร่านานหลายเดือนแล้ว
    ใบหน้าอันงดงามที่สามารถดึงดูดหัวใจกริดดุจดั่งยาเสพติด ในบางครั้ง เขาเกิดความรู้สึก
อยากพบเธออย่างประหลาด

    “ยูร่ายังไม่กลับจากนรกอีกหรือ...?”

    “ถูกต้อง ไม่มีใครติดต่อเธอได้ ก็อย่างที่นายรู้มิติของขุมนรกจะตัดขาดการเชื่อมต่อ
ทั้งหมด”
    “เธอจะกลับมาในสภาพแข็งแกร่งขนาดไหนกันนะ...”

    กริดฉีกยิ้ม

    “แต่เธอต้องกลับมาให้ทันงานแข่งนานชาติ”
    พีคชอร์ดแสดงสีหน้ากังวล

    หลังจากนั้นไม่นาน
    “ค่าเรี่ยวแรงพวกเราพร้อมแล้ว”

    นักบุญหญิง ‘รูบี้’ และอัศวินนักบุญหญิง ‘เซกซี่คลูเกิร์ล’ รายงานสภาพปัจจุบัน
    เลเวลของพวกเธอเพิ่ง 200 ตอนต้น ทำให้เกิดอาการเหนื่อยล้าหลังจากต้องเดินข้ามทะเล
ทรายเป็นเวลานาน

    “ตกลง”
    กริดพยักหน้าพร้อมกับลุกขึ้นยืน
    เขาเดินนำขบวนกลุ่มแรงเกอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดของโลก เป้าหมายปลายทางคือประตูมิติ
เมืองแวมไพร์ใต้ดิน

    “พวกเราคือกิลด์โอเวอร์เกียร์!!”

    “โอ้ส!!”

    “ลุยกันเลย!!”

    ทุกคนล้วนเป็นผู้เล่นที่ทระนงในศักดิ์ศรี
    แต่กลับไม่มีใครเลยที่รู้สึกตะขิดตะขวงใขเมื่อต้องเดินตามหลังกริด
    แม้กระทั่งคริส อันดับหนึ่งของโลก เขาก้าวตามกริดไปด้วยสีหน้าภาคภูมิ
    ทุกคนยกย่องให้กริดเป็นหนึ่ง ไม่มีใครโต้แย้งในเรื่องนี้

    แตกต่างจากสมัยอดีตโดยสิ้นเชิง

    ***

    เมืองแวมไพร์ลำดับเก้า

    “เมื่อไหร่เอิร์ลเครย์จะกลับมา?”

    “เขาคงไม่กลับมาแล้ว...”

“...”

    หนึ่งปีก่อน
    ผู้ปกครองเมืองแวมไพร์ลำดับเก้า แวมำพร์ทายาทชิโช·เบริอาเช่ ‘เอิร์ลเครย์’ ได้จากเมือง
ลำดับเก้าไปชั่วคราว
    มันกล่าวกับทุกคนว่า มันจะออกไปประชุมด่วนโดยใช้เวลา ‘เพียงไม่นาน’

    แต่หลังจากนั้น มันก็ไม่ได้กลับมายังเมืองลำดับเก้าอีกเลย
    แวมไพร์ประจำเมืองลำดับเก้าต่างพากันถอดใจไปแล้วครึ่งหนึ่ง
    ยิ่งแวมไพร์มีพลังมาก คำสาปเกียจคร้านก็ยิ่งรุนแรงหนักหน่วง
    แวมไพร์ประจำเมืองลำดับเก้าต่างรู้ดี เอิร์ลเครย์คงหลับในที่ประชุมและไม่ตื่นขึ้นมาอีกราว
สิบปี

    “จะเกิดอะไรขึ้นหากมนุษย์ที่สังหารเอิร์ลเอลฟิน·สโตนปรากฏตัวตอนนี้?”

    “หากเป็นเช่นนั้น”

    “พวกเราแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์จะออกไปจัดการเอง”

    “แวมไพร์”

    “เลือด”

    “บริสุทธิ์”

    แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ผู้พิทักษ์เมืองแวมไพร์ลำดับเก้าจำนวนสามตน พวกมันสลัดอาการ
ง่วงนอนพร้อมกับพยุงตัวขึ้นจากโลงศพ

    ซู่ววว—
    
กายาแวมไพร์แปรเปลี่ยนเป็นหมอกสีดำ กลุ่มหมอกพวยพุ่งพาดผ่านเมืองแวมไพร์ที่ไร้แสง
อาทิตย์
    จากนั้น

    “พวกมันอยู่นั่น!”

    “ไม่ได้กลิ่นเลือดมนุษย์มานานแค่ไหนแล้วนะ”

    “มื้อค้ำ! มื้อค่ำ! คิฮ่าฮ่าฮ่า!”

    เมื่อตรวจพบผู้บุกรุก แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์พลันคืนกลับร่างเนื้อ
    ดวงตาสีแดงก่ำกำลังก้มจ้องมองมนุษย์จากด้านบน ประหนึ่งพญาอินทรีจดจ้องเหยื่อ
    เหล่ามนุษย์น่าสมเพชที่กำลังถูกแวมไพร์หลายร้อยตนรายล้อม เป็นอื่นไปมิได้นอกจากเหยื่อ
อันโอชะ

    “แวมไพร์ตนใดที่จัดการมนุษย์ได้ก่อน มันผู้นั้นจะกลายเป็นผู้ปกครองเมืองคนใหม่!”

    แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ต่างแข่งกันเร่งความเร็วโฉบลงเบื้องล่าง
    รวดเร็วยิ่งกว่าพญาอินทรีตะครุบเหยื่อ
    มนุษย์ทั่วไปไม่มีทางมองตามความเร็วนี้ทันแน่

    ซู่วว!
    ฉึบ!

    ชิ้ง!

    แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์สามตนเริ่มเปิดฉากโจมตีสามรูปแบบ หนึ่งเวทมนตร์ หนึ่งกรงเล็บ
และหนึ่งศาสตราวุธ

    เหล่ามนุษย์คงหน้าทิ่มดินและจบชีวิตลงในพริบตาโดยไม่รู้ถึงสาเหตุการตาย...
    พวกมันทั้งสามล้วนคิดเช่นนี้

    ทว่า...

    ฉึกฉึกฉึกฉึกฉึกฉึก!

    ‘แค่ก...หือ?’

    ‘อั่ก...เอ๋?’

    ผู้ที่หน้าทิ่มดินโดยไม่รู้สึกตัวมิใช่ฝ่าหนุษย์ หากแต่เป็นพวกมันทั้งสาม
    แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ถูกมนุษย์ลอบโจมตีโดนไม่ทันตั้งตัวจนปีกหักเสียหลักกระแทกพื้น
รุนแรง

    ‘...ได้ยังไง?’

    วิชาอะไรกัน?
    แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ต่างเงยหน้าขึ้นมองผู้โจมตีด้วยความฉงน

    —!

    —!

    —!

    ประกายแสงสีขาวจากอาวุธ กำลังกระพริบวูบวาบอย่างเงียบงันไร้สุ้มเสียงท่ามกลางความ
มืดมิด
    แผ่นหลังของแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ต่างถูกสลกด้วยแผลฉกรรจ์ในพริบตา

    เทพสังหาร ‘เฟคเกอร์’
    แม้จะเป็นผู้เล่นคลาสธรรมดา แต่ความว่องไวของเขาก็เหนือกว่าผู้เล่นคลาสพิเศษไปมาก
กระทั่งผู้เล่นเกรดดวงอาทิตย์อย่างแบล็คก็มิใช่คู่ต่อสู้
    ประสิทธิภาพของคลาสนักลอบสังหารถูกรีดเร้นจนหยดสุดท้ายด้วยฝีมือควบคุมสุดน่าทึ่ง

    “อ๊ากกก!”

    “แค่ก...!”

    พวกมันเริ่มเจ็บแปลบที่ลำคอ
    เมื่อตระหนักถึงความจริงอันน่าสะพรึงกลัว แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์เริ่มส่งเสียงกรีดร้องในยาม
ที่สายเกินแก้
    วินาทีที่รับรู้ถึงตัวตนนักลอบสังหาร ทักษะอันทรงพลังของนักลอบสังหารก็ถูกปลดปล่อยใน
ระยะประชิดอย่างหมดทางหลบเลี่ยง

    ฉัวะฉัวะฉัวะ!

    ชายผู้มีสายตาแสนเย็นชาได้ปรากฏกายท่ามกลางความมืดมิด
    สีหน้าปราศจากความหวั่นวิตกโดยสิ้นเชิง แม้จะกำลังเผชิญหน้ากับแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์
สามตนพร้อมกันก็ตาม
    สิ่งนี้ระคายเคืองศักดิ์ศรีของพวกมันอย่างหนัก

    “แกกล้าดียังไง!”

    “ไอ้มนุษย์บัดซบ!”

    “ตายซะ!”

    
เมื่อถูกลอบสังหารทีเผลอจนได้รับบาดเจ็บหนัก ความเดือดดาลจึงปะทุอย่างฉับพลัน
    แรงอาฆาตถูกแฝงในทุกการโจมตีอย่างเต็มเปี่ยม

    ซู่วววว—

    เวทมนตร์ทรงพลังสามสายพุ่งใส่เฟคเกอร์อย่างแม่นยำ
    พวกมันทั้งสามคิดรุมยำเฟคเกอร์ให้เรียบร้อยเป็นอันดับแรก จากนั้นค่อยหักกลับไปกระทืบ
กลุ่มมนุษย์ที่อยู่ด้านหลัง ซึ่งกำลังจัดการเหล่าแวมไพร์ของเมือง

    แต่สิ่งที่พวกมันหวังไว้ก็ไม่เกิดขึ้น
    นักลอบสังหารตรงหน้ารวดเร็วจนเวทมนตร์กว่า 70% พลาดเป้า

    “วิชาดาบแพ็กม่า”
    แรงกดดันปริศนาพลันปรากฏจากด้านหลังโดนไม่ทันให้พวกมันตั้งตัว เป็นจิตสังหารที่รุนแรง
จนสามแวมไพร์ต่างพาหวนกันนึกถึงเอิร์ลเครย์

    “คลื่นทำลายล้างร่ายรำสังหาร”

    ฉึกฉึก

    ฉึกฉึกฉึก—

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม—

    “แค่...ก!”

    “อ๊ากกก!”

    “อั่ก!”

    แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์
    หากไม่นับรวมแวมไพร์ทายาท พวกมันคือแวมไพร์ที่แข็งแกร่งเป็นลำดับแถวหน้า
    ปัจจุบัน พวกมันถอดความโอหังทิ้งพร้อมกับกรีดร้องอย่างเจ็บปวด
    บาดแผลที่เกิดขึ้นส่งผลให้ใบหน้าบิดเบี้ยวรุนแรง

    ‘ไอ้มนุษย์บัดซบ...!’

    ‘พวกมันวางแผนดักรอตั้งแต่แรกแล้ว!’

    หลังจาเผชิญหน้ากับนักลอบสังหาร ถัดมาก็เป็นการโจมตีที่น่าสะพรึงกลัว

    เหตุใดมนุษย์ถึงเจ้าเล่ห์นัก
    ขณะพวกมันกำลังฟื้นฟูจากอาการบาดเจ็บด้วยเทคนิคพิเศษของเผ่าพันธุ์

    “พ่อแม่พวกแกเป็นตัวสล็อต! พวกแกขี้เกียจจนไม่ยอมกินข้าว! เอาแต่นอนกินบ้านกินเมือง
ไม่ทำมาหากิน!”
    “อะไรนะ...?”

    ใครบางคนตะโกนความจริงอันน่าเจ็บใจที่พวกมันมิอาจปฏิเสธ ขณะเดียวกัน พลังป้องกัน
กลับลดลงอย่างน่าประหลาด
    ในตอนนี้เอง

    “ดาบพันชั่ง!”

    “หอกแม่เหล็กไฟฟ้า!”

    “โบยบิน!”

    “ซักดาบ·สังหารหมู่!”

    เป็นการผนึกกำลังของสุดยอดทักษะไม้ตายจากเหล่าขุนพลโอเวอร์เกียร์

    “อ๊ากกก!”

    เมืองแวมไพร์ลำดับเก้าถูกยึดครองด้วยระยะเวลาเพียงสองชั่วโมงเท่านั้น

[ ปาร์ตี้ ‘ล่าไอเท็มดรอป’ เคลียร์เมืองแวมไพร์ลำดับเก้าสำเร็จ! ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ ‘กริด’ ได้รับไอเท็ม ‘แหวนแวมไพร์ระดับกลาง’ ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ ‘กริด’ ได้รับไอเท็ม ‘โอสถพละกำลัง’ ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ ‘กริด’ ได้รับไอเท็ม ‘หินเสริมแกร่งอาวุธ’ จำนวน 21 ก้อน ]


[สมาชิกปาร์ตี้ ‘รูบี้’ เลเวลอัพ ]
[สมาชิกปาร์ตี้ ‘เซ็กซี่สคูลเกิร์ล’ เลเวลอัพ ]

    “...ฉันไม่ต้องทำอะไรเลยสินะ”

    โทบัน แวนเวอร์ และเหล่าตัวแทงค์ทุกคนต่างกำลังแสดงสีหน้าผิดหวัง
    ฝูงแวมไพร์จบชีวิตลงอย่างน่าอนาถโดยที่พวกเขาไม่ต้องออกแรงแม้แต่ปลายนิ้ว
    เพียงแค่ยืนมองก็ได้รับค่าประสบการ์มหาศาล เหมือนกับอ้าปากรอคนมาห้อนอาหารให้

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร - เสาร์
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,159
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

Comments

  1. ฉายาแวนเนอร์กับฮิวรอยโครตน่าสงสาร55555555

    ReplyDelete
  2. บราฮัมบทหายงะ ไม่มีใครพูดถึงเลย

    ReplyDelete
    Replies
    1. ดวงวิญญาณออกจากร่างกริดไปแล้ว แล้วก็หายไปไหนไม่รู้

      Delete
    2. บราฮัมน่าจะอยู่ที่สุสานดาบ เพราะร่างเนื้อน่าจะอยู่ที่นั่น แต่จะได้คืนชีพรึป่าวไม่รู้ ขนาดแอ็กนัสยังหาร่างเนื้อบราฮัมไม่เจอ

      Delete

Post a Comment

recent post


♥ All Chapters ♥
ออกทุกเย็น
ช่วงเวลา 18.00 - 24.00