จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 721

    ‘สมกับเป็นแวมไพร์ทายาท...’

    กริดพลันนึกถึงใบหน้าของชายผู้หนึ่งขณะกำลังดวลกับเครย์ 
    เอลฟิน·สโตน  อดีตเจ้านายของยารุกต์
    เอิร์ลเครย์เก่งกาจขนาดทำให้กริดย้อนนึกถึงเอลฟิน·สโตนเลยทีเดียว
    
    เป็นระดับที่ทีราเม็ทและลาทีน่าเทียบไม่ติดเลยสักนิด
    ทุกคนครั้งที่นึกถึงหน้าเอลฟิน·สโตน  กริดจะเกิดคำถามหนึ่งผุดขึ้นในใจเสมอ

    ‘จะเกิดอะไรขึ้นหากเอลฟิน·สโตนยังมีชีวิตอยู่...’

    ทักษะ ‘ชำระล้าง’ ของนักบุญหญิงที่มีผลเพียงหนึ่งครั้ง  จะมิอาจลบล้าง ‘เขตแดนโลหิต’ จากเอลฟิน·สโตนได้  สมาชิกปาร์ตี้เกือบทั้งหมดจะถูกสะกดการเคลื่อนไหวจนแทบไม่เป็นอันทำสิ่งใด
    แถมทักษะ ‘สั่งตาย’ หนึ่งเป้าหมายของเอลฟิน·สโตนจะทำให้กริดสูญเสียประกันชีวิตอมตะทันที

    ‘และหมอนั่นอาจอัญเชิญยารุกต์...’

    กริดเผชิญหน้ากับความยากลำบากนานาชนิดระหว่างล่าเอลฟิน·สโตน  และถึงจะเอาชนะได้ในที่สุด  กริดก็ยังต้องลงเอยด้วยความตายอยู่ดี
    ความตายที่เกิดขึ้นเพียงน้อยครั้งหลังจากกลายเป็นผู้สืบทอดแพ็กม่า

    จากมุมมองกริด  เอลฟิน·สโตนคือหนึ่งในการล่าบอสที่ยากที่สุดในชีวิต    
    เขาดีใจเสมอที่มีโอกาสสังหารเอลฟิน·สโตนในช่วงแรกของเกม

    ปัจจุบัน  ชายหนุ่มกำลังพุ่งตัวผ่านพายุโลหิตอันเกรี้ยวกราด
    พายุโลหิตคือการนำหางโลหิตขยายตัวออกและซ้อนทัพกันหลายชั้น
    ถึงแม้พายุโลหิตของเครย์จะโจมตีโดนกริดในขณะ ‘เคลื่อนที่อิสระ’  แต่กริดในปัจจุบันนั้นอยู่สถานะแตกต่างออกไป

    ด้วยผลของโหมด ‘ภวังค์ปรารถนาอันแรงกล้า’  กริดกำลังมีอัตราหลบหลีก 99%
    ชายหนุ่มสามารถหลบหลีกแทบทุกการโจมตีโดยไม่ต้องใช้สมองขยับร่างกาย

    ทว่า...

[ ท่านได้รับความเสียหาย 8,700 หน่วย ]

    “แค่ก”

    99% มิใช่ 100
    และยิ่งเอิร์ลเครย์มีค่าแม่นยำสูง  ตัวเลข 99% ตรงนี้ก็จะยิ่งแสดงผลน้อยลง
    ผิวหนังของกริดเริ่มเกิดบาดแผลในยามพุ่งตัวผ่านพายุโลหิตขนาดมหึมา
    
    เสี้ยววินาทีก่อนจะหลุดพ้นจากพายุโลหิตอันเกรี้ยวกราด  ระยะหน่วงโพชั่นพลังชีวิตได้วนกลับมาถึงอีกครั้งอย่างฉิวเฉียด  ไม่อย่างนั้น  กริดคงเสียชีวิตเรียบร้อยแล้ว

    “มายา!”

    พลังชีวิตของกริดกำลังอยู่ในระดับวิกฤติ  ไม่ใช่เรื่องฉลาดนักหากจะพุุ่งเข้าไปต่อสู้ในระยะประชิด

    ชายหนุ่มตัดสินเปิดโหมดระยะไกลอย่าง ‘มายา’
    ทักษะที่จะเปลี่ยนการโจมตีธรรมดาให้เป็นระยะไกล  แถมยังเพิ่งพลังโจมตีสองเท่าในเวลาเดียวกัน

    บึ้มบึ้มบึ้ม—

    กริดที่อยู่ในโหมดสุดแกร่งกระหน่ำฟาดฟันรัศมีดาบใส่เครย์จากระยะไกล  

    “แกนะแก!!!!”

    ฟ้าวววววว!

    พายุโลหิตตอบสนองความเดือดดาลของเครย์  พวกมันเริ่มหมุนวนด้วยความเกรี้ยวกราดมากขึ้นกว่าเก่าหลายเท่า
    
    แต่ก็เพียงชั่วครู่เท่านั้น

    เป็นเพราะ ‘ดาบอัสนีแห่งการบรรลุสัจธรรม’ ในมือกริด  การโจมตีธรรมดาจากชายหนุ่มจึงเป็นราวกับฝันร้ายสำหรับศัตรู
    
    ร่างเอิร์ลเครย์ถูกเพลิงหลากสีอาบจนท่วม  แถมยังมีสายฟ้าฟาดผ่าลงมาจากด้านบนคอยซ้ำเติมให้ชะงัก  
    เพียงพริบตา  พลังชีวิตของมันลดต่ำลงกลับสู่จุดวิกฤติอีกครั้ง

    “แค่ก…!”

    ด้านบนเหนือพายุโลหิตที่กำลังฉีกกระชากทุกสิ่ง  เอิร์ลเครย์กำลังมีสีหน้าขาวซีดประหนึ่งแผ่นกระดาษ
    ในชั่วขณะที่ลมพายุอ่อนแรงลง  กริดย่อมไม่พลาดโอกาสทองหนนี้

    ผลการต่อสู้ลงเอยด้วย  เขาอาศัยบัฟ ‘ภวังปรารถนาอันแรงกล้า’ ต้อนให้เครย์เข้าตาจนได้สำเร็จ
    ชายหนุ่มรีบกระหน่ำทักษะใส่เครย์เพื่อหวังปิดฉากโดยเร็ว

    คราวนี้เป็นคิวของ ‘ทำลายล้าง’ 
    และปิดท้ายด้วย ‘สังหาร’

    ฟ้าววว...

    —!!

    ลมพายุที่เคยกลืนกินเมืองแวมไพร์ลำดับเจ็ด  ปัจจุบันพลันมลายหายไปในพริบตาราวกับเป็นเรื่องโกหก  
    บาดแผลบนแผ่นอกเอิร์ลเครย์ที่ถูก ‘สังหาร’ แทงใส่  บัดนี้พลันเกิดโหลิตพวยพุ่ง  ฝอยละอองเลือดสีแดงฉานล้นทะลักราวน้ำพุ

    “แค่ก…! ค...แค่ก!  นี่ฉัน...พ่ายแพ้...ให้มนุษย์...งั้นหรือ”

    “...”

    กริดเริ่มแสดงสีหน้าเห็นใจเมื่อร่างเอิร์ลเครย์กำลังกลายเป็นละอองแสงสีเทาต่อหน้าตน
        
    ในวินาทีที่เอิร์ลเครย์ตัดสินใจใช้หางโลหิตมากถึงหกเส้น  มันคงไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว  มิได้หวั่นกรงเลยสักนิดว่าแค็ทซ์อาจช่วงชิงไปเล่นงาน
    เป็นการกระทำของสุนัขจนตรอกอย่างแท้จริง
    
    สีหน้าเอิร์ลเครย์บ่งบอกชัดเจนว่าต้องรีบสังหารกริดเพื่อทำลายภัยคุกคามใหญ่หลวงเผ่าพันธุ์แวมไพร์
    
    เอิร์ลเครย์เริ่มหวาดกลัวกริดมาตั้งแต่ตอนนั้น
    ทว่า  แม้จะตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบากเพียงใด  มันกลับมิได้ออกปากร้องขอความช่วยเหลือจากเหล่าพี่น้องแม้แต่ครั้งเดียว
    
    เป็นเรื่องของศักดิ์ศรีงั้นหรือ?
    ไม่ใช่แน่...
    อาจเป็นเพราะมันรู้จักนิสัยพี่น้องในสายเลือดเป็นอย่างดี  คงไม่มีใครคิดยื่นมือเข้าช่วยเหลือตั้งแต่ต้น

    “ช่างน่าเศร้า...”

    ไม่ว่าใครก็ตาม  การต้องใช้ชีวิตอยู่บนโลกตามลำพังล้วนเป็นสิ่งที่น่าเศร้า
    กริดเคยผ่านมาแล้ว
    เขาทราบถึงความขมขื่นที่เครย์ได้รับ

    “ไม่ใช่เพราะนายอ่อนแอกว่า”
    กริดจ้องมองเครย์ด้วยสายตาเห็นใจ
    “แต่ฉันมีพวกพ้อง...ส่วนนายไม่”

    เขากำลังเห็นภาพตัวเองในอดีตงั้นหรือ?
    ชายหนุ่มกล่าวถ้อยคำปลอบประโลมเครย์ที่กำลังล่วงลับ

    หากใครได้ยินเข้าคงหาว่ากริดเสียสติ
    ต้องเป็นผู้เล่นแบบใดกันถึงรู้สึกเห็นอกเห็นใจมอนสเตอร์ในวาระสุดท้าย?
    
    “...นี่มนุษย์กำลังสมเพชฉันอยู่หรือ  ฮะฮะ...ขอเตือนไว้อย่าง  มาร์ควิสเฟนเรียร์กับดยุคแมรี่·โรสไม่ใช่ตัวตนที่แกจะรับมือไหว”

    เอิร์ลเครย์จ้องมองกริดด้วยดวงตาที่พร่ามั่ว

    “ท่านพี่เฟนเรียร์สืบทอดพลังจากท่านแม่ถึงสองชนิด  ส่วนแมรี่·โรสเปรียบดั่งท่านแม่ในร่างที่แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม...”

    แม้กริดจะเป็นมนุษย์ที่มันรังเกียจ  แต่เครย์กลับยอมเปล่งวาจาเพื่อตักเตือนในวาระสุดท้ายของชีวิต

    บราฮัมและเอลฟิน·สโตน  ถึงทั้งสองจะเป็นพี่น้องร่วมสายเลือดเครย์  แต่พวกเขากลับไม่เคยพูดจาดีกับเครย์เลยสักครั้ง  มีเพียงถ้อยคำถากถางดูแคลนออกจากปาก
    สำหรับเครย์ที่กำลังใกล้ตาย  ตัวตนของกริดย่อมยิ่งใหญ่กว่าพี่น้องแสนเย็นชาเหล่านั้น

    นี่คือผลพวงจากสมญานาม ‘ผู้มีสิิทธิ์กลายเป็นราชาโลหิต’ และสมญานาม ‘ดยุคแห่งคุณธรรมของแพงเจีย’
    ในวาระสุดท้ายของชีวิต  เอิร์ลเครย์เกิดรู้สึกชื่นชอบกริดขึ้นมาเล็กน้อย
    
    ซ่าาา—

    ท้ายที่สุด...ร่างเครย์กระจัดกระจายกลายเป็นละอองสีเทาโดยสมบูรณ์

    “...นายเหมือนกับหมอนั่นไม่มีผิด”

    กริดอมยิ้มอย่างขมขื่น
    เขากำลังคิดถึงบราฮัมที่จากไป...

[ ผู้ปกครองเมืองแวมไพร์ใต้ดินลำดับเก้า  แวมไพร์เอิร์ล ‘เครย์’ ถูกทำให้หลับไหลตลอดกาลเนื่องจากสูญสิ้นพลังชีวิต ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ ‘กริด’ เลเวลอัพ ]
[ สมาชิกปาร์ตี้ ‘รูบี้’ เลเวลอัพ 3 ระดับ]
…
…
[ หัวหน้าปาร์ตี้ ‘กริด’ ได้รับไอเท็ม ‘กำไลข้อมือเครย์’ ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ ‘กริด’ ได้รับไอเท็ม ‘โอปอลล์คุณภาพสูง’ ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ ‘กริด’ ได้รับไอเท็ม ‘หินเสริมแกร่งอาวุธที่ถูกอวยพร’ 12 ก้อน ]
[ หัวหน้าปาร์ตี้ ‘กริด’ ได้รับไอเท็ม  ‘หินเสริมแกร่งเครื่องป้องกันที่ถูกอวยพร’ 16 ก้อน ]
…
…
[ หัวหน้าปาร์ตี้ ‘กริด’ ได้สลัก ‘พลังเครย์’ ลงในอักขระความมืด ]
[ สมาชิกปาร์ตี้ ‘คริส’ ได้สลักคุณสมบัติ ‘ต้านทานแวมไพร์ทายาท’ ‘ต้านทานเวทมนตร์โลหิต’ และ ‘พลังดูดเลือด’ ลงในอักขระกลบจุดอ่อน ]

    “...”

    การล่าบอสที่แสนยากลำบากจบลงด้วยรางวัลตอบแทนมหาศาล
    ทันทีที่เห็นของรางวัล  กริดทั้งดีใจและภาคภูมิใจในเวลาเดียวกัน  โดยเฉพาะเมื่อได้เห็นพลังที่ถูกสลักลงในอักขระของคริส

    ‘ตามชื่อของมันสินะ...อักขระที่สามารถกลบจุดอ่อนให้แก่ผู้ใช้งาน’

    เป็นอักขระที่เมื่อเวลาผ่านไป  จะยิ่งมีประสิทธิภาพสูงส่งเป็นเงาตามตัว

    กริดยิ้มอย่างมีความสุข
    เขาดีใจที่ผนึกกำลังกับพวกพ้องล้มบอสสุดแกร่งลงได้ในที่สุด

    แต่ความรู้สึกนี้กลับคงอยู่เพียงชั่วครู่

    “เดี๋ยวนะ...เครย์ไม่ใช่ผู้ปกครองเมืองลำดับเจ็ด?”

    ไม่ผิดแน่...
    เขาอ่านซ้ำอีกครั้ง

    เอิร์ลเครย์คือผู้ปกครองเมืองแวมไพร์ลำดับเก้า...มิใช่เมืองลำดับเจ็ดที่ทุกคนกำลังอยู่

    “บ้าน่า...”

    สมาชิกโอเวอร์เกียร์รวมถึงกริดต่างพากันหน้าถอดสี
    ทุกคนล้วนหวังให้ประตูทางออกเปิดหลังจากสังหารเครย์สำเร็จ  

    เมื่อเหตุการณ์ไม่ดำเนินไปตามที่คาด  ความสับสนและตื่นตระหนกจึงเข้าแทรกแซง

    “ทุกคนใจเย็นลงก่อน!!”
    ลอเอลรีบโพล่งขึ้นเพื่อสงบสติ

    “แวมไพร์ทายาทอีกสามตนกลับไปหมดแล้ว  พวกเรายังมีโอกาสฟื้นฟูทรัพยากร  และมีโอกาสเป็นไปได้สูงที่แวมไพร์ทายาทตนอื่นจะต่อสู้ตามลำพังโดยไม่ก้าวก่ายซึ่งกันและกัน”

    ใช่แล้ว  ทุกคนยังมีหวัง
    แวมไพร์ทายาทแล้วมันยังไง?  
    สถานการณ์จะไม่น่ากลัวอย่างที่คิดหากพวกมันแยกกันสู้
    
    แต่น่าเสียดายที่…
    การคาดเดาของลอเอล ‘เคย’ ถูกต้อง

    ปัจจุบัน  มันถูกเปลี่ยนแปลงไปแล้วเพราะการมีตัวตนของกริด

[ ท่านทำการผนึกทายาทของชิโซ·เบริอาเช่ไปมากถึงสี่ตน  สมญานาม ‘ผู้มีสิทธิ์กลายเป็นราชาโลหิต’ ถูกเพิ่มระดับเป็น ‘ว่าที่ราชาโลหิต’]

[ ว่าที่ราชาโลหิต Lv.1 ]
    ท่านกลายเป็นว่าที่ราชาโลหิต  
    ตัวตนของท่านจะสร้างแรงคุกคามใหญ่หลวงต่อแวมไพร์ทั่วไป  
    แวมไพร์ทั่วไปที่เป็นศัตรูของท่านจะมีค่าสถานะทุกชนิดลดลง 15%
    ตัวตนของท่านเป็นภัยอันตรายต่อแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์
    แวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ที่เป็นศัตรูของท่านจะมีค่าสถานะทุกชนิดลดลง 8%
    แวมไพร์ทายาทสนใจในตัวท่านมากขึ้น
    แวมไพร์ทายาททุกตนที่เผชิญหน้ากับท่านจะเป็นอิสระจากคำสาปเกียจคร้านชั่วคราว

    “เห…?”

    สมญานามเดิมอย่าง ‘ผู้มีสิทธิ์กลายเป็นราชาโลหิต’ จะลดค่าสถานะแวมไพร์ทั่วไป 10% แต่เพิ่มค่าสถานะแวมไพร์เลือดบริสุทธิ์ 10%
    แถมยังมีเอฟเฟคช่วยให้แวมไพร์ทายาทสนใจในตัวกริดมากขึ้น
    สิ่งนี้คือปัจจัยที่ทำให้เครย์ชื่นชอบกริดในวาระสุดท้าย

    แต่กับสมญานามใหม่อย่าง ‘ว่าที่ราชาโลหิต’ นั้นแตกต่างโดยสิ้นเชิง  
    เอฟเฟคใหม่จะทำให้แวมไพร์ทายาทเกิดความระแวงในตัวกริดมากขึ้น  พวกมันจะเอาชนะ ‘คำสาปเกียจคร้าน’ ได้ชั่วคราวหากต้องเผชิญหน้ากับกริด

    “ให้ตายสิ...”

    ขณะกริดกำลังตัดพ้อ

    “หืม...เครย์แพ้ได้ยังไง?”

    เอิร์ลเยติม่า
    มันคือหนึ่งในสามแวมไพร์ทายาทที่เฝ้ามองการต่อสู้จากด้านนอกเมื่อครู่ 
    มันมิได้อาลัยอาวรณ์การจากไปของเครย์เลยสักนิด

    “บ้าจริง!”

    สมาชิกโอเวอร์เกียร์ทุกคนกำลังอยู่ในสภาพอ่อนล้าสุดขีด
    ทักษะนานาชนิดติดระยะหน่วง  ค่าเรี่ยวแรงแทบไม่หลงเหลือ
    
    หากเยติม่าแข็งแกร่งระดับเดียวกับเครย์  โอกาสรอดชีวิตทุกคนจะกลายเป็น0% ทันที
    
    ฮิวรอยก้าวเท้าออกมาด้านหน้า

    “ฝ่าบาท!  กระหม่อมจะยื้อเวลาให้เอง!  รีบพาคนอื่นหนีไป!”

    อีกครั้ง…

    ไม่สิ  ทุกครั้ง...

    ฮิวรอยเสียสละตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อให้กริดหนีรอดปลอดภัย
    กริดหันไปมองฮิวรอยพร้อมย้อนนึกถึงคำสาบานที่ตนเคยลั่นวาจาเสมอมา

    จะไม่สละชีวิตพวกพ้องเพื่อให้ตัวเองรอดอีกเด็ดขาด
    
    ตลอดมา  กริดขวนขวายหาพลังอันยิ่งใหญ่ที่มากพอจะปกป้องทุกคน

    “ฮิวรอย...ถึงตาฉันต้องปกป้องนายบ้างแล้ว”

    สวบ...
    กริดก้าวมายืนด้านหน้าฮิวรอย

    ปัจจุบัน  ปราณต่อสู้ยังคงค้างอยู่ที่ 100 หน่วย  และกริดยังเหลืออีกหนึ่งไม้ตายที่ไม่ได้งัดออกมาใช้

    พรึ่บ—

    กายากริดลุกโชนด้วยเปลวเพลิงอันร้อนแรงตั้งแต่หัวจรดเท้า
    เพลิงสีแดงสดสว่างวูบวาบไม่เว้นแม้กระทั่งเส้นผมและขนคิ้ว
    
    พลังบีเลียล
    พลังราชินีแห่งไฟถูกสำแดงโดยมนุษย์
    
    “ฉันมั่นใจว่าแกอ่อนแอกว่าเครย์...”

    เครย์เคยพูดบ่อยครั้ง
    ว่ามันคือ ‘ว่าที่’ มาร์ควิส  
    ก่อนตาย  คำแนะนำจากก้นบึ้งหัวของเครย์ได้กล่าวตักเตือนให้กริดระวัง ‘เฟนเรียร์’ และ ‘แมรี่·โรส’
    เครย์มิได้กล่าวถึงแวมไพร์ทายาทอีกสามตนแม้แต่น้อย

    เป็นที่แน่ชัดแล้ว  เยติม่าแข็งแกร่งไม่เท่าเครย์
    
    “คุคุ...มนุษย์อย่างแกจะไปรู้อะไร?  ต่อให้ฉันอ่อนแอกว่าเครย์จริง  แต่มนุษย์โสโครกจะทำอะไรได้ในสภาพเช่นนี้?”

    เยติม่าย่อมเห็นถึงอาการบาดเจ็บบนร่างกายกริดและสมาชิกปาร์ตี้ทุกคน
    พวกเขาโรยราประหนึ่งแสงเทียนสุดท้ายที่พร้อมดับมอดเมื่อปะทะแรงลม

    ทันใดนั้น

    ฟุ่บ!

    กริดพุ่งใส่สเยติม่าด้วยความเร็วสูง
    ประหนึ่งอุกกาบาตไฟก็มิปาน

    “เปลี่ยนรูปไอเท็ม!”

    ซู่วว—

    สี่ฝ่ามือทองด้านหลังกริดล้วนแปรเปลี่ยนเป็นหอกไลฟาเอลในพริบตา

    “ไอ้มนุษย์โสโครก!!”

    ด้านบนเหนือศีรษะทุกคน  แวมไพร์เอิร์ลเยติม่ารีบชักดาบใหญ่ออกมา
    จากนั้นก็ฟันเฉือนเป็นแนวนอนใส่กริดที่กำลังพุ่งเข้าหา
    
    เยติม่าเชื่อมั่นมาก  มนุษย์เพศชายตรงหน้าคงอยู่ในสภาพร่อแร่ไร้กำลัง  มันตัดสินใจโจมตีแลกกับกริดโดยไม่คิดปัดป้อง
    
    หวังบดขยี้กริดให้ราบคาบในดาบเดียว
    
    และนี่คือความผิดพลาดแรก

    “ร่ายรำสังหาร!”

    พลังราชินีแห่งไฟของบีเลียลจะช่วยเพิ่มความถึกทนให้แก่ผู้ใช้งาน  หนึ่งในคุณสมบัติสำคัญคือช่วยเร่งอัตราฟื้นฟูพลังชีวิตตามธรรมชาติ  
    ปัจจุบัน  หลอดเลือดของกริดฟื้นฟูกลับมาแล้วหลายส่วน

    ฉึก!

    ฉึกฉึกฉึก!

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 539,000 หน่วย ]
[ ‘พลังเครย์’ ที่สลักอยู่ในอักขระความมืดจะส่งผลให้ท่านสามารถฟื้นฟูพลังชีวิต 100% ของความเสียหายที่สร้างขึ้น ]

[ พลังเครย์ ]
ทักษะติดตัว
ระยะหน่วงหลังใช้ : 5 นาที
    นำค่าความเสียหายที่สร้างมาฟื้นฟูพลังชีวิตตนเอง
    หากพลังชีวิตที่ดูดกลืนมีค่ามากกว่าพลังชีวิตสูงสุดของท่าน  ระบบจะทำการสร้าง ‘หางโลหิต’   ระยะเวลาและจำนวนของหางโลหิตจะคำนวนตามปริมาณพลังชีวิตที่เกินมา
    ท่านจะมีหางโลหิตได้มากที่สุดสองเส้นและไม่สามารถควบคุมพวกมันได้

    กริดได้รับพลังใหม่
    สุดยอดพลังที่เยติม่าซึ่งอ่อนแอกว่าเครย์มิอาจรับมือ

    “อั่ก…!  อะไรกัน?”

    ในวินาทีที่มันถูกกริดแทง ‘ร่ายรำสังหาร’ ใส่เข้าอย่างจัง  
    เอิร์ลเยติม่าได้ฟาดฟันดาบใหญ่แลกสวนกลับไปเพื่อหวังดับลมหายใจกริด
    แต่ผลที่เกิดขึ้นกลับตรงข้ามสิ่งที่มันคาดเดาโดยสิ้นเชิง

    กริดยังไม่ตาย
    ไม่ใกล้เลยสักนิด
    
    และเมื่อได้เห็นหางโลหิตสองเส้นด้านหลังศัตรู  สีหน้าเยติม่าก็ยิ่งบิดเบี้ยวหนักข้อ
    
    ‘เจ้าบ้าเครย์!  พลังของนายถูกมนุษย์โสโครกช่วงชิงไปแล้ว!’

    ฟุ่บฟุ่บ!

    พลังหางโลหิตของเครย์ช่างน่าทึ่ง        
    เยติม่าพยายามปัดป้องแส้หางด้วยดาบใหญ่ในมือ  แต่ก็มิอาจหลบหอกไลฟาเอลสี่เล่มที่จู่โจมจากทุกทิศทาง
    
    นี่คือความผิดพลาดที่สอง    

    ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก ฉึก!

    "แค่ก!"
    
    พลังศักดิ์สิทธิ์จากหนึ่งในสามศาสตราเทพที่เป็นพิษร้ายต่อเผ่าอสูร
    เยติม่าพลันสะดุ้งเมื่อถูกหอกสี่เล่มล้อมแทงอย่างพร้อมเพรียง
    
    กริดส่งเสียงกระซิบกระซาบ
    "แกมันก็แค่มดปลวก..."

    พรึ่บ—!


    บอลเปลวเพลิงขนาดยักษ์ก่อตัวขึ้นเบื้องหน้าเยติม่า
    สิ่งนี้คือ 'เพลิงโลกันตร์แห่งราชินี' ซึ่งจะสร้างความเสียหายตามเปอร์เซนต์พลังชีวิตศัตรู    

    บึ้มมมมมม— 
    
    แรงระเบิดได้ทำให้เมืองแวมไพร์ลำดับเจ็ดสั่นสะเทือนรุนแรง

    ตามติดด้วยวิชาดาบแพ็กม่านานาชนิด    
    พลังราชินีแห่งไฟได้สร้างเปลวเพลิงอันร้อนแรงออกจากปลายดาบกริดทุกครั้งที่ฟาดฟัน
    เยติม่าถูกเปลวเพลิงปริมาณมหาศาลเผาไหม้ร่างกายอย่างโหดเหี้ยม
    
    กริดยังได้รับความช่วยเหลือจากจิสึกะเป็นระยะ  ผู้ถือครองคันศรฟินิกซ์แดงที่มีค่าเรี่ยวแรงเป็นอนันต์    
    เหล่าสมาชิกโอเวอร์เกียร์ที่ยังสู่ไหวต่างร่วมแจมศึกเต็มกำลัง

    กลับกัน  เยติม่าต้องสู้อย่างเดียวดาย
    
    นี่คือสาเหตุที่สามซึ่งนำพามันไปสู่ความพ่ายแพ้        

    หลังจากเวลาผ่านไปครู่หนึ่ง...
    
[ ผู้ปกครองเมืองแวมไพร์ลำดับเจ็ด  แวมไพร์เอิร์ล 'เยติม่า' ถูกทำให้หลับไหลตลอดกาลเนื่องจากสูญสิ้นพลังชีวิต ]

    ประตูมิติทางออกของเมืองแวมไพร์ลำดับเจ็ดที่กักขังเหล่าสมาชิกโอเวอร์เกียร์ไว้เป็นเวลานาน  บัดนี้ถูกเปิดออกโดยสมบูรณ์

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร - เสาร์

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,164

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous