จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 759

    ‘แค่สามชั่วโมง…กริดสามารถสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีได้ยังไง?’

    แพนเมียร์คาดว่า  โอกาสสร้างไอเท็มเลเจนดาดรีของกริดไม่น่าจะสูงไปกว่า 0.01%
    
    หลักฐานบ่งชี้มีมากมาย
    และสิ่งที่เด่นชัดที่สุดคือ… 
    
    กริดกลายเป็นผู้สืบทอดแพ็กม่ามาแล้วสามถึงสี่ปี  หมายความว่า  กริดมีสามารถสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีได้ตั้งแต่สี่ปีก่อน

    หากเปลี่ยนเป็นเวลาซาทิสฟาย  มันจะยาวนานถึงสิบปีเต็มเลยทีเดียว
    แต่มีการคาดเดากันว่า  จำนวนไอเท็มเกรดเลเจนดารีที่กริดสร้างขึ้นมีเพียงน้อยนิด
    อาจไม่ถึง 10 ชิ้นด้วยซ้ำ
    
    ‘ดาบใหญ่สีน้ำเงิน  ดาบใหญ่สีดำ  เกราะเกล็ด…’

    กริดใช้ไอเท็มชุดเดิมมานานหลายปี
    แม้จะเรียกตนเองว่าราชาโอเวอร์เกียร์  แต่ความหลากหลายของไอเท็มกลับไม่มากอย่างที่ควรจะเป็น
    ด้วยเหตุนี้  แพนเมียร์จึงเดาว่า  กริดน่าจะสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีได้ไม่ง่ายนัก
    
    ดังนั้น  โอกาสที่ไอเท็มเกรดเลเจนดารีจะบังเอิญโผล่ในงานแข่งจึงแทบเป็นศูนย์

    กริดไม่น่าจะต่างกับตนมาก  
    แพนเมียเคยคิดเช่นนี้
    
    แต่ความจริงเป็นเช่นไร?

[ (ประจักษ์เทคนิคเทพ) การผลิตของช่างตีเหล็กในตำนาน Lv.8 ]

    ทักษะตีเหล็กของกริดพัฒนาขึ้นจากเดิมนับครั้งไม่ถ้วน  

    ช่างตีเหล็กกริดในปัจจุบันกลายเป็นคนละคนกับเมื่อสี่ปีก่อนโดยสิ้นเชิง

    กริดในอดีตมีโอกาส ‘น้อยมาก’ ที่จะสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารี
    แต่กริดในปัจจุบันมีโอกาส ‘เล็กน้อย’

    ไม่เพียงเท่านั้น
    กริดยังมีค้อนเกรดเลเจนดารีรุ่นพิเศษที่ออกแบบขึ้นสำหรับตัวเอง  สิ่งนี้จะช่วยเพิ่มโอกาสสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีได้ถึง 1%

    ในทางตัวเลข  เพียงแค่ผลจากค้อนตีเหล็ก  กริดก็สามารถสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีได้ 1 ชิ้นจากทุก 100 ชิ้น
    
    เช่นนั้นแล้ว  เหตุใดกริดถึงยังครอบครองไอเท็มเกรดเลเจนดารีในปริมาณไม่มาก?

    สิ่งนี้เกิดจากความอัปโชคอย่างแท้จริง
    กริดในอดีตคือผู้เล่นที่ถูกความซวยครอบงำสถานหนัก

    ยุนนาฮี  หัวหน้าทีมปฏิบัติการของ SA กรุ๊ปยังคงจำได้แม่นยำ
    กริดเคยกระหน่ำส่งอีเมลจำนวนมากหา เธอเมื่อไม่กี่ปีก่อน

[ ถึงฝ่ายบริการลูกค้า  ผมคือช่างตีเหล็กในตำนาน  ผมสร้างไอเท็มตามสูตรการผลิตทุกประการ  แต่ทำไมถึงออกมามีแต่เกรดทั่วไปเท่านั้น?  นี่ใช่บั๊กรึเปล่า? ]

[ ถีงฝ่ายบริการลูกค้า  ผมคือช่างตีเหล็กในตำนานที่เคยส่งข้อความหาพวกคุณวันก่อน  ผมใช้เวลานานมากในการสร้างไอเท็มแต่ละชิ้น  แล้วทำไมถึงออกมาเป็นเพียงเกรดแรร์หรือทั่วไป?  แม้กระทั่งเกรดแรร์ยังเกิดขึ้นได้ยากมาก ]

[ นี่!  ไอพวกหัวควย!  ฉันสร้างไอเท็มมากกว่าร้อยชิ้นแล้ว  แต่ทำไมยังไม่เห็นเกรดอีปิกเลยสักชิ้น?  หือ?  ล้อกันเล่นรึไง?  ทำไมตำนานอย่างฉันถึงไม่สามารถสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารีได้?  ไอ้พวกเหี้ย!  นี่เป็นบั๊กหรือการกลั่นแกล้งจากพวกแกกันแน่?  หือ???? ]

[ แม่งเอ้ย!  ส้นตีน!  ต้องให้ฉันไปหาถึงสำนักงานใหญ่ใช่ไหม?  อุตส่าห์พูดจาดีด้วยแล้ว  ทำไมถึงยังไม่หยุดแกล้งกันสักที!! ]

    “…” 

    เนื้อหาของอีเมลจากกริดมีประมาณนี้
    
    แม้จะเต็มไปด้วยถ้อยคำหยาบคาย  แต่ทีมปฏิบัติการของยุนนาฮีก็มิได้คิดลงโทษกริดแต่อย่างใด

    พวกเขาล้วนแส้งทำเป็นไม่เห็น
    เหตุผลเดียวก็คือ…กริดน่าสงสารเกินไป 

    หลังจากตรวจสอบสิ่งที่กริดแจ้งเข้ามาโดยละเอียด  
    เป็นไปตามที่กริดกล่าวอ้าง  อัตราการสร้างไอเท็มของเขาต่ำกว่าที่ควรจะเป็น
    ยุนนาฮีและทีมงานจึงรีบค้นหาข้อมูลเชิงลึกและตรวจสอบว่าเป็นบั๊กหรือไม่

    และแน่นอน  มันไม่ใช่บั๊ก
    มอร์เฟียสไม่มีทางเกิดช่องโหว่

    สิ่งเดียวที่ผิดแผกคือความอับโชคมหาศาลของกริด

    ทุกคนต่างเห็นอกเห็นใจเขา

    ‘ในตอนนั้น…เราไม่เคยคิดมาก่อน’
    
    ยุนนาฮีอมยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อผลการแข่งตีเหล็กถูกประกาศอย่างเป็นทางการ

    ‘ไม่เคยคิดมาก่อนว่ากริดจะยิ่งใหญ่ได้ขนาดนี้’

    แม้เขาจะอับโชคในยามปรกติ  แต่ราวกับดวงของกริดสามารถเก็บสะสมไว้ได้  
    
    เขามักระเบิดมันออกมาในยามสำคัญเสมอ  สิ่งนี้เกิดขึ้นได้เพราะกริดคือชายผู้ไม่ยอมแพ้จนถึงวินาทีสุดท้าย

    หัวหน้าทีมยุนนาฮียกย่องชื่นชมกริด    

    “ขอแสดงความยินดีด้วย…ฉันจะคอยเฝ้ามองความสำเร็จของคุณต่อไปในอนาคต”

    *** 

    ‘โชคก็ถือเป็นฝีมือรูปแบบหนึ่ง…เราพ่ายแพ้กริดอย่างไร้ข้อแก้ตัว’

    คู่ต่อสู้คือช่างตีเหล็กในตำนาน

    การครอบครองคลาสระดับตำนานถือเป็นสิ่งยืนยันได้อย่างดี  ว่ากริดคือผู้ที่มากับโชคยิ่งกว่าใคร
    
    แพนเมียร์พยายามปลอบใจตัวเองที่ต้องพ่ายแพ้อย่างหมดรูปสองปีติดต่อกัน
    
    แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนัก

    เขาได้แต่คร่ำครวญ  เหตุใดความพยายามอย่างหนักตลอดหลายปีถึงไม่ยอมมอบสิ่งตอบแทนกลับมาบ้าง

    ลองมองไปที่การแข่งช่างตัดเย็บและช่างอัญมณี
    ผู้เล่นคลาสอันดับหนึ่งของทั้งสองสาขาล้วนคว้าเหรียญทองตามนัดหมาย

    แต่ช่างตีเหล็กอันดับหนึ่งอย่างตนกลับพลาดเหรียญทองสองปีติดต่อกัน

    ‘ความพยายามและความเหน็ดเหนื่อยไม่เคยผลิดอกออกผลเลยสักครั้ง…’

    เหตุใดฟ้าถึงส่งให้กริดและแพนเมียร์เกิดมาในยุคสมัยเดียวกัน?
    
    ขณะแพนเมียร์กำลังตัดพ้อและสิ้นหวัง  
    รายละเอียดของ ‘ความผิดพลาด’ ได้ปรากฏสู่สายตาคนทั่วโลกเป็นครั้งแรก

    ความผิดพลาดเกรดเลเจนดารี

    “สุดยอด!  ดูประสิทธิภาพของมันสิ!  บ้าไปแล้ว!”

    “นี่คือไอเท็มที่ผู้เล่นสร้างขึ้นจริงหรือ?  คุณสมบัติยอดเยี่ยมกว่าไอเท็มดรอปจากบอสพิเศษเสียอีก!”

    “เดี๋ยวนะ…กริดออกแบบเองกับมือ?”

    “แต่ชื่อของมันคือความผิดพลาด…”

    “ถ้าอันนี้ผิดพลาด…แล้วต้องแบบไหนถึงเรียกสำเร็จ?”

    ไอเท็มแรกที่กริดออกแบบ  
    ความผิดพลาดกลายเป็นเพียงอาวุธเกรดรองในบรรทัดฐานปัจจุบันของกริด
    ยังห่างชั้นจากคันศรฟินิกซ์แดงและดาบอัสนีฯ อยู่มาก
    
    แต่ผู้ชมทั่วโลกล้วนพึงพอใจว่านี่คือไอเท็มระดับปีศาจ

    ดาบ ‘ความผิดพลาด’ กลายเป็นคำค้นหาสูงสุดทั่วโลกในชั่วพริบตา
    ชาวอินเทอร์เน็ตต่างพยายามวิเคราะห์หาข้อดีข้อเสียของดาบเล่มนี้
    
    ท่ามกลางความเอะอะวุ่นวาย

    “แพนเมียร์”
    
    กริดเดินเข้าไปหาแพนเมียร์

    เขากังวล

    ดวงตาของแพนเมียร์กำลังเปี่ยมด้วยความโศกเศร้าและผิดหวัง  เหมือนกับดวงตาของข่านยามที่นึกถึงบุตรชายผู้ล่วงลับ

    กริดรู้สึกราวกับแพนเมียร์คิดจะเลิกเล่นซาทิสฟายถาวร  ชายหนุ่มไม่ต้องการให้มีเรื่องเช่นนั้นเกิดขึ้น

    ช่างตีเหล็กที่ยอดเยี่ยม  หากไม่มีที่ไป  ก็จงเข้าร่วมอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ซะ

    “ดูนี่”

[ ผู้เล่น ‘กริด’ ต้องการแชร์รายละเอียดไอเท็มกับท่าน  กรุณายืนยัน ]

    “…?”

    แพนเมียร์งุนงงเล็กน้อย
    เขาไม่เข้าใจว่ากริดยื่นค้อนตีเหล็กมาทางตนทำไม
    
    “ฮ…เฮ้ย!”
    
    ทันทีที่ได้อ่านรายละเอียดของค้อนในมือกริด  นัยน์ตาดำของแพนเมียร์พลันสั่นระริกรุนแรง

    ราวกับได้เห็นภูติผีตอนกลางวันก็มิปาน

[ ค้อนของช่างตีเหล็กในตำนาน ]
เกรด : เลเจนดารี
ความคงทน : 550/550
พลังโจมตี : 130~150
* โอกาสสร้างไอเท็มเกรดแรร์ +30%
* โอกาสสร้างไอเท็มเกรดอีปิก +20%
* โอกาสสร้างไอเท็มเกรดยูนีค +8%
* โอกาสสร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารี +1%
* ได้รับค่าประสบการณ์จากทักษะที่เกี่ยวข้องกับการตีเหล็กมากกว่าปรกติ
เงื่อนไขการสวมใส่ : ผู้สืบทอดแพ็กม่า

    “ป…เป็นไปไม่ได้!!”

    13 ปีเต็ม
    นี่คือระยะเวลาที่แพนเมียร์ใช้ชีวิตเป็นช่างตีเหล็กในซาทิสฟาย
    แพนเมียร์สร้างไอเท็มขึ้นนับไม่ถ้วน  
    ทำภารกิจเกี่ยวกับคลาสอย่างบ้าคลั่ง  
    จนในที่สุดก็มีสิิทธิ์สร้างไอเท็มเกรดเลเจนดารี

    โอกาสสำเร็จอยู่ที่ 0.01%
    
    แต่ค้อนในมือกริดกลับเพิ่มขึ้น 1% ทันทีเพียงแค่สวมใส่
    
    เมื่ออยู่ต่อหน้าพลังไอเท็ม  ทุกความพยายามล้วนกลายเป็นสิ่งไร้ความหมาย

    แพนเมียร์ได้รับการกระทบกระเทือนจากจิตใจอย่างรุนแรง  

    เขาเริ่มหน้ามืดและออกอาการโงนเงน
    แพนเมียร์พยายามถ่ายน้ำหนักไปยังขาอันไร้เรี่ยวแรงทั้งสองข้างเพื่อมิให้ล้มลง

    “ฉันยินดีที่จะสร้างค้อนสำหรับนายโดยเฉพาะ”

    กริดเดินเข้าไปพยุงแพนเมียร์ที่อยู่ในอาการย่ำแย่  เขาโอบเอวอันบึกบึนของแพนเมียร์พร้อมกับกล่าวแนะนำ

    “เงื่อนไขของฉันมีเพียงข้อเดียว  คือนายต้องย้ายมาเป็นพลเมืองของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์”

    “…”

    "แพนเมียร์  ฉันต้องการตัวนาย  ได้โปรดเข้าร่วมกิลด์โอเวอร์เกียร์"

    “ต…แต่ว่า”

    แทนที่จะปฏิเสธเสียงแข็งอย่างองอาจ  
    แพนเมียร์กลับลังเลสถานหนัก  
    ข้อเสนอของกริดล่อตาล่อใจเกินไป  
    
    มีใครกล้าปฏิเสธไอเท็มจากช่างตีเหล็กในตำนานอย่างไม่ใยดีด้วยหรือ?

    แพนเมียร์เริ่มมีกำลังใจในการเล่นซาทิสฟายต่ออีกครั้ง
    
    หลังจากเขาได้เรียนเทคนิคการสร้าง ‘อีโก้ไอเท็ม’ จากเผ่าคนแคระ  แพนเมียร์ได้เดินทางไปยังจักรวรรดิและไต่เต้าต่ำแหน่งขึ้นไปสู่ระดับสูง
    เขาเอาชนะ NPC ช่างตีเหล็กของจักรวรรดิมากมาย  จนถึงขั้นถูกยอมรับจากองค์จักรพรรดิฮวนเดอร์

    เมื่อมีพลังอำนาจอันล้นพ้นของจักรวรรดิคอยหนุนหลัง  แถมมีเงินทุนของจักรวรรดิคอยสนับสนุน
    แพนเมียร์ยังต้องการสิ่งใดอีกหรือ?

    มันคุ้มหรือไม่  กับการต้องละทิ้งทุกสิ่งเพื่อเข้าร่วมอาณาจักรโอเวอร์เกียร์

    “ลองคิดดูให้ดี…ยังมีสิ่งใดในซาทิสฟายที่สำคัญกว่าไอเท็มอีกรึไง?  จักรวรรดิมอบค้อนตีเหล็กให้นายไม่ได้หรอกนะ”

    “อา…!”

    ม่านหมอกความสับสนในใจแพนเมียร์พลันสลายไป
    
    ซาทิสฟายคือเกมแห่งไอเท็ม…

    เมื่อตระหนักได้ถึงความจริง  แพนเมียร์จึงไม่ลังเลอีก 

    “เข้าใจแล้ว…ฉันจะสมัครเข้าร่วมกิลด์โอเวอร์เกียร์ทันที”

    “ม่ใช่กิลด์โอเวอร์เกียร์  แต่เป็นกิลด์โอเวอร์เกียร์แรงงานทา— อ…เอ้ย!  ฉันหมายถึงกิลด์โอเวอร์เกียร์สอง  นั่นคือกิลด์สำหรับคลาสสายผลิต”

    “ข…เข้าใจแล้ว”

    หากหูของตนไม่เพี้ยน…เมื่อครู่กริดพูดได้ออกมาว่าแรงงานทาส 
    แพนเมียร์ขมวดคิ้วฉงน  แต่เขาก็มิได้กล่าวถามสิ่งใดต่อ  

    เพียงพยักหน้ารับเล็กน้อย
    
    จากนั้น

    “ดูนั่นสิ…?”

    ผู้ชมจำนวนมาก  รวมถึงผู้เข้าแข่ง  พวกเขาล้วนเห็นภาพชายหนุ่มคนหนึ่ง  กำลังโอบกอดกับชายชราคนหนึ่งด้วยบรรยากาศชื่นมื่น  ทั้งสองกระซิบกระซาบกันด้วยสีหน้ามีความสุข

    เริ่มเกิดความเข้าใจผิดระหว่างกริดและแพนเมียร์ขึ้น  ใบหน้าที่แดงก่ำจากความซาบซึ้งของแพนเมียร์  สิ่งนี้ยิ่งทำให้ทุกคนเกิดจินตนาการหลุดโลก

    ‘มีบางสิ่งผิดปรกติ…’

    กริดพลันเย็นสันหลังวาบไปชั่วครู่  
    แต่เขาไม่พยายามคิดหาคำตอบกับมัน

    ยังไงเสีย  เขากำลังความสุขแล้วที่ได้คว้าตัวสมาชิกใหม่เข้าร่วมกิลด์โอเวอร์เกียร์แรงงานทาส

    เป็นโอกาสอันดีที่ได้ครอบครองผู้เล่นพรสวรรค์สูงไว้ในอาณาจักร

    ยิ่งงานแข่งซาทิสฟายนานาชาติจัดขึ้นบ่อยครั้งแค่ไหน  กริดก็ยิ่งได้รับประสบการณ์และขุมพลังมากขึ้นเท่านั้น

    ปีแรกลอเอล
    ปีถัดมาคือแค็ทซ์
    และปีนี้คือแพนเมียร์

    ***
    
    “น่าสมเพช!”

    ณ ห้องพักนักกีฬาทีมสหรัฐ
    
    หลังจากจบการแข่งตีเหล็ก  สกัลล์ออกปากตำหนิแพนเมียร์อย่างหนัก
    
    ไม่ใช่เพราะแพนเมียร์พ่ายแพ้กริดในการแข่งสองปีซ้อน

    ชายคนนี้คือช่างตีเหล็กอันดับหนึ่งของทีมสหรัฐอย่างไร้ข้อกังขา  และเขาก็ทำหน้าที่ได้ไม่ขาดตกบกพร่อง
    ไม่มีใครสามารถกล่าวโทษแพนเมียร์ได้

    แต่สกัลล์กำลังโมโหที่แพนเมียร์ยอมใจอ่อนเข้าร่วมกิลด์โอเวอร์เกียร์

    “ฉันได้ยินจากช่างตีเหล็กคนอื่นแล้ว  นายตัดสินใจเข้าร่วมกิลด์โอเวอร์เกียร์งั้นหรือ?”

    “ถูกต้อง”

    “เฮ่อะ!  ไม่มีศักดิ์ศรีบ้างรึไง?  นายคิดจะไม่ละอายใจบ้างเลยหรือที่ต้องรับใช้กริด?  ไม่ใช่ว่านายคือคนที่ปฏิเสธกริดมาตลอดรึไง?  ชายคนนั้นก็แค่ช่างตีเหล็กในตำนานที่โชคดีกว่าใคร”

    “อย่าได้ปฏิเสธพรสวรรค์ของกริดเพียงเพราะเขาโชคดี”

    “นายมันเลอะเลือนไปแล้ว!  นายถูกไอเท็มครอบงำจนหน้ามืดตามัว!”

    สกัลล์เคยยกย่องแพนเมียร์มาก
    แพนเมียร์สามารถยืนอยู่บนจุดสูงสุดของอาชีพตัวเองได้แม้จะมีร่ายกายที่แก่ชรา    
    
    ยิ่งชื่นชม  ยามเกลียดชังก็ยิ่งรุนแรง

    “แพนเมียร์…นายต้องชนะใจตัวเองให้ได้!  อย่าหลงกลไปกับเหยื่อที่กริดวางไว้!!”

    “…ฉันขอโทษ”

    แพนเมียร์ย่อมทราบว่าสกัลล์เคารพนับถือตน  แต่เขาตัดสินใจไปแล้วอย่างหนักแน่น  และไม่เคยคิดเปลี่ยนใจ

    แพนเมียร์ได้แต่อมยิ้มอย่างขมขื่น

    “ฉันไม่เหมือนนาย!!  ฉันมีศักดิ์ศรีของนักสู้!  นักสู้ที่ไม่ต้องพึ่งพาพลังของไอเท็ม!!”

    สกัลล์โพล่งขึ้นอย่างเดือดดาลพร้อมกับเดินออกจากห้องพักนักกีฬา

    สองชั่วโมงถัดมา…

    “ห…ให้ฉันเข้าร่วมกิลด์โอเวอร์เกียร์ด้วยได้ไหม?”

    หลังจากลงแข่งรายการ ‘ฝ่าด่านมอนสเตอร์’
    สกัลล์ที่ถูกจิสึกะใช้คันศรฟินิกซ์แดงยิงเป็นลูกสุนัขได้รีบขอพบกริดทันที

    พลังของไอเท็มช่างน่ากลัวนัก

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,194
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous