จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 621

    อาณาจักรโอเวอร์เกียร์และเผ่าเนตรมารต้องเคารพซึ่งกันและกัน  ไม่ทำอันตรายซึ่งกันและกัน
    อาณาจักรโอเวอร์เกียร์และเผ่าเนตรมารต้องมีปฏิสัมพันธ์กันอยู่เสมอ
    อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จะส่งกำลังทหารและไอเท็มสนับสนุนเผ่าเนตรมาร  ส่วนเผ่าเนตรมารต้องคอยสนับสนุนในด้านต่อสู้
    ราชาโอเวอร์เกียร์และราชาเนตรมารต้องพบปะกันเป็นครั้งคราว  เพื่อรักษาความสัมพันธ์อันดี

    นี่คือสนธิสัญญาที่กริดร่างขึ้นระหว่างอาศัยอยู่ในหมู่บ้านเนตรมาร

    "เรามีความสุขมาก"

    สองวันที่ผ่านมา  
    ราชาเนตรมารสามารถสนทนากับใครสักคนโดยเห็นใบหน้าเป็นครั้งแรกในชีวิต
    อาจมิใช่ประสบการณ์แปลกใหม่สำหรับคนทั่วไป  แต่สำหรับผู้ที่ต้องปิดผนึกดวงตามาตั้งแต่เกิด  สิ่งนี้ได้มอบความรู้สึกล้ำค่าอย่างหาที่เปรียบมิได้
    ราชาเนตรนับถือกริดเป็นตัวตนแสนพิเศษ
    หากมีกริดล่ะก็  ตนไม่ต้องปิดตาไปตลอดชีวิตอีกแล้ว  
    ตนสามารถคุยกับสหายได้โดยเห็นใบหน้า  ได้เห็นความสุขของกันและกัน
    ...ไม่ต้องตาบอดไปจนวันตาย

    กริดรู้สึกเห็นอกเห็นใจราชาเนตรมาร  เขามอบคำมั่นสัญญา

    "เราจะสร้างของวิเศษขึ้นเพื่อผนึกพลังเนตรมารสามคำสาปไว้  ก่อนตาย  เราอยากให้ท่านได้เห็นใบหน้าครอบครัวสักครั้งในชีวิต"

    "ขอบคุณสำหรับความหวังดี... แต่เรารู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ยาก"

    ยิ่งหวังมาก  ตอนผิดหวังก็ยิ่งเจ็บช้ำรุนแรง
    ราชาเนตรมารไม่เก็บคำมั่นของกริดไปคิดเป็นสำคัญ  เขาไม่หวังว่ามันจะเกิดขึ้น
    กลับกัน  ฝ่ายกริดมุ่งมั่นอย่างแรงกล้าที่จะสร้างสิ่งนี้ให้จงได้
    ชายหนุ่มมิได้คิดทำด้วยใจบริสุทธิ์นัก  ระหว่างการสนทนาตลอดสองวันที่ผ่านมา  กริดได้ทราบว่า  ราชาเนตรมารมีพลังปลูกถ่ายคำสาปเนตรมารลงในดวงตาผู้อื่นได้  
    เป้าหมายกริดคือการเพิ่มค่าความสัมพันธ์กับราชาเนตรมารให้ถึงระดับสูงสุด
    จากนั้นจะร้องขอเนตรมารหนึ่งข้างเป็นของตน

    'แต่เหนือสิ่งอื่นใด...'

    กริดหวังให้ผลลัพธ์ออกมาเป็นประโยชน์ต่อทั้งสองฝ่าย  สิ่งนี้คือที่ตั้ง
    ชายหนุ่มลั่นวาจาพร้อมกับกล่าวคำอำลา

    "ถึงเวลาต้องกลับแล้ว... เราจะส่งผ้าคลุม 50 ผืนให้ทุกเดือนตามที่สัญญาไว้"

    "เข้าใจแล้ว... ขอให้โชคดี"

    เผ่าเนตรมารมั่นใจแยะงทรนงในพลังต่อสู้ของตน 
    แค่การมีอยู่  ก็ถือเป็นเป็นอาวุธอานุภาพร้ายแรง  
    ยุทธภัณฑ์สงครามมิใช่สิ่งที่เผ่าเนตรมารแสวงหา
    ทว่า  พวกมันเป็นจูนิเบียว  จึงย่อมต้องการผ้าคลุมเท่ๆ สักผืนไว้สวม
    กริดมองว่า  หากเป็นผ้าคลุมที่ช่วยเพิ่มพลังป้องกันได้คงดี  
    ชายหนุ่มมีแผนจะสร้างผ้าคลุมลันเทียร์รุ่นผลิตจำนวนมากในอนาคต

    'ยิ่งมีไอเท็มรุ่นผลิตจำนวนมากหลากหลายชนิด  นั่นก็ยิ่งเป็นผลดีกับเรา'

    แล้วสักวัน  กองทัพของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ทุกคนจะสวมใส่เซ็ตกริดและผ้าคลุมลันเทียร์รุ่นผลิตจำนวนมาก… ไม่ใช่แค่กองทัพ  แต่ยังรวมถึงราษฎรทั่วไป
    สิ่งนี้มิใช่เรื่องเพ้อฟัน  มันจะเกิดขึ้นจริงหลังจากนี้ภายในระยะเวลาเพียงไม่กี่ปี
    ปัจจุบัน  ช่องสัมภาระของกริดกำลังอัดแน่นด้วยแร่มังกรคลั่ง  
    อีกไม่นาน  เขาจะต้องตะลึงกับศักยภาพอันสูงส่ง

    ***

    "พวกนายได้ยินข่าวลือรึยัง"

    "ข่าวลืออะไร"

    "ว่ากันว่า  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์กำลังจะมีการเปลี่ยนแปลงรางวัลภารกิจครั้งใหญ่"

    "ภารกิจของอาณาจักรนี้ก็ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว  ฉันชอบนะ  ไล่ทำทุกวันโดยไม่ขาดตกบกพร่อง" 

    "แต่รางวัลใหม่คราวนี้... ภารกิจของอาณาจักรใดก็เทียบไม่ติดทั้งนั้น  ตั้งแต่ภารกิจเลเวล 180 ขึ้นไป  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จะมอบไอเท็มที่กริดสร้างหนึ่งชิ้นเป็นรางวัล"

    "อะไรนะ... ไอเท็มที่กริดสร้าง!"

    "ถูกต้อง  แถมยังเป็นไอเท็มเซ็ต  พวกนายจะได้รับหนึ่งชิ้นหลังจากบรรลุทุกสามภารกิจ"

    "สุดยอด... เซ็ตไอเท็มของกริด"

    ช่างตีเหล็กในตำนาน  กริด 
    ผู้เล่นทั่วโลกต่างต้องการสัมผัสไอเท็มที่กริดสร้างสักครั้ง  
    แต่สิ่งนั้นเกิดขึ้นได้ยากมาก  กริดจะไม่สร้างไอเท็มให้กับบุคคลภายนอกโอเวอร์เกียร์เด็ดขาด  
    กล้าเรียกได้เต็มปากว่า  ไอเท็มที่กริดสร้าง  มีเงินเพียงอย่างเดียวซื้อไม่ได้แน่
    ส่งผลให้  เมื่อข่าวลือเรื่องไอเท็มของกริดแพร่สะพัด  ผู้เล่นจากทั่วโลกเริ่มเกิดความโกลาหล

    สิ่งนี้คือเป็นแผนของลอเอล  
    ลอเอลทุ่มเงินว่าจ้างให้ผู้เล่นในแต่ละอาณาจักรเริ่มกระจายข่าวลือ  
    เพียงพริบตาเดียว  สิ่งนี้ก็เป็นที่รู้กันทั่วโลก  
    การตลาดของลอเอลประสบความสำเร็จมาก 
    ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นได้ก่อเป็นคลื่นลูกใหญ่ในซาทิสฟาย

    "ยังมีเหตุผลใดอีก  ที่พวกเราจะไม่ย้ายไปอยู่อาณาจักรโอเวอร์เกียร์"

    "ภาษีเดือนแรกลดเหลือครึ่งเดียว  แถมยังมีโอกาสได้รับไอเท็มล้ำค่า"

    "ฉันไม่ยอมพลาดไอเท็มจากกริดแน่"

    ผู้เล่นจากอาณาจักรโดยรอบต่างตัดสินใจอย่างพร้อมเพรียง  พวกเขามีแผนจะย้ายไปยังอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  แม้อาจต้องเผชิญหน้ากับภารกิจที่หนักหนาสาหัส
    ราชวงศ์ของแต่ละอาณาจักรต่างตื่นตัวทันที

    "พวกแกต้องจงรักภักดีต่ออาณาจักร!  การย้ายอาณาจักรถือเป็นสิ่งผิดกฏหมาย!"

    "พวกแกไม่สามารถย้ายอาณาจักรได้จนกว่าจะสร้างคุณงามความดีให้อาณาจักรนี้เสียก่อน!"

    อาณาจักรทั้ง 14 แห่งต่างกำหนดภารกิจเพื่อขัดขวางการย้ายอาณาจักรอย่างสุดความสามารถ
    ระดับภารกิจนั้นสูงมาก  หากเลเวล  อุปกรณ์สวมใส่  หรือฝีมือไม่ถึง  จะไม่มีทางบรรลุภารกิจดังกล่าวได้เลย  
    สิ่งนี้ส่งผลกระทบอย่างใหญ่หลวงต่อผู้เล่น  เกิดเป็นแรงต่อต้านจากทุกทิศ
    ไม่เว้นแม้แต่ในโลกจริง

    ===  มันถูกต้องแล้วหรือที่ NPC คอยกีดกันอิสรภาพของผู้เล่นเช่นนี้

    ===  ไหนว่าซาทิสฟายขึ้นชื่อด้านอิสระ  ผู้เล่นไม่ใช่หุ่นเชิด NPC สักหน่อย!

    ผู้เล่นจำนวนมากต้องการให้ S.A กรุ๊ปหยุดยั้งการกระทำของ NPC
    ทว่า  สิ่งนี้ย่อมไม่มีทางเกิดขึ้นกับ S.A กรุ๊ปแน่    
    พวกเขามอง NPC ทุกคนเป็น 'พลเมืองของโลกอีกใบ' และปฏิบัติอย่างเท่าเทียมมนุษย์มาโดยตลอด  
    S.A กรุ๊ปไม่มีนโยบายแทรกแซงเนื้อหาและระบบของเกม  
    พวกเขาต้องการให้ซาทิสฟายดำเนินไปตามครรลองธรรมชาติ

    ขณะที่ผู้เล่นหมู่มากโกรธเคือง S.A กรุ๊ป  ผู้เล่นบางส่วนกลับมองว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งที่ถูกต้องแล้ว
    ท่าทีเฉยเมยของ S.A กรุ๊กทำให้บริษัทมีความน่าเชื่อถือมากขึ้น
    'ความน่าเชื่อถือจะลดลงมาก  หาก S.A กรุ๊ปคอยแทรกแซงระบบทุกครั้งที่เกิดปัญหา'

    S.A กรุ๊ปต้องให้ให้ผู้เล่นมองซาทิสฟายเป็นโลกอีกใบหนึ่ง
    แน่นอนว่าโลกทุกใบย่อมโหดร้าย  ไม่มีสิ่งใดได้ดังใจนึกตลอดรอดฝั่ง
    
    ไม่ว่าผู้เล่นจะทักท้วงและโวยวายมากเพียงใด  แต่ทาง S.A กรุ๊ปก็นิ่งเงียบและเพิกเฉย
    ส่งผลให้ผู้เล่นบางส่วนไม่ทนรอ  พวกเขาเริ่มกัดฟันทำภารกิจให้ลุล่วงและรีบย้ายไปยังอาณาจักรโอเวอร์เกียร์
    แต่เนื่องด้วยเนื้อหาภารกิจโหดหินเกินไป  ทำให้ผู้เล่นส่วนมากที่ต้องติดแหง่กอยู่กับอาณาจักรเดิมต่อไป

    ถึงอยากได้เซ็ตกริดใจแทบขาด  แต่ก็ต้องตัดใจยอมหันหลังให้กับภารกิจสุดหินที่อาจใช้เวลานานเกินสองสัปดาห์
    แน่นอนว่าบทลงโทษภารกิจล้มเหลวย่อมร้ายแรง 
    หลายคนไม่ต้องการเสี่ยงโดยไม่จำเป็น

    ทว่า... สิ่งนี้กลับเกิดเป็นประโยชน์มหาศาลต่อกิลด์โอเวอร์เกียร์
    ภารกิจเพื่อกีดกันการย้ายเมืองของทั้ง 14 อาณาจักร  กลายเป็นเครื่องคัดกรองผู้เล่นคุณภาพสูงเข้าสู่โอเวอร์เกียร์ไปโดยปริยาย  

    ไม่ว่าจะเป็นด้านไอเท็ม  เลเวล  หรือฝีมือ    
    มีเพียงผู้เล่นระดับเหนือทั่วไปเท่านั้น  ที่สามารถย้ายเข้าสู่อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ได้      
    อาณาจักรโอเวอร์เกียร์คือผู้ได้รับประโยชน์สูงสุดของเหตุการณ์นี้

    ***

    "สุดยอด..."

    เกิดอะไรขึ้นระหว่างที่ตนไม่อยู่...
    หลังจากกลับถึงไรน์ฮาร์ท  กริดตกตะลึงกับจำนวนประชากรผู้เล่นที่เพิ่มจำนวนจากห้าหมื่นเป็นเกือบแสน
    
    ลอเอลใช้มือปิดครึ่งหน้าพร้อมกับหัวเราะไหล่สั่น
    
    "คุคุคุ! สิ่งนี้เกิดจากเทคนิคแสร้งปล่อยข่าวลือที่กระหม่อมคิดค้นขึ้นเพื่อสร้างชื่อเสียงให้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์  หึหึ...!  ด้วยปัญญาอันเฉียบแหลมของกระหม่อม  เมื่อผสานเข้ากับพลังอันไร้ที่สิ้นสุดของฝ่าบาท  ก่อเกิดเป็นคลื่นลูกใหญ่ที่สามารถสั่นคลอนโลกได้ทั้งใบ...  คุคุคุ...!  คุฮ่าฮ่าฮ่า!"

    "ทำได้ดีมาก  ลมกับเป็นลอเอลที่ฉันไว้ใจ  นายคงเหนื่อยแย่สินะ  ได้พักผ่อนบ้างไหม"

    "..."

    ลอเอลพลันชะงัก
    มิใช่ว่า  กริดควรแสดงสีหน้าเบื่อหน่ายเหมือนเช่นทุกครั้งหรอกหรือ
    หลังจากนั้นก็มักขอร้องให้ตนเลิกพูดจาไร้สาระ...  
    แต่วันนี้กลับมาแปลก... ไม่ได้พบกันนานเพียงสองสัปดาห์  แต่กริดกลับไม่กระอักกระอ่วนเมื่อได้ยินคำพูดของลอเอล  แถมยังตอบกลับอย่างเฉยเมยราวกับทำใจยอมรับได้แล้ว
    ส่งผลให้ลอเอลเข้าใจผิดมหันต์

    'ฝ่าบาททรงตระหนักได้แล้วสินะ!'

    ในที่สุดก็เห็นถึงความเท่และความสง่างามของตนสักที...!

    "ฮุฮุฮุ..."

    ลอเอลดีใจที่กริดยอมรับตัวตนนี้ได้
    ขณะเขากำลังอมยิ้ม  สิ่งมีชีวิตประหลาดได้เดินเข้ามาใกล้  
    ทุกตนล้วนมีสัดส่วนร่างกายประหลาด  หัวโตตัวเล็ก  เหมือนกับตัวละครจิบิในอนิเมะ 
    แขนขาสั้นป้อม  แก้มตุ้ยนุ้ย  ดวงตากลมโต  แต่ดุดันคมกริบ

    'คงเป็นเนตรมารที่กริดพูดถึงสินะ...'

    เนตรมารทั้ง 17 กล่าวทักทายลอเอล

    "คุคุคุ... เป็นเจ้าจริงด้วย"

    "เจ้ามนุษย์ผู้ใช้ชีวิตในชาติภพก่อนร่วมกับพวกเรา"

    "เจ้าช่างน่าสงสารนัก...  ดันโชคร้ายไปเกิดเป็นมนุษย์ตามลำพัง... คงโดดเดี่ยวแย่สินะ"

    "แต่เจ้ามิต้องกังวลอีกแล้ว  พวกเราเนตรมารจะเป็นสหายที่ยอดเยี่ยมให้เจ้าเอง!"

    "คุคุคุคุ!  หลังจากผ่านไปหลายชาติภพ  ในที่สุดพวกเราก็กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง...  นี่คือโชคชะตาที่สวรรค์ลิขิตไว้แล้ว... ยอดเยี่ยมยิ่งนัก!"

    "ดวงดารายามค่ำคืนกำลังส่องแสงสุกใสกว่าทุกหน... พวกเราไปหาสถานที่นั่งดื่มริมทะเลสาปอันเงียบสงบดีไหม  เพื่อเฉลิมฉลองแก่การกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง"

    "...ป--เป็นไปไม่ได้"

    ลอเอลทึ่งในถ้อยคำของเผ่าเนตรมาร
    เขารีบเลื่อนมือขึ้นกุมหน้าอก

    ตึกตัก!  ตึกตัก!

    หัวใจเต้นระรัวยิ่งกว่าทุกครั้ง

    'ชาติภพในอดีตของเราเป็นเรื่องจริง...!'

    เกี่ยวกับเรื่องการระลึกชาติภพก่อน  
    ลอเอลเคยเป็นกังวลมาก  ว่าตนอาจเป็นผู้ป่วยอาการทางจิต  
    แต่ความจริงได้ปรากฏแล้ววันนี้  ตนมิได้คิดไปเอง... ไม่ได้ป่วยไข้!
    ชีวิตก่อนหน้าล้วนเป็นเรื่องจริงทั้งหมด!
    บ้างเป็นวีรบุรุษ  บ้างเป็นเทพ  บ้างเป็นผู้ร้าย  
    แต่ทั้งหมดคือเรื่องจริง

    "โชคชะตา..."

    "...นำพาให้พวกเราได้พบกัน"

    ก่อเกิดเป็นสายสัมพันธ์อันแนบแน่นอย่างน่าประหลาด  
    เมื่อสายตาของลอเอลและเนตรมารประสานซึ่งกันและกัน

    ***

    "เรียกช่างตีเหล็กขั้นสูงทุกคนมารวมตัวที่วังหลวง"

    โองการกษัตริย์ถูกถ่ายทอดไปยังเจ้าเมืองทุกแห่งหนในอาณาจักร
    เจ้าเมืองต่างรีบตรวจสอบช่างตีเหล็กภายในเมืองตน 
    ส่งผลให้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ค้นพบช่างตีเหล็กขั้นสูงเพิ่มขึ้นอีก 8 คน
    ยังไม่รับรวม 12 คนจากเรย์ดันที่ข่านและกริดปลุกปั้นกับมือ

    กริดสั่นระริกอย่างดีอกดีใจ

    'อาณาจักรเรามีช่างตีเหล็กขั้นสูงมากมายเพียงนี้เชียว...'

    ช่างตีเหล็กขั้นสูงคือสุดยอดพรสวรรค์ที่หาตัวจับยาก  ทุกอาณาจักรล้วนต้องการ
    เทคนิคแต่ละคนแพรวพราว  มิอาจถูกทนแทนได้ด้วยสิ่งอื่น
    สาเหตุที่ <เรย์ดัน> มีช่างตีเหล็กขั้นสูงจำนวนมาก  เป็นเพราะข่านและกริดทุ่มเทกายใจอย่างเต็มที่
    เพราะโดยปรกติแล้ว  ช่างตีเหล็กขั้นสูงจะหาได้ยากยิ่งตามหัวเมืองทั่วไป

    หากไม่นับจักรวรรดิซาฮารัน
    อาณาจักรแต่ละแห่งจะมีช่างตีเหล็กขั้นสูงไม่เกินสิบ 
    แต่กับอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  นอกจากไรน์ฮาร์ทแล้ว  เมื่อนับรวมกับ 12 จากเรย์ดัน  และ 8 จากหัวเมือง
    ตอนนี้จึงมีช่างตีเหล็กขั้นสูงทั้งหมด 25 คนภายในอาณาจักร

    ***

    ณ ท้องพระโรง  วังหลวงไรน์ฮาร์ท  อาณาจักรโอเวอร์เกียร์

    "อึก..."

    ช่างตีเหล็กขั้นสูงทุกคนที่ถูกเรียกพบ  พวกเขาต่างพากันกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อได้เห็นกริดเต็มสองตา
    สำหรับคนเหล่านี้  กริดเป็นทั้งกษัตริย์และช่างตีเหล็กในตำนาน  
    เป็นตัวตนที่ทุกคนมอบความเคารพทั้งในฐานะพลเมืองและในฐานะช่างตีเหล็ก
    
    'นอกจากเด็กๆ ที่ข่านกับเราดูแล  ยังมีช่างตีเหล็กขั้นสูงในอาณาจักรมากถึง 13 คนเชียว... อีเทอนัลเคยเป็นอาณาจักรที่เน้นหนักด้านการตีเหล็กรึไง'

    กริดตั้งคำถามกับตัวเอง
    ขณะเขากำลังครุ่นคิด  ช่างตีเหล็กหนุ่มผู้หนึ่งทำการโค้งคำนับ  
    ชื่อของเขาคือ... <เร็คเตอร์>

    "ว่ามา"

    "ฝ่าบาท... กระหม่อมขอทูลถามสักข้อ  มิทราบว่าฝ่าบาทยังจดจำหมู่บ้านที่ชื่อโรลลิ่งได้รึไม่"

    "โรลลิ่ง..."

    กริดเคยเดินทางมาไม่น้อย  มิใช่เพียงหนึ่งหรือสองหมู่บ้าน
    หากไม่เกิดเหตุการณ์สำคัญขึ้น  ชายหนุ่มจะไม่มีทางจดจำชื่อหมู่บ้านได้เลย
    เร็คเตอร์เห็นดังนั้นจึงอธิบายต่อ

    "เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ก่อนถึงวาติกัน"

    "อ้อ... จริงด้วย"

    กริดเริ่มจำได้เลือนลาน
    หมู่บ้านเล็กๆ ที่มีรูปปั้นเทพธิดารีเบคก้าตั้งเรียงรายมากมาย
    เป็นสถานที่ซึ่งกริดได้พบกับนักต้มตุ๋น <ตงเพา> ที่ถูกกริดหลอกใช้เป็นตู้ฮีลส่วนตัว  
    และยังเป็นการพบพานครั้งแรกกับแวมไพร์เคาเตสแมรี่-โรส

    "กระหม่อมคือช่างตีเหล็กจากโรลลิ่ง  สาเหตุที่กลายเป็นช่างตีเหล็กขั้นสูงได้ในวันนี้  ทั้งหมดเป็นเพราะได้ฝ่าบาทสอนสั่ง  ชี้แนะแนวทางในวันนั้น"

    "จากเรา..."

    "ขอรับ  ตอนนั้นกระหม่อมยังเป็นเพียงช่างตีเหล็กต่ำต้อย  เปิดร้านต่อจากบิดาที่ล่วงลับ  ไม่มีแก่นสารการหรือหลักการดำเนินชีวิตที่มั่นคง  จนกระทั่งฝ่าบาทได้มาเยือนหมู่บ้าน  ในครั้งนั้น  ฝ่าบาทยังเป็นเพียงนักผจญภัยไร้นาม  แต่การกระทำของฝ่าบาทได้มอบความรู้อันยิ่งใหญ่ให้กระหม่อม"

    "...เห"

    ตอนไหนกันฟะ...    

    "ทุกสิ่งที่ฝ่าบาททรงกระทำ  ยอดเยี่ยมจนสลักอยู่ในดวงวิญญาณของกระหม่อมจวบจนทุกวันนี้  กระหม่อมฝึกฝนในสิ่งที่ได้เห็นซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ดำเนินตามรอยฝ่าบาทอย่างแน่วแน่ไม่สั่นคลอน... จนกลายเป็นช่างตีเหล็กขั้นสูงอย่างในปัจจุบัน  กระหม่อมใฝ่ฝันจะกล่าวขอบคุณฝ่าบาทมาแสนนาน  และบัดนี้โอกาสก็มาถึงแล้ว... ขอบพระทัยฝ่าบาท  สำหรับการเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของเด็กหนุ่มผู้หนึ่งซึ่งชีวิตใกล้จะดับมอด..."

    "..."

    "สามคนนี้คือลูกศิษย์ของกระหม่อม  พวกเขาล้วนศึกษา <เทคนิคของกริด> ที่กระหม่อมสอนสั่งจนกลายเป็นช่างตีเหล็กขั้นสูงในที่สุด"

    "..."

    กริดอึ้งจนกล่าวสิ่งใดไม่ออก
    ชายหนุ่มพยายามเค้นความทรงจำสมัยอดีตที่หลงลืมไปนานมาก

    'เราแวะพักที่โรงตีเหล็กโรลลิ่ง  เพียงเพราะต้องการซ่อมแซมไอเท็ม...'

    เขาจำได้ว่า  เจ้าของร้านคือช่างตีเหล็กต่ำต้อยที่ไม่เห็นถึงคุณค่าช่างตีเหล็กในตำนาน  

    'ชายคนนั้นกลายเป็นช่างตีเหล็กขั้นสูงได้เร็วขนาดนี้เชียว...'

    อาณาจักรโอเวอร์เกียร์
    สาเหตุที่อาณาจักรแห่งนี้มีช่างตีเหล็กขั้นสูงมากกว่าปรกติ... แท้จริงแล้วมาจากตัวเขาเองหรือ
    กริดอมยิ้มอย่างมีความสุข

• Next
• Previous