จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 693

    “กริด…!”

    หากอัศวินความตายมาดราใช้ดาบพินาศสามแสนทัพสำเร็จ  ฝ่ายที่ต้องจบชีวิตต้องเป็นกริดแน่นอน
    น่าเสียดายที่ร่างโครงกระดูกนั้นเปราะบางและแตกหักง่ายเกินไป  มาดราจึงใช้ทักษะล้มเหลว
    แถมระหว่างต่อสู้  บัญชาแห่งเทพได้แสดงผลในเวลาแสนสำคัญ
    
    การดวลเดี่ยวกับมาดรา  แม้แต่กริดยังจวนเจียนสิ้นลมหลายหน    
    สติกส์เฝ้ามองเหตุการณ์ทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบผ่านบอลคริสตัล  เขาปาดเหงื่อเป็นระยะด้วยสีหน้าตื่นตระหนัก

    “ฝ่าบาท…!  กระผมรู้อยู่แล้วว่าคุณต้องทำได้!”

    วีรบุรุษจากสวรรค์
    สติกส์มีภูมิความรู้ด้านเทววิทยาไม่น้อย  เขาจึงมองออกว่า  กริดคือผู้ที่ได้รับการอวยพรปกป้องจากเทพธิดาแห่งแสง  รีเบคก้า
    เขาเชื่อว่ากริดจะก้าวข้ามขีดจำกัดของตัวเองได้  และในที่สุด  กริดก็ทำสำเร็จ
    
    ชายคนนี้โชคดีงั้นหรือ? 
    ไม่เลย
    กริดไขว้คว้าทุกสิ่งด้วยสองมือตัวเอง

    เขาสร้างคุณงามความดีครั้งใหญ่โดยการโค่นสันตะปาปาชั่วเดรวิโก้  ส่งผลให้บุตรีแห่งรีเบคก้าความชื่นชอบอย่างมาก  
    ถัดมาเป็นการช่วยให้ดาเมี่ยนขึ้นครองตำแหน่งสันตะปาปาแทนปาสคาล  จึงลงเอยด้วย  เทพธิดารีเบคก้ามอบความรักให้กริดอย่างมหาศาล
    
    กริดผู้คือที่สามารถสั่นคลอนหัวใจเทพธิดารีเบคก้า  เขาคือผู้ถูกเลือกจากสวรรค์อย่างแท้จริง

    “เป็นชายที่ยอดเยี่ยมมาก...”

    ไม่บ่อยนักที่ไฮเอลฟ์อย่างสติกส์จะออกปากชมมนุษย์
    เขาอมยิ้มอย่างมีความสุขพร้อมกับพยุงร่างกายที่โลหิตกำลังเดือดพล่านขึ้น
    
    กาลเวลาล่วงเลยกว่าร้อยปี  ในที่สุดหมู่เกาะเบเฮ็นก็ถูกชำระล้างเสียที
    
    สติกส์ต้องการปรี่เข้าไปยังเกาะหมายเลข 66 เพื่อร่วมแสดงความยินดีกับกริดเสียประเดี๋ยวนี้
    แต่เขากลับฉุกคิด  สติกส์ชะงักอยู่กับที่
    เพราะปัจจุบัน  กริดกำลังดำดิ่งอยู่ในห้วงอารมณ์มหาศาลตามลำพัง  คงดีกว่าหากปล่อยให้เป็นเช่นนี้อีกสักระยะ
    
    “...”

    กริดแสดงความเคารพจากใจจริงต่อมาดราผู้ล่วงลับ  จากนั้นก็พิจาณาอดีตตำนานทีละคนด้วยใบหน้าชื่นชม  
    และสุดท้าย  เขาหยุดอยู่หน้ารูปปั้นที่สิบซึ่งเป็นของตน

    สติกส์ไม่ต้องการเข้าไปขัดจังหวะ
    เขาต้องการให้วีรบุรุษคนใหม่ดื่มด่ำกับบรรยากาศที่หาได้ยากเช่นนี้อย่างเต็มที่
    
    สติกส์รอคอย

    จากนั้น  ถึงคิวของเกาะสายหมอกพร้อมกับรถม้าสีทอง

    ‘ตอนนี้แหละ!’

    เมื่อเห็นกริดเดินเข้าไปในร้านค้า  สติกส์รีบย่างเท้าเข้าประตูมิติของเกาะหมายเลข 66 ทันที
    ท่ามกลางบรรยากาศอันยอดเยี่ยม  สติกส์หวังว่าตนจะร่วมเฉลิมฉลองความสำเร็จไปพร้อมกับกริดอย่างมีความสุข

    ทว่า…

    “ควยยยยย!!”

    “…?”

    หอเกียรติยศแสนศักดิ์สิทธิ์
    หลังจากถูกชำระล้างจนสะอาดบริสุทธิ์  สุ้มเสียงแรกที่สติกส์ได้ยินกลับเป็นอวัยวะเพศชายที่ไม่สมควรพูดออกมา

    ‘อะไรกัน...?’

    เหตุใดบรรยากาศถึงหดหู่ในชั่วพริบตา?
    สติกส์เริ่มลนลาน

    เมื่อกริดหันมาเห็นสติกส์  เขาโพล่งขึ้นด้วยดวงตาแดงก่ำอย่างโกรธแค้น

    “สติกส์!  นายคงไม่ได้แอบทำอะไรกับไอ้รถม้าระยำนี่ใช่ไหม!!”

    “...”

    อา...ตนเข้ามาผิดเวลาชะมัด
    สติกส์ถอนหายใจยาวเมื่อตระหนักถึงความดำมืดที่แท้จริงในใจกริด

    ***
    
    “เกาะสายหมอกและรถม้าทองคำคือสิ่งอำนวยความสะดวกเพื่อให้ผู้ท้าทายผ่านบททดสอบของหมู่เกาะเบเฮ็นง่ายขึ้น  แต่ปัจจุบัน  หมู่เกาะเบเฮ็นถูกชำระล้างสมบูรณ์แล้ว  จึงไม่มีเหตุให้ต้องมอบรางวัลสำหรับผู้ท้าทายอีก  ส่งผลให้โอสถและหนังสือทักษะหายไป”

    “เฮ่อ...นี่คือเหตุผลที่สินค้าเหลือแค่ม้วนคาถาทวีปตะวันออกสินะ”

    “...คนทั่วไปคงพึงพอใจกับม้วนคาถา”

    สติกส์พูดถูก
    ม้วนคาถาทวีปตะวันออกนับเป็นไอเท็มสุดหายาก  หากนำไปขายในร้านค้าประมูล  ราคาของมันจะพุ่งสูงจนฉุดไม่อยู่  
    และกริดคือผู้มีโอกาสจะคว้าม้วนคาถาจำนวนมหาศาลชนิดที่ใช้ทั้งชีวิตก็ไม่หมด
    แต่ในสายตากริด  ม้วนคาถาชนิดนี้กลับมิได้สลักสำคัญอันใดเลย
    นั่นเพราะเขามีสติกส์
    
    สติกส์สามารถสร้างม้วนคาถาเองได้  กริดจึงไม่มีเหตุจำเป็นต้องซื้อม้วนคาถา

    “กระผมเคยบอกไปแล้วว่า  ในการจะสร้างม้วนคาถาแต่ละใบ  จำเป็นต้องใช้เวลาค่อนข้างนานอย่างเลี่ยงไม่ได้  ดังนั้น  การมีโอกาสซื้อม้วนคาถาในจำนวนมากเช่นนี้  นับเป็นสิ่งที่ผู้อื่นไม่มีวันเข้าถึง”

    “แบบนี้จะดีจริงหรือ?”

    กริดกล่าวโดยไม่ยอมละสายตาจากไดอารี่ของมาดรา
    
    ในตอนแรก  เขาทั้งโกรธและโมโหที่รางวัลพิเศษจากมาดราเป็นเพียงไดอารี่
    แต่เมื่อลองคิดดูให้ดี  นี่คือสิ่งที่มาดรามอบให้ในวาระสุดท้ายของชีวิต
    แถมราคายังสูงถึงหนึ่งล้านแต้ม
    ไม่มีทางเป็นไดอารี่ธรรมดาแน่
    
    สติกส์อมยิ้ม

    “เช่นนั้น  ฝ่าบาทก็ควรซื้อไดอารี่  ไม่ว่าจะทางใดก็ล้วนเป็นเรื่องดีทั้งสิ้น  ฝ่าบาทต้องเชื่อมั่นใจการตัดสินใจของตัวเอง”

    ‘เพราะท่านคือผู้ที่เทพธิดาอวยพร’
    แต่สติกส์กลืนคำเหล่านี้ลงคอ

    เขาไม่ต้องการระคายเคืองศักดิ์ศรีและความสำเร็จที่กริดสร้างขึ้นด้วยมือตนเอง

    “อา...จากนิสัยของมาดรา  สิ่งนี้ไม่น่าจะเป็นกับดักหรือการกลั่นแกล้ง”

    กริดลังเลเพียงชั่วครู่เท่านั้น

    เขาเองก็ตระหนักดีว่า  มูลค่าของม้วนคาถา 20,000 ใบสามารถนำไปเพิ่มพูนความมั่งคั่งให้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ได้มากมาย
    
    ‘แต่สิ่งที่ราชาไร้พ่ายเหลือทิ้งไว้...คงมิอาจประเมินค่าเป็นเงินทองได้แน่’

    กริดคิดเร็วทำเร็ว

    “ซื้อไดอารี่ของมาดรา!”

    ทันใดนั้น

[ คะแนนท้าทายหนึ่งล้านแต้มถูกใช้ไปกับไดอารี่ของอัศวินความตายมาดรา ]

    ไดอารี่ของมาดราปรากฏในช่องสัมภาระกริดอย่างรวดเร็ว
    ข้างในจะเขียนสิ่งไว้บ้าง?
    กริดอยากจะเปิดอ่านเสียประเดี๋ยวนี้  แต่สติกส์กลับโค้งคำนับอย่างนอบน้อมและกล่าวขัดจังหวะ
    
    “ฝ่าบาท  กระผมขอชื่นชมท่านจากก้นบึ้งของหัวใจ  ที่สามารถชำระล้างหมู่เกาะเบเฮ็นแห่งนี้ให้บริสุทธิ์อีกครั้ง  ในที่สุด  หอเกียรติยศที่เป็นสายสัมพันธ์ของตำนานรุ่นเก่าและใหม่ก็สามารถกลับมาใช้งานได้อีกหน”

[ จอมปราชสติกส์ชื่นชมท่านจากใจจริง  ที่ช่วยเติมเต็มความต้องการชำระล้างหมู่เกาะเบเฮ็นของเขา ]
[ จอมปราชญ์สติกส์มอบสมญานามใหม่แก่ท่าน ]

    “ท่านคือวีรบุรุษเหนือวีรบุรุษทั้งปวง  ท่านคือผู้ที่ส่งให้ดวงวิญญาณของอดีตวีรบุรุษทุกคนหลับพักผ่อนชั่วนิรันดร์  นับแต่นี้ไป  กระผมขอเรียกขานท่านว่า...ราชาวีรบุรุษ”

[ ท่านได้รับสมญานาม ‘ราชาวีรบุรุษ’ ]

[ ราชาวีรบุรุษ ]
    มหาวีรบุรุษเหนือวีรบุรุษทั้งปวง
    ท่านคือเทวะตำนานที่ยังมีชีวิต
* ราชาวีรบุรุษจะเจิดจรัสแม้ยืนอยู่ท่ามกลางมวลหมู่วีรบุรุษ : สร้างความเสียหายต่อคลาสเกรดยูนีคขึ้นไปรุนแรงขึ้น 10%
* ราชาวีรบุรุษคือผู้ที่ต่อสู้เพื่อความสงบสุขของโลก : เมื่อต้องต่อสู้กับจอมอสูร  มหาเทวทูต  มังกร  และครึ่งเทพ  ท่านจะสร้างความเสียหายรุนแรงขึ้น 15%  และได้รับความเสียหายลดลง 15%
* ราชาวีรบุรุษคือผู้เปี่ยมด้วยเกียรติ : ท่านจะพร้อมรบในทุกสถานการณ์  รอบกายท่านจะเปี่ยมด้วยปราณต่อสู้ตลอดเวลา

[ ปราณต่อสู้ ]
    ทรัพยากรพิเศษสำหรับราชาวีรบุรุษเท่านั้น
    ค่าเริ่มต้นคือ 10 หน่วย  สามารถเพิ่มขึ้นได้สูงสุด 100 หน่วยจากการต่อสู้
    ยิ่งปราณต่อสู้มีค่าสูง  ค่าสถานะของท่านก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น
    ข้อควรระวัง  จะเกิดผลข้างเคียงเล็กน้อยเมื่อปราณต่อสู้ลดต่ำลงกว่า 10 หน่วย

    ซู่วว—
    
    ในวินาทีที่ได้รับสมญานามราชาวีรบุรุษ  หลอดค่าปราณต่อสู้ได้ถูกแทรกเพิ่มต่อจากพลังชีวิต  มานา  และค่าเรี่ยวแรง
    ทุกส่วนของร่างกายกริดกำลังถูกห้อมล้อมด้วยกลุ่มหมอกสีม่วงโปร่งแสงระยิบระยับ
    นี่คือรูปลักษณ์ทางกายภาพของปราณต่อสู้
    
    “โอ้ว!”

    สติกส์รู้สึกชื่นชม
    แม้พลังงานสีม่วงที่เอ่อล้นรอบกายกริดจะดุดันเข้มข้น  แต่พวกมันกลับสุขุมสงบนิ่งอย่างน่าประหลาด
    
    กลับกัน  กริดมิได้ตื่นเต้นที่ตนได้รับพลังพิเศษเลยสักนิด  แม้จะเป็นพลังที่มีเพียงคนเดียวในบรรดาผู้เล่นสองพันล้านได้ครอบครอง
    สีหน้าของเขากำลังบูดบึ้งเมื่อหวนนึกย้อนถึงออปชั่น ‘ความเท่’ ที่ยารุกต์ได้รับจากโรงแปรธาตุ
    เมื่อคิดถึงเม็ดเงินที่เสียไปกับโรงแปรธาตุอย่างสูญเปล่า  กริดได้แต่สงสัยว่า  เมื่อไรโรงแปรธาตุจะมีประโยชน์อย่างเป็นรูปธรรมสักที

    แต่ก็เพียงชั่วครู่เท่านั้น

    หงึกหงึก...!

    มุมปากกริดเริ่มสั่นกระตุก
    เขาอยากกระโดดโลนเต้นสุดเหวี่ยงโดยไม่สนว่าท่าทางจะอัปลักษณ์สักเพียงใด
    
    ตนคือผู้เล่นเพียงคนเดียวในสองพันล้านที่มีออร่าหมอกสีม่วงระยิบระยับรอบกาย!

    ‘ต่อให้ยืนท่ามกลางฝูงชน  แต่เราก็จะโดดเด่นเตะตายิ่งกว่าใครทั้งหมด!’

    เป็นเอฟเฟคสุดพิเศษอย่างแท้จริง
    ราวกับได้เป็นพระเอกของโลกใบนี้
    
    แต่ยังมีปัญหาอยู่หนึ่งเรื่อง

    ‘โดดเด่นแล้วยังไง…ในเมื่อหน้าตาของเรายังอัปลักษณ์เหมือนเดิม’

    กริดยังคงไม่มั่นใจในรูปลักษณ์ตัวเอง
    ความสุขล้นปรี่เมื่อครู่เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความกังวล

    สติกส์เฝ้ามองภาพตรงหน้าอย่างกระอักกระอ่วน

    ‘ฝ่าบาทเสียสติแล้วรึไง...หรือว่าถูกอดีตตำนานสาปเป็นบ้าระหว่างต่อสู้?’

    ไม่แปลกที่สติกส์จะคิดเช่นนี้
    เพราะกริดคือผู้ที่แปรเปลี่ยนจากสีหน้ามีความสุขสุดขีดไปเป็นเศร้าหมองได้ในชั่วพริบตา

    ข้อความถูกประกาศได้ทั่วโลก

[ กษัตริย์กริดแห่งโอเวอร์เกียร์  ผู้ส่งให้ดวงวิญญาณของอดีตวีรบุรุษหลับพักผ่อนชั่วนิรันดร์  เขาคู่ควรได้รับการขนานนานให้เป็นมหาวีรบุรุษเหนือวีรบุรุษทั้งปวง ]
[ ในวินาทีนี้  ราชาวีรบุรุษคนใหม่ได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว  ราชาวีรบุรุษกริด  ผู้กำลังจะเขียนตำนานบทใหม่ของโลกและก้าวขึ้นเป็นเทวะตำนานในภายหลัง ]

    ขณะเดียวกัน
    
    ‘ไอ้เอลฟ์ต่ำช้า…!’

    บราฮัมเกลียดชังสติกส์มากยิ่งกว่าเก่า
    เดิมที  คนทั้งสองไม่ถูกกันเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วยชาติกำเนิดของเอลฟ์และแวมไพร์  แต่ปัจจุบัน  บราฮัมรู้สึกเกลียดชังสติกส์เข้ากระดูกดำจนมิอาจบรรยายเป็นคำพูด

    เหตุผลก็คือ…

    สมญานามราชาวีรบุรุษ…
    ผู้ครอบครองคนก่อนคือมุลเลอร์

    ‘ทำไมต้องให้กริดแบกรับภาระที่ใหญ่หลวงเฉกเช่นมุลเลอร์!  ฉันจะไม่ยอมให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเด็ดขาด!  ต่อให้ต้องไปเกิดใหม่ในนรกก็ตาม!’

    ***

[ ...ราชาวีรบุรุษกริด  ผู้กำลังจะเขียนตำนานบทใหม่ของโลกและก้าวขึ้นเป็นเทวะตำนานในที่สุด  ]

    “อะไรนะ?”

    ณ ทางเข้าหมู่เกาะเบเฮ็น
    ฝูงนักข่าวจำนวนมากที่กำลังรวมตัวกันชนิดมืดฟ้ามัวดิน  ทุกคนต่างทึ่งไปพร้อมกัน
    ข้อความประกาศโลกปรากฏขึ้นอีกครั้ง  และพระเอกยังเป็นกริดเช่นเดิม
    
    “ข—ข่าวด่วน!”

    วีรบุรุษเหนือวีรบุรุษ?
    มีการกล่าวถึงเทวะตำนาน?
    ข้อความเหล่านี้ได้ทำให้เลือดนักข่าวของทุกคนเริ่มเดือดพล่าน

    “ล็อกเอาต์!”
    
    “ล็อกเอาต์!”

    นักข่าวที่เฝ้ารอการออกมาของกริดหน้าหมู่เกาะเบเฮ็น  ทุกคนต่างล็อกเอาต์และหายไปทีละคนสองคน
    สิ่งแรกที่พวกเขาทำคือการเขียนบทความให้เร็วเหนือสำนักข่าวอื่น
    หัวข้อของบทความทั้งเชื้อเชิญให้อ่านและปลุกเร้าอารมณ์อย่างมาก

[ มหาวีรบุรุษเหนือวีรบุรุษ!  ราชาวีรบุรุษกริดถือกำเนิดแล้ว!  หรือนี่จะเป็นคำบอกใบ้ถึงคลาสลับเกรดมิธ! ]

[ ครอเกลไม่ใช่คนพิเศษอีกต่อไป ]

[ (บทความ) มหาวีรบุรุษเหนือวีรบุรุษ  กริดทะยานไปไกลเกินท้องฟ้าแล้ว! ]

    และอีกมากมาย    

    บทความเกี่ยวกับกริดกำลังหลั่งไหลสู่โลกอินเทอร์เน็ตอย่างไม่ขาดสาย
    สถานี่ข่าวทั่วโลกต่างจัดรายการเพื่อถกเถียงประเด็นกริดโดยเฉพาะ

    “คิคิก...ช่วยไม่ได้ล่ะนะ  ฝีมือหมอนั่นเป็นของจริง”

    พระเอกของข้อความโลกเป็นกริด  มิใช่ครอเกลอย่างนั้นหรือ?  
    แอ็กนัสประหลาดใจเล็กน้อยในตอนต้น  แต่เพียงไม่นานมันก็ยอมรับ
    กริดที่มันเคยเผชิญหน้าด้วยนับเป็นอีกหนึ่งคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง
    ไม่มีเหตุผลให้ต้องปฏิเสธความจริงข้อนี้
    
    “แต่ว่า...”

    เช่นนั้นแล้ว  ครอเกลกำลังทำสิ่งใดอยู่?
    
    “เห...นายคงไม่ได้หยุดอยู่กับที่หรอกใช่ไหม?”

    แน่นอนว่า  ความน่าสะพรึงกลัวของครอเกล  แอ็กนัสย่อมรู้ดีไม่แพ้ใคร
    ครอเกลไม่มีวันยอมตามหลังผู้ใด
    เฉกเช่นท้องฟ้าที่ไม่มีวันถูกโค่น

    ขณะเดียวกันที่เกาหลีใต้
    
    “ตายแล้ว...คราวนี้ลูกชายของพวกคุณได้เป็นราชาวีรบุรุษใช่ไหม”

    “ตอนแรกเป็นกษัตริย์  จากนั้นก็เป็นราชาโอเวอร์เกียร์  มาถึงตอนนี้ได้เป็นราชาวีรบุรุษ...เป็นเด็กที่สุดยอดไปเลยนะ”

    “พวกนายไม่มีรสนิยมเอาซะเลย  เขาชื่อยองวู  ต้องเรียกว่าราชายองวูสิ”

    “...”

    พ่อและแม่ของชินยองวูยังคงเปิดร้านขายผักอยู่เช่นเคย
    วันนี้คนทั้งสองออกจากสวนผักเร็วกว่าปรกติในช่วงเช้า  จากนั้นก็ถูกถล่มด้วยคำถามนานาชนิดจากเหล่าเพื่อนบ้านและลูกค้า

    ไม่เพียงเท่านั้น  ยังมีโทรศัพท์จากบรรดาญาติพี่น้องไม่ขาดสาย

    >>  คุณลุง!  ช่วยบอกพี่ยองวูตามนี้นะ...ผมจะลาออกจากโรงเรียนและมุ่งมั่นตั้งใจเล่นซาทิสฟาย  พี่ยองวูกรุณารับผมเข้ากิลด์ด้วยครับ!  ผมจะทำงานอย่างหนัก!

    >> สวัสดียองโม...ยังจำวันที่ฉันเคยพูดไว้ได้ไหม  ว่าลูกชายของเธอจะต้องประสบความสำเร็จในสักวันแน่นอน!   ลูกสาวของฉันได้เป็นแอร์โฮสเตจแล้วนะ  แถมเธอยังสวยมากด้วย!  ช่วยบอกยองวูให้หน่อยสิ  ว่าเธอต้องการเข้ากิลด์โอเวอร์เกียร์  ได้ไหม?  ถือว่าทำเพื่ออึนยองหลานรักก็แล้วกัน  เธอจะได้มีวาสนาได้พบผู้ชายที่ยอดเยี่ยม!  อย่าลืมเน้นย้ำด้วยนะ...อึนยองสวยมาก!

    “...”

    ผู้ที่ประสบความสำเร็จมักได้รับการปฏิบัติจากคนรอบข้างด้วยดีเสมอ
    ท่าทีทุกคนที่มีต่อยองวู  แตกต่างจากสมัยอดีตโดยสิ้นเชิง
    เหล่าญาติมิตรล้วนภูมิใจที่มีชินยองวูอยู่ในวงศ์ตระกูลเดียวกัน
    เช่นนั้นแล้ว  พ่อและแม่ของยองวูล่ะ?
    พวกเขากำลังรู้สึกอย่างไร
    
    แน่นอนว่า  ทั้งสองกำลังมีความสุขและภาคภูมิใจอย่างมาก

    “ที่รัก!  พวกเราเริ่มเล่นเกมเพื่อช่วยแบ่งเบางานของลูกดีไหม...ไม่สิ  เราควรหาทางประโยชน์เพื่อผู้คนส่วนรวมในโลกจริงมากกว่า  แทนที่ยองวูซึ่งไม่ค่อยมีเวลาว่าง”

    “ไม่มีปัญหา...ช่วงนี้ผักกาดกำลังอุดมสมบูรณ์  ฉันอยากบริจาคทั้งหมดให้การกุศล”

    “เยี่ยมเลย!  บริจาคในชื่อยองวูกันเถอะ!”

    ต้องขอบคุณความสำเร็จของบุตรชาย  พ่อและแม่จึงมีความสุขมากมายขนาดนี้
    คนทั้งสองกำลังดีใจที่บุตรชายมีเส้นทางชีวิตรุ่งโรจน์  แม้ว่าพ่อและแม้จะไม่เคยสนับสนุนสิ่งใดให้เลยก็ตาม
    พวกเขาอยากให้เด็กทุกคนบนโลกเป็นเด็กดีและประสบความสำเร็จเหมือนกับยองวู

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร - เสาร์

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,147

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous