จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 821

[ โครงกระดูกโอเวอร์เกียร์หนึ่งและสองมีสิทธิ์เลื่อนระดับ ]
[ กรุณาเลือกคลาสที่ต้องการ ]

    ในที่สุดเลเวลของพวกมันก็เพิ่มถึงระดับหนึ่งร้อย
    กริดชะชงักไปครุ่นหนึ่งเมื่อรู้ว่าโครงกระดูกสามารถเปลี่ยนคลาสได้

    หัวใจของเขากำลังเผาไหม้อย่างลุกโชน  ร้อนแรงยิ่งกว่าเตาหลอมไม้ฟอสฟอรัสที่ตั้งอยู่ตรงหน้า

    ‘พวกมันจะกลายเป็นโครงกระดูกนักรบและโครงกระดูกจอมเวทได้จริงหรือ’

    โครงกระดูก→โครงกระดูกนักรบ→   
    โครงกระดูกอัศวิน→วินความตาย, อัศวินความมืด, ยมทูต
    
    หรือไม่ก็
    
    โครงกระดูก→โครงกระดูกจอมเวท 
    →นายพลโครงกระดูก→ลิช
    นี่คือแผนผังพัฒนาการของอันเดดทั่วไป

    กริดมั่นใจว่าโครงกระดูกของตนสามารถกลายเป็นโครงกระดูกนักรบหรือจอมเวทได้แน่

    “ฮุฮุฮุ…”
    
    ชายหนุ่มฉีกยิ้มกว้างเมื่อจิตนาการภาพหมายเลขหนึ่งกลายเป็นอัศวินความตายและหมายเลขของกลายเป็นลิช
    เขากำลังตื่นเต้นสุดขีด  กริดรีบเรียกให้โครงกระดูกทั้งสองเข้ามาหา

    แกร่ก!  แกร่ก แกร่ก!

    พวกมันคือโครงกระดูกที่มีสติปัญญาเทียบเท่าสัตว์เลี้ยง
    ส่งเสียงแกร่กทันทีที่กริดเรียกหา เหมือนกับสุนัขหรือแมวที่ชื่อฟังคำสั่งเจ้าของไม่มีผิด    

    “มาดูคลาสของพวกแกกัน”

    กริดอมยิ้มอย่างอ่อนโยนพลางกดลงไปที่เครื่องหมายตกใจสีทองอร่ามเหนือศีรษะโครงกระดูก

[ รายการคลาสที่โครงกระดูกทั้งสองสามารถเลื่อนระดับได้ ]

    ชายหนุ่มเฝ้ามองอย่างใจจดใจจ่อ

    แต่น่าเสียดาย
    รายชื่อที่ปรากฏขึ้นได้บดขยี้ความคาดหวังของเขาจนพังพินาศ
    
[ คลาสที่ ‘หมายเลขหนึ่ง’ เลื่อนระดับได้ ]
1. โครงกระดูกคนงานเหมือง
2. โครงกระดูกนักเต้นรำ
3. โครงกระดูกนักทำลาย

[ คลาสที่ ‘หมายเลขสอง’ เลื่อนระดับได้ ]
1. โครงกระดูกคนงานเหมือง
2. โครงกระดูกนักเต้นรำ
3. โครงกระดูกนักฟื้นฟู

    “ม…หมายความว่ายไง?"

    โครงกระดูกจอมเวทกับนักรบไปไหน?
    แล้วคนงานเมืองกับนักเต้นคืออะไร?
    
    กริดไม่อยากเชื่อในสิ่งที่เห็น  เขาถึงกับขยี้ตาสุดแรง
    แต่รายชื่อคลาสก็ไม่เปลี่ยนไป
    มันไม่ใช่ภาพหลอน

    “ทำไมต้องมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเราตลอด…”

    ไม่สมเหตุสมผลเลยสักนิด

    พวกมันคืออันเดด…
    แล้วเหตุใดถึงมีรายชื่อของคลาสคนงานเหมืองและนักเต้น?
    
    “เล่นตลกกันรึไง!”

    กริดกำลังสั่นระริกอย่างเดือดดาล

    เขาขบกรามพลางกำหมัดแน่น    
    แต่ก็เพียงครู่เดียวเท่านั้น

    ชายหนุ่มฉุกคิดได้ว่ายังมีเมอร์เซเดสและแรนดี้อยู่
    เขาหันไปมองทั้งสองรับมือกับหมีหมาป่าอย่างยากลำบาก
    
    เมอร์เซเดสเกรงว่าโครงกระดูกจะไม่ได้รับค่าประสบการณ์มากเท่าที่ควร  เธอจึงพยายามตั้งรับโดยไม่โจมตีสวนกลับ
    หากปล่อยไว้เช่นนี้  กริดกังวลว่าค่าเรี่ยวแรงของเมอร์เซเดสอาจลดลงจนถึงจุดวิกฤติ

    ‘ตั้งสติไว้’

    ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึกพลางอ่านรายละเอียดของแต่ละคลาส

[ โครงกระดูกคนงานเหมือง ]
    ในอดีต  โครงกระดูกโอเวอร์เกียร์เคยถูกบังคับขุดแร่หลายครั้ง  ส่งผลให้พวกมันมีทักษะด้านการขุดแร่ติดตัว
    พวกมันมีโอกาสพัฒนาไปเป็นคนงานเหมืองที่ดีได้

[ โครงกระดูกนักเต้นรำ ]
    โครงกระดูกโอเวอร์เกียร์รักการเต้นรำมาก  ในอดีต  พวกมันจะเต้นรำทุกครั้งที่มีสายลมแรงพัดผ่าน
    แม้ตอนนี้จะยังไม่มีแววเท่าที่ควร  แต่สามารถพัฒนาไปเป็นนักเต้นรำที่ดีได้

    “…ทุกสิ่งมีเหตุผลในตัวมัน”

    ในที่สุดกริดก็ทราบสาเหตุที่มีคลาสเหล่านี้ให้เลือก

    เขาโกรธแค้นตัวเองในอดีตที่ไม่ยอมฝึกฝนโครงกระดูกทั้งสองให้ถูกทาง
    หากเขาไม่ใช้งานพวกมันขุดแร่
    หรือหากเขาไม่อัญเชิญออกมาในจุดที่มีลมแรงพัดผ่าน… 

    ‘ช่างเถอะ  เราเปลี่ยนแปลงอดีตไม่ได้’
    ตนต้องอยู่กับปัจจุบัน

    เขาตัดสินใจเลือกคลาสที่โครงกระดูกทั้งสองมีแตกต่างกัน

    นักทำลายและนักฟื้นฟู
    หากฟังจากชื่อ  ก็น่าจะเป็นคลาสที่มีคุณสมบัติพิเศษน่าสนใจ

    ‘อาจเจ๋งกว่าคลาสทั่วไปอย่างนักรบหรือจอมเวทก็ได้!’

    กริดครุ่นคิดพลางกลืนน้ำลาย

    เขาเริ่มมีหวังอีกครั้ง
    
[ โครงกระดูกนักทำลาย ]
    หมายเลขหนึ่งเคยมีประวัติทำร้ายร่างกายหมายเลขสอง  ส่งผลให้มันได้รับทักษะสำหรับจัดการอันเดดโดยเฉพาะ
    แม้แต่อัศวินความตายยังต้องหวาดกลัวโครงกระดูกนักทำลาย
    
    “…”

[ โครงกระดูกนักฟื้นฟู ]
    หมายเลขสองเคยถูกหมายเลขหนึ่งทำร้ายร่างกายหลายหน  จึงอาศัยค่าสติปัญญาที่สูงเพื่อหาทางรักษาตัวเองด้วยมานา
    จะเรียกว่าโครงกระดูกฮีลเลอร์ก็ไม่ผิดนัก
    โครงกระดูกนักฟื้นฟูจะช่วยเพิ่มอายุขัยให้อันเดดจำพวกโครงกระดูกได้ดี

    “...”

    กริดหลับตาลงพร้อมกับหวนนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต

    หมายเลขหนึ่งที่มีพละกำลังมากกว่ามักรังแกหมายเลขสองอยู่เสมอ
    หมายเลขสองย่อมสู้แรงไม่ไหว  มันต้องพ่ายแพ้อยู่ร่ำไป

    ทำไมกัน…

    “ทำไมเราถึงปล่อยให้มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น…”

    ใช่แล้ว

    นักทำลายและนักฟื้นฟูคือคลาสพิเศษที่มีเฉพาะโครงกระดูกโอเวอร์เกียร์เท่านั้น
    สิ่งนี้ล้วนเกิดจากการกระทำที่ผ่านมาในอดีต
    
    กริดเริ่มตระหนักถึงข้อเท็จจริงบางชนิด
    ‘ซาทิสฟายมีอิสระมากขนาดนี้เชียว?’

    คลาสใหม่ที่ถือกำเนิดตามพฤติกรรมในอดีต… 
    เหตุใดผู้เล่นถึงไม่มีอิสระมากมายเช่นนี้บ้าง

    ‘เจ้าพวกนี้…’

    ทั้งสองจะเติบโตเป็นสุดยอดอันเดดพิเศษอย่างไม่ต้องสงสัย

    กริดมั่นใจมาก

    ขณะเดียวกัน  เมอร์เซเดสและแรนดี้ยังคงรับมือกับกลุ่มหมีหมาป่า
    เธอพยายามเอาตัวรอดจากการถูกล้อมโจมตี
    ส่วนแรนดี้ก็คอยสนับสนุนอยู่ไม่ห่างพร้อมกับหัตถ์เทวะ

    เมอร์เซเดสยังคงรอให้โครงกระดูกโอเวอร์เกียร์กลับเข้าร่วมการต่อสู้
    ตราบใดที่ยังไม่มีคำสั่งใหม่จากกริด  การแทงค์หมีหมาป่าไว้คือหน้าที่ของเธอ

    แต่ค่าเรี่ยวแรงเริ่มลดลงถึงจุดที่น่าเป็นกังวล
    
    ส่วนผู้ที่ถูกอัญเชิญพร้อมแรนดี้
    โนเอะตั้งคำถามขณะมันนอนหมอบอยู่ข้างเอวกริด

    “เจ้านาย…โนเอะต้องช่วยพวกเขาไหม?”

    ชายหนุ่มส่ายศีรษะ

    “ไม่ต้อง  แกพักผ่อนไปก่อน”

    โนเอะมีพัฒนาการก้าวกระโดดหลังจากกินศิลาอัสนีก้อนยักษ์เข้าไปทั้งหมด  
    ความแข็งแกร่งปัจจุบันจึงอยู่ในระดับที่น่าทึ่ง

    กริดจึงไม่ห่วงโนเอะที่สามารถเก็บเลเวลเองได้ทุกเวลา
    ใช่แล้ว  โนเอะเก่งกาจจนไม่จำเป็นต้องพึ่งพาผู้ใด

    สองสิ่งที่กริดต้องการจากแผนล่าหมีหมาป่าในคราวนี้คือ :
    หนึ่ง  พัฒนาการของโครงกระดูกและแรนดี้   และสอง  วิธีการต่อสู้ของเมอร์เซเดส

    เขาคอยเฝ้าสำรวจสรีระเมอร์เซเดสขณะเธอเคลื่อนไหวร่างกาย
    ชุดเกราะตัวใหม่จะต้องออกมาสมบูรณ์แบบที่สุด

    ด้วยเหตุข้างต้น  โนเอะจึงไม่ต้องออกโรงในภารกิจ

    “เปลี่ยนคลาส”

    กริดลูบหัวโนเอะอย่างทะนุถนอมไปพลางเลือกคลาสให้โครงกระดูก

    หมายเลขหนึ่งต้องเป็นนักทำลาย  และหมายเลขสองต้องเป็นนักฟื้นฟู
    เขาต้องมั่นใจว่า  ตัวเองจะไม่กดผิดเลือกนักเต้นรำลงไป

    วาบ!

    หมายเลขหนึ่งและสองถูกห่อหุ้มด้วยแสงสว่างสีขาว
    ข้อความระบบจำนวนมาแสดงขึ้นต่อหน้ากริด

[ หมายเลขหนึ่งเปลี่ยนคลาสเป็น ‘โครงกระดูกนักทำลาย’ ]
[ ธรรมชาติของคลาสได้เพิ่มค่าพละกำลังและความอดทน 10 แต้ม ]
[ หมายเลขหนึ่งได้รับทักษะ ‘หักกระดูก’ ]

[ หักกระดูก Lv.1 ]
    มีโอกาสเล็กน้อยในการทำลายวัถตุที่สร้างจากกระดูก (อันเดด, ไอเท็ม, สิ่งก่อสร้าง และอื่นๆ)
ทรัพยากรที่ใช้ : ไม่มี
ระยะหน่วงหลังใช้ : 20 วินาที

[ หมายเลขสองเปลี่ยนคลาสเป็น ‘โครงกระดูกนักฟื้นฟู’ ]
[ ธรรมชาติของคลาสได้เพิ่มค่าสติปัญญาและความอดทน 10 แต้ม ]
[ หมายเลขสองได้รับทักษะ ‘ต่อกระดูก’ ]

[ ต่อกระดูก Lv.1 ]
    ฟื้นฟูอันดันเดดประเภทโครงกระดูกจำนวน 20% ของพลังชีวิตสูงสุด
    ส่วนที่ถูกทำลายจะกลับคืนสู่สภาพเดิม
ทรัพยากรที่ใช้ : มานา 20 หน่วย
ระยะหน่วงหลังใช้ : 30 วินาที

    “...”

    ช่างน่าขัน

    โครงกระดูกที่สามารถหักกระดูก
    และโครงกระดูกที่สามารถเชื่อมกระดูกติดกลับไปใหม่

    ‘หากพวกมันพัฒนาต่อไป  หมายเลขหนึ่งจะกลายเป็นนักทำลายวัตถุอีกหลายประเภท  ส่วนหมายเลขสองจะสามารถฟื้นฟูวัตถุได้หลากหลายชนิดมากขึ้น…รึเปล่านะ?’

    ในภายหลัง  
    ตัวกริดจะได้ตระหนักว่า  จิตนาการของเขาในวันนี้แสนตื้นเขินเพียงใด

    แต่นั่นคือเรื่องราวหลังจากพวกมันกลายเป็นคลาสระดับสองเรียบร้อยแล้ว
    
    เกี๊ยก!  เกี๊ยก!

    “...!”

    กริดผงะไปเล็กน้อย

    หลังจากเปลี่ยนคลาส  พวกมันพัฒนาด้านการส่งเสียงด้วยหรือ?
    เมื่อก่อนทำได้เพียงขยับกรามส่งเสียงดัง ‘แกร่ก’
    แต่ปัจจุบันกลับหัวเราะดัง ‘เกี๊ยก’

    “เฮ่อ…พวกแกประหลาดชะมัด”

    ถึงจะไม่ได้น่ากลัวเหมือนโครงกระดูกในหนังสยองขวัญ

    แต่การให้มองว่าน่ารัก… 
    รสนิยมของเมอร์เซเดสเป็นยังไงกันแน่

    “ลุย!  รีบเก็บเลเวล!”

    เกี๊ยก! เกี๊ยก! เกี๊ยก!

    เกี๊ยก! เกี๊ยก!

    พวกมันตื่นเต้นกว่าทุกครั้ง
    หมายเลขหนึ่งและสองรีบปรี่เข้าหาหมีหมาป่าพลางแทงอาวุธใส่

    แล้วสิ่งที่น่าทึ่งก็เกิดขึ้น

[ หมายเลขหนึ่งสร้างความเสียหายต่อหมีหมาป่า 4 หน่วย ]
[ หมายเลขสองสร้างความเสียหายต่อหมีหมาป่า 2 หน่วย ]

    ค่าความเสียหายไม่ใช่หนึ่งหน่วยอีกต่อไป
    
    ‘พลังการตื่นของค่าสถานะ!’

    ดาเมจ 2 และ 4 หน่วยมันน่าทึ่งขนาดนั้นเชียว?
    สำหรับกริด  แน่นอนว่าใช่

    สมมติให้หมีหมาป่ามีเลเวลสี่ร้อย
    ส่วนโครงกระดูกโอเวอร์เกียร์มีเลเวลหนึ่งร้อย
    ด้วยความแตกต่างที่มากถึง 300 ระดับ  แม้จะพัฒนาขึ้นเพียงเล็กน้อย  แต่ก็เห็นเป็นตัวเลขรูปธรรมที่ชัดเจน

    แถมยัง…     

    ‘มอนสเตอร์ทั่วไปจะไม่มีระบบการตื่นค่าสถานะ’

    ตามปรกติแล้ว  มอนสเตอร์ทั่วไปมักอ่อนแอกว่าผู้เล่นในระดับเดียวกัน

    ยิ่งเลเวลมากขึ้น  ความแตกต่างของมอนสเตอร์ธรรมดาและมอนสเตอร์พิเศษก็ยิ่งเด่นชัด
    หมายความว่า  โครงกระดูกโอเวอร์เกียร์ที่เป็นมอนสเตอร์พิเศษมาก  มูลค่าของพวกมันมิอาจประเมินเป็นตัวเลขได้เลย

    หากมีเลเวลสูงสักสามหรือสี่ร้อย  หมายเลขหนึ่งและสองอาจกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าบอสทั่วไป

    และหลักฐานพิสูจน์เรื่องกล่าวได้ประจักษ์ต่อหน้ากริด
    
[ หมายเลขหนึ่งใช้ทักษะ ‘หักกระดูก’ ]

    “…!?!?”

    ดวงตาของชายหนุ่มพลันลุกวาว

    หมายเลขหนึ่งได้ใช้ดาบแทงใส่ลำตัวหมีหมาป่าที่อยู่หน้าเมอร์เซเดส
    ทักษะสุดพิเศษเริ่มแสดงผลทันทีที่คมดาบกระทบกับกระดูกในตัวหมีหมาป่า

    ผลก็คือ… 

[ หมายเลขหนึ่งสร้างความเสียหายต่อหมีหมาป่า 10,500 หน่วย ]
[ กระดูกส่วนล่างของหมีหมาป่าแตกหัก! ]
[ หมีหมาป่าจะตกอยู่ในอาการอัมพาตถาวร  ค่าสถานะทุกชนิดลดลง 20% ]

    ความสนใจของหมีหมาป่าตัวดังกล่าวได้ย้ายอยู่กับหมายเลขหนึ่งทันที
    อุ้งเท้าขนาดมหึมาตะปบใส่ศีรษะหมายเลขหนึ่งอย่างจัง

    กระโหลกของมันหลุดกระเด็นพลางได้รับความเสียหายหนัก
    แต่การกระทำของหมีหมาป่าต้องกลายเป็นหมันในพริบตา
    
    กิกกิกกิก!  กิกกิก!

    หมายเลขสองหัวเราะเยาะเย้ยพลางใช้ทักษะ ‘ต่อกระดูก’
    
    เกี๊ยก เกี๊ยก!

    เมื่อศีรษะที่ถูกตบหลุดไปถูกฟื้นฟูกลับมาสมบูรณ์  หมายเลขหนึ่งเริ่มส่งเสียงหัวเราะพร้อมกับทำท่าดีใจ
    มันแสดงความดีใจด้วยการใช้กำปั้นชกใส่ศีรษะหมายเลขสองจนกระโหลกหลุด
    
    หมายเลขสองทำได้เพียงยืนอึ้งในสภาพไร้หัว
    มันไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากรอให้ทักษะต่อกระดูกของตนวนกลับมาถึงอีกรอบ

    “…”
    
    กริดเองก็กำลังทึ่ง 

    เขาไม่เปิดปากพูดสิ่งใด  ทำเพียงอมยิ้มอย่างมีความสุขพลางจ้องมองพวกมันด้วยสายตาเอ็นดู
    แม้แต่เสียงขยับกระดูกที่เคยหัดหูขัดตาทุกครั้ง  บัดนี้กลับฟังดูไพเราะกว่าปรกติ

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,242

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous