จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 993

[ผลประโยชน์ด้านบวกทั้งหมดถูกปิดกั้น]

[บัฟทั้งหมดถูกลบล้าง!]

กริดที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการต่อสู้เดินเข้ามาในลานประลองโดยสวมผ้าปิดตาไว้

ดาเมี่ยนหมดทางสู้ในพริบตา

หลังถูกกริดจ้องมอง บัฟทั้งหมดพลันสลายประหนึ่งร่างกายเปลือยเปล่า

ใช่แล้ว บัฟถือเป็นเอฟเฟคด้านบวก และไม่รอดพ้นจากเนตรทำหมันไปได้

แม้โอกาสล้างบัฟโดยสมบูรณ์จะต้องสุ่มติด แต่เนตรทำหมันถือเป็นพลังเนตรมารลำดับต้นอย่างไร้ข้อกังขา

กริดได้รับความรู้ใหม่โดยมีดาเมี่ยนเป็นเหยื่อ เขากำลังตะลึง

‘ล้างบัฟที่ใช้งานแล้วด้วยหรือ?’

กริดย่อมทราบว่า ‘ผลลัพธ์ด้านบวก’ นั้นมีความเกี่ยวพันกับ ‘บัฟ’ เพียงแต่เขาคิดไม่ถึงว่า บัฟที่ถูกร่ายไปแล้วจะถูกลบล้างด้วย

‘สุดยอด…’

สูญเสียมานา 500 หน่วยและมิอาจระงับได้ด้วย ‘ผ้าปิดตาเพชฌฆาต’

นี่คือสองปัจจัยที่กริดไม่สบอารมณ์นักในตอนต้น แต่อารมณ์ขุ่นมัวทั้งหมดพลันสลายเป็นปลิดทิ้ง

อาการตื่นเต้นแทรกเข้าแทนที่

นี่ตนดวงดีอีกแล้วหรือ?

กริดกำลังสุขสุดขีด ร่างกายพลันสั่นระริกด้วยความปีติหลังจากได้รับจุดมุ่งหมายใหม่ของชีวิต

‘ต้องรวบรวมเพชรอีเธอร์ให้มากที่สุด!’

วัสดุสำหรับสร้างอุปกรณ์ที่จำเป็นต่อเนตรมาร ยิ่งมีจำนวนมาก ก็ยิ่งปลุกพลังเนตรมารแก่สมาชิกคนที่เหลือได้มากขึ้น

แน่นอน เขาทราบวิธีรวบรวมมัน

เหมืองเอลีทแห่งทาลิม่า

สถานที่ซึ่งมีเพชรอีเธอร์หลับใหล

เป็นข่าวกรองซึ่งเชื่อถือได้ 100% เพราะมาจากปากครอเกลโดยตรง ที่นั่นเป็นเพียงแห่งเดียวบนทวีปที่มีแร่เพชรอีเธอร์

แต่ปัญหาใหญ่ก็คือ เหมืองเอลีทอยู่ในสภาพปิดตายและไม่ยินยอมให้ใครผ่านเข้าออกมานานแล้ว

‘ฝ่ามือจอมอสูร…’

แถมยังเป็นจอมอสูรลำดับสิบสอง

จากคำบอกเล่าของครอเกล เพียงมือข้างเดียวจะทรงพลังยิ่งกว่าจอมอสูรลำดับ 32 อย่างบีเลียลเสียอีก

‘ต้องจัดการมันให้ได้’

แต่ก่อนอื่น สิ่งแรกที่ต้องทำเร่งพัฒนาระดับตัวละครให้สูงขึ้น เลเวลกริดในปัจจุบันหลังจากล่ามอนสเตอร์อย่างบ้าคลั่งคือ 389 เป็นผลมาจากโพชั่นบัฟค่าประสบการณ์และพรมังกรที่เนเฟลิน่ามอบให้

ทว่า เท่านี้ยังคงไม่พอ

หากต้องการอ่านไดอารีมาดราต่อ เขาจำเป็นต้องมีเลเวล 399 เพื่อเรียนทักษะหมวด ‘ดาบทัพสองแสน’

และหากเลเวล 400 กริดจะได้รับการตื่นค่าสถานะระดับสี่สุดทรงพลัง

ก่อนท้าทายเหมืองเอลีท นั่นคือคุณสมบัติขั้นต่ำที่ต้องก้าวไปให้ถึง

‘ระหว่างนั้น เราต้องเพิ่มพลังต่อสู้ให้เหล่าขุนพลโอเวอร์เกียร์ทุกคน’

กริดกวาดสายตามองพวกพ้องโดยรอบด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข

เป็นเวลากว่าหนึ่งเดือนแล้วหลังจากงานแข่งซาทิสฟายนานาชาติครั้งที่สี่จบลง ทว่า อุปกรณ์สวมใส่แต่ละคนกลับยังไม่ถูกยกระดับจากเดิม

‘ฉันจะสร้างไอเท็มให้ทุกคนเอง’

ท่ามกลางความวุ่นวายหลังจากดาเมี่ยนประกาศยอมแพ้ศึกดวล ดวงตาลอเอลพลันส่องประกายราวกับลูกสุนัขได้พบเจ้าของ

หากหมอนั่นมีหาง ป่านนี้คงกระดิกซ้ายขวาระรัวและวิ่งเข้ามาเลียขากริด

‘ลอเอลคงมองออกสินะ’

ยังฉลาดเหมือนเคย

ชายหนุ่มฉีกยิ้มกว้างพลางถอดผ้าปิดตา

ทันใดนั้น นัยน์ตาข้างซ้ายสีแดงสดถูกเผยสู่สายตาทุกคน รูม่านดำคล้ายคลึงกับดวงอาทิตย์ทมิฬที่กำลังมอดไหม้

คำพูดติดตัวพลันหลุดจากปากด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน

“ข้าพเจ้าไม่ต้องการเห็นท่านได้ดิบได้ดี”

[เนตรทำหมันแสดงผล ปิดกั้นผลลัพธ์ด้านบวกของเป้าหมาย]

[จำนวนเป้าหมายที่มองเห็นมีมากเกินไป]

[มานาของท่านไม่เพียงพอ พลังเนตรมารแสดงผลเฉพาะบางเป้าหมาย]

“…เนตรมาร!”

หลังจากทุกคนได้เห็นพลังใหม่ของกริดพร้อมกัน ลอเอลแสดงอาการดีใจจนแทบคลั่ง น้ำใสไหลอาบสองข้างแก้มด้วยสีหน้าซาบซึ้ง

“ได้จากราชาเนตรมารหรือ? ฝังเนตรมารให้ผู้อื่นได้ใช่ไหม?”

ลอเอลใช้สองมือจับชุดเกราะกริดพร้อมกับออกแรงเขย่าอย่างลืมตัว มันต้องการได้ยินในสิ่งที่ตนปรารถนามาตลอด สีหน้าแววตาเปี่ยมด้วยประกายแห่งความหวัง

กริดพยักหน้า

“ถูกต้อง ฉันพิสูจน์ด้วยตัวเองแล้ว”

“ในที่สุด…!”

เนตร!

ในที่สุดเราก็จะมีเนตร!

ลอเอลใช้ฝ่ามืออันสั่นระริกทั้งสองเลื่อนลงมากุมมือกริด

“ชีวิตที่ผ่านมาของกระหม่อมไม่สูญเปล่า!! ในที่สุดก็ได้กลับเป็นตัวตนที่แท้จริงแล้ว…”

“ยังเร็วเกินไปที่จะดีใจ”

กริดปรามลอเอลซึ่งกำลังพรั่งพรูน้ำตาโดยไม่ละอายผู้ใด ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นเพื่อกล่าวให้พวกพ้องทุกคนได้ยินพร้อมกัน

“ถ้าต้องการพลังเนตรมาร พวกนายต้องเพิ่มความสัมพันธ์กับราชาเนตรมารให้ถึงค่าสูงสุด ส่วนพลังเนตรที่แต่ละคนจะได้รับ…”

กริดอธิบายรายละเอียดขั้นตอนทั้งหมด

เงื่อนไขของพลังซึ่งจะขึ้นกับอุปนิสัยของผู้ถูกปลูกถ่าย สถานการณ์ปัจจุบันที่ยังขาดแคลนเพชรอีเธอร์ รวมถึงข้อดีและข้อเสียของการครอบครองพลังเนตร

ทุกคนฟังไปยิ้มไป

พวกมันทราบดี ความริษยาซึ่งเป็นนิสัยเดิมของกริดจะถูกใช้กับศัตรูเท่านั้น มิใช่ฝ่ายเดียวกัน กริดในปัจจุบันคือหัวหน้ากลุ่มที่มีจิตใจกว้างขวาง

เมื่ออยู่ต่อหน้าพวกพ้อง ชายหนุ่มไม่มีสิ่งใดให้ปิดบัง กระทั่งข้อมูลแสนสำคัญอย่างเนตรมารที่สามารถเก็บงำไว้คนเดียวได้

เขาไม่สนว่ามิตรสหายจะเติบโตแซงหน้า และไม่คิดว่าการเผยข้อมูลสำคัญของราชาเนตรมารจะทำให้ตกที่นั่งลำบาก ตรงกันข้าม ยิ่งโอเวอร์เกียร์แข็งแกร่ง เป็นกริดเสียเองที่จะยิ่งเปี่ยมด้วยอำนาจบารมี

“ขอบคุณมาก!”

“ขอบใจมากกริด!”

หลังจากฟังคำอธิบายทั้งหมดจบ ลอเอลโผกอดกริดแนบแน่นโดยไม่ละอายสายตาคนรอบข้าง ส่วนพวกพ้องที่เหลือต่างยืนมุงรอบตัวกริดด้วยสีหน้าซาบซึ้ง

แต่ในทางกลับกัน

“ดาเมี่ยน?”

“…”

สันตะปาปาดาเมี่ยนทำเพียงยืนมองจากระยะไกลด้วยสีหน้าอึดอัด

เมื่อกริดเดินเข้าไปหา ดาเมี่ยนรีบโบกไม้โบกมือ

“ฉ…ฉันไม่อยากเข้าไปขัดประชุมสำคัญ!”

“ประชุมสำคัญ?”

“ข้อมูลพลังเนตรรวมถึงวิธีครอบครองที่กริดค้นพบอย่างยากลำบาก… ฉันไม่ใช่สมาชิกโอเวอร์เกียร์ ฉันไม่มีสิทธิ์เข้าไปฟัง”

“นายพูดเรื่องอะไร? พวกเราเป็นเพื่อนกัน เป็นพวกพ้อง ทำไมต้องทำตัวโดดเดี่ยวด้วย?”

“…”

“ดาเมี่ยน ฉันอยากให้นายมีพลังเนตรมารสักข้างเหมือนกัน แต่อย่างที่บอกไป ตอนนี้พวกเรามีเพชรอีเธอร์ไม่พอ มันจำเป็นสำหรับผนึกพลังเนตร ดังนั้น จนกว่าจะล้มฝ่ามืออสูรที่เหมืองเอลีทได้ พวกเราต้องรีบยกระดับความแข็งแกร่ง โดยเฉพาะนายที่ความแข็งแกร่งยังห่างมันประหนึ่งท้องฟ้ากับหุบเหว”

“ขอบคุณมาก”

“ไปโรงเหล็กกันก่อน เตรียมวัสดุจากงานแข่งมาใช่ไหม? ฉันจะสร้างไอเท็มให้นายเป็นคนแรก”

“…”

“อาวุธกับชุดเกราะ นายต้องการอะไร? แต่ดาบที่นายใช้เมื่อครู่ค่อนข้างวิเศษ ฉันคิดว่ายังไม่ถึงเวลาที่ต้องเปลี่ยนมัน”

“อา… ไม่มีอะไรทดแทนดาบเล่มนี้ได้”

ทันใดนั้น ฝ่ามือซ้ายดาเมี่ยนพลันเกิดเปลวเพลิงสีขาวสว่างลุกโชน มันใช้มืออีกข้างดึงบางสิ่งออกจากใจกลางเพลิงศักดิ์สิทธิ์

ซู่ว—

ดาบแสงสีขาวซึ่งส่องประกายระยิบระยับกำลังถูกดาเมี่ยนถือด้วยมือขวา

นี่คือเอฟเฟคสุดอลังการของทักษะ ‘อัญเชิญดาบศักดิ์สิทธิ์’

[ผู้เล่นดาเมี่ยนต้องการแชร์รายละเอียดไอเท็มกับท่าน]

<ดาบศักดิ์สิทธิ์ของดาเมี่ยน>

เกรด : อีปิก (เติบโต)

พลังโจมตี : 1,450 (+175)

พลังเวท : 1,090 (+81)

* เพิ่มพลังโจมตีให้อาวุธเทียบเท่า 10% ของค่าพละกำลังผู้ใช้

* เพิ่มพลังเวทให้อาวุธเทียบเท่า 10% ของค่าสติปัญญาผู้ใช้

* ลดระยะหน่วงของทักษะธาตุศักดิ์สิทธิ์ทุกชนิด 30%

* ลดการสิ้นเปลืองทรัพยากรทักษะธาตุศักดิ์สิทธิ์ทุกชนิด 40%

* เพิ่มพลังโจมตีทักษะประเภทดาบ 20%

* เพิ่มความเร็วโจมตี 10%

* เพิ่มความเสียหาย 30% ต่อสิ่งมีชีวิตประเภทมาร

* ขณะโจมตี มีโอกาสต่ำมากในการสุ่มสร้างดีบัฟใส่เป้าหมาย

★ เติบโตได้ถึงเกรดมิธ

★ เติบโตได้ ‘ช้า’ กว่าไอเท็มปรกติมาก

ดาบที่สวรรค์ประทานแก่ดาเมี่ยน สันตะปาปาผู้ประสบความสำเร็จมากมายจนเทพธิดาแห่งแสงให้การยอมรับ ดาบเล่มนี้จะเติบโตไปพร้อมดาเมี่ยน ถือเป็นสัญลักษณ์ในการปราบมารชั่วร้าย

เงื่อนไขสวมใส่ : ดาเมี่ยน

น้ำหนัก : 0

“สุดยอด…”

แม้แต่กริดยังทึ่งและชื่นชม

ทักษะอัญเชิญอาวุธ

ดาบศักดิ์สิทธิ์แห่งแสงมีศักยภาพสูงและเอกลักษณ์ที่ไม่เหมือนใคร กระทั่งช่างตีเหล็กในตำนานอย่างกริดยังรู้สึกต้องการครอบครอง

ไม่สิ ระบุให้ชัดคือ กริดสนใจในออปชันพิเศษของมัน ออปชั่นแปลกใหม่ซึ่งนำแต้มสถานะบางส่วนของผู้ถือมาช่วยเพิ่มประสิทธิภาพอาวุธ

มันเหมาะกับกริดผู้มีแต้มสถานะรวมระดับสัตว์ประหลาด

“เริ่มจากเกรดอีปิกสินะ?”

“ไม่เลย เริ่มจากแรร์ แต่พัฒนาเป็นเกรดอีปิกเมื่อวาน นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันยังไม่เสริมแกร่งมัน”

“ตอนเกรดแรร์ แต้มสถานะที่ถูกเปลี่ยนเป็นพลังโจมตียังไม่ถึง 10% ใช่ไหม?”

“ถูกต้อง แค่ 8%”

“ยิ่งเกรดพัฒนา ก็ยิ่งนำแต้มสถานะผู้ถือมาเป็นพลังโจมตีได้มากขึ้น… ในสายตาฉัน มันอาจเป็นดาบที่ดีกว่าปฐมดาบศักดิ์สิทธิ์เสียอีก หากออปชันอื่นมีประโยชน์ต่อนาย มันจะกลายเป็นอาวุธที่ใช้ได้ยาวนานชั่วชีวิต”

“จริงหรือ? ถ้ากริดพูดแบบนั้น ฉันคงใช้มันได้อย่างมั่นใจ”

ดาเมี่ยนฉีกยิ้มกว้าง

ความชื่นชอบในดาบศักดิ์สิทธิ์เพิ่มจากเดิมหลายเท่า เพราะกระทั่งราชาโอเวอร์เกียร์ยังยกย่องให้เป็นอาวุธที่ใช้ยาวนานตลอดชีวิต

กริดนึกสงสารดาเมี่ยนภายในใจ

‘แต่ก่อนจะมั่นใจแบบนั้นได้ นายต้องพัฒนามันให้ถึงเกรดเลเจนดารี…’

เขาทราบดีกว่าใคร ไอเท็มประเภทเติบโตทุกชนิดมีพัฒนาการที่เชื่องช้าบัดซบ

ดังนั้นไม่ต้องเดา ดาบของดาเมี่ยนซึ่งมีออปชันติดดาวว่า ‘เติบโตได้ช้ากว่าปรกติ’ จะพัฒนาในสปีดที่ระยำขนาดไหน

กริดเงยหน้าถามดาเมี่ยน

“ขอลองถือดาบหน่อย”

ดาบศักดิ์สิทธิ์ของดาเมี่ยนกำเนิดจากทักษะอัญเชิญ แถมตัวดาบแสงยังมีประสิทธิภาพสูงขึ้นตามพลังโจมตีและพลังเวทของดาเมี่ยน

ตนจะสวมใส่ได้หรือไม่?

นี่คือโอกาสทองสำหรับทดสอบพลังสุดโกงของผู้สืบทอดแพ็กม่า ‘สวมใส่ไอเท็มทุกชนิด’

“ไม่มีปัญหา”

สำหรับดาเมี่ยน ดาบเล่มนี้คือสมบัติล้ำค่าที่มิอาจหาสิ่งใดทดแทน แต่เมื่อกริดขอยืมถือ มันกลับไม่ปรากฏอาการลังเล ดาเมี่ยนยื่นดาบแสงให้กริดพร้อมรอยยิ้ม

[ท่านสวมใส่ ‘ดาบศักดิ์สิทธิ์ของดาเมี่ยน’]

[ไอเท็มชนิดนี้เกิดจากทักษะอัญเชิญ หากผู้อัญเชิญยกเลิกพลัง ดาบจะสลายไปทันที]

“อา…”

กริดทดสอบแกว่งดาบแสงเล่นทันทีที่ได้รับ

‘แพ็กม่าคือสัตว์ประหลาดตัวจริง…’

กริดยังไม่ลืมว่า พลังของคลาสผู้สืบทอดแพ็กม่าล้วนมีต้นตอจากแพ็กม่า

แน่นอน ทักษะสุดโกงหลายชนิดที่เขาครอบครองในปัจจุบัน เป็นแค่ส่วนหนึ่งในตำนานที่ยิ่งใหญ่ของแพ็กม่า

จนกระทั่งปัจจุบัน กริดยังจินตนาการไม่ออกว่า แพ็กม่าในยุคทองจะมีฝีมือต่อสู้ที่ทรงพลังมากเพียงใด

ชายหนุ่มอมยิ้มมุมปากเมื่อทราบถึงความโกงและศักยภาพของคลาสตน

เขายื่นดาบกลับคืนให้ดาเมี่ยนหลังจากทดสอบจนเป็นที่น่าพึงพอใจ

“ระหว่างเดินไปโรงเหล็ก นายต้องระบุชนิดชุดเกราะที่ต้องการให้ฉัน”

“เอ่อ… กริดต้องเร่งเก็บเลเวลไม่ใช่หรือ? ฉันไม่อยากรบกวนเวลา”

“สำหรับเพื่อนคนสำคัญ ยอมสละเวลาสักวันสองวันจะเป็นอะไรไป? อย่าคิดมากเลย”

เฉกเช่นที่ดาเมี่ยนยกย่องชื่นชมกริด ฝ่ายกริดก็รู้สึกขอบคุณในสิ่งที่สันตะปาปาดาเมี่ยนคอยช่วยเหลือ เขาเต็มใจสละเวลาเล็กน้อยเพื่อสร้างไอเท็มให้พวกพ้องคนสำคัญ

‘และฉันต้องขอโทษเรื่องเมื่อครู่ด้วย…’

ดาเมี่ยนคงขวัญกระเจิงในตอนที่กริดใช้เนตรทำหมันลบล้างบัฟทั้งหมด ส่งผลให้ศึกดวลอันดุเดือดต้องจบลง สันตะปาปาผู้ยิ่งใหญ่แห่งโบสถ์รีเบคก้าต้องนอนอับอายในสภาพกบตาย

“ไปกันเถอะ”

สองบุรุษมุ่งหน้าไปยังโรงเหล็กหลวง

ดาเมี่ยนมอบวัสดุจากรางวัลเหรียญทองให้กริดสองชิ้น

ลมหายใจเต่าดำและลมหายใจเสือขาว

ดาเมี่ยนเลือกธาตุน้ำและธาตุดิน ซึ่งโดดเด่นด้านพลังป้องกันมากกว่าโจมตี

‘เลือกได้ไม่เลว’

กริดยังไม่เคยเสริมแกร่งลมหายใจเต่าดำมาก่อน นี่คือโอกาสอันดีสำหรับทดสอบ

เมื่อถึงโรงเหล็ก ชายหนุ่มนำทั่งเหล็กและค้อนมังกรคลั่งออกมาวางเตรียม เขาเผยรอยยิ้มมุมปากขณะจินตนาการถึงภาพความสนุกหลังจากนี้

***

“ว๊ากกก! ไม่ได้ผลเลย! ฉันยอมแพ้แล้ว!!”

“ยุทธการของขวัญไม่ได้ผล บทสนทนาไม่ได้ผล พวกเราตกที่นั่งลำบากแล้ว”

แผนเพิ่มค่าความสัมพันธ์ราชาเนตรมาร!

นี่คือเป้าหมายใหม่แสนทะเยอทะยานของเหล่าขุนพลโอเวอร์เกียร์

แน่นอน มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสักนิด

ด้วยธรรมของคลาสผู้สืบทอดแพ็กม่า กริดจึงมีคุณสมบัติ ‘ถูกยอมรับได้ง่าย’ ส่งผลให้บทสนทนาระหว่าง NPC พิเศษเป็นไปอย่างราบรื่น

แต่สำหรับบุคคลทั่วไป การเข้าหา NPC พิเศษมิได้ง่ายดายขนาดนั้น

อาจจริงที่ราชาเนตรมารเป็นมิตรกับชาวโอเวอร์เกียร์ซึ่งเคยสละชีวิตปกป้องมันและหมู่บ้าน ทว่า อุปนิสัยส่วนตัวของราชาเนตรมารค่อนข้างซับซ้อน เป็นผลพวงมาจากบาดแผลทางใจในอดีต

ตลอดสองสัปดาห์ที่ผ่านมา มีผู้เล่นเพียงหยิบมือที่เพิ่มความสัมพันธ์กับราชาเนตรมารสำเร็จ

“คุคุคุ… สมกับเป็นผู้กลับชาติมาเกิด ไม่ใช่ศัตรูที่รับมือง่ายเลยสักนิด…”

กระทั่งจูนิเบียวลอเอลก็ยังล้มเหลวในยุทธการพัฒนาความสัมพันธ์ กว่าสองสัปดาห์ที่ผ่านมา มันเพิ่มความชื่นชอบได้เพียง 1 หน่วยเท่านั้น

ลอเอลย่อมต้องการครอบครองเนตรมารยิ่งกว่าใคร มันต้องการเป็น ‘ตัวฉันที่แท้จริง’

เมื่อกลับถึงห้องทำงานหลังจากพบหน้าราชาเนตรมาร ลอเอลถอนหายใจยาวด้วยสีหน้าห่อเหี่ยว

“ท่านเสนาธิการ”

อัศวินรอยแมนส่งเสียงเรียก

ชื่อจริงของเธอคือคาริน อัศวินหญิงผู้มั่นใจว่าไม่มีใครทราบเรื่องที่เธอเป็นหญิง

ถือเป็นบุคคลเก่าแก่ของอาณาจักรนับตั้งแต่สมัยกริดยังปกครองเรย์ดัน

ปิอาโร่คือผู้ที่เห็นแววและมอบบทฝึกฝนพิเศษให้เธอ

“เกิดอะไรขึ้น?”

สีหน้าลอเอลพลันตึงเครียด

แต่ไหนแต่ไรมา รอยแมนมักแสดงท่าทีกระวนกระวายไม่บ่อยครั้ง

“ก…กษัตริย์วัลฮัลล่ามาเยือนขอรับ”

“เทพสงครามอาเรส?”

ไม่ใช่ว่าหมอนั่นต้องการตัดขาดความสัมพันธ์กับโอเวอร์เกียร์หรอกหรือ?

ลอเอลรีบเดินตรงไปยังห้องรับรองแขก

อาเรสซึ่งกำลังนั่งจิบชาได้โบกไม้โบกมือเมื่อเห็นลอเอลเดินเข้าไป

“มาทำสนธิสัญญาสงบศึกกันไหม?”

“ไม่ใช่ว่านายทรยศโอเวอร์เกียร์และไปจับมือกับจักรวรรดิแล้วหรือ? จำเป็นต้องทำสนธิสัญญากับเราด้วยรึไง?”

“ทรยศ? ใครทรยศกัน?”

“แล้วเหตุใด… เนตรมังกรขาวถึงไปอยู่ในมือจักรวรรดิได้?”

“ก็ท่าทีของพวกนายบ่งบอกชัดเจนว่ามีวิธีรับมือเนตรมังกรขาวเรียบร้อยแล้ว… ฉันจึงมอบให้จักรวรรดิโดยไม่ต้องกังวลถึงผลเสีย แถมยังได้ของขวัญติดไม้ติดมาเพียบ คุฮ่าฮ่า!”

“นั่นคือข้ออ้าง?”

“ข้ออ้างอะไรกัน? เป็นความจริงต่างหาก ถ้าพวกเราคิดทรยศโอเวอร์เกียร์ ไม่มีความจำเป็นต้องพูดถึงเนตรมังกรขาวเลยสักนิด”

“วาทะคมคาย… ร่ำเรียนมาจากเสนาธิการคนใหม่งั้นหรือ?”

“ถูกต้อง”

“หืม…”

“…”

เสนาธิการคนใหม่ของอาเรสยอดเยี่ยมกว่าที่ลอเอลคิดไว้ เมื่อตระหนักเช่นนั้น มันเริ่มมองเห็นอนาคตที่สดใสของอาณาจักร

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,386

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous