จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 720

    สาเหตุที่กริดต่อกรได้สูสีกับเอิร์ลเครย์   
    มิใช่เพราะเขาแข็งแกร่งเทียบเท่ามัน 
    แต่เป็นเพราะมีพวกพ้องชาวโอเวอร์เกียร์คอยล้อมโจมตีจากทุกทิศทาง    

    ‘โล่นกยูง!’

    วาบ!

    แวนเนอร์เก็บขวานพร้อมกับแผ่ออร่าเจิดจ้าจากโล่ใหญ่ในมือ
    นี่คือทักษะที่ดึงความสนใจของบอสมาอยู่ที่ตน

    “คำรามศักดิ์สิทธิ์!”

    โทบันตะโกนเพื่อใช้ทักษะสร้างอาการอัมพาตแก่สิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์ชั่วร้าย
    
    “แม่ของแก…!”

    ฮิวรอยเอาแต่ล่วงเกินชิโซ·เบริอาเช่  มาดราผู้ล่วงลับของเครย์ไม่หยุดปาก
    เป็นคำตะโกนที่แฝงด้วยผลยั่วยุและสร้างอาการผิดปรกติไปพร้อมกัน
    ...แต่คำอธิบายทักษะไม่ได้เขียนไว้ว่าสามารถใช้ยั่วยุได้

    ทั้งสามต่างรัวทักษะมากมายอย่างไม่หยุดพักเพื่อหวังดึงความสนใจออกจากกริด
    แต่เครย์มีค่าท้านทางสูงมาก  การยั่วยุและดีบัฟส่งผลต่อมันไม่รุนแรงเท่าที่ควร

    ไม่ว่าจะถูกยั่วยุและดีบัฟมากเท่าไร  ผลของอาการจะคงอยู่ไม่ถึงหนึ่งวินาที  แต่ช่องว่างเพียงเท่านี้ก็มากพอสำหรับกริดแล้ว

    “หอกบุปผา!”

    เมื่อป็อนเห็นเอิร์ลเครย์ชะงักเพราะคำยั่วยุจากฮิวรอย  เขารีบขวางหอกใส่มันจากระยะไกลทันที
    เป็นมุมอับด้านหลังที่ปราศจากการป้องกันโดยสิ้นเชิง

    ฉึก!

    แผ่นหลังเอิร์ลเครย์ถูกหอกเสียบอย่างจัง
    
    ซู่วว—

    บุปผาเริ่มงอกเงยบานสะพรั่ง
    นี่คือทักษะที่ระงับผลการรักษาของเป้าหมาย  มันจะสร้างบาดแผลที่มันไม่มีวันสมาน  เลือดของเป้าหมายจะไหลไม่หยุดจนกว่าจะหมดผลของทักษะ
    ป็อนมั่นใจ  นี่คืออีกหนึ่งวิธีสำหรับต่อกรกับเวทมนตร์ดูดเลือดที่ทรงพลังของเอิร์ลเครย์
    แต่ยิ่งทักษะแฝงเอฟเฟคร้ายแรง  โอกาสแสดงผลสำเร็จก็ยิ่งมีอัตราต่ำ

[ เป้าหมายต้านทาน ]
    
    “ควย!”

    ป็อนพัฒนาตัวเองกลายเป็นนักสบถมือฉมัง  การใช้ชีวิตร่วมกริดได้ทำลายภาพพจน์ของหนุ่มรูปงามคนหนึ่งอย่างสิ้นเชิง
    หากแฟนคลับสาวทั่วโลกของป็อนได้ยินเข้า  พวกเธอคงทำหน้าไม่ถูกแน่นอน  
    คงไม่มีใครคิดว่าอัศวินสุดหล่อที่มาพร้อมอาชาสีขาวจะสบถถ้อยคำสุดหยาบคายเช่นนี้

    “ไอ้ผีตะวันตกขี้ขลาด!  เก่งจริงก็ลงมาสู้ข้างล่างสิฟะ!  ชักดาบ·สังหารหมู่!”

    “ดาบผงาด!”

    “ขว้างมีด”

    “ฉ...ฉันคงต้องขว้างก้อนหินสินะ”

    คนเหล่านี้คือกลุ่มคลาสโจมตีระยะประชิด  ประกอบด้วยคริส  พีคซอร์ด  เฟคเกอร์  และไอเบลลิน
    สมาชิกโอเวอร์เกียร์หลายคนมิอาจโจมตีได้ตามที่ตนต้องการ  เพราะเครย์ได้บินหนีขึ้นด้านบนเป็นความสูง 15 เมตรจากพื้น
    ต้องเป็นทักษะโจมตีระยะกลางถึงไกลเท่านั้นจึงจะสัมผัสร่างเครย์ได้  
    ทักษะระยะกลางของทุกคนจะถูกใช้งานอย่างต่อเนื่องเมื่อระยะหน่วงวนกลับมาถึง
    ในขณะที่ทักษะยังไม่พร้อม  คนเหล่านี้ก็จะมองหาก้อนหินบนพื้นเพื่อขว้างขึ้นไป  
    แม้ความเสียหายจะไม่มาก  แต่ก็ดีกว่าไม่ได้ทำสิ่งใดเลย

    “ไอ้พวกมดปลวก!”

    เครย์มิเคยแยแสเศษก้อนหินที่ถูกขว้างขึ้นมาด  ความเสียหายไม่เจ็บไม่คันเลยสักนิด

    ฉึก!
    
    ฉึกฉึก!

    “อึก…!”

    ท่าทีไม่ยี่หระของเครย์เริ่มจางหาย
    สาเหตุคือลูกธนูที่พุ่งจากคัรศรฟินิกซ์แดงเกรดมิธในมือจิสึกะ  ความเสียหายสะสมเริ่มทำให้มันเปลี่ยนสีหน้า
    
    อีกหนึ่งภัยคุกคามใหญ่หลวงคือเวทมนตร์ของเซ็ดนอสและลาเอลล่า

    แต่ว่า…
    
    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

    เครย์ยังคงเล็งโจมตีแต่เพียงกริด
    
    ถึงกริดจะสู้กับเครย์ได้อย่างสูสีเพราะมีความช่วยเหลือจากพวกพ้อง  
    แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้เลย  สำหรับเครย์แล้ว  ผู้ที่เป็นภัยคุกคามสูงสุดยังคงเป็นกริด

    “ตายซะ!”

    หลังจากกริดโจมตีด้วย ‘คลื่นทำลายล้างร่ายรำสังหาร’ และ ‘ทำลายล้างสังหาร’ 
    เอิร์ลเครย์รอดชีวิตจากการกระหน่ำโจมตีได้อย่างฉิวเฉียด   ด้วยสภาพร่อแร่  มันทำการเสกหางโลหิตขึ้นมากถึงหกเส้น

    สถานการณ์พลิกผันทันที
    
    กริดต้องสูญเสียประกันชีวิตอมตะและตกอยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก
    แม้ตาข่ายโลหิตจะพลาดเป้า  แต่ตาข่ายทั้งหมดได้แปรเปลี่ยนเป็นแส้โลหิตและฟาดใส่กริดจากทุกทิศทาง
    
    “ชิ…!”

    “กริดด!!”

    “ไม่นะ!”

    กริดถูกล้อมโจมตีจากหกจุดอย่างพร้อมเพรียงในวินาทีที่บัฟอมตะหมดลง
    ชายหนุ่มสัมผัสถึงความตายที่กำลังย่างกรายมาเยือน  สมาชิกโอเวอร์เกียร์ต่างพากันหน้าถอดสีและยอมรับชะตากรรม

    เอิร์ลเครย์
    ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ด้อยกว่าเอลฟิน·สโตน  แต่ทักษะโลหิตของมันนับว่ามีประสิทธิภาพมหาศาล  โดยเฉพาะหางโลหิต
    หางโลหิตมีประโยชน์หลายด้าน  สามารถใช้ได้ทั้งโจมตีและพันธนาการศัตรูเป็นวงกว้าง  มีประสิทธิภาพไม่ด้อยไปกว่าบ่อโลหิตของเอลฟิน·สโตน
    
    หากไม่มีแค็ทซ์และรูบี้  การรับมือเครย์คงยากลำบากยิ่งกว่านี้หลายเท่า
    เอิร์ลยังเป็นเอิร์ลวันยังค่ำ
    
    เคร้งงง!

    ปัจจุบัน  กริดเรียกหัตถ์เทวะกลับมาช่วยปกป้องหลังจากประกันชีวิตถูกใช้งาน  
    แต่หางโลหิตของเครย์กลับปัดเหล่าหัตถ์เทวะจนกระจดักระจายไปคนละทิศทาง  
    หางโลหิตทั้งหกกำลังพุ่งเข้าหากริดด้วยความเร็วสูง

    “พี่!!”

    เสียงตะโกนเรียกขานของรูบี้ได้ดังกังวาลไปทั่วเมืองแวมไพร์ลำดับเจ็ด

    ซู่วว—

    นัยน์ตาดำกริดพลันส่องแสงสีม่วง

[ ท่านเข้าสู่ภาวะ ‘ภวังค์ปรารถนาอันแรงกล้า’ ]

    วืด—

    วืดวืดวืด—

    “…!!”

    “อะไรกัน?”

    ดวงตาของเครย์และสมาชิกโอเวอร์เกียร์ต่างเบิกโพลงพร้อมกัน
    ไม่มีใครอยากเชื่อในภาพที่เห็น
    กริดสามารถหมุนตัวหลบการโจมตีของแส้โลหิตจากทุกทิศทางได้อย่างน่าทึ่ง

    ยอมเยี่ยมยิ่งกว่าครอเกลเสียอีก…

    ทุกครั้งที่กริดเคลื่อนไหวร่างกาย  จุดแสงสีม่วงคู่หนึ่งกำลังส่องสว่างระยิบระยับท่ามกลางความมืด

    “หมายความว่ายังไงกัน?”

    ในชีวิตจริงจะมีไอเท็มที่เรียกว่า ‘เลนส์บิ๊กอาย’ ไว้สำหรับเปลี่ยนสีและเพิ่มขนาดนัยน์ตาดำ
    หญิงสาวส่วนใหญ่ชื่นชอบมันมาก
    การทำให้นัยน์ตาดำมีขนาดใหญ่ขึ้นเพียง 1 มิลลิเมตร  จะส่งผลให้ดวงตาของพวกเธอดูกลมโตน่ารัก
    ถือเป็นภาพลักษณ์ที่ดูดีในสายตาหญิงสาว  แถมยังช่วยเปลี่ยนสีนัยน์ตาให้เป็นสีที่พวกตนชื่นชอบ

    “กริดไปทำอะไรมา?”

    ใช่แล้ว  ทุกคนเริ่มสัมผัสถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวกริด
    ท่ามกลางเมืองแวมไพร์อันมืดมิดไร้ความสว่าง  แสงสีม่วงระยิบระยับที่เปล่งจากดวงตากริดย่อมเป็นที่เตะตาของทุกคน
    หากใครมองไม่เห็น  เกรงว่าคงได้เป็นโรคตาบอดสีเข้าแล้ว
    
    เอิร์ลเครย์พลันเดือดดาล

    “ไอ้มนุษย์โสโครก!  กล้าดียังไงทำให้ฉันผู้นี้อับอายครั้งแล้วครั้งเล่า!”

    การต่อสู้ในวันนี้เปี่ยมด้วยน่าสมเพชเกินทนรับไหว  มันต้องการปิดฉากให้เร็วที่สุด  
    การโจมตีด้วยแส้โลหิตจากทุกทิศทางจะดับลมหายใจกริดได้แน่นอน  เอิร์ลเครย์ไม่เคยเคลือบแคลงสงสัย
    
    แต่เป็นอีกครั้งที่กริดสามารถรอดมาได้อย่างน่าประหลาด

    ในอดีต  เคยมีคำหนึ่งที่แวมไพร์ใช้เรียกมนุษย์มาช้านาน…
    ‘แมลงสาปโสโครก’
    และนั่นย่อมมีที่มา
        
    “ทำไมแกถึงไม่รีบตายไปซักที!!”

    ซู่ววว!

    ทันทีที่เอิร์ลเครย์คำรามสุดเสียง  ทุกคนบนพื้นต่างได้รับอาการผิดปรกติกันถ้วนหน้า
    ระยะหน่วงของ ‘พลังกดดันของแวมไพร์ทายาท’ วกกลับมาอีกครั้ง
    
    แต่กริดเป็นตำนาน
    อาการผิดปรกติจากจิตใจย่อมไม่ส่งผล

    ฉัวะ—

    อาวุธสุดแสนทรงพลังเชือดเฉือนใส่แผ่นอกเอิร์ลเครย์อย่างแม่นยำ
    
    บึ้มมมม—

    เพลิงทมิฬแสดงผล
    ร่างเครย์ลุกท่วมด้วยเปลวเพลิงชนิดพิเศษ  มันส่งเสียงร้องด้วยใบหน้าเจ็บปวด
    
    ปัจจุบัน  กริดมีปราณต่อสู้ 100 เต็ม
    แถมยังอยู่ในโหมด ‘ภวังค์ปรารถนาอันแรงกล้า’  ซึ่งเพิ่มพลังโจมตีขึ้น 3 เท่า

    ไม่ผิดนักหากจะกล่าวว่า  
    กริดในปัจจุบัน  แข็งแกร่งกว่ายามปรกติมากถึงสามเท่า

    ฉัวะ—

    บึ้มมมมม—

    ชายหนุ่มฟันอีกครั้ง  
    เพลิงทมิฬแสดงผลอีกครั้ง

    เครย์เปลี่ยนหางโลหิตสองเส้นให้เป็นตาข่ายม่านโลหิตเพื่อหวังพันธนาการกริด  
    ส่วนอีกสี่เส้นล้อมโจมตีจากทั้งสี่ทิศด้วยความเร็วสูง
    ซ้ำซากจำเจเฉกเช่นทุกครั้ง

    นัยน์ตาสีม่วงเรืองแสงพลันส่องสว่างเจิดจ้ายิ่งกว่าเก่า
    
    “แกนี่น่าเบื่อชะมัด...”

    นับเป็นถ้อยคำดูแคลนสถานหนัก
    มันไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะถูกมนุษย์โสโครกเหยียดหยันมากเพียงนี้
        
    “…!”

    ขณะเอิร์ลเครย์กำลังเดือดดาลสุดขีด

    วืด—

    วืดวืดวืดวืดวืด—

    กริดขยับร่างกายโดยไม่มีการเคลื่อนไหวที่สูญเปล่า  เพียงหมุนตัวครั้งเดียวก็สามารถหลบหลีกการโจมตีจากหางทั้งหกได้อย่างน่าทึ่ง

    ‘ก่อนหน้านี้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญรึไง…?’

    เครย์จดจ้องการหลบหลีกของกริดอย่างไม่กระพริบตา

    เต้นรำ...
    กริดกำลังเต้นรำอยู่...

    ขณะชายหนุ่มหลบหลีกหางทั้งหกเส้นที่พุ่งเข้าใส่จากทุกทิศทาง  
    
    “วิชาดาบแพ็กม่า·ร่ายรำ!”

    ฟุ่บ

    ฟุ่บฟุ่บฟุ่บ—

    การโจมตี 20 ครั้งต่อวินาทีที่มาพร้อมบัฟปราณต่อสู้ 100 หน่วย  และบัฟโจมตีรุนแรงขึ้น 3 เท่าจาก ‘ภวังปรารถนาอันแรงกล้า’
    
    มันคือหายนะที่รุนแรงยิ่งกว่า ‘ทำลายล้างสังหาร’ เมื่อครั้งก่อนหน้า

    “อั่ก…!  แบบนี้นี่เอง…!”

    เอิร์ลเครยโพล่งขึ้นราวกับเข้าใจบางสิ่ง
    
    ดาบสีดำที่ระอุเปลวเพลิงสีแดงฉานอยู่ตลอดเวลา  แถมยังมีพลังไฟฟ้าสถิตย์สีขาวแล่นผ่านเป็นระยะ 
    ดาบซึ่งมีพลังโจมตีอันน่าทึ่ง  ชนิดที่มันไม่เคยพบเจอมาก่อน
    
    “ดาบมังกร!”

    มังกร
    สิ่งมีชีวิตทรงพลังอันดับหนึ่งของซาทิสฟาย  ตัวตนที่สามารภเป็นภัยร้ายแรงได้แม้กระทั่งเทพ
    
    ช่างย้อนแย้งนัก  สิ่งมีชีวิตระดับมังกรกลับให้ความสนใจในตัวมนุษย์อันต่ำต้อยมากเป็นพิเศษ  
    มีอยู่หลายหนที่มังกรแอบจำแลงกายเป็นมนุษย์และท่องเที่ยวไปทั่วทวีป  ระหว่างทางได้มอบศาสตราวุธและยุทธภัณฑ์มังกรให้มนุษย์ใช้งาน
    สิ่งเหล่านั้นคือมรกดกตกทอดอันล้ำค่าที่มนุษย์ได้รับ

    ใช่แล้ว  เอิร์ลเครย์พยายามหาคำตอบให้กับสถานการณ์เบื้องหน้า

    มันพยายามคิดเข้าข้างตัวเอง
    แวมไพร์เอิร์ลอย่างมันไม่มีทางถูกมนุษย์โสโครกเล่นงานได้แน่  นอกเสียจากมนุษย์จะพึ่งพาพลังยุทธภัณฑ์มังกร

    แต่คำตอบจากปากกริดได้ทำลายมโนภาพของเครย์จนหมดสิ้น
    
    “อาวุธมังกร?  ไม่เลย...มันคืออาวุธที่ฉันสร้างขึ้นด้วยมือคู่นี้!”

    “เหลวไหลว!  ฉันไม่เชื่อแกเด็ดขาด!”
    เฉกเช่นทุกครั้ง  มนุษย์เอาแต่โปปดหลอกหลวง

    เมื่อตระหนักว่าการสนทนาคือสิ่งสูญเปล่า  เครย์จึงเพ่งสมาธิทั้งหมดอยู่กับการต่อสู้  
    มันตัดสินใจสร้างพายุโลหิตขนาดใหญ่ขึ้นจากหางทั้งหกเส้น

    ในเมื่อเครย์โจมตีไม่โดนกริด  มันจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปโจมตีมนุษย์ที่อ่อนแอด้านล่างแทน
    
    “จบแล้วล่ะ”

    “ฉันง่วงแล้ว...ไปนอนก่อนนะ”

    “ฉันด้วย”

    แวมไพร์ทายาททั้งสามเฝ้ามองการต่อสู้ด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย  
    พวกมันกำลังจะกลับไปนอน
    ชัยชนะคงตกเป็นของเครย์อย่างแน่แท้

    พายุโลหิตขนาดมหึมาจำนวนหกลูกพลันกระจายตัวออกไปพังพินาศทุกสรรพสิ่งโดยรอบ
    
    ฟ้าววว—

    ครืนนนน—

    ซากปรักหักพังของอาคารถูกพายุบดขยี้จนไม่เหลือซาก  รวมถึงบรรดาต้นไม้ใหญ่และผาหินสูงชัน

    “แย่ล่ะสิ…!”

    “หลบเร็วเข้า!”

    พายุโลหิตผสานตัวกันจนมีขนาดและความรุนแรงมากขึ้น  เหล่าขุนพลโอเวอร์เกียร์ที่ยืนอยู่ด้านล่างกำลังตกเป็นเหยื่อของภัยพิบัติที่กำลังคลืบคลานเข้าใกล้
    
    ตรงหน้าคือพายุขนาดมหึมาที่สามารถกลืนกินได้ทั้งเมือง    
    เหล่าสมาชิกโอเวอร์เกียร์มิอาจตอบโต้การโจมตีระดับภัยพิบัติได้เลย
    
    ลาเอลล่ากำลังขวัญเสียสุดขีด  สีหน้าของเธอขาวซีดราวกับกำลังจะหมดสติ
    
    ผู้ทำหน้าที่เพิ่มขวัญกำลังใจปาร์ตี้มิใช่ใครอื่น  หากแต่เป็นจิสึกะ  อดีตหัวหน้ากิลด์เซดากาห์

    “เอิร์ลเครย์กำลังอยู่ในสภาพปางตายไม่แพ้กัน  หากกริดมีชีวิตรอดผ่านหายนะนี้ได้  เขาก็จะฆ่ามันได้...เข้าใจรึเปล่า?  พวกเราทุกคนต้องสงบสติอารมณ์และหาทางช่วยกริด”

    ทางรอดเดียวในสถานการณ์ปัจจุบันคือต้องสังหารเอิร์ลเครย์
    ต้องฆ่ามันให้เร็วที่สุด

    ถึงทุกคนจะถูกสามแวมไพร์ทายาทที่เหลือฆ่าจนหมด  แต่หากเครย์ตาย  การเคลียร์ดันเจี้ยนรอบหน้าก็จะไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป

    “ปกป้องกริดด้วยทั้งหมดที่มี!!”

    “ลุย!!”

    ฟุ่บ!
    
    ซู่วว!

    ทักษะบัฟป้องกันนานาชนิดถูกใช้งานเพื่อยื้อชีวิตกริดให้นานออกไป
    ยังรวมไปถึงทักษะโจมตีประเภทระเบิดหรือทักษะจำพวกกีดขวางที่ถูกใช้เพื่อลดความเร็วของพายุลง  กริดจะได้ไม่บาดเจ็บถึงตาย
    
    แล้วพายุโลหิตส่วนที่กำลังกลืนกินชีวิตของพวกเขาด้านล่างล่ะ?
    ไม่มีใครคิดแยแส

    ทุกคนเตรียมใจสละชีวิตตนเองเพื่อแลกให้กริดอยู่รอดนานขึ้น

    “กริด!!  ฆ่าไอ้ระยำเอิร์ลเครย์ให้ได้!!”

    กำลังใจจากพวกพ้องทุกคนถูกส่งไปหากริดอย่างล้นหลาม  ไม่มีใครเคลือบแคลงสงสัยแม้แต่คนเดียว
    ถ้าเป็นกริดล่ะก็...เขาต้องทำได้แน่

    ทันใดนั้น...

    ฉัวะ—

     ฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ!

[ ท่านได้รับความเสียหาย 12,430 หน่วย ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 11,650... ]
…
…

    พายุโลหิตเริ่มกลืนกินร่างสมาชิกโอเวอร์เกียร์ด้านล่าง
    ความตายกำลังมาเยือนพวกเขา
    
    ฟ้าวววววว—

    เสียงสายลมอันเกรี้ยวกราดจากพายุโลหิตขนาดมหึมากำลังดังก้องภายในโสตประสาททุกคน
    พวกเขารู้สึกเสียใจที่ไม่สามารถเป็นพลังให้กริดได้มากกว่านี้ 
    ทุกคนเจ็บใจ…

    ทำไมตนถึงอ่อนแอ
    ทำไมถึงเอาแต่พึ่งพากริด
    ทำไมถึงเป็นพลังให้กริดไม่ได้เลย...

    เหล่าแรงเกอร์แถวหน้าของโลกทำได้เพียงอ้าแขนรอรับความตาย

    ทันใดนั้น…

    —!!

    สายลมอันเกรี้ยวกราดที่คอยฉีกเฉือนเนื้อหนังทุกคนเมื่อครู่  บัดนี้สลายหายไปราวกับเป็นเพียงภาพลวงตา

    ฉึก…

    ซ่าาาา—

    ละอองฝนโปรยปรายจากฟากฟ้า
    
    ไม่สิ...นี่คือเลือด
    เลือดที่พุ่งกระฉูดออกจากร่างใครบางคนจนแตกฝอยเป็นละอองเหมือนน้ำฝน

    “…?”

    ทุกคนต่างพากันฉงน
    ไม่มีใครเข้าใจสถานการณ์
    แต่เมื่อแหงนหน้าขึ้นไปมอง…

    ร่างเอิร์ลเครย์เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นละอองหมอกแสงเทา  เศษเสี้ยวตะกอนปลิวลอยในอากาศเหนือเมืองแวมไพร์ลำดับเจ็ด
    
    กริดกำลังอยู่ในท่ากำดาบยาวสีดำที่เสียบทะลวงหัวใจเครย์

    เส้นผมของกริดกำลังตั้งชันจากผลของ ‘มายา’
    
    “พายุงั้นหรือ?  ของแบบนั้นไม่มีทางทำอะไรฉันได้แน่...”
    ชายหนุ่มไม่ต้องการให้พวกพ้องกังวลเรื่องของตน
    กริดในสภาพร่อแร่พยายามฝืนยิ้มโดยเก็บซ่อนความเจ็บปวดเจียนตายไว้ด้านใน

    นัยน์ตาของเขาคืนกลับเป็นสีดำอีกครั้ง

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร - เสาร์

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,164

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous