จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 1,222

เพียงเพราะกษัตริย์อาเธอร์นั่งทัดเทียมกับอัศวินคนอื่นรอบโต๊ะกลม มิได้แปลว่าเขามีสถานะเท่าเทียมกับผู้อื่น

จริงอยู่ โต๊ะกลมอาจสื่อถึงความเท่าเทียมในเชิงสัญลักษณ์ แต่ความจริงเบื้องหลังล้วนเป็นที่ทราบกันดี

ฉากตรงหน้ากริดก็เช่นกัน

ที่นั่งตำแหน่งอันดับ 1 ของฮายาเตะกำลังบ่งบอกความยิ่งใหญ่ในตัวเอง

เมื่อฮายาเตะเปิดปากพูด ทุกคนในห้องเริ่มตั้งใจฟังอย่างยำเกรง

“ข้าสัมผัสถึงการกลับมาของดวงวิญญาณฝั่งตะวันออก เจ้าคืนชีพให้ฟินิกซ์แดงแล้วสินะ”

ฮายาเตะ ผู้จ้องเข้าไปในหน้าอกกริดประหนึ่งมองเห็นหัวใจฟินิกซ์แดงด้วยตาเปล่า เผยรอยยิ้มอ่อนโยนตรงมุมปาก

“ไม่เคยคิดเลยว่ามนุษย์จะได้รับหัวใจของเทพสี่ทิศมาครอง ในฐานะมนุษย์ด้วยกัน ข้ารู้สึกภูมิใจเป็นอย่างมาก”

“…คุณทราบเทวตำนานแท้จริงของทวีปตะวันออกมาตลอดใช่ไหม?”

สำหรับกริด ไม่ว่าจะเป็นการได้พบบีบันหรืออเบลลิโอ้ ทุกเหตุการณ์ล้วนน่าทึ่งเสมอ

ทั้งคู่สามารถบอกปัญหาของกริดได้ทันที และยังช่วยสอนสั่งด้วยประสบการณ์ กริดจึงประเมินระดับของสภาหอคอยไว้สูงมาก

แต่ฮายาเตะกลับมองเห็นได้ลึกกว่าทุกคน ราวกับชายคนนี้สามารถหยั่งถึงความเป็นไปทั้งหมดของโลกอย่างละเอียด

“หอแห่งปัญญาไม่เคยแบ่งแยกตะวันออกหรือตะวันตก ข้าคอยจับตามองดินแดนแห่งนั้นมาตลอด และมองเป็นโลกใบเดียวกันเสมอ…”

“ไม่เห็นจะรู้มาก่อน”

คนพูดแทรกคือบีบัน มิใช่กริด

ขณะบีบันเผยสีหน้างุนงน อันดับ 2 แห่งสภาหอคอย ‘ฟรอนซาลส์’ หันมาจ้องบีบันอย่างฉุนเฉียวปานจะกินเลือดเนื้อ ส่วนฮายาเตะเพียงเผยรอยยิ้มอบอุ่น

“ไม่แปลกที่จะไม่รู้จัก เพราะช่วงที่ท่านบีบันเข้ามาเป็นสมาชิก มังกรเลิกปรากฏตัวบนทวีปตะวันออกอย่างสมบูรณ์แล้ว”

“ฮายาเตะ! หอแห่งปัญญามีการบันทึกภารกิจในอดีตไว้อย่างละเอียด ถ้าบีบันมอบความใส่ใจสักนิด เขาจะต้องทราบวีรกรรมในอดีตของหอแห่งปัญญาแน่!”

อันดับ 2 อย่างฟรอนซาลส์ออกอาการโมโหเมื่อเห็นฮายาเตะมีท่าทีผ่อนปรน

มันไม่พอใจอย่างมากเมื่อฮายาเตะไม่คิดลงโทษบีบัน แถมยังพูดให้ท้ายในลักษณะปกป้อง

‘นี่คงไม่ใช่ครั้งแรกสินะ…’

เมื่อบรรายกาศเริ่มตึงเครียด กริดปิดปากเงียบพร้อมกับเดินถอยหลังครึ่งก้าว

จากนั้นก็มองภาพรวมของสภาหอคอย

บีบัน—ผู้ทำให้ฟรอนซาลส์เดือดดาล กำลังยืนแคะหูด้วยสีหน้ายียวนประหนึ่งต้องการทำให้อีกฝ่ายระเบิดโทสะ โดยมีเจสสิก้าอันดับ 8 คอยตักเตือนด้วยภาษากาย

ในทางกลับกัน สภาหอคอยคนอื่น รวมถึงฮายาเตะ ทำเพียงอมยิ้มอย่างตลกขบขัน

นับเป็นบรรยากาศค่อนข้างผ่อนคลายเมื่อพิจารณาว่า คนเหล่านี้คือบุคคลที่คอยอุทิศชีวิตเพื่อต่อสู้กับมังกรและปกป้องโลก

ฟรอนซาลส์ถอนหายใจยาวพลางหันไปกล่าวกับบีบัน

“นับแต่นี้ไป เจ้าจะต้องอ่านบันทึกของหอคอยและศึกษาประวัติศาสตร์โดยละเอียด! ไม่อย่างนั้นข้าจะจองจำเจ้าในคุกเป็นเวลาสิบปี!”

“ตำราและบันทึกทั้งหมดถูกเขียนด้วยอักขระโบราณ คนอย่างข้าจะอ่านเข้าใจได้อย่างไร”

“ก็ศึกษาเข้าสิ!”

“ถ้าข้าว่างขนาดนั้น เอาเวลาไปทำความสะอาดหอคอยกับฝึกวิชาไม่ดีกว่าหรือ”

“ชิ…!”

ฟรอนซาลส์กัดฟันกรอด ใบหน้าเริ่มแดงก่ำ

ท่ามกลางกลุ่มคนนิสัยสบาย ๆ ฟรอนซาลส์เป็นเพียงคนเดียวที่ดูเคร่งเครียดกว่าผู้อื่น

กริดเข้าใจความรู้สึกนี้ดี

‘เขาเหมือนกับลอเอล…’

เมื่อหัวหญ้าใหญ่ขององค์กรไม่เคร่งครัดระเบียบมากนัก รองหัวหน้ายิ่งต้องเข้มงวดกับทุกคนมากเป็นเท่าตัว ไม่อย่างนั้นกลุ่มก้อนจะไม่พัฒนาไปข้างหน้า

ฟรอนซาลส์เถียงกับบีบันอีกสักพัก ก่อนจะหันกลับมาโค้งศีรษะให้กริด เป็นนัยขออภัยที่ต้องทะเลาะเบาะแว้งต่อหน้า

กริดมองไปทางบีบัน และพบว่าอีกฝ่ายกำลังยืนแคะหูพลางผิวปากอย่างไม่รับรู้ ไม่ต่างอะไรกับพฤติกรรมของเด็กห้าขวบ

เมื่อบรรยากาศเริ่มสงบ ฮายาเตะหันไปทางสภาหอคอยพร้อมกับส่งสัญญาณบางอย่าง

สมาชิกทุกคนเริ่มแนะนำตัวเองกับกริด

“เจสสิก้า เจ้าของที่นั่งอันดับ 8 เป็นมหาจอมเวทในยุคเดียวกับบีบัน”

“…!”

ดังที่เคยเน้นยำไปแล้วหลายหน ผู้เล่นทั่วไปยังเข้าถึงข้อมูลในอดีตของซาทิสฟายได้ไม่มากนัก และยังทราบตัวตนของตำนานแค่ไม่กี่คน

ขีดจำกัดการสืบค้นประวัติศาสตร์จะย้อนกลับไปได้หนึ่งร้อยปีก่อนหรือเก่ากว่านั้นไม่มาก เพราะเอกสารสำคัญหลายชิ้นมักสูญหายหรือถูกทำลายหลังจากอาณาจักรพ่ายแพ้สงคราม

ถึงกระนั้น ชื่อเสียงของเจสสิก้าก็ยังคงโด่งดังจวบจนปัจจุบัน ชนิดแม้แต่กริดยังเคยได้ยินชื่อ

‘ผู้คิดค้นเวทกังวาน’

เซ็ดนอสและลาเอลล่าเคยเล่าให้ฟังว่า จอมเวทรุ่นใหม่ล้วนรู้จักชื่อของเจสสิก้าและฮัคเซ่นบ่อยครั้งระหว่างทำภารกิจ โดยฮัคเซ่นคือเจ้าของสุดยอดอาคม และเจสสิก้าคือเจ้าของเวทกังวาน

‘ได้ยินมาว่า ทุกวันนี้ยังมีจอมเวทหลายกลุ่มพยายามวิจัยเพื่อพัฒนาเวทกังวานให้มีประสิทธิภาพสูงขึ้น…’

“เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้พบคุณ”

กริดเดินเข้าไปจับมือทักทายเจสสิก้าอย่างนอบน้อม

การได้พบบุคคลสำคัญในตำนาน ไม่ว่าจะครั้งใดก็ล้วนทำให้ชายหนุ่มตื่นเต้นได้เสมอ

“เค็น ที่นั่งอันดับ 6 เป็นนักสู้”

“ที่นั่งอันดับ 5 เจอร์เน่ นักฝึกสัตว์”

“เบ็ตตี้… ที่นั่งอันดับ 4”

สามชื่อหลังนับว่าใหม่สำหรับกริด

ไม่เหมือนกับอเบลลิโอ้ บีบัน และเจสสิก้า สามคนนี้น่าจะอยู่ในยุคสมัยเก่าแก่กว่ามาก

ยิ่งเมื่อได้เห็นเค็นกับเจอร์เน่เป็นเพียงเด็กหนุ่ม ส่วนเบ็ตตี้เป็นเด็กสาว กริดเริ่มมองตำนานยุคเก่าในมุมมองใหม่

‘ตัวตนอมตะ…!’

คนเหล่านี้แตกต่างจากตำนานอันโด่งดังของโลกส่วนใหญ่ ที่มักเสียชีวิตหรือไม่ก็หายสาบสูญไปตลอดกาล…

ขณะกริดกำลังครุ่นคิด ที่นั่งอันดับ 3 ลุกขึ้นยืนทักทาย อีกฝ่ายมีส่วนสูงเกินกว่าสองเมตร ฝ่ามือใหญ่โตชนิดสามารถยกผลแตงโมได้ด้วยมือข้างเดียว ไม่คล้ายกับเผ่ามนุษย์เลยสักนิด

“ลาร์ดวูล์ฟ นักวิทยาศาสตร์”

‘…นักวิทยาศาสตร์?’

โลกเราเคยมีนักวิทยาศาสตร์ในตำนาน…?

ขณะกริดขมวดคิ้วฉงน ลาร์ดวูล์ฟฉีกยิ้มกว้างพลางอธิบาย

“คนยักษ์”

“…!!”

ทันใดนั้น ชื่อของสมบัติโบราณพลันผุดขึ้นในความทรงจำกริดทันที

อาวุธสงครามที่กระตุ้นให้องค์ชายอีธานเกิดความทะเยอทะยานและวางแผนปฏิวัติ

‘จักรกลเวทมนตร์!’

หอแห่งปัญญาจัดการมังกรได้อย่างไร?

นี่คือคำถามที่กริดเคยสงสัยมานาน แม้จะได้ประจักษ์ฝีมืออันยอดเยี่ยมของบีบันเต็มสองตาแล้วก็ตาม

ในวินาทีนี้ มันถึงคราวกระจ่าง

กริดเริ่มเข้าใจอย่างถ่องแท้

‘ระดับของสภาหอคอย เหนือกว่าจินตนาการของเราไปมาก…’

ฟรอนซาลส์หันมาจับมือกริด ผู้เอาแต่ยืนกลืนน้ำลายด้วยสีหน้าประหม่า

“ที่นั่งอันดับ 2… น้องชายลาร์ดวูล์ฟ”

จริงอยู่ สำหรับปัจจุบัน เผ่าคนยักษ์อาจยังไม่สูญพันธุ์โดยสิ้นเชิง แต่สติปัญญาเสื่อมถอยลงมาก จนถูกมองเป็นเพียงมอนสเตอร์ทั่วไป

ในทางกลับกัน ลาร์ดวูล์ฟและฟรอนซาลส์คือคนยักษ์ขนานแท้จากอดีตกาล หรือที่ตำนานมักเรียกขานอย่างให้เกียรติว่า ‘นักรบทรงปัญญา’

หลังจากจับมือกับฟรอนซาลส์เสร็จ กริดหันหน้ามาทางฮายาเตะ เจ้าของที่นั่งอันดับ 1 และยังเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดของหอแห่งปัญญา

แตกต่างจากพี่น้องฟรอนซาลส์และลาร์ดวูล์ฟซึ่งมีร่างกายบึกบึนจนน่าหวาดกลัว ฮายาเตะมีรูปลักษณ์ของมนุษย์สุดสง่างาม

ใบหน้าเรียวยาว ผมทอง ตาฟ้า แผ่กลิ่นอายเป็นมิตรและน่าเกรงขาม

หากจะให้นิยาม คงไม่มีคำใดเหมาะสมไปกว่า ‘ขุนนางสูงศักดิ์’ อีกแล้ว

ฮายาเตะแนะนำตัวด้วยถ้อยคำสั้นกระชับ

แต่มาพร้อมแรงกดดันมหาศาล

“นักล่ามังกร”

“…!”

“ตำนานคนแรกของมนุษย์”

***

นักล่ามังกร

สำหรับเกมเมอร์ สมญานามดังกล่าวมักเรียกเสียงฮือฮาได้เสมอ

มังกรส่วนใหญ่เป็นลาสต์บอสในเกม ส่งผลให้สมญานามนักล่ามังกรมีความพิเศษในตัวมันเอง

โดยเฉพาะกับซาทิสฟาย โลกที่มังกรเป็นตัวตนแสนพิเศษ

มังกรในซาทิสฟายมิใช่บอสใหญ่ให้ผู้เล่นช่วยกันปราบ แต่เป็นสิ่งมีชีวิตที่คอยสร้างภัยพิบัติและลบล้างการดำรงอยู่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์

ใครจะกล้าคิดล่าเป้าหมายที่ไม่ได้มีไว้ให้ล่า…

ฉะนั้น หากผู้เล่นคนใดครอบครองสมญานามนักล่ามังกร ให้คิดไว้ก่อนว่านั่นเป็นของปลอม หรือไม่ก็มังกรเทียมอย่างเดรกหรือไวเวิร์น

ขณะเดียวกัน ตำนานในซาทิสฟายก็แทบไม่มีการกล่าวถึงคำว่า ‘นักล่ามังกร’ อย่างส่งเดช

เป็นเหตุให้กริดเพิ่งเคยได้ยินเมื่อครู่นี่เองว่า มนุษย์เคยมีตำนานคลาสนักล่ามังกรมาก่อน

และชายคนนั้นกำลังนั่งอยู่ตรงหน้าตน

“ข้าแค่โชคดี”

ณ ชั้น 10 ของหอแห่งปัญญา

หลังจากฮายาเตะเชิญกริดมายังห้องอ่านหนังสือของตนและเสิร์ฟชาต้อนรับ มันเกริ่นด้วยสีหน้าขื่นขม

“ข้าบังเอิญได้พบมังกรหลงฝูง มันอยู่ในสภาพบาดเจ็บสาหัส ลมหายใจรวยริน และพยายามดิ้นรนเฮือกสุดท้าย แต่จิตคุกคามอันทรงพลังของมัน ทำให้ข้าหวาดกลัวไปจนถึงก้นบึ้งจิตใจ สัญชาตญาณส่วนลึกจึงสั่งให้ตัดศีรษะของมัน เพื่อรักษาชีวิตตัวเองเอาไว้”

“…”

เมื่อได้ยินฮายาเตะเล่าถึงวีรกรรมอันน่าสมเพชของตนโดยไม่แต่งเติมให้ฟังดูยิ่งใหญ่ กริดพอจะเข้าใจความหมายแแฝงของอีกฝ่าย

‘ฮายาเตะหยิ่งทระนงในเกียรติของนักรบ…’

คงเป็นเหตุผลที่เขาชื่นชอบบีบัน

ขณะนั่งครุ่นคิด กริดมองเข้าไปในดวงตา

ฮายาเตะจ้องกริดกลับด้วยสายตาแฝงความอิจฉามากกว่าชื่นชอบ

ชายหนุ่มแทบไม่อยากเชื่อว่า ตนกำลังถูกจ้องโดยอันดับ 1 ของหอแห่งปัญญาด้วยสายตา ‘อิจฉา’

เมื่อเห็นกริดเริ่มอึดอัด ฮายาเตะกล่าวต่อ

“วีรกรรมและชื่อเสียงของเจ้า… มิได้เกิดจากความบังเอิญและโชคดีเหมือนข้า”

ไม่จริงเลยสักนิด ระหว่างทางมีโชคเข้ามาเกี่ยวข้องพอสมควร อาจมากกว่าที่คิดด้วยซ้ำ…

แต่ก็ไม่ถูกต้องเช่นกัน หากจะบอกว่ากริดเอาแต่พึ่งพาดวงจนสามารถมีทุกวันนี้

“ทุกเหตุการณ์ที่เจ้าเข้าไปพัวพัน ไม่ว่าจะบังเอิญหรือตั้งใจ แต่เจ้าก็สามารถฝ่าฟันผ่านมาได้ด้วยความเพียร ความกล้า และฝีมือเสมอ”

“ชมกันเกินไปแล้ว…”

“กล้าพูดได้เลยว่า ความสำเร็จของเจ้ายอดเยี่ยมไม่แพ้ความสำเร็จรวมของสภาหอแห่งปัญญาทุกคน และยังเป็นสาเหตุให้พวกเขาลงความเห็นตรงกันว่า ไม่ต้องมีการทดสอบเจ้ารอบที่สองก่อนจะขึ้นมายังห้องโต๊ะกลม”

ตามปรกติแล้ว หอแห่งปัญญาจะมีการทดสอบผู้มาเยือนสองรอบ

รอบแรกเป็นการทดสอบสามชนิด เพื่อวัดคุณภาพของหัวแถวคนปัจจุบัน ประกอบด้วยการทดสอบทางกาย จิต และเทคนิค ดังที่กริดเพิ่งผ่านมา

ส่วนรอบที่สองจะเป็นการดวลกับสภาหอแห่งปัญญาทีละคนเพื่อประเมินฝีมือ

อย่างไรก็ตาม ก่อนจะเดินทางไปยังทวีปตะวันออก กริดเคยทดสอบฝีมือกับบีบันแล้ว และผ่านมาได้ด้วยผลลัพธ์อันน่าพึงพอใจ

เมื่อสภาหอคอยเห็นตรงกันว่า กริดไม่จำเป็นต้องทดสอบรอบที่สอง สิ่งนี้จึงหมายถึง ฝีมือของชายหนุ่มพัฒนาขึ้นจากเดิมหลายเท่า จนทุกคนยกย่องในศักยภาพ

“…ไม่ครับ มันไม่เคยเป็นผลงานของผมคนเดียว ทุกครั้งจะมีพวกพ้องคอยสนับสนุนเสมอ”

ตั้งแต่โนเอะ แรนดี้ จนถึงสิบวีรชน บราฮัม และกิลด์โอเวอร์เกียร์…

จะต้องมีใครสักคนเคียงข้างกริดทุกครั้ง

และถึงแม้จะต้องสู้ตามลำพังในบางเหตุการณ์ แต่ก็เป็นเพราะพวกพ้องช่วยผลักดันจนกระทั่งไปถึงจุดดังกล่าว

ในช่วงเลเวลต่ำ กริดคงพัฒนาคลาสช่างตีเหล็กไม่ได้เลย หากไม่มีสูตรการผลิตไอเท็มมากมายจากสมาชิกกิลด์เซดาก้าห์คอยประเคนให้

ในช่วงกลาง หากไม่มีลอเอล กริดคงไม่สามารถก่อตั้งอาณาจักรได้เร็วเช่นนี้ และสมญานามกษัตริย์คนแรกก็จะตกเป็นของอาเรส

ชายหนุ่มมีศักดิ์ศรีมากพอ ไม่กล้าปฏิเสธแรงผลักดันจากพวกพ้อง และอวดโอ่ว่าตนสร้างความสำเร็จทั้งหมดขึ้นมาด้วยตัวเอง

ได้ยินเช่นนั้น ดวงตาฮายาเตะพลันลุ่มลึก

“ยอดเยี่ยมกว่าที่ข้าคิดไว้เสียอีก… ตัวเจ้าในตอนนี้ กำลังครอบครองในสิ่งที่ข้าพยายามไขว่คว้ามาตลอดหลายปี”

“แฮ่ม…”

ไม่เยินยอกันเกินไปหน่อยหรือ?

กริดกระแอมในลำคอด้วยสีหน้าเคอะเขิน

ฮายาเตะยิ้มอย่างเอ็นดู พลางหันไปมองกำแพงรอบห้องอ่านหนังสือ

ภาพเหมือนของสภาหอแห่งปัญญาทุกคน รวมถึงตัวฮายาเตะ ล้วนถูกแขวนเรียงรายอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อย

ฮายาเตะเล่าต่อ

“ข้าสร้างหอแห่งปัญญาเพราะตระหนักในขีดจำกัดของการทำอะไรด้วยตัวคนเดียว หากมีพวกพ้องคอยสนับสนุนซึ่งกันและกัน ทุกคนก็จะยิ่งไปได้ไกล”

“ขีดจำกัดของตัวคนเดียว…”

กริดเริ่มมองเห็นเค้าลางของอดีตอันยากลำบากก่อนที่ฮายาเตะจะมีทุกวันนี้

ต้องเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ขนาดไหนกัน ถึงคิดสร้างหอแห่งปัญญาขึ้น และรวบรวมเหล่าอัจฉริยะมาสู้กับมังกรเพื่อปกป้องโลก…

กริดหยิบเหล็กมังกรคลั่งที่เตรียมไว้ในช่องสัมภาระ และยื่นไปทางฮายาเตะ

ทันใดนั้น

[ท่านสำเร็จภารกิจ <หอแห่งปัญญา>]

[ท่านได้รับไอเท็ม <กล่องบรรจุเกล็ดมังกร>]

ภารกิจของชายหนุ่มเสร็จสิ้น และมันก็ได้รับรางวัลตามที่หวังไว้

แต่รางวัลที่แท้จริงยังไม่จบ

“การจะบรรลุวิชาดาบฆ่ามังกรขั้นสุดยอด จำเป็นต้องมีปราณดาบอนันต์ติดตัว”

“ครับ…?”

“หากต้องการสะกดความเกรี้ยวกราดของปราณต่อสู้ เจ้าจำเป็นต้องมีปราณดาบอนันต์ในครอบครองเช่นกัน

“…!”

“ข้าช่วยเรื่องนั้นได้ สนใจไหม”

“…”

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,618

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous