จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1073

“คุณลุงคนนี้น่าเอ็นดูจัง”

“เอามือของเธอออกไป!!”

พลังอำนาจของตระกูลเกล็นฮาลถูกสืบทอดมาหลายรุ่นอย่างยาวนาน พวกมันคือหนึ่งในตระกูลดยุคระดับท็อปของจักรวรรดิอย่างไร้ข้อกังขา

สามารถชายตาดูแคลนได้เกือบทุกตระกูลบนทวีปตะวันตก

ต่อให้ถูกจักรวรรดิถอดบรรดาศักดิ์ดยุคออก แต่ตระกูลเกล็นฮาลมีพลังอำนาจมากพอสำหรับก่อตั้งอาณาจักรของตัวเองได้ไม่ยาก โดยเฉพาะดินแดนกว้างใหญ่ไพศาลในการครอบครอง

กระนั้น เด็กสาวไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้ากลับบังอาจใช้นิ้วเขี่ยแก้มหนึ่งในเจ็ดดยุคเล่นอย่างสนุกมือ

เป็นความอับอายเกินรับไหว

“เอามือสกปรกออกจากแก้มท่านดยุค!!”

“ต่อให้เป็นสหายนักบุญหญิง แต่เธอต้องปฏิบัติตามขนบธรรมเนียมพื้นฐาน!!”

ลูกน้องเกล็นฮาลกำลังเอะอะโวยวายเสียงดัง บ้างตะโกนโหวกเหวก บ้างสั่นระริกอย่างโมโห หลายคนชักดาบพร้อมกับเพ่งจิตสังหาร

[ท่านได้รับอาการผิดปรกติ ‘หวาดกลัว’]

[ท่านได้รับอาการผิดปรกติ ‘ถูกข่มขวัญ’]

[ท่านได้รับอาการผิดปรกติ ‘สับสน’]

[ทักษะติดตัว ‘ผู้พิทักษ์ปาฏิหาริย์’ ทำงาน]

[ต้านทาน ‘หวาดกลัว’ และ ‘สับสน’]

[ทักษะติดตัว ‘ผู้ย่างกรายเข้าสู่ปาฏิหาริย์’ ทำงาน ระยะเวลาอาการ ‘ถูกข่มขวัญ’ ลดลง พร้อมกับสะท้อนอาการ ‘ข่มขวัญ’ กลับไปยังเป้าหมาย]

[เป้าหมายต้านทาน]

[เป้าหมายต้านทาน…]

“…!”

ลูกน้องเกล็นฮาลพลันดวงตาเบิกโพลง

เด็กสาวผู้นี้ นอกจากจะไม่ได้รับอาการผิดปรกติแล้ว ยังสะท้อนกลับมาได้ด้วยหรือ

เด็กสาวหน้าตาไร้พิษภัย และน่าจะอ่อนแอมากกว่าใครภายในแถบนี้ แต่กลับมีพลังอันยิ่งใหญ่แฝงไว้กับตัว

‘อัจฉริยะ…! เพราะแบบนี้สินะ ถึงได้ติดตามรับใช้นักบุญหญิงตั้งแต่อายุยังน้อย’

สมกับเป็นอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ แม้ขนาดอาณาจักรจะไม่ใหญ่ แต่ก็หาได้เกรงกลัวการทำศึกรบพุ่งกับจักรวรรดิ

แต่พวกมันก็ชื่นชมได้เพียงชั่วขณะ สายตาแต่ละคนกลับมาเปี่ยมโทสะและความเดือดดาลอีกครั้ง

เซ็กซี่สคูลเกิร์ลแลบลิ้นปลิ้นตาอย่างทะเล้นพลางส่งเสียงหัวเราะคิกคัก

“ขอโทษค่ะ พอดีคุณลุงน่ารักมาก หนูก็เลยอดใจไม่ไหว”

“อึก…! เลิกเอาแต่พูดว่าน่ารักได้แล้ว! เธอไม่รู้หรือไงว่าท่านเป็นใคร!”

“เอ๋…? แล้วคุณลุงเป็นใครหรือ?”

“…”

นี่หล่อนไม่รู้? เจ้านายของตนเป็นถึงบุคคลยิ่งใหญ่ระดับทวีปเชียวนะ!

เหล่าขุนนางและอัศวินของเกล็นฮาลต่างพากันหมดคำจะกล่าว

เธอจะทำแบบนี้กับแห่งดยุคจักรวรรดิไม่ได้…

ขณะเดียวกัน เซ็กซี่สคูลเกิร์ลเยริม ใช้ฝ่ามือลูบไล้แผ่นหลังของเกล็นฮาลอย่างนุ่มนวล อีกฝ่ายนอนในลักษณะหันหลังให้ คล้ายกับกำลังหลีกหนีจากบางสิ่ง

แผ่นหลังเกล็นฮาลเปี่ยมด้วยรอยแผลเป็นจำนวนมาก มีไม่น้อยลึกฉกรรจ์น่าหวาดเสียว

“คุณลุงคงผ่านเหตุการณ์ยากลำบากมาไม่น้อยสินะคะ หลับพักผ่อนให้สบายก่อนน้า~”

“…”

ขนคิ้วเกล็นฮาลกระตุกแผ่วเบา

…เป็นเพราะมันเพิ่งผ่านเหตุการณ์เลวร้ายและเจ็บปวดอย่างนั้นหรือ

เหตุใดคำพูดเพียงไม่กี่คำจากปากเด็กสาว ถึงช่วยบรรเทาความปวดร้าวภายในใจตนได้หลายส่วนเช่นนี้

เกล็นฮาลรับใช้ราชวงศ์ซาฮารันหลายชั่วอายุคน อุทิศชีวิตปกป้องจักรวรรดิตั้งแต่ยังเด็ก แต่กลับถูกสายเลือดซาฮารันทอดทิ้งอย่างไม่ไยดี

เมื่อเทียบกับอาณาจักรเล็กห่างไกลแล้ว กษัตริย์ของพวกเขาถ่อมาใกล้ถึงกรุงไททัน เสี่ยงชีวิตบุกเข้าไปในคุกนรกเพื่อช่วยเหลือตนออกมา

แถมประชาชนก็ยังอบอุ่นถึงเพียงนี้

บ้าบอสิ้นดี…

“…”

ริมฝีปากเกล็นฮาลเริ่มสั่นระริก

หากตัดอำนาจบารมีออกไป ตัวมันก็ไม่ต่างจากมนุษย์ทั่วไปสักเท่าไร โหยหาความรักความอบอุ่นเฉกเช่นปุถุชน

หัวสมองเกล็นฮาลกำลังสับสนปั่นป่วน

***

ปึก! ปึกปึกปึก!

‘ไปสนิทกันตั้งแต่ตอนไหน…’

เพียงพริบตา เซ็กซี่สคูลเกิร์ลเยริมถูกรายล้อมด้วยขุนนางระดับสูงของจักรวรรดิมากมาย พวกมันกำลังสนทนาด้วยบรรยากาศเป็นกันเอง

ขณะเก็บเลเวล สองสาวถูกเรียกตัวกะทันหันให้กลับมายังวังหลวง หลังจากได้ยินคำอธิบายเบื้องต้น เซฮีเป็นกังวลเล็กน้อย เนื่องจากพวกเธอต้องเผชิญหน้ากับบรรดาขุนนางจักรวรรดิเป็นจำนวนมาก

แต่ดูเหมือนจะกังวลมากเกินไป คนเหล่านี้มีนิสัยน่าคบหา และไม่ได้น่ากลัวสักเท่าไร

‘ถึงอย่างนั้นก็เถอะ สนิทกันเร็วเกินไปแล้ว!’

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

นักบุญหญิงรูบี้มีนิสัยขี้อาย เธอเข้ากับคนอื่นไม่เก่ง นอกจากสมาชิกโอเวอร์เกียร์แล้ว ก็แทบไม่ได้ทำความรู้จักบุคคลภายนอกอีกเลย

แต่กลับกัน คล้ายกับหยินหยาง เซ็กซี่สคูลเกิร์ลเยริมเชี่ยวชาญการสร้างสายสัมพันธ์กับผู้คนแปลกหน้า

หากไม่เพราะมีเยริมคอยไปไหนมาไหนด้วย เซฮีคงยังทำความคุ้นเคยกับโลกซาทิสฟายได้ไม่มากเท่าปัจจุบัน

‘เราคงยังเอาแต่หลบหลังพี่ชาย และไม่รู้จักความสนุกแท้จริงของเกม’

ต้องขอบคุณเพื่อนสนิท อีกฝ่ายคอยเคียงข้างกันมาตั้งแต่ยังเล็ก ช่วยเติมเต็มส่วนขาดหายของกันและกันได้เสมอ

ถึงกระนั้น หล่อนก็ไม่มีสิทธิ์กลายมาเป็นพี่สะใภ้ของตนเด็ดขาด!

รูบี้คิดเรื่องเพื่อนสนิทพลางอมยิ้ม

ปึก! ปึกปึกปึก!

“อะ…! อ่าห์! อ…อ่าห์!”

การทุบตียังไม่มีทีท่าว่าจะจบลง

ดยุคมอริสถูกหวดกระหน่ำด้วยคทาไม้อย่างต่อเนื่องมาสักพักใหญ่แล้ว

“ท…ท่านมอริส”

ขุนนางสังกัดตระกูลมอริสออกอาการกระสับกระส่ายตลอดเวลา

พวกมันทำได้เพียงขมวดคิ้ว หลายคนทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นนักบุญหญิงกำลังลงไม้ลงมือกับเจ้านายตนอย่างป่าเถื่อน

แต่ขณะเดียวกันก็ทราบดี อีกฝ่ายคงไม่ใช้ความรุนแรงอย่างไร้เหตุผลแน่

นักบุญหญิง

จักรวรรดินับถือเธอเทียบเท่าผู้ส่งสารของเทพธิดาแห่งแสง ศักดิ์และสิทธิ์ใกล้เคียงตำนานจากสมัยอดีตกาล

สำหรับจักรวรรดิ นักบุญหญิงคือตัวตนคล้ายเทพจุติ ควรการแค่การเคารพบูชา

ไม่เพียงเท่านั้น มีข่าวลือมาสักพักใหญ่แล้ว เกี่ยวกับการปรากฏตัวของนักบุญหญิงภายในอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ กล่าวกันว่า เธอหมั่นสร้างคุณงามความดีแก่ประชาชนอย่างต่อเนื่องโดยไม่ขาดตกบกพร่อง

ขุนนางฝั่งดยุคต่างยังคงเคลือบแคลงอย่างหลายส่วนว่า เด็กสาวผู้นี้จะใช่นักบุญหญิงเดียวกับตำนานของจักรวรรดิหรือไม่

แต่ในเมื่อถูกแนะนำโดยราชาโอเวอร์เกียร์ผู้มีบุญคุณเป็นล้นพ้น พวกมันจึงทำได้เพียงปิดปากเงียบและคอยเฝ้าดูสถานการณ์

“…”

ภายในห้องการแพทย์ สมาธิของนักบุญหญิงรูบี้กำลังเพ่งพินิจถึงขีดสุด

หน้าจอการมองเห็นของเธอ ปรากฏจุดสีแดงจำนวนมากบนลำตัวดยุคมอริส

ทั้งหมดคือมาร์คแสดงตำแหน่งบกพร่องของร่างกาย เป็นเอฟเฟคช่วยเหลือจากผลทักษะ ‘บำบัดฟื้นฟู’ ซึ่งได้รับมาตอนเลเวล 180

<บำบัดฟื้นฟู> Lv.3

ใช้ ‘หัตถ์แห่งกรุณา’ ฟื้นฟูบาดอาการแผลของเป้าหมาย รวมถึงรักษาอาการผิดปรกติทางกายภาพ

* หากเป้าหมายเป็นผู้เล่น :

บาดแผลจะหายทันทีเมื่อถูก ‘หัตถ์แห่งกรุณา’ สัมผัส แต่หากเป็นบาดแผลอวัยวะฉีกขาดออกจากลำตัว จำเป็นต้องสัมผัสค้างไว้อย่างน้อย 10 วินาที

* หากเป้าหมายเป็นสัตว์เลี้ยงหรือสัตว์อัญเชิญ :

บาดแผลจะหายหลังจากถูก ‘หัตถ์แห่งกรุณา’ สัมผัสเป็นเวลา 3 วินาที แต่หากเป็นบาดแผลอวัยวะฉีกขาดออกจากลำตัว จำเป็นต้องสัมผัสค้างไว้อย่างน้อย 20 วินาที

* หากเป้าหมายเป็น NPC

บาดแผลจะหายหลังจากถูก ‘หัตถ์แห่งกรุณา’ สัมผัสซ้ำหลายหน จำนวนครั้งรักษาขึ้นอยู่กับความรุนแรงและอาการ

ทักษะเลเวลปัจจุบัน ไม่สามารถรักษาอาการอวัยวะฉีกขาดของ NPC ได้

มานา :

- 3,000 หน่วยต่อวินาที

- 3,000 หน่วยต่อครั้งสัมผัส

ระยะหน่วง : ไม่มี

ทักษะจะแสดงผลก็ต่อเมื่อสัมผัสโดยตรง จึงไม่เหมาะสำหรับการต่อสู้จริงอันดุเดือด

และเหนือสิ่งอื่นใด การสิ้นเปลืองมานานับว่ามหาศาลเกินกว่าผู้เล่นทั่วไปจะรับไหว หากไม่ซดโพชั่นมานาช่วย แทบหาโอกาสใช้งานไม่ได้เลย

แต่ไหนแต่ไร มันคือทักษะสำหรับผ่านภารกิจประจำวันของนักบุญหญิง <ทำความดี> ตลอดหลายเดือนก่อนหน้า

อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์เกิดพลิกผันหลังจากฝ่ายโอเวอร์เกียร์ยกกองทัพถล่มจอมอสูรเฟย์ริสจนราบคาบ

รางวัลพิเศษของนักบุญหญิง ผู้ขจัดดวงวิญญาณอสูรให้สิ้นซากไปจากโลก คือการยกระดับไอเท็ม <คทาไม้>

<+7 คทาไม้>

เกรด : ยูนีค (ยกระดับ)

ความคงทน : 830/830

พลังโจมตี / พลังป้องกัน : 733

* เพิ่มแต้มสถานะทั้งหมด 200 หน่วย ยกเว้นค่าสติปัญญา

* เพิ่มค่าสติปัญญา 300 หน่วย

สร้างจากไม้ลึกลับ ผิวแข็งมาก ชนิดฟันด้วยดาบก็ไม่เกิดรอยขีดข่วน

* ผลรักษาทุกชนิด + 7%

* แจกจ่ายบัฟแบบสุ่มแก่สมาชิกปาร์ตี้ 2 คนทุก 5 นาที

* ลบดีบัฟของสมาชิกปาร์ตี้ทุก 1 นาที

* ลดการสูญเสียทรัพยากรทุกทักษะ 10%

* สามารถใช้เป็นสื่อกลางแทน ‘หัตถ์แห่งกรุณา’ และหากใช้กับฝ่ายเดียวกันจะไม่เกิดดาเมจ เพิ่มผลรักษาของหัตถ์แห่งกรุณา 10%

เงื่อนไขสวมใส่ : นักบุญหญิง

น้ำหนัก : 180

คทาไม้… ทั้งชื่อและรูปลักษณ์แสนจืดชืด แต่กลับเป็นสุดยอดศาสตราของคลาสลับนักบุญหญิงอย่างไร้ข้อกังขา

กริดเคยเสริมแกร่งจนถึง +9 มาแล้ว แต่สาวน้อยเซฮีไร้เดียงสาได้หวดทิ้งจนระดับเสริมแกร่งปลิวหายไปกับสายลม

อย่างไรก็ตาม เมื่อทราบว่าระดับเสริมแกร่งจะถูกรีเซตหลังจากคทา ‘เลื่อนระดับ’ สองพี่น้องจึงคงสภาพอัปเกรดไว้เพียง +7 เท่านั้น

แรกเริ่มเดิมที ออปชันเดียวของคทาชนิดดังกล่าวคือ ‘เพิ่มค่าสถานะทุกชนิด’

เฉกเช่นผู้เล่นทุกคน รูบี้พัฒนาตัวเองอย่างต่อเนื่องตามกาลเวลา

พลังหลายชนิดถูกยกระดับหลังเสร็จภารกิจลับประจำคลาส รวมถึงคุณงามความดีช่วยปัดเป่าดวงวิญญาณจอมอสูรบีเลียลและเฟย์ริส

การเติบโตของรูบี้ ย่อมหมายถึงการเติบโตของคทาไม้ ปัจจุบันจึงมีออปชันมากถึงเจ็ดชนิด และแต่ละชนิดก็มีคุณค่ามหาศาลยิ่งกว่าทอง

หากมีผู้เล่นคนใดได้เห็นเหล่าออปชันสุดโกงของคทาไม้ปัจจุบัน มันคงนึกสงสัยว่า ลิมชอลโฮต้องเป็นปู่บังเกิดเกล้าของกริดและรูบี้แน่

รูบี้ชื่นชอบออปชัน ‘เป็นสื่อกลาง’ แทนหัตถ์แห่งกรุณาจากไม้เท้าอย่างมาก

หัตถ์แห่งกรุณาคือทักษะสำคัญ เป็นรากฐานสำหรับต่อยอดไปได้อีกหลายทักษะ เช่น ‘บำบัดฟื้นฟู’ ‘บำบัดเสริมแกร่ง’ และ ‘คลื่นลงทัณฑ์’

ทักษะข้างต้นเคยใช้งานได้อย่างยากลำบาก เนื่องจากต้องใช้มือสัมผัสกับวัตถุโดยตรงในระยะประชิด

แต่หลังจากคทาไม้สามารถใช้เป็นสื่อกลางแทนหัตถ์แห่งกรุณา ชีวิตของรูบี้พลิกผันทันที ระยะใช้งานของหัตถ์กรุณาเพิ่มเป็นราว 2 เมตร

‘ใครทำเรื่องโหดร้ายแบบนี้กับร่างกายเขา…’

ปึก! ปึกปึกปึก!

จุดสีแดงไม่จางหายไปโดยง่าย แม้จะสัมผัสกับคทาไม้ต่อเนื่องหลายสิบหน

หมายความว่า บาดแผลของมอริสกัดกินรุนแรงชนิดซึมลึกลงไปในผิวหนัง และจิตใจเด็กสาวยิ่งทวีความตึงเครียดเมื่อเวลาผ่านไป

เธอไม่กล้าจินตนาการความเจ็บปวดของอีกฝ่าย และหากไม่อดกลั้นไว้ เกรงว่าคงต่อมน้ำตาแตกเพราะความสงสารเป็นแน่

“…”

มองมอริสนอนมองรูบี้ด้วยสายตาฉงน

เด็กสาวร้องไห้เพื่อตนทำไม

พวกเราเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน มีเหตุผลให้ต้องหลั่งน้ำตาด้วยหรือ

‘นักบุญหญิง… สินะ…’

ใช้ชีวิตเพื่อคนอื่น

แต่ไหนแต่ไร มอริสไม่เคยซาบซึ้งในตำนานนักบุญหญิงแห่งจักรวรรดิแม้แต่ครั้งเดียว

มันเย้ยหยัน ตำนานหรือคนโง่กันแน่

มนุษย์เราเกิดมามีชีวิตและเวลาจำกัด ลำพังดูแลครอบครัวก็เต็มกลืนแล้ว มีเหตุผลให้ต้องทำเพื่อผู้อื่นด้วยหรือ

มันไม่เคยเข้าใจเลย

จนกระทั่งได้เห็นภาพตรงหน้า

ความโอบอ้อมอารีของหล่อนกำลังเยียวยาจิตใจและบาดแผลของตน บาดแผลฉกรรจ์จนมันเคยถอดใจไปแล้วหนหนึ่ง

“…”

ความรู้สึกคล้ายกับ มอริสกำลังดำดิ่งท่ามกลางหุบเหวนรก และถูกใครบางคนกระชากขึ้นไปในจังหวะสุดท้าย

ความปรารถนาดีของเด็กสาว ได้ช่วยต่อชีวิตและอนาคตอันมืดมนของมัน

‘เข้าใจแล้ว… ว่าทำไม…’

ทำไมประชาชนของจักรวรรดิถึงนับถือตำนานนักบุญหญิงกันนัก

ราชาสัตว์ป่ามอริสฉีกยิ้มกว้าง ดวงตาดุร้ายแปรเปลี่ยนเป็นความอ่อนโยน

มันเปล่งเสียงกล่าว

“ถ้าบาดแผลของฉันหายดี”

“…?”

“…ขอปกป้องข้างกายท่านไปตลอดชีวิต”

“อ…เอ๋!?”

หมอนี่พูดอะไรออกมา?

รูบี้ผู้กำลังจดจ่ออยู่กับการรักษา มือของเธอพลันขยับคลาดเคลื่อนออกจากจุดแดง

“อ๊าก—!”

เสียงครวญครางแสนสาหัสของมอริส ดังกังวานไปทั่วห้องการแพทย์วังหลวง

“คร่อก~”

เกล็นฮาลแกล้งกรนอีกครั้ง เพื่อให้นักบุญหญิงมั่นใจว่าตนกำลังหลับสนิทจริงๆ

“…”

บรรยากาศเงียบงันปกคลุมห้องการแพทย์ไปอีกพักใหญ่มาก

***

[บาดแผลบนร่างกายเป้าหมายถูกรักษาเสร็จสมบูรณ์!]

“เรียบร้อย!”

รูบี้เปล่งเสียงด้วยสีหน้าผ่อนคลาย ลมหายใจของเธอกำลังเหนื่อยหอบสุดขีด เหงื่อไคลชุ่มไปทั้งตัว โดยเฉพาะส่วนลำคอและใบหน้า

6 ชั่วโมงเต็ม

เป็นความเหน็ดเหนื่อยยาวนานหลังจากทุ่มสมาธิรักษาดยุคสองคนติดต่อ

“ส…สุดยอดมาก!!”

“ข…ขอบคุณท่านนักบุญหญิง! สำหรับการรักษาดยุคทั้งสอง!”

เหล่าขุนนางต่างส่งเสียงโห่ร้องยินดี

เกล็นฮาลผู้ดวงตาจมอยู่ในความมืดมิดมานาน สามารถลืมตามองเห็นสภาพแวดล้อมรอบข้างได้เล็กน้อย

ส่วนมอริสผู้ไม่คาดคิดว่าตนจะกลับมาเดินได้อีก มันเริ่มฝืนขยับแขนขาทุกส่วนของร่างกายเพื่อทดสอบ

ภาพตรงหน้าไม่ต่างจากปาฏิหาริย์

แม้จะยังไม่หายเป็นปรกติโดยสมบูรณ์ แต่ก็เหลือเพียงการฟื้นฟูเท่านั้น บรรดาขุนนางและอัศวินล้วนตื้นตันเมื่อเจ้านายของตนได้รับชีวิตใหม่กลับคืน พวกมันยินดีพลีกายเพื่อตอบแทนนักบุญหญิงตรงหน้าโดยไม่ลังเล

ด้านรูบี้ก็มีความสุขไม่ต่างกัน เป็นความปีติหลังจากช่วยให้ผู้อื่นรอดพ้นขุมนรกดำมืิด

‘หากมีใครสักคน คอยยื่นมือช่วยเหลือตัวพี่ในอดีตแบบนี้บ้าง…’

ทันใดนั้น หน้าต่างข้อความระบบจำนวนมากผุดตรงมุมสายตารูบี้

[ท่านรักษาขุนนางระดับสูงสุดของจักรวรรดิจนหายจากโรคร้าย ความสำเร็จของท่านจะถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์!]

[ค่าชื่อเสียงระดับทวีปเพิ่มขึ้น 8,000 หน่วย!]

[ท่านกลายเป็นบุคคลสำคัญของทวีป!]

[ตัวท่านจะไม่ล้มลงโดยง่าย! ค่าพลังชีวิตสูงสุดเพิ่มขึ้น 10,000 หน่วย!]

[ค่าความสัมพันธ์กับ ดยุคแห่งจักรวรรดิมอริส เพิ่มขึ้นถึงระดับสูงสุด]

[มอริสยินดีปกป้องท่านชั่วชีวิต]

[ค่าความสัมพันธ์กับ ดยุคแห่งจักรวรรดิเกล็นฮาล เพิ่มขึ้นถึงระดับสูงสุด]

[เกล็นฮาลยินดีตามใจท่านทุกเรื่อง]

ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจในหลายข้อความ แต่การเพิ่มค่าพลังชีวิตต้องเป็นสิ่งดีแน่ อย่างน้อยก็ช่วยให้ตนก็ตายยากกว่าเดิมมาก

ใครบางคนลูบผมรูบี้อย่างทะนุถนอม

“ทำได้ดีมาก”

เป็นกริด

มันกำลังฉีกยิ้มกว้างอย่างมีความสุขไม่ต่างกัน หลังจากเฝ้ามองความเหน็ดเหนื่อยของน้องสาวตลอดหลายชั่วโมงเต็ม

“เธอคิดจะรักษาบาซาร่าด้วยวิธีไหน”

“บาดแผลแตกต่างจากทุกคนมาก คงต้องตรวจสอบให้ละเอียดอีกครั้ง”

เมื่อสัมผัสถึงสายตาคาดหวังจากทุกคน รูบี้เดินตรงไปยังเตียงของบาซาร่า

ดยุคสาวสวยผู้นี้เอาแต่นอนแหวนจ้องมองเพดานอย่างเหม่อลอยมาตลอด

เกล็นฮาลและมอริสรีบตรงมาหากริดพร้อมกับก้มศีรษะคำนับนอบน้อม

“พวกเราขอสาบาน ทั้งสองตระกูลจะไม่ลืมบุญคุณอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ไปชั่วชีวิต”

“ไม่จำเป็น ขอแค่พวกนายหายดี ฉันก็มีความสุขมากแล้ว”

“ท่านราชา…”

“ไปนอนพักก่อนเถอะ คิดจะกลับจักรวรรดิทันทีหลังจากดยุคบาซาร่าหายดีใช่ไหม”

“ไม่ขอรับ คงต้องรีบเดินทางกลับทันที และขอฝากดยุคบาซาร่าไว้กับท่านก่อน พวกเราเหลือเวลาไม่มากแล้ว เกรงว่าฝ่าบาทมหาจักรพรรดิอาจกำลังเผชิญอันตราย”

อีธานกำลังลงมือโฉ่งฉ่าง ไม่แปลกหากมันหวังปองร้ายจักรพรรดิฮวนเดอร์

โดยเฉพาะแกรนมาสเตอร์คนนั้น

“พวกเราต้องปกป้องฝ่าบาทเป็นอันดับแรก หลังจากนั้นค่อยสะสางเรื่องราวภายในวังหลวง”

“ตกลง ระวังตัวกันด้วย ฉันขอเอาใจช่วยอยู่ห่างๆ ก็แล้วกัน… หืม?”

…ทำไมถึงรู้สึกไม่ดีเลยแฮะ

ขณะเดียวกัน สองดยุคก้มศีรษะคำนับกริดอย่างนอบน้อม พวกมันหันไปบอกลารูบี้และเซ็กซี่สคูลเกิร์ลพร้อมกับเรียกระดมพลขุนนางและอัศวินในสังกัด

“รีบเดินทางกลับวังหลวง! หากพบความผิดปรกติแม้เพียงเล็กน้อย สั่งให้กองทัพประจำตระกูลเข้าร่วมสงครามทันที!”

“ขอรับ!”

พายุกำลังก่อตัวขึ้นอีกระลอก

หลายสิ่งกำลังจะเปลี่ยนไปหลังจากนี้

หารู้ไม่ว่า ท่ามกลางการเปลี่ยนผันมากมาย สองพี่น้องกริดและรูบี้คือฟันเฟืองสำคัญผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมด

“ฮิฮิ! พี่ชายเท่จังเลย!”

“อย่ามาเกาะแกะพี่นะ!”

จริงสิ… ยังมีเซ็กซี่สคูลเกิร์ลอีกคน

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,462

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous