จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,154

“มากกว่าครึ่งล้าน”

ราชา ‘เนเมซิส’ กำลังนั่งบนกรอบหน้าต่าง

อากาศจัดว่าสมบูรณ์แบบ

แสงแดดอบอุ่น สายลมสดชื่น

เมื่อเห็นต้นไม้ในสวนเริ่มออกผล มันเข้าใจทันทีว่าทะเลทรายเรย์ดันกำลังร้อนฉ่า

“ไม่ผิดจากความคาดหมาย มีออร์คเข้าร่วมทัพโอเวอร์เกียร์เป็นจำนวนมาก”

อาณาจักรเก๊าส์สามารถดำรงตนปกครองตัวเองมาได้ยาวนานแม้จะมีชายแดนอยู่ติดกับจักรวรรดิซาฮารัน

จัดการเก๊าส์ไม่ใช่เรื่องง่าย… ประวัติศาสตร์อันยาวนานคือเครื่องพิสูจน์ และการทำเรื่องน่าเหลือเชื่อให้เป็นจริงได้ ราชวงศ์เก๊าส์คือหัวใจสำคัญเสมอมา

ราชาเนเมซิสผู้ช่ำชองศาสตร์แห่งการทูตและการเมือง เกิดความเคลือบแคลงเมื่อจักรวรรดิซาฮารันประกาศว่าจะปฏิรูปตัวเอง

นับแต่นั้น มันวางแผนรับศึกขยายดินแดนของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์มาตลอด และเมื่อได้ยินว่าออร์คลอร์ดสาบานตนเข้ารับใช้ราชาโอเวอร์เกียร์ เนเมซิสได้เตรียมแผนรับมือเผ่าพันธุ์ออร์คไว้แล้วเช่นกัน

หรือก็คือ ไพ่ในมือมีถมเถ

“ต้องสูสีกันมากแน่”

ฉึบ.

เมื่อราชาเนเมซิสตวัดมือ คลื่นพลังลึกลับพุ่งกระแทกใส่กิ่งต้นเชอร์รี่จนหักโค่น

เนเมซิสรีบวิ่งไปใต้ต้นเชอร์รี่และใช้แขนเสื้อเช็ดทำความสะอาด จากนั้นก็โยนผลเชอร์รี่ใส่ปากเคี้ยว

“งั่ม.”

กลิ่นและรสของผลเชอร์รี่พลันระเบิดกระจายทั่วช่องปาก ก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็วและทิ้งความรู้สึกตกค้างอันยอดเยี่ยมไว้

หากถามว่า ราชวงศ์เก๊าส์เคยทิ้งความรู้สึกตกค้างอันยอดเยี่ยมให้แก่ประชาชนบ้างไหม?

คำตอบคือ… มากมาย

เมื่อใช้ความคิดถึงมาจุดนี้ ราชาเนเมซิสหันไปกล่าวกับมหาเสนาบดีด้านข้าง

“ทั้งหวานและสด ประชาชนต้องชอบแน่”

“เป็นพระมหากรุณาธิคุณยิ่ง”

สำหรับขุนนางและเชื้อพระวงศ์ ‘สวน’ คือสัญลักษณ์แทนอำนาจบารมี

ยิ่งสวนหน้าบ้านงดงามและกว้างใหญ่เพียงใด ขุนนางหรือชนชั้นสูงก็ยิ่งมีหน้ามีตามากเท่านั้น

แต่กับราชาเนเมซิสถือเป็นข้อยกเว้น

สวนของมันกว้างใหญ่ไพศาล แต่ไม่สวยเลย แถมยังแออัดเบียดเสียด

ราวกับต้นไม้ทั้งหมดถูกปลูกเพื่อเป็นสวนผลไม้มากกว่าของประดับตกแต่ง

เอกอัครราชทูตแห่งจักรวรรดิเคยแอบเหยียดหยันว่า ‘ราชาเนเมซิสช่างไร้รสนิยม’

อย่างไรก็ตาม ไม่มีขุนนางคนใดในอาณาจักรเก๊าส์คิดเช่นนั้นกับราชา

กษัตริย์เนเมซิสปลูกผลไม้ในสวนของตน เพราะต้องการเติมเต็มปากท้องของประชาชนผู้อดอยาก แม้จะช่วยได้เพียงเล็กน้อยก็ยังดี

“ใกล้เริ่มแล้วกระมัง”

ไม่ว่าจะมีประวัติศาสตร์ยาวนานสักเพียงใด ไม่ว่าจะตะวันออกหรือตะวันตก แต่สองประเทศชายแดนติดกันไม่มีวันเป็นมิตรไมตรีต่อกันได้

ความบาดหมางระหว่างเก๊าส์และอีเทอนัลกินระยะเวลามานานกว่าร้อยปี และโอเวอร์เกียร์ผู้กลืนกินอีเทอนัลในภายหลัง ก็สืบทอดความบาดหมางเหล่านั้นมาด้วย

ประชาชนเก๊าส์ไม่มีวันลืม

เหตุการณ์ถล่มป้อมบอร์เนียวซึ่งคร่าชีวิตทหารหนุ่มกว่าสามพันนายอย่างโหดเหี้ยม

ความสัมพันธ์ยิ่งไม่มีวันกลับมาญาติดีกันได้เมื่อลอเอล กุนซือของทัพเรย์ดันผู้ออกคำสั่งฆ่าอย่างเลือดเย็น ได้กลายมาเป็นมหาเสนาบดีสูงสุดแห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์คนปัจจุบัน

ทุกคนทราบว่าสงครามนี้จะต้องเกิดขึ้น

ในสงครามอันมิอาจพ่ายแพ้ อาณาจักรเก๊าส์เตรียมกลยุทธ์ไว้ทั้งหมดหกแผนการ

***

“ห้ามเหม่อเด็ดขาด”

<เครื่องตรวจจับ> คือผลผลิตแสนสำคัญของโรงแปรธาตุ เกิดจากเวทมนตร์ผสมผสานเข้ากับวิทยาศาสตร์

แม้กระทั่งบรรดาอาณาจักรผู้ไม่สนใจโรงแปรธาตุก็ยังปรารถนาจะครอบครองเทคโนโลยีนี้

ถึงกับมีคำกล่าวว่า หลายประเทศยอมจ่ายค่าเทคโนโลยี ‘เครื่องตรวจจับ’ เทียมเท่ากับมูลค่าโดยรวมและเงินลงทุนของโรงแปรธาตุทั้งหมด

ถึงกระนั้น เครื่องตรวจจับกลับมีเพียงหยิบมือเดียวบนโลก ไม่เว้นแม้แต่จักรวรรดิซาฮารัน

เหตุผลก็คือ อุปกรณ์ชนิดนี้สร้างได้จากโรงแปรธาตุขั้นสูงเท่านั้น และโอกาสสำเร็จก็ต่ำติดดินจนน่าใจหาย

ภายในจักรวรรดิมีอุปกรณ์ตรวจจับเพียง 23 เครื่อง โดยทั้งหมดจะถูกแจกจ่ายให้กับแม่ทัพระดับสูงในแนวหน้าของสงคราม

ทว่า

“ดูนี่สิ หมอนั่นเริ่มไต่กำแพงแล้ว”

ณ กรุงไรนฮาร์ท ประตูวังทิศเหนือ

กลุ่มทหารโอเวอร์เกียร์กำลังยืนหลบซ่อนหลังกำแพงหินด้านบน พวกมันจ้องมองภาพของผู้บุกรุกกำลังปืนไต่กำแพงวัง ผ่านอุปกรณ์แปลกตาชนิดหนึ่ง

ทหารแสนธรรมดา… แต่บางคนกลับกำลังถือเครื่องตรวจจับ

ภาพเหตุการณ์สุดเหลวไหลตรงหน้า ไม่มีทางหาพบได้แม้แต่ในจักรวรรดิซาฮารัน

“ช้ายิ่งกว่าเต่าคลานอีกแฮะ”

“แน่อยู่แล้ว แต่ละย่างก้าวเอาแต่มองไปรอบตัว แถมยังกลั้นหายใจ จะให้เร็วได้ยังไง”

“เป็นเพราะพวกมันระมัดระวัง จึงเล็ดลอดสายตาชาวนาเข้ามาได้ไกลถึงตรงนี้”

เครื่องตรวจจับเกิดการรวมตัวกันของคุณสมบัติทางเวทมนตร์หลายชนิด ประกอบด้วย <ลูกแก้วสอดส่อง> <เวทตรวจจับ> โดยมีลักษณะการทำงานคล้ายคลึงกับกระจกวิเศษ

ถึงแม้รูปลักษณ์จะเรียบง่ายเหมือนกับกระจก แต่จุดยากคือการบรรจุเวทมนตร์ลงไป โอกาสผลิตล้มเหลวจึงสูงกว่าโอกาสสำเร็จหลายเท่าตัว

อย่างไรก็ตาม เป็นเพราะความทุ่มเทของกริดตลอดหลายปี โรงแปรธาตุเรย์ดันซึ่งเติบโตอย่างก้าวกระโดดในระยะหลัง จึงผลิตอุปกรณ์ตรวจจับสำเร็จเกินกว่า 50 เครื่อง

เมื่อโรงแปรธาตุเพิ่มเลเวล สิ่งก่อสร้างจะได้รับโบนัสเพิ่มอัตราความสำเร็จชั่วคราว และในจังหวะดังกล่าว ผู้อำนวยการโรงแปรธาตุจะเล็งสร้างอุปกรณ์ตรวจจับ

เกือบทั้ง 50 เครื่องจะถูกแจกให้แก่หน่วยทหารรอบวังหลวง เป็นเหตุผลว่าทำไม ทหารอาวุโสบางคนจึงมีเครื่องตรวจจับพกติดตัว

หน่วยทหารยามมองเห็นผู้บุกรุกตั้งแต่แรก เพียงแค่กำลังรอปรากฏตัวในจังหวะเหมาะสม

ในวินาทีผู้บุกรุกปืนถึงกลางทางและขยับตัวไม่สะดวก หน่วยทางองครักษ์โอเวอร์เกียร์จะโผล่ออกไปล้อมจับจากด้านบนและล่างในคราวเดียว

ทว่า… ทหารยังไม่ทันได้ลงมือ

“หือ…?”

กลิ่นเหม็นบัดซบเริ่มโชยแตะปลายจมูกทุกคน

เมื่อไม่กี่เดือนก่อน ปิอาโร่เคยนำดอกไม้กลิ่นพิสดารมาฝังไว้ในดินใต้กำแพงวังหลวง

เหตุใดต้องฝังดอกไม้เน่าใต้กำแพง?

เหล่าทหารผู้เคยนึกฉงนมานาน ปัจจุบันได้ทราบคำตอบเสียที

พรืด. พรืด. พรืด.

ดอกไม้ลึกลับซึ่งพวกมันคิดว่าถูกนำมาฟังเพราะตายแล้ว ความจริงกลับยังมีชีวิตอยู่

เถาวัลย์จำนวนมากพุ่งขึ้นจากดิน ลอบเลื้อยไต่กำแพงอย่างเงียบเชียบ ก่อนจะรัดพันข้อเท้าผู้บุกรุกทุกคนไว้แน่นถนัด

ปุล๊าาาา!!

ท่ามกลางเสียงกรีดร้องแสบแก้วหู กลีบดอกประหลาดพลันผุดขึ้นจากพื้นดินใต้ฝ่าเท้าผู้บุกรุก

ทุกคนต่างจ้องมองด้วยสีหน้าตกตะลึง

“อ…อึ๋ย!”

“ส…สัตว์ประหลาด!!”

กลุ่มผู้บุกรุกเริ่มสติแตก พวกมันพยายามคว้าของมีคมออกมาเฉือนเถาวัลย์รอบข้อเท้าทิ้ง

แต่ความตั้งใจมีอันต้องสูญเปล่า ก่อนจะได้ลงมือกระทำสิ่งใด รัฟเฟลเชียใช้เถาวัลย์กระชากพวกมันลงมาและเขมือบเข้าท้องทีละคนสองคน

หลังจากกินมนุษย์เข้าไปสิบกว่า หลอดอาหารของรัฟเฟลเชียขยายใหญ่จนดูคล้ายกับสัตว์ประหลาดน่าขนลุก

ฉากดังกล่าวช่างน่าสะพรึง เส้นขนของทหารทุกนายพลันลุกตั้งชันอย่างพร้อมเพรียง

ขณะแหงนหน้ามองกลุ่มทหารหน้าซีดบนกำแพง รัฟเฟลเชียปิดปากตัวเองจนสนิทพลางโบกสะบัดเถาวัลย์รอบตัวไปมาอย่างน่ารัก

คล้ายกับการกล่าวทักทายด้วยรอยยิ้มไมตรี

เมื่อเห็นพืชประหลาดมุดกลับใต้ดินอีกครั้ง กลุ่มทหารบนกำแพงทำได้เพียงส่งเสียงพึมพำ

“พวกเราเฝ้าวังหลวงไปเพื่ออะไร…”

***

“คงถูกพบตัวแล้วสินะ”

ไม่ไกลจากกำแพงวังทิศเหนือ ‘บิวลัง’ ผู้เฝ้ามองสถานการณ์รอบวังมาสักพัก เริ่มเคลื่อนไหว

เป้าหมายของมันคือทิศใต้

ทหารกลุ่มหนึ่งกำลังวิ่งกรูไปยังทิศทางตรงข้ามกับเป้าหมายของบิวลัง

‘ทำไมนักลอบสังหารคล่องแคล่วเหล่านั้นถึงถูกทหารธรรมดาตรวจพบได้เร็วนัก?’

บิวลังคือผู้ลี้ภัยจากอาณาจักรโรเทมอนซึ่งถูกจอมอสูรเฟย์ริสทำลายจนราบคาบ

ไม่เพียงกริดจะอ้าแขนต้อนรับผู้ลี้ภัยจำนวนมากเข้าสู่อาณาจักร แต่มันยังใจดีมอบสัญชาติให้อีกด้วย บิวลังจึงได้รับสัญชาติโอเวอร์เกียร์จากเหตุการณ์ครั้งนั้น

ตลอดไม่กี่เดือนหลังสุด มันอาศัยอยู่ในกรุงไรนฮาร์ทโดยใช้ชีวิตประจำแสนธรรมดา กลมกลืนไปกับพลเมืองธรรมดาทั่วไป

แต่ชีวิตประจำวันอันสงบสุขของบิวลังต้องสิ้นสุดลงในวันนี้ ถึงคราวมันหวนกลับไปใช้ตัวตนเก่า— ‘ดาบแห่งเนเมซิส’ หรือ ‘ดาบเอกแห่งเก๊าส์’ และเริ่มลงมือทำภารกิจสุดท้าย

‘ช่างยาวนานเหลือเกิน…’

ภารกิจของบิวลังถูกกำหนดขึ้นในวินาทีจอมอสูรเฟย์ริสเริ่มรุกรานอาณาจักรโรเทมอน

โรเทมอนขณะเผชิญภัยพิบัตินั้นมีสภาพโกลาหลและเหลวแหลกเกินควบคุม

บิวลังผู้ได้รับสถานภาพพลเมืองโรเทมอนโดยใช้เพียงเศษเงินแลก ยืนเฝ้ามองการล่มสลายของโรเทมอนอย่างเงียบงันและปล่อยให้ตัวเองมีสถานภาพผู้ลี้ภัย

นี่คือแผนแทรกซึมเข้าสู่อาณาจักรโอเวอร์เกียร์อย่างแยบยล

‘ฝ่าบาท…’

กึก. กึก. กึก.

ขณะย่างกรายไปบนถนนเส้นใหญ่ใจกลางกรุงไรนฮาร์ท บิวลังตัดสินใจหนักแน่น

‘กระหม่อมจะไม่ทำให้พระองค์ผิดหวัง!’

สายตาบิวลังจ้องมองไกล ปลายทางคือป่าจำลองซึ่งถูกสร้างบนเนินเหนือย่านตัวเมือง

ภายในป่ามีอ่างเก็บน้ำขนาดเล็ก

จุดดังกล่าวมีไว้ให้ราชินีโอเวอร์เกียร์ ไอรีน แจกจ่ายอาหารแก่เด็กกำพร้าและนั่งอ่านนิทานให้พวกเขาฟัง

บิวลังแอบสังเกตกิจวัตรส่วนตัวของไอรีนมานานแรมเดือนเพื่อวันนี้โดยเฉพาะ

มันย่อมทราบว่าเธอคือคนสำคัญแห่งราชวงศ์ คือราชินีผู้มีจิตใจงดงาม ห่วงใยประชาชน อ่อนโยน และมีเมตตากรุณาจนน่ายกย่อง

แต่ศัตรูย่อมเป็นศัตรู

เราต้องลักพาตัวเธอไปส่งให้พวกพ้องทางประตูเมืองฝั่งตะวันตก…

ถึงเราจะต้องตาย แต่นั่นก็มิได้สลักสำคัญ

เพื่อครอบครัว อาณาจักร และท่านราชา เรามอบให้ได้กระทั่งชีวิต

แกร่บ.

ในวินาทีบิวลังย่างกรายเข้าเขตป่าจำลอง ฝ่าเท้าของมันเหยียบลงบนใบไม้แห้ง

ทันใดนั้น กลุ่มอัศวินนอกเครื่องแบบจำนวนมากได้เข้ามาล้อมไว้

“ตรงนี้ห้ามผ่าน เชิญกลับไป…”

ยังไม่ทันสิ้นเสียงอัศวิน

คมดาบฉับไวของบิวลังไม่เปิดโอกาสให้อีกฝ่ายได้พูดจบประโยค

เคร้ง!

“ชายคนนี้แข็งแกร่ง! ทุกคนระวัง!”

อัศวินผู้รับดาบบิวลังได้อย่างฉิวเฉียด พลันทราบฝีมืออันเฉียบขาดของอีกฝ่ายทันที มันตะโกนบอกพรรคพวกพลางขบกรามดังกรอด

จากการคำนวณ บิวลังเคยคิดว่าตนจะฝ่ากลุ่มอัศวินเหล่านี้เข้าถึงตัวราชินีได้ในพริบตา

‘องครักษ์ราชินีแข็งแกร่งระดับนี้เชียว?’

อัศวินซึ่งถูกฝึกหนักโดยปิอาโร่และอัสโมเฟล อีกทั้งยังถูกยกระดับขึ้นอีกขั้นโดยมีเมอร์เซเดสเป็นแบบอย่าง ฝีมือย่อมสูงส่งกว่าจินตนาการบิวลังพอสมควร

เมื่อราวเดือนก่อน มันเคยสำรวจฝีมืออัศวินฝ่ายศัตรูอย่างคร่าว และพบว่าตนแข็งแกร่งกว่าพวกเขาราวสองเท่า

เก็บซ่อนฝีมือมาตลอด…?

‘ยอมรับไม่ได้เด็ดขาด!’

ตาดำบิวลังเริ่มสั่นเทา

เหตุใดอัศวินอันดับหนึ่งแห่งเก๊าส์อย่างตน ถึงมีฝีมือสูสีกับแค่องครักษ์ทั่วไปของราชินี?

อีกฝ่ายไม่ใช่ระดับปิอาโร่หรือเมอร์เซเดสสักหน่อย…

ทันใดนั้น เสียงกระจ่างใสของเด็กชายพลันดังแว่วจากด้านหลัง

“มีเรื่องอะไรกันหรือ?”

“…!”

บิวลังรีบหันหลังขวับ

มันพบเด็กชายใบหน้าสง่างาม เส้นผมสีดำขลับแววาว ดวงตาสีฟ้าครามน้ำทะเล

องค์ชายรัชทายาท ลอร์ด

ดูเหมือนองค์ชายตัวน้อยผู้เพิ่งย่างกรายเข้ามาในเขตป่าจำลอง จะไม่มีองครักษ์ติดตามมาด้วยแม้แต่คนเดียว

รอบตัวเขามีเพียงเด็กสาวกลุ่มหนึ่งเท่านั้น

“องค์ชาย! อันตราย!”

ขณะอัศวินส่งเสียงตะโกนอย่างร้อนรน วิชาดาบชุดใหม่ของบิวลังถูกปลดปล่อยใส่ลอร์ดด้วยความเร็วยากจะมองตามทัน

‘ฟ้ายังมีตา!’

องค์ชายเปลี่ยนกำหนดการกะทันหันหรือ? การปรากฏตัวของลอร์ด ไม่ได้อยู่ในแผนการของบิวลังมาตั้งแต่ต้น

บิวลัง ผู้พานพบแสงสว่างครั้งใหม่อย่างไม่คาดฝัน ทำการทิ่มแทงปลายดาบใส่องค์ชายตัวน้อยเบื้องหน้าโดยไม่ลังเล

เจตนามิได้ฆ่าฟันเอาชีวิต

ตัวประกันจะมีค่าก็ต่อเมื่อยังมีลมหายใจ

“กล้าลงมือกับองค์ชายเชียวหรือ!”

‘หือ…?’

บิวลังพลันขมวดคิ้ว

ขณะมันกำลังเข้าประชิดตัวลอร์ด เด็กสาวด้านข้างได้ชักค้อนเหล็กฟาดสวนกลับด้วยพละกำลังช้างสาร และเหตุผลทำให้บิวลังฉงนก็คือ เหตุใดจิตสังหารของสตรีเหล่านี้กลับแรงกล้ายิ่งกว่าอัศวินคนเมื่อครู่?

เคร้ง!!

ด้วยเรือนร่างอันบอบบาง เธอสามารถปลดปล่อยพละกำลังเยี่ยงปีศาจออกมาได้อย่างไร?

บิวลัง ผู้ชักดาบกลับเพื่อป้องกันการโจมตีด้วยค้อนเหล็กของเด็กสาว มีอันต้องกระเด็นถอยหลังไปไกลหลายก้าวจากแรงปะทะหนักหน่วง

‘เรารู้ว่าพวกเธอไม่ธรรมดา… แต่ไม่คิดว่าจะถึงระดับนี้!’

บิวลังขบกรามแน่น

ด้านหลังถูกล้อมกรอบด้วยอัศวิน ด้านหน้าถูกรายล้อมด้วยกลุ่มสตรีถือค้อนเหล็ก

ลอร์ดออกคำสั่งพลางจ้องมองเย็นชา

“ห้ามฆ่า. จับเป็นเท่านั้น. เราจะลากไส้คนทรยศทั้งหมดในอาณาจักรออกมา!”

“โฮ่! คิดว่าจะจับเป็นฉันคนนี้ได้รึไง!!”

เมื่อตระหนักว่าแผนการล้มเหลว บิวลังเริ่มต่อสู้เยี่ยงสุนัขจนตรอก

จิตคุกคามรุนแรงจนบรรดาอัศวินและเด็กสาวผู้ท้าชิงตำแหน่งบุตรีแห่งรีเบคก้าออกอาการผงะ

ลอร์ดพยักหน้าแผ่วเบา

“รบกวนด้วย ท่านอาจารย์”

อาจารย์?

อาจารย์เชี่ยอะไรอีก…?

“…อะ?”

ภาพการมองเห็นบิวลังพลันหมุนเคว้ง

ตามด้วยความเจ็บปวดต้นคอกะทันหัน หางตาดาบเอกแห่งเก๊าส์รีบชำเลืองเหลือบไปด้านหลังตามสัญชาตญาณ

บุรุษผิวดำสนิท ชนิดผสมผสานเข้ากับเงามืดของป่าจำลองอย่างกลมกลืน กำลังจ้องมองมันด้วยสายตาไร้อารมณ์

ราชันเงา คาซิม

บิวลังตกเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ตั้งแต่วินาทีแรกเมื่อบุคคลผู้นี้ลงมือ

“ป…เป็นไป… ไม่ได้…!”

ใบหน้าบิวลังพลันขาวซีด ความสิ้นหวังกัดกินลึกลงไปในก้นบึ้งจิตใจ

สำหรับวินาทีนี้ มันไม่เคลือบแคลงอีกแล้วว่า

‘อาณาจักรเก๊าส์คงถึงคราวล่มสลาย’

***

= เกิดในประเทศประวัติศาสตร์ยาวนานกว่า 4,000 ปี แต่กลับยอมตกเป็นเบี้ยล่างของราชาจากอาณาจักรเล็กเนี่ยนะ? ไม่รู้สึกละอายใจบ้างเลยหรือ?

= พวกมันคงหลงใหลรางวัลตอบแทนจนดวงตามืดบอด ช่างน่าสมเพช

= นโยบายจีนเดียวคงเป็นได้แค่ฝัน พวกเรามีประชากรมากเกินไป แถมยังเต็มไปด้วยไอ้งั่ง

ทหารออร์คกว่าสี่แสนตนรอบเรย์ดันไม่ใช่คนแปลกหน้าสำหรับชาวจีน

พวกมันเหล่านี้คือผู้เล่นเผ่าออร์คแสนดุดันและแข็งแกร่ง เป็นหนึ่งในความภาคภูมิใจของประเทศจีนเสมอมา

แต่ปัจจุบันกลับกำลังรับใช้กริด

แม้กระทั่งพิธีกรชาวจีน ผู้ต้องดำเนินรายการอย่างยุติธรรมและเป็นกลาง ก็ยังแสดงสีหน้าผิดหวังออกมาโดยไม่ปิดบัง

『ทั่วโลกต่างกำลังจับจ้อง คิดว่าพวกเขาเหล่านั้นจะมีท่าทีเช่นไรเมื่อได้เห็นชาวเกาหลีกำลังออกคำสั่งกับกองทัพชาวจีนกว่าสี่แสนคน? ขำจนฟันร่วงยังไงล่ะ! ไม่มีทางเป็นอย่างอื่นอีกแล้ว! ประชากรชาวจีนผู้เปรียบดังศูนย์กลางของโลก กลับต้องก้มหัวทำตามคำสั่งเกาหลีหนึ่งคน! ไม่มีอะไรตลกร้ายไปกว่านี้แล้ว ผมอับอายจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมอง นับตั้งแต่เกิดมา ไม่มีวันใดรู้สึกแย่และหดหู่เท่านี้มาก่อน! จดจำคำของผมเอาไว้ เหตุการณ์ในวันนี้จะถูกจารึกลงบนหน้าประวัติศาสตร์จีนในฐานะตราบาป! 』

“…”

ขณะชาวจีนทั่วโลกต่างกำลังคลุ้มคลั่ง รอบเมืองเรย์ดันกลับเงียบเป็นเป่าสาก

หลังจากถ้อยคำพูดกริดสะกดออร์คหกแสนตนจนนิ่งสงัด กลุ่มผู้เล่นซึ่งหวังจะได้เฝ้าจับตามองเหตุการณ์อย่างใกล้ชิด ต่างถูกความเงียบครอบงำโดยพร้อมเพรียง

กล้องนับพันตัวจากทุกสำนักข่าวต่างทำเพียงฉายภาพไร้เสียงอย่างกระอักกระอ่วน

ขณะชาวจีนกำลังจับจ้องจากทุกมุมโลก กริดหันไปออกคำสั่งกับกองทัพโอเวอร์เกียร์

“สองเสาหลักแห่งอาณาจักร แม่ทัพใหญ่ อัสโมเฟล และผู้บัญชาการสูงสุด ปิอาโร่ พวกเขาจะร่วมบดขยี้ศัตรูเคียงบ่าเคียงไหล่กับทุกคนในแนวหน้าของสนามรบ! เทพีอัศวินเมอร์เซเดสจะคอยปกป้องทุกคนด้วยโล่ยักษ์และปีกสีเงิน!”

“โอ๊ส!!”

เสียงตะโกนอันพร้อมเพรียงได้ทำให้ทุกคนในบริเวณเกิดอาการหูดับ

เพียงเสียงสั้นห้วนเมื่อครู่ ฝุ่นควันมีอันคละคลุ้งฟุ้งกระจายอบอวล

กริดหันกลับมามองทางกองทัพออร์ค

“พวกนายจะไม่เสียใจภายหลัง”

เพียงประโยคเดียว… ก็มากเกินพอแล้ว

ผู้เล่นชาวออร์คล้วนเข้าใจความนัยแอบแฝง พวกมันพยักหน้ารับด้วยหัวใจพองโต

ฉึบ.

หลังจบคำกล่าวปลุกใจ กริด ผู้เชื่อว่านี่จะเป็นมหาสงครามครั้งใหญ่ของอาณาจักร หันไปมองยังเส้นตัดขอบฟ้าบนผืนทะเลทรายกว้างใหญ่

กองทัพเก๊าส์หลายหมื่นเดินทางข้ามทะเลทรายมาหยุดประจันหน้าในระยะสายตาด้วยบรรยากาศดุดัน

สิ่งนี้หมายความว่า อาณาจักรเก๊าส์ไม่ใช่ไก่อ่อนรอวันถูกเชือดทิ้ง

เป็นเพราะทราบว่าเผ่าออร์คสนธยาไม่ถูกกับอากาศร้อน แม่ทัพฝ่ายเก๊าส์จึงเล็งเล่นงานตรงจุดอ่อน

ถึงขั้นส่งทหารมายืดเวลากลางทะเลทราย

จุดประสงค์พวกมันชัดเจน ทำการรบบนสังเวียนทะเลทรายและลดทอนประสิทธิภาพของกองทัพออร์คลงหลายส่วน

ฉะนั้น สำหรับกองทัพโอเวอร์เกียร์ กุญแจสำคัญในศึกนี้ก็คือ ต้องรีบตีฝ่าให้พ้นเขตทะเลทรายก่อนกำลังเสริมศัตรูจะมาถึง

เปรี้ยง!

กริดกระโจนลงจากกำแพง คล้ายกับเตรียมเข้าร่วมสงครามด้วยตัวเอง

ชายหนุ่มเข้าสู่ร่างเทพสายฟ้าด้วยพลังของรองเท้ามังกรคราม ผนวกกับความเร็วสูงสุดจากทักษะประกายอัสนี ร่างมืด พลิ้วไหว

ซู่มมมมมม!

ราชาโอเวอร์เกียร์บินแหวกอากาศผ่านผืนทะเลทรายว่างเปล่าในลักษณะคล้ายลำแสงถูกยิงออกจากปากกระบอก ฝุ่นควันสีเหลืองส้มลอยตลบอบอวลเป็นแถวทางยาวตามหลัง

ประหนึ่ง… มังกรคราม

“เสมือนเทพ. ผสานไอเท็ม.”

ดวงตาจ้องมองกองทัพศัตรูอย่างเยือกเย็น สองมือประกอบสองศาสตรารวมเข้าเป็นหนึ่ง

ในสายตากองทัพเก๊าส์ กริดยังอยู่ไกลจนมองเห็นเป็นเพียงหนึ่งจุดดำ

แต่ในเสี้ยวลมหายใจนี้เอง

ฟุ่บ.

ร่างกริดโผล่ออกจากความว่างเปล่าเหนือศีรษะกองทัพเก๊าส์พอดิบพอดี ราวกับระยะทางบนโลกกายภาพมิอาจฉุดรั้งชายคนนี้ไว้ได้

『ชุนโป? 』

“ดาบพินาศทัพ.”

กริดหมุนตัวบิดเอวจนผิดรูป

“หนึ่งแสน.”

คลื่นดาบคมกริบกรีดเฉือนศัตรูอย่างเลือดเย็น

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,543

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous