จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 787

    เสาหลักค้ำจุนจักรวรรดิ
    บ้านเมืองรุ่งเรืองชั่วนิรันดร์  
    ประชาชนใช้ชีวิตสงบสุข

    ด้านบนคือท่อนหนึ่งของบทเพลงที่เคยถูกขับขานภายในจักรวรรดิซาฮารันมาช้านาน
    มหาจอมดาบปิอาโร่และนักดาบอัจฉริยะอัสโมเฟล
    ชาวเมืองจักรวรรดิจะได้รับความกล้าและความฮึกเหิมเมื่อพวกฟังท่วงทำนองเกี่ยวกับวีรบุรุษของพวกตน
    
    เฉกเช่นเมอร์เซเดสในวัยเด็ก
    เธอเฝ้าฝันอยากเป็นอัศวินมาตลอด
    เมอร์เซเดสเติบโตพร้อมกับขับร้องบทเพลงปลุกใจด้วยสีหน้าเปี่ยมศรัทธา

    เธอฝ่าฝันอุปสรรคยากลำบากมากมายจนกระทั่งได้สวมเกราะสีแดงเหมือนกับสองวีรบุรุษในวัยเด็ก
    สำหรับเมอร์เซเดส  เหตุการณ์สะเทือนขวัญเมื่อสิบสองปีก่อนได้สร้างความเจ็บปวดแกจิตใจอย่างรุนแรง

    “ปิอาโร่!”

    “…?!”

    นามของบุคคลอันเป็นที่รักซึ่งสลักภายในใจมายาวนาน… 
    วินาทีที่ชื่อของคนบาปแห่งจักรวรรดิถูกเอ่ยออกจากปากราชาโอเวอร์เกียร์

    วาบ!

    เสาลำแสงปรากฏพร้อมกับเงาเลือนลางของชายปริศนา
    มนุษย์เพศชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อผ้าเก่าโทรม  เนื้อตัวมอมแมมเต็มไปด้วยเศษฝุ่นและคราบเหงื่อไคล
    
    หมวกฟางถูกสวมไว้เหนือศีรษะ
    ฝ่ามือที่แสนหยาบกร้านกำลังถือเคียวเกี่ยวข้าว
    
    แม้จะมีรูปลักษณ์เฉกเช่นชาวนา  
    แต่ดวงตาอันเฉียมแหลมของเมอร์เซเดสสามารถมองทะลวงทุกสิ่งจนเห็นแก่นแท้
    
    ผ่านไปแล้วสิบสองปีเต็มกับเหตุการณ์สะเทือนขวัญ  อีกฝ่ายหายตัวไร้ร่องอย่างยาวนานโดยไม่มีผู้ใดทราบข่าวคราว
    แต่เมอร์เซเดสกลับจดจำชายคนนี้ได้ในพริบตา

    “ปิอาโร่…!”

    มหาจอมดาบ
    วีรบุรุษแห่งจักรวรรดิ
    ดาบแห่งจักรพรรดิ
    หัวหน้าครูฝึก
    ท่านแม่ทัพ… 

    สิ่งเหล่านี้คือสมญานามที่เมอร์เซเดสเคยเรียกขานปิอาโร่เมื่อในอดีต
    แต่ปัจจุบัน  การแสดงความเคารพต่อปิอาโร่เพียงทางเดียวที่เธอสามารถกระทำได้
    คือการไม่เรียกเขาว่า ‘คนทรยศ’
    
    ปิอาโร่ปกป้องกริดจากดาบของเมอร์เซเดสพลางยิ้มด้วยใบหน้าขื่นขม

    “เด็กสาวตาแหลมคนนั้นเติบโตขึ้นเป็นอัศวินที่สง่างาม”

    ดวงตาของปิอาโร่มิได้สำนึกผิดแม้แต่น้อยในยามเรียกคืนความทรงจำสมัยอดีต
    สิ่งนี้ทำให้ใบหน้าอันงดงามของเมอร์เซเดสพลันกระตุก

    “นี่คุณ…”

    เขาไม่สำนึกผิดจากเหตุการณ์ในอดีตบ้างเลยรึไง?
    เหตุใดถึงแสดงท่าทีองอาจถึงเพียงนี้?
    เหตุใดเขาถึงปรากฏตัวตามถ้อยคำอัญเชิญของราชาโอเวอร์เกียร์?

    อย่าบอกนะว่า… 

    “ฝ่าบาทปลอดภัยดีใช่ไหม”

    “ขอบคุณมาก”

    “หามิได้…นั่นคือหน้าที่ของกระหม่อม”

    “อย่าบอกนะว่า…”

    ในหัวใจปิอาโร่ไม่มีจักรวรรดิหลงเหลืออยู่อีกแล้ว
    
    “ฮึก…!”

    ดวงตาเมอร์เซเดสแดงก่ำโดยไม่รู้ตัว
    สิ่งนี้คือท่าทางของคนที่ฝืนกลั้นน้ำตา

    “ฉันน่ะ…”

    “…”

    “คุณรู้รึเปล่าว่าฉันรอคอยคุณมานานถึงสิบสองปีเต็ม!!”

    เธอทนไม่ไหวอีกต่อไป
    หยดน้ำใสไหลรินอาบสองข้างแก้มอันขาวนวลของเมอร์เซเดส
    
    เธอเริ่มตระหนักถึงความจริงอันแสนโหดร้าย  ความจริงที่ว่าเมอร์เซเดสเป็นได้เพียง ‘ศัตรู’ ในสายตาปิอาโร่ที่กำลังป็นห่วงความปลอดภัยกริดเหนือสิ่งอื่นใด
    
    “ทุกวัน…ฉันรอคุณทุกวัน  รอให้คุณปรากฏตัวตรงหน้าและอธิบายว่าเหตุการณ์สิบสองปีก่อนไม่ใช่เรื่องจริง!  รอให้คุณแก้ต่างว่าถูกใส่ร้าย!”

    “…”

    “แล้วนี่มันอะไร?  แม่ทัพของฉัน…แม่ทัพของฉันไปไหนแล้ว!!”

    เสียงคร่ำครวญของเมอร์เซเดสดังกังวาลไปทั่วสนามรบ  อัศวินสีชาดที่เหลือเริ่มสังเกตุเห็นปิอาโร่ด้วยเหตุนี้ 

    “ป…ปิอาโร่…?”

    “ไม่มีทาง…ทำไมปิอาโร่ถึงอยู่ที่นี่?”

    การต่อสู้อันวุ่นวายโกลาหลพลันชะงัก
    เวอราดินและหมอผีอิมมอทัลต่างทึ่งกับสถานการณ์ที่ไม่คาดฝัน

    ด้านกริดก็ประหลาดใจกับท่าทีของอัศวินสีชาดไม่แพ้กัน

    ‘เกิดอะไรขึ้นกับอัศวินสีชาด?’

    กริดทราบเพียงว่าปิอาโร่ถูกจักรวรรดิขับไล่ราวสิบปีก่อน
    ในขณะนั้น  อัศวินสีชาดชุดเก่าที่เคยติดตามปิอาโร่ล้วนถูกป้ายความผิดและสังหารอย่างโหดเหี้ยมจนหมดสิ้น
    กริดประเมินว่าอัศวินสีชาดรุ่นปัจจุบันไม่น่าจะมีความสัมพันธ์ใดกับปิอาโร่

    ไม่น่าที่จะรู้จักด้วยซ้ำ

    ไม่เพียงกริด  คนทั่วทวีปล้วนคิดเช่นนี้
    แต่ดูจากอากัปกริยาเมื่อครู่
    ดูเหมือนสิ่งที่กริดเคยเข้าใจจะผิดถนัด

    เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
    ความฉงนของกริดถูกเมอร์เซเดสไขกระจ่าง

    “อัศวินหนุ่มสาวทุกคนล้วนต้องการพบคุณอีกครั้ง”

    “…”

    “อัศวินวัยเยาว์ที่คุณเคยสอนสั่งและมอบความกล้าให้…พวกเขาฝึกฝนตัวเองอย่างหนักจนได้สวมชุดเกราะสีแดงเหมือนกับคุณ”

    “…”

    “แม้จะไม่มีใครเคยเอ่ยถึงนามของคุณเพราะมันเป็นชื่อต้องห้าม  แต่พวกเราทุกคนต่างคิดถึงคุณอยู่ในใจ”

    “…”

    “หากวันใดที่คุณกลับมาปรากฏตัวต่อหน้าพวกเราและปฏิเสธว่ามิได้ทรยศอาณาจักร  พวกเราจะยอมเชื่อโดยไม่เคลือบแคลงสงสัย”

    หรืออย่างน้อยที่สุด  เมอร์เซเดสต้องการจัดงานศพให้หากปิอาโร่ไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว

    ทันใดนั้น  
    ใบหน้าที่กำลังสั่นระริกของเธอพลันสงบนิ่ง  น้ำตาที่เคยพรั่งพรูได้หยุดไหลและเหือดแห้งโดยสมบูรณ์

    “แต่คุณกลับปรากฏตัวต่อหน้าพวกเราอีกครั้งในฐานะคนทรยศ”

    เมอร์เซเดสมั่นใจเมื่อเห็นปิอาโร่อารักขาความปลอดภัยให้ราชาโอเวอร์เกียร์

    เธอสลัดความสับสนทั้งหมดทิ้งไป
    โทสะปริมาณมหาศาลกำลังสุมในอกเมื่อตระหนักว่าตัวเองถูกหักหลัง    

    “ฉันเคยคิดถึงคุณมาตลอด…ฉันเคยเชื่อใจคุณมาตลอด  แต่ความจริงที่ได้เห็นวันนี้มันทำให้ฉันรู้สึกโกรธตัวเอง”

    ชิ้ง— 

    เมอร์เซเดสชักดาบเพิ่มอีกหนึ่งเล่ม
    พลังที่แท้จริงของเธอจะถูกสำแดงก็ต่อเมื่อเริ่มใช้วิชาดาบคู่

    “ราชาโอเวอร์เกียร์  นายมีความผิดโทษฐานนำตัวคนทรยศเข้ามาในจักรวรรดิ”

    “…”

    “ส่วนความผิดของปิอาโร่…ฉันจะประหารคนทรยศด้วยมือคู่นี้”

    ความเด็ดเดี่ยวและเฉียบขาดของเมอร์เซเดสมีเพื่อให้ชื่อเสียงอัศวินสีชาดยังคงอยู่    
    คำประกาศกร้าวของเธอคือสัญญาณเริ่มต้นศึก  
    เหล่าอัศวินสีชาดที่เคยชะงักเมื่อปิอาโร่ปรากฏกาย  บัดนี้ลงมือโจมตีคาซิมอีกระลอก
    
    เมอร์เซเดสพุ่งปรี่เข้าใส่ปิอาโร่พร้อมกวัดแกว่งดาบคู่ในมือ  เวอราดินและอิมมอทัลย่อมไม่พลาดโอกาสทองตรงหน้า

    “ตอนนี้แหละ!”

    อิมมอทัลเคยชะงักความเคลื่อนไหวเมื่อสถานการณ์เริ่มไม่ชอบมาพากล
    แต่ตอนนี้ได้เวลาลงมืออีกครั้ง
    พวกมันอัญเชิญอันเดดกลุ่มใหม่เพื่อโจมตีใส่กองทหารของกริด
    
    เวอราดินแผดเสียงตะโกนกึกก้อง

    “แกไม่เรียกอัศวินทั้งหมดออกมาจะดีหรือ?”

    หากกริดไม่ต้องการสูญเสีย NPC ชาวนาอันโด่งดังแห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์ 
    เขาก็ควรอัญเชิญอัศวินทุกคนออกมาในคราวเดียว
    …และถูกบดขยี้ไปพร้อมกัน

    เวอราดินกำลังแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจ
    มันไม่มีวันตระหนักถึงหายนะตรงหน้า
    ทักษะ ‘บดข้าวเปลือก’ อันลือชื่อของปิอาโร่สามารถตัดแขนจอมอสูรบีเลียลได้หนึ่งข้าง
    พลังมหาศาลเช่นนี้มิใช่สิ่งที่ผู้เล่นจะต้านทานไหว

    “ปิอาโร่!  คิดออมมือไปถึงเมื่อไร?  ยังเห็นฉันเป็นเด็กอยู่อีกรึไง?”

    เคร้ง!  เคร้ง!

    เมอร์เซเดสโพล่งขึ้นอย่างฉุนเฉียวเมื่อปิอาโร่ใช้เคียวและคราดเล็กปัดป้องวิชาดาบคู่ตระกูลแวนซ์อันโด่งดัง

    “บดข้าวเปลือก”

    ฟ้าววววว— 

    เสาหิน?
    บ้านคน?
    ไม่ใช่…มันคือครกขนาดยักษ์
    วัตถุประหลาดกำลังบดบังแสงจันทร์บนท้องฟ้าจนมืดสนิท  ขนาดของมันมหึมาในระดับที่สามารถกลืนกินทุกสรรพสิ่งด้านล่าง
    
    วาบ

    บรรยากาศที่เปลี่ยนไปส่งผลให้ทุกคนเริ่มเย็นสันหลังหวาดกลัว

    เมอร์เซเดสและเหล่าอัศวินสีชาดต่างหลบหนีด้วยความแคล่วคล่อง
    แต่เวอราดินกับขุนพลอิมมอทัลมีพื้นฐานเป็นคลาสหมอผี  คลาสหมอผีที่ไม่เคยเพิ่มค่าความว่องไวแม้แต่หนึ่งแต้ม
    
    แถมพวกมันยังยืนผิดที่ผิดทางตั้งแต่ต้น

    ถึงกระนั้น
    เวอราดินกลับแสยะยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน  เหล่าขุนพลหมอผียังคงแสดงสีหน้าสุดมั่นใจ    

    “มาแล้วสินะ  ท่าไม้ตายของชาวนาในตำนาน”

    เวอราดินย้อนดูวิดีโอบันทึกการล่าจอมอสูรบีเลียลซ้ำแล้วซ้ำเล่า
    นั่นก็เพื่อค้นหาจุดอ่อนของกริด  ครอเกล  และขุนพลโอเวอร์เกียร์  ระหว่างนั้นจึงมีโอกาสวิเคราะห์บดข้าวเปลือกของปิอาโร่ไปในตัว

    “ทักษะโจมตีทางกายภาพเป็นวงกว้างที่สร้างความเสียหายตามเปอร์เซนต์พลังชีวิตสูงสุดของเป้าหมาย”

    เวอราดินมั่นใจ
    มันเชื่อว่าทักษะชนิดนี้จะสร้างความเสียหายตามเปอร์เซนต์พลังชีวิตเป้าหมาย
    ไม่อย่างนั้นคงมิอาจฝากบาดแผลฉกรรจ์แก่จอมอสูรบีเลียลที่มีพลังชีวิตหลายสิบล้านได้แน่
    
    เวอราดินออกคำสั่งกับขุนพลอิมมอทัลด้วยสีหน้าของผู้มีชัย  ทุกคนต่างรีบนำชุดเกราะตัวใหม่ออกมาสวม

[ ท่านสวมใส่เกราะหนักป้อมปราการ ]

[ เกราะหนักป้อมปราการ ]
เกรด : อีปิก
ความคงทน : 59/59
พลังป้องกัน : 579
* เพิ่มพลังป้องกันตามเลเวลของผู้สวม
( 1 พลังป้องกันต่อ 3 เลเวล)
* ลดความเสียหายทางกายภาพ 9%
* ความเร็วเคลื่อนที่กลายเป็น 0 หน่วย
ท่านไม่สามารถขยับตัวได้
* ค่าเรี่ยวแรงลดลงทันที 20%
* ค่าเรี่ยวแรงลดลง 1 หน่วยทุก 10 วินาที
    ชุดเกราะที่ชาวเปโรสวมใส่เพื่อต่อต้านการรุกรานจากจักรวรรดิ  ช่วยเพิ่มพลังป้องกันให้ผู้สวมใส่ระดับมหาศาล
    แต่ด้วยความที่มีน้ำหนักมาก  การเคลื่อนที่จึงเป็นไปไม่ได้  และค่าเรี่ยวแรงจะลดลงอย่างรวดเร็ว
    มีค่าความคงทนต่ำเพราะถูกออกแบบให้เน้นหนักด้านพลังป้องกัน
    ไม่แนะนำให้สวมใส่เป็นเวลานาน
น้ำหนัก : 69,900
เงื่อนไขสวมใส่ : เลเวล 250 หรือสูงกว่า

    ชุดเกราะสุดเลวร้ายที่ลดค่าเรี่ยวแรงมหาศาลรวมถึงไม่สามารถขยับตัวได้
    แต่พลังป้องกันที่ได้รับก็คุ้มค่ากับสิ่งที่เสียไป

    “หากพวกเรารอดจากการโจมตีได้…!”

    มันไม่แยแสแรงเกอร์หมอผีระดับต่ำที่มิอาจหาเกราะหนักป้อมปราการมาสวมใส่
    เวอราดินคำนวณว่าตัวมันและขุนพลระดับสูงจะรอดจากการโจมตี  หลังจากนั้นจะร่วมมือกับเมอร์เซเดสทำลายกริด
    พวกมันทุกคนน้ำโพชั่นเพิ่มพลังป้องกันสุดหายากออกมาดื่มโดยไม่หวงแหน

    ฟ้าวววว— 

    ครกยักษ์กำลังตกลงมาจากฟากฟ้า
    ปิอาโร่เล็งใส่กลุ่มหมอผีตั้งแต่ต้น
    พวกมันคือตัวปัญหาที่คอยบงการโครงกระดูกอันเดดเพื่อปั่นป่วนสถานการณ์

    “คุฮ่าฮ่าฮ่า!”

    รอดชีวิตจากการโจมตี
    หลังจากนั้นก็บดขยี้กริดให้สาแก่ใจ

    เวอราดินและขุนพลอิมมอทัลต่างหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
    
    พวกมันทุกคนถูกครกยักษ์กระแทกใส่ร่างจนถึงแก่ความตายโดยไม่มีโอกาสแม้แต่จะส่งเสียงร้อง

[ เกราะหนักป้อมปราการถูกทำลาย ]
[ เกราะหนักป้อมปราการถูกทำลาย ]
[ เกราะหนักป้อมปราการถูก…  ]
[ เกราะหนักป้อม…  ]
...
...

    น้ำหนักปริมาณมหาศาลของครกมหึมาย่อมอยู่นอกเหนือจินตนาการผู้เล่น
    ชุดเกราะที่เวอราดินหมายพึ่งพาล้วนถูกทำลายในพริบตา 
    ร่างและดวงวิญญาณของพวกมันทุกคนถูกออกจากสนามรบโดยสมบูรณ์

    “…”

    อัศวินสีชาดที่เหลือต่างตกอยู่ในภวังค์ตื่นตระหนก  ผืนป่าทึบที่เคยปกคลุมได้หายไปจากการมองเห็น
    เมื่อต้นไม้ใหญ่ที่เคยบดบังทัศนียภาพถูกทำลาย  เสาแสงเทาซึ่งแสดงถึงความตายได้ส่องสว่างขึ้นท้องฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วน
    อันเดดจำนวนมากถูกส่งกลับสู่ธุลีดิน
    
    ความเงียบสงัดเข้าครอบงำบรรยาศเป็นเวลานาน

    “ตราบใดที่ฉันยังมีชีวิต  จะไม่มีใครแตะต้องราชาโอเวอร์เกียร์ได้แม้แต่ปลายเล็บ”

    ปิอาโร่ประกาศกร้าวต่อหน้ากลุ่มศัตรูที่กำลังหวาดผวา
    คำกล่าวนั้นรวมถึงเมอร์เซเดสด้วย

    เป็นไปตามที่เธอคิด
    ปิอาโร่มองอัศวินสีชาดทุกคนเป็นศัตรู

    จี๊ด!

    เมอร์เซเดสรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกกระทันหัน  
    วีรบุรุษจักรวรรดิที่เป็นผู้สอนสั่งวิถีแห่งอัศวินกับเธอ  ปัจจุบันกลายเป็นคนทรยศและหันคมดา—…หันคมคราดเล็กเข้าใส่พวกตน 

    เป็นภาพที่แสนเจ็บปวดทรมาณเกินกว่าสตรีผู้หนึ่งจะรับไหว
    เมอร์เซเดสกำลังครุ่นคิดว่าเหตุใดอัศวินถึงทรยศต่อศรัทธาของตัวเองได้มากเพียงนี้
    
    อัศวินสีชาดทุกคนกำลังจ้องมองเธอเป็นตาเดียว

    “ท่านครับ…แค่พวกเราคงไม่ไหว”

    “ถึงจะถอนทัพอย่างน่าละอาย  แต่กัปตันลิมิตต้องยอมเข้าใจแน่!”

    เมอร์เซเดสคืออัศวินสีชาดหลักเดียวในศึกปัจจุบัน
    ส่วนปิอาโร่นั้นทรงพลังยิ่งกว่าสมัยเป็นมหาจอมดาบเสียอีก  แถมราชาโอเวอร์เกียร์และคาซิมก็นับเป็นศัตรูที่แข็งแกร่ง

    ด้วยพลังอัศวินสีชาดขณะนี้  พวกเขาแทบไม่มีโอกาสชนะอีกฝ่ายได้เลย
    เมอร์เซเดสพยักหน้า
    
    “ฉันอนุญาตให้ทุกคนถอนทัพ”

    “เซอร์เมอร์เซเดส…!”

    “แล้วใครจะคอยคุ้มกันขณะท่านหนี?”
    
    มีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วได้อะไร?
    กัปตันคนปัจจุบันที่เธอลั่นสัตย์สาบานได้สั่งให้ทรยศต่อองค์จักรพรรดิ
    ส่วนอดีตกัปตันที่เคยสอนสั่งได้กลายเป็นคนทรยศเต็มตัว
    
    ความเจ็บปวดปริมาณมหาศาลกำลังกัดกินใจเธอ  การหายไปจากโลกคงเป็นหนทางที่ดีที่สุด

    ปิอาโร่อมยิ้มพลางตั้งท่าสู้

    “เธอไม่เปลี่ยนไปแม้แต่นิดเดียว”

    บุคคลที่สภาพแวดล้อมมิอาจกัดกร่อนคุณงามความดีได้  ตัวตนที่มีจิตใจเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวตั้งแต่กำเนิด

    “เป็นจิตวิญญาณที่ดีของอัศวิน  ฉันจะปลิดชีพเธอด้วยมือคู่นี้เอง”

    ปิอาโร่คือคนฝ่ายกริด 
    เขาไม่อาจปล่อยให้เมอร์เซเดสที่ปองร้ายต่อกริดมีชีวิตรอดต่อไป
    ปิอาโร่ย่อมทราบถึงพรสวรรค์ระดับอัจฉริยะของลูกศิษย์ที่เขาปลุกปั้นมากับมือ
    เขาเตรียมต่อสู้ด้วยพลังทั้งหมดที่มี
    
    แต่กริดกลับไม่ยอมให้ทำเช่นนั้น
    กริดมองเห็นความเจ็บปวดในดวงตาของปิอาโร่ที่ไม่ต่างจากเมอร์เซเดสเลยสักนิด

    “ปิอาโร่…ฉันบอกเสมอให้นายเลือกเส้นทางที่ตัวเองมีความสุข  จำไม่ได้รึไง?”    

    “ฝ่าบาท…?”

    “อัญเชิญอัศวิน…”

    “…!!”

    “อัสโมเฟล”

    ชายคนเดียวที่สามารถกอบกู้ชื่อเสียงที่สูญเสียไปของปิอาโร่

    เหล่าอัศวินสีชาดต่างพากันตะลึงเมื่อกริดเอ่ยนามอีกหนึ่งบุคคลสำคัญของพวกเขา

    เมอร์เซเดสหมดคำพูดโดยสิ้นเชิง

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,217

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous