จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 679
กริ๊ก!
กริดสลับโหมดปืนวิศวกรรมเวทมนตร์ให้เป็นสไนเปอร์เพื่อทดสอบระยะทางที่สามารถยิงได้ ค่าระยะยิงมิได้ถูกระบุไว้ในคำอธิบายไอเท็ม เขาจึงจำเป็นต้องทดลองด้วยการใช้งานจริง
‘87 เมตร...’
ชายชาวเกาหลีใต้ผู้มีเกียรติทุกคนที่เกณฑ์ทหารรับใช้ชาติย่อมรู้เป็นอย่างดีว่า ปืนไรเฟิลทั่วไปมีระยะยิงหวังผลไกล 200 ถึง 300 เมตร แน่นนอนว่าเป้าที่เห็นย่อมหดเหลือเพียงจุดเล็กในสายตา
แต่โหมดสไนเปอร์ของปืนกระบอกนี้กลับมี ‘ระยะแนะนำ’ ไกลสุดเพียง 87 เมตร หากไกลกว่านี้ สโคปเล็งจะแทบมองไม่เห็นเป้าหมายที่เล็กยิ่งกว่าจุดดำ ส่งผลทำให้ความแม่นยำลดลงหลายระดับ ถึงขั้นมีข้อความระบบแสดงขึ้นเตือน
‘สโคปห่วยชะมัด...’
ในโหมดไสเปอร์จะมีสโคปช่วยเล็งก็จริง แต่คุณภาพของมันต่ำเกินกว่าจะเป็นปืนสไนเปอร์ไรเฟิล
ถึงกระนั้น หากมองในมุมของซาทิสฟาย วิทยาการและสิ่งก่อสร้างภายในเกมจะถูกย้อนกลับไปสมัยยุคโรปยุคกลาง ปืนในเกมจึงไม่ได้เกิดจากวิทยาศาตร์ล้ำยุคเฉกเช่นปัจจุบัน แต่เกิดจากพลังอำนาจเวทมนตร์และเทคโนโลยีเผ่าคนแคระ
แพ็กม่าไม่มีทางสร้างปืนวิศวกรรมเวทมนตร์ได้เองโดยปราศจากความรู้จากเผ่าคนแคระ
‘ยิ่งไปกว่านั้น โหมดสไนเปอร์คือสิ่งที่แม้แต่ช่างตีเหล็กเผ่าคนแคระก็ยังสร้างไม่ได้’
อันที่จริง ภายในเกมก็มีทักษะที่ชื่อว่า ‘นัยน์ตาเหยี่ยว’ ซึ่งไว้สำหรับคลาสสายโจมตีระยะไกลเช่นนักธนูหรือนักแม่นปืน ด้วยทักษะชนิดนี้ สโคปเล็งจึงแทบเป็นสิ่งไร้ความหมาย ไม่มีใครในซาทิสฟายที่ต้องการสโคปเล็งเพื่อให้มองเห็นได้ไกล เทคโนโลยีนี้จึงไม่ตอบโจทย์และไม่ถูกพัฒนา
การที่แพ็กม่าสามารถพัฒนาสโคปเล็งขึ้นเองสำเร็จ สิ่งนี้นับเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์อย่างมาก ไม่แปลกเลยที่มันจะมีคุณภาพต่ำ
“ช่างเถอะ”
พื้นฐานของนักล่าอสูรคล้ายคลึงกับนักแม่นปืน ดังนั้นยูร่าก็น่าจะมีทักษะช่วยในการมองเห็นระยะไกลติดตัว หากเป็นเธอต้องรีดเร้นประสิทธิภาพของปืนกระบอกนี้ได้สูงสุดแน่
นี่คือเหตุผลที่กริดไม่เก็บมันไว้ใช้งานเอง เป็นสาเหตุเดียวกับกรณีคันศรฟินิกซ์แดง
เขาไม่สามารถใช้งานอาวุธเหล่านี้ได้เต็มศักยภาพ 100% แต่ถ้าเป็นยูร่า เธอต้องลอบสังหารเป้าหมายได้อย่างเฉียบคมในระยะไกลเกินร้อยเมตรแน่
‘ผู้ใช้งานต้องมีสมาธิระดับน่าทึ่ง ระยะเวลาในการเล็งจะยิ่งนานเมื่อระยะทางยิ่งไกลขึ้น แต่แลกมากับประสิทธิภาพอันทรงพลังที่สามารถสังหารหนึ่งชีวิตได้ในระยะทางไกลถึงร้อยเมตร’
ตนจะโลภมากไม่ได้เด็ดขาด อาวุธชิ้นนี้ถูกออกแบบเพื่อนักล่าอสูรเท่านั้น การมอบให้ยูร่าจะเกิดประโยชน์ต่ออาณาจักรโอเวอร์เกียร์อย่างใหญ่หลวง กริดไม่เคลือบแคลงความจริงข้อนี้เลย
ชายหนุ่มอมยิ้มอย่างอบอุ่น เขาเริ่มจินตนาการภาพสาวสวยกำลังถือปืนสไนเปอร์เล็งดับลมหายใจศัตรูเพื่อคอยสนับสนุนตนด้านหลัง
ยูร่าในฝันช่างงดงามและสะกดทุกสายตารอบข้างจนอยู่หมัด
“...เฮ่อ”
ชายหนุ่มรีบสลัดจินตนาการสุดเพ้อฝันออกไป เขามันน่าสมเพชที่ดันแอบคิดปีนต้นไม้ที่ไม่มีวันปีนสำเร็จ
‘การหลงรักใครสักคน...มีแต่จะสร้างความเจ็บปวด’
เหตุการณ์อาฮยองในวันนั้นยังคงไม่ลืมเลือนไปจากความทรงจำ ส่งผลให้ชายหนุ่มสูญเสียความมั่นใจในโลกจริงโดยสิ้นเชิง
หากได้ยินเสียงผู้หญิงกรี๊ดกร๊าดจากภัตตาคารอาหารจีนที่เขาเดินเข้าไป นั่นหมายความว่าพวกเธอล้วนเป็นแฟนคลับ
ใช่แล้ว จะมีเหตุผลใดอีกที่หญิงสาวหน้าตาดีมากมายคอยตะโกนให้กำลังใจ หากไม่ใช่เพราะกริดคือว่าที่อภิมหาเศษรฐีคนใหม่ของโลกในอนาคต
ใครจะไปคิด ว่าผู้ที่มีแฟนคลับติดตามมากมายอย่างเขา ชายสุดแกร่งในโลกซาทิสฟาย กษัตริย์คนแรกของโลกผู้เปี่ยมด้วยบารมีและขุนศึกคู่กายนับไม่ถ้วน แท้จริงแล้วจะเป็นชายไร้ความมั่นใจในโลกความจริง
เขาต้องเผชิญหน้ากับมัน กริดได้รับผลกระทบกระเทือนอย่างแรงทางจิตใจ แต่นั่นเป็นเพียงเรื่องราวบนโลกจริงเท่านั้น
‘ในซาทิสฟาย...เรามีไอรีน’
ชีวิตจะเดียวดายมากแค่ไหนหากขาดเธอไ…กริดรู้สึกขอบคุณไอรีนเสมอ ที่ได้สอนทุกสิ่งเกี่ยวกับความรักให้
“...”
ชายหนุ่มจิตนาการถึงดวงตาที่อบอุ่นและเอาใจใส่ของไอรีนด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข ปัจจุบัน มือของเขากำลังขยับเข็มและกรรไกรอย่างไม่หยุดพัก เศษผ้าเริ่มกลายเป็นกางเกงในทีละนิดเมื่อเวลาผ่านไป
สติกส์เฝ้ามองภาพตรงหน้าด้วยท่าทีกระอักกระอ่วน ช่างตีเหล็กระดับตำนาน กษัตริย์แห่งอาณาจักร ปัจจุบันกำลังสร้างกางเกงในด้วยสีหน้าปลื้มปีติ
มีบางสิ่งไม่ถูกต้องเกี่ยวกับเรื่องนี้…
แต่กริดไม่ได้รู้ตัวเลยว่า กำลังมีคนจ้องมองตนด้วยสายตาแปลกประหลาด
‘ต้องเร่งมืออัพเลเวลตัดเย็บเพื่อสร้างกางเกงในให้ทุกคนสวม’
หลังจากได้รับสูตรผลิตกางเกงในระดับกลางมาจากฟาติม่า กางเกงในที่กริดสร้างทุกตัวจะมีค่าพลังป้องกันติดมาด้วยเล็กน้อย ไม่เว้นแม้แต่กางในเกรดทั่วไป
พลังป้องกันอาจอยู่ในหลักหน่วย แต่ย่อมดีกว่าไม่มีเลย พลังป้องกันหลักหน่วยนี้จะช่วยรักษาชีวิตของผู้คนหลายหมื่นแน่นอน กริดมั่นใจอย่างมาก
‘ไม่จำเป็นต้องขายในราคาสูง เราจะทยอยสร้างไปทีละนิด แล้วสักวันจะเปิดกิจการกางเกงในเป็นของตัวเอง’
ปัจจุบัน กริดเน้นหนักในการเพิ่มระดับทักษะตัดเย็บด้วยการสร้างกางเกงใน แม้ทักษะจะอยู่เพียงขั้นกลางเท่านั้น แต่ค่าประสบการณ์ก็กำลังเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเป็นที่น่าพอใจ ถึงแม้จะผลลัพธ์จะมีเพียงไอเท็มเกรดทั่วไปก็ตาม
สาเหตุหนึ่งมาจากการที่กริดใช้วัสดุสุดแสนถูก เป็นเศษผ้าที่หาได้ตามท้องตลาดทั่วไป ต้นทุนไม่ถึงสองเหรียญเงินด้วยซ้ำ
แน่นอนว่า ต่อให้ต้นทุนถูกแค่ไหน แต่หากผลิตเป็นจำนวนมากถึงหลักหมื่นหลักแสน ราคารวมจะสูงจนมิอาจมองข้ามได้
สติกส์กำลังกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้
“ความห่วงใยที่ฝ่าบาทมีให้เหล่าทหาร นับเป็นเรื่องน่ายินดีที่ควรค่าแก่การถูกยกย่อง แต่การกระทำเช่นนี้ จะไม่เกิดผลเสียต่ออาณาจักรเอาหรือ ต้นทุนกางเกงสำหรับทหารทุกคนย่อมไม่ใช่ตัวเลขที่น้อยแน่ ท่านลอเอลและแร็บบิทจะยอมให้ฝ่าบาทใช้เงินคงคลังมากมายขนาดนั้นเพื่อกางเกงในรึไม่”
สติกส์ทำงานให้อาณาจักรโอเวอร์เกียร์มาพักใหญ่แล้ว โดยลอเอลและแร็บบิทขอร้องให้เขาเป็นอาจารย์สอนในโรงเรียนหลวง แน่นอนว่า หนึ่งในเนื้อหาการเรียนการสอนย่อมรวมถึงวิชาเศรษฐศาสตร์ นั่นคือสาเหตุที่สติกส์เป็นกังวลเกี่ยวกับการใช้จ่ายของกริด
ชายหนุ่มอมยิ้มอย่างอบอุ่นเมื่อได้ยินความกังวลใจจากสติกส์
“ไม่ต้องห่วง ฉันจะใช้เงินตัวเอง ไม่กระทบการคลังของอาณาจักรแน่นอน”
“เอ๋...”
กษัตริย์ยอมควักเงินตัวเองเพื่อให้เหล่าทหารสุขสบายงั้นหรือ สติกส์ประหลาดใจกับกริดมาก เพราะโดยทั่วไปแล้ว มนุษย์ที่อยู่ในตำแหน่งสูงจะละโมภและคิดการใหญ่มากเป็นพิเศษ น้อยคนนักจะใจกว้างเช่นกริด
ชายหนุ่มอธิบายต่อด้วยสีหน้าสุดชั่ว
“ถ้าฉันมอบกางเกงในให้พวกเขาทุกคนโดยไม่คิดเงิน กลุ่มทหารก็จะชื่นชอบฉันมากขึ้นใช่ไหม หากมีการขูดรีดภาษีในภายหลัง พวกเขาจะไม่คิดต่อต้านหรือคัดค้านแน่”
“...งั้นหรือ”
นั่นสินะ จิตใจมนุษย์คดเคี้ยวยากหยั่งถึง จอมปราชญ์สติกส์บรรลุสัจธรรมเพิ่มอีกหนึ่งข้อในวันนี้
[ ผู้อำนวยการโรงเรียนหลวงโอเวอร์เกียร์ จอมปราชญ์สติกส์ ได้รับค่าสติปัญญาเพิ่มขึ้น 10 แต้มเป็นการถาวร ]
[ ผู้อำนวยการโรงเรียนหลวงโอเวอร์เกียร์ จอมปราชญ์สติกส์ ได้รับทักษะ <ระแวงมนุษย์> และทักษะ <เตือนสติ> ]
“...”
เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น…
สติกส์โค้งศีรษะให้กริดเล็กน้อย
กริดยังไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น
“ขอบคุณฝ่าบาทที่ช่วยชี้ทางสว่าง”
“...”
ด้วยเหตุผลบางประการ ชายหนุ่มรู้สึกหงุดหงิดใจอย่างบอกไม่ถูก
***
“ไม่อยากจะพูดบ่อย แต่แคปซูลรุ่นเพชรของโคเม็ทกรุ๊ปนั้นมีประสิทธิภาพสูงจนน่าตกตะลึง”
แม้แต่การเล่นเกม PC บนหน้าจอขนาดไม่ใหญ่มาก ก็ยังสามารถกระตุ้นประสาทสัมผัสของมนุษย์ได้เป็นอย่างดี ใครก็ตามที่เล่นเกม PC จะรู้ดีว่า เมื่อใช้งานเมาส์กับคีบอร์ดติดต่อกันหลายชั่วโมง เหงื่อไคลบนฝ่ามือจะเริ่มเปียกชุ่ม นั่นคือการตอบสนองที่ร่างกายมีต่อเกม PC
ดังนั้น ยิ่งเป็นเกมจำลองเสมือนจริงที่เล่นในแคปซูลอย่างซาทิสฟาย สิ่งกระตุ้นย่อมรุนแรงยิ่งกว่าเกม PC หลายเท่า
ชินยองวูลุกขึ้นจากแคปซูลรุ่นเพชรด้วยสภาพเหงื่อไคลชุ่มชะโลมกาย หากไม่ใช่เพราะเป็นแคปซูลรุ่นเพชรที่คอยควบคุมอารมณ์และการไหลของเหงื่อ ป่านนี้ร่างกายคงเปียกปอนกว่าปัจจุบันหลายเท่า ไม่ต่างจากลูกหมาตกน้ำ
ยองวูตื่นเต้นสุดขีดในยามเผชิญหน้ากับอัศวินความตายอเล็กซ์ โดยเฉพาะจังหวะที่ถูกยิงแสกหน้า
เขากำลังคาดหวังการต่อสู้กับผู้พิทักษ์บนเกาะถัดไป หมู่เกาะเบเฮ็นหมายเลข 63
ตนจะได้รับรางวัลแบบไหนกันนะ
ชายหนุ่มปราศจากความกลัว ชินยองวูกำลังเปี่ยมด้วยจิตใจที่มุ่งมั่นและแน่วแน่
จักต้องเอาชนะศัตรูโดยไม่ใช้ประกันชีวิตอมตะให้ได้!
“อาบน้ำดีกว่า”
ลัลลา—
ยองวูฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดีระหว่างเดินไปยังห้องอาบน้ำ ชายหนุ่มเปิดสวิตช์ TV ที่ติดอยู่กับผนังหินอ่อน แน่นอนว่าต้องเป็นช่องรายการที่เกี่ยวกับซาทิสฟายโดยเฉพาะ
『 คุณผู้ชมครับ ยังจำข่าวเมื่อหนึ่งสัปดาห์ก่อนเกี่ยวกับกลุ่มกบฏบริเวณชายแดนจักรวรรดิซาฮารันได้หรือไม่ น่าประหลาดมากที่ในปัจจุบัน จักรวรรดิซาฮารันยังมิอาจปราบปรามกบฏดังกล่าวให้สิ้นซาก 』
ภาพบนหน้าจอเปลี่ยนเป็นฉากหลังของเมือง ‘ลูบาน่า’ เมืองหนึ่งที่ลอเอลเคยพูดถึงก่อนหน้านี้ อดีตอาณาจักรอันเกรียงไกร
‘หืม...’
กริดที่กำลังใช้สบูขัดถูทั่วร่างกาย บัดนี้ต้องหยุดกึกและหันมาสนใจ
นักข่าวรายงานต่อไป
『 มีการคาดเดาว่า บุคคลที่อ้างตัวเป็นผู้สืบทอดราชาไร้พ่าย ‘มาดรา’ ปัจจุบันกำลังมีบทบาทสำคัญในการช่วยลูบาน่าต่อต้านกองทัพจักรวรรดิ 』
“...”
ราชาไร้พ่าย มาดรา
วีรบุรุษผู้ปกป้องอาณาจักรลูบาน่าให้รอดพ้นจากการเงื้อมมือจักรวรรดิ เมื่อครั้งมาดรายังมีชีวิต เขาไม่เคยพ่ายแพ้ในการศึกกับจักรวรรดิเลยสักครั้ง ลูบาน่าเป็นเพียงอาณาจักรเดียวในประวัติศาสตร์ทวีปตะวันตกที่ป้องกันการรุกรานจากจักรวรรดิสำเร็จ
ไม่ใช่เรื่องยากหากจะให้เดาว่า...
มาดราคือหนึ่งในเก้าตำนาน
ด้วยเหตุนี้ ยองวูเริ่มขมวดคิ้ว
『 พวกเรากำลังสนใจว่า ผู้สืบทอดของราชาไร้พ่ายจะเป็นผู้เล่นหรือ NPC กันแน่ครับ และเขาจะมีบทบาทต่อโลกซาทิสฟายในทิศทางใดบ้าง 』
ปัญญาประดิษฐ์ของ NPC พิเศษนั้นอยู่ในระดับยอดเยี่ยม เหนือกว่า NPC ทุกชนิดของซาทิสฟาย ดังนั้น ไม่ว่าผู้สืบทอดราชาไร้พ่ายจะเป็น NPC หรือผู้เล่น บุคคลดังกล่าวจะกลายเป็นตัวตนทรงอิทธิพลบนทวีปตะวันตกหลังจากนี้แน่นอน
เหมือนกับปัจจุบัน เพียงการปรากฏตัว ก็สามารถช่วยให้ทั้งอาณาจักรวัลฮัลล่าและโอเวอร์เกียร์มีเวลาพักหายใจหายคอจากการคุมคามของจักรวรรดิ
‘ผู้สืบทอดราชาไร้พ่ายน่าจะเป็นผู้เล่นเหมือนกับเรา’
แต่ก็ปฏิเสธโอกาสที่จะเป็น NPC ไม่ได้เช่นกัน
กริดทำได้เพียงคาดเดา
‘ไม่ว่าจะอย่างไหนก็ดีกับเราทั้งนั้น...’
จากคำบอกเล่าของอาเรส ภายในหมู่อัศวินหลักเดียวยังมีช่องว่างห่างกันเองอยู่มาก อัศวินลำดับห้าจะเทียบเท่าผู้เล่นที่ดีที่สุดของโลกในเวลานี้ มันแข็งแกร่งกว่ากริดและครอเกลเล็กน้อย ส่วนลำดับสี่จะเก่งกาจกว่าลำดับห้าหลายเท่า และลำดับสามนั้นเป็นดั่งภูผาหินเด่นตระหง่านที่มิอาจข้ามผ่าน
ในบรรดาพวกมัน...บุคคลที่แข็งแกร่งที่สุดก็คือ
‘ลำดับหนึ่ง’
เมอร์เซเดส
เขาเคยเผชิญหน้ากับอสูรกายสาวสวยตนนี้มาแล้ว ชื่อของเธอชวนให้ยองวูหวนนึกถึงยี่ห้อรถหรูในโลกความจริง
เมอร์เซเดสเป็นกำแพงที่ผู้เล่นยังมิอาจข้ามผ่านได้ในเร็ววัน กองทัพของอาเรสถูกทัพจักรวรรดิที่นำโดยเมอร์เซเดสกำราบอย่างราบคาบในเวลาเพียงไม่นาน…
แต่กระนั้น ผู้สืบทอดราชาไร้พ่ายกลับต้านรับกองทัพของเธอได้งั้นหรือ
‘หรือจะเป็น NPC’
หากผู้สืบทอดราชาไร้พ่ายคือผู้เล่นจริง คนผู้นั้นย่อมไม่มีทางงัดข้อกับจักรวรรดิไหวแน่ ไม่น่าจะมีใครและกองทัพใดยิ่งใหญ่ไปกว่ากองทัพอาเรสอีกแล้ว
‘และถ้าเป็นผู้เล่น เลเวลคงยังไม่สูงมาก หากเพิ่งกลายเป็นตำนานได้ไม่นาน— เดี๋ยวก่อน!’
ยังเป็นตำนานได้ไม่นาน…
คิดแบบนั้นก็ไม่ถูก ยองวูเกิดอาการขนลุกซู่ฉับพลัน ตำนานที่เลเวลถูกรีเซ็ตจะไม่ประกาศชื่อทั่วทั้งเซิร์ฟเวอร์ เฉกเช่นตน ยูร่า และครอเกล
กว่าคนทั่วโลกจะรู้ถึงการมีอยู่ของพวกเขา เวลาก็ล่วงไปหลายเดือน แถมยังเป็นการเปิดเผยโดยไม่ตั้งใจทั้งกรณีครอเกลและกริด
ทางด้านกริด เขาปรากฏตัวครั้งแรกในสงครามวิหารยาธานรุกรานไบรัน ตอนนั้นข้อมูลยังไม่เป็นที่แน่ชัด แต่ผู้คนก็เริ่มเดาออก
ส่วนครอเกล คลาสของเขาถูกเปิดเผยครั้งแรกเมื่อตอนใช้ดาบผ่ามิติโจมตีใส่จอมอสูรบีเลียล ในคราวนั้น ทักษะสุดโกงของอริยดาบได้ผ่าโลกออกเป็นสองส่วนจนข้อความระบบประกาศไปทั่ว
‘ไม่มีทางที่ผู้เล่นเลเวลต่ำจะต้านรับกองทัพจักรวรรดิไหว หากผู้สืบทอดราชาไร้พ่ายเป็นผู้เล่น แปลว่าคนผู้นั้นต้องครอบครองคลาสเลเจนดารีมานานมากแล้ว’
ซ่าาา—
ยองวูกำลังยืนแช่ฝักบัวพร้อมกับแสยะยิ้มกว้าง เขาปล่อยสายน้ำให้ไหลผ่านชำระล้างล่างกายทุกซอกมุม
‘จะผู้เล่นหรือ NPC ก็ไม่เกี่ยง’
ไม่เหลือเวลาให้ทำตัวตามสบายอีกแล้ว ซาทิสฟายเป็นเกมที่ปลุกเร้าอารมณ์ตื่นเต้นให้ตนได้เสมอ มันทำให้เขารู้สึกมีชีวิตชีวา
แม้จะกังวลเล็กน้อย แต่ยองวูกลับโล่งใจมากกว่า อารมณ์ที่กำลังสับสนพัวพันเมื่อครู่ บัดนี้ถูกเปลวเพลิงแห่งความมุ่งมั่นเผาผลาญจนสิ้น
สมาธิทั้งหมดทุ่มอยู่กับเกาะหมายเลข 63 เท่านั้น
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงทุกวันอังคาร - เสาร์
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,136
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/
สนุกมากครับ
ReplyDelete