จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 624

    'ความรู้สึกเหมือนกับ... ทำการบ้านด้วยตัวเองสำเร็จเป็นครั้งแรก!'

    กริดภูมิใจที่ตนวางระบบ 'เซ็ตกริด' สำเร็จเรียบร้อยโดยไม่ต้องพึงพาลอเอล
    จะมีสักกี่อาณาจักรที่ครอบครองแร่อนันต์และควบคุมมันได้อย่างมีประสิทธิภาพ 
    ความสำเร็จของกริดควรค่าแก่การยกย่องและจากรึกชื่อไว้ในประวัติศาสตร์  
    ปัจจุบัน  ความเร็วของการผลิตเซ็ตกริดอาจไม่สูงนัก  แต่มันจะเพิ่มขึ้นเมื่อมีจำนวนช่างตีเหล็กขั้นสูง  และมีจำนวนไข่มุกมังกรคลั่งมากกว่านี้
    โอกาสที่จะแข็งแกร่งกว่าจักรวรรดิซาฮารัน  แต่เดิมที่เคยเป็นเพียงความฝัน  
    บัดนี้เริ่มจับต้องได้เลือนลาง  ถึงจะยากสักหน่อยก็ตาม

    '...ยังอีกนาน'

    ทั้งกำลังคนและทรัพยากร  ไม่มีอาณาจักรใดสามารถทัดเทียมจักรวรรดิได้เลย  ต่อให้ทั้งหมดร่วมมือกันก็ตาม
    บางที  จักรวรรดิอาจมีโลหะที่ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าเหล็กมังกรคลั่งอยู่

    'จำนวนช่างตีเหล็กขั้นสูงของจักรวรรดิอาจมีมากถึงหลักร้อย  และผู้เล่นช่างตีเหล็กแถวหน้าก็เป็นพลเมืองจักรวรรดิเสียส่วนมาก'

    ในอดีต  ไม่มีเหตุผลใดที่ผู้เล่นธรรมดาอย่างกริดต้องเอาตนไปเทียบกับจักรวรรดิ
    แต่ปัจจุบันเปลี่ยนไปแล้ว  
    ในฐานะราชา  กริดต้องคำนึงทุกปัจจัยที่อาจทำให้อาณาจักรล่มสลาย  และจักรวรรดิคือหนึ่งในปัจจัยดังกล่าว
    เพียงการมีตัวตนก็สามารถคุกคามทุกสรรพสิ่ง  นั่นคือจักรวรรดิซาฮารัน
    แต่ปัญหาก็คือ  ทุกครั้งที่กริดนึกถึงจักรวรรดิ  เขาจะรู้สึกหดหู่เสมอ

    'ช่างเถอะ... จักรวรรดิยังไม่สนใจอาณาจักรเรา  ไม่ควรวิตกจนเกินพอดี'

    แม้จะมีข่าวลือเรื่องประชาชนหลั่งไหลเข้าสู่อาณาจักรโอเวอร์เกียร์  แต่ในสายตาจักรวรรดิ  โอเวอร์เกียร์ยังเป็นเพียงอาณาจักรที่เล็กและอ่อนแอ
    แม้กระทั่งเรื่องที่กริดสำแดงพลังกำราบทั้ง 15 ทูตและทำให้หนึ่งในนั้นกลายเป็นอาณาจักรบริวาร  สิ่งนี้ก็ยังไม่มากพอให้จักรวรรดิสนใจชายตามอง  

    'พวกมันคงไม่สนใจหมูกัดกันสินะ...'

    แม้ศักดิ์ศรีของกริดจะถูกระคายเคืองอย่างหนัก  แต่นับเป็นโอกาสทองที่ล้ำค่าเช่นกัน
    ระหว่างกำลังถูกจักรวรรดิดูแคลน  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จะเร่งสั่งสมกำลังพลเพื่อก่อตั้งรากฐานของกริดให้เป็นปึกแผ่น

    'ทันทีที่สร้างดาบเวทมนตร์บีเลียลสำเร็จ  เราคงต้องเริ่มเก็บเลเวลอีกครั้ง'

    กริดปรารถนาความแข็งแกร่งอย่างไร้สิ้นสุด
    แม้ตอนนี้อาจเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ยอดเยี่ยมของโลกแล้ว
    แต่หากเทียบกับ NPC และมอนสเตอร์ระดับปีศาจที่มีอยู่มากมายดาษดื่นในโลกซาทิสฟาย  กริดเป็นได้เพียงมดปลวกแสนอ่อนแอ
    เขาต้องการพลังที่ยิ่งใหญ่กว่านี้

    'เราอาจสู้ไม่ได้แม้กระทั่งอัศวินสีชาดของจักรวรรดิ'

    โดยเฉพาะพวกหลักเดียว  
    จากข่าวลือ  ปีศาจเหล่านั้นสามารถดับลมหายใจครอเกลได้ด้วยการกระดิกนิ้ว

    'ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง... อย่างเรา  แค่กระพริบตาก็คงไม่รอด'

    หงึกหงึก...!

    ร่างกายกริดสั่นระริกเมื่อมิอาจประเมินความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายได้
    แต่ชายหนุ่มคงยังไม่รู้... ว่าเรย์ดอร์นที่ถูกคุมตัวในคุกใต้ดินไรน์ฮาร์ท  มันเองก็เป็นหนึ่งในอัศวินหลักเดียวเช่นกัน
    
    "กริด"

    ตนจะสร้างดาบเวทมนตร์ออกมาในรูปแบบใด...  กริดพยายามครุ่นคิดอยู่หลายวัน
    จนกระทั่งเอลฟ์ตนหนึ่งเดินเข้ามาหาที่ห้องทำงาน 
    สติกส์...  ผู้ที่กริดแต่งตั้งให้เป็นผู้อำนวยการโรงเรียนโอเวอร์เกียร์ประจำไรน์ฮาร์ท
    สติกส์คือจอมปราชญ์  อัจฉริยะเผ่าเอลฟ์ที่มีองก์ความรู้มากมายเกือบพันปี  
    แต่กริดกลับตั้งแต่งให้เป็นเพียงอำนวยการโรงเรียนแสนต่ำต้อย... 
    นี่ไม่เป็นการสิ้นเปลืองพรสวรรค์หรอกหรือ  สติกส์ได้แต่เก็บความคาใจนี้ไว้
    เขาเคารพการตัดสินใจของกริด  ผู้มีพระคุณช่วยชีวิต  และยังเป็นตัวตนสำคัญในการชำระล้างหมู่เกาะเบเฮ็น
    สติกส์ปฏิบัติตามคำสั่งกริดอย่างเคร่งครัด

    "ว่าไง"

    กริดเอ่ยปากถามหลังจากไม่ได้พบหน้าสติกส์มาแสนนาน
    สีหน้าของชายหนุ่มเจือความหงุดหงิดไว้เล็กน้อย  มิใช่เพราะเขารังเกียจสติกส์  แต่เป็นเพราะเอลฟ์ตนนี้รูปงามเกินไป
    เกินขีดจำกัดของมนุษย์...

    'ถ้าเอาหน้ามาเทียบกัน… เราจะกลายเป็นปลาหมึกไปทันที...'

    สติกส์มิได้เอะใจ  เขากล่าวต่อไปด้วยท่าทีสุดแสนสง่างาม
    
    "หลังจากปราบจอมอสูรบีเลียลได้  กระผมจับตามองท่านพักใหญ่แล้ว  ดูเหมือนขอบเขตไอเท็มที่ท่านสามารถสร้างได้จะมีขีดจำกัดอยู่"

    "....!!"

    ปัจจุบัน  กริดมีสูตรการผลิตไอเท็มทั้งสิ้น 2,080 ชนิด  
    ราว 200 เป็นสูตรที่เขาขวนขวายหามาเองจากทั้งภารกิจและความเข้าใจในไอเท็ม 100%  
    ส่วนอีก 1,880 คือสูตรที่สมาชิกโอเวอร์เกียร์หามาให้
    ในอีกความหมายถึง  เป็นการยากมากที่ช่างตีเหล็กสักคนจะเรียนรู้สูตรผลิตเกิน 2,000 ชิ้น
    กระนั้น  สติกส์กลับบอกว่ากริดมีขอบเขตไอเท็มจำกัด

    แต่ชายหนุ่มก็มิได้ปฏิเสธ
    เพราะเหตุใดน่ะหรือ

    'ที่สติกส์กล่าวมานั้นไม่ผิด'

    มีสูตรการผลิตมากถึงสองพันแล้วอย่างไร  ในเมื่อเกินกว่าครึ่งเป็นอาวุธและชุดเกราะ
    'ประเภท' ของไอเท็มที่กริดผลิตได้  มีจำนวนไม่มากอย่างที่คิด
    ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือไอเท็มประเภท 'ผ้า'
    ชายหนุ่มต้องการชุดคลุมจำนวนมากหลังจากเป็นกษัตริย์  แต่เขากลับไม่สามารถสร้างไอเท็มประเภทผ้าได้ด้วยตนเอง  

    'แถมสูตรการผลิตมงกุฏ... เรากลับมีเพียงสูตรเดียว'

    เป็นสูตรที่เกิดจากความเข้าใจไอเท็ม 100% ของมงกุฏแสงศักดิ์สิทธิ์
    กริดมีสมญานามกษัตริย์คนแรกที่ทำให้สวมมงกุฏได้ตลอดเวลา  
    แต่กลับไม่มีสูตรการผลิตมงกุฏที่ควรค่าสำหรับสวมใส่  
    ก็จริงอยู่  ที่เขาสามารถใช้ทักษะออกแบบไอเท็มเพื่อสร้างสูตร  
    แต่จำนวนครั้งสูงสุดที่ออกแบบได้  ถูกจำกัดไว้เพียง 30 ครั้ง
    กริดต้องใช้อย่างระมัดระวังมากที่สุด

    'เหตุผลที่สติกส์มาพูดกับเราถึงสูตรการผลิต...'

    หรือว่า… ภารกิจสินะ!

    ตึกตัก...!
    
    แววตากริดส่องประกายอย่างคาดหวัง

    "ถูกต้อง  อย่างที่นายกล่าวมา  จำนวนไอเท็มที่ฉันสร้างได้มีขอบเขตจำกัดอยู่  ยังไม่อาจหลากหลายเทียบเท่าแพ็กม่า  ไม่ทราบว่านายพอจะช่วยฉันในเรื่องนี้ได้รึไม่"
    
    "กระผมถูกขนานนามว่าจอมปราชญ์เพราะมีองก์ความรู้มหาศาล...  ปัจจุบัน  กระผมสามารถตกผลึกข้อมูลสำคัญได้หนึ่งสิ่ง  จากการรวบรวมข้อมูลวัฒนธรรม  ประวัติศาสตร์  และตำนานของอาณาจักรอีเทอนัลที่ล่มสลายไป"

    "ข้อมูลสำคัญ...!"

    อย่างที่คาด  จอมปราชญ์ผู้นี้ไม่เคยทำให้ผิดหวัง
    กริดมั่นใจมาก  ว่าบทสนทนาของสติกส์กำลังนำไปสู่ภารกิจใหม่ 
    ทันใดนั้น  ข้อความระบบได้แสดงขึ้น

[ ภารกิจประจำคลาสผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าถูกสร้างขึ้น ]

[ รวบรวมสูตรการผลิตที่หลากหลาย (1) ]
    ภารกิจประจำคลาส
    ท่านคือผู้สืบทอดเทคนิคของแพ็กม่า  แต่ยังไม่ใช่ผู้สืบทอดของแพ็กม่าที่แท้จริง
    เทคนิคที่ท่านได้ร่ำเรียนมีเพียงสิ่งที่แพ็กม่าเขียนไว้ในหนังสือ
    ตัวท่านในปัจจุบัน  ได้ครอบครองเทคนิคอันสูงส่งระดับเทวตำนานที่สามารถก้าวข้ามตำนานได้ก็จริง
    แต่ถึงกระนั้น  ท่านกลับมีองค์ความรู้ไม่กว้างขวางเท่าที่ควร
    การจะขยายรากฐานที่มั่นคงของช่างตีเหล็ก  ท่านต้องเรียนรู้สูตรผลิตให้มากกว่านี้
    จงทำตามสิ่งที่จอมปราชญ์สติกส์บอกใบ้  และรับสูตรการผลิตไอเท็มชนิดใหม่มาครอบครอง
รางวัลสำเร็จภารกิจ :
- เลเวล +2
- สูตรการผลิตกางเกงใน
- ภารกิจต่อเนื่องถัดไป

    "อ--โอ้สส!"

    กริดไม่ได้ทำภารกิจประจำคลาสมานานมาก  นับตั้งแต่บราฮัมเข้าสิงร่างเห็นจะได้

    "รางวัลภารกิจคือการอัพเลเวลสองระดับ!"  
    กริดอมยิ้มอย่างมีความสุข

    "แถมยังได้รับสูตรการผลิตกางเกงใน--... อ--เอ๋!"
    ชายหนุ่มแสดงสีหน้าบิดเบี้ยวสุดขีด

    "สูตรผลิตกางเกงใน... ล้อกันเล่นรึไง!"

    "มนุษย์ช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจ  ท่านสามารถปรับเปลี่ยนอารมณ์จากหน้ามือเป็นหลังมือได้อย่างน่าทึ่ง  แตกต่างจากเอลฟ์ของกระผมที่สุขุมเยือกเย็นตลอดเวลา..."

    "เรื่องนั้นช่างมันเถอะ!  ทำไมฉันต้องเรียนสูตรการผลิตกางเกงในด้วย!"

    ในโลกแห่งความจริง  กางเกงในคือสิ่งสำคัญสำหรับทุกคน
    แม้บางคนอาจปฏิเสธที่จะใส่ด้วยเหตุผลบางประการ  แต่ผู้คนส่วนมากก็เลือกสวมกางเกงใน
    เหตุผลส่วนใหญ่ของการใส่กางเกงในคือความสะอาดและความมั่นใจ  
    ทว่าในซาทิสฟาย  ระบบกางเกงในจะแตกต่างจากชีวิตจริงอยู่สักหน่อย
    สำหรับซาทิสฟาย  กางเกงในเป็นเพียงม่านแสงธรรมดาที่คอยปกปิดความอุจาด  
    ชื่อของกางเกงในที่กริดสวมมาตลอดคือ <กางเกงใน> ธรรมดาทั่ว
    กางเกงในสีเทาที่มอบให้ผู้เล่นชายทุกคนในตอนสร้างตัวละคร
    ไม่มีออปชั่นใดเป็นพิเศษ

    "ดูนี่!"

    กริดที่กำลังหงุดหงิดได้ถกกางเกงลง  จากนั้นก็ชี้ไปยังกางเกงในสีเทาตรงเป้า  ที่สวมติดตัวเกือบตลอดมาเป็นเวลา 9 ปีในซาทิสฟาย

    "ฉันมีแล้ว!  และทุกคนก็มีอยู่แล้ว!  ทำไมต้องสร้างอันใหม่ด้วย"

    ช่างตีเหล็ก
    แถมยังเป็นช่างตีเหล็กในตำนาน  
    สติกส์จะให้คนอย่างเขาสร้างกางเกงในจริงหรือ  
    กริดทั้งโมโหและหงุดหงิด  เขาหมดคำพูดเมื่อได้เห็นรางวัลภารกิจ  
    ชายหนุ่มเกิดความรู้สึกผิดหวังรุนแรง
    สติกส์ยังคงกล่าวต่อไป

    "ท่านเองก็รู้ใช่ไหม  ว่าเผ่าเอลฟ์มีคลาสช่างตีเหล็กและช่างตัดเย็บ"

    "แน่นอน  คลาสสายผลิตจำเป็นสำหรับทุกเผ่าพันธุ์  เพื่อตอบสนองปัจจัยสี่ในการดำรงชีวิต"

    "ถูกต้อง  แม้เทคนิคอาจสู้มนุษย์และคนแคระไม่ได้  แต่เผ่าเอลฟ์มีช่างตีเหล็กและช่างตัดเย็บอยู่จำนวนมาก... หนึ่งในผลผลิตอันโด่งดังของช่างตัดเย็บเผ่าเอลฟ์คือกางเกงใน  กระผมสวมกางเกงในตัวนี้มานานกว่า 613 ปีแล้ว  มันมีคุณสมบัติยอดเยี่ยม  ระบายอากาศได้เป็นเลิศ  และทำให้ผมรู้สึกมั่นใจตลอดเวลา"

    "เดี๋ยว..."

    มีหลายสิ่งให้พูดถึงเกี่ยวกับภารกิจประจำคลาส
    แต่สติกส์กลับเริ่มด้วยสูตรผลิตกางเกงในของช่างตัดเย็บเผ่าเอลฟ์
    แถมยังเป็นบทสนทนาที่โอ้อวดการสวมกางเกงในมายาวนานกว่า 613 ปี...
    
    'ซกมกฉิบ...'

    กริดไม่สะกิดใจเลยว่า  การสวมกางเกงในต่อเนื่อง 9 ปีของตนก็ซกมกไม่แพ้กัน

    "กระผมเพียงต้องการจะสื่อว่า  กางเกงในสามารถมีออปชั่นที่ยอดเยี่ยมได้...  ท่านกริด  หากเป็นท่านล่ะก็  จักต้องสร้างสุดยอดกางเกงในขึ้นได้แน่"

    "เห..."

    เมื่อลองคิดดูให้ดี  
    ในซาทิสฟาย  กางเกงในเป็นเพียงไอเท็มเครื่องประดับที่ไม่มีออปชั่นส่งเสริม
    หากตนทำให้มันมีออปชั่นได้ล่ะ...!

    'กำไร!'

    คงดีไม่น้อยหากสร้างกางเกงในที่มีพลังป้องกัน
    แม้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี...
    นี่คือโอกาสใหม่สำหรับเพิ่มพลังป้องกัน!

    "และอีกสาเหตุหนึ่ง  กางเกงในต้องสร้างจากไอเท็มชนิดผ้าเท่านั้น...  ท่านรู้รึไม่ว่า  เหตุใดกระผมถึงเจาะจงให้ท่านเรียนรู้วิธีการสร้างไอเท็มประเภทผ้า... เพราะปัจจุบัน  ท่านยังสร้างไอเท็มประเภทผ้าไม่ได้...  สิ่งนี้จะไม่เป็นผลดีกับท่านหรอกหรือ"

    "เข้าใจแล้ว..."

    ย้อนกลับไปในตอนที่สร้างผ้าคลุมล่องหนและผ้าคลุมลันเทียร์  
    กริดสร้างผ้าคลุมได้อย่างไร  ในเมื่อเขาจัดการกับผ้าไม่ได้
    คำตอบคือ  ชายหนุ่มพึ่งพาพลังของทักษะ <ออกแบบไอเท็ม>
    สูตรการผลิตที่ใช้ทักษะนี้ออกแบบ  กริดสามารถสร้างไอเท็มจากมันได้อย่างไรเงื่อนไข
    
    'แต่ถ้าเรารู้วิธีจัดการกับผ้า...  ในอนาคต  เราสามารถเรียนสูตรผลิตผ้าได้โดยไม่ต้องพึงพาทักษะออกแบบ!'

    ความฉุนเฉียวของกริดพลันสลายในพริบตา  
    ชายหนุ่มฉึกยิ้ม

    'แถมยังออกแบบกางเกงในที่มีออปชั่นพิเศษสำหรับไอรีนได้ด้วย...'

    ไอรีนจะยิ่งงดงามเมื่ออยู่บนเตียงยามค่ำคืน
    สูตรผลิตกางเกงในถือเป็นการเปิดโลกใบใหม่ให้กริด  
    ชายหนุ่มจินตนาการภาพตามไอรีนขณะสวมชุดนอนแวมไพร์...  
    ทันใดนั้น  เขาพลันนึกถึงใบหน้าของยูร่าและจิสึกะ

    'เราสงสัยมาตลอดว่าสองคนนั้นจะมีขนาดสะโพกเท่าไร...'

    กริดหวังจะใช้การผลิตกางเกงใน  เป็นข้ออ้างไต่ถามสัดส่วนสาวงาม...

    "ฮี่ฮี่"

    ชายหนุ่มแสยะยิ้มชั่ว
    มิใช่รอยยิ้มหื่นกระหาย  หากแต่เป็นรอยยิ้มซุกซนของเด็กผู้ชายไร้เดียงสา
    
    'ท่านกริดมีมุมแบบนี้ด้วยหรือ... เด็กหนุ่มผู้สดใสร่าเริง'

    ชายคนนี้มีดวงจิตที่ใสสะอาด
    ไม่ต้องมองไปไหนไกล  เพียงพิจารณาจากสิ่งที่กริดปฏิบัติต่อผู้ใต้บังคับบัญชา  เท่านี้ก็บอกได้มากแล้ว  ว่าเขาเป็นคนซื่อตรงมากเพียงใด
    แตกต่างจากมนุษย์ใจคดที่สติกส์เคยรู้จัก 
    สติกส์ชื่นชอบกริดมากขึ้น  
    จากนั้น  เขามอบรายละเอียดภารกิจเพิ่มเติมให้

    "จงไปทางทิศเหนือ  ภายในดินแดนของดยุคสไตม  ท่านจะพบกับช่างตัดเย็บระดับช่างฝีมือที่นั่น"

    "ตกลง...  ถือเป็นโอกาสเยี่ยมเยียนท่านพ่อตาไปในตัว"

    กริดพยักหน้าและเริ่มออกเดินทางทันที
    ดาบเวทมนตร์ที่ใฝ่ฝันคงต้องเลื่อนออกไปก่อน
    เพื่อให้อาวุธออกมาดีที่สุด  กริดจำเป็นต้องสำเร็จภารกิจประจำคลาส  และรอลุ้นทักษะใหม่ที่สามารถยกระดับการสร้างไอเท็ม

    "ฮุฮุฮุฮุ!"

    ด้วยทักษะสร้างกางเกงในสุดแจ่มคราวนี้  กริดสามารถใช้เป็นข้ออ้างในการไต่ถามสัดส่วนสาวงามได้อย่างไม่ละอายใจ!
    ชายหนุ่มตื่นเต้นจนฉีกยิ้มกว้างไม่ยอมหุบ
    ผู้คนที่ยืนเรียงรายตามท้องถนนต่างพากันตกตะลึงเมื่อกริดเดินผ่าน

    "ฮ--เฮ้ย!  นั่นกริดใช่ไหม..."

    "บ้าน่า...  ไม่มีทางที่กริดจะถกกางเกงลงแล้วเดินโทงเทงเช่นนี้ตามถนนแน่..."

    "...นั่นสินะ  เป็นไปไม่ได้แน่"

    โชคยังดีที่ผู้เล่นนอกกิลด์โอเวอร์เกียร์ไม่คุ้นชินกับใบหน้าของกริดสักเท่าไร  
    ไม่อย่างนั้น  ข่าวลืออันน่าอับอายคงแพร่สะพัดไปทั่วอินเทอร์เน็ต

• Next
• Previous