จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 787
เสาหลักค้ำจุนจักรวรรดิ
บ้านเมืองรุ่งเรืองชั่วนิรันดร์
ประชาชนใช้ชีวิตสงบสุข
ด้านบนคือท่อนหนึ่งของบทเพลงที่เคยถูกขับขานภายในจักรวรรดิซาฮารันมาช้านาน
มหาจอมดาบปิอาโร่และนักดาบอัจฉริยะอัสโมเฟล
ชาวเมืองจักรวรรดิจะได้รับความกล้าและความฮึกเหิมเมื่อพวกฟังท่วงทำนองเกี่ยวกับวีรบุรุษของพวกตน
เฉกเช่นเมอร์เซเดสในวัยเด็ก
เธอเฝ้าฝันอยากเป็นอัศวินมาตลอด
เมอร์เซเดสเติบโตพร้อมกับขับร้องบทเพลงปลุกใจด้วยสีหน้าเปี่ยมศรัทธา
เธอฝ่าฝันอุปสรรคยากลำบากมากมายจนกระทั่งได้สวมเกราะสีแดงเหมือนกับสองวีรบุรุษในวัยเด็ก
สำหรับเมอร์เซเดส เหตุการณ์สะเทือนขวัญเมื่อสิบสองปีก่อนได้สร้างความเจ็บปวดแกจิตใจอย่างรุนแรง
“ปิอาโร่!”
“…?!”
นามของบุคคลอันเป็นที่รักซึ่งสลักภายในใจมายาวนาน…
วินาทีที่ชื่อของคนบาปแห่งจักรวรรดิถูกเอ่ยออกจากปากราชาโอเวอร์เกียร์
วาบ!
เสาลำแสงปรากฏพร้อมกับเงาเลือนลางของชายปริศนา
มนุษย์เพศชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อผ้าเก่าโทรม เนื้อตัวมอมแมมเต็มไปด้วยเศษฝุ่นและคราบเหงื่อไคล
หมวกฟางถูกสวมไว้เหนือศีรษะ
ฝ่ามือที่แสนหยาบกร้านกำลังถือเคียวเกี่ยวข้าว
แม้จะมีรูปลักษณ์เฉกเช่นชาวนา
แต่ดวงตาอันเฉียมแหลมของเมอร์เซเดสสามารถมองทะลวงทุกสิ่งจนเห็นแก่นแท้
ผ่านไปแล้วสิบสองปีเต็มกับเหตุการณ์สะเทือนขวัญ อีกฝ่ายหายตัวไร้ร่องอย่างยาวนานโดยไม่มีผู้ใดทราบข่าวคราว
แต่เมอร์เซเดสกลับจดจำชายคนนี้ได้ในพริบตา
“ปิอาโร่…!”
มหาจอมดาบ
วีรบุรุษแห่งจักรวรรดิ
ดาบแห่งจักรพรรดิ
หัวหน้าครูฝึก
ท่านแม่ทัพ…
สิ่งเหล่านี้คือสมญานามที่เมอร์เซเดสเคยเรียกขานปิอาโร่เมื่อในอดีต
แต่ปัจจุบัน การแสดงความเคารพต่อปิอาโร่เพียงทางเดียวที่เธอสามารถกระทำได้
คือการไม่เรียกเขาว่า ‘คนทรยศ’
ปิอาโร่ปกป้องกริดจากดาบของเมอร์เซเดสพลางยิ้มด้วยใบหน้าขื่นขม
“เด็กสาวตาแหลมคนนั้นเติบโตขึ้นเป็นอัศวินที่สง่างาม”
ดวงตาของปิอาโร่มิได้สำนึกผิดแม้แต่น้อยในยามเรียกคืนความทรงจำสมัยอดีต
สิ่งนี้ทำให้ใบหน้าอันงดงามของเมอร์เซเดสพลันกระตุก
“นี่คุณ…”
เขาไม่สำนึกผิดจากเหตุการณ์ในอดีตบ้างเลยรึไง?
เหตุใดถึงแสดงท่าทีองอาจถึงเพียงนี้?
เหตุใดเขาถึงปรากฏตัวตามถ้อยคำอัญเชิญของราชาโอเวอร์เกียร์?
อย่าบอกนะว่า…
“ฝ่าบาทปลอดภัยดีใช่ไหม”
“ขอบคุณมาก”
“หามิได้…นั่นคือหน้าที่ของกระหม่อม”
“อย่าบอกนะว่า…”
ในหัวใจปิอาโร่ไม่มีจักรวรรดิหลงเหลืออยู่อีกแล้ว
“ฮึก…!”
ดวงตาเมอร์เซเดสแดงก่ำโดยไม่รู้ตัว
สิ่งนี้คือท่าทางของคนที่ฝืนกลั้นน้ำตา
“ฉันน่ะ…”
“…”
“คุณรู้รึเปล่าว่าฉันรอคอยคุณมานานถึงสิบสองปีเต็ม!!”
เธอทนไม่ไหวอีกต่อไป
หยดน้ำใสไหลรินอาบสองข้างแก้มอันขาวนวลของเมอร์เซเดส
เธอเริ่มตระหนักถึงความจริงอันแสนโหดร้าย ความจริงที่ว่าเมอร์เซเดสเป็นได้เพียง ‘ศัตรู’ ในสายตาปิอาโร่ที่กำลังป็นห่วงความปลอดภัยกริดเหนือสิ่งอื่นใด
“ทุกวัน…ฉันรอคุณทุกวัน รอให้คุณปรากฏตัวตรงหน้าและอธิบายว่าเหตุการณ์สิบสองปีก่อนไม่ใช่เรื่องจริง! รอให้คุณแก้ต่างว่าถูกใส่ร้าย!”
“…”
“แล้วนี่มันอะไร? แม่ทัพของฉัน…แม่ทัพของฉันไปไหนแล้ว!!”
เสียงคร่ำครวญของเมอร์เซเดสดังกังวาลไปทั่วสนามรบ อัศวินสีชาดที่เหลือเริ่มสังเกตุเห็นปิอาโร่ด้วยเหตุนี้
“ป…ปิอาโร่…?”
“ไม่มีทาง…ทำไมปิอาโร่ถึงอยู่ที่นี่?”
การต่อสู้อันวุ่นวายโกลาหลพลันชะงัก
เวอราดินและหมอผีอิมมอทัลต่างทึ่งกับสถานการณ์ที่ไม่คาดฝัน
ด้านกริดก็ประหลาดใจกับท่าทีของอัศวินสีชาดไม่แพ้กัน
‘เกิดอะไรขึ้นกับอัศวินสีชาด?’
กริดทราบเพียงว่าปิอาโร่ถูกจักรวรรดิขับไล่ราวสิบปีก่อน
ในขณะนั้น อัศวินสีชาดชุดเก่าที่เคยติดตามปิอาโร่ล้วนถูกป้ายความผิดและสังหารอย่างโหดเหี้ยมจนหมดสิ้น
กริดประเมินว่าอัศวินสีชาดรุ่นปัจจุบันไม่น่าจะมีความสัมพันธ์ใดกับปิอาโร่
ไม่น่าที่จะรู้จักด้วยซ้ำ
ไม่เพียงกริด คนทั่วทวีปล้วนคิดเช่นนี้
แต่ดูจากอากัปกริยาเมื่อครู่
ดูเหมือนสิ่งที่กริดเคยเข้าใจจะผิดถนัด
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ความฉงนของกริดถูกเมอร์เซเดสไขกระจ่าง
“อัศวินหนุ่มสาวทุกคนล้วนต้องการพบคุณอีกครั้ง”
“…”
“อัศวินวัยเยาว์ที่คุณเคยสอนสั่งและมอบความกล้าให้…พวกเขาฝึกฝนตัวเองอย่างหนักจนได้สวมชุดเกราะสีแดงเหมือนกับคุณ”
“…”
“แม้จะไม่มีใครเคยเอ่ยถึงนามของคุณเพราะมันเป็นชื่อต้องห้าม แต่พวกเราทุกคนต่างคิดถึงคุณอยู่ในใจ”
“…”
“หากวันใดที่คุณกลับมาปรากฏตัวต่อหน้าพวกเราและปฏิเสธว่ามิได้ทรยศอาณาจักร พวกเราจะยอมเชื่อโดยไม่เคลือบแคลงสงสัย”
หรืออย่างน้อยที่สุด เมอร์เซเดสต้องการจัดงานศพให้หากปิอาโร่ไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว
ทันใดนั้น
ใบหน้าที่กำลังสั่นระริกของเธอพลันสงบนิ่ง น้ำตาที่เคยพรั่งพรูได้หยุดไหลและเหือดแห้งโดยสมบูรณ์
“แต่คุณกลับปรากฏตัวต่อหน้าพวกเราอีกครั้งในฐานะคนทรยศ”
เมอร์เซเดสมั่นใจเมื่อเห็นปิอาโร่อารักขาความปลอดภัยให้ราชาโอเวอร์เกียร์
เธอสลัดความสับสนทั้งหมดทิ้งไป
โทสะปริมาณมหาศาลกำลังสุมในอกเมื่อตระหนักว่าตัวเองถูกหักหลัง
“ฉันเคยคิดถึงคุณมาตลอด…ฉันเคยเชื่อใจคุณมาตลอด แต่ความจริงที่ได้เห็นวันนี้มันทำให้ฉันรู้สึกโกรธตัวเอง”
ชิ้ง—
เมอร์เซเดสชักดาบเพิ่มอีกหนึ่งเล่ม
พลังที่แท้จริงของเธอจะถูกสำแดงก็ต่อเมื่อเริ่มใช้วิชาดาบคู่
“ราชาโอเวอร์เกียร์ นายมีความผิดโทษฐานนำตัวคนทรยศเข้ามาในจักรวรรดิ”
“…”
“ส่วนความผิดของปิอาโร่…ฉันจะประหารคนทรยศด้วยมือคู่นี้”
ความเด็ดเดี่ยวและเฉียบขาดของเมอร์เซเดสมีเพื่อให้ชื่อเสียงอัศวินสีชาดยังคงอยู่
คำประกาศกร้าวของเธอคือสัญญาณเริ่มต้นศึก
เหล่าอัศวินสีชาดที่เคยชะงักเมื่อปิอาโร่ปรากฏกาย บัดนี้ลงมือโจมตีคาซิมอีกระลอก
เมอร์เซเดสพุ่งปรี่เข้าใส่ปิอาโร่พร้อมกวัดแกว่งดาบคู่ในมือ เวอราดินและอิมมอทัลย่อมไม่พลาดโอกาสทองตรงหน้า
“ตอนนี้แหละ!”
อิมมอทัลเคยชะงักความเคลื่อนไหวเมื่อสถานการณ์เริ่มไม่ชอบมาพากล
แต่ตอนนี้ได้เวลาลงมืออีกครั้ง
พวกมันอัญเชิญอันเดดกลุ่มใหม่เพื่อโจมตีใส่กองทหารของกริด
เวอราดินแผดเสียงตะโกนกึกก้อง
“แกไม่เรียกอัศวินทั้งหมดออกมาจะดีหรือ?”
หากกริดไม่ต้องการสูญเสีย NPC ชาวนาอันโด่งดังแห่งอาณาจักรโอเวอร์เกียร์
เขาก็ควรอัญเชิญอัศวินทุกคนออกมาในคราวเดียว
…และถูกบดขยี้ไปพร้อมกัน
เวอราดินกำลังแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจ
มันไม่มีวันตระหนักถึงหายนะตรงหน้า
ทักษะ ‘บดข้าวเปลือก’ อันลือชื่อของปิอาโร่สามารถตัดแขนจอมอสูรบีเลียลได้หนึ่งข้าง
พลังมหาศาลเช่นนี้มิใช่สิ่งที่ผู้เล่นจะต้านทานไหว
“ปิอาโร่! คิดออมมือไปถึงเมื่อไร? ยังเห็นฉันเป็นเด็กอยู่อีกรึไง?”
เคร้ง! เคร้ง!
เมอร์เซเดสโพล่งขึ้นอย่างฉุนเฉียวเมื่อปิอาโร่ใช้เคียวและคราดเล็กปัดป้องวิชาดาบคู่ตระกูลแวนซ์อันโด่งดัง
“บดข้าวเปลือก”
ฟ้าววววว—
เสาหิน?
บ้านคน?
ไม่ใช่…มันคือครกขนาดยักษ์
วัตถุประหลาดกำลังบดบังแสงจันทร์บนท้องฟ้าจนมืดสนิท ขนาดของมันมหึมาในระดับที่สามารถกลืนกินทุกสรรพสิ่งด้านล่าง
วาบ
บรรยากาศที่เปลี่ยนไปส่งผลให้ทุกคนเริ่มเย็นสันหลังหวาดกลัว
เมอร์เซเดสและเหล่าอัศวินสีชาดต่างหลบหนีด้วยความแคล่วคล่อง
แต่เวอราดินกับขุนพลอิมมอทัลมีพื้นฐานเป็นคลาสหมอผี คลาสหมอผีที่ไม่เคยเพิ่มค่าความว่องไวแม้แต่หนึ่งแต้ม
แถมพวกมันยังยืนผิดที่ผิดทางตั้งแต่ต้น
ถึงกระนั้น
เวอราดินกลับแสยะยิ้มอย่างไม่สะทกสะท้าน เหล่าขุนพลหมอผียังคงแสดงสีหน้าสุดมั่นใจ
“มาแล้วสินะ ท่าไม้ตายของชาวนาในตำนาน”
เวอราดินย้อนดูวิดีโอบันทึกการล่าจอมอสูรบีเลียลซ้ำแล้วซ้ำเล่า
นั่นก็เพื่อค้นหาจุดอ่อนของกริด ครอเกล และขุนพลโอเวอร์เกียร์ ระหว่างนั้นจึงมีโอกาสวิเคราะห์บดข้าวเปลือกของปิอาโร่ไปในตัว
“ทักษะโจมตีทางกายภาพเป็นวงกว้างที่สร้างความเสียหายตามเปอร์เซนต์พลังชีวิตสูงสุดของเป้าหมาย”
เวอราดินมั่นใจ
มันเชื่อว่าทักษะชนิดนี้จะสร้างความเสียหายตามเปอร์เซนต์พลังชีวิตเป้าหมาย
ไม่อย่างนั้นคงมิอาจฝากบาดแผลฉกรรจ์แก่จอมอสูรบีเลียลที่มีพลังชีวิตหลายสิบล้านได้แน่
เวอราดินออกคำสั่งกับขุนพลอิมมอทัลด้วยสีหน้าของผู้มีชัย ทุกคนต่างรีบนำชุดเกราะตัวใหม่ออกมาสวม
[ ท่านสวมใส่เกราะหนักป้อมปราการ ]
[ เกราะหนักป้อมปราการ ]
เกรด : อีปิก
ความคงทน : 59/59
พลังป้องกัน : 579
* เพิ่มพลังป้องกันตามเลเวลของผู้สวม
( 1 พลังป้องกันต่อ 3 เลเวล)
* ลดความเสียหายทางกายภาพ 9%
* ความเร็วเคลื่อนที่กลายเป็น 0 หน่วย
ท่านไม่สามารถขยับตัวได้
* ค่าเรี่ยวแรงลดลงทันที 20%
* ค่าเรี่ยวแรงลดลง 1 หน่วยทุก 10 วินาที
ชุดเกราะที่ชาวเปโรสวมใส่เพื่อต่อต้านการรุกรานจากจักรวรรดิ ช่วยเพิ่มพลังป้องกันให้ผู้สวมใส่ระดับมหาศาล
แต่ด้วยความที่มีน้ำหนักมาก การเคลื่อนที่จึงเป็นไปไม่ได้ และค่าเรี่ยวแรงจะลดลงอย่างรวดเร็ว
มีค่าความคงทนต่ำเพราะถูกออกแบบให้เน้นหนักด้านพลังป้องกัน
ไม่แนะนำให้สวมใส่เป็นเวลานาน
น้ำหนัก : 69,900
เงื่อนไขสวมใส่ : เลเวล 250 หรือสูงกว่า
ชุดเกราะสุดเลวร้ายที่ลดค่าเรี่ยวแรงมหาศาลรวมถึงไม่สามารถขยับตัวได้
แต่พลังป้องกันที่ได้รับก็คุ้มค่ากับสิ่งที่เสียไป
“หากพวกเรารอดจากการโจมตีได้…!”
มันไม่แยแสแรงเกอร์หมอผีระดับต่ำที่มิอาจหาเกราะหนักป้อมปราการมาสวมใส่
เวอราดินคำนวณว่าตัวมันและขุนพลระดับสูงจะรอดจากการโจมตี หลังจากนั้นจะร่วมมือกับเมอร์เซเดสทำลายกริด
พวกมันทุกคนน้ำโพชั่นเพิ่มพลังป้องกันสุดหายากออกมาดื่มโดยไม่หวงแหน
ฟ้าวววว—
ครกยักษ์กำลังตกลงมาจากฟากฟ้า
ปิอาโร่เล็งใส่กลุ่มหมอผีตั้งแต่ต้น
พวกมันคือตัวปัญหาที่คอยบงการโครงกระดูกอันเดดเพื่อปั่นป่วนสถานการณ์
“คุฮ่าฮ่าฮ่า!”
รอดชีวิตจากการโจมตี
หลังจากนั้นก็บดขยี้กริดให้สาแก่ใจ
เวอราดินและขุนพลอิมมอทัลต่างหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง
พวกมันทุกคนถูกครกยักษ์กระแทกใส่ร่างจนถึงแก่ความตายโดยไม่มีโอกาสแม้แต่จะส่งเสียงร้อง
[ เกราะหนักป้อมปราการถูกทำลาย ]
[ เกราะหนักป้อมปราการถูกทำลาย ]
[ เกราะหนักป้อมปราการถูก… ]
[ เกราะหนักป้อม… ]
...
...
น้ำหนักปริมาณมหาศาลของครกมหึมาย่อมอยู่นอกเหนือจินตนาการผู้เล่น
ชุดเกราะที่เวอราดินหมายพึ่งพาล้วนถูกทำลายในพริบตา
ร่างและดวงวิญญาณของพวกมันทุกคนถูกออกจากสนามรบโดยสมบูรณ์
“…”
อัศวินสีชาดที่เหลือต่างตกอยู่ในภวังค์ตื่นตระหนก ผืนป่าทึบที่เคยปกคลุมได้หายไปจากการมองเห็น
เมื่อต้นไม้ใหญ่ที่เคยบดบังทัศนียภาพถูกทำลาย เสาแสงเทาซึ่งแสดงถึงความตายได้ส่องสว่างขึ้นท้องฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วน
อันเดดจำนวนมากถูกส่งกลับสู่ธุลีดิน
ความเงียบสงัดเข้าครอบงำบรรยาศเป็นเวลานาน
“ตราบใดที่ฉันยังมีชีวิต จะไม่มีใครแตะต้องราชาโอเวอร์เกียร์ได้แม้แต่ปลายเล็บ”
ปิอาโร่ประกาศกร้าวต่อหน้ากลุ่มศัตรูที่กำลังหวาดผวา
คำกล่าวนั้นรวมถึงเมอร์เซเดสด้วย
เป็นไปตามที่เธอคิด
ปิอาโร่มองอัศวินสีชาดทุกคนเป็นศัตรู
จี๊ด!
เมอร์เซเดสรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกกระทันหัน
วีรบุรุษจักรวรรดิที่เป็นผู้สอนสั่งวิถีแห่งอัศวินกับเธอ ปัจจุบันกลายเป็นคนทรยศและหันคมดา—…หันคมคราดเล็กเข้าใส่พวกตน
เป็นภาพที่แสนเจ็บปวดทรมาณเกินกว่าสตรีผู้หนึ่งจะรับไหว
เมอร์เซเดสกำลังครุ่นคิดว่าเหตุใดอัศวินถึงทรยศต่อศรัทธาของตัวเองได้มากเพียงนี้
อัศวินสีชาดทุกคนกำลังจ้องมองเธอเป็นตาเดียว
“ท่านครับ…แค่พวกเราคงไม่ไหว”
“ถึงจะถอนทัพอย่างน่าละอาย แต่กัปตันลิมิตต้องยอมเข้าใจแน่!”
เมอร์เซเดสคืออัศวินสีชาดหลักเดียวในศึกปัจจุบัน
ส่วนปิอาโร่นั้นทรงพลังยิ่งกว่าสมัยเป็นมหาจอมดาบเสียอีก แถมราชาโอเวอร์เกียร์และคาซิมก็นับเป็นศัตรูที่แข็งแกร่ง
ด้วยพลังอัศวินสีชาดขณะนี้ พวกเขาแทบไม่มีโอกาสชนะอีกฝ่ายได้เลย
เมอร์เซเดสพยักหน้า
“ฉันอนุญาตให้ทุกคนถอนทัพ”
“เซอร์เมอร์เซเดส…!”
“แล้วใครจะคอยคุ้มกันขณะท่านหนี?”
มีชีวิตอยู่ต่อไปแล้วได้อะไร?
กัปตันคนปัจจุบันที่เธอลั่นสัตย์สาบานได้สั่งให้ทรยศต่อองค์จักรพรรดิ
ส่วนอดีตกัปตันที่เคยสอนสั่งได้กลายเป็นคนทรยศเต็มตัว
ความเจ็บปวดปริมาณมหาศาลกำลังกัดกินใจเธอ การหายไปจากโลกคงเป็นหนทางที่ดีที่สุด
ปิอาโร่อมยิ้มพลางตั้งท่าสู้
“เธอไม่เปลี่ยนไปแม้แต่นิดเดียว”
บุคคลที่สภาพแวดล้อมมิอาจกัดกร่อนคุณงามความดีได้ ตัวตนที่มีจิตใจเข้มแข็งเด็ดเดี่ยวตั้งแต่กำเนิด
“เป็นจิตวิญญาณที่ดีของอัศวิน ฉันจะปลิดชีพเธอด้วยมือคู่นี้เอง”
ปิอาโร่คือคนฝ่ายกริด
เขาไม่อาจปล่อยให้เมอร์เซเดสที่ปองร้ายต่อกริดมีชีวิตรอดต่อไป
ปิอาโร่ย่อมทราบถึงพรสวรรค์ระดับอัจฉริยะของลูกศิษย์ที่เขาปลุกปั้นมากับมือ
เขาเตรียมต่อสู้ด้วยพลังทั้งหมดที่มี
แต่กริดกลับไม่ยอมให้ทำเช่นนั้น
กริดมองเห็นความเจ็บปวดในดวงตาของปิอาโร่ที่ไม่ต่างจากเมอร์เซเดสเลยสักนิด
“ปิอาโร่…ฉันบอกเสมอให้นายเลือกเส้นทางที่ตัวเองมีความสุข จำไม่ได้รึไง?”
“ฝ่าบาท…?”
“อัญเชิญอัศวิน…”
“…!!”
“อัสโมเฟล”
ชายคนเดียวที่สามารถกอบกู้ชื่อเสียงที่สูญเสียไปของปิอาโร่
เหล่าอัศวินสีชาดต่างพากันตะลึงเมื่อกริดเอ่ยนามอีกหนึ่งบุคคลสำคัญของพวกเขา
เมอร์เซเดสหมดคำพูดโดยสิ้นเชิง
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,217
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/
ตอนนี้ปิอาโรตอนหน้าอัสโมเฟลทำไมไม่อัญเชิญพร้อมกันเล้ยค้างเกิ้น
ReplyDelete���������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������
ReplyDelete🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕🖕
Deleteอึ้ง ทึ้ง ค้าง 😂😂
ReplyDeleteไม่ชดเชยของเมื่อวานหรอ
ReplyDeleteขอบคุณมากๆๆ
ReplyDeleteค้างมากๆๆๆๆๆๆ