จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1065

‘ช่างหัวตาแก่นั่นดีกว่า’

หลังจากถูกจองจำมานานหลายปี จิตใจคงผิดเพี้ยนบิดเบี้ยวไปหมดแล้ว ตอนแรกพูดกับเราไว้อย่างหนึ่ง แต่เมื่อครู่กลับพูดอีกอย่าง

มโนภาพความน่าเกรงขามของเผ่าคนแคระพลันแหลกละเอียดไม่เหลือชิ้นดี

ดาบท้าทายเทพ

ผลงานแสนภาคภูมิใจของกริด เทคนิคตีเหล็กที่สามารถเอาชนะเทพ ชายหนุ่มกำยอดศาสตราในมือแน่นถนัดเตรียมต่อสู้ มันไม่คิดสนใจคนแคระเคย์เหลวไหลผู้นี้อีก

ราชาโอเวอร์เกียร์ยื่นรองเท้าคู่หนึ่งให้กับโค้กที่กำลังเกาะวงแหวนโลหะ

ร้องเท้าบราฮัม—ไอเท็มบรรจุเวทบิน

“รีบสวมเข้า”

“น…นี่มัน!”

แต่ไหนแต่ไร รองเท้าบราฮัมคือสัญลักษณ์ของกริดมาตลอด

ทุกฉากเหตุการณ์โด่งดังในอดีต กริดมักสวมรองเท้าบราฮัมเข้าห้ำหั่นศัตรูจนเกิดเป็นภาพติดตาผู้ชมทั่วโลก

กล้าให้ยืมของสำคัญขนาดนี้เชียวหรือ?

‘เขาเชื่อใจเราสินะ…’

ดวงตาโค้กเริ่มสั่นเทิ้ม · กริดกล่าวเสียงขึงขัง

“ห้ามตายเด็ดขาด ถ้าหากตายแล้วรองเท้าคู่นี้ดรอป รับรองได้เป็นหนี้ฉันชั่วชีวิตแน่นอน”

“…ครับ ผมจะเอาตัวรอดให้ได้”

โค้กขานรับแข็งขัน มันเข้าใจเจตนากริด

เมื่อสวมรองเท้าบราฮัมและลอยบนท้องฟ้าได้ชั่วขณะ โค้กรีบเหาะพาร่างเลซี่ไปหลบในจุดปลอดภัย

“ผมจะกลับไปช่วยสนับสนุนฝ่าบาท คงต้องรบกวนให้เซอร์เลซี่ช่วยตามหารายชื่อนักโทษและห้องขังของสามดยุคด้วย”

“เข้าใจแล้ว”

จากขีดกำจัดสภาพสนามรบ หากหวังสู้กับอสูรบีฟรองเซ่ หนทางเดียวคือต้องบินได้

เมื่อตระหนักว่าตนเองหมดสิทธิ์ในการรบ อัศวินเลซี่ยอมรับหน้าที่สำรวจหารายชื่อให้ภารกิจทุกคนลุล่วง

ทางด้านโค้กตั้งท่าเตรียมสนับสนุนกริด

“หือ… เจ้าเป็นเผ่าเดียวกับเราหรือ?”

เหนือท้องฟ้าวางเปล่า บรรยากาศความมืดเข้มข้นกำลังปกคลุมจนยากมองเห็นสิ่งรอบข้าง

บีฟรองเซ่ซักถามกริดเสียงฉงน

‘การพูดคุยอาจสร้างผลลัพธ์ที่ดีก็ได้…’

บีฟรองเซ่เรียกคุกนรกว่าเวิ้งคุก มันเกิดและเติบโตที่นี่ไม่ผิดแน่ ฉะนั้น ภายในโลกแสนมืดมิด จอมอสูรทารกย่อมไม่รู้เดียงสา มีโอกาสแพร่งพรายความลับและอยากรู้อยากเห็น

กริดไม่ตอบคำถามบีฟรองเซ่ เพียงย้อนถามกลับไป

“ทำไมถึงสงสัยว่าฉันเป็นเผ่าเดียวกับแก?”

“กลิ่นพวกเราเหมือนกันมาก”

‘เพราะพลังอสูรสินะ…’

แต้มสถานะพลังอสูรคือสิ่งใช้แทนปราณอสูร และเป็นสาเหตุช่วยให้กริดใช้ร่างมืดสำเร็จ

หลังจากก้มหน้าไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน กริดยังคงตั้งคำถามต่อ

“ถ้าพวกเราเป็นเผ่าเดียวกัน แกจะยอมร่วมมือไหม?”

ระบบซาทิสฟายจำแนกบีฟรองเซ่ให้เป็น NPC มิใช่มอนสเตอร์เผ่าอสูร ลักษณะเหมือนกับ NPC หมู่บ้านในนรกที่กริดเคยพบ

NPC เผ่าอสูรจะถือเป็นสิ่งมีชีวิตหลากเผ่าพันธุ์เฉกเช่นเอลฟ์ คนแคระ และเผ่าวารี แตกต่างจากจอมอสูรและอสูรชั่วร้ายชนิดอื่นซึ่งถูกจำแนกให้เป็นมอนสเตอร์ ภัยใหญ่หลวงของเผ่าพันธุ์มนุษย์

“หือ? คงทำแบบนั้นไม่ได้ เพราะข้าเกิดภายใน ‘ช่องว่าง’ แห่งนี้และกำลังให้ร่วมมือกับเผ่ามนุษย์”

“ก็ฉันนี่แหละมนุษย์”

บทสนทนาสุดกลับกลอกของกริดทำให้เคย์มีอันต้องฉงน

ขณะเดียวกัน ถึงจะได้ยินกริดเปิดเผยตัวว่าเป็นมนุษย์ชัดเจน แต่บีฟรองเซ่กลับยังส่ายหน้า

“ต่อให้เจ้าเป็นมนุษย์ แต่ผู้บุกรุกคือผู้บุกรุก แถมยังเจ้าไม่นำเครื่องเซ่นมาให้เรา”

“แต่ฉันเป็นเผ่าพันธุ์เดียวกับแก”

“แบบนั้นก็ยิ่งเป็นศัตรู เพราะฉันต้องการสู้กับเผ่าพันธุ์เดียวกันมานานแล้ว”

“…”

นั่นสินะ… บนโลกซาทิสฟาย NPC บางตัวก็มิได้สลักสำคัญอะไรนัก เหตุการณ์บางบทถูกกำหนดไว้ตั้งแต่ต้นและมิอาจหลีกเลี่ยง

กริดถอนหายใจผิดหวังเมื่อทราบว่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องสู้

แต่ก่อนจะเริ่มศึก มันต้องการหลอกถามเรื่องราวอีกมากมายจากปากบีฟรองเซ่เสียก่อน

ทันในนั้น ชายหนุ่มพลันฉุกคิดถึงคำพูดของหนึ่งในเจ็ดนักบุญภัยพิบัติ

> พวกเราเจ็ดภัยพิบัติถูกผนึกไว้ระหว่างโลกกึ่งกลางและขุมนรก…

นั่นคือจุดจบของตำนานเจ็ดนักบุญภัยพิบัติ

‘สอดคล้องกับตำนานของคุกนรกที่กล่าวว่า ปลายทางของมิติแห่งนี้เชื่อมต่อกับขุมนรกโดยตรง และยังมีปราณอสูรปริมาณมหาศาลไหลซึมออกมาตลอดเวลา’

นั่นคือคำบอกเล่าจากเลซี่

จนถึงเมื่อครู่ กริดไม่เคยตระหนักมาก่อน

ย่อมช่วยไม่ได้ คนสมองทึบอย่างตนไม่มีทางฉุกคิดอะไรจากเบาะแสเพียงเล็กน้อย

แต่เมื่อได้ยินอสูรบีฟรองเซ่เน้นย้ำเรียกคุกนรกแห่งนี้ว่า ‘ช่องว่าง’ กริดจึงเริ่มเอะใจขึ้นมา

บางที มิติคุกนรกอาจถูกใช้สำหรับผนึกเจ็ดนักบุญภัยพิบัติก็เป็นได้…

“แกเรียกที่นี่ว่าช่องว่างใช่ไหม? ใช่ช่องว่างระหว่างขุมนรกกับโลกกึ่งกลางหรือไม่?

“แล้วทำไมถึงเกิดที่นี่? มีเผ่าอสูรตนอื่นเกิดภายในช่องว่างอีกไหม?

“จักรวรรดิเริ่มติดต่อกับแกตอนไหน? รู้จักเจ็ดนักบุญภัยพิบัติรึเปล่า…?”

“ข้าไม่รู้อะไรเลย อาศัยและเติบโตภายในช่องว่างแห่งนี้มาตลอด มีมนุษย์คอยมอบอาหารให้เมื่อถึงเวลา”

ท่าทีของบีฟรองเซ่เป็นไปในเชิงบวก สีหน้าของมันค่อนข้างดีใจเมื่อได้คุยกับกริด และมีเจตนาต้องการร่วมมือตอบคำถามชัดเจน เพียงแต่มันมีข้อมูลน้อยนิด

‘ชิ…!’

ขณะกริดส่ายหัวผิดหวัง

[ชิ้นส่วนข้อมูลของเจ็ดนักบุญภัยพิบัติที่ท่านเคยรวบรวมไว้ สอดคล้องกับข้อมูลของคุกนรก!]

ระบบซาทิสฟายตอบสนองข้อสงสัยกริด

มันคือเงื่อนไขซึ่งจะเกิดขึ้นหากกริดรวบรวมข้อมูลของคุกนรกและเจ็ดภัยพิบัติเข้าด้วยกัน

[มารลำดับเจ็ด ‘บาปแห่งชั่วร้าย’ เคยกล่าวกับท่านไว้ว่า เจ็ดนักบุญภัยพิบัติล้วนถูกผนึกไว้ระหว่างขุมนรกและโลกกึ่งกลาง]

[อสูร ‘บีฟรองเซ่’ กล่าวโดยนัยว่า คุกนรกคือช่องว่างระหว่างขุมนรกและโลกกึ่งกลาง]

[หมายความว่าคุกนรกและเจ็ดภัยพิบัติต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกันอย่างแน่นอน]

[ภารกิจลับ ★ สถานที่แห่งคำตอบ (1) ★]

<สถานที่แห่งคำตอบ (1) >

★ภารกิจลับ★

จงเอาชนะอสูรบีฟรองเซ่และนำ ‘กุญแจ’ ไปยังใจกลางคุกนรก

เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : จับเป็นอสูรบีฟรองเซ่

บทลงโทษภารกิจล้มเหลว :

- พ่ายแพ้ต่อบีฟรองเซ่

- บีฟรองเซ่ตาย

รางวัลภารกิจ : ภารกิจลับต่อเนื่อง ‘สถานที่แห่งคำตอบ (2) ’

“…!”

ตึกตัก! ตึกตัก!

ความรู้สึกซาบซ่านคล้ายไฟดูดพลันแผ่ไปทั่วร่างกายกริด

มันคือความปีติ

นับตั้งแต่ปราบจอมอสูรเฟย์ริส ชายหนุ่มไม่เคยเข้าถึงความสนุกของซาทิสฟายอีกเลย

ไม่พบความสนุกในการเลเวลอัป เลเวลยังค้างคาที่ 399 อยู่เช่นนั้นเป็นเวลานาน สาเหตุเกิดจากการเพิ่มยากบัดซบของค่าประสบการณ์

ไม่พบความสนุกในการล่าบอส เพราะโจมตีเพียงไม่กี่ครั้งก็ตาย ไม่มีความสนุกในการเก็บเลเวลด้วยเหตุผลเดียวกัน หรือต่อให้สัตว์เลี้ยงจัดการแทน ตนก็ไม่ได้ตื่นเต้นตามไปด้วย

แถมสงครามระหว่างจักรวรรดิก็หยุดลงชั่วคราว วันเวลาผ่านไปอย่างเอื่อยเฉื่อย

ความรู้สึกเดียวในหัวคือ ‘นี่เรายังเล่นเกมอยู่จริงหรือ…?’

วันวานผ่านไปโดยต้องสำเร็จภารกิจกษัตริย์น่าเบื่อหน่ายไปวันๆ

แต่ในวินาทีนี้ เนื้อเรื่องบทหลักของซาทิสฟายซึ่งห่างหายไปนานหลายเดือน ได้กลับมาสูบฉีดโลหิตให้ร่างกายชายหนุ่มซาบซ่านอีกครั้ง

กริดเริ่มตื่นเต้น

‘สาเหตุที่ภารกิจเจ็ดนักบุญภัยพิบัติสูญหายไปนาน เพราะมันซ่อนอยู่ใต้ดินจักรวรรดินี่เอง!’

ด้วยชะตากรรมซึ่งต้องเป็นศัตรูกับจักรวรรดิ เป็นเรื่องปรกติหากจะหมดสิทธิ์เข้าใกล้ดันเจี้ยนแห่งนี้และได้รับเบาะแสเพิ่มเติม ทำให้ต้องห่างเหินจากภารกิจเจ็ดภัยพิบัติไปนานมาก

กริดกำลังขนลุกอย่างตื้นตัน

“รีบสู้. รีบฆ่าผู้บุกรุก. ไม่อย่างนั้นจะอดข้าว.”

ขณะปากพึมพำ บีฟรองเซ่พุ่งตัวเข้าหากริดด้วยความเร็วสูงพร้อมกับกรงเล็บในมือ

บัฟพลังเฟย์ริสหมดลงแล้ว กริดไม่หลงเหลือเกราะอัตโนมัติคุ้มกาย บีฟรองเซ่จึงมองเห็นช่องว่างเปิดโล่ง

แต่ชายหนุ่มกลับยังสุขุมเยือกเย็น

มันเชิญหน้ากับอสูรโดยไม่ผลีผลามใช้ทักษะมั่วซั่ว เพียงการฟาดฟันธรรมดาและหวังพึ่งพาออปชันถุงมือว่องไวอเล็กซ์

เคร้ง—!

“…!?”

เคร้งเคร้งเคร้งเคร้ง—!

“อั่ก…!”

ในหนึ่งวินาทีแรกของศึกดวล บีฟรองเซ่โจมตีใส่กริดทั้งหมด 11 ครั้ง ส่วนชายหนุ่มฟันสวนกลับไปได้ 9 ดาบ ส่งผลให้มีสองครั้งที่สลายไม่หมดและเล็ดลอดปะทะร่างกาย

โลหิตพลันไหลซึมมุมปากราชาโอเวอร์เกียร์

[ท่านได้รับความเสียหาย 5,900 หน่วย]

[ท่านได้รับความเสียหาย 6,130 หน่วย]

‘พละกำลังเยอะขนาดไหนกัน?’

โจมตีได้ 11 ครั้งในหนึ่งวินาที แถมแต่ละหนยังสามารถทะลวงผ่านเกราะวัลฮัลล่า

กริดรีบตอบโต้อย่างสุขุมด้วย ‘แสงจ้า’ ของภูตแสง แทนที่จะเป็นการเปิดร่างมืดเข้าแลกอย่างไม่ลืมหูลืมตา

สำหรับเผ่าอสูรที่คุ้นเคยกับความมืดมิดมาตั้งแต่เกิด ชายหนุ่มคาดเดาว่า มีโอกาสได้รับอาการตาบอดเล่นงานรุนแรงกว่าปรกติ

ทว่าผลลัพธ์กลับไม่เป็นดังใจ บีฟรองเซ่มิได้แพ้ทางแสงจ้าเป็นพิเศษ อาการตาบอดเกิดขึ้นด้วยผลลัพธ์ปรกติ ไม่เหมือนกับภาพที่ตนจินตนาการไว้ว่า อีกฝ่ายต้องทุรนทุรายคล้ายแวมไพร์สัมผัสแสงแดด

ฉวยโอกาสที่อีกฝ่ายเสียจังหวะจากภาวะตาบอด ชายหนุ่มกระหน่ำฟาดฟันได้ทั้งหมดห้าดาบถ้วน

‘ถึกอะไรขนาดนี้…!’

การฟันใส่หน้าอกห้าครั้งอย่างจังด้วยใบดาบท้าทายเทพ กลับสร้างความเสียหายได้เพียงสามหมื่นหน่วยเองหรือ?

เมื่อประเมินจากออปชันเพิ่มพลังโจมตีธาตุศักดิ์สิทธิ์ 20% และสร้างความเสียหายเพิ่มเติม 50% ต่อสิ่งมีชีวิตประเภท NPC พิเศษ พลังป้องกันของอสูรตนนี้นับว่าสูงจนน่าเหลือเชื่อ

บีฟรองเซ่เป็น NPC พิเศษอย่างแน่นอน เพราะอักษรชื่อส่องแสงระยิบระยับ และธรรมชาติของเผ่าอสูรย่อมแพ้ทางธาตุศักดิ์สิทธิ์

“มนุษย์แข็งแกร่งขนาดนี้เชียวหรือ…?”

บีฟรองเซ่ขยับปากพึมพำขณะก้มมองบาดแผลเป็นทางยาวบนหน้าอก สีหน้าบ่งบอกถึงอาการตื่นเต้นมากกว่าโกรธ

“นับตั้งแต่เกิดมาในช่องว่างแห่งนี้ ข้าไม่เคยพบมนุษย์อ่อนแอแม้แต่คนเดียว คำพูดของชายคนนั้นคงเป็นความจริงสินะ เรื่องที่มนุษย์กำลังปกครองโลกกึ่งกลางเบื้องบน”

ด้วยธรรมชาติของคุกนรก บุคคลจะมาถึงจุดนี้ได้ต้องมีระดับความแข็งแกร่งพอตัว ประโยคเมื่อครู่จึงไม่ใช่เรื่องยากที่กริดจะทำความเข้าใจ

แต่ ‘ชายคนนั้น’ หมายถึงใคร?

“แกกำลังพูดถึงองค์ชายหรือองค์จักรพรรดิ?”

“หือ? ผิดแล้ว ไม่ใช่อย่างที่เจ้าคิด หมอนั่นเป็นมนุษย์ประหลาดที่ไม่รู้จักแก่เฒ่า”

“…?”

ไม่รู้จักแก่เฒ่า…

นัยน์ตากริดเริ่มสั่นระริก

“แกรนมาสเตอร์?”

“ข้าไม่รู้ว่าเขาชื่ออะไร เพราะทุกครั้งจะลงมาคนเดียวเสมอ จึงไม่เคยได้ยินผู้ใดขานชื่อ”

“ใช่ผู้ชายที่มักแสดงสีหน้าเหนื่อยหน่ายเวลาพูดไหม?”

“ถูกต้อง เขาชื่อแกรนมาสเตอร์หรือ?”

“…บ้าน่า”

กริดพลันตระหนัก ปริศนาภายในคุกนรกมิได้มีเพียงเจ็ดภัยพิบัติเพียงอย่างเดียว ไม่ว่าอย่างไรตนก็ต้องเคลียร์ดันเจี้ยนแห่งนี้ให้สำเร็จ

เพื่อการนั้น บีฟรองเซ่ต้องถูกจับกุมโดยเร็ว

“พลิ้วไหว. ร่างมืด. โทสะช่างตีเหล็ก.”

กริดเอาจริงด้วยการบัฟตัวเองเต็มพิกัด

มันประเมินว่า ความแข็งแกร่งของบีฟรองเซ่คงไม่ด้อยไปกว่าเจ็ดดยุคแน่… อาจอยู่ในระดับท็อปห้าจากดยุคทั้งหมดด้วยซ้ำ

“เสมือนเทพ. ผสานไอเท็ม.”

มีแต่ต้องเอาจริงด้วยพลังทั้งหมดที่มีเท่านั้น

ฉึบ—

ใบดาบท้าทายเทพถูกซ้อนทับด้วยใบดาบอัสนีแห่งการบรรลุสัจธรรมจนก่อเกิดภวังค์ปรารถนาอันแรงกล้า

บึ้มบึ้ม—!

บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม

ศึกดวลแสนดุเดือดเริ่มต้นขึ้น

บีฟรองเซ่ต่อสู้ด้วยสัญชาตญาณดิบโดยไม่พึ่งพาศาสตราวุธ การเคลื่อนไหวร่างกายของมันทั้งเฉียบคมและไม่สูญเปล่า คล้ายกับนักศิลปะการต่อสู้แสนช่ำชอง

ทิศทางการโจมตีและเคลื่อนไหวร่างกายยากคาดเดา ผสมผสานกับพละกำลังช้างสารซึ่งเป็นลักษณะพิเศษของเผ่าอสูร

ฟุ่บฟุ่บ—!

ฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บ—!

อาวุธผสานเกรดมิธของกริดมีพลังทำลายมหาศาลชนิดที่ไม่ต้องอธิบายว่ารุนแรงอย่างไร

“ร่ายรำ!”

“ม่านดูดกลืน!”

บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

แรงระเบิดจำนวนมากปรากฏท่วมท้นท้องฟ้าเหนือห้วงมิติว่างเปล่า

บีฟรองเซ่ใช้เวทมนตร์เฉพาะตัวของเผ่าอสูรสลายท่าโจมตีทรงพลังของกริดและเปิดฉากรุกหนักกดดันตอบโต้

ราชาโอเวอร์เกียร์สูญเสียค่าพลังชีวิตสูงสุดไปกว่าครึ่งเมื่อเปิดใช้ร่างมืด ทุกการโจมตีของบีฟรองเซ่จึงนับเป็นภัยคุกคามน่าหวาดหวั่น

‘ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้… เราควรผสานชุดเกราะแต่แรก’

ลงเอยด้วย กริดไม่คิดดวลแบบหนึ่งต่อหนึ่งอย่างสมศักดิ์ศรี มันไม่ต้องการให้ประกันชีวิตอมตะทำงานโดยไม่จำเป็น ชายหนุ่มตัดสินใจอัญเชิญโนเอะออกมาช่วย ส่วนแรนดี้ ทีราเม็ท และโครงกระดูกโอเวอร์เกียร์คงต้องเก็บไว้ก่อน เพราะพวกมันไม่มีทักษะสำหรับบินเป็นเวลานาน

“เมี๊ยว! สัตว์อสูรอันดับหนึ่งแห่งขุมนรกปรากฏตัวแล้ว… เห?”

โนเอะพลันสะดุ้งขณะปรากฏตัวตามลำพัง

บีฟรองเซ่พุ่งโจมตีใส่เม็มฟิสด้วยความเร็วสูงโดยไม่ปล่อยให้ตั้งตัว โชคดีว่าโนเอะหลบได้ด้วยทักษะกลายเป็นของเหลว ก่อนจะถอยกลับมาตั้งหลักด้วยร่างกายสั่นเทา

“น…โนเอะกลัว”

“…?”

เจ้าแมวอ้วนกลัว…?

แต่ไหนแต่ไร ศัตรูที่โนเอะเคยบอกว่าหวาดกลัวมักเป็นจอมอสูรหรือไม่ก็มังกร

หมอนี่กลัวบีฟรองเซ่?

อาศัยจังหวะที่อีกฝ่ายโจมตีโนเอะพลาด ชายหนุ่มฉวยโอกาสปล่อยทักษะในระยะประชิด

“มายาร่ายรำสะพรั่ง!”

แม้บีฟรองเซ่จะแข็งแกร่ง แต่เมื่อถูกจัดให้เป็น NPC พิเศษ ระดับพลังชีวิตย่อมมีขีดจำกัดต่ำกว่ามอนสเตอร์ หากถูกโจมตีด้วยเทคนิคดาบผสาน 4 ชนิด รับรองว่าได้บาดเจ็บเจียนตายแน่

แต่กริดกลับโอหังใช้เพียงดาบผสาน 3 ชนิด

เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!

กรงเล็บที่แข็งยิ่งกว่าเหล็กกล้าของบีฟรองเซ่ต่อยทำลายคลื่นดาบจากมายาร่ายรำสะพรั่งทีละเส้นสองเส้น

หมับ!

เพียงพริบตา เผ่าอสูรสุดแกร่งพุ่งตัวแทรกผ่านช่องว่างคลื่นดาบและคว้าคอกริดไว้ด้วยความเร็วน่าเหลือเชื่อ

ถึงแม้ระหว่างทางจะถูกคลื่นดาบปะทะใส่ท่อนแขนและหน้าอกหลายหน แต่ก็ยังเหลือพละกำลังมากพอจะส่งแรงบีบมหาศาลใส่ลำคอกริด

หากเป็นมนุษย์ธรรมดา กระดูกคอชายหนุ่มคงถูกป่นละเอียดไม่เหลือชิ้นดีไปแล้ว

แต่ว่า

“…!?”

ถูกต้อง คอกริดยังไม่หัก

บีฟรองเซ่อาจมีค่าพละกำลังสูงกว่าเหล่าดยุค แต่ก็ไม่มากพอจะทะลวงผ่านพลังป้องกันรวมถึงกายาเหนือมนุษย์ได้

ไม่มากพอจะทำให้กริดคอหัก

“ไอ้บัดซบ… แค่ก! เอานี่ไปแดก!”

เปรี้ยง—!

ทักษะโจมตีฉับพลันซึ่งไม่ต้องรำดาบ

คลื่นพลัง ‘เที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลาย’ พุ่งปะทะลำตัวบีฟรองเซ่ในระยะประชิด

เที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลาย Lv.8 จะสร้างความเสียหาย 900% ของพลังโจมตีกายภาพ เมื่อถูกใช้ด้วยอาวุธผสานและบัฟเต็มพิกัด แม้แต่เผ่าพันธุ์อสูรสุดแกร่งก็ยากจะทนรับซึ่งหน้าไหว

แถมบีฟรองเซ่ยังถูกการโจมตีหนก่อนๆ ลดทอนพลังชีวิตไปไม่น้อย

[สร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 159,000]

“อั่ก…!”

บีฟรองเซ่จำต้องปล่อยมือจากลำคอกริด มันขบกรามแน่นด้วยสีหน้าเจ็บแค้น

“ก้าวกระโดดแห่งศรัทธา!”

ขณะเดียวกัน โค้กฉวยโอกาสใช้ทักษะซึ่งติดมากับโล่เกรดเลเจนดารีนามว่า ‘ยักษาปกป้อง’

อัศวินหนุ่มกระโดดแทรกตัวไปหยุดกึ่งกลางระหว่างกริดและบีฟรองเซ่

เปรี้ยง!!

ทักษะโจมตีเป็นวงกว้างของโค้กปะทะร่างบีฟรองเซ่อย่างจัง อาจไม่รุนแรงนัก แต่ก็มากพอจะทำให้มันเสียจังหวะ

ส่วนทางกริดได้รับอานิสงส์เพิ่มพลังป้องกัน

ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอย รีบรำดาบท่วงท่า ‘สังหาร’ และแทงใส่หัวใจอีกฝ่ายอย่างอำมหิตสมชื่อทักษะ

“แค่ก…!”

ขณะบีฟรองเซ่ถูกการโจมตีทรงพลังจนดวงตาเหลือกถลน ตัวอักษรประหลาดปรากฏกึ่งกลางหน้าผากชั่วครู่ก่อนจะหายไป เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมากจนกริดและโค้กไม่ทันสังเกตเห็น

ราชาโอเวอร์เกียร์ทำการพ่นด้ายเงินพันธนาการร่างบีฟรองเซ่ไว้แน่นถนัด

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,454

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous