จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 676


    
    บึ้มมมมม!

    “…!”

    ระเบิดอย่างฉันพลัน…
    อเล็กซ์ร่างกายโงนเงนขณะกำลังเล็งสไนเปอร์มายังกริด  
    ชายหนุ่มฉีกยิ้มกว้าง

    “เป็นยังไงบ้าง...เจ๋งใช่ไหม”

    อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ถนัด  แต่กริดก็พยายามเรียนรู้เรื่องราวรอบตัวอยู่เสมอ  เคยแม้กระทั่งศึกษาหลักการบริหารบ้านเมืองที่ลอเอลเป็นผู้จัดการดูแลโดยตลอด  
    เป็นผลของความเข็ดขยาย  เขาตั้งปณิธานว่าจะไม่กลับไปเป็นไอ้ขี้แพ้อีกแล้ว  ซึ่งแน่นอนว่าการเรียนรู้เป็นไปอย่างเชื่องช้าดั่งเต่าคลาน  สาเหตุจากหัวสมองแสนทึบที่ผสมกับขี้เลื่อยในกะโหลก
    แต่ต่อให้ช้าเพียงใด  มันก็มีพัฒนาการเกิดขึ้นทีละนิด  และถ้าไม่หยุดที่จะเรียนรู้  กริดก็สามารถเติบโตได้ในทุกวินาที  
    ช้ากว่าคนอื่นแล้วอย่างไร...ยังมีคนอีกมากที่หยุดอยู่กับที่โดยไม่พัฒนาตัวเอง     
    
    ความมุ่งมั่นอย่่างแรงกล้าที่ปรารถนาจะกลายเป็นคนเอาถ่าน  สิ่งนี้ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นหลังจากเผชิญหน้ากับแอ็กนัส  
    กริดกำลังเติบโตทุกลมหายใจ

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม—

    ไม่มีสิ่งใดรับประกันว่าจะเอาชนะปีศาจอดีตตำนานได้  เขาจำเป็นต้องสร้างตัวแปรที่ไม่คาดฝันต่อศัตรู  และกริดก็ตระหนักถึงวิธีสร้างความไม่คาดฝันได้ในระหว่างเผชิญหน้ากับแอ็กนัส
    ใช่แล้ว...เวทมนตร์ตั้งเวลา
    ด้วยเหตุนี้  กริดจึงแอบตั้งเวลาไว้ตั้งแต่เริ่มต่อสู้กับอเล็กซ์

    เขาพอจะเดาได้ว่า  อเล็กซ์คงไม่อาจรับมือการดวลในระยะประชิดได้  และต้องคอยรักษาระยะห่างให้อาวุธประเภทปืนแสดงประสิทธิภาพสูงสุด  ด้วยเหตุนี้  กริดจึงเริ่มคาดเดาตำแหน่งที่อเล็กซ์จะสร้างระยะจากตน  
    แน่นอนว่าไม่มีทางเดาตำแหน่งที่ถูกเผงแม่นยำได้  ชายหนุ่มจึงหวานล้อมตั้งเวลาศรเวทให้ยิงกระจายออกไปหลายทิศทาง  
    ส่งผลให้มานาถูกใช้ไปเป็นปริมาณมากระหว่างกระบวนการ
    
    ‘เหลือมานาเพียงพอสำหรับใช้ท่าใหญ่ได้อีกหนึ่งถึงสองเท่านั้น...ฮ—เฮ้ย!’

    เฉกเช่นแร้งเกอร์ระดับสูงส่วนใหญ่  หากกำลังอยู่ในการดวล  สมองจะประมวลผลได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพมากกว่ายามปรกติหลายเท่า  เมื่อร่างกายกำลังหลั่งสารอะดรีนาลีนถึงขีดสุด  ปฏิกริยาตอบสนองย่อมรวดเร็วตามไปด้วย

    “วิชาดาบแพ็กม่า!”

    กริดพลันเหลือบไปเห็นอเล็กซ์ยังคงใช้แขนข้างเดียวจับสไนเปอร์อย่างแนบแน่น  แม้เขาเพิ่งจะถูกศรเวทกระหน่ำยิงใส่เมื่อครู่จนเสียหลัก

    เปรี้ยง!

    กระสุนถูกยิงออกจากปากลำกล้องสไนเปอรในมืออเล็กซ์
    เป้าหมายคือกริด
    
    “วังวน!”

    ชายหนุ่มรีบใช้สุดยอดทักษะสวนกลับที่สามารถ <สวนกลับได้ทุกการโจมตี>  
    แต่น่าเสียดายที่มันสูญเปล่าเมื่ออยู่ในสถานการณ์ตรงหน้า  
    กริดอาจไม่รู้  แต่โหมดสไนเปอร์ของปืนวิศวกรรมเวทมนตร์จะมีออปชั่น <บังคับยิงโดนเป้าหมายอย่างไร้เงื่อนไข> อยู่  
    แม้จะแลกมากับการที่ต้องใช้เวลาตั้งท่าเล็งยิงนาน  แต่สิ่งนี้ก็นับว่าคุ้มค่าการรอคอยเป็นอย่างยิ่ง  ซาทิสฟายอ้างอิงหลักเหตุและผลจากความเป็นจริง  
    สำหรับปืนสไนเปอร์  หากเหยื่อได้ยินเสียงจากปากกระบอกเมื่อใด ย่อมหมายความว่าทุกสิ่งได้สายเกินแก้ไปเรียบร้อยแล้ว
    กริดเองก็เช่นกัน  ไม่มีทางที่หัตถ์เทวะจะตามความเร็วกระสุนสไนเปอร์ทัน

    โผละ!

    “…!”    

    กระสุนแหวกอากาศด้วยความเร็วสูงและพุ่งใส่หว่างคิ้วกริดอย่างแม่นยำ  เกิดเป็นแสงสีเขียวหยกเหลือทิ้งไว้บนกึ่งกลางหน้าผาก  ตามมาด้วยเสียงคล้ายกับผลแตงโมถูกไม้เบสบอลทุบจนแตก  
    ใช่แล้ว  ศีรษะของกริดระเบิดออกเป็นเสี่ยง  มันคือสัมผัสแห่งความตายแสนสมจริงที่หาจากไหนไม่ได้นอกจากซาทิสฟาย

[ ท่านถูกโจมตีอย่างรุนแรง ]
[ ตำนานย่อมไม่ตายโดยง่าย  ท่านจะเข้าสู่ภาวะอมตะเป็นเวลา 5 วินาทีด้วยพลังชีวิต 1 หน่่วย ]

    “อะ—!”

    ร่างกายกริดพลันชุ่มด้วยเหงื่อ  ไม่เกินจริงเลยหากจะกล่าวว่า  ปัจจุบันเขากำลังลนลานประหนึ่งหนูตกน้ำ 
    ก็เมื่อครู่เพิ่งจะได้สัมผัสประสบการณ์หัวระเบิดมานี่นะ…
    สิ่งแรกที่ชายหนุ่มทำ  คือนำมือที่สั่นระริกเลื่อนขึ้นไปสัมผัสศีรษะว่ายังอยู่ดีรึเปล่า  เขาเป็นกังวลว่า  ร่างกายจะอยู่ยังไงหากไร้หัว 
    โชคดีที่มันยังอยู่ที่เก่า  บาดแผลถูกยิงและรูโหว่ได้ซ่อมแซมกลับคืนดังเดิมแล้ว  
    แม้ในบางกรณีอาจมี NPC หรือมอนสเตอร์ที่หัวขาดหรือหัวระเบิด  แต่สำหรับผู้เล่นทั่วไป  ทาง S.A. กรุ๊ปไม่ใจดำอำมหิตขนาดปล่อยให้ผู้เล่นหัวระเบิดสมองไหลแน่

    “แฮ่ก...แฮ่ก...”

    ลมหายใจของชายหนุ่มพลันขาดห้วงจากประสบการณ์สุดสยดสยอง  ความกลัวแทรกซึมในทุกรูขุมขนของร่างกาย  
    เดิมที  กริดจะใช้เวลาห้าวินาทีของบัฟอมตะอย่างคุ้มค่า  โดยการเร่งมือกระหน่ำโจมตีอีกให้ฝ่ายหมดลมหายใจไปก่อนตน  
    ทว่า  หนนี้เขากลับใช้เวลานานถึงสองวินาทีในการเรียกสติกลับจากภวังค์หลอกหลอน  ส่วนอเล็กซ์ก็ไม่ปล่อยโอกาสทองนี้ให้หลุดมือ

    ปังปังปังปัง!

    อเล็กซ์มั่นใจว่าผู้บุกรุกได้รับบาดเจ็บสาหัส  เขาสลับกลับเป็นโหมดปืนสั้นพร้อมรัวยิงใส่กริดโดยไม่หยุดพัก  เมื่อศัตรูเสียท่า  ต้องรีบกำจัดให้สิ้นซาก  นี่คือหลักสากล

    “...”

    ผู้บุกรุกทุกคนคือจอมอสูร  จงปกป้องหมู่เกาะเบเฮ็นจากจอมอสูรเพื่อช่วยเหลือมวลมนุษย์  สิ่งนี้เป็นคำสั่งที่แพ็กม่า  เจ้านายของตน  บรรจุไว้ในจิตสำนึกของอเล็กซ์ในตอนลงมือสร้างเป็นอัศวินความตาย
    อเล็กซ์จะไม่หยุดโจมตีผู้บุกรุกทุกคนจนกว่าตัวตาย  และผลก็คือ...

    ปังปังปังปังปัง!

    บัฟอมตะเหลือเพียงสองวินาทีเท่านั้น  ปัจจุบันร่างกายของกริดพรุนเป็นรังผึ้ง  ส่วนเอล็กซ์ยังคงกระหน่ำยิงโดยไม่หยุดพัก  
    กริดกำลังโกรธจัด...

    “...ทำให้ฉันต้องเสียประกันชีวิต”

    สิ่งนี้หมายความว่า  ต่อให้ตนเอาชนะอเล็กซ์ได้  แต่ก็จะไม่อาจท้าทายเกาะหมายเลข 63 ได้ต่อเนื่องทันที  

    “ฉันต้องเสียเวลาไปอีกหนึ่งวันเต็ม!!”

    โทสะของกริดกำลังเดือดดาลสุดขีด    

    “ร่างมืด!”

    บรึ้ม—

    พลังอสูรปริมาณมหาศาลพวยพุ่งจากร่างกริดจนเกิดเป็นพายุหมุนขนาดย่อม   
    ผิวหนังขาวซีด  ดวงตาดำสนิท  แม้กระทั่งลมหายใจที่พ่นออกมาก็ยังสีดำสนิท 

[ พลังเวทมืดของท่านเพิ่มขึ้น ]  
[ ท่านไม่มีเวทมืด  ถูกแทนที่ด้วยพลังอสูร ]
[ เมื่ออยู่ในโหมดร่างมืด  เผ่าพันธุ์ของท่านคือครึ่งอสูร ]
[ ในฐานะครึ่งอสูร  พลังชีวิตสูงสุดจะลดลง 50%  แต่พลังโจมตี  พลังโจมตีเวทมนตร์  และความว่องไวจะเพิ่มขึ้น 30% ]
[ การโจมตีทั้งหมดถูกเปลี่ยนเป็นธาตุมืด ]

    ปัจจุบันตนกำลังเป็นอมตะ  ดังนั้นกริดจึงไม่ต้องกังวลว่าจะได้รับความเสียหายเพิ่มเติมจากนักล่าอสูรอย่างอเล็กซ์  หัวใจสำคัญคือต้องจบการต่อสู้ให้เร็วที่สุด
    ทว่า…

[ บัฟอมตะเหลือเวลา 1 วินาที ]

    เขาจะเอาชนะอเล็กซ์ที่มีพลังชีวิตเหลือมากถึงสองในสามภายในหนึ่งวินาทีจริงหรือ

    “โทสะช่างตีเหล็ก”

    ปังปัง!

    ปังปังปังปังปัง!

    กริดกระหน่ำบัฟทุกชนิดที่มีพร้อมกับพรุ่งเข้าหาอเล็กซ์โดยไม่หวั่นเกรงความตาย  
    การหลบหลีกคือสิ่งเกินจำเป็น 
    ด้วยความความเร็วที่เพิ่มขึ้นจากร่างมืด  การเข้าประชิดอเล็กซ์จึงเป็นไปอย่างรวดเร็ว

    “เปลี่ยนรูปไอเท็ม!  หอกไลฟาเอล!”

    ซู่วว!

    หัตถ์เทวะทั้งสี่แปรเปลี่ยนเป็นหอกเทพสีทองพร้อมกับกระหน่ำแทงอเล็กซ์จากทุกทิศทาง

[ บัฟอมตะของท่านหมดลง ]

    ชีวิตของกริดไม่เป็นอมตะอีกต่อไป

    แกร่ก
    
    ขณะเล็งปืนสั้นมาทางกริด  ราวกับกะโหลกของอเล็กกำลังแสยะยิ้มเย้ยหยัน
    ชายหนุ่มไม่ได้รับผลของเข็มขัดทีราเม็ทและสมญานามกษัตริย์คนแรก  เพราะกระสุนสไนเปอร์ได้ดับลมหายใจของเขาตั้งแต่ยังมีพลังชีวิตเหลือมากถึง 50%
    ปัจจุบัน  กริดกำลังเผชิญหน้ากับปืนสั้นของอเล็กซ์ด้วยพลังชีวิตเพียง 1 หน่วย

    ‘...เขารักษาความเยือนเย็นได้ยังไง’

    ณ เกาะหมายเลข 60
    สติกส์กำลังสั่นระริกเมื่อได้เห็นกริดเผชิญหน้ากับปืนสั้นของอเล็กซ์ด้วยดวงตาที่ไม่สั่นคลอน  อเล็กซ์ยังเหลือพลังชีวิตอีกกว่าครึ่ง  ส่วนทางด้านกริดเหลือเพียงหนึ่งหน่วย  
ถึงกระนั้น  กริดกลับยังมีท่าทีสุขุมอย่างน่าประหลาด  สติกส์ของว่ามันเป็นความสงบนิ่งที่เกินกว่าใจมนุษย์ไปไกล

    ‘ผู้ที่ถูกเทพอวยพร...’

    เมื่ออยู่ต่อหน้าความตาย  ทุกคนล้วนหดลีบเล็กลง  เหล่าผู้เล่นที่มาท้าทายหมู่เกาะเบเฮ็น  เกือบทั้งหมดจะรู้สึกสิ้นหวังเมื่อกำลังเผชิญหน้ากับความตายในอีกไม่กี่อึดใจ
    แต่กริดกลับตรงข้าม

    ปัง!

    ภายในบอลคริสตัล  ปืนสั้นในมืออเล็กซ์ถูกลั่นไกใส่กริดระยะประชิด  เสียงปืนดังกังวาลไปทั่วทั้งเกาะ  สติกส์และบีนี่พลันหลับตาลงโดยคาดว่ากริดคงถึงคราวจบสิ้น  
    แต่ชายหนุ่มยังไม่ยอมแพ้  เขามิได้หวาดกลัวหรือสิ้นหวังเลยสักนิด
    เหตุการณ์เฉียดตายงั้นหรือ…

    ‘เราผ่านไม่รู้ตั้งกี่ครั้งแล้ว’

    เขาชาชินกับมัน

    ปังปังปังปัง!

    ในวินาทีที่กระสุนพุ่งออกจากปากลำกล้องปืนสั้นวิศวกรรมเวทมนตร์

    “เคลื่อนที่อิสระ!”

    ทักษะที่ิติดมากับสมญนามวีรบุรุษลับ  
    ทักษะพุ่งตัวระดับสูงที่สามารถหลบหลีกการโจมตีชนิดไม่ล็อคเป้าทั้งหมดจนกว่าจะพุ่งถึงเป้าหมายที่ต้องการในระยะ 200 เมตร

    “…!!”

    ออร่าสีม่วงรอบกายอเล็กซ์พลันสั่นไหววูบวาบ  เขากำลังตกตะลึงสุดขีด  อีกฝ่ายเพียงโยกหัวหลบเล็กน้อย  แต่กระสุนสีเขียวหยกทั้งสีี่นัดกลับพุ่งผ่านศีีรษะกริดไปอย่างง่ายดายราวกับภาพลวงตา

    “เฮ้ย…!”

    สติกส์และบีนี่ต่างร้องเสียงหลงพร้อมกันเมื่อเห็นฉากตรงหน้าผ่านทางบอลคริสตัล  โดยเฉพาะสติกส์  ทำเอาโรคหัวใจของเอลฟ์เกือบกำเริบขึ้นมาเลยทีเดียว

    จากนั้น...

[ ออปชั่นของ <ดาบแห่งการบรรลุสัจธรรมจนก่อเกิดภวังค์ปรารถนาอันแรงกล้า> แสดงผล  ทักษะติดตัว <ภวังค์ปรารถนาอันแรงกล้า> ทำงาน ]

[ พลังโจมตีของท่านเพิ่มขึ้น 3 เท่า  ค่าหลบหลีกกลายเป็น 99%  ผลของบัฟคงอยู่เป็นระยะเวลา 20 วินาที ]
[ พลังป้องกันของท่านกลายเป็น 0 ]

    ปัง!

    ชายหนุ่มหลบกระสุนทุกนัดพร้อมกับประชิดตัวอเล็กซ์ด้วยทักษะเคลื่อนที่อิสระ
    กริดพุ่งเข้าชนโดยใช้หัวไหล่กระแทกใส่ร่างอเล็กซ์อย่างแรงหนึ่งหนจนชะงัก
    ขณะที่อเล็กซ์พยายามหนี...

    “วิชาดาบแพ็กม่า…!”

    จะใช่ทักษะ <ทำลายล้างสังหาร> ที่มีความรุนแรงสูงสุดรึเปล่า…
    คำตอบคือไม่  แค่นี้ยังไม่พอ  
    กริดต้องการรีดเร้นประสิทธิภาพสูงสุดของความรุนแรงอาวุธที่เพิ่มขึ้น 200% จากด้ามจับวิญญาณดาบ  
    ทักษะที่สามารถดึงประสิทธิภาพของดาบเล่มใหม่ได้สูงสุด  คือทักษะที่มีจำนวนครั้งโจมตีสูงเหมือนกับ <ร่ายรำ>  แต่น่าเสียดายที่วิชาดาบแพ็กม่ามีระยะหน่วงนานเสียจน <ร่ายรำ> ยังวนกลับมาไม่ทัน 
    
    ถึงกระนั้นก็ไม่มีสิ่งใดต้องกังวล  เขายังมีทักษะที่ดีกว่าอย่าง <มายาร่ายรำ> อยู่!

    “มายาร่ายรำ”

    “…!!”

    ฟุ่บฟุ่บฟุ่บฟุ่บ—

    พายุรัศมีดาบถูกปลดปล่อยออกมาในพริบตา  แถมยังเป็นระยะประชิดติดตัวเช่นนี้
    ร่างกายอเล็กซ์ถูกแปรเปลี่ยนเป็นเศษผ้าขี้ริ้วในเวลาเพียงชั่วอึดใจ

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม—

    รัศมีดาบอันทรงพลังผุดขึ้นและพุ่งปะทะร่างอเล็กซ์อย่างต่อเนื่อง  เกิดระเบิดแสงสีดำที่ส่งเสียงดังกังวาลเป็นระยะ  เกาะหมายเลข 62 กำลังสั่นสะเทือนประหนึ่งแผ่นดินสั่นไหว  หากมีใครยืนอยู่ก็คงจะเสียหลักล้มระเนระนาดเป็นแถบแถว 
    ขณะเดียวกัน  อัศวินความตายอเล็กซ์ก็ยังได้รับฟื้นฟูพลังชีวิตบางส่วนจากผลการโจมตีธาตุมืด…

    “โฮกกกกกก!”

    แต่พลังโจมตีสามเท่าจากบัฟ <ภวังค์ปรารถนาอันแรงกล้า> นั้นยอดเยี่ยมเกินพรรณา  ไม่มีทางที่อเล็กซ์จะฟื้นฟูพลังชีวิตได้ทันกับความเสียดายที่รับเข้าไป….
    
    เกาะหมายเลข 62 ถูกชำระล้าง

[ ท่านสังหารอัศวินความตายอเล็กซ์ ]
[ ท่านผ่านบททดสอบของเกาะหมายเลข 62 ]

[ ท่านได้รับไอเท็ม <ปืนวิศวกรรมเวทมนตร์ของอเล็กซ์ (สร้างโดยแพ็กม่า)> ]
[ ท่านได้รับไอเท็ม <ถุงมือว่องไวของอเล็ก (สร้างโดยแพ็กม่า)> ]
[ รางวัลผ่านบดทดสอบ  เลเวลของท่านเพิ่มขึ้นหนึ่งระดับ ] 

    ซู่ววว—

    แสงสีขาวสว่างจ้าสาดทองลงมาจากฟากฟ้าเหนือศีรษะกริด  เพียงพริบตาเดียว  เกาะหมายเลข 62 ที่เคยรกร้างแห้งแล้ง  ปัจจุบันแปรเปลี่ยนเป็นเกาะสีเขียวชะอุ่มด้วยพืชพรรณธรรมชาตินานาชนิด

    “เฮ่อ...”

    กริดชนะอย่างฉิวเฉียด  เขาอมยิ้มด้วยสีหน้าโล่งใจและมีความสุขสุดขีด
    อันที่จริง  ไม่ต้องหาเหตุผลใดเพื่ออธิบายให้มากความ  ว่าเหตุใดกริดถึงชอบเล่นเกมนัก  
    ...เกมคือสิ่งที่มอบความสุขและตื่นเต้นเช่นนี้ให้เขาได้เสมอ  มันไม่สามารถหาได้จากที่ใดในโลกจริง  ความรู้สึกในวินาทีฆ่าฟันเอาชีวิตซึ่งกันและกัน

    “กริด!  ขอบคุณมาก!”    

    สติกส์เอะอะโวยวายพร้อมกับวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาใกล้  ส่วนภูติน้อยบีนี่เองก็กระพือปีกบินตามติดมาไม่ห่าง  
    ความฝันที่จะชำระล้างหมู่เกาะเบเฮ็นซึ่งสติกส์เคยถอดใจไปนานแล้ว  ปัจจุบันกลับถูกจุดประกายขึ้นใหม่อีกครั้งจากฝีมือของชายที่ยืนอยู่เบื้องหน้า


▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร - เสาร์
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,134
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

Comments

  1. กริดได้ของไปฝากเมียแล้ว555

    ReplyDelete

Post a Comment

recent post


♥ All Chapters ♥
ออกทุกเย็น
ช่วงเวลา 18.00 - 24.00