จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 670

    “ท่านราชาโอเวอร์เกียร์!”

    ณ ลานฝึกทหาร 
    ขณะอัสโมเฟลกำลังฝึกฝนทหารตามปรกติ  เขาได้เหลือบเห็นกริดเดินเข้ามาหาโดยมีใบดาบประหลาดเสียบอยู่กับฝักที่ห้อยข้างเอว

    “เป็นอาวุธที่แปลกมากขอรับ”

    ใบดาบไร้ด้ามจับ
    อัสโมเฟลได้แต่เคลือบแคลง  สิ่งนี้สามารถถูกเรียกว่าอาวุธได้จริงหรือ

    “ฝ่าบาทยังสร้างไม่เสร็จหรือขอรับ…”
    
    ทันใดนั้น

    “อ—อ๊ะ!”
    
    ดวงตาอัสโมเฟลพลันลุกวาวขณะตั้งคำถาม  ใบดาบที่เอวกริดกำลังร้อนขึ้นจนกลายเป็นสีแดง  จากนั้นก็ปะทุราวกับลาวาเดือด  สุดท้าย  ไอความร้อนก็ระเบิดสลายไปในอากาศประหนึ่งบุปผาสะพรั่ง  
    งดงามและน่าตื่นตะลึงในเวลาเดียวกัน
    
    กริดอมยิ้มอย่างอบอุ่น

    “เท่รึเปล่า...ดาบเล่มนี้สร้างขึ้นจากเขาของบีเลียลเหมือนกับอาวุธนาย  มันคือผลงานที่เสร็จสมบูรณ์แล้ว”

    ไม่จำเป็นต้องอธิบายยืดยาว

    ฉึบ...
    
    กริดนำด้ามวิญญาณดาบออกมาถือ  
    จากนั้นก็กดปุ่ม

    พรืดดด!

    กริ๊ก!

    ใบดาบถูกด้ายเงินดึงเชื่อมติดกับด้ามจับในพริบตา

    “กระหม่อมเข้าใจแล้วว่าทำไมต้องมีร่องอยู่บนใบดาบ”

    “ถูกต้อง  มันใช้สำหรับยึดใบดาบกับฝักอันเล็กตรงเอว”

    “ยอดเยี่ยมมาก!  ฝ่าบาทสามารถใช้มันจัดการกับศัตรูในจังหวะทีเผลอได้”

    “หืม...นั่นก็เป็นอีกหนึ่งทางเลือกสำหรับใช้งานล่ะนะ”
    
    ชายหนุ่มเดินผ่านลานฝึกทหารไปพลางพูดคุยกับอัสโมเฟล  ค่าความน่าเกรงขามอันมหาศาลได้เตะตาทหารหลานพันนายในลานฝึก  ทุกคนล้วนหันมามองกริดเป็นตาเดียว

    ภายในกลุ่มทหารย่อมปะปนด้วยผู้เล่น

    หนึ่งในนั้นคือ <โซลเยอร์> ผู้เล่นที่มีบทบาทสำคัญเมื่อครั้งช่วยเหลือพีคซอร์ดปกป้องรักษาเกาะคอร์กจนสำเร็จ  แน่นอนว่าโซลเยอร์คือผู้เล่นคลาส <ทหาร>

    ทว่าคลาสทหารในกองทัพโอเวอร์เกียร์ไม่ได้มีเพียงโซลเยอร์เท่านั้น  ยังประกอบด้วยผู้เล่นอื่นอีกประปราย  
    เหตุใดผู้เล่นทหารเหล่านี้ถึงไม่เลือกประจำการในจักรวรรดิซาฮารัน...
    เป็นเพราะพวกเขาศรัทธาในตัวกริดและเห็นอนาคตอันสดใสของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์งั้นหรือ…
    เปล่าเลย  พวกมันเพียงต้องการได้รับไอเท็มเซ็ตกริดรุ่นผลิตจำนวนมากเท่านั้น
    
    ใช่แล้ว  กลุ่มคนเหล่านี้หวังมุ่งเน้นทำภารกิจเพื่อครอบครองไอเท็มเซ็ตให้ได้โดยไว  มิได้ห่วงใยและทำเพื่ออาณาจักรเหมือนคนอื่น 
    นับเป็นตัวแปรที่ไม่ควรไปนับรวมให้เป็นกำลังพล  พวกมันสามารถละทิ้งอาณาจักรได้ทุกเมื่อหลังจากบรรลุเป้าหมาย

    ‘ถ้าไม่เพราะเซ็ตไอเท็มล่ะก็...’

    ‘หลังจากนั้น  เราจะย้ายไปอยู่กับจักรวรรดิหรือไม่ก็กองทัพอาเรส!’

    ‘ในมุมมองทหาร  จักรวรรดิและอาเรสคือฝ่ายที่สามารถส่งเสริมผู้เล่นสายทหารได้มากกว่าอาณาจักรโอเวอร์เกียร์’

    พวกมันรอเวลาที่จะได้รับไอเท็มเซ็ตทั้งหมด  หลังจากนั้นค่อยคิดอพยพออกจากอาณาจักร  แต่ระหว่างนั้น  อย่างน้อยก็ยังมีประโยชน์ช่วยทำภารกิจให้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์พัฒนารุดหน้า

    “หืม...นั่นเขาคิดจะทำอะไร”

    เหล่าผู้เล่นทหารที่มองอาณาจักรโอเวอร์เป็นเพียงขั้นบันไดให้ปีนป่าย  พวกมันย่อมไม่ชื่นชมในความน่าเกรงขามของกริดเหมือนกับทหาร NPC  
    
    ชายหนุ่มหยุดลงตรงหน้าหุ่นไล่กาตัวหนึ่งในมุมลานฝึก

    ใครบางคนเย้ยหยัน
    “หมอนั่นคิดจะรำดาบเป็นขวัญกำลังใจแก่กองทัพรึไง”

    “อุฟ…!  ฮะฮะ!”

    ความแข็งแกร่งของกริดได้เป็นที่ประจักษ์ไปทั่วโลกนานแล้ว  ไม่เว้นแม้แต่ผู้เล่นทหารของอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  แต่เหตุการณ์ใหญ่ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ทำให้ชื่อเสียงของกริดถูกลดทอนลงหลายส่วน
    เขาพ่ายครอเกลในนัดชิงการประลอง
    เขาถูกแอ็กนัสตามลำพังสะกดข่มจนตกเป็นฝ่ายตั้งรับ
    ในสายตาผู้เล่นทั่วไป  กริดเป็นได้แค่ ‘หมายเลขสอง’ เท่านั้น  ผู้รอวันพ่ายแพ้เมื่อต้องเผชิญหน้ากับตัวตนหมายเลขหนึ่งอย่างครอเกลหรือแอ็กนัส

    ‘NPC ทหารก็เหมือนกับกบในกะลา  พวกมันไม่รู้จักครอเกลและแอ็กนัส  ท่ารำดาบของกริดคงช่วยเพิ่มขวัญกำลังใจได้มากโข’

    ‘กริดคิดดื่มด่ำไปกับคำเยินยอจากทหารตัวเองสินะ’
    
    กลุ่มผู้เล่นทหารย่อมไม่มีใครชื่นชอบกริด  พวกมันล้วนอิจฉาที่กริดประสบความสำเร็จในซาทิสฟายเหนือตน  แต่ก็ไม่มีใครกล้ายอมรับเต็มปากว่านี่คือความริษยา
    เหมือนกับกลุ่มตัวประกอบทั่วไป  คนเหล่านี้ทำได้เพียงแอบนินทาลับหลังเท่านั้น

    “อา”

    เช่นเดียวกัน  กริดเองก็มิได้มองผู้เล่นทหารอยู่ในสายตา  เขารู้ดีกว่าทำไมคนเหล่านี้ถึงเข้าร่วมอาณาจักร  ก็แค่พวกมาหาผลประโยชน์และรอวันจากไป
    กริดเดินผ่านราวกับพวกมันเป็นเพียงฉากกั้นหลังเวที
    
    ชายหนุ่มเดินทางมายังลานฝึกทหารเพื่อทดสอบอาวุธใหม่  มิใช่ให้ใครคอยชื่นชม

    “เอาล่ะ”

    บรึ้ม!

    ดาบในมือกริดเกิดระเบิดเป็นระยะ  
    เขาเริ่มใช้มันฟาดฟันใส่หุ่นฝึกซ้อมที่ถูกตั้งค่าให้มีค่าต้านทานเป็นศูนย์  
    แต่สิ่งที่เกิดขึ้นนั้น  มันยากเย็นเหลือเกินที่จะให้เชื่อว่านี่เป็นเพียงการโจมตีธรรมดา

    บึ้มมมมม!

    “…!!”

    หลังจากสร้างไอเท็มเกรดมิธ  ค่าสถานะทุกชนิดของกริดเพิ่มขึ้นสิบแต้ม  ส่งผลให้ค่าพละกำลังในปัจจุบันคือ 3,120 แต้ม  และด้วยระบบการตื่นค่าสถานะระดับสาม  ค่าพละกำลังหนึ่งแต้มจะกลายเป็นพลังโจมตี 0.4 หน่วย  หมายความว่า  กริดมีพลังโจมตีพื้นฐานไม่นับอาวุธอยู่ที่ 1,248 หน่วย
    ยังมีผลเพิ่มพลังโจมตี 20%
    เพิ่มพลังโจมตีธาตุไฟและมืด 30%
    เมื่อรวมเข้ากับดาบแห่งการบรรลุสัจธรรมจนก่อเกิดภวังค์ปรารถนาอันแรงกล้า   พลังโจมตีรวมของกริดจะอยู่ที่ 6,300 หน่วย  
    หากเขาโจมตีใส่ผู้เล่นที่ค่าต้านทานธาตุไฟและมืดเป็นศูนย์  กริดจะมีพลังโจมตีรวมทั้งสิ้น 7,548 หน่วย  
    ยังมีผลของทักษะวิชาดาบแพ็กม่า Lv.4  และความชำนาญอาวุธทุกชนิดขั้นกลาง Lv.5  
    วิชาดาบแพ็กม่าโหมดทั่วไปจะเพิ่มพลังโจมตี 34%  ส่วนทักษะความชำนาญอาวุธทุกชนิดขั้นกลาง Lv.5 จะเพิ่มพลังโจมตีเข้าไปอีก 17%

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 11,397 หน่วย ]

    การโจมตีธรรมดาใส่หุ่นฝึกซ้อมสามารถรุนแรงได้เกินหมื่นเชียวหรือ...

    ตึง!

    “…!!!”

    หุ่นซ้อมล้มหงายหลังลงกับพื้น  เป็นสัญญาณว่ามันถูกโจมตีรุนแรงเกินกว่าหนึ่งหมื่นหน่วย  จากนั้นก็ลุกเด้งกลับขึ้นมาอีกหน
    เหล่าผู้เล่นทหารพลันต้องอ้าปากค้างเมื่อกริดกระหน่ำโจมตีซ้ำเป็นหนที่สอง  สาม  และสี่  

    เคร้ง!  เคร้ง!  เคร้ง!  

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 12,537 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 13,791 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 15,170 หน่วย ]

    วิญญาณดาบจะเพิ่มพลังโจมตีทุกครั้งที่ฟันโดนเป้าหมายเดิม  ส่งผลให้ความรุนแรงเพิ่มขึ้นในทุกขณะ

    “...อ—เอ๋!”

    ผู้เล่นทหารต่างพากันทึ่งหนัก 
    ภายนอก  กริดไม่เหมือนกับคนกำลังใช้ทักษะเลยสักนิด  การใช้ทักษะจำเป็นต้องเปล่งเสียงพูดชื่อท่า  พวกมันจึงไม่เข้าใจ  ว่าเหตุใดหุ้นซ้อมถึงล้มลงทุกครั้งที่ถูกกริดโจมตี

    ‘การโจมตีธรรมดาคงไม่มีทางรุนแรงถึง 10,000 หน่วยหรอกใช่ไหม...’

    ‘บ้าน่า...ใครจะไปทำได้’

    พวกมันปฏิเสธที่จะเชื่อ

    เคร้งงง!

[ คริติคอล! ]
[ ผลของสมญานาม <ตายในการโจมตีเดียว> ทำงาน  เพิ่มความรุนแรงคริติคอล 30% ]

    กริดโจมตีธรรมดาจนเกิดคริติคอล  จุดสำคัญอยู่ที่ผลของสมญานามและทักษะวิชาดาบแพ็กม่า  
    ตายในการโจมตีเดียวจะเพิ่มความรุนแรงคริติคอล 30%  ส่วนวิชาดาบแพ็กม่าโหมดทั่วไปจะเพิ่มความรุนแรงคริติคอล 20%
    สำหรับผู้เล่นซาทิสฟาย  ค่าความรุนแรงคริติคอลพื้นฐานคือ 200%  แต่กริดกลับมีตัวเลขตรงนี้สูงถึง 250%  เทียบชั้นผู้เล่นนักลอบสังหารได้สบาย

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 41,718 หน่วย ]

    เคร้งง!

    “...นี่ไม่ใช่การโจมตีธรรมดาแน่ใช่ไหม”

    หุ่นไล่กามีทักษะติดตัว <จะไม่ถูกทำลายหากไม่ได้รับความเสียหายเกิน 50,000 หน่วยในคราวเดียว>
    ยิ่งกริดลงมือโจมตี  สีหน้าของผู้เล่นทหารก็เริ่มขาวซีดเป็นแถบแถว

[ ออปชั่นของ <+8 ถุงมือแสงศักดิ์สิทธิ์> แสดงผล  ทักษะ <โจมตีห้าเท่า> ทำงาน ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 91,780 หน่วย ]

    ยิ่งโจมตี  ด้ามจับวิญญาณดาบก็ยิ่งสะสมความรุนแรงมากขึ้นทุกขณะ   และเมื่อทักษะโจมตีห้าเท่าแสดงผล  หุ่นไล่กาจึงถูกแปรเปลี่ยนเป็นขี้เถ้าในบันดล

    พรึ่บ!

[ ออปชั่นของ <ดาบแห่งการบรรลุสัจธรรมจนก่อเกิดภวังค์ปรารถนาอันแรงกล้า> ทำงาน  ท่านปลดปล่อยเปลวเพลิงขนาดใหญ่สร้างความเสียหายธาตุไฟ 5,000 หน่วย ]

    ในที่สุดก็เริ่มมีออปชั่นของดาบใหม่แสดงผลสักที  ซากขี้เถ้าของหุ่นซ้อมเมื่อครู่  บัดนี้ถูกเปลวเพลิงเผาผลาญจนไม่หลงเหลือ

    “...น—นั่นคือทักษะแน่ใช่ไหม”

    “แน่นอนอยู่แล้ว  ใครจะไปทำลายหุ่นซ้อมได้ด้วยการโจมตีธรรมดา  อย่าพูดจาเหลวไหลสิ”

    ไม่มีใครในพวกมันที่อยากยอมรับว่ากริดโจมตีธรรมดาใส่หุ่นซ้อม  จะต้องเป็นทักษะจำพวก ‘ไร้ระยะหน่วง’ แน่นอน  
    ถึงกระนั้น  พวกมันก็เริ่มนึกชื่นชมกริดขึ้นบ้างแล้ว

    ถัดมา...

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 11,397 หน่วย ]
[ ท่านสร้าง ... 12,537 หน่วย ]
[ ท่านสร้าง ... 13,791 หน่วย ]
…
…

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 22,794 หน่วย ]    

    จนกระทั่ง  ข้อความระบบใหม่อันแปลกตาได้ปรากฏขณะที่กริดฟันใส่หุ่นซ้อมครบหนที่สิบพอดี  พลังโจมตีของอาวุธกำลังเพิ่มขึ้น 100% เต็ม

[ ออปชั่นของ <ดาบแห่งการบรรลุสัจธรรมจนก่อเกิดภวังค์ปรารถนาอันแรงกล้า> ทำงาน ท่านปลดปล่อย <เพลิงทมิฬ> ]

    บึ้มมมมมมมมมม!

    ณ มุมหนึ่งของลานฝึกอันกว้างใหญ่
    หุ่นซ้อมกว่า 5,000 ตัวของค่ายทหารไรน์ฮาร์ทพลันถูกทำลายในพริบตา  ท่ามกลางเปลวเพลิงอันร้อนระอุที่กำลังมอดไหม้  ชายคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ใจกลาง  ในมือของเขาถือดาบที่ลุกโชนด้วยเปลวเพลิงสีดำ!

[ การโจมตีของท่านจะรุนแรงขึ้น 3 เท่าและกระจายใส่ทุกเป้าหมายในรัศมี 10 เมตร ]

[ คริติคอล! ]
[ ผลของสมญานาม <ตายในการโจมตีเดียว> ทำงาน… ]
[ ออปชั่นของ <+8ถุงมือแสงศักดิ์สิทธิ์... ]

[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 854,775 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 854,775 หน่วย ]
[ ท่านสร้างความเสียหายต่อเป้าหมาย 854,775 หน่วย ]
…
…
…
…

    บึ้มบึ้มบึ้ม!

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

    บึ้มมมมมมมมมมม!

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม—

    เกิดระเบิดกัมปนาทขึ้นรอบตัวกริด
    ฉากตรงหน้าไม่ต่างจากวันสิ้นโลกที่พบเห็นได้บ่อยครั้งในภาพยนตร์เรื่องดัง  หุ่นซ้อมทั้งหมดของค่ายทหารไรน์ฮาร์ทมลายหายไปในพริบตาราวกับไม่เคยมีอยู่มาก่อน
    
    “...”

    “...ท่านลอเอลต้องโกรธมากแน่”

    พลังทำลายที่ส่งผลให้ลานฝึกซ้อมไม่เหลือเค้าเดิมอีกต่อไป  อัสโมเฟลได้แต่พึมพำพร้อมกับปาดเหงื่อ  
    ผู้เล่นทหารรวมถึงทหาร NPC ที่มิอาจทนแรงระเบิดได้ต่างบาดเจ็บและล้มลง  
    พวกเขาไม่สนอาการบาดเจ็บตนเองเลยสักนิด  บัดนี้  สีหน้าทุกคนล้วนขาวซีดประหนึ่งได้เห็นผีกลางวันแสก

    “...ส—สุดยอด”

    กริดแทบหลั่งน้ำตา
    นี่ขนาดยังไม่เข้าสู่โหมดร่างมืดและยังไม่ได้บัฟโทสะช่างตีเหล็ก  กระนั้น  ทุกสิ่งรอบตัวในรัศมีสิบเมตรกลับถูกลบออกจากซาทิสฟายอย่างสมบูรณ์  เหลือทิ้งไว้เพียงพื้นดินลานฝึกอันว่างเปล่า
    
    และในวันนี้

หัวข้อ : ฉันอยากจะบอกกับทุกคนก็ที่ยังคิดว่าแอ็กนัสแข็งแกร่งกว่าราชาโอเวอร์เกียร์

เนื้อหา : สวัสดี  ฉันเป็นทหาร  ชื่อย่อว่า J สังกัดอยู่กับกองทัพอาณาจักรโอเวอร์เกียร์  วันนี้ฉันจะนำความจริงอันน่าตกตะลึงมาบอกแก่พวกนายทุกคน  คงไม่มีใครคาดคิดแน่  แต่ความจริงแล้ว  ฝ่าบาทกริดเก็บงำพลังที่แท้จริงไว้เมื่อครั้งสู้กับแอ็กนัสก่อนหน้านี้!  
    อาวุธคู่กายที่แท้จริงของฝ่าบาทกริดคือดาบเพลิงนรก  แต่เขากลับไม่ยอมนำมันออกมาใช้เผชิญหน้าแอ็กนัส  อาวุธชนิดนี้มีอานุภาพที่น่าสยดสยองเกินไป  ทั้งอัศวินความตาย  ลิช  หรือแม้กระทั่งตัวแอ็กนัสเอง  ฉันมั่นใจว่าไม่มีสิ่งใดสามารถรอดพ้นจากแรงระเบิดของดาบเพลิงนรกเล่มนี้ได้  
    แต่ฝ่าบาทกริดก็เลือกที่จะเก็บงำพลังไว้เป็นความลับ  ㅡㅡ;;;;
ปล. ฉันจะสังกัดอยู่ในกองทัพโอเวอร์เกียร์ตราบเท่าที่ลมหายใจจะหมดลง

    ข่าวลือเหลวไหลเริ่มแพ่สะพัดในชุมชนออนไลน์ซาทิสฟาย  แต่แน่นอนว่า  ความน่าเชื่อถือยอมเป็นศูนย์  ทุกคนต่างพากันคิดว่า  นี่ต้องเป็นกลยุทธ์สำหรับสร้างชื่อเสียงให้กริดอีกแน่

    แต่ในภายหลัง  ความจริงข้อนี้ได้ปรากฏสู่สายตาคนทั้งโลกจนเป็นที่ประจักษ์

    จากนั้น...

    “ทำความเคารพราชาโอเวอร์เกียร์!”
    
    “ฝ่าบาทกริดจงเจริญ!”

    “...”
    
    แววตาของผู้เล่นทหารพลันแปรเปลี่ยนเป็นไฟความมุ่งมั่นที่ลุกโชน  ไม่ต่างจากแววตาของทหาร NPC เลยสักนิด
    ผู้เล่นเหล่านี้ได้กระตือรือร้นที่จะแข็งแกร่งขึ้น  จนสามารถเป็นกำลังสำคัญให้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ในอนาคต

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร - เสาร์

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,129

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous