จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 803
“ไม่น่าเชื่อ…!”
นี่มิใช่เสียงอุทานของโกลด์ฮิตที่กำลังสับสนและตกตะลึงจากการสูญเสียเทพอัสนี
แต่เป็นคำอุทานจากปากกริดที่มาพร้อมกับสีหน้าตื่นตระหนก เขาไม่อยากเชื่อในภาพที่ตัวเองกำลังได้เห็น
โนเอะเขมือบเทพอัสนีเข้าปากหนแล้วหนเล่าด้วยสีหน้าแสนเอร็ดอร่อย
[ เมมฟิสโนเอะขโมยค่าสถานะสูงสุดครึ่งหนึ่งของอาวุธเวทมนตร์ ‘เทพอัสนี’ ]
[ ค่าสติปัญญาของท่านเพิ่มขึ้น 3,113 หน่วยเป็นเวลา 3 วินาที ]
[ เมมฟิสโนเอะขโมยค่าสถานะสูงสุดครึ่งหนึ่งของอาวุธ...]
[ ค่าสติปัญญาของท่านเพิ่มขึ้น 3,113 หน่วย... ]
[ เมมฟิสโนเอะขโมยค่าสถานะ… ]
[ ค่าสติปัญญาของ... ]
...
...
นี่คือข้อความระบบที่แสดงขึ้นขณะโนเอะเขมือบเทพอัสนีหนแล้วหนเล่่า
ใช่แล้ว โนเอะคือนักล่า
ขณะความสนใจของเทพอัสนี่กำลังอยู่ที่กริดและเวทมนตร์จากกริด โนเอะฉวยโอกาสสำคัญขโมยค่าสถานะของเทพอัสนีอย่างต่อเนื่อง
กริดจึงได้รับค่าสติปัญญาปริมาณมหาศาลตลอดเวลา พลังเวทมนตร์อันสูงส่งของบราฮัมคงอยู่ในร่างเขาเป็นเวลาแสนนาน
‘นี่เป็นครั้งแรก…’
[ กลืนวิญญาณ Lv.1 ]
ขโมยค่าสถานะสูงสุดของเป้าหมายครึ่งหนึ่งมาเพิ่มให้เมมฟิสและเจ้านาย
ระยะหน่วง : ตามใจเมมฟิส
[ ข่วน Lv.1 ]
เมมฟิสใช้กรงเล็บโจมตีและทำให้เป้าหมายติดพิษ
ระยะหน่วง : ตามใจเมมฟิส
ข้างบนคือคำอธิบายทักษะโนเอะ
แม้จะสั้นง่ายได้ใจความ แต่มันก็เปี่ยมด้วยความโกงเหนือจินตนาการ
กริดเป็นคนเดียวในโลกที่ทราบว่าทักษะของโนเอะไม่มีระยะหน่วง
และนี่คืออีกหนึ่งปัจจัยที่ทำให้โนเอะกลายเป็นสัตว์อสูรอันดับหนึ่งแห่งขุมนรก
แต่กริดกลับไม่เคยเห็นโนเอะใช้ความโกงให้คุ้มค่าเลยสักครั้ง อาจมีบ้างที่โนเอะ ‘ข่วน’ ศัตรูหลายหนติดต่อกัน
ทว่า ไม่เคยมีครั้งใดที่โนเอะใช้กลืนวิญญาณติดต่อกันมากขนาดนี้
ส่งผลให้…
‘เราลืมไปเลย’
กริดลืมไปแล้วว่าทักษะของโนเอะปราศจากระยะหน่วงหลังใช้งาน
แผล่บ! แผล่บ!
“…”
โนเอะกำลังแสดงสีหน้าเปี่ยมสุขสุดขีด
ก้นอันอวบอ้วนส่ายดุกดิกในยามก้มหน้าเลียเศษซากของเทพอัสนีที่จบชีวิตลงไปได้สักพัก
และที่น่าประหลาดไปกว่านั้น โนเอะถึงขั้นหลั่งน้ำตาด้วยความตื้นตันใจ
กริดเริ่มตั้งสมมติฐาน
‘หรือสาเหตุที่โนเอะไม่ยอมใช้กลืนวิญญาณอย่างต่อเนื่องจะมาจาก…’
เป็นเพราะศัตรูที่ผ่านมามีรสชาติไม่ถูกปากงั้นหรือ?
‘ก็เลยกินแบบพอเป็นพิธีมาโดยตลอด…บ้าน่า จะไปมีเรื่องแบบนั้นได้ยังไง?’
กริดรีบส่ายศีรษะปฏิเสธ
ทันใดนั้น โนเอะส่งเสียงตะโกนโดยไม่แม้แต่จะเงยหน้าหยุดกิน
“เจ้านาย! อร่อยมาก! เมี๊ยว! โนเอะสามารถกินต่อได้เรื่อยๆ แม้ว่าจะอิ่มอยู่!”
“…”
ดูเหมือนสิ่งที่กริดคาดเดาจะถูกต้อง
ชายหนุ่มได้แต่ถอนหายใจด้วยสีหน้าเจ็บแปลบ
ขณะเจ้านายกำลังตกอยู่ในอันตราย ไอ้แมวบัดซบนี่กลับไม่ยอมทำงานเพียงเพราะศัตรูมีรสชาติไม่ถูกปาก?
“สมกับเป็นสัตว์ป่าล่ะนะ…”
สิ่งมีีชีวิตประเภทนี้มักตัดสินใจทำตามสัญชาตญาณตัวเองเสมอ
กริดส่ายศีรษะอย่างเหนื่อยหน่ายพลางสำรวจโดยรอบเผื่อว่าเทพอัสนีจะดรอปไอเท็ม
ตัวเขาเองก็กำลังทำตามสัญชาตญาณความโลภไม่ต่างกัน แต่น่าเสียดายที่เทพอัสนีไม่ดรอปไอเท็มแม้แต่ชิ้นเดียว
สิ่งเหลืออยู่มีเพียงเศษซากร่ายกาย
เฉกเช่นผู้พิทักษ์ในหอคอยชั้นที่ผ่านมา
“อย่างน้อยก็ควรมีไอเท็มดรอปบ้างสิ”
แม้กริดจะได้รับรางวัลล้ำค่าอย่างสติปัญญาสามแต้ม แต่เขากลับยังพยายามค้นหาไอเท็มดรอปด้วยสีหน้าคาดหวัง
มนุษย์แสนละโมภนามว่ากริดคือตัวตนที่ไม่รู้จักพอในทุกสถานการณ์
…โนเอะอ่านใจเจ้านายออกงั้นหรือ?
“เมี๊ยว…! แง่งงงง!!”
โนเอะยืนเหยียดตรงโดยใช้สองขาหลังยันพื้นไว้
จากนั้นก็กวัดแกว่งอุ้งเท้าหน้าข่วนใส่อากาศอันว่างเปล่าประหนึ่งหมีกำลังตะปบเหยื่อ ระหว่างนั้นได้ส่งเสียงคำรามอย่างดุดันเป็นระยะ
…ใครที่ได้เห็นภาพนี้คงออกปากชมว่าน่ารัก แต่กริดสัมผัสได้ว่ามีสิ่งผิดปรกติเกิดขึ้นกับโนเอะ
“ก…เกิดอะไรขึ้น?”
มันกำลังจะท้องแตกตายเพราะกินจุเหมือนหมูงั้นหรือ?
กริดรีบวิ่งเข้าไปลูบท้องอันอวบอ้วนที่ยื่นออกมาด้านหน้าของโนเอะ สีหน้าของเขากำลังกระวนกระวายสุดขีด
“ปวดท้องรึเปล่า? หรืออยากอ้วก?”
“หง่าววววว!”
โนเอะยังคงพูดไม่เป็นภาษา
เจ้าแมวอ้วนทำเพียงสะบัดส่ายศีรษะรุนแรง กริดพอจะเดาออกว่านี่คือการปฏิเสธ
ชายหนุ่มใช้ฝ่ามือลูบไล้อุ้งเท้าสีชมพูอย่างทะนุถนอมพลางถามซ้ำ
“แล้วแกเป็นอะไรไป? เป็นบ้าไปแล้วหรือ?”
“แง่งง!! โนเอะคือสัตว์อสูรอันดับหนึ่งแห่งขุมนรก! ที่บ้าคือเจ้านายต่างหาก!”
“...”
เจ้าแมวอ้วนถึงวัยต่อต้านแล้วรึไง?
กริดเริ่มสับสน
เขาตัดสินใจถอยห่างและปล่อยโนเอะไปตามธรรมชาติ
ทันใดนั้น แสงสีขาวได้สว่างวาบโดยมีร่ายกายโนเอะเป็นศูนย์กลาง มันเจิดจ้าจนกริดต้องหรี่ตาลงพลางเบือนหน้าหนี
‘เกิดอะไรขึ้น…?’
เพียงพริบตาเดียว แสงสว่างก็หายไป
เมื่อยืนยันแน่ชัด กริดจึงหันกลับไปมองโนเอะอีกครั้ง
แล้วเขาก็ต้องประหลาดใจสุดขีด
“น...โนเอะ!!”
“หง่าววววว!!”
โนเอะกำลังส่งเสียงคำราม
มีบางสิ่งกำลังเปลี่ยนไป
ขนสีดำของโนเอะสุกสว่างยิ่งกว่าเก่า เขาเล็กกลางศีรษะที่เคยมีหนึ่ง บัดนี้แยกออกเป็นสองข้าง
“แง่งงง!”
โนเอะยังคงคำรามดังกึกก้องทั่วห้องหอคอย แต่คราวนี้เป็นเสียงคำรามที่ต่างออกไป
เส้นขนที่เดยดำขลับของโนเอะแปรเปลี่ยนเป็นสีทองอร่าม ศีรษะและใบหน้ากลมกลึงกว่าเดิมเล็กน้อย
เขาเล็กกลางกึ่งหน้าผากแยกออกเป็นสองข้างซึ่งมีขนาดเล็กยิ่งกว่าเดิม
การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้สามารถอธิบายได้ด้วยคำเดียวว่า…
“น…น่ารัก!”
ใช่แล้ว โนเอะน่ารักน่าเอ็นดูขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า
ไม่เกินจริงเลยหากจะกล่าวว่าโนเอะกลายเป็นแมวที่งดงามใกล้เคียงคำว่าสมบูรณ์แบบ
ราวกับเป็นสายพันธ์สัตว์เลี้ยงที่พัฒนาตัวเองมาหลายรุ่นเพื่อให้มนุษย์เกิดความชื่นชอบตั้งแต่แรกเห็น
คงเป็นการยากที่จะให้เรียกสิ่งมีชีวิตชนิดนี้ว่า ‘สัตว์อสูร’ แห่งขุมนรก
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
โนเอะกำลังจะตายงั้นหรือ? เป็นผลข้างเคียงจากการกินมากไปรึเปล่า?
กริดกำลังตื่นตระหนกสุดขีด
เขาสติแตกโดยไม่เหลือสติปัญญาไว้พิจารณาเหตุผล
จนกระทั่งกริดเหลือบไปเห็นประกายสายฟ้าซึ่งกำลังวูบวาบรอบตัวโนเอะ
เหมือนกับสายฟ้าของเทพอัสนีไม่มีผิด
ข้อความระบบได้แสดงขึ้นเพื่อคลายข้อสงสัยแก่กริด
[ เมมฟิส ‘โนเอะ’ พัฒนาร่างสำเร็จ! ]
ชื่อ : โนเอะ
เผ่าพันธุ์ : เมมฟิส
เลเวล : 1 (0/10,000)
ความสัมพันธ์ : 100/100
พลังชีวิต : 10,000/10,000
พลังโจมตี : 160
พลังเวทมนตร์ : 160
พลังป้องกัน : 160
ค่าต้านทานเวทมนตร์ : 160
สังกัดธาตุ : ความมืด, สายฟ้า
สถานะ : หลงตัวเอง
( เราจะพัฒนาได้อีกมาก เมี๊ยว! เราจะเปลี่ยนตัวเองให้กลายเป็นสัตว์อสูรลำดับหนึ่งแห่งขุมนรกตัวจริง! เนี๊ยวฮ่าฮ่าฮ่า!! )
รายการทักษะ :
- อ่อนตัว (S)
- ข่วน (S)
- กลืนวิญญาณ (SSS)
- ปลดปล่อยประจุไฟฟ้า (SSS)
[ ประจุไฟฟ้า Lv.1 ]
สร้างประจุไฟฟ้าเมื่อมีบุคคลที่ไม่ใช่เจ้านายเข้าใกล้
ประจุไฟฟ้าสามารถโจมตีศัตรูได้ 10 เป้าหมายพร้อมกันด้วยความรุนแรง 10 เท่าของพลังโจมตีเวทมนตร์
มีโอกาสเล็กน้อยที่จะทำให้ศัตรูตกอยู่ในอาการช็อคไฟฟ้า
ระยะหน่วง : ไม่มี
“…”
เป็นการพัฒนาร่างที่เหนือความคาดหมายของกริดมาก
ค่าสถานะปัจจุบันของโนเอะสูงกว่าสมัยที่เพิ่งฟักออกจากไข่ราวหกเท่าเห็นจะได้
แต่นั่นเมื่อเทียบกับโนเอะเลเวลหนึ่ง…
ใช่แล้ว เมื่อเทียบกับเลเวลหนึ่ง
“เนี๊ยวฮ่าฮ่า! เป็นยังไงบ้างเจ้านาย! ร่างใหม่โนเอะเท่ไปเลยใช่ไหม? เจ๋งเป้ง!!”
โนเอะอวดโอ่ด้วยสีหน้าแสนภูมิใจพลางเลียขนทองด้วยลิ้นชมพูกลมสั้น
กริดกำลังยืนสั่นระริกอย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่
“…ล้อกันเล่นรึไง?”
“เหมียว?”
“ทำไม…? ทำไมเลเวลของแกถึงถูกรีเซ็ตเหลือหนึ่ง!!”
แม้จะเป็นข้ออ้าง
แต่มีบางส่วนที่ค่อนข้างจริงเมื่อพูดถึงสถานการณ์ของโครงกระดูกโอเวอร์เกียร์ทั้งสองตน
กริดได้รับพวกมันในตอนที่สายเกินไป
ศัตรูรอบตัวกริดล้วนเป็นสัตว์ประหลาดสุดแกร่ง จึงไม่มีสถานที่สำหรับเก็บเลเวลโครงกระดูกโอเวอร์เกียร์แรกเกิดมากนัก
หนทางเดียวที่จะอัพเลเวลพวกมันได้ คือกริดต้องเสียเวลาไปกับจุดเก็บเลเวลของผู้เล่นเริ่มต้นเป็นเวลานาน
แต่ด้วยฐานะกษัตริย์แห่งอาณาจักร
เขาไม่มีเวลาว่างมากขนาดนั้น
โครงกระดูกโอเวอร์เกียร์ทั้งสองจึงมีเลเวลน้อยมาจนถึงทุกวันนี้
ทว่า กับโนเอะแล้วต่างออกไป
โนเอะเริ่มฟักไข่ในตอนที่กริดยังเป็นบุคคลแสนกระจอก ทั้งสองเติบโตไปด้วยกันและพัฒนาไปพร้อมกัน
โนเอะเพิ่งจะมีเลเวลสามร้อยเมื่อไม่นานมานี้และได้รับผลการตื่นของค่าสถานะระดับสาม
แต่ทุกสิ่งได้หายไปในอากาศอันว่างเปล่าราวกับไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
โนเอะกลับมามีเลเวลหนึ่งใหม่อีกครั้ง
แต้มสถานะหลักพันเหลือเพียงหลักร้อย
ถือเป็นหายนะสำหรับกริดอย่างแท้จริง
ถึงโนเอะในร่างใหม่จะมีอนาคตที่สดใสกว่าก็ตาม แต่กริดก็อดเจ็บใจไม่ได้เมื่อช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมากลายเป็นสิ่งสูญเปล่า
เหตุใดความจริงถึงโหดร้ายกับตนนัก
กริดมิอาจทำใจยอมรับการสูญเสีย
“เจ้านายอย่าได้เสียใจไป! ถ้าเจ้านายให้โนเอะกินอาหารอร่อยๆ แบบเมื่อครู่ โนเอะสัญญาว่าจะเติบโตอย่างรวดเร็วจนแข็งแกร่งยิ่งกว่าเดิม! เมี๊ยว! เจ้านายต้องเข้มแข็งเข้าไว้นะ เอาล่ะ…รีบอาหารอร่อยๆ มาป้อนให้โนเอะได้แล้ว”
“…อร่อยแบบเมื่อครู่?”
กริดขมวดคิ้วพลางฉุกคิดถึงรายละเอียดของแร่
[ ศิลาอัสนี ]
แร่ที่จะถือกำเกิดขึ้นเมื่อจอมอสูร ‘อัสทารอธ’ ปรากฏตัวบนโลกมนุษย์
สามารถบรรจุธาตุสายฟ้าลงในไอเท็ม และยังเป็นอาหารชั้นเลิศสำหรับสัตว์อสูร
สัตว์อสูรจะชื่นชอบมากเมื่อได้รับประทานสิ่งนี้
น้ำหนัก : 5
“…”
เมื่อไม่กี่ปีก่อน กริดต้องรับมือกับการรุกรานจากองค์ชายเร็นแห่งราชวงศ์อีเทอนัล
ในศึกครั้งนั้น กริดสังหาร ‘เฟอร์เรลล์’ มือธนูอันดับหนึ่งแห่งอาณาจักรและได้รับไอเท็มดรอปเป็น ‘คันศรอัสนี’
ว่ากันว่าคันศรอัสนีคือสมบัติตกทอดประจำตระกูลเฟอร์เรลล์มาช้านาน แต่กริดกลับจับมันแยกส่วนโดยไม่ใยดีและได้รับศิลาอัสนีมาทั้งหมดสามก้อน
รายละเอียดไอเท็มระบุชัดเจนว่าสัตว์อสูรชื่นชอบศิลาอัสนีมาก
แต่กริดก็ไม่เคยคิดป้อนศีลาอัสนีเป็นอาหารให้โนเอะเลยสักครั้ง
ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น
สิ่งนี้มิได้เกี่ยวพันกับความรักหรือไม่รักสัตว์เลี้ยง แต่เป็นเหตุผลพื้นฐานที่ทุกคนสามารถเข้าใจได้
แร่แสนล้ำค่าซึ่งจะมีเฉพาะตอนที่จอมอสูรมาเยือนโลกมนุษย์เท่านั้น ใครจะยอมสละมันเพียงเพื่อนำไปป้อนเป็นอาหารของสัตว์เลี้ยงที่อายุขันแสนสั้น?
‘ไม่สิ…ถ้าเป็นเนี๊ยวมงต้องทำแน่—อ๊ะ!’
กริดเริ่มฉุกคิดถึงบางสิ่ง ในเมื่อศิลาอัสนีคือสัญลักษณ์ของอัสทารอธ…
“หมายความว่า คิวราทันคือ…”
…อัสทารอธ
ไอ้ทึ่มกริดเพิ่งนึกได้เมื่อเหตุการณ์ล่วงเลยเอาป่านนี้
‘ต้องทำลายศิลาอัสนีให้หมด’
กริดเคยมีประสบการณ์ขุดศิลาอัคคีเพื่อทำให้เฮล·กาโออ่อนแอลง
เขามั่นใจว่าศิลาอัสนีก้อนยักษ์เหนือสุดของหอแห่งนิรันดร์จะต้องเป็นขุมพลังให้แก่อัสทารอธแน่
และหากกริดทำลายทั้งหมดทิ้ง พลังของจอมอสูรอัสทารอธก็จะอ่อนลงจนมิอาจเป็นภัยคุกคามแก่เมอร์เซเดส
“โนเอะ! มานี่เร็ว!”
“เหมียว?”
เมื่อทุกสิ่งกระจ่างชัด กริดไม่มีเหตุผลให้ต้องรีรอ
เขารีบมุ่งหน้าขึ้นไปยังหอคอยชั้นถัดไป
แต่ใครบางคนได้คอยอยู่ก่อนแล้ว
“ยินดีที่ได้พบราชาโอเวอร์เกียร์”
เด็ก…
เด็กผู้หญิงที่ไม่น่าจะมีอายุเกินห้าขวบ
แต่เมื่อเลื่อนสายตาขึ้นไปอ่านชื่อเหนือศีรษะ ใบหน้าของชายหนุ่มพลันตกตะลึงประหนึ่งเห็นภูติผี
“โกลด์ฮิต…?”
ราชาจอมเวท…
ตัวตนที่แท้จริงของมหาจอมเวทอันดับหนึ่งของทวีปคือเด็กหญิงคนนี้เองหรือ?
กริดสับสนเกินกว่าจะทำความเข้าใจด้วยหลักเหตุและผล
***
ขณะเดียวกัน ผู้คนอีกมากในท้องพระโรงใหญ่กำลังสับสนยิ่งกว่ากริดหลายเท่า
“อสูร…? อสูรมาทำอะไรในท้องพระโรง!!”
‘ชิ…! ไอ้พวกจอมเวทงี่เง่านั่นดันทำอะไรกับศิลาอัสนีในเวลาแบบนี้?’
คิวราทัน
จอมอสูรอัสทารอธ
เมื่อตัวตนถูกเปิดเผย เมอร์เซเดสรีบฉกฉวยโอกาสซื้อใจฮวนเดอร์กลับคืน
เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเหตุการณ์ในปัจจุบันเกิดจากฝีมือกริด แต่โอกาสทองมักมาพร้อมภัยอันตรายที่ยิ่งใหญ่เสมอ
เมอร์เซเดสมิได้สวมเกราะหรืออาวุธใด เธอจึงมิอาจใช้ท่อนแขนอันเปลือยเปล่ารับดาบคิวราทันไหว
จอมอสูรอัสทารอธสยบเหล่าอัศวินสีชาดจนราบคาบพลางแทงดาบทะลวงใส่หน้าอกอัศวินลำดับหนึ่ง
“เมอร์เซเดส!!”
ฮวนเดอร์แสดงสีหน้าตื่นตระหนก
ก่อนหน้านี้มันมิได้เชื่อใจและสั่งลงโทษเธอสถานหนัก แต่เมอร์เซเดสกลับยังปกป้องตนเหนือชีวิตอยู่งั้นหรือ?
ฉากการหลั่งเลือดตรงหน้าทำให้ดวงตาฮวนเดอร์เริ่มสั่นระริก
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,228
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/
มันมาก สนุกและค้าง ขอบคุณครับแอดที่แปลและเอามาลงให้ได้อ่าน
ReplyDeleteสนุกมากขอบคุณครับ
ReplyDelete👍👍👍👍👍👍👍