จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 713

ชื่อ : ฮาอิล
เลเวล : 271
ตำแหน่ง : ทหาร
พละกำลัง : 1,090/1,700
ความอดทน : 1,047/1,700
ความว่องไว : 600/1,000
สติปัญญา : 306/800
รายการทักษะ :
ชำนาญดาบขั้นกลาง Lv.1 
ชำนาญหอกขั้นกลาง Lv.1
ชำนาญธนูขั้นต้น Lv.7
ชำนาญโล่ชั้นต้น Lv.7
ชำนาญขี่ม้าขั้นต้น Lv.3
ชำนาญว่ายน้ำ Lv.1
คุณสมบัติพิเศษ :
ปรับตัวเข้ากับภูมิประเทศ
ปรับตัวเข้ากับสภาพอากาศ
เพิ่มค่าประสบการณ์ที่ได้รับ
ฟื้นฟูทรัพยากรทั้งหมดเมื่อเลเวลอัพ
ปรับตัวเข้ากับอาการผิดปรกติ
ขวัญกำลังใจลดลงยากกว่าปรกติ 
สถานะ :
ตึงเครียด (เราถูกฝ่าบาทอาเรสทอดทิ้ง...เราทำอะไรผิดงั้นหรือ?)

ชื่อ : คาน
เลเวล : 275
ตำแหน่ง : ทหาร
พละกำลัง : 1,290/1,400
ความอดทน : 1,347/1,500
ความว่องไว : 810/1,100
สติปัญญา : 106/500
รายการทักษะ :
ชำนาญดาบขั้นกลาง Lv.2
ชำนาญหอกขั้นกลาง Lv.2
ชำนาญธนูขั้นต้น Lv.9
ชำนาญโล่ชั้นต้น Lv.9
ชำนาญขี่ม้าขั้นต้น Lv.5
ชำนาญว่ายน้ำ Lv.1
คุณสมบัติพิเศษ :
ปรับตัวเข้ากับภูมิประเทศ
ปรับตัวเข้ากับสภาพอากาศ
เพิ่มค่าประสบการณ์ที่ได้รับ
ฟื้นฟูทรัพยากรทั้งหมดเมื่อเลเวลอัพ
ปรับตัวเข้ากับอาการผิดปรกติ
ขวัญกำลังใจลดลงยากกว่าปรกติ 
สถานะ :
สับสน (การได้รับใช้ราชาโอเวอร์เกียร์ผู้โด่งดังก็ไม่ใช่เรื่องแย่นัก...แต่เราเป็นห่วงครอบครัวที่บ้าน)    

    ‘...บ้าน่า’

    ระหว่างเดินทางกลับอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  กริดต้องทึ่งเมื่อเขาสำรวจทหารทั้ง 500 นาย
ด้วย ‘ดาบกษัตริย์’ 
    ชายหนุ่มตกตะลึงในพรสวรรค์อันยอดเยี่ยมของเหล่าทหารงั้นหรือ?
    ไม่เลยสักนิด

    พรสวรรค์ของ NPC จะวัดจากค่าสถานะสูงสุดและทักษพิเศษที่ติดตัว
    ในมุมมองกริด  ทหารทั้ง 500 นายมีพรสวรรค์เพียงระดับทั่วไป

    แต่นั่นคือจุดที่น่าทึ่งที่สุด

    ‘เกณฑ์ชาวบ้านธรรมดาให้กลายเป็นปีศาจในระดับนี้...’

    โดยทั่วไป  ยิ่ง NPC มีพรสรรค์สูง  พวกเขาก็ยิ่งพัฒนาทักษะได้ไว

    ทหารเลวธรรมดาจะมีพัฒนาของทักษะในระดับเชื่องช้า
    แต่ทหารทั้ง 500 นายที่อาเรสมอบให้กริด  ทั้งหมดล้วนมีทักษะในระดับสูง  ทั้งที่แต่ละคน
ไร้พรสวรรค์โดยสิ้นเชิง

    ยิ่งไปกว่านั้น  คุณสมบัติพิเศษที่ถูกบรรจุลงไป...
เข้าขั้นทำลายสมดุลซาทิสฟาย

    ‘โดยเฉพาะการฟื้นฟูทรัพยากรทุกชนิดเมื่อเลเวลอัพ  นี่คือสาเหตุที่กองทัพชองอาเรสเปรียบดั่งสัตว์ป่าหิวกระหายในยามสงคราม’

    คุณสมบัติพิเศษมิใช่สิ่งที่จะบรรจุลงไปในตัวทหารได้ง่าย
    
    ยกตัวอย่างเช่น  สาเหตุที่ทหารของเรย์ดันมีคุณสมบัติพิเศษ ‘ต่อสู้ในพื้นผิวทะเลทรายได้ดี’ 
และ ‘ต่อสู้ในทุ่งข้าวได้ดี’  เพราะพวกเขาล้วนถูกฝึกในสภาพแวดล้อมเช่นนั้น
    
    ทหารโอเวอร์เกียร์ฝึกหนักเช้าเย็นด้วยตารางสุดโหดของอัสโมเฟลสลับปิอาโร่  แต่กลับยังมี
คุณสมบัติพิเศษด้อยกว่าทหารของวัลฮัลล่าที่แทบไม่ได้ผ่านการฝึก

    ฟื้นฟูทรัพยากรทุกชนิดเมื่อเลเวลอัพ…
    กริดไม่รู้เลยว่า  คุณสมบัติสุดโกงเช่นนี้สามารถบรรจุลงทหารด้วยวิธีใด

    ‘ทักษะเสริมแกร่งทหารกล้าของอาเรสน่ากลัวเกินไปแล้ว...’

    เพียงกริดนึกภาพตาม
    ฉากสงครามที่อาเรสนำกองทัพปีศาจจำนวนหนึ่งล้านนายเข้าร่วมสมรภูมิ

    ‘...หายนะอย่างแท้จริง’

    กริดไม่ต้องการเป็นศัตรูกับชาบที่ชื่ออาเรส

    แต่หากต้องเป็นปรปักษ์กันในสักวัน…
    
    ‘เราต้องทำลายวัลฮัลล่าก่อนที่พวกเขาจะเติบโตไปมากกว่านี้...’

    กริดมั่นใจมาก
    ทั้งตน  อัสโมเฟล  ชักสเล่ย์  มาซง  ปิอาโร่  รวมถึงขุนพลโอเวอร์เกียร์
    หากทุกคนทำสงครามกับวัลฮัลล่าโดยมีเฟคเกอร์และคาซิมคอยลอบโจมตีขณะเกิดความ
วุ่นวาย  อาณาจักรวัลฮัลล่าไม่มีทางรับมือการรุกรานจากโอเวอร์เกียร์ไหว 

    แต่หากทำเช่นนั้น...

    ‘จะเกิดความเสียหายต่ออาณาจักรโอเวอร์เกียร์อย่างใหญ่หลวง  ไม่การันตีว่า NPC ทุกคน
จะรอดชีวิตกลับมา  และนั่นจะกลายเป็นช่องว่างให้จักรวรรดิเล่นงาน’

    และหลังจากนั้นไม่นาน
จะถึงคราวล่มสลายของจริง

    ‘แต่ถึงยังไง เราไม่ต้องการเป็นศัตรูกับอาเรสตั้งแต่แรก...’

    
กริดชื่นชอบอาเรสไม่น้อย
    จะมีสักกี่คนในโลกที่รังเกียจนิสัยตรงไปตรงมาและโผงผางของชายคนนี้?

    ‘...แถมเขายังมีว่าที่ผู้สืบทอดราชาไร้พ่ายอยู่ข้างกาย’

    โอเอซิส
    ชายผู้นำฝักดาบเก่าโทรมมามอบให้ตน

    กริดพลันย้อนนึกถึงโอเอซิส

    ‘นายอย่าเพิ่งหมดหวัง...’

    ในตอนแรก  กริดเองก็สับสนไม่น้อยเมื่อชายแปลกหน้าเดินเข้ามาหาพร้อมกับมอบฝักดาบ
เก่าให้ตน
    แต่เมื่อกริดใช้ทักษะตรวจสอบ  เขาก็ได้พบ
ความจริง  กริดทั้งโมโหและสงสารโอเอซิสในเวลาเดียวกัน

[ ฝักดาบเก่าของราชาไร้พ่าย ]
★ ไอเท็มภารกิจ:★
    ฝักดาบเก่าที่ราชาไร้พ่ายเคยใช้งานสมัยยังมีชีวิต
    จิตวิญญาณอันแน่วแน่ส่วนหนึ่งของราชาไร้พ่ายยังคงตกค้างอยู่
เงื่อนไขการใช้งาน : ผู้เล่น
    
    
หลังจากใช้ไอเท็มนี้เปลี่ยนคลาสของตัวเองชั่วคราว  ผู้เล่นจะไม่สามารถตายได้
แม้แต่ครั้งเดียว  ไม่อย่างนั้นจะถือว่าภารกิจล้มเหลว
    ไอเท็มภารกิจที่เกี่ยวพันกับราชาไร้พ่ายโดยตรง

    กริดรู้ถึงตัวตนของโอเอซิสได้ทันที
    เขาเองก็ได้ยินข่าวลือผู้สืบทอดราชาไร้พ่ายมาบ้าง
    ไม่สิ  หมอนี่ยังเป็นเพียง ‘ว่าที่’

    ‘โอกาสล้ำค่าที่นายไขว่คว้าด้วยตัวเอง  อย่าคิดยกให้ใครง่ายดายเช่นนี้...’

    เหตุใดโอเอซิสถึงยอมยกฝักดาบแสนสำคัญให้กริด?  
    เขาพอจะเดาได้

    ‘หมอนั่นคงเหนื่อยแล้ว’
    
    ความท้อแท้ได้ปรากฏทั้งในแววตาและสีหน้าหน้าของโอเอซิส
    ชายคนนี้ปราศจากความมั่นใจโดยสิ้นเชิง  เหมือนกับกริดในอดีต

    ‘เราเองก็เคยเป็นไอ้บ้าที่พูดคนเดียวต่อหน้าคนอื่น...’

    ใช่แล้ว

    ‘เคยเป็น...’

    เงาสะท้อนของตัวเองในอดีตกำลังฉายซ้อนทับโอเอซิสอย่างชัดเจน
    ด้วยเหตุนี้  กริดทั้งเห็นใจและไม่ชอบหน้าโอเอซิสในเวลาเดียวกัน
  
    เขาย่อมเกลียดตัวเองในอดีต

    ‘แม้ตอนนี้  ภารกิจอาจยากเกินเอื้อมจนนายท้อแท้และอยากหนีให้ไกล  แต่อย่ายอมแพ้เด็ด
ขาด...จงยืดหยัดสู้กับมันจนชนะ’

    หากตัดอารมณ์ส่วนตัวออกไป  
    กริดผู้โลภมากยังต้องการฝักดาบเก่าของราชาไร้พ่ายอยู่หรือไม่?
    คำตอบคือไม่…

    กริดและพวกพ้องทุกคนล้วนไม่หวาดกลัวความล้มเหลว  ความพ่ายแพ้จะเป็นประตูบานที่
นำไปสู่การพัฒนา
    รอบตัวกริดไม่มีบุคคลที่เหมาะสมจะครอบครองฝักดาบเก่าแม้แต่คนเดียว
ไม่ที่ใครที่พ่ายแพ้ 0 ครั้ง
    
    ‘ยิ่งไปกว่านั้น...ของฟรีย่อมไม่มีในโลก  หากเรารับฝักดาบมา  เราก็ต้องมอบบางสิ่ง
ตอบแทนให้เขา’

    แต่ตอนนี้  กริดมีสิ่งสำคัญยิ่งกว่าโอเอซิส
เขาต้องรีบสลายความตึงเครียดภายในใจทหารทั้ง 500 นายเบื้องหน้า

    ชายหนุ่มตะโกน

    “พวกนายไม่ต้องเป็นกังวลกับครอบครัวที่วัลฮัลล่า  ในนามราชาโอเวอร์เกียร์  ฉันจะย้าย
ครอบครัวทุกคนมาอยู่ที่อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ให้เอง!”

    แน่นอน  อาเรสต้องยอมร่วมมือแน่
    
    เหล่าทหารต่างพากันขนลุกเมื่อได้เห็นใบหน้าที่แสนองอาจของผู้นำคนใหม่
    
    ‘ไม่น่าเชื่อ...พวกเรายังไม่ทันกล่าวสิ่งใด  แต่ฝ่าบาทกลับเล็งเห็นถึงความกังวลและจัดการแก้ไขปัญหาทันที...’

    ‘สุดยอด...สมกับเป็นราชาโอเวอร์เกียร์ผู้โด่งดัง’

    กริดใช้พลังของไอเท็มซื้อใจทหารกล้า

    ***

    “อะไรนะ...?”

    กองทัพห้าหมื่นถูกฆ่าเรียบ  อัศวินสีชาดจำนวนมากจบชีวิต  และไคล์สูญเสียแขนซ้าย
    จักรพรรดิฮวนเดอร์พลันฉุนขาดเมื่อได้รับรายงานสงคราม
    
    มันมิได้แยแสอัศวินสีชาดหรือทหารเลวมากนัก  คนเหล่านั้นสามารถหามาทดแทนได้ทุกเมื่อ
    แต่ปัญญาคืออาการบาดเจ็บของไคล์

    ด้วยเหตุนี้ ฮวนเดอร์จึงมิอาจผลักภาระความผิดให้อัศวินสีชาดได้  และหากปล่อยไว้โดยไม่
กระทำสิ่งใด  ชื่อเสียงของห้าเสาหลักก็จะถูกดูสั่นคลอนอย่างหนัก
    
    ฮวนเดอร์ล้มเหลวในการครอบครองผลลัพธ์ที่มันต้องการ
    แถมสถานการณ์ยิ่งแย่ลงกว่าเก่า
    
    “ไคล์…!  เจ้านี่มัน!!  เราอุตส่าห์เชื่อใจเจ้า!”

    ซู่วว—

    ปราณลึกลับที่มีครอบครองเฉพาะสายเลือดราชวงศ์ซาฮารัน  บัดนี้กำลังอัดแน่นไปทั่วทุกอนู
ท้องพระโรงใหญ่วังหลวง
    ในยามที่ฮวนเดอร์เดือดดาลถึงขีดสุด  ท้องพระโรงจะสั่นสะเทือนรุนแรงประหนึ่งแผ่นดิน
ไหว
    
    สีหน้าของไคล์พลันขาวซีด
    
    “กระหม่อมสมควรตาย...”

    ไคล์ไม่เงยหน้า
    มันก้มหน้ารอรับโทษตายแต่โดยดี
    แผนขององค์จักรพรรดิต้องพังไม่เป็นท่าเพราะตน  แถมชื่อเสียงของห้าเสาหลักยังมัวหมอง

    แต่เพียงไม่นาน  ฮวนเดอร์กลับสงบอารมณ์ลงอย่างน่าประหลาด
    ไม่ว่าจะโมโหสักเพียงใด  แต่มันก็ไม่โง่ถึงขนาดมอบโทษตายแก่บุคคลสำคัญของจักรวรรดิ
    
    “ไปสำนึกผิดซะ…!  อย่ามาให้เราเห็นหน้าจนกว่าจะมีคำสั่งเรียก!!”

    “...ฝ่าบาทไว้ชีวิตกระหม่อมหรือ?”
    
    “อย่าเพิ่งได้ใจไป!!  เราไว้ชีวิตเจ้าเพราะมีเหตุจำเป็นเท่านั้น!”

    “...กระหม่อมซาบซึ้งยิ่งนัก”

    ไคล์หมอบกราบอีกครั้งพร้อมกับเดินออกจากท้องพระโรงใหญ่
    
    เมื่ออยู่ตามลำพัง  ร่างกายของฮวนเดอร์เริ่มสั่นระริก
    
    “ผู้สืบทอดราชาไร้พ่าย!!”

    ทำลายอัศวินสีชาดไปครึ่งหนึ่ง  แถมยังตัดแขนไคล์ด้วยเวทมนตร์…?
    ตรงกันข้ามจากรายงานสงครามกบฏลูบาน่าโดยสิ้นเชิง

    ‘ใช้เวทมนตร์ได้ยังไง…?’

    เวทมนตร์คือขอบเขตเดียวที่ราชาไร้พ่ายก้าวไปไม่ถึง
    
    ฮวนเดอร์เริ่มหน้าถอดสี

    “อย่าบอกนะว่า...ผู้สืบทอดราชาไร้พ่ายจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าราชาไร้พ่ายในอดีต...”

    ***

    ผู้เล่นส่วนมากทราบดีกว่า  ทวีปตะวันออกจะมีเนื้อหาในระดับสูงกว่าทวีปตะวันตก
    จึงไม่แปลกที่ชาวทวีปตะวันออกซึ่งกริดนำติดตัวกลับมาด้วย  จะทำหน้าที่ได้มีประสิทธิภาพ
มากกว่าชาวตะวันตกซึ่งเป็นพลเมืองเดิม

    แตกต่างกันตั้งแต่พื้นฐาน  เลเวลของชาวเมืองตะวันออกล้วนสูงกว่าหลายระดับ  และทักษะ
ความถนัดในแต่ละด้านก็มีเทคนิคเจริญก้าวหน้ากว่ามาก
    ตัวอย่างชัดเจนคงหนีไม่พ้นหัวหน้าช่างตีเหล็กทั้งสี่จากแพงเจีย  หน่วยฟินิกซ์แดง  ซูเอ  
และฮานซอกบง
    
    แต่มีคนหนึ่งที่พิเศษกว่าใคร

    “ถึงเวลารดน้ำต้นไม้แล้ว...ต้องเร่งมือ!”

    “ไม่ต้องห่วง  หยางเฟยจัดการรดเสร็จแล้ว”

    “แย่ล่ะสิ!  อาหารว่างขององค์ชายลอร์ดยังเตรียมไม่เสร็จ!”

    “ไม่ต้องห่วง  ฉันเตรียมพายทำมือของหยางเฟยให้องค์ชายทานแล้ว”

    “แย่แล้ว!  พรุ่งนี้เป็นวันทำความสะอาด!  แต่พวกเรามีอุปกรณ์ไม่เพียงพอ!”

    “ไม่ต้องห่วง  หยางเฟยจัดหามาให้ครบแล้ว”

    “เซอร์ชักสเลย์  องค์รักษ์ส่วนตัวขององค์ชายลอร์ดขอลาพักร้อนเนื่องจากอาการปวดหลัง  
ต้องเรียกจู๊ดมาทำหน้าที่แทนโดยด่วน!”

    “ไม่จำเป็น  เซอร์ชักสเล่ย์ขอถอนคำร้องลาพักร้อนไปแล้ว  อาการปวดหลังหายเป็นปลิดทิ้ง
หลังจากหยางเฟยนวดให้”
    
    “หยางเฟย...”

    “หยางเฟย...”

    สาวใช้ปีศาจ!
    นั่นคือฉายาที่ทุกคนตั้งให้

    แถมหยางเฟยยังซึมซับเทคนิคมือมารของกริดมาบางส่วน...

    
เธอคือสาวใช้ที่เก่งฉกาจในทุกด้านอย่างน่าทึง
    สิ่งนี้เกิดขึ้นได้เพราะหยางเฟยมีหน้าที่เลียงดูพี่น้องทุกคนในบ้าน
    หยางเฟยสามารถแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้ทุกสถานการณ์  
ปัจจุบัน  เธอดำรงตำแหน่งเป็นสาวใช้ระดับสูงแห่งวังหลวงโอเวอร์เกียร์
    
    จากสามัญชนสู่สาวใช้ระดับสูงแห่งวังหลวง

    ‘เราต้องทำงานให้หนักกว่านี้!’

    หยางเฟยมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า
    การได้แสดงฝีมือคือสิ่งที่หยางเฟยใฝ่ฝันมาโดยตลอด  เธอไม่มีโอกาสได้ทำสิ่งเหล่านี้เลยสัก
ครั้งสมัยอยู่ร้านไอดาน
    วังหลวงโอเวอร์เกียร์จึงเป็นราวกับสวรรค์ของหยางเฟย

    “หากเราทำงานให้หนักขึ้น...สักวันฝ่าบาทกริดก็จะ...”

    “ท่านพ่อจะทำสิ่งใดงั้นหรือ?”

    “แอบมาหาดิฉันในยามวิกาลเหมือนที่เคยทำ...”

    “ยามวิกาล?”

    “เพื่อนวด...กรี๊ดดดดดด!”

    หยางเฟยมีใบหน้าแดงก่ำพร้อมกับเล่าในสิ่งที่คิดโดยไม่รู้ตัว
    แต่เมื่อตระหนักถึงสถานการณ์รอบข้าง  เธอจึงกรีดร้องออกมาสุดเสียง
    
    ต้นตอทั้งหมดเกิดจากเด็กชายวัยห้าขวบที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้า
    เส้นผมสีดำขลับ  จมูกโด่งเป็นสันเหมือนกับบิดา
    ส่วนนัยน์ตาสีฟ้าครามอันงดงามก็ได้แม่    
    
    สายตาลุ่มลึกอบอุ่น
    ใบหน้าทรงไข่เรียวโค้งสมบูรณ์แบบ
    พื้นฐานความงดงามจากผู้เป็นแม่  และสืบทอดเอาแต่ส่วนที่ดีมากจากผู้เป็นพ่อ

    “อ—องค์ชายลอร์ด…!”

    ใช่แล้ว
    เด็กชายที่กำลังแสยะยิ้มด้วยดวงตาเปล่งประกายตรงหน้าหยางเฟย
    เป็นใครอื่นไม่ได้นอกจากลอร์ด

    เฉกเช่นทุกครั้ง  ลอร์ดเนื้อตัวมอมแมมเปื้อนฝุ่นกลับเข้าวังหลวง

    ยากเกินกว่าจะให้เชื่อลง ว่านี่คือองค์ชายลำดับหนึ่งแห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์
    
    
แต่ย่อมช่วยไม่ได้  สภาพสุดโทรมเกิดจากการทำนาในช่วงเช้า  ฝึกฝนศิลปการต่อสู้ในช่วง
บ่าย  และศึกษาด้านวิชาการในช่วงเย็น
    
    “สวัสดีพี่หยางเฟย”

    “...”

    เจิดจ้าดุจดั่งดวงตะวัน
    หยางเฟยถูกความงดงามของลอร์ดดึงดูดจนลืมหายใจไปชั่วขณะ
    ความงามสมบูรณ์แบบบนใบหน้าลอร์ด มิอาจหาจุดตำหนิเลย  กระทั่งหยางเฟยที่เป็น
หญิงยังต้องริษยา
    
    แถมยังเด็กน้อยอายุเพียงห้าขวบ
    
    ขณะหยางเฟยกำลังสั่นระริก  ลอร์ดเอ่ยปากถาม

    “ท่านพ่อนวดให้พี่หยางเฟยทุกคืนเลยหรือ?  ท่านพ่อเด็ดรึเปล่า?”

    “ม—ไม่ใช่เพคะ!  เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว  แถมยังเป็นเรื่องราวในอดีต  ฝ่าบาท
มิได้กระทำเช่นนั้นในช่วงหลายปีให้หลัง”

    แม้จะเป็นเพียงการนวดธรรมดาโดยไม่มีสิ่งใดแอบแฝง 
    แต่สำหรับหยางเฟย  ตัวตนของกริดถือเป็นสิ่งพิเศษสำหรับเธอ
    
    ด้วยเหตุนี้  หยางเฟยจึงรู้สึกผิดบาปในใจ  ไม่สามารถปฏิเสธออกมาอย่างแน่นหนัก

    ลอร์ดเริ่มแสยะยิ้มอย่างมีเลศนัย
    ความไร้เดียงสาเมื่อครู่ไม่มีอยู่อีกแล้ว
    
    สีหน้าของลอร์ดเหมือนกับตาเฒ่าเจ้าเล่ห์มากว่าเด็กชายวัยห้าขวบ

    “สอนผมนวดบ้างสิ  ผมจะได้เอาไปใช้นวดคนรัก”

    “...”

    “ผมสัญญาว่าจะไม่บอกเรื่องนี้กับท่านแม่...ตกลงไหม?  ตามนี้นะ!  พี่หยางเฟยมาที่ห้องผม
สิ”

    ลอร์ดอ้อนวอนด้วยใบหน้าใสซื่อบริสุทธิ์  ส่งผลให้หยางเฟยผู้ได้ชื่อว่าใจเย็นมากที่สุดภายใน
วัง  บัดนี้เริ่มเสียอาการอย่างหมดท่าต่อหน้าองค์ชายตัวน้อย
        
    ขณะลอร์ดกำลังพึงพอใจกับท่าทีของหยางเฟย  สุ้มเสียงหนึ่งได้ดังกระซิบที่ข้างหู
    
    “ฝ่าบาทกริดกลับมาแล้ว  องค์ชายลอร์ดรีบเปลี่ยนชุดเตรียมต้อนรับเร็วเข้า”

    เป็นคาซิม  ราชันย์แห่งเงาผู้เร้นกายอยู่บนเพดาน  
    นับตั้งแต่ถูกจักรวรรดิคุกคามหนักข้อ  คาซิมก็อุทิศตัวให้กับการปกป้องคุ้มกันลอร์ดตลอด  
เวลา เขาส่งต่อภารกิจหัวหน้าหน่วยเงาโอเวอร์เกียร์ให้เฟคเกอร์

    “ท่านพ่อ!”

    สีหน้าของลอร์ดพลันตื่นเต้นมีความสุขส
    เขาดีใจที่ได้พบบิดาอีกครั้ง  บุคคลที่ตนรักและเคารพมากที่สุดในโลก
    
    เมื่อเป็นเรื่องเกี่ยวกับบิดาของตน  ลอร์ดจะกลับกลายเป็นเด็กวัยห้าขวบอีกครั้ง

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร - เสาร์

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,157

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous