จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 798

[ เสาเวทมนตร์ตรวจจับสัมผัสถึงตัวตนของท่าน ]
[ เอฟเฟคพรางตัวจากผ้าคลุมหัวแบบมีซิปถูกยกเลิก ]
[ เสาเวทมนตร์ตรวจจับกำลังจับตามองท่าน  หากท่านแสดงพฤติกรรมน่าสงสัยภายใน 3 วินาที เวทมนตร์อันทรงพลังจะโจมตีใส่ท่าน ]

    กริดเคยเห็นข้อความระบบเหล่านี้ในตอนที่มาเยือนไททันหนแรกเมื่อหลายปีก่อน
    ชายหนุ่มถูกสลายผลพรางตัวจนเผยให้เห็นเครื่องแต่งกายสีขาว

    ‘พวกมันร่ำรวยขนาดไหนกัน?’

    ไม่เพียงภายในเขตวังหลวง
    แต่เสาเวทมนตร์ตรวจจับยังถูกติดตั้งไว้ในย่านร้านค้า  หรือแม้กระทั่งเขตชุมชนชาวเมือง
    นี่คือหนึ่งในเศษเสี้ยวความมั่งคั่งและเทคโนโลยีของจักรวรรดิผู้ปกครองทวีปมานานหลายร้อยปี

    ‘เราจะถูกพบตัวไม่ได้เด็ดขาด’

    กริดหลบหนีจากวังหลังได้อย่างฉิวเฉียด  จากนั้นก็รีบมุ่งหน้าไปยังประตูทิศเหนือ
    ชายหนุ่มเดินตามท้องถนนพลางปกปิดใบหน้าเพื่อซ่อนชื่อเหนือศีรษะ
    ซาทิสฟายคือโลกใบใหญ่ที่มีผู้เล่นกว่าสองพันล้าน  คงไม่แปลกหากกริดจะถูกผู้เล่นอื่นพบตัวเข้าขณะเดินบนถนนของเมืองหลวงจักรวรรดิใหญ่  
    เขาพยายามทำตัวกลมกลืนกับฝูงชนที่ผ่านไปมาให้มากที่สุด

    ไม่มีใครทราบถึงตัวตนที่แท้จริงของกริดแน่หากไม่ได้พิจารณาอย่างใกล้ชิด
    คงเป็นที่น่าสงสัยกว่าถ้าเขาทำตัวมีพิรุธโดยการพยายามเดินอย่างหลบซ่อน
    
    เปรี้ยงงง!!

    “…?”

    ถนนทิศเหนือที่ค่อนข้างเงียบสงบ
    กริดเดินมาถึงเขตสุดท้ายได้ไม่ยากเพราะทหารและอัศวินส่วนใหญ่ถูกระดมพลไปยังกำแพงทิศใต้
    ขณะเดินไปบนท้องถนน  ชายหนุ่มพลันชะงักเมื่อได้ยินเสียงดังจากบ้านหลังหนึ่ง
    
    เป็นสุ้มเสียงแสนคุ้นเคยที่กริดได้ยินมาแล้วนับพันนับหมื่นหน

    ‘การต่อสู้?  ในสถานที่แบบนี้เนี่ยนะ?  แล้วใครสู้กับใคร…?’

    อันที่จริง  เขาควรปล่อยมันผ่านไป
    กริดมีเป้าหมายที่ต้องรีบออกจากไททันโดยเร็วเพื่อมิให้ถูกพบตัว  การเข้าไปพัวพันกับศึกต่อสู้มิใช่เรื่องฉลาดนัก

    แต่เขากลับมิอาจละสายตาปล่อยผ่านไปได้  เหตุเกิดจากเครื่องหมายตกใจสีทองอร่ามที่ปรากฏขึ้นเหนือบริเวณจุดต่อสู้
        
    สัญญาณบ่งชี้ภารกิจ...?

    ‘แถมยังเป็นในเวลาแบบนี้…’

    ในจักรวรรดิมี NPC คนใดที่จะมอบภารกิจให้ตนท่ามกลางความวุ่นวายด้วยหรือ?
    
    ‘มีใครบ้างที่อาจเกี่ยวข้องกับเรา…’
    
    ถึงจะนึกอย่างไรก็ไม่ออก  แต่กริดก็พยายามเค้นสมองสุดความสามารถ

    ลงเอยด้วย
    ชื่อของบุคคลหนึ่งผุดขึ้นในวินาทีสุดท้าย

    “…เมอร์เซเดส!”

    อัศวินลำดับหนึ่งผู้กุมความลับของคดีสิบสองปีก่อนร่วมกับกริด
    เมอร์เซเดสคงกำลังสืบสวนคดีเก่าอย่างสุดความสามารถ  จึงไม่แปลกที่จะถูกใครบางคนขัดแข้งขาเข้า

    เมื่อกริดได้ข้อสรุปเช่นนี้

    “พลิ้วไหว!”

    ชายหนุ่มไม่รีรอแม้แต่วินาทีเดียว
    ด้วยความที่ร่างมืดอยู่ในระยะหน่วง  ทักษะเดียวที่ช่วยเร่งความเร็วคือพลิ้วไหว
    และเมื่อเขาไปถึง

    “ขอบใจมากที่ขุดหลุมฝังศพตัวเอง  จงเฝ้ามองทุกการกระทำของฉันให้ดีขณะอยู่ในโลกหลังความตาย  จงกรีดร้องอย่างโหยหวนเมื่อฉันเริ่มกัดกร่อนทำลายจักรวรรดิที่เธอรักยิ่งกว่าชีวิต”

    ชายวัยกลางคนที่มีสภาพน่าขยะแขยงยิ่งกว่ากริดในร่างมืดกำลังคุกคามชีวิตเมอร์เซเดส
    เธอกระอักโลหิตสีดำลงบนชุดลำลองสีขาวด้วยใบหน้าเจ็บปวด
    ข้อความระบบใหม่แสดงขึ้นตรงหน้ากริดทันทีที่มาถึง
    
[ ภารกิจใหม่ถูกสร้างขึ้น ]

[ เพื่อปิอาโร่ ]
★ เพื่อปิอาโร่ ★
    อัศวินลำดับหนึ่ง ‘เมอร์เซเดส’ ผู้ขุดคุ้ยความจริงของคดีสิบสองปีก่อน  บัดนี้เธอกำลังเผชิญวิกฤติร้ายแรง
    หากท่านช่วยเหลือเมอร์เซเดสไม่สำเร็จ  ปิอาโร่จะถูกจักรวรรดิตราหน้าให้เป็นผู้ทรยศไปตลอดกาล
    จงช่วยเมอร์เซเดส!
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : เมอร์เซเดสรอดชีวิต
รางวัลภารกิจ : 
- ค่าความสัมพันธ์กับเมอร์เซเดสเพิ่มขึ้น 50 หน่วย
- ท่านจะเข้าสู่เหตุการณ์พิเศษเกี่ยวข้องกับเมอร์เซเดส
บทลงโทษภารกิจล้มเหลว : 
- เมอร์เซเดสเสียชีวิต
- ภารกิจเกี่ยวกับอัศวินสีชาดทั้งหมดถูกทำลาย

    ‘เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น?’

    กริดไม่เข้าใจสถานการณ์เลยสักนิด
    เหตุใดเมอร์เซเดสที่แข็งแกร่งเทียบเท่าปิอาโร่จึงตกที่นั่งลำบากได้?
    และชุดเกราะสีชาดอันโด่งดังของเธอไปไหนแล้ว?

    ‘นั่นสินะ…นี่เป็นเกม’

    กริดเบื่อหน่ายกับการที่ศัตรูสุดแกร่งต้องอ่อนแอลงหลังจากกลายเป็นพวกเดียวกัน
    ชายหนุ่มรีบเปลี่ยนหัตถ์เทวะให้เป็นหอกไลฟาเอล  
    เขาใช้ในการต่อสู้กับอิมมอทัลไปหนึ่งเล่ม  ปัจจุบันยังเหลือหอกไลฟาเอลอีกสามเล่มให้ใช้งาน

    “อึก…”

    ขณะเมอร์เซเดสกำลังครวญครางอย่างเจ็บปวดบนเส้นกั้นแบ่งระหว่างความเป็นความตาย

    “ผู้หญิงคนนั้นเป็นของฉัน”

    กริดตะโกนเสียงดังพลางออกคำสั่งแก่หอกไลฟาเอล

    ฉึก!

[ ท่านสร้างความเสียหาย 26,900 หน่วยต่อเป้าหมาย ]

    ชายปริศนาที่กำลังคุกคามชีวิตเมอร์เซเดสได้รับบาดเจ็บจนมันรีบถอยไปตั้งหลัก
    การที่หอกไลฟาเอลสร้างความเสียหายได้รุนแรง  เป็นสิ่งบ่งชี้แน่ชัดว่าไอ้บัดซบนี่คือตัวตนเผ่าพันธุ์อสูร
    เผ่าอสูรย่อมอ่อนแอลงต่อหน้าหนึ่งในสามศาสตราเทพแห่งรีเบคก้า

    กริดคำนวณว่าอสูรที่ชื่อ ‘คิวราทัน’ จะตกอยู่ในอาการชะงักไปพักใหญ่
    เขาฉวยโอกาสนี้หวังช่วยเมอร์เซเดสให้รอดพ้นจากอันตราย

    ทว่า

    “ราชาโอเวอร์เกียร์...?”

    คิวราทันตั้งหลักได้ภายในระยะเวลาเพียงเสี้ยววินาที  ตรงกันข้ามกับสิ่งที่กริดคาดเดาโดยสิ้นเชิง
    คิวราทันดึงหอกทองที่ปักร่างออกด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว  พลังชีวิตของมันยังคงเต็มหลอดอยู่เช่นเดิม

    ‘NPC พิเศษ?’

    กริดเริ่มเย็นสันหลังขณะพุ่งเข้าไปช่วยเมอร์เซเดส  ตำแหน่งในปัจจุบันของเขาอยู่ใกล้กับอสูรที่ชื่อคิวราทันมากเกินไป
    แถมยังเปิดช่องว่างมหาศาลไว้จากการคำนวณที่ผิดพลาด

    “เมอร์เซเดส!  เธอแอบร่วมมือกับราชาโอเวอร์เกียร์สินะ!  หลักฐานการทรยศของเธอเป็นที่แน่ชัดแล้ว!”

    คิวราทันโพล่งขึ้นอย่างตื่นเต้น
    ใบหน้าแสยะยิ้มชั่วพลางแทงดาบใส่กริดที่อยู่ไม่ห่างจากเมอร์เซเดส
    อาวุธที่คิวราทันใช้คือดาบที่มีส่วนคมบิดเบี้ยวม้วนเป็นเกลียว  รูปร่างอัปลักษณ์เหมือนผู้เป็นนายไม่มีผิดเพี้ยน

    เคร้งงง— 

    “…!”

    คิวราทันพลันผงะ
    มันมั่นใจว่าดาบในมือจะทะลวงร่างกริดที่เสียจังหวะไปเพราะพยายามช่วยเมอร์เซเดส
    แต่ปลายดาบกลับถูกฝ่ามือสีทองบินเข้ามาขัดขวาง

    ‘ของวิเศษที่ขยับได้เอง?’

    ชื่อของบุคคลหนึ่งได้แล่นเข้ามาในหัวคิวราทัน

    มันแสดงสีหน้าครุ่นคิดขณะฝ่ามือสีทองกำลังเหวี่ยงค้อนมโยเนียร์เข้าคุกคาม
    หอกไลฟาเอลที่ถูกโยนทิ้งเมื่อครู่ได้ฟื้นสภาพและพุ่งวกกลับมาหาคิวราทันอีกครั้ง

    มันปล่อยให้การโจมตีจากทั้งหอกและค้อนปะทะร่างกายโดยมิได้ปัดป้อง
    แต่แทนที่จะบาดเจ็บรุนแรง  คิวราทันกลับไม่ได้รับความเสียหายใดนอกจากอาการชะงักเพียงเสี้ยววินาที

    มันเลื่อนมือมาสัมผัสหอกสีทองที่ปักเสียบหน้าอกพลางขมวดคิ้ว  แต่ทำเพียงจับค้างไว้  มิได้ดึงออกแต่อย่างใด
    
    “เข้าใจแล้ว…ราชาเท็มพาว…เท็มพล่า  นี่ฉันเข้าใจผิดมาตลอดสินะ”

    “…”

    “ไม่ใช่เท็มพล่า  แต่เป็นเท็มพาวหรอกหรือ…”

    ตลอดหลายปีที่ผ่านมา  ข่าวที่ข้ารับใช้ยาธานคนแล้วคนเล่าถูกสังหารได้แพร่กระจายออกไปทั่วทั้งทวีป  สิ่งนี้สร้างความอับอายให้แก่วิหารยาธานไม่น้อย

    ต้นตอทั้งหมดเกิดจากนักล่าข้ารับใช้ยาธานที่เรียกตัวเองว่า ‘เท็มพล่า’
    ชายคนนั้นมักพกพาของวิเศษที่เคลื่อนไหวได้เองติดตัวเสมอ
    แต่ชื่อที่พวกมันได้เคยยินล้วนผิดถนัด
    
    เท็มพาว…ราชาโอเวอร์เกียร์

    “คุคุคุ  นึกแล้วว่าต้องไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา  ถึงขนาดก่อตั้งอาณากจักได้ด้วยพลังของตัวเอง  ไม่แปลกใจที่ข้ารับใช้ยาธานคนแล้วคนเล่าถูกแกฆ่าทิ้ง”

    “แกเป็นใครกันแน่?”

    มีเพียงน้อยคนนักที่จะรู้จักคำว่าเท็มพล่า  รวมถึงทราบว่ากริดคือนักล่าข้ารับใช้ยาธาน
    ขนาดคนสนิทของกริดยังมีเพียงยูร่าและบราฮัมที่ทราบเรื่องนี้

    “แกเองก็เป็นข้ารับใช้ยาธานรึไง?”

    คิวราทันผงกศีรษะเล็กน้อย

    “จะกล่าวเช่นนั้นก็ไม่ผิด  ทุกสรรพสิ่งบนโลกล้วนเป็นข้ารับใช้ขององค์เทพยาธาน”

    นี่มิใช่คำตอบที่กริดต้องการ
    ชายหนุ่มเริ่มขมวดคิ้ว

    “ระวัง!”

    เมอร์เซเดสที่จ้องมองกริดอย่างตกตะลึงเป็นเวลานานรีบโพล่งขึ้นอย่างลนลาน

    "มันกำลังร่ายมนตร์ดำ!"

    “อะไรนะ?”

    ศัตรูสามารถใช้ดาบได้เก่งกาจขนาดรับมือหัวต์เทวะได้สองข้างพร้อมกัน
    แต่ตัวจริงกลับเป็นผู้ใช้มนตร์ดำงั้นหรือ? 

    กริดเริ่มตื่นตัวเมื่อทุกสิ่งสายเกินไป
    คิวราทันร่ายมนตร์ดำไว้ล่วงหน้านับตั้งแต่หลอกล่อให้กริดโต้เถียงกับมัน
    วงแหวนเวทมนตร์สีดำปรากฏขึ้นใต้ฝ่าเท้ากริดในพริบตา    

    “ช่างน่าสมเพช”

    คิวราทันแสยะยิ้ม

    บึ้มมมมม—  

    มนตร์ดำปริมาณมหาศาลถูกจุดระเบิดจนก่อเป็นเพลิงโลกันตร์ทมิฬกลืนกินกริดและเมอร์เซเดสไปพร้อมกัน

    ชายหนุ่มพลันย้อนนึกถึงเมื่อครั้งที่เคยดวลกับเฮล·กาโอบนเกาะคอร์ก 
    
    “โชคดีจริงที่ได้กำจัดตัวปัญหาทั้งสองในคราวเดียว”

    คิวราทันฉีกยิ้มกว้าง
    มันแสนมั่นใจว่ากริดและเมอร์เซเดสคงไม่อยู่บนโลกนี้อีกแล้ว
    เพลิงโลกันตร์ทมิฬได้กลืนกินร่างทั้งสองให้หายไปโดยสมบูรณ์  ไม่มีมนุษย์คนรอดชีวิตไปจากแรงระเบิดระยะประชิดได้แน่

    ‘เอาล่ะ…จะหาทางกลบเกลื่อนสถานการณ์ของพวกมันสองคนยังไงดี?’

    ซู่วว— 

    ผิวหนังที่เคยขาวซีดเริ่มกลับมามีน้ำมีนวลเหมือนมนุษย์อีกครั้ง  ดวงตาที่เคยดำสนิทพลันเกิดสีขาวแซมรอบนอก
    
    คิวราทันกลับร่างมนุษย์…ไม่สิ
    มันจำแลงกายเป็นมนุษย์พลางครุ่นคิดถึงสิ่งที่ควรรายงานต่อองค์จักรพรรดิ

    แต่คิวราทันไม่มีทางทราบได้เลยว่ามันจะถูกลอบโจมตีจากด้านหลัง

    “นายมีจุดอ่อนบ้างรึเปล่า?”

    กริดใช้ร่างกายตัวเองเป็นโล่กำบังให้เธองั้นหรือ?

    ท่ามกลางควันระเบิดคละคลุ้ง  เมอร์เซเดสถูกโอบกอดแนบแน่นในอ้อมแขนกริดโดยไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่รอยขีดข่วน
    ราวกับอีกฝ่ายรับแรงระเบิดทั้งหมดไว้เพียงลำพัง

    แต่มีหนึ่งสิ่งที่เมอร์เซเดสคาใจมาก

    “ทำไมนายถึงไม่เป็นอะไรเลย?”
    
    แรงระเบิดปริมาณมหาศาลกลับมิได้สร้างบาดแผลใหญ่บนร่างกายกริด

    นั่นคือระเบิดเพลิงโลกันตร์ทมิฬเชียวนะ

    “อย่าได้ลืมว่าฉันคือราชาโอเวอร์เกียร์”

    ดาบในมือกริดบินพุ่งเสียบร่างคิวราทัน

    ฉึก!

    คิวราทันเผยช่องว่างมากมายขณะที่มันกำลังติดประมาท
    ดาบอัสนีฯ แทงใส่หัวใจอสูรชั่วร้ายอย่างรวดเร็วแม่นยำ
    ศาสตราวุธจากน้ำมือมนุษย์ที่เป็นภัยคุกคามได้ไม่แพ้ศาสตราเทพของเทพธิดาแห่งแสง ‘รีเบคก้า’
    
    “แค่ก!”

    คิวราทันร่างมนุษย์กระอั่กเลือดด้วยสีหน้าเจ็บปวด
    หอกไลฟาเอลสีทองแปรเปลี่ยนกลับเป็นหัตถ์เทวะเนื่องจากระยะเวลาของ ‘เปลี่ยนรูปไอเท็ม’ หมดลง
    คิวราทันใช้มือคว้าหัตถ์เทวะไว้แน่นเพื่อมิให้มันหลบหนี
    
    เปรี้ยงง— 

    สายฟ้าสีชาดฟาดผ่าลงมาจากด้านบน
    ร่างกายคิวราทันพลันกระตุกขณะที่กริดเริ่มร่ายรำเพลงดาบ

    “คลื่นทำลายล้างร่ายรำสังหาร”

    ฉึก!

    ฉึก! ฉึก! ฉึก!

    ท่าแทงสุดทรงพลังกระแทกใส่ร่างคิวราทันสี่ครั้งซ้อน

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

    เกิดเพลิงทมิฬระเบิดขึ้นหลายระลอก
    แรงระเบิดสร้างความเสียหายระดับเดียวกับเพลิงโลกันตร์ทมิฬที่คิวราทันใช้ไปก่อนหน้า  แต่ของกริดไม่ต้องเสียเวลาร่ายให้วุ่นวาย

    ทั้งคิวราทันและเมอร์เซเดสต่างทึ่งไปพร้อมกัน

    “อึก…!  ก…แกนะแก!”

    มันเริ่มปลดปล่อยพลังอสูรอีกครั้ง
    กริดมิได้สั่นกลัวเลยสักนิดแม้กำลังเผชิญกับตัวตนที่น่าขยะแขยง

    “แกคงเป็นหนึ่งในพวกกระจอกที่ถูกมุลเลอร์ทำลายร่างเนื้อสินะ”

    ซ่าาาา!

    ได้เวลาคลื่นทำลายล้างสำแดงอานุภาพ
    ร่างกายคิวราทันที่กำลังสะบักสะบอมได้ถูกคลื่นดาบซัดโถมกลืนกินจากทุกทิศทาง
    ไม่เพียงเท่านั้น  การโจมตีจากภายนอกยังมีหัตถ์เทวะที่ถือความผิดพลาด  ดาบเสือขาว  ยารุกต์  และดาบใหญ่กริด
    
    “แกด่วนดีใจไปหน่อยนะ”

    รอยยิ้มชั่วร้ายปรากฏบนใบหน้ากริด

    ฉัวะ—!! 

    ทำลายล้างพุ่งลงจากด้านบน
    รัศมีดาบขนาดใหญ่พาดผ่านตั้งแต่ศีรษะไปลงถึงหว่างขา 
    แถมยังมีสี่ยอดอาวุธจากหัตถ์เทวะที่ทิ่มแทงใส่ในเวลาเดียวกัน
    
    บึ้มมมมมม—

    เพลิงทมิฬอุบัติอีกครั้งกลืนกินร่างคิวราทันอย่างโหดเหี้ยม

    “…”

    เมอร์เซเดสได้แต่ยืนทึ่งไม่กล่าวสิ่งใด
    เธอเคยเห็นพลังโจมตีของปิอาโร่และเจ็ดดยุคมาแล้ว  แต่การโจมตีของกริดกลับเหนือกว่าคนเหล่านั้นไปอีกหนึ่งขั้น

    อานุภาพของคลื่นทำลายล้างร่ายรำสังหารช่างยากจะหาสิ่งใดทัดเทียม

    “เร็วเข้า”

    “…เอ๋?”

    กริดอาจเอาชนะจอมอสูรนิรนามตนนี้ได้…
    ขณะเมอร์เซเดสกำลังเกิดความคิดเฟ้อฝันเช่นนั้น  เสียงของกริดได้ปลุกให้เธอตื่นจากภวังค์ 

    เมื่อหันไปมอง  ชายหนุ่มที่กำราบคิวราทันอย่างอยู่หมัดเมื่อครู่เริ่มตั้งท่าหนีด้วยสีหน้าตื่นตระหนก
    เขารีบอธิบายกับเธอ

    “ตื่นได้แล้ว…มีทหารและอัศวินจำนวนมากกำลังมาที่นี่  จะเกิดเรื่องใหญ่แน่ถ้าฉันถูกพบตัวเข้า”

    แถมยัง… 

    ‘เราเอาชนะมันไม่ได้’

    แม้จะอ่อนแอลงเนื่องจากถูกอริยดาบมุลเลอร์ทำลายร่างเนื้อ  แต่อีกฝ่ายเป็นถึงจอมอสูรตัวจริงเสียงจริง
    ในการดวลแบบ 1:1 หรือการรุมแบบ 2:1 คงมิอาจดับลมหายใจสิ่งมีชีวิตระดับสูงอย่างจอมอสูรได้แน่

    กริดเคยเอาชนะเฮล·กาโอได้ก็จริง  แต่ครั้งนั้นเขาค้นพบจุดอ่อนเกี่ยวกับศิลาอัคคี

    พลังชีวิตของคิวราทันยังลดไปไม่ถึงหนึ่งส่วนสิบแม้จะถูกกระหน่ำโจมตีอย่างต่อเนื่องยาวนาน 

    “ว่าแต่…เธอเอาชุดเกราะสีชาดไปขายที่ร้านไหน?  ฉันจะไปซื้อคืนให้”

    กริดเอ่ยปากถามขณะกระชากแขนเมอร์เซเดสวิ่งหนีโดยไม่ขออนุญาต

    “ฉ…ฉันไม่ได้ขาย!  ใครจะยอมขายสิ่งที่มีคุณค่าทางจิตใจเพียงเพื่อเศษเงินเล็กน้อยกัน?”

    เมอร์เดเซสปฏิเสธเสียงแข็งด้วยใบหน้าแดงก่ำ
    กริดเห็นดังนั้นจึงเข้าใจผิดคิดว่าเมอร์เซเดสเข้าไม่ถึงอารมณ์ขันของตน
    
    ‘ผู้หญิงคนนี้จริงจังเกินไปแล้ว’

    ถูกต้อง…เมอร์เซเดสกำลังจริงจัง 
    
    นับตั้งแต่เกิดมา 
    เธอไม่เคยจับมือชายใดอย่างแนบแน่นเช่นนี้มาก่อน

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,224
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous