จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 712



[ ดวงวิญญาณบราฮัมออกจากร่างท่าน ]

    เพื่อนรักที่สร้างความทรงจำมากมายไว้ด้วยกัน  แต่การจากลาของเขากลับมีเพียงข้อความระบบแสนสั้นแจ้งเตือน

    ระบบของซาทิสฟายไม่ได้เข้าใจมิตรภาพระหว่างกริดและบราฮัมเลยสักนิด
    
    “บราฮัม...”

    ชายหนุ่มถูกทิ้งไว้ตามลำพัง
    เขากำลังหดหู่

    ดวงวิญญาณบราฮัมไม่อยู่ในร่างกริดอีกแล้ว  เขามิอาจสัมผัสถึงได้เลย
    ความสูญเสียที่เกิดขึ้น  รุนแรงเกินกว่าจะบรรยายเป็นคำพูดใดให้เข้าใจ

    “...”
    
    กริดยังคงยืนแน่นิ่งในจุดเดิมไม่ขยับ  
    สายตาแหงนขึ้นมองเส้นแสงสีน้ำเงินที่กำลังลับขอบฟ้า  ร่องรอยสุดท้ายของสหายที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขอย่างยาวนาน

    กริดเงยหน้ามองด้านบนอย่างเงียบงันอยู่พักใหญ่  จนกระทั่งแสงตกค้างหายไปโดยสมบูรณ์

    ***

    โอเอซิส
    แม้จะได้รับโอกาสพิสูจน์ตนเองเพื่อเป็นผู้สืบทอดราชาไร้พ่าย  แต่ความฝันของเขากลับเลือนลางลงทุกขณะ

    โอเอซิสได้แต่ทึ่งกับฉากที่เกิดขึ้นในสงครามที่ผ่านมา
    
    ผู้สืบทอดแพ็กม่า ‘กริด’
    วีรบุรุษของโลกยุคใหม่ที่กลายเป็นกษัตริย์คนแรกได้เพราะความอัจฉริยะ(?)
    
    ความมั่งคั่ง  ชื่อเสียง  และสตรี
    กริดได้ครอบครองแล้วทุกสิ่ง  

    แต่เมื่อครู่  ชายคนนี้กลับใช้วิชาดาบของราชาไร้พ่ายต่อหน้าทุกคน…
    วิชาดาบที่ควรจะเป็นของตนเพียงผู้เดียว

    โอเอซิสเคียดแค้นความอยุติธรรมของโลกใบนี้
    เขารู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกประหนึ่งถูกหักหลัง
    
    ทำไมถึงมีแต่ตัวเอกที่ได้ครอบครองทุกสรรพสิ่ง?  
    ทำไมกริดถึงโชคดีแบบนี้?
    ทำไมคนที่โชคดีถึงมีแค่คนเดียว?

    นั่นคือสิ่งที่โอเอซิสเคยรู้สึก

    แต่ปัจจุบัน
    
    ‘...กริดสุดยอดมาก  ใช่แล้ว...เหมือนกับที่อาเรสเคยกล่าวไว้  ความโชคดีไม่มีอยู่จริง  เพราะกริดมีคุณสมบัติ  เขาจึงมีสิทธิ์เป็นดาวเด่นของโลก’

    โอเอซิสเลิกโทษสภาพแวดล้อมและโชคชะตา
    คนเช่นตนไม่มีสิทธิ์ไปริษยากริด
    กริดคือชายที่สามารถขับไล่หนึ่งในห้าเสาหลักแห่งจักรวรรดิอย่างไคล์
    
    โอเอซิสกำลังยืนตัวสั่นกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า
    ขณะอาเรสกำลังวุ่นวายทำลายกองทัพจักรวรรดิทั้งห้าหมื่น  กริดยืนจ้องมองท้องฟ้ามานานกว่าห้าชั่วโมงแล้ว

    ‘กริด...สมาธิของเขาแน่วแน่ถึงเพียงนี้เชียวหรือ…ผ่านไปนานห้าชั่วโมงแล้วนะ’

    เหตุใดกริดถึงจ้องมองท้องฟ้าหลังจากการต่อสู้อันดุเดือด?

    ‘ไม่ผิดแน่...เขากำลังจำลองฉากต่อสู้ที่เพิ่งเกิดขึ้นซ้ำไปมาในหัว’

    โอเอซิสมั่นใจ  กริดคงทำเช่นนี้บ่อยครั้ง

    ‘หลังจากผ่านเหตุการณ์ต่อสู้ศึกใหญ่...กริดคงใช้เวลาหลายชั่วโมงเพื่อทบทวนการต่อสู้ของตัวเองและหาจุดบกพร่อง  สิ่งนี้จะกลายเป็นปุ๋ยที่ช่วยเร่งพัฒนาฝีมือ’
    
    การจำลองสถานการณ์ต่อสู้ในหัว
    ง่ายที่จะพูด  แต่ยากที่จะทำ
    จะมีใครบ้างสามารถจำลองเหตุการณ์อย่างสมบูรณ์แบบได้ทุกครั้ง?  
    โดยเฉพาะกริด  ผู้ที่สามารถจำลองได้นานหลายชั่วโมง
    ดูเหมือนเขาจะให้ความสำคัญกับสิ่งนี้มากทีเดียว

    ‘สุดยอด...ไม่ต้องมีคำบรรยายอีกแล้ว  เราไม่ควรมองว่าชายคนนี้โชคดี  ทั้งหมดล้วนเกิดจากฝีมือและความมุ่งมั่น  กริดอยู่คนละมิติกับเราโดยสิ้นเชิง’

    นั่นสินะ...
    ตนเป็นแค่ผู้เล่นธรรมดาแสนจืดชืด  แต่กริดคือแรงเกอร์ซาทิสฟายที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดของโลก
    ยากจะหาใครมาทัดเทียมกริด

    หมับ...
    
    โอเอซิสกำฝักดาบเก่าในมือแน่น
    
    ภายในใจกำลังสับสนสุดขีด
    ตนคู่ควรกับฝักดาบนี้จริงหรือ?
    ในเมื่อความพ่ายแพ้หมายถึงการหมดสิทธิ์เป็นผู้สืบทอดราชาไร้พ่าย
    
    หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน
    
    ‘เราไม่เหมาะสม...’

    ราชาไร้พ่าย 
    สิ่งที่ไม่คู่ควรกับโอเอซิสเลยสักนิด
    เขาตระหนักถึงความจริงอันน่าเจ็บใจ

    ‘คนที่คู่ควรคือกริดต่างหาก’

    กริดครอบครองวิชาดาบราชาไร้พ่าย
    หากได้รับฝักดาบเก่า  เขาจะกลายเป็นผู้สืบทอดราชาไร้พ่ายอย่างสมบูรณ์
    
    ‘แม้จะเป็นผู้สืบทอดแพ็กม่า...แต่เขาสามารถมีคลาสรองเพิ่มได้’

    สวบ  สวบ...

    โอเอซิสเดินเข้าหากริดด้วยสีหน้ามุ่งมั่น
    
    ตึกตัก!  ตึกตัก!

    บรรยากาศรอบตัวกริดกำลังสงบนิ่งไม่สั่นคลอน  ราวกับแม่น้ำอันกว้างใหญ่ที่ปราศจากเกลียวคลื่น  
    มันคือบรรยาอันน่าเกรงขามของชายผู้มีอิทธิพลล้นฟ้า

    หัวใจโอเอซิสเริ่มเต้นโครมคราม    
    จนในที่สุด

    “ส—สวัสดีครับ!”

    โอเอซิสกล่าวทักทายกริดอย่างตื่นเต้นจนเผลอกัดลิ้น
    
    กริดชำเลืองมอง

    “…!”

    ในวินาทีที่ทั้งสองประสานสายตา  โอเอซิสพลันขนลุกตั้งชันไปทั่วร่าง
    แววตาของกริดลุ่มลึกจนมองไม่เห็นก้นบึ้ง  แต่ขณะเดียวกันก็เจือความเศร้าหมองไว้ไม่น้อย  เป็นแววตาของผู้ที่แบกรับภาระอันยิ่งใหญ่ไว้บนบ่า
    โอเอซิสไม่อยากเชื่อว่าตนและกริดมีอายุเท่ากัน

    แตกต่างจากที่เคยเห็นในจอ TV โดยสิ้นเชิง
    โอเอซิสที่เผชิญหน้ากับกริดในระยะประชิด  เขาทำได้เพียงกลืนน้ำลายลงคอครั้งแล้วครั้งเล่า
        
    “มีอะไรให้ฉันช่วยไหม?”

    กริดเอ่ยปากถามอย่างสุภาพ
    
    หากคนรู้จักของกริดอยู่ในที่นี่ด้วย  พวกเขาคงแทบไม่เชื่อหู
    ทำไมน่ะหรือ?
    เพราะกริดในยามปรกติไม่เคยสุภาพกับคนแปลกหน้าเลยสักครั้ง!

    แต่ไหนแต่ไรมา  กริดแทบไม่เคยสุภาพกับผู้เล่นแปลกหน้า  และปัญหานี้ก็มิได้เกี่ยวกับนิสัยส่วนตัวอันเลวร้ายในอดีต
    แต่เป็นสิ่งที่สืบทอดกันมายาวนานภายในวัฒธรรมเกมของเกาหลีใต้
    
    นักเล่นเกมชาวเกาหลีใต้มักสนทนากันด้วยถ้อยคำหยาบคายและถ้อยคำขยะ
    เป็นเช่นนี้ตั้งแต่อดีต  
    จุดเริ่มต้นมาจากเกมแนว AOS* ซึ่งสภาพแวดล้อมหล่อหลอมให้ทุกคนพูดจาถากถางใส่กันตลอดเวลา

( *เกมแนว AOS คือแนวเดียวกับ MOBA 
    ใครที่นึกภาพไม่ออกให้นึกถึง ROV  
    สังคมก็ไม่ต่างจากเกม ROV มากนัก  เต็มไปด้วยคำหยาบและการโยนความผิด  )

    นับแต่นั้น  สังคมเกมเกาหลีใต้ก็พบเห็นแต่คำด่าทอจนเป็นเรื่องชาชิน  และกริดก็เติบโตมาพร้อมกับสภาพแวดล้อมเหล่านี้
    
    แต่ปัจจุบัน  ความคิดของกริดเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง
    สาเหตุเกิดจาก 
    เมื่อลองมองย้อนกลับไป  กริดนึกเสียดายที่ตนไม่เคยพูดจากับบราฮัมอย่างสุภาพนอบน้อมเลยสักครั้ง  ทั้งที่อีกฝ่ายมีอายุมากกว่าเขาเป็นร้อยปี

    กริดเริ่มตระหนักว่า  คนแปลกหน้าอาจกลายเป็นพวกพ้องคนสำคัญในสักวัน  เขาจึงคิดเปลี่ยนแปลงตัวเองและพูดจาดีกับทุกคน
    อย่างน้อย  การสนทนากันครั้งแรกก็ควรเป็นสิ่งที่น่าจดจำ
    
    กริดเริ่มเข้าถึงหลักการของคำว่า
    ‘การให้เกียรติผู้อื่น’

    “ร—เรื่องนั้น…!”

    โอเอซิสทั้งสับสนและตื่นตระหนก  กริดตัวจริงและข่าวลือแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง  เขาไม่คิดว่ากริดจะเป็นผู้เล่นที่อ่อนโยนขนาดนี้

    โอเอซิสตกอยู่ในอาการลนลานอยู่พักใหญ่

    “ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น  แต่นายไม่ต้องกังวลไป  คิดอะไรอยู่ก็พูดออกมาได้เลย”

    กริดอมยิ้มอย่างอบอุ่น
    เขาเริ่มเห็นเงาสะท้อนตัวเองในอดีตจากผู้เล่นที่ชื่อโอเอซิสคนนี้
    
    ขาดความมั่นใจ  
    กลัวการสบตากับคนอื่น  
    กริดเคยมีนิสัยด้านลบมานานหลายปี

    ชายหนุ่มเริ่มตระหนักได้
    ไม่ว่าจะเป็นผู้ที่น่าสมเพชเพียงใด  แต่ทุกคนล้วนสมควรถูกปฏิบัติอย่างให้เกียรติ
    กริดในอดีตโหยหาสิ่งเหล่านี้เสมอ
    
    ‘แต่เรากลับ...’

    กริดไม่เคยให้เกียรติคนที่อ่อนแอกว่าเลยสักครั้ง  เขาอาจมิได้ดูแคลนหรือซ้ำเติมคนเหล่านั้น  แต่ก็ไม่ถึงกับให้เกียรติ
    
    กริดไม่เคยทำร้ายใครนอกเสียจากจะเป็นศัตรู  แต่เขาก็ช่วยเหลือพวกพ้องในยามจำเป็นเท่านั้น

    ‘เราไม่เคยคิดถึงหัวอกคนแปลกหน้ามาก่อน’

    กริดจะหวาดระแวงกับทุกคนที่เขาไม่รู้จัก  โดยจะเปลี่ยนความคิดก็ต่อเมื่อสนิทสนมกับอีกฝ่ายเป็นอย่างดีแล้วเท่านั้น

    กับบราฮัมก็เช่นกัน

    ก่อนหน้านี้  กริดกังวลและหวาดระแวงบราฮัมตลอดเวลา  
    เพราะบราฮัมคือแวมไพร์  
    บราฮัมเป็นอสูร

    ‘แม้แต่ครั้งเดียว...’

    บราฮัมถูกทอดทิ้งอย่างเจ็บปวดโดยแพ็กม่า  แต่กริดกลับไม่เคยกล่าวคำปลอบใจเลยสักครั้ง  

    และเมื่อบราฮัมให้กำลังใจตน  กริดก็เอาแต่บ่ายเบี่ยงที่จะพูดขอบคุณ  
    
    ‘ทำไมเราถึงไม่เคยทำดีกับบราฮัมเลย...’

    ชายหนุ่มรู้คำตอบอยู่เต็มอก

    อันที่จริง  เขาสามารถเร่งเวลาคืนชีพของบราฮัมได้โดยการช่วยค้นหาร่างเนื้อหรือวิธีการอื่นอีกมากมาย

    แต่กริดก็ไม่เคยคิดจะช่วย
    กริดปฏิบัติต่อบราฮัมในแบบที่เขาต้องการ

    แต่ถึงอย่างนั้น…

    “ถึงอย่างนั้นนายก็ยังชื่นชอบฉัน...”

    หมับ!

    ริมฝีปากของกริดกำลังสั่นระริก
    เขาฝืนตัวเองมิให้หลั่งน้ำตา

    นั่นทำให้โอเอซิสเข้าใจผิดเป็นการใหญ่
    
    ‘สายตาที่แสนเป็นมิตรเช่นนี้...ไม่เคยมีใครมองเราอย่างอ่อนโยนเหมือนกริดมาก่อน’

    กษัตริย์กริด
    ตำแหน่งนี้มิได้ถูกยกย่องเฉพาะในซาทิสฟาย  แต่พลังอำนาจและความยิ่งใหญ่ของกริดได้แผ่ขยายอิทธิพลไปยังโลกความจริง
    
    ถึงกระนั้น  กริดกลับปฏิบัติต่อคนแปลกหน้าเช่นตนอย่างอบอุ่น
    โอเอซิสรู้สึกทึ่ง

    ‘เขาควบคุมอารมณ์ได้อยู่หมัด...นี่คือเหตุผลที่กริดประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่สินะ’

    ความโอหังและหยาบคายป่าเถื่อนที่กริดมักแสดงออกบนหน้าจอ TV 
    แท้จริงแล้วไม่ใช่ตัวตนของกริดเลยสักนิดเดียว
    กริดเพียงไม่ต้องการเปิดเผยนิสัยที่แท้จริงให้ศัตรูใช้เป็นจุดอ่อนเล่นงานตน

    ชายคนนี้ช่างน่ายกย่องนับถือ...

    ‘ไม่ผิดแน่...กริดคือผู้สืบทอดที่เหมาะสมของราชาไร้พ่าย!’
    เมื่อได้เห็นความยิ่งใหญ่จากแววตากริด  โอเอซิสจึงตัดสินใจเด็ดขาด
    หัวใจของเขารู้สึกอบอุ่นประหนึ่งศาสนิกชนผู้กำลังมีความสุขเบื้องหน้ารูปปั้นศาสดาที่นับถือ

    “ได้โปรดรับนี่ไว้ด้วยครับ!”

    โอเอซิสยื่นฝักดาบเก่าของผู้สืบทอดราชาไร้พ่ายให้กริด
    แน่นอน  โอเอซิสมิได้คิดมอบให้กริดโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน
    
    เขาไม่ใช่ไอ้งั่ง
    หากตนกลายเป็นผู้มีพระคุณที่ทำให้กริดกลายเป็นผู้สืบทอดราชาไร้พ่าย  โอเอซิสมั่นใจ  ชายที่มั่งคั่งเช่นกริดจะต้องมอบรางวัลตอบแทนก้อนโต

    ‘อย่างน้อยคงไอเท็มเกรดเลเจนดารี’

    หากเป็นเช่นนั้นจริง  ชีวิตหลังจากนี้ของโอเอซิสคงมีพัฒนาการก้าวกระโดด    

    ขณะโอเอซิสกำลังฝันหวาน

    “หืม..?  คว…ไม่สิ  นายกำลังเล่นตลกกับฉันรึไง?”

    “????”

    กริดขมวดคิ้วเมื่อได้อ่านรายละเอียดไอเท็มที่โอเอซิสมอบให้
    บรรยากาศแสนอบอุ่นเมื่อครู่พลันเลือนหายในพริบตา
    แววตาของกริดแปรเปลี่ยนเป็นสัตว์ป่าที่พร้อมเขมือบโอเอซิสทุกเมื่อ

    ‘อ—อะไรกัน?  ทำไมเขาถึง...’

    โอเอซิสออกอาการลนลานสุดขีด
    
    กริดที่กำลังหัวเสียได้โยนฝักดาบเก่าคืนแก่โอเอซิส

    “ฉันกำลังทำใจอยู่...ทำไมนายถึงกล้ารบกวนฉันด้วยไอเท็มขยะแบบนี้?  ยังสติดีอยู่รึเปล่า?  หืม?”

    “ไอเท็ม...ขยะ?”

    ไอเท็มที่มอบภารกิจเปลี่ยนคลาสระดับตำนานกลายเป็นไอเท็มชยะได้อย่างไร?
    บ้าน่า...

    โอเอซิสครุ่นคิด  ต้องมีสิ่งผิดปรกติเกิดกับฝักดาบเก่าของราชาไร้พ่ายแน่

    จากนั้น  สุ้มเสียงที่เขาไม่ได้ยินมานาน  นับตั้งแต่พ่ายแพ้สงครามลูบาน่า  พลันดังก้องในหัว

    >>  เจ้าคิดว่าตัวเองสามารถมอบสิทธิ์ให้ใครก็ได้งั้นหรือ?  หึหึ...ผู้ที่ตัดสินใจไม่ใช่เจ้าหรอกนะ
    
    “...ฉันยังไม่หมดสิทธิ์อีกรึไง?”

    โอเอซิสไต่ถามด้วยเสียงสั่นเครือ
    ฝักดาบตอบกลับอย่างเย็นชา

    >>  จะมีสิทธิ์รึไม่...ข้าคือผู้ตัดสิน  อย่าได้คิดไปเอง

    “...”

    ดวงตาโอเอซิสเริ่มแดงก่ำ
    หลากหลายอารมณ์ซัดโถมเข้าหา 
    ความฝันอันยิ่งใหญ่ที่เคยคิดว่าจบลงไปแล้ว  บัดนี้กลับคืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง

    ขณะเดียวกัน
    กริดจ้องมองโอเอซิสด้วยแววตาแสนสมเพช
    
    ‘พูดกับตัวเองต่อหน้าคนอื่นเนี่ยนะ...นายเป็นไอ้งั่งรึไง’
    
    หรือเราไม่ควรใจดีกับทุกคน…?
    กริดกำลังทบทวนความคิดนี้ใหม่
    
    ชายเบื้องหน้า...โอเอซิส
    หมอนี่ต้องเพียนไปแล้วแน่  คนสติดีที่ไหนจะคุยกับตัวเองโดยไม่สนใจสิ่งรอบตัว
    บ้าบอสิ้นดี...ให้ตายสิ
    
    ทันใดนั้น  ใครบางคนได้ควบม้าเข้ามาใกล้กริด
    เป็นอาเรสที่เพิ่งปิดฉากสงครามกับจักรวรรดิอย่างงดงาม
    
    อาเรสลงจากหลังม้าพร้อมกับก้มศีรษะให้กริดอย่างนอบน้อม

    “ขอขอบคุณจากใจจริง!  เป็นเพราะนาย  ฉันถึงได้รับชัยนะเกินกว่าที่คาดไว้มาก”

    ในสงครามที่อาเรสวางแผนไว้ตอนต้น
    ป่าลิเบรอนเป็นเพียง ‘จุดปะทะแรก’ 
    อาเรสรู้ดีว่า  ต่อให้อาศัยภูมิประเทศและสภาพอากาศที่ได้เปรียบ  แต่แนวรับของตนคงไม่มีทางยันทัพจักรวรรดิได้ตลอดรอดฝั่ง

    ในสนามรบถัดจากป่าลิเบรอน  อาเรสจึงซุ่มเตรียมวางกับดักไว้มากมายหลายจุด
  
    แต่สิ่งที่เกิดขึ้นกลับน่าทึ่ง  ทัพจักรวรรดิอันเกรียงไกรต้องแตกพ่ายตั้งแต่สนามรบแรก
    กับดักที่อาเรสลอบวางไว้ยังคงไม่ถูกเปิดเผย  สิ่งนี้จะเป็นผลดีกับการศึกในอนาคตแน่นอน

    อาเรสเดินเข้ามาจับมือกริดด้วยสีหน้าชื่นชม

    “ไม่ต้องขอบคุณ...ฉันไม่ได้ทำเพื่อนาย”

    “ฉันรู้”

    เกริดเข้าร่วมสงครามนี้เพื่ออนาคตอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  มิได้ต้องการช่วยเหลือวัลฮัลล่าแต่อย่างใด
    อาเรสย่อมทราบดี

    “แต่ผลลัพธ์ก็ไม่เปลี่ยน  วัลฮัลล่าได้รับประโยชน์มหาศาล  ให้ฉันได้ตอบแทนนายด้วยเถอะ!”

    แปะ แปะ!

    อาเรสปรบมือเสียงดัง
    ทันใดนั้น  ทหารจำนวน 500 นายรีบวิ่งมาตั้งขบวนด้านหลัง
    แค่มองเพียงผิวเผินก็เห็นได้ถึงระเบียบวินัยที่ยอดเยี่ยมเหนือคำบรรยาย

    “นี่คือกลุ่มทหารหัวกะทิที่ฉันบรรจุทักษะชั้นเลิศลงไป  สงครามที่ผ่านมาทำให้เลเวลของพวกเขากลายเป็น 270...ใครจะรู้  สักวันอาจกลายเป็นอัศวินก็ได้”

    “…?”

    “ฉันขอมอบทุกคนให้นายดูแล”

    “หือ?”

    “ทหารกองร้อยนี้  ได้โปรดรับไว้ด้วย”

    “...”

    วัลฮัลล่าจัดหากองทัพให้โอเวอร์เกียร์
    โอเวอร์เกียร์จัดหาไอเท็มให้วัลฮัลล่า
    นี่คือพันธมิตรในฝันที่อาเรสต้องการ

    “นับแต่นี้ไป  ฉันหวังว่าพวกเราจะมีการแลกเปลี่ยนระหว่างอาณาจักรบ่อยครั้งขึ้นนะ”

    “...เข้าใจแล้ว”

    กริดเดินทางออกจากวัลฮัลล่าพร้อมกับทหารกล้าจำนวนห้าร้อยนาย  

    โอเอซิสเฝ้ามองแผ่นหลังของกริดพร้อมกับส่งเสียงถามฝักดาบเก่า

    “เขามิใช่ผู้ปกครองในอุดมคติที่นายตามหาหรอกหรือ?  ด้วยความสัตย์จริง  คนอย่างฉันอาจเติมเต็มความปรารถนาของนายไม่สำเร็จ”

    คำตอบที่เขาได้รับกลับมาคือ

    >>  ชายคนนั้นยิ่งใหญ่เกินกว่าจะอยู่ใต้อาณัติข้า  เศษเสี้ยวดวงวิญญาณที่อ่อนแรงของข้าไม่มีอำนาจมากพอจะบงการชีวิตเขา

    “...”

    สุดยอดผู้เล่นที่แม้แต่อีโก้ไอเท็มแสนโอหังยังออกปากยกย่อง
    โอเอซิสเฝ้ามองกริดด้วยดวงตาชื่นชม

    ‘สักวันหนึ่ง  ผมจะยืนเคียงข้างคุณให้ได้...ไม่สิ  ผมจะกลายเป็นบุคคลที่คุณเห็นค่า  จนกว่าจะถึงตอนนั้น  ได้โปรดคอยผมด้วย’

    รอยเท้าที่ราชาวีรบุรุษเหลือทิ้งไว้  
    ไม่แปลกหากจะมีผู้คนมากมายตัดสินใจเจริญรอยตาม

    ปัจจุบัน  กริดกลายเป็นเป้าหมายของใครอีกหลายคน
    เฉกเช่นที่เขาเคยไล่ตามครอเกลมาตลอด

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร - เสาร์
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,155
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

Comments

  1. สนุกมากๆครับ

    ReplyDelete
  2. 2วัน1ตอนให้ตายเถอะทำไมไม่เหมือนแต่ก่อนน้อ ลงวันละ1-2ตอน การเงินมีปันหาแปะลิ้งโดเนทไว้ดิจะได้ช่วยๆกัน

    ReplyDelete
    Replies
    1. เขาแปลถึงตอน1155แล้ว แบบเสียตัง ไม่อยากรอก็เข้ากลุ่มเสียตังครับ

      Delete
  3. ไชโยกริดเริ่มอยากเป็นคนดีแล้ว

    ReplyDelete
  4. วันอังคารไม่ได้อัพกับวันเสาร์ก็ไม่ได้อัพฟรี แอดไม่สบายหรือเปล่าครับ 🙏😅 ผมยังรอเสมอ

    ReplyDelete
  5. แอดไม่สบายหรือเปล่าครับ ผมยังรออยู่นะครับ

    ReplyDelete
  6. วันอังคารก็ไม่อัพอีกเหรอครับ ผมรอติดตามอยู่นะครับ

    ReplyDelete
  7. จากคนที่ไล่ตามในวันนั้น​ กลาย​เป็น​คนที่​ถูก​ตามในวันนี้

    ReplyDelete
  8. คิดถึงบราฮัมจัง

    ReplyDelete

Post a Comment

recent post


♥ All Chapters ♥
ออกทุกเย็น
ช่วงเวลา 18.00 - 24.00