จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1076
“ฉันอยากได้มิธริลนิล”
“เข้าใจแล้วค่ะ”
ขณะตอบอย่างฉะฉาน ใบหน้าบาซาร่าปรากฏความหนักใจชัดเจน
แม้จะเกิดขึ้นเพียงชั่วครู่ แต่ก็มิอาจเล็ดลอดสายตากริดไปได้
“เป็นงานยากหรือ”
“ไม่เพคะ”
“ได้โปรดตอบตามความจริงด้วย ฉันไม่ต้องการให้สหายตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากเพียงเพราะความเอาแต่ใจของตัวเอง”
“ท่านมิต้องเป็นห่วงทางนี้ แค่แจ้งความประสงค์ให้ทราบก็พอ”
เธอจะตอบแทนบุญคุณให้ครบสามครั้ง*
(ตอนก่อนแปลผิด แก้จากสามเท่าเป็นสามครั้ง)
ท่าทีของบาซาร่าแสดงออกถึงความหนักแน่นและไม่สั่นคลอน นั่นยิ่งทำให้กริดรู้สึกหดหู่
“เธอคือหนึ่งในบุคคลสำคัญของแผนสานสัมพันธ์ระหว่างซาฮารันและโอเวอร์เกียร์ จนกว่าจะถึงตอนนั้น อำนาจและบารมีจะถูกลดทอนลงไม่ได้อย่างเด็ดขาด เข้าใจดีใช่ไหม”
บาซาร่าผงกศีรษะรับ ก่อนตัดสินใจอธิบายอย่างเถรตรง
“ว่ากันตามจริง การครอบครองมิธริลนิลเป็นเรื่องกระทำได้ยากมาก เนื่องจากเหมืองมิธริลนิลทุกแห่งถูกบริหารโดยองค์จักรพรรดิ”
“ไม่ใช่องค์ชายหรือราชวงศ์ แต่บริหารโดยองค์จักรพรรดิเองเลยหรือ…”
“เพคะ มิธริลนิลเป็นโลหะสำคัญของราชวงศ์ซาฮารันมาช้านาน ถูกปกครองโดยจักรพรรดิ องค์ชาย และราชวงศ์มานานหลายรุ่น แต่เนื่องจากฝ่าบาทองค์ปัจจุบันไม่เชื่อใจบรรดาองค์ชาย จึงต้องบริหารเหมืองมิธริลด้วยตัวเอง”
“การต้องทำถึงขนาดนี้ เพราะมิธริลสามารถซึมซับปราณสีชาดเข้าได้สินะ”
“เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว ปราณสีชาดมีอำนาจเสริมแกร่ง ซ่อมแซม และกระตุ้นคุณสมบัติทางกายภาพของวัตถุ เป้าหมายสูงสุดของซาฮารันคือการสร้างชุดเกราะให้ทหารทุกคนในกองทัพได้สวมใส่
“เป็นเพราะการมีอยู่ของ ‘กองทัพสีชาด’ สมัยอดีตกาล ปฐมจักรพรรดิพระองค์แรกของซาฮารันจึงสามารถรวบรวมดินแดนเป็นปึกแผ่นและก่อตั้งจักรวรรดิ
“จึงไม่แปลกหากบรรดาทายาทรุ่นหลังจะคลั่งไคล้มิธริลนิลอย่างมาก และสาเหตุของการสร้างบรมมหาราชวังไว้ในกรุงไททัน เพราะทั่วทั้งทวีปตะวันตก เหมืองมิธริลนิลจะพบได้เฉพาะภายในไททันเท่านั้น”
“…!”
การลงทุนสร้างวังหลวงเพียงเพราะไททันมีเหมืองมิธริลนิล คือเครื่องยืนยันได้อย่างดีว่า ราชวงศ์ซาฮารันให้ความสำคัญกับแร่ชนิดนี้มากเพียงใด
กริดเริ่มตระหนักว่า แผนครอบครองมิธริลนิลของตนเริ่มไม่ง่ายเหมือนตอนแรก
“ไม่เคยคิดว่าโลหะอย่างมิธริลนิลจะครอบได้ยากขนาดนี้”
“ใช่ค่ะ สำหรับปัจจุบัน ทางลัดในการรวบรวมมิธริลนิลคือ จัดการกับกองอัศวินสีชาดและขโมยชุดเกราะสีชาดมา ในเมื่ออีธานถูกประกาศให้เป็นกบฏ กองอัศวินสีชาดรุ่นใหม่ย่อมมีสถานะสั่นคลอนตามไปด้วย”
“อัศวินสีชาดเนี่ยนะ?”
กริดเคยเห็นความจงรักภักดีของอัศวินสีชาดมานับครั้งไม่ถ้วน ไม่ว่าจะค่ำคืนถูกลอบโจมตีขณะเดินทางกลับ หรือกระทั่งสงครามวัลฮัลล่าในฐานะผู้สืบทอดราชาไร้พ่าย
อัศวินสีชาดมอบความจงรักภักดีให้กับองค์จักรพรรดิเหนือสิ่งอื่นใด ตัวอย่างชัดเจนคือเมอร์เซเดสก่อนมารับใช้กริด
แม้ฮวนเดอร์จะทราบถึงความจงรักภักดีของอัศวินสีชาดอย่างเต็มอก แต่ยังก็คิดกำจัดให้พ้นทางอยู่ดีหรือ…?
ลิมิตอาจเคยเป็นแม่ทัพแห่งกองอัศวินสีชาดมาก่อน และมันก็เข้าฝ่ายวังหลังของแมรี่ แต่อัศวินสีชาดชั้นผู้น้อยส่วนมากไม่ได้รู้เห็นด้วยเลย
กริดยังไม่ค่อยเข้าใจสถานการณ์สักเท่าไร
ขณะชายหนุ่มนั่งครุ่นคิด บาซาร่าเผยรอยยิ้ม
“เป็นหลักบริหารของจักรวรรดิเพคะ แม้อัศวินสีชาดส่วนใหญ่ยังคงจงรักภักดี แต่ส่วนน้อยได้ถูกลิมิตล้างสมองไปแล้ว… เมื่อไม่ทราบว่ามีใครบ้าง จึงต้องรีบตัดไฟตั้งแต่ต้นลมทั้งหมด”
“โหดร้ายเหมือนกันนะ… ต้องสังหารอัศวินจงรักภักดีจำนวนมาก เพียงเพราะส่วนน้อยมีความเสี่ยงจะก่อกบฏ ”
“ไม่ใช่เรื่องใหม่เพคะ อัศวินสีชาดเคยถูกกวาดล้างจนหมดสิ้นมาแล้วหนหนึ่ง ในคดีของท่านปิอาโร่เมื่อสิบกว่าปีก่อน”
“…”
“จะไม่กวาดล้างก็ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นบรรดาขุนนางระดับสูงจะเกิดความไม่สบายใจ ถ้ายังมีบุคคลอาจเป็นกบฏ แฝงตัวอยู่ในหน่วยอัศวิน…”
“และจากนั้น พวกขุนนางก็จะเสนอชื่อเครือญาติตัวเองเข้ารับตำแหน่งอัศวินสีชาดรุ่นใหม่แทน พวกมันมีแต่ได้กับได้”
ลอเอลพูดแทรกขึ้น
ขณะกริดและบาซาร่าสนทนาเรื่องแร่ มันไม่มีโอกาสให้สอดแทรก แต่ปัจจุบันถึงเวลาแล้ว
ลอเอลถามแทนกริด
“พวกเราใช้เวทมนตร์เคลื่อนย้ายมิติของมหาจอมปราชญ์ แทรกซึมเข้าไปในเหมืองโดยตรงไม่ได้หรือ”
“เหมืองมิธริลนิลทั้งหมดจะถูกข่ายอาคมเวททรงพลังปิดกั้นไว้ ไม่สามารถใช้เวทเคลื่อนย้ายเข้าไป หรือติดต่อกับบุคคลภายในได้… โดยเหมืองจะถูกเปิดเพียงปีละครั้งเท่านั้น”
“ปีละครั้ง?”
“เพคะ ในแต่ละปี ฝ่าบาทจะนำองครักษ์จำนวนมากเดินทางไปยังเหมืองด้วยพระองค์เอง จากนั้นก็ลำเลียงแร่ทั้งหมดด้านในออกมา
“หากท่านราชาโอเวอร์เกียร์ต้องการแทรกซึมและขโมยมิธริลนิล ก็ต้องแทรกซึมไปกับกลุ่มองครักษ์ของฝ่าบาทเท่านั้น
“ต่อให้แผนการขั้นแรกสำเร็จ แต่หากเริ่มลงมือ ท่านก็จะถูกบรรดาองครักษ์ขัดขวางอยู่ดี ถึงตอนนั้น อาณาจักรโอเวอร์เกียร์จะกลายเป็นศัตรูกับจักรวรรดิตลอดกาล สายสัมพันธ์ก่อนหน้าล้วนหลายเป็นหมัน”
“หรือก็คือ ไม่มีทางขโมยแร่ออกมาได้…”
“ยังเหลืออีกหนึ่งวิธี นั่นคือการลอบขโมยมิธริลนิลออกจากท้องพระคลังของฝ่าบาทโดยตรง หากเลือกวันลงมือให้ตรงกับวันเปิดเหมือง จำนวนองครักษ์จะน้อยลงกว่าปรกติมาก”
“ท้องพระคลังจักรพรรดิ…”
คลังสมบัติส่วนตัวเองมหาจักรพรรดิผู้ปกครองทวีปตะวันตก กล่าวกันว่ามีจำนวนองครักษ์มากฝีมือรายล้อม อาจเป็นเขตปลอดภัยอันดับหนึ่งของทวีป บุกรุกได้ยากยิ่งกว่ารังมังกร
แต่หากเทียบกันตามตรง การบุกรุกท้องพระคลัง ฟังดูง่ายกว่าการลอบแทรกซึมเข้าไปในเหมืองพร้อมองค์จักรพรรดิ
‘แร่มูลค่าสูงมักวุ่นวายเสมอ’
นอกจากแหล่งครอบครองจะมีน้อย วิธีการรวบรวมยังยากลำบาก ไม่ว่าจะแร่ชนิดใดก็เหมือนกันหมด
กริดก้มศีรษะครุ่นคิด ก่อนจะซักถามบาซาร่า
“แล้วองค์จักรพรรดิจะเปิดเหมืองเมื่อใด”
คงสักสองสามเดือนถัดไปกระมัง..
กว่าจะถึงตอนนั้น ตนทำได้เพียงนั่งอมนิ้วและปล่อยเวลาผ่านไป ไม่ได้สร้างแร่ชนิดใหม่สักที…
ขณะชายหนุ่มแสดงสีหน้าดำมืด บาซาร่าได้มอบคำตอบสุดน่าทึ่ง
“อีกแปดวันเพคะ”
“อีกแปดวัน?”
“ใช่ค่ะ เหลือเวลาไม่มากแล้ว แต่ข้อดีคือ เป็นเพราะอีธานก่อความวุ่นวายภายในเขตวังหลวง ระดับการเฝ้าระวังท้องพระคลังจึงลดลงจากปรกติ อย่างไรก็ตาม ดิฉันไม่รับประกันว่าแผนจะสำเร็จลุล่วง”
“เข้าใจแล้ว”
ดูเหมือนการอาละวาดของอีธานจะยังพอเป็นประโยชน์กับตนอยู่บ้าง
ขณะกริดกำลังอมยิ้มเมื่อเริ่มมองเห็นโอกาส
“แล้วทำไมเจ้าถึงไม่ใช้หินอุกกาบาตแทน”
เสียงบุรุษผู้หนึ่งดังขึ้น
กริดรีบหันมองตามต้นทาง ก่อนจะพบเงาดำตะคุ่มใต้โต๊ะยาวกลางห้อง
คนแคระเคย์… แขกไม่ได้รับเชิญ
‘แล้วเอ็งเข้ามาได้ยังไง…’
หน้าทางเข้ามีอัศวินองครักษ์ แถมรอบตัวกริดยังมีหน่วยเงาอีกหลายคน แต่เคย์กลับโผล่ออกมาจากใต้โต๊ะใจกลางห้องทำงาน
ขณะกริดกำลังฉงน สายตาพลันเหลือบเห็นบางสิ่งใต้ฝ่าเท้าเคย์ มันคือโกเล็มสีเหลือง ลักษณะกำลังพยายามดันหัวออกจากพื้นห้อง
หากจำไม่ผิด รูปลักษณ์ภายนอกของโกเล็มคล้ายกับภูตธาตุดินขั้นสูง แต่เหตุใดภูตแสงของตนถึงไม่มีปฏิกิริยาเลย
เคย์แสยะยิ้มกว้าง
“เจ้านี่หรือ…? มันคือภูตเทียม เกิดจากการนำอีโก้บรรจุลงในดินหรือโลหะ ทักษะการขุดดินยอดเยี่ยมมาก เป็นเพราะมันได้กลิ่นของแร่ชั้นเลิศ จึงมุ่งหน้ามายังห้องนี้โดยบังเอิญ”
“ถ้าสุดยอดเช่นนั้นจริง นายลอบเข้าไปในท้องพระคลังของจักรพรรดิได้ไหม”
“อ…อีกแล้วหรือ ไม่มีทาง! เคยลองพยายามแล้วเมื่อร้อยปีก่อน ถึงได้ถูกขังอยู่ในคุกนรกยังไงล่ะ! ข้าไม่โง่พอจะทำผิดซ้ำสองเด็ดขาด!”
“…”
ถูกจับขังคุกนรกเพราะเป็นหัวขโมยนี่เอง… กริดขมวดคิ้วขณะจ้องมองเคย์
“แต่นายทำลายปราสาทของฉัน บุกรุกห้องทำงานกษัตริย์โดยไม่ได้รับอนุญาต มีโทษต้องติดคุกหัวโตอยู่ดี”
“ด…เดี๋ยวก่อน! รูโหว่แค่นี้ซ่อมเพียงไม่กี่วันก็เสร็จแล้ว ถึงกับต้องขังคุกเลยหรือ แล้วเรื่องบุกรุกเป็นเพียงอุบัติเหตุ เจ้าภูตเทียมตนนี้ได้กลิ่นแร่คุณภาพสูงก็เลยขุดส่งเดช”
“คิดว่าซ่อมรูโหว่สองสามวันเป็นเรื่องง่ายหรือไง คนงานจำนวนมากต้องอดหลับอดนอนเพราะการกระทำของนาย
“แล้วเรื่องไม่ได้ตั้งใจก็อ้างไม่ขึ้น บุกรุกก็คือบุกรุก ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม”
หลังจากกลับจากคุกนรก กริดปฏิบัติต่อเคย์เยี่ยงแขก VIP มาตลอด
นับตั้งแต่เล่นซาทิสฟาย ชายหนุ่มไม่เคยได้พบคนแคระเลยสักครั้ง จึงพยายามทะนุถนอมสายสัมพันธ์เป็นอย่างดี เผื่อจะได้รับภารกิจคลาสเกี่ยวกับช่างตีเหล็กในอนาคต
แต่ทุกสิ่งย่อมมีขีดจำกัด
หากมัวห่วงความสัมพันธ์ระหว่างคนแคระ ปราสาทของตนอาจเกิดความฉิบหายไปเสียก่อน อีกฝ่ายแทบไม่รักษามารยาท แถมนิสัยเก่าแก่ยังแก้ไม่หาย
ขณะกริดเตรียมสั่งขังคุกเคย์
“ไม่เพียงจะช่วยซ่อมปราสาทให้ แต่ข้าคนนี้ยังสามารถสร้างให้ใหญ่กว่าหลังเดิมได้ด้วยซ้ำ!
“ในอดีต ตัวข้าถูกเรียกขานว่าช่างฝีมือนักสร้างปราสาท! กษัตริย์ลูบาน่าคนก่อนถึงกับต้องเชื้อเชิญให้ไปสร้างป้อมปราการส่วนตัว!”
“…อดีตกษัตริย์ลูบาน่า?”
“ชื่อมาดรากระมัง แต่เขาแก่ชรามากแล้ว แถมยังเป็นกษัตริย์ของอาณาจักรพ่ายสงคราม เด็กหนุ่มอย่างเจ้าคงไม่รู้จักหรอก”
ไม่น่าเชื่อ…
กริดไม่เคยคิดมาก่อน ว่าจะได้พบกับอดีตคนรู้จักของมาดราในยุคปัจจุบัน
สาเหตุเพราะ มาดราเสียชีวิตลงเมื่อราวร้อยกว่าปีก่อน ยังไม่ถึงเหตุการณ์จอมอสูรบุกถล่มหมู่เกาะเบเฮ็น หากจะมีใครสักคนเคยพบมาดราตัวจริง มันผู้นั้นต้องอายุยืนอย่างมาก
ชายหนุ่มพลันเกิดความรู้สึกประหลาด
เคย์ยังคงพล่ามต่อ
“ขอสภาพตามตรง ข้าเข้ามาในห้องนี้เพราะต้องการเห็นสุดยอดงานฝีมือของเจ้าอีกครั้ง ไม่ได้มีเจตนาร้ายแต่อย่างใด ได้โปรดอภัยให้ด้วย! สาบานว่าจะไม่มีคราวหน้าอีกแล้ว”
“…ถ้าไม่ดัดนิสัยเก่าเสียบ้าง เดี๋ยวนายก็ต้องก่อเรื่องอีกแน่”
“เมื่อครู่ได้ยินว่า เจ้ากำลังจะสร้างแร่ชนิดใหม่ใช่ไหม คิดจะใช้อดามันเทียนกับศิลาโลหิตอย่างนั้นหรือ
“ข้าไม่ทราบเรื่องศิลาโลหิต แต่หากเป็นอดามันเทียม เจ้าไม่ต้องนำพลังธาตุออกให้เสียของ สามารถใช้หินอุกกาบาตทดแทนกันได้ แร่ชนิดดังกล่าวคืออดามันเทียมเสื่อมสภาพ สามารถได้รับจากการแยกส่วนดาบเล่มนี้”
เคย์ชี้นิ้วไปยัง ‘ดาบดารา’
ไอเท็มดรอปจากดยุคแห่งดาบ ลิมิต แม้คำอธิบายจะเขียนไว้ว่าสร้างจากวัสดุ ‘สะเก็ดดวงดาว’ แต่กริดก็ไม่ทราบมาก่อนว่ามันคือหินอุกกาบาต
และไม่เคยรู้ด้วยว่าหินอุกกาบาตคืออดามันเทียมเสื่อมสภาพ
‘เจ๋งไปเลยไม่ใช่หรือไง…’
ความพิเศษของแร่อดามันเทียมไม่ได้มีเพียงพลังศักดิ์สิทธิ์ แต่ยังรวมถึงความแข็ง ความเหนียว และความแกร่งในระดับสูง ถือเป็นโลหะในฝันของช่างเหล็กหลายคน
ปัญหาสำคัญคืออดามันเทียมปรากฏบนโลกมนุษย์ในจำนวนน้อยเกินไป ไม่สามารถใช้งานได้อย่างอิสระ
ฉะนั้น การนำอดามันเทียมมาลบคุณสมบัติออกเพื่อใช้เป็นวัตถุของแร่ชนิดใหม่ ออกจะเสียของเกินไปสักหน่อย กริดถึงกับต้องสละเซตแสงศักดิ์สิทธิ์ซึ่งมีค่าต้านทานเวทมนตร์สูง และยังสามารถนำไปใช้ได้บางสถานการณ์
แต่ปัจจุบัน เคย์ได้เสนอทางออกใหม่
ชายหนุ่มแสยะยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย ก่อนจะเงยหน้ากล่าวด้วยเสียงนุ่มนวล
“ดีมาก หากนายช่วยต่อเติมปราสาทและร่วมมือกับฉันในการสร้างแร่ชนิดใหม่ จะยอมปล่อยเป็นอิสระโดยไม่ขังคุกก็ได้”
“อ…โอ้! ขอบคุณมาก! เป็นพระคุณอย่างสูง ข้าจะไม่มีวันลืมน้ำใจ… เดี๋ยวนะ?”
แล้วมันต้องขอบคุณทำไม…? ตนกำลังถูกหลอกใช้ทำงานฟรีอยู่ไม่ใช่หรือ
เคย์ขมวดคิ้วสับสน แต่ก็เพียงไม่นาน
ขอแค่ไม่ถูกจับขังคุก อย่างอื่นช่างมันก่อน
***
กองทัพจักรวรรดินั้นแข็งแกร่งมาก
ทหารจะมีเลเวลสูงกว่าค่าเฉลี่ย ครอบครองทักษะหายากหลายชนิด แถมยังสวมใส่ไอเท็มคุณภาพสูง ไม่ผิดนักหากจะกล่าวว่า กองทัพหลวงจักรวรรดิได้รวมข้อดีของทหารวัลฮัลล่าและโอเวอร์เกียร์เข้าด้วยกัน
อย่างไรก็ตาม ในสถานการณ์จริง ผู้เล่นฝ่ายวัลฮัลล่ากลับเอาชนะทหารซาฮารันได้ง่ายดายโดยแทบไม่ต้องออกแรง
เบื้องหลังมาจากกลศึกสุดแยบยลของเสนาธิการทหาร ‘ซือหม่าเชียน*’
(*เขียนคนละแบบกับสุมาเต็กโซ/ซือหม่าฮุย ผมไม่แน่ใจว่าผู้แต่งเขียนผิดหรือเป็นตัวละครใหม่ ขอคงไว้แบบนี้ก่อน เกร็ดอย่างคร่าวของซือหม่าเซียน/สุมาเซียนคือ ถูกยกย่องให้เป็นบิดาแห่งประวัติศาสตร์จีน เป็นนักบันทึกประวัติศาสตร์ผู้ยิ่งใหญ่ ถูกตอนองคชาตคล้ายขันที โด่งดังมากในสมัยราชวงศ์ฮั่น ตรงกับรัชสมัยของจักรพรรดิฮั่นอู่ตี้)
ซือหม่าเชียนทำการรบแบบกองโจร
แถมยังมีการทรยศจากมาร์ควิสไอเรนคอยสนับสนุนทหารฝ่ายวัลฮัลล่า
กองทัพวัลฮัลล่าจะวางกำลังดักซุ่มไว้มากกว่ากองทัพจักรวรรดิสองเท่าเสมอ
การลอบจู่โจมบวกกับจำนวนเหนือกว่า ได้ทำลายทัพหลวงซาฮารันจนราบคาบ ไม่มีทหารจักรวรรดิคนใดคิดว่าพวกตนจะถูกซุ่มโจมตีภายในดินแดนตัวเอง
แผนการหลบหนีของมาร์ควิสไอเรนเป็นไปอย่างราบรื่น
“ทำได้เยี่ยมมาก”
ข่าวคราวของชัยชนะถูกส่งมาถึงกองบัญชาการอย่างท่วมท้น อาเรสนั่งฟังพลางยิ้มกรุ้มกริ่มอารมณ์ดี เนื่องจากเลเวลของทหารและขุนพลเพิ่มขึ้นก้าวกระโดดในเวลาอันสั้น
ซือหม่าเซียนยังคงถ่อมตน
“เป็นเพราะข้อมูลจากท่านแกรนมาสเตอร์ต่างหาก ไม่อย่างนั้น กระหม่อมไม่มีทางวางกำลังคนดักเป็นสองเท่าได้แม่นยำแน่”
“ข้อมูลไม่ได้ละเอียดขนาดนั้น เป็นเพราะฝีมือการวางหมากของท่านต่างหาก…
“แล้วอย่างไรต่อ พวกเราต้องช่วยคุ้มกันมาร์ควิสไอเรนให้หลบหนีด้วยใช่ไหม”
“ถูกต้อง”
ภารกิจแรกของวัลฮัลล่าคือการทำลายกองทัพจักรวรรดิ ช่วยเหลือคุ้มกันมาร์ควิสไอเรนคนทรยศ และนำตัวไปหาอีธานตรงจุดนัดพบ
จากนั้น บรรดาอัศวินสีชาดยุคใหม่ของแกรนมาสเตอร์จะไปรวมตัวกับอีธานและเตรียมตัวก่อกบฏ เต็มรูปแบบ
ฝ่ายวัลฮัลล่ามีภารกิจเพียง คอยอารักขาให้กองทัพฝ่ายอีธานรวบรวมไพร่พลจนพร้อมทำสงครามขนาดใหญ่
อาเรสต้องยื้อสงครามไว้อย่างต่ำเจ็ดวัน และสูงสุดสิบวัน อาจฟังดูไม่นาน แต่ก็มากพอสำหรับให้อีธานเตรียมตัวเสร็จสรรพ
“องค์ชายอีธานยังหนุ่ม และแทบไม่เคยออกกวาดล้างชาวเผ่าเลยสักครั้ง หมายความว่า หากเขาประกาศความชอบธรรมและสนับสนุนบรรดาชนเผ่าซึ่งถูกจักรวรรดิกดขี่มานาน แผ่นดินจะเกิดการแบ่งแยกอย่างฉับพลัน”
“จากนั้น กองทัพชาวเผ่าโดยการนำของมาร์ควิสไอเรน จะเคลื่อนพลมาช่วยสนับสนุนกองอัศวินสีชาดขององค์ชาย และเริ่มทำสงครามกลางเมืองยืดเยื้อเป็นเวลานาน
“ในเวลาเดียวกัน ขณะพวกมันกำลังปั่นป่วนสุดขีด วัลฮัลล่าจะฉวยโอกาสยึดครองชายแดนจักรวรรดิอย่างต่อเนื่อง”
จักรวรรดิซาฮารัน ผู้ปกครองทวีปตะวันตกสุดยิ่งใหญ่ เป็นตัวตนราวกับเทพเจ้าในสายตาของผู้เล่นทั่วไป
แต่หลังจากนี้ ดินแดนจักรวรรดิกำลังจะถูกกลืนกินทีละนิดด้วยฝีมือของอาณาจักรเล็ก นับเป็นความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ ชนิดแม้แต่กริดก็ไม่เคยทำได้มาก่อน
ขณะเกิดความคิดเช่นนี้ เลือดในกายอาเรสพลันเดือดพล่าน
เครย์แสบจริง ๆ แอบเข้ามาฟังเขาคุยกัน น่าโดนขังคุกอีกรอบ
ReplyDelete