จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 664

    ซาทิสฟายขึ้นชื่อในด้านความงดงามของกราฟฟิก
    ยอดเยี่ยมยิ่งกว่าภาพยนเรื่องใดทั้งหมด
    
    เวทมนตร์และทักษะระดับสูงล้วนมีแสงสียิ่งใหญ่ตระการตา  
    ใครก็ตามที่ได้ครอบครองเวทมนตร์งดงามโดดเด่นสะดุดตา  คนผู้นั้นมักตกเป็นเป้าอิจฉาของผู้อื่นเสมอ

    "ป--ปีก...!"

    ด้านซ้ายเป็นปีกเพลิงอัคคีสยายออกสว่างวูบวาบ
    ด้านขวาเป็นปีกทมิฬสยายออกสง่างาม
    
    กริดผมขาวกับปีกสองสี...
    จะมีสิ่งใดสามารถสั่นคลอนหัวใจหญิงสาวทั่วโลกได้มากกว่านี้อีก
    ไม่ใช่แค่สตรี  แต่แม้บุรุษต่างก็รู้สึกหลงไหลในความสง่างามนี้
    
    "คิคิก..."

    แอ็กนัสยังคงสุขุมเยือกเย็น  
    มันมิได้สนใจในความอลังการของปีกแม้แต่น้อย
    สมองพยายามประมวลผลและคาดคะเนสิ่งที่เกิดขึ้น

    "เวทบินที่จะกระหน่ำโจมตีลงมาจากท้องฟ้าสินะ..."    

    แอ็กนัสคำนวณว่ากริดต้องบินขึ้นแน่นอน
    สิ่งนี้เป็นการคาดเดาที่สมเหตุสมผล  เพราะประโยชน์ของปีกนั้นมีไว้บิน...

    "เสื้อกันฝน!"

    ซู่วววว

    แอ็กนัสใช้พลังที่ฝังอยู่ในอักขระความตายอีกครั้ง
    ทักษะนี้จะสร้างบาเรียต่อต้านอากาศขึ้นเหนือศีรษะจำนวนหลายสิบแผ่น
    บาเรียหลากสีถูกวางเรียงรายเป็นแนวนอนเพื่อรอรับการโหมกระหน่ำจากด้านบน
    
    ยามนี้  ต่อให้มีอุกกาบาตพุ่งตกลงมา  แอ็กนัสก็มิได้หวั่นเกรงเลยสักนิด

    แต่นี่คือก้าวเดินที่ผิดพลาดของมัน

    ซู่วซู่วซู่วซู่วซู่วซู่ว!...

    "...!!"

    กริดไม่ได้บินขึ้นแม้แต่เซนติเมตรเดียว
    ขาทั้งสองขางยังคงเหยียบติดพื้นแน่น

    ชายหนุ่มเริ่มสะบัดมือบางเบา
    แสงเวทมนตร์ 20 เส้นได้พุ่งตรงเข้าหาลิชมูมัดด้วยความเร็วสูง

    'ไฟบอลกับใบมีดทมิฬ...!'

    มันไม่มีทางจินตนาการออกเลยว่า  ปีกที่กำลังสยายอยู่ด้านหลังกริด  แท้จริงแล้วจะเป็นไฟบอลและใบมีดทมิฬที่อยู่ในสภาพก่อนปลดปล่อย
    เมื่อตระหนักได้ถึงความผิดพลาด  แอ็กนัสรีบเก็บบาเรียต่อต้านอากาศ
    จากนั้นก็รีบเสกศพขึ้นเบื้องหน้า  หวังป้องกันมูมัดด้วยบาเรียซากศพ

    ทว่า...

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

    "ชิ...!"
    
    ช้าเกินไป...
    ช่องว่างระหว่างการเก็บบาเรียต่อต้านอากาศและเสกซากศพ  สิ่งนี้กินเวลานานจนบาเรียซากศพแสดงผลไม่ทันการ
        
    'บัดซบ!'

    แอ็กนัสสถบเมื่อเห็นไฟบอลและใบมีดทมิฬทั้งสิบคู่พุ่งผ่านบาเรียซากศพไปได้ 
    ร่างลิชมูมัดถูกปะทะอย่างจังด้วยแรงระเบิดจำนวนสิบระลอก  
    แอ็กนัสเริ่มสูญเสียความเยือกเย็นทีละนิด

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

[ ลิชมูมัดได้รับความเสียหาย 38,100 หน่วย ]
[ มานาลดลง 30,000 หน่วย ]
[ พลังชีวิตลด 8,100 หน่วย ]

[ ลิชมูมัดได้รับความเสียหาย 36,860 หน่วย ]
[ มานาลดลง 30,000 หน่วย ]
[ พลังชีวิตลด 6,860 หน่วย ]

[ ลิชมูมัดได้รับความเสียหาย 37,500 หน่วย ]
[ มานาลดลง 30,000 หน่วย ]
[ พลังชีวิตลด 7,500 หน่วย ]

[ ลิชมูมัดได้รับความ... ]
...
...


    "..."
    
    ลิชคือที่สุดของสิ่งมีชีวิตสายพันธุ์อันเดด
    แต่ความจริงข้อนี้ใช้ได้กับลิชที่เป็นมอนสเตอร์ตามเนื้อเรื่องเท่านั้น
    หากลิชกลายเป็นส่วนหนึ่งของผู้เล่นเมื่อใด  ความสามารถจะถูกลดทอนลงจากเดิมหลายส่วน
    ปัญญาค่าสถานะที่ลดลงไม่ใช่เรื่องใหญ่  แต่สิ่งที่ทำให้แอ็กนัสลำบากใจอย่างมาก  คือความเชื่องช้าในการควบคุมลิชให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุด 
    ระบบออกคำสั่งของคลาสหมอผีค่อนข้างยุ่งยากในรายละเอียด  
    ส่งผลให้อันเดดที่ถูกควบคุมจะตอบสนองได้ช้ากว่าปรกติ
    ไม่เร็วเท่ากับที่ผู้เล่นบังคับร่ายกายตัวเองโดยตรง
    
    ทุกเสี้ยววินาทีสำคัญในการดวลเสมอ

    แน่นอนว่าผู้เล่นที่ชำชองสามารถคาดเดาเหตุการณ์และออกคำสั่งล่วงหน้าเพื่อกลบจุดนี้  แต่การจะไปถึงขั้นนั้นได้  ต้องรู้จักศัตรูให้ดีประมาณหนึ่งเสียก่อน  แถมต้องคาดเดาการกระทำล่วงหน้าได้ไม่ผิดพลาด
    
    น่าเสียดายที่การดวลกับกริดหนนี้ไม่อยู่ในเงื่อนไขดังกล่าว
    แอ็กนัสไม่มีข้อมูลของเวทมนตร์ฝ่ายกริดเลย  
    ไม่ใช่เรื่องแปลก  น้อยคนนักจะเคยเห็นพลังที่แท้จริงของบราฮัม-เฮชวาล 
    
    ทั้งกริดและแอ็กนัสต่างกำลังเล่นสงครามจิตวิทยา    
    โดยที่คราวนี้  แอ็กนัสเป็นฝ่ายเสียท่าบ้างแล้ว

    'เราใจร้อนเกินไป...ควรสั่งให้มูมัดป้องกันตัวเองมากกว่า'    

    มันประมาทกริด  คิดว่าชายหนุ่มจะบินขึ้นไปบนท้องฟ้าและโจมตีลงมา
    แอ็กนัสจึงใช้เวทมนตร์ของตนเองปกป้องมูมัด  และสั่งให้มูมัดรายเวทมนตร์ขนาดใหญ่เพื่อเตรียมโจมตีปิดฉากกริด

    แต่ความจริงดันกลับตาลปัด  กริดเลือกโจมตีเป็นแนวราบ  
    เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วจนแอ็กนัสสลับการป้องกันไม่ทัน  ทำให้ลิชมูมัดที่กำลังร่ายเวทถูกโจมตีจนได้รับบาดเจ็บสถานหนัก

    ไฟบอลและใบมีดทมิฬจำนวนสิบคู่...
    แต่ละคู่จะลดมานาลิชมูมัด 30,000 หน่วย  และลดพลังชีวิตราว 7,000 หน่วย
    
    ปัจจุบัน  มูมัดเหลือพลังชีวิต 50,000 และมานา 170,000

    'เวทมนตร์เกรดต่ำรุนแรงได้ขนาดนี้เชียว...'

    สิ่งที่น่าทึ่งไม่ได้มีเพียงพลังโจมตีที่รุนแรง  
    แต่การจะทำเช่นนี้ได้สมบูรณ์แบบ  ผู้ใช้ต้องคำนวนเวลาปลดปล่อยเวทมนตร์ทั้ง 20 เส้นอย่างเที่ยงตรงแม่นยำ  
    ต่อให้เป็นเวทมนตร์เกรดต่ำก็เถอะ

    'เป็นความสามารถเฉพาะตัวของบราฮัมสินะ...'
    
    เฉกเช่นมูมัด  บราฮัมเองก็มีจุดเด่นของตน  
    ไม่แปลกที่มหาจอมเวทในตำนานจะร่ายมนตร์ได้รวดเร็วและรุนแรง
    
    แอ็กนัสได้ข้อสรุปให้ตัวเอง

    'สถานการณ์ไม่เป็นใจกับเรา...'

    เวทมนตร์เฉพาะตัวของมูมัดล้วนเป็นเวทมนตร์ระดับสูงที่ต้องร่ายนาน
    มูมัดเป็นจอมเวทที่มุ่งเน้นพลังทำลายแบบกลุ่ม  
    แม้เวทมนตร์ส่วนใหญ่อาจใช้เวลาร่ายสูง  แต่พลังทำลายและเอฟเฟคก็คุ้มค่ากับที่รอคอย
    
    กลับกัน  บราฮัมเป็นจอมเวทที่ชำนาญในทุกด้าน
    ชายคนนี้ปราศจากจุดบอด  
    สำหรับมูมัดที่ต้องร่ายเวทนานเกินสองวินาที  บราฮัมผู้สามารถปลดปล่อยเวทมนตร์ในพริบตาคือของสแลงอย่างแท้จริง
  
    บราฮัมเกิดมาเพื่อดวลเวทมนตร์แบบหนึ่งต่อหนึ่ง
    ด้วยสถานการณ์เช่นนี้  บราฮัมถือครองความได้เปรียบเหนือมูมัดอยู่มาก
    
    'เราจะแพ้ไม่ได้...'

    แอ็กนัสเริ่มกลับมามีสมาธิกับวัตถุประสงค์หลักอีกครั้ง
    สงครามเบื้องหน้า  ฝ่ายมันต้องกำชัยชนะเหนือกองทัพอาเรส

    แสยะ...
    
    ขณะที่แอ็กนัสเริ่มใจเย็นลง

    "ห้ามประมาทเด็ดขาด!"

    ชายผมดำผู้หนึ่งกำลังดู TV อยู่ที่บ้าน  
    เป็นครอเกล
    เขากำลังตะโกนให้กำลังใจกริดอย่างออกรส  ประหนึ่งว่ากริดสามารถได้ยินเสียงผ่านจอ TV 

    ***
    
    'หืม...'

    แอ็กนัสเลิกบังคับมูมัดโจมตีกริด  มันออกคำสั่งแค่ 'ป้องกัน' และ 'หลบหลีก' 
    ตัวมันเองก็กำลังหลบหลีกไฟบอล+ใบมีดทมิฬของกริดที่พุ่งกระหน่ำโจมตีเป็นสายฝน
    ระหว่างนี้  มันชำเลืองสายตาไปยังบางแห่งบนสนามรบอยู่เป็นระยะ
    ปลายทางที่สายตาแอ็กนัสจ้องมองไปคือ  จุดที่ไวท์และเรกัสกำลังแลกหมัดอย่างออกรส  โดยมียูเฟอมิน่าคอยสนับสนุนเป็นครั้งคราว

    ทันใดนั้น...    

    บึ้มมม!

    ร่ายกายแอ็กนัสพลันสั่นระริกเมื่อท่อนแขนถูกไฟบอลยิงใส่ทีเผลอ

    '...น่ารำคาญฉิบ'

    ไฟบอลและใบมีดทมิฬคือเวทมนตร์เกรดต่ำสุด  ที่สามารถหลบหลีกได้ไม่ยากนักในยามปรกติ
    แต่กริดกลับสามารถใช้เวทมนตร์สองชนิดนี้ได้พร้อมกันทีละสิบคู่
    ไม่ว่าเก่งขนาดไหนก็ไม่มีทางหลบพ้นได้ตลอดรอดฝั่ง

    โชคยังดีที่ลิชมูมัดเอาชีวิตรอดได้ด้วยบาเรียมานาและการหลบหลีก
    แอ็กนัสถอนหายใจอย่างโล่งอก  จากนั้นก็หันไปมองยังไวท์อีกครั้ง 
    
    ปัจจุบัน  ไวท์กำลังถือครองความได้เปรียบเหนือเรกัสอย่างมาก  แต่เธอก็ไม่อาจปิดบัญชีได้สักที 
    ทุกครั้งที่เรกัสกำลังเข้าตาจน  ผู้หญิงที่ชื่อยูเฟอมิน่าจะขัดขวางในจังหวะสมบูรณ์แบบเสมอ  
    ลำพังไวท์ไม่แข็งแกร่งพอจะกำราบเรกัสและยูเฟอมิน่าได้เด็ดขาด

    'หล่อนก็ไม่ไร้ประโยชน์ซะทีเดียว...'
    
    แอ็กนัสนำดาบของตนออกมา  จากนั้นก็ใช้ลิ้นเลียไปบนใบดาบ
    ภาพที่น่าทึ่งได้ปรากฏสู่สายตากริด

    ซ่า...!

    ลิ้นของแอ็กนัสเริ่มกัดกร่อนใบดาบ

    'นั่นมันอะไร...'

    นัยน์ตากริดพลันกระตุกเล็กน้อยขณะกำลังร่ายเวทคู่ขนานใส่มูมัด
    ชายหนุ่มทึ่งกับพิษในร่างกายแอ็กนัส  
    ขนาดใบดาบโลหะยังถึงกับละลายได้ง่ายดาย

    ทันใดนั้น

    ฟุ่บ!

    แอ็กนัสฉวยโอกาสพุ่งตัวหนีไปด้านหลัง  
    มันทิ้งมูมัดให้รับมือกับกริดตามลำพัง  
    แอ็กนัสรีบวิ่งด้วยความเร็วสูง  ไปยังจุดที่ไวท์กำลังดวลกับเรกัส

    "อันตราย!!"

    กริดโพล่งขึ้นอย่างลนลาน
    เขาคิดว่าแอ็กนัสกำลังจะปองร้ายเรกัสและยูเฟอมิน่า
    
    ทว่า  สิ่งที่เกิดขึ้นมิได้เป็นเช่นนั้น

    ฉึก!

    "อั่ก!"

    ดาบผุกร่อนของแอ็กนัสแทงใส่ช่องท้องของหญิงสาวผู้หนึ่ง
    เป็นไวท์

    "เอ๋...!"

    โจมตีพวกเดียวกันเนี่ยนะ...
    ทุกคนพลันตกตะลึงเมื่อใบหน้าของไวท์เริ่มบิดเบี้ยว
    เธอกำลังสับสนยิ่งกว่าใครทั้งหมด

    "นายคิดจะทำอะไร!"

    แอ็กนัสกระซิบกระซาบ

    "จงยอมรับชะตากรรมซะ"

    ชี่~

    ออร่าสีม่วงได้ไหลซึมออกจากดาบผุกร่อนของแอ็กนัส  มันกำลังไหลซึมเข้าไปในร่างไวท์
    ทั้งเส้นเลือดและกล้ามเนื้อ  ส่วนสำคัญของร่างกายถูกออร่าม่วงแทรกแซง
    นี่คือสัญญาณของทักษะ <กลายเป็นอัศวินความตาย>

[ ท่านเปลี่ยนให้เป้าหมายกลายเป็นอัศวินความตายชั่วคราว ]
[ หากเป้าหมายยอมรับ  คนผู้นั้นจะกลายเป็นอัศวินความตายชั่วคราว  เผ่าพันธุ์จะกลายเป็นอันเดด  ค่าสถานะทุกชนิดเพิ่มขึ้น 23%  ได้รับทักษะติดตัว <ออร่าความตาย>  แต่ข้อเสียคือจะไม่ได้รับผลทักษะฮีลทุกชนิด  และแพ้ทางธาตุศักดิ์สิทธิ์อย่างรุนแรง ]

    กลายเป็นอัศวินความตาย...
    นี่คือทักษะที่เปลี่ยนให้ 'คนเป็น' กลายเป็นอัศวินความตาย
    เป้าหมายจะแข็งแกร่งขึ้นหลายระดับในพริบตา  
    แอ็กนัสได้รับทักษะสุดโกงนี้มาจากการทำภารกิจลับ
    
    แม้อาจฟังดูขี้โกงเกินเหตุ  แต่ผลข้างเคียงที่เกิดขึ้นก็ร้ายแรงจนกลับสู่สมดุลได้...

[ <แอ็กนัส> ต้องการเปลี่ยนท่านเป็นอัศวินความตาย  เมื่อผลของทักษะนี้หมดลง  ท่านจะเสียชีวิตและสูญเสียค่าประสบการณ์  กรุณายืนยัน ]
    
    'บัดซบ!'

    ผู้ที่กลายเป็นอัศวินความตาย  ในภายหลังจะได้ตายสมชื่อ
    บทลงโทษรุนแรงจนไม่แปลกที่หลายคนไม่เต็มใจยินยอม  
    คนที่ยอมเปลี่ยนเป็นอัศวินความตายให้  เกรงว่าคงจะมีแต่ผู้ที่จงรักภักดีในตัวแอ็กนัสอย่างแรงกล้าเท่านั้น
    
    เมื่อเห็นไวท์ลังเล  แอ็กนัสส่งกระซิบข้างหูอีกครั้ง

    "หากปฏิเสธ...ฉันจะเชือดเธอทิ้งซะตรงนี้  ยอมรับมันซะ!  คิคิคิก!"

    อันที่จริง  ทักษะกลายเป็นอัศวินความตายสามารถใช้ได้กับซากศพด้วย
    แต่หากใช้งานกับซากศพ  ประสิทธิภาพของอัศวินจะลดลง  แถมแอ็กนัสต้องคอยบังคับอัศวินความตายดังกล่าวด้วยตนเอง
    สิ่งนี้วุ่นวายเกินไปสำหรับมัน

    "ระยำเอ้ย...แล้วอย่าลืมตอบแทนฉันให้เหมาะสมด้วย!"

    ไวท์ไม่มีทางเลือกอื่นอีก
    เธอยอมรับการชะตากรรมอัศวินความตาย
    
    ทันใดนั้น...

    เปรี้ยงงง!    

    กำปั้นที่อัดแน่นด้วยออร่าสีม่วงของไวท์  บัดนี้ชกใส่ใบหน้าเรกัสด้วยความรวดเร็วที่น่าเหลือเชื่อ
    เรกัสกระเด็นไปไกล  เหลือเพียงยูเฟอมิน่า

    "เรกัส!  ยูเฟอมิน่า!"

    จิสึกะและป็อนต่างตกตะลึง  แต่พวกเขาก็ช่วยเหลืออะไรไม่ได้มากกว่านี้  
    ในสภาพพร้อมรบสุดขีด  แบล็คเองก็เป็นอีกหนึ่งตัวตนที่แสนทรงพลังของโลก
    ถึงจะต้องแลกมากับเลเวลที่ลดลงก็ตาม

    เพียงพริบตาเดียว  ไวท์ก็ชิงความได้เปรียบจากเรกัสและยูเฟอมิน่า
    ไวท์เลิกสนใจทั้งสองคน  เธอหันมารุมโจมตีกริดพร้อมแอ็กนัส    

    แอ็กนัสแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจ

    "คิคิคิก...นี่คือพลังของหมอผียังไงล่ะ"

    แม้ทักษะ <กลายเป็นอัศวินความตาย> จะมีเวลาจำกัด  แต่ข้อดีของมันก็คือ  อัศวินความตายที่เกิดจาก 'คนเป็น' จะไม่ใช้ค่า 'พลังปกครอง' ในการเรียก  เพราะแอ็กนัสไม่ต้องคอยควบคุมด้วยตนเอง
    ลำพังมูมัดนั้นสิ้นเปลืองพลังปกครองย่างมาก  เพียงอัญเชิญออกมา  ก็ไม่เหลือค่าพลังปกครองมากพอให้อัญเชิญอัศวินความตายตัวใดออกมาได้อีก

    แอ็กนัสมั่นใจมาก  หากเหตุการณ์ยังคงดำเนินเช่นนี้ต่อไป
    ไวท์กับมันจะคอยตรึงกริดไว้  ส่วนลิชมูมัดก็จะร่ายเวทมนตร์ขนาดใหญ่เพื่อปิดฉากสงคราม
        
    ไม่เฉพาะแอ็กนัส  แต่ผู้ชมทั่วโลกต่างมองแบบเดียวกัน
    กริดมีเพียงความพ่ายแพ้รออยู่

    "อีกเดี๋ยวคงจบแล้ว..."

    เวอราดินแสยะยิ้มให้สก็อตต์
    ปัจจุบัน  กองทัพแร้งเกอร์หมอผีแนวหน้าของโลกทุกคน  รวมถึงมัน  กำลังรีดเร้นพลังทั้งหมดออกมาต่อต้านความทรงพลังของกองทัพอาเรส  
    กองทัพอาเรสแข็งแกร่งผิดคาดเวอราดินไปเล็กน้อย  การจะจัดการให้สิ้นซาก  มีแต่ต้องพึ่งพาพลังแอ็กนัสเท่านั้น  
    แค่ตรึงไว้ก็เต็มกลืนมากแล้ว  เวอราดินต้องการให้สงครามนี้จบโดยเร็ว

    'ไม่คิดว่าแอ็กนัสจะเสียเวลากับกริดมากขนาดนี้---...น---นั่นมันอะไร!'     

    สนามรบที่คงความสูสีสมดุลมาพักใหญ่  บัดนี้เริ่มปั่นป่วนโกลาหลอีกครั้ง    
    ดวงตาเวอราดินเบิกโพลงสุด  นัยน์ตาดำหดลีบเล็ก
    
    ท่ามกลางสนามรบที่ทหารหลายหมื่นรบพุ่งประจัญบาน...
    บนท้องฟ้ากลับมีเงาของบางสิ่งบดบังดวงอาทิตย์ไว้อย่างฉับพลัน

    "นั่นอะไร..."

    เวอราดินและกองทัพหมอผี  รวมถึงกองทัพฝ่ายอาเรส  ทั้งหมดต่างไม่เข้าใจในสิ่งที่เห็น
    วัตถุแปลกประหลาดขนาดมหึมากำลังร่วงหล่นลงมาจากท้องฟ้า

    "ทำฟาร์มอิสระรูปแบบสุดท้าย...บดข้าวเปลือก!"

    "..."

    เสียงประหลาดดังกังวาลไปทั่วสนามรบ
    เป็นเสียงของบางสิ่งตกกระแทกพื้นดินอย่างแรง

    โครมมมมมมมมมม!!!!

    วัตถุขนาดมหึมาร่วงกระแทกใส่ร่างไวท์ที่กำลังพุ่งเข้าหากริด  

    "..."

    อะไรตกลงมาจากท้องฟ้า...
    อัศวินความตาย  ไวท์  ถูกสังหารในการโจมตีเดียว...
    แอ็กนัสทึ่งจนอ้าปากค้าง  หัวสมองขาวโพลนเมื่อเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ที่ไม่เข้าใจ

    "แกเป็นฝ่ายเรียกเพื่อนมารุมก่อนสินะ...ฉันพูดถูกรึเปล่า"

    "..."

    กริดใช้เวทมนตร์อย่างต่อเนื่องจนสูญเสียมานาไปมาก  สภาพของเขาเริ่มเหนื่อยล้า
    ปัจจุบัน  ชายวัยกลางคนปริศนากำลังยืนเคียงข้างกริดไม่ห่าง
    เนื้อตัวมอมแมม  ในมือถือเคียวสีดำสนิท  
    ชื่อเหนือศีรษะเขียนไว้ว่า <ปิอาโร่>
    ชาวนาในตำนานผู้โด่งดัง
    
    "พวกเจ้ากล้าดียังไง...!  กล้าดียังไงหันคมดาบใส่ท่านราชาโอเวอร์เกียร์!!"

    ซู่วววว!

    ปิอาโร่ผู้เดือดดาล...
    ราวกับธรรมชาติรอบตัวรับรู้ถึงโทสะภายในใจปิอาโร่  
    พลังธรรมชาติจำนวนมหาศาลอัดแน่นท่วมร่างจนออร่าสีเขียวฟุ้งกระจายรอบตัว
    ปิอาโร่กลายเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ  เขาพุ่งย่นระยะเข้าหาแอ็กนัสในพริบตา

    "ความตายที่ถูกลิขิต!"

    "...!!"

    ฉึก!

    เป็นเสียงคราดเล็กเสียบปักหน้าผากแอ็กนัส  
    สนามรบตกพลันอยู่ในความเงียบสงัด

    "ด--เดี๋ยว...!"

    "..."

    ทั้งยูเฟอมิน่าและกริดต่างหน้าถอดสี

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร - เสาร์

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,124

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous