จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 971
ผ่านไปหนึ่งวันหลังจากจบงานแข่งซาทิสฟายนานาชาติ
สำนักข่าวทั่วโลกร่วมถึงเกาหลีใต้ต่างพร้อมใจกันเล่นข่าวการสารภาพรักของยูร่า
มวลชนแห่ให้ความสนใจเป็นจำนวนมาก SNS ตามอินเทอร์เน็ตมีแต่เรื่องราวระหว่างยูร่าและกริดตลอด 24 ชั่วโมง
=== มารอรับกริดกับยูร่าเหมือนกันหรือ?
=== ใช่แล้ว ฉันว่าพวกเขาตกลงคบกันแล้วนะ
=== อิจฉาชะมัด
=== ต้องให้กำลังเธอใจสิ ยูร่าสารภาพรักด้วยความกล้าทั้งหมดที่มี…
=== นั่นสินะ นี่คือหน้าที่แฟนคลับที่ดี
ณ สนามบินแห่งชาติอินชอน
ผู้คนนับพันมายืนรอต้อนรับการกลับมาของกริดและยูร่า แน่นอนว่าย่อมมีสื่อหลังจากหลายช่องข่าว ทุกคนล้วนต้องการเห็นใบหน้าของคู่รักคู่ใหม่อย่างเต็มสองตา
ใช่แล้ว
ตรงกันข้ามกับสิ่งที่กริดกังวล ผู้ชายส่วนใหญ่มิได้สาปแช่งกริด พวกเขาให้กำลังใจยูร่าที่รวบรวมความกล้าเพื่อสารภาพรัก และกริดก็เหมาะสมแล้วสำหรับการถูกเธอสารภาพ
ทว่า บรรยากาศกลับเงียบงันประหนึ่งหนูตายในยามที่กริดลงจากเครื่องและเดินเข้ามาในอาคารผู้โดยสาร
ผู้คนที่เตรียมตะโกนเรียกชื่อกริดกับยูร่าอย่างกึกก้องพลันกระอักกระอ่วน ไม่เว้นแม้กระทั่งนักข่าว
สาเหตุเพราะ กริดมิได้กลับมาพร้อมยูร่าตามลำพัง แต่ยังมีจิสึกะด้วยอีกคน เธอกำลังควงแขนกริดแน่นถนัดไม่แพ้ยูร่าเลยสักนิด
=== ....
=== .…
=== ไอ้กริดหัวค*ย!!!
ในวินาทีที่ภาพดังกล่าวถูกเผยแพร่ไปทั่วโลก แอนตี้แฟนของเขามีจำนวนแตะหลักสิบล้านในพริบตา
กริดในสภาพสาวงามขนาบซ้ายขวาสองข้าง
เขาพลันเย็นสันหลังวาบไปทั้งตัวเมื่อต้องเผชิญหน้ากับกลุ่มแฟนที่ยืนรอรับด้านใน
มวลจิตสังหารปริมาณมากกำลังอัดแน่นคละคลุ้งสนามบินแห่งชาติอึนชอน
'…พวกเราเป็นแค่เพื่อนกัน'
จิสึกะเดินควงแขนเพราะเธอสนิทกับเขามาก นี่คือมิตรภาพของเพื่อนฝูง มิใช่ความรักใคร่
ทำไมมวลชนถึงต้องเข้าใจตัวเขาผิดไปเสียทุกครั้ง?
คนเหล่านี้คิดฆ่าแกงเพื่อนร่วมโลกเพราะความเข้าใจผิดเนี่ยนะ?
'ไม่ยุติธรรมเลยสักนิด…'
ราวกับเห็นสีหน้าหนักใจของกริด จิสึกะได้เลื่อนหน้าอกเข้าไปแนบชิดชายหนุ่มยิ่งกว่าเดิม
ยูร่าเริ่มเคลือบแคลงว่า ตัวบัดซบที่บังอาจปล่อยข้อมูลเที่ยวบินส่วนตัวของเธอคงไม่ใช่ใครอื่นนอกจากจิสึกะ
***
สถานที่แห่งนี้ถูกเรียกว่า 'ย่านกริด'
ผู้คนพอใจเรียกเช่นนั้นเพราะเป็นย่านที่เติบโตรอบอาคารเจ็ดชั้นของกริด
ตึกระฟ้าจำนวนหกหลังถัดจากอาคารกริดกำลังอยู่ในช่วงก่อสร้าง แต่ก็ใกล้เสร็จเต็มทีแล้ว เจ้าของไม่ใช่ใครอื่นนอกจากจิสึกะ
"เหลืออีกสิบห้าวันก็จะเสร็จ"
อาคารจิสึกะสร้างติดกับอาคารกริดโดยแทบไม่เว้นที่ว่างให้หายใจ
หากมองจากโครงสร้าง จิสึกะมีแผนจะอาศัยอยู่บนเพนต์เฮาส์ชั้นบนสุดเหมือนกับกริด แต่ข้อมูลยังไม่เป็นที่แน่ชัด
'สร้างติดกับเพนต์เฮาส์ของนาย แถมกำแพงภายนอกยังเป็นกระจกทั้งหมด ถ้านายเปิดไฟก็จะเห็นทุกอย่างในบ้านฉัน'
ทั้งสวนและสระว่ายน้ำก็มองเห็นได้ชัดเจนจากเพนต์เฮาส์กริดเช่นกัน
ชายหนุ่มกลายจะเป็นไอ้ถ้ำมองทันทีหากกวาดสายตาผ่านโดยไม่ได้ตั้งใจ
ทำไมเธออีกฝั่งถึงมีกำแพงแข็งแรงแน่นหนา แต่ฝั่งที่ติดกับบ้านกริดไม่มี?
เขาทำได้เพียงคิด แต่ไม่กล้าถามออกไป
กริดหันไปถามเธอเรื่องอื่น
"จะเสร็จในอีกสองอาทิตย์ใช่ไหม? "
"ใช่ คงต้องหาที่พักสักสองอาทิตย์ แต่เกาหลีใต้เป็นประเทศที่แปลกมาก ผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างฉันต้องอาศัยตามลำพังในโรงแรมต่างถิ่น…"
"ทำไมถึงต้องไปนอนโรงแรม? ตึกฉันยังมีห้องพักเหลืออยู่"
เธอเป็นถึงเพื่อนสนิทที่มาจากแดนไกล
มารยาทพื้นฐานของเจ้าบ้านคือการจัดหาที่พักอาศัย
จิสึกะพลันฉีกยิ้มกว้าง
"ขอบคุณมากกริด! "
"อย่าพรวดเข้ามากอดเซ่! "
***
เหนื่อยบัดซบ…
แค่การหาห้องพักให้จิสึกะ พลังงานในหนึ่งวันของกริดแทบหมดเกลี้ยง
'ที่บ้านเรามีสาวอเมริกาใต้ร่วมชายคา…'
กริดนั่งเหม่อในแคปซูลสุดหรูอยู่พักใหญ่
ก่อนจะส่ายศีรษะพร้อมกับล็อกอินเข้าเกม
เขาขาดการออนไลน์ไปเกือบสองวันเต็ม
สิ่งแรกที่ทำคือตรงไปหาไอรีนโดยไม่รีรอ
สาเหตุเพราะใบหน้าของเธอผุดขึ้นมาเป็นคนแรกในวันที่ยูร่าสารภาพรัก
กริดกำลังสับสนหนัก
ซาทิสฟายและความจริงคือโลกสองใบที่ตัดขาดโดยสิ้นเชิง
เขากำลังรู้สึกผิดต่อไอรีนเพราะตกหลุมรักยูร่าในชีวิตจริงงั้นหรือ?
ยิ่งไปกว่านั้น ไอรีนคือตัวตนที่มีเพียงในซาทิสฟาย
ในเมื่อมิอาจอยู่ด้วยกันตลอดเวลา กริดจะรักเธอเต็มหัวใจได้รึเปล่า?
"…"
เมื่อกลับถึงวังหลวง ชายหนุ่มเห็นไอรีนกำลังยืนมองบ่อน้ำจากจุดห่างไกล
หญิงสาวคนดังกล่าวมีอายุมากกว่าเขาแล้ว
หัวใจกริดพลันเจ็บแปลบประหนึ่งมันถูกแยกส่วนทั้งเป็น
"ฝ่าบาท! "
เธอสัมผัสถึงตัวตนกริดได้แม้จะยืนไกลกันมาก
กริดเดินเข้าไปโอบกอดเธออย่างแนบแน่นด้วยรอยยิ้มขื่นขม
"มีเรื่องมากมายอยากเล่าให้ฟัง คืนนี้เข้าไปคุยกันในห้องเถอะ"
"เพคะ ฝ่าบาท"
ไอรีนในอ้อมอกกริดกำลังยิ้มหวานราวกับเป็นบุคคลที่มีความสุขที่สุดในโลก
ชายหนุ่มคลำศีรษะเธออย่างทะนุถนอม กริดมั่นใจในบางสิ่ง
เขารักเธอมาก และคงมิอาจทรยศหัวใจนี้ได้
"ฉันรักเธอ"
"ฝ่าบาท… แถวนี้คนเยอะ"
หากเป็นหลายปีก่อน กริดคงไม่แคร์สายตาคนรอบข้างมากนัก
แต่ปัจจุบัน เขาเป็นถึงผู้ปกครองสูงสุดของอาณาจักร
เมื่อเติบโตขึ้นและเรียนรู้ถึงสิ่งที่ควรและไม่ควร
กริดพยายามรักษาภาพลักษณ์อย่างเต็มที่
ล้อเล่น…
กริดตะโกนออกไปสุดเสียง
"ไอรีน!! ฉันรักเธอ!! "
"โธ่… ฝ่าบาท"
ไอรีนพลันหน้าแดงก่ำพลางก้มหัวอย่างเขินนาย
จากนั้น เธอเงยหน้าขึ้นจ้องมองกริดพร้อมกับฉีกยิ้มกว้าง
ภาพของราชาและราชินีมอบความรักซึ่งกันและกันกลายเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับประชาชนเหมือนกับทุกครั้ง
ในค่ำคืนดังกล่าว
"ฝ่าบาทยังคงเยาว์วัยเหมือนกับวันแรกที่ได้พบกัน"
กริดและไอรีนกำลังเดิมชมจันทร์ท่ามกลางสวนในวัง
ทันใดนั้น ไอรีนชะงักพลางจ้องมองเข้าไปในรอยยิ้มแสนอบอุ่นของกริด
หัวใจชายหนุ่มกำลังถูกสั่นคลอนจากดวงตาคู่นั้น
"ฉันเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา มิอาจเคียงข้างฝ่าบาทได้ชั่วนิรันดร์"
"ไอรีน… ทำไมจู่ๆ ถึง…"
"ฉันอยากให้ฝ่าบาทลงเอยกับใครสักคนที่มีชีวิตนิรันดร์เหมือนกัน"
"อย่าพูดแบบนั้นอีก"
"ฉันหลงรักฝ่าบาทด้วยใจจริง และนี่คือการแสดงความรักรูปแบบหนึ่ง"
"…"
เวลาไหลผ่านไปอย่างเชื่องช้า
ถึงจะเคยเตรียมใจไว้แล้วหลายหน แต่เมื่อมันออกจากปากไอรีน กริดมีอาจข่มหัวใจที่แตกสลายไว้ได้
ชายหนุ่มมองเห็นความเศร้าที่เจือในดวงตาสีฟ้าครามของไอรีน
เขาสาบานกับตัวเองว่าจะไม่ตกหลุมรัก NPC คนใดอีกเป็นอันขาด
ราชาโอเวอร์เกียร์พรั่งพรูน้ำตาออกมาโดยไม่รู้ตัว
***
งานแข่งนานาชาติจบลงไปแล้วสามวัน
ข้อความโลกแสดงขึ้นเบื้องหน้าลอเอลที่กำลังทำงานตัวเป็นเกลียว
[อาณาจักรเมเดียแห่งท้องทะเลล่มสลาย]
[จักรวรรดิซาฮารันยึดครองดินแดนทั้งหมดของเมเดียอย่างชอบธรรม]
[ผู้เหลือรอดและราชวงศ์เมเดียต่างโกรธแค้นจักรวรรดิซาฮารัน พวกมันจะตามจองล้างจองผลาญไปตลอดชีวิต]
[ขวัญกำลังใจฝ่ายจักรวรรดิซาฮารันกำลังฮึกเหิม! หลังจากนี้สิบวัน ผู้เล่นที่สังกัดจักรวรรดิจะได้รับค่าประสบการณ์เพิ่มขึ้น 10% และอัตราดรอปไอเท็ม 5%]
'เมเดีย…'
ไม่มีทางที่ครอเกลจะไม่รู้จักเมเดีย
มันคืออาณาจักรที่ตั้งของหมู่เกาะเบเฮ็น
แม้อาจเป็นอาณาจักรเล็กที่มีวิวทิวทัศน์งดงาม แต่เมเดียถือเป็นอาณาจักรที่มั่งคั่งแห่งหนึ่งจากรายได้ด้านท่องเที่ยว จำนวนหน่วยรบที่แข็งแกร่งย่อมมีไม่น้อย ถึงกระนั้นกลับถูกทำลายในชั่วข้ามคืน
'หรือว่าพวกมันใช้จักรกลเวทมนตร์? '
ลอเอลเรียกประชุมด่วน
ขณะสิบวีรชนฯ และเหล่าขุนพลกำลังมุ่งหน้ากลับมายังวังหลวง เสียงข้อความส่วนตัวได้ดังแว่วข้างหูลอเอล
บุคคลเจ้าของเสียงคือตัวตนไม่ธรรมดา
เทพสงคราม อาเรส
>> พวกนายสบายใจได้ ฉันชิงเนตรมังกรขาวได้ก่อนพวกมัน
'อะไรคือเนตรมังกรขาว? '
เป็นครั้งแรกที่ลอเอลได้ยินชื่อของมัน
แต่คงไม่ฉลาดนักหากจะโพล่งว่าฝ่ายตนมีข้อมูลไม่มากพอ
>> แล้วนายต้องการอะไร?
ลอเอลเดาได้ว่าอาเรสกำลังเรียกร้องบางสิ่ง
>> ตอบแทนกันหน่อย ได้โปรดลดราคาอาวุธลงจากเดิมสี่เท่า
หลังจากกริดสำเร็จภารกิจเทพเฮ็กเซเทีย ช่างตีเหล็กทั่วทั้งทวีปได้หลั่งไหลเข้าสู่อาณาจักรโอเวอร์เกียร์อย่างไม่ขาดสาย เป็นปริมาณที่มากพอจะผูกขาดตลาดการค้าขายไอเท็มไว้ในมือ
เมื่อมีอำนาจต่อรอง ลอเอลจึงขึ้นราคาไอเท็มที่ผลิตออกจำหน่าย
ด้วยความสัตย์จริง วัลฮัลล่าเดือดร้อนอย่างมากกับเรื่องนี้
ราคาอาวุธพุ่งขึ้นสามเท่าจากปรกติ ส่งผลให้การคลังเริ่มขาดสภาพคล่อง เงินหมุนเวียนไม่พอสำหรับซื้ออาวุธ การมีทหารจำนวนมากแต่ปราศจากยุทโธปกรณ์ไม่ช่วยให้พวกมันแข็งแกร่ง
แน่นอน อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ถูกต่อว่าจากทุกฝ่าย
ทักษะด้านการตลาดของลอเอลไม่เป็นสองรองใคร
แต่หนึ่งฝ่ายที่ไม่เคยต่อว่าโอเวอร์เกียร์คือกองทัพของอาเรส ส่วนหนึ่งเพราะพวกมันได้รับความช่วยเหลือจากกริดหลายเรื่อง
ทว่า สถานการณ์ปัจจุบันกำลังย่ำแย่ มันมิอาจปล่อยให้ดำเนินเช่นนี้ต่อไปได้
'หมอนั่นเรียกร้องรางวัลตอบแทน…'
สมองลอเอลประมวลผลอย่างรวดเร็ว
เมเดียล่มสลายโดยฝีมือจักรวรรดิ และเนตรมังกรขาว…
'จักรวรรดิรุกรานเมเดียเพราะต้องการไอเท็มที่ชื่อเนตรมังกรขาว หากพวกมันได้ไป ทางฝ่ายเราจะเดือดร้อนอย่างมาก…'
เหนือสิ่งอื่นใด ต้องทราบให้ได้ว่าเนตรมังกรขาวคืออะไรกันแน่
>> ขอประชุมกับฝ่าบาทกริดก่อน แล้วจะติดต่อกลับไป
>> หวังว่าจะได้รับคำตอบที่น่าพึงพอใจนะ
แม้ลอเอลจะตอบแบบขอไปที แต่อาเรสก็ไม่คิดเซ้าซี้ พวกมันมั่นใจว่าเป็นฝ่ายถือไพ่เหนือกว่า
ลอเอลที่กำลังฉงนรีบขอเข้าพบสติกส์
มหาจอมปราชญ์สติกส์ยังคงรอบรู้เช่นเคย
มันทราบถึงตัวตนและพลังของเนตรมังกรขาว
"เนตรมังกรขาวสามารถสะท้อนพลังได้ทุกชนิด"
"สะท้อนพลังทุกชนิด? "
ไม่ขี้โกงไปหน่อยหรือ…
ไม่สิ สมเหตุสมผลแล้วที่จักรวรรดิจะถล่มหนึ่งอาณาจักรเพื่อหวังครอบครอง
แต่เหตุใดการที่วัลฮัลล่าขโมยไปถึงมีผลด้านบวกต่ออาณาจักรโอเวอร์เกียร์?
ทำไมอาเรสถึงกล้าเรียกร้องข้อเสนอ?
เมื่อกลับถึงห้องประชุม ลอเอลปรึกษาเรื่องดังกล่าวกับสิบวีรชนฯ แต่ก็ไม่ได้รับข้อมูลเพิ่มจากเดิม
ถัดมาอีกสองชั่วโมง
เฟคเกอร์ส่งรายงาน
"สิบวันก่อน กองทัพเมเดียได้กู้เนตรมังกรขาวขึ้นจากทะเล แม้พวกมันพยายามปิดข่าวอย่างเต็มที่ แต่ก็ไม่รอดพ้นหูตาจักรวรรดิไปได้"
"…หืม"
เหตุใดจักรวรรดิถึงบุกถล่มอาณาจักรที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานกว่าร้อยปีเพียงเพราะไอเท็มหนึ่งชิ้น?
ลอเอลครุ่นคิดอยู่นานหลายสิบนาที จนกระทั่งฉุกคิดบางสิ่งได้
ประหนึ่งตัวมันถูกฟ้าผ่าเข้ากลางหลัง
"…ราชาเนตรมาร! "
"…? "
สิบวีรชนพลันตกใจเมื่อลอเอลโพล่งขึ้นเสียงดัง
มันรีบอธิบายกับทุกคน
"เผ่าเอลฟ์ เผ่าคนแคระ เผ่าออร์ค เผ่าแวมไพร์ เผ่ายักษ์ เผ่าเนตรมาร รวมถึงเผ่าวารี นี่คือขวากหนามในสายตาจักรวรรดิเสมอ แต่เหนือสิ่งอื่นใดทั้งหมด ราชาเนตรมารคือตัวตนที่สามารถเป็นภัยคุกคามใหญ่หลวง"
ลอเอลเลื่อนมือหนึ่งข้างขึ้นปิดใบหน้าราวกับมันต้องการกล่าวว่า 'คงยอดเยี่ยมไม่น้อยถ้าดวงตาของฉันส่องแสงได้บ้างสักข้าง'
"ในเมื่อเนตรมังกรขาวสะท้อนได้ทุกสิ่ง จะเกิดอะไรขึ้นหากมันถูกทำไปใช้กับราชาเนตรมาร? "
"…นี่คือวิธีฆ่าราชาเนตรมารอย่างนั้นหรือ? "
"ถูกต้อง เนตรมังกรขาวจะตกอยู่ในมือจักรวรรดิไม่ได้เด็ดขาด"
และสิ่งที่น่าตกใจที่สุด…
"เทพสงครามรู้เรื่องสายสัมพันธ์ระหว่างกริดและเนตรมาร พวกมันทราบดีว่าอาณาจักรเราสนิทสนมกับเผ่าเนตรมารมาก จึงลงมือชิงเนตรมังกรขาวเพื่อเป็นเครื่องต่อรอง… "
"…"
ห้องประชุมพลันเงียบสงัด
ทุกคนล้วนทราบถึงสถานการณ์ทันที
"ใช่แล้ว พวกวัลฮัลล่าฉลาดมาก มันชิงลงมือก่อนพวกเราหนึ่งก้าวเพื่อถือไพ่เหนือกว่าทั้งเราและจักรวรรดิ"
โดนเข้าแล้ว
นี่คือผลจากการลงแข่งซาทิสฟายนานาชาติจนละเลยสถานการณ์สงคราม
'เราจะไม่เข้าร่วมงานแข่งนานาชาติอีกแล้ว! '
ลอเอลสาบานกับตัวเองพลางขบกรามอย่างเจ็บแค้น
"พวกเราตกเป็นเบี้ยล่างวัลฮัลล่าโดยสมบูรณ์ หากไม่ยอมทำตามคำขอร้อง พวกมันจะมอบเนตรมังกรขาวให้จักรวรรดิ…"
"ฉันได้ยินทั้งหมดแล้ว"
หลังจากสิ้นเสียงลอเอล กริดเปิดประตูและเดินเข้ามาในห้องประชุม
เขากำลังสวมแว่นกันแดดอันใหม่ที่กรอบส่องประกายระยิบระยับราวกับอัญมณี ส่วนเลนส์สร้างจากวัสดุประหลาดสีม่วงที่บางและใส
"ไม่ต้องห่วงเรื่องของราชาเนตรมาร"
"...? "
ขณะบรรยากาศตึงเครียด กริดเดินเข้าห้องประชุมด้วยแว่นตาอันใหม่พลางฉีกยิ้มอย่างมีความสุข
ชายหนุ่มกล่าวเพื่อคลายความกังวลใจของทุกคน
"นับแต่นี้ไป ราชาเนตรมารจะควบคุมพลังเนตรได้ดั่งใจนึก เนตรมังกรขาวนั่นทำอะไรไม่ได้แน่"
เรื่องราวบทใหญ่ทวีปตะวันออกในซาทิสฟายเริ่มต้นขึ้นแล้ว
จักรวรรดิกำลังเคลื่อนไหวเพื่อรวมทวีปเป็นหนึ่งเดียว
อาณาจักรโอเวอร์เกียร์ต้องตกอยู่ใจกลางพายุแห่งความวุ่นวายตั้งแต่เริ่ม
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,364
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/
ขอบคุณมากครับ☺️🤗
ReplyDelete