จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 804
จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 804
“เด็ก?”
เด็กสาวปริศนาที่มีส่วนสูงไม่ถึงเอวกริด
ชายหนุ่มมิอาจทำใจยอมรับชื่อที่ถูกเขียนไว้เหนือศีรษะได้
โกลด์ฮิต? จะบอกว่าเด็กคนนี้คือราชาจอมเวทรึไง?
“หนูชื่ออะไร? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้? แล้วพ่อกับแม่หนูไปไหนเอ่ย?”
เด็กสาวยังคงทำหน้าใสซื่อ แต่เสียงหัวเราะถัดมานั้นแสนห่างไกลกับรูปลักษณ์ที่กริดได้เห็น
เสียงหัวเราะของสตรีในวัยชรา
“โยะโฮะโฮะ…ฉันมีนามว่าโกลด์ฮิต ผู้คนมักเรียกขานว่าราชาจอมเวท”
“…ไม่ได้ล้อกันเล่นใช่ไหม?”
กริดอ้าปากกว้าง เขาจำเป็นต้องยอมรับความจริงโดยปราศจากข้อโต้แย้ง
ตามข้อมูลที่ได้รับ โกลด์ฮิตคือหญิงชราวัย 120 ปีไม่ใช่หรือ? แล้วเหตุใดถึงมีรูปลักษณ์เยี่ยงเด็กสาวได้
แม้แต่เผ่าพันธุ์เอลฟ์ที่มีอายุยืนยาวก็ยังมีรูปลักษณ์ที่เติบโตกว่านี้มาก
กริดครุ่นคริดเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยปากถาม
“หรือจะเป็นเพราะเวทมนตร์…?”
โกลด์ฮิตพยักหน้าเล็กน้อย
ผมเปียสีแดงที่ถักทออย่างน่ารักเริ่มขยับไปตามการเคลื่อนไหวของศีรษะ
“ถูกต้อง เวทมนตร์คือสิ่งที่ทำให้ปาฏิหาริย์เป็นจริงขึ้นมาได้ และฉันก็ไขว่คว้าปาฏิหาริย์เหล่านั้นมาตลอด รูปลักษณ์ที่คุณเห็นคือผลพวงจากวิทยาการเวทมนตร์ที่ฉันรวบรวมมานานกว่าหนึ่งร้อยปี”
กริดพลันนึกถึงชื่อ ‘หอแห่งนิรันดร์’
เขาทราบทันทีว่า ‘ปาฏิหาริย์’ ที่โกลด์ฮิตปรารถนาคือสิ่งใด
'ชีวิตอันเป็นนิรันดร์…'
ปราฏิหาริย์ที่มนุษย์เพ้อฝันมานานหลายพันปี
กริดมั่นใจว่าโกลด์ฮิตคงถูกเย้ยหยันและถากทางด้วยคำดูแคลนนานาชนิดขณะค้นคว้า
แต่เขากลับเข้าใจหัวอกโกลด์ฮิตเป็นอย่างดี กริดเคยหวังให้ข่านมีชีวิตอันเป็นนิรันดร์ และยังหวังให้ไอรีนอยู่เคียงข้างตนตราบนานเท่านาน
เขาคือบุคคลที่เข้าถึงเจตจำนงของโกลด์ฮิตได้มากกว่าใคร
“สุดยอดมาก…เวทมนตร์ที่สามารถกลับเป็นเด็กได้อีกครั้ง”
พลังเวทมนตร์ของโกลด์ฮิตมากมายมหาศาลสมคำร่ำลือ คู่ควรกับการถูกเรียกขานให้เป็นราชาจอมเวทด้วยประการทั้งปวง
ขณะกริดกำลังนึกชื่นชมเธอในใจ
โกลด์ฮิตแสยะยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ราชาโอเวอร์เกียร์เข้าใจว่าสิ่งนี้คือเวทมนตร์ย้อนกลับสู่วัยเด็กงั้นหรือ? โยะโฮะโฮะ…ช่างไร้เดียงสานัก แตกต่างจากที่ฉันคิดไว้มากทีเดียว”
“…?”
ถ้อยคำข้างต้นแฝงความนัยบางประการไว้
แต่หากการกลับเป็นเด็กสาวมิใช่ผลจากเวทมนตร์ย้อนอายุขัย แล้วรูปลักษณ์ในปัจจุบันของโกลด์ฮิตเกิดจากสาเหตุใดกัน?
กริดเริ่มรู้สึกว่าเธอคนนี้มีบางสิ่งไม่ชอบมาพากล เขาพยายามครุ่นคิดหาคำตอบด้วยสีหน้าเคลือบแคลง
แต่โกลด์ฮิตก็ไม่เปิดโอกาสให้กริดมีเวลามากนัก
“ขอบคุณที่ตอบรับคำเชิญ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบวีรบุรุษแห่งยุคสมัยปัจจุบัน”
ท่าทางของเธอไม่สัมพันธ์กับรูปลักษณ์เลยสักนิด ถ้อยคำที่เลือกใช้เป็นวิธีการพูดของคนสูงอายุ แถมยังชอบนำแขนไพล่ไว้ด้านหลัง
ดูท่าจะยังสลัดนิสัยเก่าออกไปไม่หมด
“คุณเชิญผมด้วยเหตุผลใด?”
กริดถามอย่างตรงไปตรงมา
เขาไม่ชอบการปรากฏตัวกระทันของโกลด์ฮิตมากนัก เพราะการมาของเธอทำให้ภารกิจลับประจำหอคอยต้องหยุดลง
‘หากเราไต่หอคอยจนครบทุกชั้น ค่าสติปัญญาคงสูงกว่าสองพันแต้มไปแล้ว’
กริดคาดเดาตามพื้นฐานรางวัลตอบแทนภารกิจ
เขาพลาดโอกาสร่ำเรียนไฟบอล (พัฒนา) ซึ่งต้องใช้ค่าสติปัญญา 2,500 แต้มไปโดยปริยาย
ขณะกริดกำลังหงุดหงิดใจ โกลด์ฮิตได้เอ่ยปากขอร้องในสิ่งที่ชายหนุ่มไม่คาดฝัน
“ช่วยรับฉันเป็นศิษย์ได้ไหม?”
“…??”
ราชาจอมเวทกำลังขอเป็นศิษย์ตน?
กริดขมวดคิ้วอย่างไม่เชื่อหู
“จอมเวทอันดับหนึ่งของทวีปต้องการเรียนเทคนิคตีเหล็กไปทำไม?”
“ต้องไม่ใช่อยู่แล้ว”
นั่นสินะ เขาคงได้ยินผิดไป
‘หูฝาดนี่เอง’
กริดจริงจังกับสถานการณ์รอบข้างมากขึ้นนับตั้งแต่ข่านเสียชีวิต เขามีนิสัยวิตกกังวลไปกับทุกสิ่ง การกระทำเช่นนี้ส่งผลกระทบให้จิตใจอ่อนล้าได้ง่ายกว่าปรกติ
ตนคงเหนื่อยเกินไป
หาวิตามินมากินเสริมสมองดีไหม?
ขณะกริดเป็นกังวลว่าตนอาจเสียสติเข้าสักวัน โกลด์ฮิตได้กล่าวต่อไป
“ฉันต้องการเรียนเวทมนตร์ มิใช่เทคนิคตีเหล็ก”
“อะไรนะ?”
สีหน้ากรินพลัยบิดเบี้ยวยิ่งกว่าเก่า
“คุณเชิญผมมาที่นี่เพื่อล้อกันเล่นรึไง?”
จอมเวทอันดับหนึ่งของทวีปต้องการเรียนเวทมนตร์จากช่างตีเหล็ก? แม้แต่เด็กประถมยังไม่เล่นมุกตลกสุดฝืดแบบนี้
‘หรือสมองของเธอจะกลับกลายเป็นเด็กไปด้วย?’
กริดส่ายศีรษะโดยไม่ปกปิดสีหน้าผิดหวังแม้แต่น้อย
เขาเป็นถึงราชาโอเวอร์เกียร์
ย่อมไม่ชื่นชอบการล้อเล่นจากผู้อื่นที่ไม่สนิทชิดเชื้อ เป็นการเสียมารยาทร้ายแรงเทียบเท่าลบหลู่ดูหมิ่นอาณาจักร
โกลด์ฮิตพยายามอธิบายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ราชาโอเวอร์เกียร์อย่าได้เข้าใจผิดไป ฉันต้องการเรียนเวทมนตร์สูตรพัฒนาของท่านอาจารย์บราฮัมจากคุณ”
“…?”
ดวงตาของกริดพลันเบิกโพลง
เขาไม่คิดมาก่อนว่าชื่อของ ‘บราฮัม’ จะหลุดจากปากโกลด์ฮิต
‘ได้ยังไงกัน?’
เหตุใดโกลด์ฮิตถึงทราบว่ากริดครอบครองเวทมนตร์บราฮัมไว้กับตัว?
ทันใดนั้น ชายหนุ่มพลันฉุกคิด
‘หรือเธอจับตามองในตอนที่เราต่อสู้กับเทพอัสนี?’
อีกฝ่ายเป็นถึงราชาจอมเวท
ระบบของซาทิสฟายได้จำแนกให้เป็น NPC พิเศษระดับทวีป
ถึงจะไม่เทียบเท่าตำนาน แต่โกลด์ฮิตสามารถขึ้นเป็นตำนานได้ในสักวันแน่
ตัวตนเช่นนี้ย่อมออกมองถึงเวทมนตร์ที่กริดใช้ดวลกับเทพอัสนีในหอคอยชั้นก่อนหน้า
“แน่นอนว่าฉันมิได้ขอเป็นศิษย์มือเปล่า หากราชาโอเวอร์เกียร์สอนเวทมนตร์สูตรพัฒนาให้ ฉันขอรับรองว่าจะตอบแทนอย่างสมน้ำสมเนื้อ”
โกลด์ฮิตแสยะยิ้มด้วยสีหน้าตื่นเต้น
ด้วยแก้มแดงระเรื่อ หน้าตกกระเล็กน้อย ดวงตากลมโต รูปลักษณ์ของเธอไม่ต่างจากเด็กสาวที่น่ารักสมวัย…
อย่างน้อยก็รูปลักษณ์ล่ะนะ
“ผมจะได้อะไรหากยอมสอนคุณ?”
“ฉันปกป้องจักรวรรดิแห่งนี้มาแสนนาน ครองบัลลังก์ราชาจอมเวทนับร้อยปีโดยที่จักรพรรดิเปลี่ยนมือไปแล้วถึงสามรุ่น ฉันคือบุคคลสำคัญอย่างแท้จริงของจักรวรรดิซาฮารัน ทั้งอำนาจและความมั่งคั่งยอมไม่เป็นสองรองใครในทวีปแน่นอน”
“…”
"ฉันครอบครองอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาด หากคุณต้องการสิ่งใดก็บอกมาได้เลย ฉันจะทำให้ความปรารถนานั้นเป็นจริงเอง…โยะโฮะโฮะ”
ถ้อยคำของโกลด์ฮิตชวนให้หลงไหลคล้อยตามอย่างมาก เธอสามารถบันดาลทุกสิ่งให้กริดได้ดังคำกล่าว
ขณะโกลด์ฮิตกำลังแสดงสีหน้าสุดมั่นใจ
“ศิลาอัสนี”
กริดเอ่ยนามในสิ่งที่เขาอยากได้
“ศิลาอัสนีก้อนใหญ่ด้านบนสุดของหอคอยแห่งนี้ ถ้าคุณยอมมอบมันมา ผมจะถ่ายทอดเวทมนตร์ทั้งหมดของบราฮัมให้”
“…นั่นคงเป็นไปไม่ได้”
โกลด์ฮิตขมวดคิ้วเป็นครั้งแรก
“สมกับเป็นช่างตีเหล็กในตำนาน สายตาเฉียบแหลมขนาดเห็นถึงความสำคัญของศิลาอัสนีเชียว…”
“ไม่มีทางที่ผมจะมองไม่ออก”
“เช่นนั้นก็ควรทราบดีแล้วมิใช่หรือ? ว่านั่นเป็นคำขอร้องที่มากเกินไป ศิลาอัสนีคือแร่ล้ำค่าที่ไม่มีสิ่งใดในทวีปเทียบเคียงได้ มันจะไม่ปรากฏบนโลกกึ่งกลางนอกเสียจากจอมอสูรจะมาเยือน…”
“คุณก็รู้นี่…”
กริดกล่าวตัดบท
“คุณทราบดีว่าศิลาอัสนีเกี่ยวพันกับการปราฏกตัวของจอมอสูร แต่ถึงอย่างนั้นกลับยังเก็บไว้โดยไม่ทำลายทิ้ง…คุณไม่รู้ถึงความร้ายกาจของจอมอสูรรึไง?”
“ศิลาอัสนีคือสัญลักษณ์แห่งอัสทารอธ…จอมอสูรที่เคยถูกมุลเลอร์ทำลายกายเนื้อไปเรียบร้อยแล้ว จอมอสูรที่อ่อนแอลงจะเป็นภัยคุกคามต่อมนุษย์ได้อย่างไร?”
“…”
“ศิลาอัสนีเปี่ยมด้วยพลังเวทมนตร์มหาศาล มันสำคัญต่อวิทยาการเวทมนตร์ของโลกใบนี้มาก จะให้ฉันทำลายทิ้งเพียงเพราะหวาดกลัวอ่อนอสูรที่อ่อนแอลงงั้นหรือ?”
“หึหึ…”
กริดหัวเราะในลำคอ
จอมอสูรที่อ่อนแอลงงั้นหรือ?
จะเกิดอะไรขึ้นหากเรื่องที่จอมอสูรตนดังกล่าวกำลังเพ่นพ่านในวังหลวงถูกเผยแพร่ออกไป?
แม้กริดอาจไม่ทราบผลกระทบทั้งหมด
แต่มีหนึ่งสิ่งที่ชัดเจน…สถานะทางสังคมและความสำคัญของโกลด์ฮิตจะดำดิ่งลงสู่จุดวิกฤติแน่นอน
ฮวนเดอร์ไม่มีทางปล่อยต้นตนที่ทำให้จอมอสูรแข็งแกร่งเอาไว้แน่
ทันใดนั้น เสียงสัญญาณเตือนภัยได้ทั้งกังวาลไปทั่วหอแห่งนิรันดร์
จอมเวท ‘ราจิ’ รีบวิ่งมาหาโกลด์ฮิตดีวยสีหน้าตื่นตระหนก
“ท่านอาจารย์! มีบางสิ่งร้ายแรงเกิดขึ้นในท้องพระโรง!”
“ฉันรู้”
โกลด์ฮิตเริ่มลอยตัวขึ้นไปในอากาศนอกหน้าต่างหอคอย
เธอเอื้อมมือออกไปหยิบสิ่งของจากห้วงมิติอันว่างเปล่า คล้ายคลึงกับการนำไอเท็มออกจากช่องสัมภาระของผู้เล่น
เธอจัดแจงสวมเสื้อคลุมสีขาวตัวใหญ่พลางชำเลืองมองกริด
“เรื่องระหว่างเราคงต้องขอเลื่อนออกไปสักครู่”
‘ดี…รีบไปได้แล้ว’
ตนจะป่นศิลาอัสนีให้แหลกเป็นผุยผงขณะที่เธอไม่อยู่
กริดมั่นใจว่าความวุ่นภายในวังหลวงต้องเกิดจากฝีมือคิวราทันแน่
ราวกับโกลด์ฮิตอ่านสีหน้ากริดออก เธอกล่าวด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์
“อย่าคิดทำเรื่องไม่ซื่อเด็ดขาด…ไม่มีใครสามารถเข้าถึงศิลาอัสนีได้นอกจากฉันผู้นี้ และถ้าคุณพยายามทำมัน ฉันคงมิอาจนิ่งดูดาย”
มีกับดักเวทมนตร์จำนวนมาก รวมถึงเทพอัสนีอีกห้าตนคอยอารักขาศิลาอัสนีชั้นบนสุดของหอคอย
นับเป็นปราการป้องกันที่เข้มงวดรัดกุมจนแม้แต่อัสทารอธก็มิอาจทะลวงผ่าน
“ฉันจะรีบสะสางปัญหาและกลับมาโดยเร็ว แขกพิเศษของฉันจะได้ไม่รอนาน โยะโฮะโฮะ…”
โกลด์ฮิตหัวเราะด้วยน้ำเสียงน่าขนลุก
เพียงไม่นาน ร่างในชุดคลุมสีขาวได้เลือนหายไปในความว่างเปล่า
เป้าหมายปัจจุบันของกริดคือการรีบขึ้นไปยังชั้นบนสุดของหอคอย เขามีแผนทำลายศิลาอัสนีก้อนใหญ่เพื่อเพิ่มโอกาสรอดให้เมอร์เซเดส
แต่เรื่องราวจะง่ายดายเช่นนั้นหรือ?
บนหอคอยชั้นถัดไป กริดได้พบกับวงกตปริศนาที่มีขนาดมหึมา มันทั้งยากและซับซ้อนจนมองไม่เห็นปลายทางออก
ขณะเดียวกัน จอมเวทคนหนึ่งที่ได้รับคำสั่งจากโกลด์ฮิตรีบตามกริดเข้ามา
“ท่านอาจารย์ฝากผมให้คอยดูแลคุณ ได้โปรดลงไปชั้นล่างแต่โดยดีด้วย”
“ใครจะสน? ฉันจะขึ้นไป”
กริดปฏิเสธจอมเวทผู้มีท่าทีเป็นมิตร
ทันใดนั้น มันเริ่มแสยะยิ้ม
“หอแห่งนิรันดร์มิใช่สถานสำหรับให้มดปลวกไต่เล่น”
“ฉันไม่เห็นมดปลวกเลยสักตัว? แกหมายถึงตัวเองรึเปล่า?”
“…”
กล้าสามหาวต่อหน้าราชาโอเวอร์เกียร์ผู้ยืนบนจุดสูงสุดของผู้เล่นสองพันล้านเชียว?
ไม่มีเหตุผลให้กริดต้องออมมือแก่สวะเหล่านี้ ชายหนุ่มชักดาบอัสนีฯ โดยไม่ลังเล
ปราณต่อสู้ปริมาณมากถูกสะสมไว้ล่วงหน้านับตั้งแต่ตอนนี่กริดได้พบโกลด์ฮิต
“ดาบพินาศทัพ”
“…?”
“หนึ่งแสน!”
“…!!”
บึ้มมม!
บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม
โครมมมม! ครืนนนน
บึ้มบึ้มบึ้ม ตู้มตู้ม!!
ครืนนนน—
รัศมีคมดาบสีม่วงแดงจำนวนหลายสิบเส้นได้พุ่งถล่มทำลายวงกตปริศนาจนราบคาบชนิดที่ไม่เหลือซาก
เกิดแรงสั่นสะเทือนกังวาลทั่วหอแห่งนิรันดร์ที่เงียบสงบมานานหลายร้อยปี
การโจมตีจากกริดรุนแรงเสียจนทำให้มุมหนึ่งของผนังหอคอยเกิดเป็นรูโหว่
“อ…อะไรกัน?”
กับดักเวทมนตร์ที่ทรงพลังกลับถูกทำลายในพริบตา?
ยิ่งไปกว่านั้น ดาบพินาศทัพหนึ่งแสนเมื่อครู่…
จอมเวทผู้โชคร้ายเริ่มตระหนักถึงตัวตนที่แท้จริงของกริด
“ผ…ผู้สืบทอดราชาไร้พ่าย—อั่ก!!”
กริดปราศจากความปราณี
เขาไม่ลังเลที่จะดับลมหายใจศัตรูผู้เห็นเหตุการณ์ กริดรีบมุ่งหน้ายังชั้นถัดไปของหอแห่งนิรันดร์
***
“อั่ก…!”
เสียงครวญครางของเมอร์เซเดสดังก้องไปทั่วท้องพระโรงใหญ่
เป้าหมายที่คิวราทันเล็งโจมตีมาตั้งแต่ต้นมิใช่องค์จักรพรรดิ หากแต่เป็นเมอร์เซเดส
มันทราบดีว่าหากหันคมดาบใส่จักรพรรดิฮวนเดอร์ หัวหน้าองครักษ์อย่างบาอินคงไม่ยอมอยู่แน่
และในทางกลับกัน บาอินจะไม่ขยับตัวหากไม่มีคำสั่งจากองค์จักรพรรดิให้ช่วยเหลือเมอร์เซเดส
“เซอร์เมอร์เซเดส!”
เหล่าอัศวินหนุ่มต่างกรูเข้ามาดูเหตุการณ์หลังจากได้ยินความวุ่นวาย
สีหน้าของพวกเขาพลันเดือดดาลสุดขีด
ทุกคนรีบกรูล้อมอัสทารอธด้วยจิตสังหารอาฆาตแค้น
“อย่าขยับถ้าอยากให้นังนี่รอด!!”
คิวราทันกลาวพลางใช้มือข้างหนึ่งบีบคอเมอร์เซเดสยกชูขึ้น
เธอถูกพิษจากพลังอสูรไหลซึมเข้าร่างกายผ่านบาดแผล
ขณะอัศวินหนุ่มกำลังลนลานกับเหตุการณ์ตรงหน้า ฮวนเดอร์ได้แผดเสียงตะโกนออกคำสั่งเป็นโองการหลวง
“อัศวินลำดับหนึ่ง…เราอนุญาตให้เจ้าติดอาวุธ!”
ทันใดนั้น
“เซอร์เมอร์เซเดส!”
อัศวินหัวไวสองคนรีบโยนดาบของตนให้เมอร์เซเดส
ฉัวะ ฉัวะ!
แสงดาบสองสว่างเป็นเส้นตรงฟันเฉือนใส่ร่างคิวราทันทีเผลอ
“อึก…!”
การเคลื่อนไหวเมื่อครู่นับว่าว่องไวไร้ที่ติ
คิวราทันเสียงการทรงตัวจนต้องปล่อยมือจากการบีบคอเมอร์เซเดส
เมื่อเป็นอิสระ เธอรีบถอยไปยืนปกป้องฮวนเดอร์พลางฉีกชายกระโปรงสีขาวเปื้อนเลือดที่ตัวเองสวม นั่นก็เพื่อให้เคลื่อนไหวร่างกายสะดวกที่สุด
เมอร์เซเดสจดจ้องคิวราทันด้วยสายตาอาฆาตพร้อมกับเปล่งเสียงกังวาล
“สิบสองปีก่อน…แกได้ก่อบาปมหันต์โดยการสังหารอัศวินสีชาดและครอบครัวพวกเขาไปมากมาย! ทั้งที่ทุกคนจงรักภักดีต่อจักรวรรดิยิ่งชีพ!!”
“…”
“แกก่อบาปร้ายแรงโทษฐานโป้ปดและปกปิดความจริงต่อองค์จักรพรรดิ!”
“…”
ท้องพระโรงตกอยู่ในความเงียบสงัด
คิวราทันได้แต่ยืนนิ่งในยามที่เมอร์เซเดสตะเบ็งเสียงกึกก้อง
“…แกป้ายสีให้ปิอาโร่เป็นกบฏ! ฉันไม่มีวันให้อภัยแกเด็ดขาด!!”
เมอร์เซเดสประกาศกร้าวด้วยแววตาที่ไม่สั่นคลอน
ความชั่วร้ายต้องถูกจำกัดให้หมดสิ้น
“เด็ก?”
เด็กสาวปริศนาที่มีส่วนสูงไม่ถึงเอวกริด
ชายหนุ่มมิอาจทำใจยอมรับชื่อที่ถูกเขียนไว้เหนือศีรษะได้
โกลด์ฮิต? จะบอกว่าเด็กคนนี้คือราชาจอมเวทรึไง?
“หนูชื่ออะไร? ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้? แล้วพ่อกับแม่หนูไปไหนเอ่ย?”
เด็กสาวยังคงทำหน้าใสซื่อ แต่เสียงหัวเราะถัดมานั้นแสนห่างไกลกับรูปลักษณ์ที่กริดได้เห็น
เสียงหัวเราะของสตรีในวัยชรา
“โยะโฮะโฮะ…ฉันมีนามว่าโกลด์ฮิต ผู้คนมักเรียกขานว่าราชาจอมเวท”
“…ไม่ได้ล้อกันเล่นใช่ไหม?”
กริดอ้าปากกว้าง เขาจำเป็นต้องยอมรับความจริงโดยปราศจากข้อโต้แย้ง
ตามข้อมูลที่ได้รับ โกลด์ฮิตคือหญิงชราวัย 120 ปีไม่ใช่หรือ? แล้วเหตุใดถึงมีรูปลักษณ์เยี่ยงเด็กสาวได้
แม้แต่เผ่าพันธุ์เอลฟ์ที่มีอายุยืนยาวก็ยังมีรูปลักษณ์ที่เติบโตกว่านี้มาก
กริดครุ่นคริดเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยปากถาม
“หรือจะเป็นเพราะเวทมนตร์…?”
โกลด์ฮิตพยักหน้าเล็กน้อย
ผมเปียสีแดงที่ถักทออย่างน่ารักเริ่มขยับไปตามการเคลื่อนไหวของศีรษะ
“ถูกต้อง เวทมนตร์คือสิ่งที่ทำให้ปาฏิหาริย์เป็นจริงขึ้นมาได้ และฉันก็ไขว่คว้าปาฏิหาริย์เหล่านั้นมาตลอด รูปลักษณ์ที่คุณเห็นคือผลพวงจากวิทยาการเวทมนตร์ที่ฉันรวบรวมมานานกว่าหนึ่งร้อยปี”
กริดพลันนึกถึงชื่อ ‘หอแห่งนิรันดร์’
เขาทราบทันทีว่า ‘ปาฏิหาริย์’ ที่โกลด์ฮิตปรารถนาคือสิ่งใด
'ชีวิตอันเป็นนิรันดร์…'
ปราฏิหาริย์ที่มนุษย์เพ้อฝันมานานหลายพันปี
กริดมั่นใจว่าโกลด์ฮิตคงถูกเย้ยหยันและถากทางด้วยคำดูแคลนนานาชนิดขณะค้นคว้า
แต่เขากลับเข้าใจหัวอกโกลด์ฮิตเป็นอย่างดี กริดเคยหวังให้ข่านมีชีวิตอันเป็นนิรันดร์ และยังหวังให้ไอรีนอยู่เคียงข้างตนตราบนานเท่านาน
เขาคือบุคคลที่เข้าถึงเจตจำนงของโกลด์ฮิตได้มากกว่าใคร
“สุดยอดมาก…เวทมนตร์ที่สามารถกลับเป็นเด็กได้อีกครั้ง”
พลังเวทมนตร์ของโกลด์ฮิตมากมายมหาศาลสมคำร่ำลือ คู่ควรกับการถูกเรียกขานให้เป็นราชาจอมเวทด้วยประการทั้งปวง
ขณะกริดกำลังนึกชื่นชมเธอในใจ
โกลด์ฮิตแสยะยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ราชาโอเวอร์เกียร์เข้าใจว่าสิ่งนี้คือเวทมนตร์ย้อนกลับสู่วัยเด็กงั้นหรือ? โยะโฮะโฮะ…ช่างไร้เดียงสานัก แตกต่างจากที่ฉันคิดไว้มากทีเดียว”
“…?”
ถ้อยคำข้างต้นแฝงความนัยบางประการไว้
แต่หากการกลับเป็นเด็กสาวมิใช่ผลจากเวทมนตร์ย้อนอายุขัย แล้วรูปลักษณ์ในปัจจุบันของโกลด์ฮิตเกิดจากสาเหตุใดกัน?
กริดเริ่มรู้สึกว่าเธอคนนี้มีบางสิ่งไม่ชอบมาพากล เขาพยายามครุ่นคิดหาคำตอบด้วยสีหน้าเคลือบแคลง
แต่โกลด์ฮิตก็ไม่เปิดโอกาสให้กริดมีเวลามากนัก
“ขอบคุณที่ตอบรับคำเชิญ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบวีรบุรุษแห่งยุคสมัยปัจจุบัน”
ท่าทางของเธอไม่สัมพันธ์กับรูปลักษณ์เลยสักนิด ถ้อยคำที่เลือกใช้เป็นวิธีการพูดของคนสูงอายุ แถมยังชอบนำแขนไพล่ไว้ด้านหลัง
ดูท่าจะยังสลัดนิสัยเก่าออกไปไม่หมด
“คุณเชิญผมด้วยเหตุผลใด?”
กริดถามอย่างตรงไปตรงมา
เขาไม่ชอบการปรากฏตัวกระทันของโกลด์ฮิตมากนัก เพราะการมาของเธอทำให้ภารกิจลับประจำหอคอยต้องหยุดลง
‘หากเราไต่หอคอยจนครบทุกชั้น ค่าสติปัญญาคงสูงกว่าสองพันแต้มไปแล้ว’
กริดคาดเดาตามพื้นฐานรางวัลตอบแทนภารกิจ
เขาพลาดโอกาสร่ำเรียนไฟบอล (พัฒนา) ซึ่งต้องใช้ค่าสติปัญญา 2,500 แต้มไปโดยปริยาย
ขณะกริดกำลังหงุดหงิดใจ โกลด์ฮิตได้เอ่ยปากขอร้องในสิ่งที่ชายหนุ่มไม่คาดฝัน
“ช่วยรับฉันเป็นศิษย์ได้ไหม?”
“…??”
ราชาจอมเวทกำลังขอเป็นศิษย์ตน?
กริดขมวดคิ้วอย่างไม่เชื่อหู
“จอมเวทอันดับหนึ่งของทวีปต้องการเรียนเทคนิคตีเหล็กไปทำไม?”
“ต้องไม่ใช่อยู่แล้ว”
นั่นสินะ เขาคงได้ยินผิดไป
‘หูฝาดนี่เอง’
กริดจริงจังกับสถานการณ์รอบข้างมากขึ้นนับตั้งแต่ข่านเสียชีวิต เขามีนิสัยวิตกกังวลไปกับทุกสิ่ง การกระทำเช่นนี้ส่งผลกระทบให้จิตใจอ่อนล้าได้ง่ายกว่าปรกติ
ตนคงเหนื่อยเกินไป
หาวิตามินมากินเสริมสมองดีไหม?
ขณะกริดเป็นกังวลว่าตนอาจเสียสติเข้าสักวัน โกลด์ฮิตได้กล่าวต่อไป
“ฉันต้องการเรียนเวทมนตร์ มิใช่เทคนิคตีเหล็ก”
“อะไรนะ?”
สีหน้ากรินพลัยบิดเบี้ยวยิ่งกว่าเก่า
“คุณเชิญผมมาที่นี่เพื่อล้อกันเล่นรึไง?”
จอมเวทอันดับหนึ่งของทวีปต้องการเรียนเวทมนตร์จากช่างตีเหล็ก? แม้แต่เด็กประถมยังไม่เล่นมุกตลกสุดฝืดแบบนี้
‘หรือสมองของเธอจะกลับกลายเป็นเด็กไปด้วย?’
กริดส่ายศีรษะโดยไม่ปกปิดสีหน้าผิดหวังแม้แต่น้อย
เขาเป็นถึงราชาโอเวอร์เกียร์
ย่อมไม่ชื่นชอบการล้อเล่นจากผู้อื่นที่ไม่สนิทชิดเชื้อ เป็นการเสียมารยาทร้ายแรงเทียบเท่าลบหลู่ดูหมิ่นอาณาจักร
โกลด์ฮิตพยายามอธิบายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ราชาโอเวอร์เกียร์อย่าได้เข้าใจผิดไป ฉันต้องการเรียนเวทมนตร์สูตรพัฒนาของท่านอาจารย์บราฮัมจากคุณ”
“…?”
ดวงตาของกริดพลันเบิกโพลง
เขาไม่คิดมาก่อนว่าชื่อของ ‘บราฮัม’ จะหลุดจากปากโกลด์ฮิต
‘ได้ยังไงกัน?’
เหตุใดโกลด์ฮิตถึงทราบว่ากริดครอบครองเวทมนตร์บราฮัมไว้กับตัว?
ทันใดนั้น ชายหนุ่มพลันฉุกคิด
‘หรือเธอจับตามองในตอนที่เราต่อสู้กับเทพอัสนี?’
อีกฝ่ายเป็นถึงราชาจอมเวท
ระบบของซาทิสฟายได้จำแนกให้เป็น NPC พิเศษระดับทวีป
ถึงจะไม่เทียบเท่าตำนาน แต่โกลด์ฮิตสามารถขึ้นเป็นตำนานได้ในสักวันแน่
ตัวตนเช่นนี้ย่อมออกมองถึงเวทมนตร์ที่กริดใช้ดวลกับเทพอัสนีในหอคอยชั้นก่อนหน้า
“แน่นอนว่าฉันมิได้ขอเป็นศิษย์มือเปล่า หากราชาโอเวอร์เกียร์สอนเวทมนตร์สูตรพัฒนาให้ ฉันขอรับรองว่าจะตอบแทนอย่างสมน้ำสมเนื้อ”
โกลด์ฮิตแสยะยิ้มด้วยสีหน้าตื่นเต้น
ด้วยแก้มแดงระเรื่อ หน้าตกกระเล็กน้อย ดวงตากลมโต รูปลักษณ์ของเธอไม่ต่างจากเด็กสาวที่น่ารักสมวัย…
อย่างน้อยก็รูปลักษณ์ล่ะนะ
“ผมจะได้อะไรหากยอมสอนคุณ?”
“ฉันปกป้องจักรวรรดิแห่งนี้มาแสนนาน ครองบัลลังก์ราชาจอมเวทนับร้อยปีโดยที่จักรพรรดิเปลี่ยนมือไปแล้วถึงสามรุ่น ฉันคือบุคคลสำคัญอย่างแท้จริงของจักรวรรดิซาฮารัน ทั้งอำนาจและความมั่งคั่งยอมไม่เป็นสองรองใครในทวีปแน่นอน”
“…”
"ฉันครอบครองอำนาจเบ็ดเสร็จเด็ดขาด หากคุณต้องการสิ่งใดก็บอกมาได้เลย ฉันจะทำให้ความปรารถนานั้นเป็นจริงเอง…โยะโฮะโฮะ”
ถ้อยคำของโกลด์ฮิตชวนให้หลงไหลคล้อยตามอย่างมาก เธอสามารถบันดาลทุกสิ่งให้กริดได้ดังคำกล่าว
ขณะโกลด์ฮิตกำลังแสดงสีหน้าสุดมั่นใจ
“ศิลาอัสนี”
กริดเอ่ยนามในสิ่งที่เขาอยากได้
“ศิลาอัสนีก้อนใหญ่ด้านบนสุดของหอคอยแห่งนี้ ถ้าคุณยอมมอบมันมา ผมจะถ่ายทอดเวทมนตร์ทั้งหมดของบราฮัมให้”
“…นั่นคงเป็นไปไม่ได้”
โกลด์ฮิตขมวดคิ้วเป็นครั้งแรก
“สมกับเป็นช่างตีเหล็กในตำนาน สายตาเฉียบแหลมขนาดเห็นถึงความสำคัญของศิลาอัสนีเชียว…”
“ไม่มีทางที่ผมจะมองไม่ออก”
“เช่นนั้นก็ควรทราบดีแล้วมิใช่หรือ? ว่านั่นเป็นคำขอร้องที่มากเกินไป ศิลาอัสนีคือแร่ล้ำค่าที่ไม่มีสิ่งใดในทวีปเทียบเคียงได้ มันจะไม่ปรากฏบนโลกกึ่งกลางนอกเสียจากจอมอสูรจะมาเยือน…”
“คุณก็รู้นี่…”
กริดกล่าวตัดบท
“คุณทราบดีว่าศิลาอัสนีเกี่ยวพันกับการปราฏกตัวของจอมอสูร แต่ถึงอย่างนั้นกลับยังเก็บไว้โดยไม่ทำลายทิ้ง…คุณไม่รู้ถึงความร้ายกาจของจอมอสูรรึไง?”
“ศิลาอัสนีคือสัญลักษณ์แห่งอัสทารอธ…จอมอสูรที่เคยถูกมุลเลอร์ทำลายกายเนื้อไปเรียบร้อยแล้ว จอมอสูรที่อ่อนแอลงจะเป็นภัยคุกคามต่อมนุษย์ได้อย่างไร?”
“…”
“ศิลาอัสนีเปี่ยมด้วยพลังเวทมนตร์มหาศาล มันสำคัญต่อวิทยาการเวทมนตร์ของโลกใบนี้มาก จะให้ฉันทำลายทิ้งเพียงเพราะหวาดกลัวอ่อนอสูรที่อ่อนแอลงงั้นหรือ?”
“หึหึ…”
กริดหัวเราะในลำคอ
จอมอสูรที่อ่อนแอลงงั้นหรือ?
จะเกิดอะไรขึ้นหากเรื่องที่จอมอสูรตนดังกล่าวกำลังเพ่นพ่านในวังหลวงถูกเผยแพร่ออกไป?
แม้กริดอาจไม่ทราบผลกระทบทั้งหมด
แต่มีหนึ่งสิ่งที่ชัดเจน…สถานะทางสังคมและความสำคัญของโกลด์ฮิตจะดำดิ่งลงสู่จุดวิกฤติแน่นอน
ฮวนเดอร์ไม่มีทางปล่อยต้นตนที่ทำให้จอมอสูรแข็งแกร่งเอาไว้แน่
ทันใดนั้น เสียงสัญญาณเตือนภัยได้ทั้งกังวาลไปทั่วหอแห่งนิรันดร์
จอมเวท ‘ราจิ’ รีบวิ่งมาหาโกลด์ฮิตดีวยสีหน้าตื่นตระหนก
“ท่านอาจารย์! มีบางสิ่งร้ายแรงเกิดขึ้นในท้องพระโรง!”
“ฉันรู้”
โกลด์ฮิตเริ่มลอยตัวขึ้นไปในอากาศนอกหน้าต่างหอคอย
เธอเอื้อมมือออกไปหยิบสิ่งของจากห้วงมิติอันว่างเปล่า คล้ายคลึงกับการนำไอเท็มออกจากช่องสัมภาระของผู้เล่น
เธอจัดแจงสวมเสื้อคลุมสีขาวตัวใหญ่พลางชำเลืองมองกริด
“เรื่องระหว่างเราคงต้องขอเลื่อนออกไปสักครู่”
‘ดี…รีบไปได้แล้ว’
ตนจะป่นศิลาอัสนีให้แหลกเป็นผุยผงขณะที่เธอไม่อยู่
กริดมั่นใจว่าความวุ่นภายในวังหลวงต้องเกิดจากฝีมือคิวราทันแน่
ราวกับโกลด์ฮิตอ่านสีหน้ากริดออก เธอกล่าวด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์
“อย่าคิดทำเรื่องไม่ซื่อเด็ดขาด…ไม่มีใครสามารถเข้าถึงศิลาอัสนีได้นอกจากฉันผู้นี้ และถ้าคุณพยายามทำมัน ฉันคงมิอาจนิ่งดูดาย”
มีกับดักเวทมนตร์จำนวนมาก รวมถึงเทพอัสนีอีกห้าตนคอยอารักขาศิลาอัสนีชั้นบนสุดของหอคอย
นับเป็นปราการป้องกันที่เข้มงวดรัดกุมจนแม้แต่อัสทารอธก็มิอาจทะลวงผ่าน
“ฉันจะรีบสะสางปัญหาและกลับมาโดยเร็ว แขกพิเศษของฉันจะได้ไม่รอนาน โยะโฮะโฮะ…”
โกลด์ฮิตหัวเราะด้วยน้ำเสียงน่าขนลุก
เพียงไม่นาน ร่างในชุดคลุมสีขาวได้เลือนหายไปในความว่างเปล่า
เป้าหมายปัจจุบันของกริดคือการรีบขึ้นไปยังชั้นบนสุดของหอคอย เขามีแผนทำลายศิลาอัสนีก้อนใหญ่เพื่อเพิ่มโอกาสรอดให้เมอร์เซเดส
แต่เรื่องราวจะง่ายดายเช่นนั้นหรือ?
บนหอคอยชั้นถัดไป กริดได้พบกับวงกตปริศนาที่มีขนาดมหึมา มันทั้งยากและซับซ้อนจนมองไม่เห็นปลายทางออก
ขณะเดียวกัน จอมเวทคนหนึ่งที่ได้รับคำสั่งจากโกลด์ฮิตรีบตามกริดเข้ามา
“ท่านอาจารย์ฝากผมให้คอยดูแลคุณ ได้โปรดลงไปชั้นล่างแต่โดยดีด้วย”
“ใครจะสน? ฉันจะขึ้นไป”
กริดปฏิเสธจอมเวทผู้มีท่าทีเป็นมิตร
ทันใดนั้น มันเริ่มแสยะยิ้ม
“หอแห่งนิรันดร์มิใช่สถานสำหรับให้มดปลวกไต่เล่น”
“ฉันไม่เห็นมดปลวกเลยสักตัว? แกหมายถึงตัวเองรึเปล่า?”
“…”
กล้าสามหาวต่อหน้าราชาโอเวอร์เกียร์ผู้ยืนบนจุดสูงสุดของผู้เล่นสองพันล้านเชียว?
ไม่มีเหตุผลให้กริดต้องออมมือแก่สวะเหล่านี้ ชายหนุ่มชักดาบอัสนีฯ โดยไม่ลังเล
ปราณต่อสู้ปริมาณมากถูกสะสมไว้ล่วงหน้านับตั้งแต่ตอนนี่กริดได้พบโกลด์ฮิต
“ดาบพินาศทัพ”
“…?”
“หนึ่งแสน!”
“…!!”
บึ้มมม!
บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม
โครมมมม! ครืนนนน
บึ้มบึ้มบึ้ม ตู้มตู้ม!!
ครืนนนน—
รัศมีคมดาบสีม่วงแดงจำนวนหลายสิบเส้นได้พุ่งถล่มทำลายวงกตปริศนาจนราบคาบชนิดที่ไม่เหลือซาก
เกิดแรงสั่นสะเทือนกังวาลทั่วหอแห่งนิรันดร์ที่เงียบสงบมานานหลายร้อยปี
การโจมตีจากกริดรุนแรงเสียจนทำให้มุมหนึ่งของผนังหอคอยเกิดเป็นรูโหว่
“อ…อะไรกัน?”
กับดักเวทมนตร์ที่ทรงพลังกลับถูกทำลายในพริบตา?
ยิ่งไปกว่านั้น ดาบพินาศทัพหนึ่งแสนเมื่อครู่…
จอมเวทผู้โชคร้ายเริ่มตระหนักถึงตัวตนที่แท้จริงของกริด
“ผ…ผู้สืบทอดราชาไร้พ่าย—อั่ก!!”
กริดปราศจากความปราณี
เขาไม่ลังเลที่จะดับลมหายใจศัตรูผู้เห็นเหตุการณ์ กริดรีบมุ่งหน้ายังชั้นถัดไปของหอแห่งนิรันดร์
***
“อั่ก…!”
เสียงครวญครางของเมอร์เซเดสดังก้องไปทั่วท้องพระโรงใหญ่
เป้าหมายที่คิวราทันเล็งโจมตีมาตั้งแต่ต้นมิใช่องค์จักรพรรดิ หากแต่เป็นเมอร์เซเดส
มันทราบดีว่าหากหันคมดาบใส่จักรพรรดิฮวนเดอร์ หัวหน้าองครักษ์อย่างบาอินคงไม่ยอมอยู่แน่
และในทางกลับกัน บาอินจะไม่ขยับตัวหากไม่มีคำสั่งจากองค์จักรพรรดิให้ช่วยเหลือเมอร์เซเดส
“เซอร์เมอร์เซเดส!”
เหล่าอัศวินหนุ่มต่างกรูเข้ามาดูเหตุการณ์หลังจากได้ยินความวุ่นวาย
สีหน้าของพวกเขาพลันเดือดดาลสุดขีด
ทุกคนรีบกรูล้อมอัสทารอธด้วยจิตสังหารอาฆาตแค้น
“อย่าขยับถ้าอยากให้นังนี่รอด!!”
คิวราทันกลาวพลางใช้มือข้างหนึ่งบีบคอเมอร์เซเดสยกชูขึ้น
เธอถูกพิษจากพลังอสูรไหลซึมเข้าร่างกายผ่านบาดแผล
ขณะอัศวินหนุ่มกำลังลนลานกับเหตุการณ์ตรงหน้า ฮวนเดอร์ได้แผดเสียงตะโกนออกคำสั่งเป็นโองการหลวง
“อัศวินลำดับหนึ่ง…เราอนุญาตให้เจ้าติดอาวุธ!”
ทันใดนั้น
“เซอร์เมอร์เซเดส!”
อัศวินหัวไวสองคนรีบโยนดาบของตนให้เมอร์เซเดส
ฉัวะ ฉัวะ!
แสงดาบสองสว่างเป็นเส้นตรงฟันเฉือนใส่ร่างคิวราทันทีเผลอ
“อึก…!”
การเคลื่อนไหวเมื่อครู่นับว่าว่องไวไร้ที่ติ
คิวราทันเสียงการทรงตัวจนต้องปล่อยมือจากการบีบคอเมอร์เซเดส
เมื่อเป็นอิสระ เธอรีบถอยไปยืนปกป้องฮวนเดอร์พลางฉีกชายกระโปรงสีขาวเปื้อนเลือดที่ตัวเองสวม นั่นก็เพื่อให้เคลื่อนไหวร่างกายสะดวกที่สุด
เมอร์เซเดสจดจ้องคิวราทันด้วยสายตาอาฆาตพร้อมกับเปล่งเสียงกังวาล
“สิบสองปีก่อน…แกได้ก่อบาปมหันต์โดยการสังหารอัศวินสีชาดและครอบครัวพวกเขาไปมากมาย! ทั้งที่ทุกคนจงรักภักดีต่อจักรวรรดิยิ่งชีพ!!”
“…”
“แกก่อบาปร้ายแรงโทษฐานโป้ปดและปกปิดความจริงต่อองค์จักรพรรดิ!”
“…”
ท้องพระโรงตกอยู่ในความเงียบสงัด
คิวราทันได้แต่ยืนนิ่งในยามที่เมอร์เซเดสตะเบ็งเสียงกึกก้อง
“…แกป้ายสีให้ปิอาโร่เป็นกบฏ! ฉันไม่มีวันให้อภัยแกเด็ดขาด!!”
เมอร์เซเดสประกาศกร้าวด้วยแววตาที่ไม่สั่นคลอน
ความชั่วร้ายต้องถูกจำกัดให้หมดสิ้น
นานๆจะใช้ที
ReplyDeleteดาบพินาด
.......
ทัพหนึ่งแสน
สุดยอด
ReplyDeleteขอบคุณมากครับ
🙏🙏🙏🙏🙏🙏
สุดยอดแห่งความมัน และความสนุก กำลังเข้มข้นมาก ตอนนี้มีแต่เนื้อล้วนๆ ไม่มีน้ำเลย ขอบคุณครับ🙏😊
ReplyDelete