จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1097

ซู่ว—!!

แรงโน้มถ่วงมหาศาลทำให้ผิวหนังต้องแบกรับน้ำหนักทั้งหมดของร่างกาย

วิวทิวทัศน์รอบข้างแล่นผ่านสายตาอย่างรวดเร็ว เสียงหวีดร้องจากสายลมแผดดังข้างใบหูตลอดเวลา

‘…เก้า’

ออร์คลอร์ดเทรูชานกำลังตกลงมาจากความสูงเหนือก้อนเมฆ

แม้ร่างกายใกล้ปะทะเข้ากับพื้นดินเย็นแข็งอย่างมิอาจหลีกเลี่ยง แต่สมาธิของมันกลับจดจ่อเพียงการนับเลข

ความตึงเครียดกำลังกัดกินจิตใจเทรูชานจากด้านใน

มันมิได้หวาดกลัวความตายหรือความเจ็บปวด แต่สำหรับนักรบ ไม่มีสิ่งใดน่าอับอายไปกว่าการเสื่อมเสียเกียรติอีกแล้ว

ราชาโอเวอร์เกียร์

มนุษย์บ้าบิ่นซึ่งยั่วยุตนให้ทนรับการโจมตีทั้งหมดสิบดาบ

อีกฝ่ายค่อนข้างแข็งแกร่ง

มาพร้อมความสามารถพิสดาร วิชาดาบลึกลับและทรงพลัง แถมยังช่ำชองเวทมนตร์หลากหลายธาตุ ร่างกายมีสายฟ้าประหลาดห่อหุ้มตลอดเวลา รวมถึงสมบัติวิเศษซึ่งสามารถเคลื่อนไหวได้ด้วยตัวเอง ปัจจัยเหล่านี้ประกอบกันจนราชาโอเวอร์เกียร์แข็งแกร่งยิ่งกว่าอดีตออร์คลอร์ดเสียอีก

ไม่เพียงเท่านั้น หลังจากประจักษ์พลังอัญเชิญสิ่งมีชีวิตคล้ายมังกรตรงหน้า เทรูชานเริ่มหวั่นวิตกและพบว่าตัวมันมีโอกาสพ่ายแพ้ค่อนข้างมาก

เปรี้ยง!

มังกรครามตัวใหญ่พร้อมด้วยประจุสายฟ้าปริมาณเข้มข้น พุ่งกระแทกลำตัวอันบึกบึนของเทรูชานเข้าอย่างจัง

ขณะแรงปะทะส่งผลให้ร่างกายทุกส่วนชะงักงันจนมิอาจขยับตัว

เทรูชานเริ่มตระหนัก

ราชาโอเวอร์เกียร์เป็นของจริง

ไล่เรียงจากอดีตอันยาวนาน สมญานามราชาวีรบุรุษไม่เคยถูกมอบให้ผู้อ่อนแอแม้แต่หนเดียว

ใช่แล้ว

การพ่ายแพ้ชายคนนี้ไม่ใช่เรื่องน่าอับอาย

แต่ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะแข็งแกร่งสักเพียงใด การยอมจำนนโดยไม่คิดตอบโต้ ถือเป็นความน่าอับอายและเสื่อมเกียรติอย่างแท้จริง

ตัวมันก็เป็นราชาแห่งเหล่านักรบ

เคยสาบานไว้แล้วไม่ใช่หรือ ต่อให้ถูกมังกรกลืนเข้าไปในปาก แต่ก่อนตายก็ต้องไว้ลายด้วยการกัดลิ้นมังกรให้ขาดสะบั้น

ตัวมันคือจุดสูงสุดของสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์ออร์คทั่วทั้งทวีป เป็นถึงราชาแห่งออร์คสนธยาผู้ยิ่งใหญ่ กับแค่การโจมตีเพียงสิบครั้งจะทนรับไม่ไหวเชียวหรือ?

คำประกาศสุดโอหังของมนุษย์ ถือเป็นการดูหมิ่นออร์คทุกตนบนโลกจนยากปล่อยผ่าน

หากตนทำตัวอ่อนแอ ออร์คทั้งหมดก็จะถูกอีกหลายเผ่าพันธุ์เหยียดหยันดูแคลน

…เหมือนกับในอดีต

ดังนั้น ต้องอดทนให้ได้

‘…สิบ’

ก่อนร่างกระแทกพื้น เทรูชานลืมตาขึ้น

มันกำลังนับจำนวนครั้งการโจมตี

ขณะดวลกันบนฟ้าเมื่อครู่ มันกวัดแกว่งดาบใหญ่ใส่กริดไปมากกว่า 20 หน แต่บาเรียคุ้มกายของราชาโอเวอร์เกียร์สามารถสลายคมดาบและเสียงคำรามจากเทรูชานได้เกือบสามสิบครั้ง

ในเมื่อกริดถึกทนถึงเพียงนั้น

ตัวมันก็ต้องทนให้ได้เช่นกัน

แต่เทรูชานกำลังเป็นกังวล ความน่าเกรงขามของมนุษย์ผู้นี้อยู่นอกเหนือจินตนาการอย่างแท้จริง ราชาเผ่าออร์คหวั่นเกรงว่าตนอาจรับการโจมตีอีกฝ่ายได้ไม่ครบสิบ

“คุรุก!”

ข้าสามารถกำราบเจ้าได้ในสิบดาบ ราชาโอเวอร์เกียร์ประกาศกร้าวต่อหน้าทุกคน

ดังนั้นถึงตนจะพ่ายแพ้ อย่างน้อยก็ขอรักษาศักดิ์ศรีอย่างสุดความสามารถก็แล้วกัน

เมื่อตระหนักได้ ดวงตาเทรูชานพลันลุกโชนด้วยไฟแห่งการต่อสู้

มัดกล้ามเนื้อทั่วร่างซึ่งเคยด้านชาจากพลังของสายฟ้า ถูกฝืนปลุกให้ตื่นอีกครั้งจากพลังจิตใจอันเข้มแข็งของผู้เป็นออร์คลอร์ด

ปึด!

อากัปกิริยาคล้ายคลึงพญาราชสีห์

ก่อนร่างกายปะทะกับพื้นดินด้านล่าง เทรูชานสลัดหลุดจากอาการอัมพาตโดยสมบูรณ์ เมื่อสามารถขยับร่างกายได้ตามใจนึก มันรีบขบกรามแน่น หมุนพลิกตัวเพื่อไม่ให้แผ่นหลังกระแทกใส่พื้นดินจนบาดเจ็บหนัก

โครม!

ร่างกายใหญ่ยักษ์ของเทรูชานพุ่งกระแทกพื้นจนเกิดเสียงสนั่น โดยเฉพาะกองทัพออร์คแสนตนบริเวณใกล้เคียง แรงสะเทือนดุจดังระฆังสวรรค์ส่งผลให้พวกมันออกอาการโซเซคล้ายคนเมาสุรา

“อ…อะ!”

มาร์ควิสเบเซลและทหารในป้อมปราการโฮลว์ต่างส่งเสียงชื่นชมกริด

ออร์คลอร์ดกำลังล้มครืนจนฝุ่นควันคละคลุ้งฟุ้งกระจายท่วมท้น ไม่เคยมีใครจินตนาการภาพเช่นนี้มาก่อนแน่นอน

ถึงออร์คลอร์ดจะมีผิวหนังแข็งมาก รวมถึงมัดกล้ามเนื้อกำยำไม่ต่างก้อนหิน แต่การตกจากจุดสูงเหนือก้อนเมฆก็ไม่รับประกันความปลอดภัยเช่นกัน

และผลลัพธ์คือ

“โฮกกกกกก!!”

หุ่นกำยำบึกบึนของเทรูชานปรากฏสู่สายตาทุกคนอีกครั้งหลังจากฝุ่นควันเริ่มบรรเทา เผยให้เห็นสภาพร่างกายค่อนข้างปรกติ ไม่มีอาการบาดเจ็บภายนอกมากนัก

สง่างามดุจดังสิงโตเพศผู้

เมื่อเห็นเทรูชานใช้ท่อนแขนสองข้างและเข่ายันไว้ได้ทันก่อนลำตัวกระแทกพื้น บรรดาออร์คทั้งหมดจึงโห่ร้องอย่างพร้อมเพรียงด้วยบรรยากาศฮึกเหิม

“เทรู—ชาน!! คุรุก!!”

“เทรู—ชาน!! คุรุก!!”

ตึง!! ตึง!! ตึง!! ตึง!! ตึง!!

เป็นเพราะสัญชาตญาณการเอาตัวรอดในธรรมชาติ เผ่าพันธุ์ออร์คจึงยอมจำนนต่อผู้แข็งแกร่งเสมอมา

การปฏิเสธหมายถึงต่อต้าน ดังนั้นถ้าไม่อยากตาย ทางรอดเดียวคือต้องก้มศีรษะให้กับผู้เหนือกว่า

แต่ในวินาทีนี้ เหตุผลของการกระทืบเท้าดังสนั่นพร้อมกับตะโกนชื่อเทรูชานกึกก้อง ไม่ได้มาจากสัญชาตญาณเหมือนทุกที แต่เกิดจากคิดวิเคราะห์อย่างถี่ถ้วน

พวกมันยอมรับในความสุดยอดทางร่างกายและเทคนิคของเทรูชาน ถึงแม้จะตกจากจุดสูงเหนือก้อนเมฆ แต่กลับยังรักษาชีวิตตัวเองไว้ได้

ราวกับวีรบุรุษในตำนานคนใหม่ถือกำเนิด

แผนประกาศศักดาของกริด กลับส่งผลให้เผ่าพันธุ์ออร์ครวมใจกลมเกลียวเป็นหนึ่งยิ่งกว่าเดิม

ในเวลาเดียวกัน บนฟากฟ้า

ราชาโอเวอร์เกียร์ลอยตัวในสภาพเหงื่อชุ่ม

‘หมอนั่นถึกชะมัด

‘มายาร่ายรำทำลายล้างสังหารสร้างความเสียหายได้แค่นี้เองหรือ’

กริดได้ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างลงในการโจมตี

ไม่ว่าจะเป็นปราณต่อสู้ระดับสูงสุด บรรดาไอเท็มสุดโกงนานับชนิด รวมถึงวิชาดาบและเวทมนตร์ท่าไม้ตายทั้งหมด

การใช้คอมโบสะพรั่งทำลายล้างรำสังหารและมายาร่ายรำทำลายล้างสังหาร เป็นสิ่งยืนยันว่ากริดเอาจริงมากเพียงไหน

<มายาร่ายรำทำลายล้างสังหาร>

วิชาดาบผสาน 4 ชนิดรวมเป็นหนึ่ง

ยิงคลื่นดาบสังหาร 7 เส้นรวดภายใน 1 วินาที สร้างความเสียหายทางกายภาพ 3,700% พร้อมกับปลดไอเท็มเป้าหมายในจุดถูกคลื่นดาบปะทะ นอกจากนั้นยังสร้างอาการผิดปรกติเลือดออกและสิ้นหวัง

* ทุกคลื่นดาบสังหารจะมองข้ามพลังป้องกัน 65% ของเป้าหมาย

★ รายการเวทมนตร์

- เวทตรวจจับ

- ลมเฉือน

- เสริมแกร่งอาวุธ

เงื่อนไขใช้งาน : อาวุธประเภทดาบ

ปราณดาบ : 400

ระยะหน่วง : 2 ชั่วโมง

ตามหลักการของร่าง ‘มายา’ ทักษะชนิดนี้จะทำให้การโจมตีทุกชนิดรุนแรงขึ้น 2 เท่า และเปลี่ยนการโจมตีธรรมดาเป็นระยะไกล ฉะนั้นคลื่นดาบของ ‘มายาร่ายรำทำลายล้างสังหาร’ ก็ต้องรุนแรงขึ้นสองเท่าเช่นกัน

เมื่อใช้ใส่เป้าหมายติดมาร์คครบ 5 ขีด ความรุนแรงจะต้องมากกว่า ‘สะพรั่งทำลายล้างร่ายรำสังหาร’ ซึ่งมีพลังโจมตีทางกายภาพรวม 22,560% และพลังโจมตีเวทมนตร์อีก 100%

อย่างไรก็ตาม ทุกทักษะย่อมมีจุดอ่อน

ด้วยระยะหน่วงนานถึงสองชั่วโมง แถมความรุนแรงก็ไม่เสถียรเท่า ‘สะพรั่งทำลายล้างร่ายรำสังหาร’ เพราะแพ้ทางศัตรูพลังป้องกันสูง

หรือก็คือ เมื่อศัตรูเป็นออร์คลอร์ดเทรูชาน ประสิทธิภาพของ มายาร่ายรำทำลายล้างสังหาร จะไม่ยอดเยี่ยมเท่า สะพรั่งทำลายล้างร่ายรำสังหาร

ค่าต้านทานเวทมนตร์ของอีกฝ่ายต่ำมาก แต่แลกมากับค่าพลังป้องกันกายภาพมหาศาล ชนิดว่าถูกหักลบเกราะด้วย ‘ทำลายล้าง’ ไปถึง 65% ก็ยังถึกทนได้อยู่

ไม่เพียงเท่านั้น การเปิดฉากด้วย สะพรั่งทำลายล้างร่ายรำสังหาร ก็ยังสร้างความเสียหายได้ต่ำกว่าการคำนวณของกริด

ประเด็นน่าหนักใจยิ่งกว่าก็คือ เทรูชานถึกทนได้ขนาดนี้โดยไม่ต้องพึ่งพาพลังแห่งไอเท็มแม้แต่ชิ้นเดียว

และเพราะมันมิได้สวมชุดเกราะ เอฟเฟคปลดไอเท็มจึงไม่เกิดประโยชน์

‘พลังแห่งแต้มสถานะช่างน่ากลัว’

กริดส่ายศีรษะผิดหวังพลางจ้องมองเทรูชานบนพื้นดิน

หลอดพลังชีวิตของมหาออร์คลอร์ดเหลือไม่ถึงหนึ่งในห้าก็จริง แต่สีหน้าชายหนุ่มกลับตรงข้ามความยินดี

ปัญหาคือความเร็วในการฟื้นฟูพลังชีวิตตามธรรมชาติของเผ่าพันธุ์ออร์ค และยิ่งเป็นออร์คจ่าฝูงอย่างเทรูชานด้วยแล้ว

ในทางกลับกัน ปราณดาบของตนกำลังจมก้นหลอด และนั่นคือสาเหตุให้กริดไม่ตามโจมตีซ้ำหลังจากทำให้เทรูชานเป็นอัมพาตด้วยเวทมนตร์ ‘อสนีบาต’ จากรองเท้า

วิธีการสั่งสมปราณดาบโดยเร็วคือ ต้องโจมตีธรรมดาใส่เป้าหมายอย่างต่อเนื่อง แต่ชายหนุ่มมิอาจกระทำเช่นนั้นได้ เพราะลั่นวาจาเอาไว้หนักแน่น ว่าจะสยบเทรูชานให้ได้ภายในสิบดาบ

‘สะพรั่ง

‘มายาร่ายรำสะพรั่ง

‘ร่ายรำ

‘สังหาร…’

ขณะก้มมองออร์คลอร์ด กริดยืนคำนวณว่าตนโจมตีไปแล้วทั้งหมดกี่ครั้ง

เจ็ด

เหลืออีกแค่สามก็จะครบสิบดาบ

เป็นไปได้ด้วยหรือ? กับการล้มออร์คลอร์ดซึ่งยังเหลือพลังชีวิตมากถึงหนึ่งในห้า โดยตนปลดปล่อยทักษะไม้ตายออกไปจนเกลี้ยงแล้ว

คำตอบคือ ไม่น่าจะเป็นไปได้

เมื่อกริดได้บทสรุป ร่างกายมันเริ่มสั่นเทา

‘…บัญชาเทพหัวค*ย’

หากยอมแสดงผลสักครั้ง รับประกันได้เลยว่าออร์คลอร์ดต้องยอมก้มหัวศิโรราบแน่นอน

โอกาส 50% ก็เหมือนลุ้นหวย

จะว่ามากก็มาก จะว่าน้อยก็น้อย

‘โชคร้ายชะมัด ดันไม่แสดงผลในเวลาสำคัญแบบนี้’

ชายหนุ่มผิดหวังรุนแรง

ขณะมันขบกรามแน่น

“ราชาแห่งมนุษย์เอ๋ย! คุรุก!!”

เทรูชานเรียกขานกริด

แขนซ้ายและขาขวาของมันปราศจากเรี่ยวแรงคล้ายกระดูกแตกละเอียด เป็นผลพวงมาจากการแบกรับน้ำหนักตัวมหาศาลขณะกระแทกพื้น

“ตัวข้า …คุรุก! เทรูชานผู้นี้รับการโจมตีไปมากกว่า 50 ดาบแล้ว!”

เทรูชานตะโกนอย่างฮึกเหิม แถมยังแสดงสีหน้าแสนภูมิใจ

เพราะยอมรับว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่ง ตัวมันจึงยินดีมากเมื่อทราบว่าสามารถเอาชีวิตรอดมาได้ถึง 50 ดาบ

แต่กริดขมวดคิ้ว

“แกกำลังพูดเรื่องอะไร? ฉันเพิ่งโจมตีไปได้เจ็ดครั้งเท่านั้น”

“คุรุก? แต่เจ้าแกว่งดาบไป 40 ครั้งแล้ว! มากกว่านั้นด้วยซ้ำ!!”

ผู้คนมากมายล้วนเห็นเต็มสองตา

กริดแกว่งดาบกลางอากาศไม่ต่ำกว่าสี่สิบ

แม้ออร์คจะเป็นเผ่าพันธุ์มารยาททรามกว่าสิ่งมีชีวิตชนิดอื่น แต่เมื่อได้เห็นข้ออ้างเหลวไหลของกริด พวกมันยังอดสมเพชไม่ได้

“ไร้สาระ ฉันอาจกวัดแกว่งดาบหลายสิบหนก็จริง แต่เพิ่งโจมตีไปแค่เจ็ดท่าเท่านั้น! หมายความว่ายังเหลืออีกสามท่า!”

“…?”

“…”

หมอนี่เป็นนักแถหรือไง?

ตรรกะอันสุดบกพร่องของกริดดังกึกก้องทั่วสนามรบหน้าป้อมโฮลว์อันเงียบสงัด

ทั้งทหารของโฟลด์และเหล่าออร์คนับแสนต่างพากันหมดคำพูด

แม้กระทั่งออร์คลอร์ดป่าเถื่อนก็ยังรักษาสัญญากับมาร์ควิสเบเซล รวมถึงให้เกียรติอีกฝ่ายในฐานะนักรบกล้าหาญ แต่ราชาโอเวอร์เกียร์ผู้มีอำนาจเท่ามหาจักรพรรดินีบาซาร่า กลับไม่รู้สึกละอายใจสักนิดเลยหรือ?

บางคนผิดหวัง บางคนเย้ยหยัน

แต่เทรูชานกำลังตื่นเต้น

“คุรุก! แบบนี้นี่เอง! เพิ่งเจ็ดท่าสินะ!”

กล่าวกันตามตรง มันค่อนข้างหวั่นวิตก

ราชาโอเวอร์เกียร์แข็งแกร่งมาก เทรูชานคิดเช่นนี้จากใจจริง

ดังนั้น

“ก็ได้! คุรุก! ข้าเองก็ปรารถนาการต่อสู้!”

จิตใจนักรบกำลังเดือดพล่านจนสยบอาการหวาดกลัวไปหมดสิ้น

เทรูชานต้องการทราบขีดจำกัดตัวเอง มันปรารถนาการต่อสู้อันเข้มข้น ชนิดต้องทุ่มพลังทั้งหมดเข้าห้ำหั่นโดยไม่ออมมือ

แม้ผลลัพธ์อาจลงเอยด้วยความตาย แต่มันจะไม่เสียใจภายหลังอย่างแน่นอน

หากใครรักตัวกลัวตาย มันผู้นั้นไม่สมควรเป็นนักรบตั้งแต่แรก

“คุรุก!! มาดวลกัน! จนกว่าจะมีใครสักคนหมดลมหายใจ! เริ่มได้!!”

“ด้วยความยินดี”

การดวลโดยปราศจากข้อผูกมัด

ว่ากันตามตรง กริดไม่มั่นใจในสามดาบสุดท้ายของตัวเองสักเท่าไร สาเหตุสำคัญมาจากความเหือดแห้งของปราณดาบ

แสยะ

ชายหนุ่มฉีกยิ้มกว้างถึงมุมปาก ใบหน้าของมันกำลังชั่วร้ายไม่ต่างจากจอมอสูร

“อย่ารีบตายซะล่ะ”

ฟุ่บ!

ราชาโอเวอร์เกียร์ทะยานลงพื้นด้วยความเร็วสูงสุด แผนของมันคือ รีบกอบโกยผลประโยชน์ขณะยังอยู่ในบัฟร่างมืด

เปรี้ยะ! เปรี้ยะ!

กริดอาจไม่รู้ตัว แต่ร่างกายของมันเริ่มสว่างขึ้นทุกขณะจนใกล้เป็นสีขาวโพลน

ทักษะติดตัวแบบมีเงื่อนไขจากรองเท้ามังกรคราม เมื่อเคลื่อนตัวด้วยความเร็วสูงสุด มีโอกาสต่ำในการแปลงร่างเป็นเทพสายฟ้า

ฟุ่บ!

“…คุรุก!”

หรืออีกฝ่ายกำลังรอสิ่งนี้ตั้งแต่แรก?

หัวใจเทรูชานพลันหนักอึ้ง มันรีบตวัดดาบใหญ่ปัดป้องวิถีดาบจากกริดโดยไม่ประมาท

การโจมตีของราชาโอเวอร์เกียร์ถูกผนวกด้วยแรงโน้มถ่วงของโลก มากพอจะทำให้มหาออร์คลอร์ดอย่างเทรูชานเกิดความสั่นเกร็ง

“เจ้ามนุษย์! คุรุก! ข้าต้องการทราบชื่อจริงของเจ้า!!”

ดวงตาเปล่งประกายแววาวของเทรูชาน

และ ดวงตาแสนละโมบชั่วร้ายของกริด

ทั้งสองประสานสายตากันกลางอากาศ

“ฉันชื่อกริด”

เคร้ง! เคร้งเคร้งเคร้ง!!

พายุสายฟ้าเริ่มโหมกระหน่ำเต็มรูปแบบ

เมื่อผลของทักษะผสานไอเท็มหมดลง ดาบอัสนีฯ กลับคืนสภาพเดิมพร้อมกับรัวฟาดฟันใส่ดาบใหญ่เทรูชานไม่หยุดพัก

“มนุษย์ผู้กำลังจะได้ปกครองออร์ค”

ผิวหนังของทั้งคู่ยิ่งร้อนรุ่มอย่างตื่นเต้นเมื่อยิ่งแลกดาบซึ่งกันและกัน

หลังจากได้ยินกริดโพล่งความประสงค์ออกมาอย่างโผงผางไม่ปิดบัง หัวใจเทรูชานยิ่งเปี่ยมด้วยความฮึกเหิม

“คุฮ่าฮ่า! พวกเราคือนักรบ! ไม่มีทางก้มหัวให้มนุษย์เด็ดขาด!!”

เทรูชานหัวเราะร่วน

สิ่งนี้มิใช่อาการเย้ยหยัน รวมถึงไม่ได้โกรธเคืองในคำพูดของกริด

เพราะในอดีตกาลนานโพ้น ออร์คลอร์ดสมัยก่อนเคยเคารพบูชามนุษย์เยี่ยงเทพ

บึ้ม! เคร้ง! บึ้ม! บึ้ม!

เสียงเสียดทานระหว่างสองศาสตราดังสลับกับเสียงระเบิดเป็นระยะไม่หยุดพัก

ขณะเทรูชานและกริดอยู่ในภาวะเพ่งสมาธิถึงขีดสุด พวกมันโหมโจมตีใส่กันและกันด้วยวิถีดาบซับซ้อนรวดเร็ว

กล้องจากสำนักข่าวทั่วโลกเริ่มจับความเคลื่อนไหวตกหล่น จนกระทั่งหลายช่องเกิดความท้อแท้ เลิกคิดถ่ายภาพซูมในระยะใกล้

ทันใดนั้น

วาบ!

เทพสายฟ้าสถิตร่างสมบูรณ์

หลังจากวินาทีนี้

ดาบใหญ่ในมือเทรูชานมิอาจสัมผัสร่างกริดได้อีกเลย

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,486

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous