จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,413
“ค่าซ่อมเท่าไร? แพงไหม?”
“23.88 ล้านเหรียญทอง ฉันสั่งวัสดุมาจากท้องถิ่นในราคาต่ำกว่าตลาด… ที่เสร็จเร็วเพราะคนงานกำลังว่างพอดี”
กริดกำลังอารมณ์ดีสุดขีด
ชายหนุ่มสังหารสาวกเทพสงครามไปมากมายรวมถึงแฮกัก รวบรวมเคล็ดวิชาลับได้เป็นจำนวนมาก นอกจากนั้นยังได้ซิกเฟรคเตอร์และซีบาลมาเป็นพวก
นี่คือเหตุผลที่ทำให้กริดตัดสินใจจัดงานเลี้ยง
งานเลี้ยงของราชา ระบบที่ชายหนุ่มเพิกเฉยมานาน
งานเลี้ยงของราชาคืออีเวนต์ที่จะเชิญบุคลากรในสังกัดสูงสุดสามร้อยคนมาร่วมงานที่เต็มไปด้วยเหล้า ไวน์ และอาหาร
ภายในงานเลี้ยง กริดสามารถเพิ่มค่าความจงรักภักดีของบริวารไปพร้อมกับซักถามประวัติส่วนตัว
แต่ข้อเสียก็คือ งานเลี้ยงเป็นกิจกรรมที่ใช้เงินทุนสูงมาก
สำหรับกริดที่ร้อนเงินและกุมหัวใจเหล่าบริวารได้นานแล้ว งานเลี้ยงจึงไม่ต่างอะไรกับระบบไร้ประโยชน์
อย่างไรก็ตาม วันนี้ถือเป็นวันดีที่จะได้ลองทดสอบเป็นครั้งแรก
หลังจากประกาศคำสั่งให้จัดเตรียมงานเลี้ยง นายกเทศมนตรีแรบบิทเดินเข้ามากระซิบข้อมูลที่น่าทึ่ง
“23.88 ล้านเหรียญทอง…”
นี่คือค่าซ่อมปราสาทไบรันที่พังถล่มไปบางส่วนเมื่อวานร
เป็นจำนวนเงินที่มากกว่าการสร้าง ‘เครื่องยิงพลังเวท’ ถึงสามเท่า
“นอกจากนั้น อาคารพาณิชย์ทางทิศเหนือราวยี่สิบสี่หลังได้รับความเสียหายอย่างเป็นปริศนา พยานในละแวกใกล้เคียงให้การตรงกันว่าถูกบางสิ่งตัดขาด”
“…”
กริดนึกทบทวนถึงเหตุการณ์ที่ตนใช้เนตรบาร์บาทอสยิงปราณดาบใส่สาวกเทพสงครามที่บุกเข้ามาในเมือง
ใช่แล้ว อาคารหลายหลังได้รับความเสียหายจากการโจมตีดังกล่าว
บางตึกถูกเฉือนครึ่งท่อนบนจนหลังคาถล่มลง บางตึกหน้าต่างแตก บางตึกถูกผ่าเป็นสองซีกในแนวตั้ง
จริงอยู่ มีบางทักษะของวิชาดาบราชาไร้พ่าย ‘โจมตีเฉพาะศัตรู’ แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด
และโดยทั่วไป เป็นเรื่องยากที่จะหลีกเลี่ยงความเสียหายในสงครามกลางเมือง
แรบบิทกล่าวต่อ
“ข่าวดีก็คือ ไม่มีผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์นี้”
กริดเองก็ทราบเรื่องนี้ เพราะก่อนที่สาวกเทพสงครามจะบุกเข้ามา คำสั่งอพยพถูกประกาศออกไปล่วงหน้า
“ให้ตายสิ… สาวกเทพสงครามพวกนี้แข็งแกร่งชะมัด ตัดได้แม้กระทั่งตึก”
“เห็นด้วย… ในตอนที่เห็นครั้งแรก กระหม่อมถึงกับเข้าใจผิดคิดว่าเป็นฝีมือฝ่าบาท”
“ฉันไม่ใช่ราชาใจดำที่ชอบทำลายบ้านคนสักหน่อย”
“…ไม่ใช่ว่าฝ่าบาทไม่เคยทำ และไม่ใช่แค่ครั้งเดียว”
“…เรื่องนั้นช่างมันเถอะ เราต้องรีบเยียวยาเหล่าพ่อค้าเป็นอันดับแรก พวกเขาจะได้ไม่เสียใจ”
“อา… แล้วก็ ฝ่าบาทยังต้องจ่ายเงินอีก 850,000 เหรียญทองให้โรงแปรธาตุเรย์ดัน”
“ค่าอะไรอีก? งบที่เคยให้ไปหมดแล้วหรือ?”
“เปล่า… แต่อัศวินกับผู้ส่งสารของท่านเดินทางไปเบิกยุทธปัจจัยจากโรงแปรธาตุ… กระหม่อมคิดว่าพวกเขาคงใช้ของเดิมไปหมดแล้วในการต่อสู้ล่าสุด… อา… นอกจากนั้นยังต้องแจกจ่ายเพิ่มเติมให้กับลอร์ดซิกเฟรคเตอร์และเซอร์ซีบาล…”
“…”
การล่าบอสสามารถทำเงินได้เป็นกอบเป็นกำ
นี่คือสาเหตุที่กิลด์โอเวอร์เกียร์ผูกขาดบอสทุกตัวในอาณาจักรด้วยการแบ่งทีมออกไปล่า
อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่ทุกการล่าที่ทำกำไร หากศัตรูมีระดับสูงเกินไป ในบางครั้งก็ขาดทุนได้
ยกตัวอย่างการล่าแฮกัก
หนึ่งในยามยอดนักรบรายนี้แข็งแกร่งมาก การจะล่าให้สำเร็จโดยไม่มีใครตาย ทุกคนจำเป็นต้องอยู่ในสภาพพร้อมรบสุดขีด
นั่นคือเหตุผลที่โพชั่นบัฟและโพชั่นฟื้นฟูราคาแพงถูกกระดกดื่มต่างน้ำเปล่า
กล่าวอีกนัยหนึ่ง บราฮัม ปิอาโร่ เมอร์เซเดส ซาลิเอล เฟคเกอร์ คาซิม และกริด ล้วนบริโภคสิ่งของที่มีต้นทุนหลายร้อยล้านวอนในศึกล่าสุด
แต่เมื่อเทียบกับความเสียหายของจักรวรรดิเมื่อครั้งล่า ‘ดราเชี่ยน’ ทางโอเวอร์เกียร์ยังติดลบน้อยกว่าหลายเท่า
‘พูดไม่ออกเลยแฮะ…’
อาณาจักรอื่นไม่เหมือนกับอาณาจักรโอเวอร์เกียร์
กระทั่งจักรวรรดิซาฮารันก็ยังต้องสูญเสียไพร่พลเป็นจำนวนมากเพื่อยับยั้งจอมอสูร สิ่งนี้สิ้นเปลืองเงินทุนเหนือจินตนาการชนิดที่กำไรจากการล่าบอส เทียบไม่ได้เลยกับความเสียหาย
‘เท่าที่ผ่านมา อาณาจักรโอเวอร์เกียร์แทบไม่เคยสูญเสียไพร่พล… แต่ในอนาคตก็ไม่แน่’
ทั้งกริด ผู้ส่งสาร อัศวิน และสมาชิกกิลด์โอเวอร์เกียร์ หากมีวันใดที่พวกมันล่าบอสล้มเหลว จากกำไรจะกลายเป็นยาพิษทันที
และทุกครั้งที่ต้องสูญเสียเงินทุนเป็นจำนวนมากไปกับการล่า ชายหนุ่มจะเริ่มทวีหวาดหวั่น
‘ยิ่งมีโพชั่นถูกใช้ไปมาก วัตถุดิบก็ยิ่งหายากขึ้นและมีราคาแพง… เป็นเกมที่โหดร้ายชะมัด’
SA กรุปไม่มีทางปล่อยให้เกิดเหตุการณ์เงินเฟ้อ จึงคิดหาวิธีดูดเงินออกจากกระเป๋าผู้เล่นอย่างต่อเนื่อง
กริดถอนหายใจยาวขณะลงนามรับรองเอกสารเบิกงบ
ในวินาทีที่ตวัดเส้นสุดท้ายเสร็จ เงินของมันก็หายไปยี่สิบห้าล้านเหรียญทอง
***
“ค้นหาและทำลายสัญลักษณ์ทั้งหมดของเซราทุล”
หลังจากปรึกษากับซีบาลจบ กริดที่กำลังเดือดดาลเพราะถูกปล้นเงินสี่สิบห้าล้านเหรียญทอง ส่งต่อคำสั่งให้ลอเอล
“หน่วยเงาโอเวอร์เกียร์แยกย้ายไปลงมือนานแล้ว นายอยากให้สมาชิกโอเวอร์เกียร์คนอื่นช่วยเร่งกระบวนการขึ้นจากเดิม?”
“หือ? ลงมือนานแล้ว?”
“เฟคเกอร์ออกคำสั่งแบบเดียวกันเมื่อสองสัปดาห์ก่อน”
สองสัปดาห์ก่อนคือตอนที่ซิกเฟรคเตอร์เพิ่งมาถึงไบรัน…
และเฟคเกอร์ก็พบวิธีสลัดหลุดจากสาวกเทพสงครามทันที…
แม้รายละเอียดปลีกย่อยจะต่างออกไป แต่ภาพรวมคงไม่หนีจากนี้มาก…
“เก่งฉิบ…”
กริดพึมพำด้วยความตกตะลึงเล็กๆ
เมื่อไม่นานมานี้ มีสำนักพิมพ์หลายแห่งส่งข้อเสนอขอตีพิมพ์อัตชีวประวัติ
กริดคิดว่าถ้าตนรับปาก ชื่อของหนังสือจะต้องเป็น ‘ราชาโอเวอร์เกียร์~ เพื่อนร่วมงานของฉันเก่งเกินไปจนแทบไม่ต้องทำอะไร’
ในปัจจุบัน หนังสือชื่อยาวๆ กำลังได้รับความนิยมเพราะสามารถดึงดูดความสนใจได้ดี
“เสริมกำลังคนเพื่อขยายการค้นหาออกไปทั่วทวีป”
เหตุผลที่เทพสงครามเซราทุลเป็นภัยคุกคามที่สุดจากบรรดาเทพทั้งหมด เพราะมันสามารถแทรกแซงโลกมนุษย์ได้โดยตรง
สาวกที่เรียกตัวเองว่าข้ารับใช้แห่งเทพ ความแข็งแกร่งอาจด้อยกว่าเทวทูตที่เป็นข้ารับใช้ตัวจริง แต่นั่นคือในมุมมองของกริด
สำหรับผู้เล่นทั่วไปที่ไม่ใช่แรงเกอร์ การรับมือสาวกเทพสงครามแทบเป็นไปไม่ได้
นั่นคือสาเหตุที่ต้องลดขอบเขตอำนาจและการสอดส่องของเซราทุลลง
“ในปัจจุบัน เป็นเรื่องยากมากที่จะขยายขอบเขตการค้นหา… ประการแรก เราไม่มีวิธีระบุว่าสัญลักษณ์ใดเป็นตัวแทนของเทพสงคราม และเทพที่ชาวบ้านศรัทธาเป็นเทพตนใด นอกจากเทพโอเวอร์เกียร์และเทพเฮ็กเซเทียซึ่งทางฝ่ายเราสร้างเองกับมือ รวมถึงเทพธิดารีเบคก้าที่โด่งดังที่สุด เราไม่มีข้อมูลของเทพอื่นมากนัก”
“ไม่ใช่ว่าหน่วยเงากำลังจำแนกและทำลายอยู่หรือ?”
“ระบุให้ชัดก็คือ พวกเขามิได้เน้นทำลายสัญลักษณ์ของเทพสงคราม แต่เป็นสัญลักษณ์ทั้งหมดนอกจากฝ่าบาท เทพเฮ็กเซเทีย และเทพธิดารีเบคก้า”
“อา…”
กริดยินดีกับข้อมูลดังกล่าว
อันที่จริง มันควรจะเป็นแบบนี้นานแล้ว เพราะอาณาจักรโอเวอร์เกียร์คืออาณาจักรแห่งเทพ ไม่ควรมีสัญลักษณ์สักการะของเทพตนอื่นนอกจากเทพโอเวอร์เกียร์และเทพเฮ็กเซเทียที่กริดยอมรับนับถือ รวมถึงเทพธิดารีเบคก้าที่ถูกค้ำจุนโดยพลังอำนาจของศาสนจักร
“เว้นเสียแต่พวกเราจะตีแผ่ความอันตรายของเทพสงครามให้อาณาจักรอื่นรับทราบ ไม่อย่างนั้นคงไม่มีวิธีกวาดล้างสัญลักษณ์ของเทพสงครามได้หมดจนทั่วทวีป”
“นั่นสินะ ถ้าเราสุ่มสี่สุ่มห้าทำลายสัญลักษณ์ของเทพท้องถิ่นอื่นๆ นั่นอาจทำให้เกิดความขัดแย้งทางการทูต”
การแทรกแซงความเชื่อของอาณาจักรอื่นไม่เพียงจะเสียมารยาท แต่ยังทำให้สำเร็จได้ยาก
กริดที่ตระหนักเช่นนั้น พยักหน้าแผ่วเบา
“ตกลง กวาดล้างแค่ในอาณาจักร… ให้สิ้นซาก”
“เข้าใจแล้ว… ว่าแต่นายจะเปิดอ่านเคล็ดวิชาลับตอนไหน?”
สมาชิกโอเวอร์เกียร์ต่างให้ความสนใจกับเคล็ดวิชาลับที่เพิ่งรวบรวมมาได้ยี่สิบสามเล่ม
หนึ่งในนั้นเป็นเกรดเลเจนดารี สองเป็นยูนีค หกเป็นอีปิก และสิบสี่เป็นแรร์
จะสุ่มได้ทักษะแบบไหน? แน่นอนว่าทุกคนกำลังคาดหวัง
กริดตอบพลางฉีกยิ้ม
“ตอนนี้เลย”
***
ห้องทำงานกริดกว้างขวางแต่ไม่หรูหรา
อย่างไรก็ตาม ปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นห้องทำงานที่สง่างาม โอ่โถง และเลอค่าสมกับบารมี
ลอเอลจงใจออกแบบเช่นนี้เพราะมองว่ากริดคือบุคคลที่กุมอำนาจสูงสุดของทวีป เป็นรองเพียงจักรพรรดินีบาซาร่าผู้เดียว
อย่างไรก็ตาม กริดคิดว่าเป็นการสิ้นเปลืองเงินทองโดยใช่เหตุ เพราะตนใช้ห้องทำงานแค่เดือนละไม่เกินสี่ครั้ง
แต่ปัจจุบัน ความคิดดังกล่าวเปลี่ยนไปพอสมควร
หลักฐานพิสูจน์คือแผ่นเอกสารที่กองทับกันเป็นภูเขาเลากา
บ้าจริง… เยอะฉิบ…
ลอเอลอาจช่วยแบ่งเบางานส่วนใหญ่ แต่กริดก็ยังต้องรับฟังข้อเสนอของผู้คนไปพร้อมกับสร้างภารกิจประจำสัปดาห์
‘คงถึงเวลาแล้วที่ต้องสอนลอร์ดทำงาน…’
กริดค่อนข้างทึ่งกับปริมาณของโอริชาลคั่มสีน้ำเงินที่ลอร์ดนำกลับมา
ซีบาลถามอย่างสงสัย
“จริงหรือ? นายจะให้ฉัน?”
บนโต๊ะตัวใหญ่มีเคล็ดวิชาลับกองรวมกันยี่สิบสามม้วน
ต่อหน้าพวกพ้องทุกคน กริดประกาศว่าจะมอบหนึ่งในยี่สิบสามให้ซีบาล
มันไม่คิดจะเรียนเคล็ดวิชาลับเหล่านี้เอง จริงอยู่ที่อาจมีทักษะใดทักษะหนึ่งที่เข้ากันได้ดีกับทักษะเดิมของตน แต่กริดเชื่อว่า ปัจจุบันตนมิได้บกพร่องด้านทักษะ ไม่มีความจำเป็นต้องโลภเรียนเพิ่ม
ชายหนุ่มมีทักษะมากมายเกินพอ แถมทุกทักษะจะถูกยกระดับในตอนที่มหากาพย์ใหม่ถูกเขียน
กริดมองว่าการลงทุนกับพวกพ้องจะยั่งยืนกว่าในระยะยาว จึงให้ความสำคัญกับสมาชิกที่อยู่ในทีมล่าแฮกักเป็นอันดับแรก
และในสายตากริด คนที่สร้างประโยชน์สูงสุดคือซีบาล
“ถ้าไม่มีนาย ซิกเฟรคเตอร์อาจไม่รอดชีวิต และผู้ส่งสารของฉันก็จะหายไปหนึ่งคน… เหนือสิ่งอื่นใด ถ้าซิกเฟรคเตอร์ตาย เส้นเรื่องเกี่ยวกับเจ็ดนักบุญภัยพิบัติคงปั่นป่วนอย่างมาก… ฉันต้องขอบคุณนาย ผลงานของนายสมควรถูกตอบแทน”
อีกหนึ่งเหตุผลที่มิได้กล่าวออกไปก็คือ กริดต้องการแสดงความเคารพ ในเมื่ออดีตอันดับสองของโลกยอมเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของกิลด์
แน่นอน ไม่มีเสียงคัดค้านจากใคร
ซีบาลคือเจ้าของจักรกลเวทมนตร์และถูกกำหนดให้เป็นหัวหน้าหน่วยจักรกลเวทมนตร์โอเวอร์เกียร์ที่จะก่อตั้งขึ้นในอนาคต
สมาชิกโอเวอร์เกียร์คนอื่น (ซึ่งยังไม่รู้เรื่องหน่วยพิเศษนี้) ย่อมมองว่าซีบาลมีความสำคัญต่อกิลด์
“ขอบคุณมาก…”
ในสายตาซีบาล กริดใจดีกับคนไร้ประโยชน์ในศึกล่าสุดอย่างตนเกินไป ทำเอาย้อนนึกไปถึงสมัยก่อนที่ยังเป็นผู้นำเจ็ดกิลด์ใหญ่
‘ถ้าตอนนั้นเราคิดได้เหมือนกริด พันธมิตรก็คงไม่แตก’
มันมิได้อาลัยอาวรณ์กับเจ็ดกิลด์ใหญ่ เพียงแต่กระจ่างถึงสาเหตุที่กริดไต่เต้าจนมีทุกวันนี้
ซีบาลรู้สึกราวกับได้พบบุคคลต้นแบบที่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง
“ขอทวนอีกครั้ง ซีบาลและผู้ส่งสารของฉันมีสิทธิ์ได้เลือกเคล็ดวิชาลับก่อน ถัดไปเป็นอัศวินและสมาชิกระดับสูงของกิลด์… ไม่เฉพาะครั้งนี้ แต่ในอนาคตก็เช่นกัน ผู้ส่งสารจะมีสิทธิ์ได้เลือกก่อนเสมอ รองลงมาคืออัศวิน แน่นอนว่ามีข้อยกเว้นในบางกรณี เช่นเดียวกับศึกล่าสุดที่ฉันจะยกสิทธิ์ให้คนที่มีผลงานสูงสุดก่อน… มีใครคัดค้านไหม?”
“ไม่”
“ตามนั้น”
ข้อเสนอข้างต้นเป็นสิ่งที่เกิดจากการประชุมหารือระหว่างกริดและสิบวีรชนฯ
ทุกคนตระหนักถึงศักยภาพของผู้ส่งสารกริดที่เป็น NPC พิเศษดี ไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะต้องอุ้มชูคนเหล่านั้นให้เติบโตโดยเร็ว
คราวนี้จะสุ่มได้ทักษะแบบใด?
ขณะทุกคนเฝ้ามองจนเกือบลืมหายใจ กริดหยิบทิชชูเปียกออกมาเช็ดมือ
เมื่อเห็นซีบาลทำหน้าฉงน พีคซอร์ดหันมากล่าว
“ก็อดกริดมีจุดอ่อนอยู่หนึ่งเรื่อง”
“จุดอ่อน?”
กริดเนี่ยนะมีจุดอ่อน? คืออะไร?
แล้วมันเกี่ยวกับการเช็ดมือด้วยทิชชูเปียกยังไง?
“มือของหมอนั่นอัปมงคล”
“…”
คำถามมากมายสลายไปพร้อมกับ ‘มืออัปมงคล’
“จะเปิดละนะ”
หลังจากเช็ดมือเสร็จ กริดหยิบเคล็ดวิชาลับขึ้นมาถือ
เป็นเคล็ดวิชาลับเกรดแรร์
กริดคือมนุษย์ประเภทเก็บของอร่อยไว้กินสุดท้าย
ซีบาลทำความเข้าใจนิสัยกริด พลางจับตามองอีกฝ่ายเปิดเคล็ดวิชาลับเพื่อสุ่ม
ทักษะที่ออกมาในคราวนี้มีชื่อว่า ‘กลิ้งหิน’
ช่วยให้ผู้ใช้งานสามารถขยับหรือกลิ้งวัตถุขนาดใหญ่ได้โดยไม่สนใจพละกำลัง ระยะหน่วงคือหนึ่งชั่วโมง
“…ไม่เลว”
กริดพึมพำโดยไม่ได้หันไปมองท่าทีของทุกคน
ลอเอลเห็นด้วย
“ระยะหน่วงอาจนานไปสักนิด แต่มีประโยชน์มากในดันเจี้ยนหรือสงครามที่เส้นทางหลักมักถูกกีดขวาง”
“ใช่”
กริดพยักหน้าขึงขังพลางเปิดม้วนต่อไป
คราวนี้ออกมาเป็น ‘หัวใจนักรบ’
ทักษะติดตัวที่จะเพิ่มค่า EXP ของทักษะประเภท ‘ความชำนาญ’ ขึ้นจากปรกติ 1%
เนื่องจากไม่มีระยะหน่วง เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ทักษะที่แย่ แม้ตัวเลขจะค่อนข้างต่ำ แต่ก็ดีกว่าไม่มีอะไรเลย
ทักษะเกรดแรร์ก็แบบนี้
“…ดีทีเดียวอันนี้”
กริดพึมพำโดยไม่มองหน้าคนอื่นอีกครั้ง
คราวนี้ลอเอลมิได้เปิดปากสนับสนุน
เป็นเรกัสที่เห็นด้วยหลังจากผ่านไปสักพัก
“ไม่เลว… เหมาะแก่การฝึกฝนอย่างหนัก”
“…”
กริดเปิดไปเรื่อยๆ จนถึงทักษะเกรดแรร์ม้วนสุดท้าย
ผลลัพธ์คือความล้มเหลวทั้งหมด
ทักษะเหล่านี้ไม่ได้แย่ แต่ก็ไม่ได้ดี
อย่างไรก็ตาม สมาชิกโอเวอร์เกียร์มิได้สั่นคลอน เลเวลและความแข็งแกร่งของพวกมันสูงเกินกว่าจะตั้งความหวังกับทักษะเกรดแรร์
“ของจริงมันหลังจากนี้ต่างหาก”
แวนเนอร์พูดขณะกริดหยิบทิชชูเปียกเช็ดมืออีกครั้ง
หลังจากเปิดทักษะเกรดอีปิกม้วนแรก ผลลัพธ์คือความล้มเหลวโดยสมบูรณ์
บรรยากาศเริ่มตึงเครียด หลายคนเริ่มเผยท่าทีกระอักกระอ่วน
กริดปิดปากเงียบเป็นเวลานาน ก่อนยืนเคล็ดวิชาลับให้ซีบาล
“ให้เพื่อนใหม่ลองเสี่ยงโชคดูไหม? ซีบาล ลองเปิดสักครั้งเป็นไง?”
“ให้คนอื่นดีกว่า…”
เคล็ดวิชาลับเทพสงครามมีมูลค่าสูงเกินไป แถมยังเป็นม้วนเกรดอีปิก
หากผลลัพธ์ออกมาล้มเหลว มันคงละอายใจจนไม่กล้ามองใคร
ขณะซีบาลเตรียมปฏิเสธ มันพบว่าบรรยากาศรอบตัวเริ่มผิดปรกติ
ทุกคนในห้องพยายามหลบตา บางคนทำหน้าสงสารและเห็นใจ
ซีบาลเริ่มตระหนักถึงความจริงบางอย่าง
‘เขากำลังโยนขี้?’
ในวินาทีที่ตนสุ่มได้ทักษะขยะ ความล้มเหลวที่ผ่านมาของกริดจะถูกลืมเลือน และความผิดจะย้ายมาตกอยู่กับตนแทน?
“อ่ะ ซีบาล นายเปิด”
“…”
ซีบาลสัมผัสถึงแรงกดดันจากรอยยิ้มกริด
ใจจริงมันอยากยืนกรานปฏิเสธ แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่สถานการณ์ที่ทำแบบนั้นได้
“ลองดูสักครั้งก็ได้…”
ซีบาลเชื่อว่ากริดคงไม่ใช่คนใจแคบขนาดนั้น แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเกิดความเครียดขณะเตรียมเปิด
ไม่กี่อึดใจถัดมา แสงสว่างสีขาวโพลนฉาบไปทั่วห้องทำงานกริด
ท่ามกลางเสียงโห่ร้องยินดีของชาวโอเวอร์เกียร์รอบโต๊ะ กริดพึมพำกับตัวเอง
“เป็นเพราะการเสียสละของฉันต่างหาก…”
กริดอยากหลุดพ้นจากคำสาปมืออัปมงคลบ้าบอนี่ใจแทบขาด
Comments
Post a Comment