จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 963

‘สุดยอดงานศิลป์’ คือผลงานที่เกิดขึ้นโดยบังเอิญ จิตรกรต้องวาดภาพบุคคลผู้ยิ่งใหญ่แห่งยุคสมัยเท่านั้น

การให้กำเนิดงานสุดยอดงานศิลป์ต้องอาศัยปัจจัยหลายข้อ หนึ่งในนั้นคือโชคชะตา

แน่นอนว่า จิตรกรต้องโชคดีอย่างมาก จึงจะมีบุคคลแห่งยุคสมัยเป็นแบบให้วาด

แต่เมื่อไม่กี่เดือนก่อน สตรีผู้หนึ่งวาดภาพสุดยอดงานศิลป์สำเร็จและได้ครอบครองความสำเร็จครั้งใหญ่

ปิกัสโซ่

เธอคว้าเกียรติยศและทักษะชนิดใหม่มากมาย รวมถึงประสบความก้าวหน้าในอีกหลายด้าน

ขณะเดียวกัน ฝั่งกริด…

[นายแบบสุดยอดงานศิลป์]

* ใช้ได้เพียงครั้งเดียว

เมื่อใช้งาน ข้อมูลตัวละครของท่านจะถูกย้อนกลับไปในวินาทีที่ ‘สุดยอดงานศิลป์’ ถูกสร้างขึ้น

* ข้อมูลที่ถูกย้อนกลับจะมีเพียงแต้มสถานะ ทักษะ และรายละเอียดทักษะในขณะนั้น

* ข้อมูลอื่นจำพวกสมญานาม คลาส ค่าสถานะ เผ่าพันธุ์ หรืออายุจะไม่เปลี่ยนแปลง

เขาได้ครอบทักษะสุดประหลาด…

คล้ายคลึงกับระบบจุดเซฟ

ใช้เป็นเครื่องมือฝ่าวิกฤติได้เป็นอย่างดี นับเป็นทักษะอรรถประโยชน์ชนิดหนึ่ง

แต่การกดใช้งานนับว่าทำใจได้ยากยิ่ง

ทุกสิ่งที่สั่งสมอย่างลำบากจะอันตรธานหายไปจนหมด กริดสาบานกับตัวเองว่าจะไม่ใช่งานมันอย่างเด็ดขาด…

ไม่มีวัน

แต่เรื่องราวจะต่างออกไปหากเป็นเซิร์ฟเวอร์งานแข่ง

[ท่านย่อนกลับไปยังจุดที่ถูกวาดภาพ]

[ความทรงจำในอดีต เกียรติยศ และรูปลักษณ์ ทุกสิ่งถูกย้อนกลับ]

[ท่านย้อนกลับไปยังตัวตนขณะถูกวาดภาพโดยสมบูรณ์]

[เลเวลลงลด แต้มสถานะลดลง ทักษะบางชนิดมีการเปลี่ยนแปลง]

สายลมเอื่อยพัดผ่าน เส้นผมที่เคยยาวสลวยเริ่มหดสั้นลงเหลือเพียงประบ่า

สิบกรงเล็บยาวแหลมคืนสภาพกลับเป็นเล็บมือมนุษย์

ชุดเกราะสีดำเริ่มถูกสร้างปกคลุมร่างกายท่อนบนที่เปลือยเปล่า ปีกหลังหนึ่งคู่แปรสภาพกลับคืนผ้าคลุมแดง

สามเขาอสูรเหนือศีรษะคืนสภาพเป็นมงกุฎเงินแสนสง่างาม

กริดถอดหน้ากากราชาอสูร

เขากลับไปเป็นราชาโอเวอร์เกียร์

ชายหนุ่มอ่อนแอลงชัดเจน

เลเวลหายไปสามระดับ ทักษะตีเหล็กที่ได้รับพรเทพธิดาถูกลดขั้น วิชาดาบแพ็กม่ากลับคืนสู่สภาพก่อนอัปเกรด เนตรแพ็กม่าสาบสูญ แต้มสถานะจากโอสถสุ่ม 234 ขวดอันตรธานหาย

ดาบอัสนีฯ ในมือที่เคยระยิบระยับกลับกลายเป็น +1 แสนจืดชืด

วัลฮัลล่าคืนสภาพเดิม ปืนใหญ่ถล่มสมรภูมิที่สร้างจากพาเฟรเนี่ยมกลับกลายเป็นหัตถ์เทวะสีทองสี่ข้าง

ระบบภาพวาดมีกลไกการทำงานที่น่าทึ่ง ทุกสิ่งรวมถึงไอเท็มที่กำลังสวมถูกย้อนเวลากลับไปเป็นแบบเดียวกับ ‘ในรูปวาด’

‘นี่คือตัวเราเมื่อไม่กี่เดือนก่อน…’

กริดสัมผัสถึงความอ่อนแอราวกับเขาย้อนเวลากลับไปนานหลายปี

เป็นเครื่องพิสูจน์ว่า ตนมีระดับพัฒนาการที่มากมายเพียงใด

กริดยืนฉีกยิ้ม สิ่งแรกที่ชายหนุ่มลงมือกระทำคือใช้แต้มสถานะคงเหลือให้หมด จากนั้นก็ใช้พรเทพธิดาเสริมแกร่งทักษะดาบ

[แต้มสถานะคงเหลือ 295 แต้มถูกนำไปอัปความว่องไว]

[‘วิชาดาบแพ็กม่า Lv.4’ ถูกยกระดับเป็น ‘เทคนิคมหาจอมดาบแพ็กม่า’]

<เทคนิคมหาจอมดาบแพ็กม่า>

* เพิ่มพลังโจมตีกายภาพ 40% อัตราคริติคอล 50% และความรุนแรงคริติคอล 80%

* แสดงผลเมื่อสวมใส่อาวุธประเภทดาบเท่านั้น

* จังหวะรำดาบลดลงเหลือเพียงครึ่งเดียว

* ท่านสามารถใช้งานทักษะรำดาบเช่นคลื่น หน่วย ร่ายรำ และสังหาร

* ทักษะเสริมแกร่งจะมีเลเวลสูงสุด

“นายทำอะไรลงไป…!”

เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ ครอเกลเพียงโพล่งขึ้นตามสัญชาตญาณหลังจากได้เห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวกริด

สีหน้าอดีตท้องฟ้าครอเกลกำลังบิดเบี้ยว เป็นอากัปกิริยาที่พบเห็นได้ไม่บ่อยนักจากมัน

ราชาอสูรกริดที่สูญสิ้นไอเท็มและมีสภาพร่อแร่เจียนตายกลับเกิดการเปลี่ยนแปลงฉับพลัน แม้แต่ครอเกลผู้รอบรู้ก็มิอาจหาคำอธิบายให้ปรากฏการณ์ตรงหน้าได้

“บอกได้เพียงว่า… ฉันไม่ได้รับพลังเศษของราชาอสูรอีกแล้ว”

นับแต่นี้ไป ฉันจะดวลกับนายด้วยพลังของผู้เล่นคนหนึ่ง

กริดมิได้กล่าวออกไป

การย้อนเวลาตัวละครกลับไปไม่กี่เดือนก่อนมิได้ทำให้เขาอ่อนแอมากนัก

ครอเกลไม่เคยหาข้ออ้างแม้จะถูกลดเลเวลเหลือเพียงหนึ่งเมื่อสองปีก่อน มันน่าสมเพชหากกริดคิดน้อยเนื้อต่ำใจ ทั้งที่ตนเพิ่งสูญเสียพลังล่าสุดไปเพียงสองถึงสามเดือน

แถมโอสถส่วนใหญ่ก็ยังถูกนำไปเพิ่มความชำนาญ การขาดหายไปมิได้ส่งผลร้ายแรงนัก

“ลุยละนะ!”

เหมือนได้กลับมาสวมชุดเก่าอีกครั้ง

ถึงแม้จะไม่คุ้นชิน แต่ก็คิดถึงมันอย่างน่าประหลาด

ราชาโอเวอร์เกียร์พุ่งเข้าหาอริยดาบพร้อมรอยยิ้ม

“สยบ”

ท้องฟ้าเริ่มพังครืน…

วิชาดาบที่สั่นคลอนนภาแผ่ปะทะใส่ร่างอริยดาบครอเกลโดยไม่ตั้งตัว

ในร่างราชาอสูร ทักษะดังกล่าวเคยสยบท็อปแรงเกอร์หลายสิบคนในพริบตามาแล้ว

จุดเด่นของมันคือการปลดปล่อยฉับพลันโดยไม่ต้องรำ

แต่ครอเกลยังปัดป้องไว้ได้ทัน

ศัตรูที่ใช้ดาบทั้งปวงจะสูญเสียพลังบางส่วนเมื่ออยู่ต่อหน้าอริยดาบ

ดาบอัสนีฯ สีดำสนิทฟันปะทะกับดาบเสือขาวหนแล้วหนเล่าจนเกิดประกายไฟจากโลหะกระทบเสียดสี

ดาบหนึ่งอุบัติเพลิงทมิฬร้อนแรง

อีกดาบหนึ่งอุบัติเสาหินแหลมคมทิ่มแทงจากพื้น

ท้องฟ้าคนปัจจุบันปะทะอดีตท้องฟ้า

ท่ามกลางดงระเบิดเพลิงและเสาหินกระแทก เสียงหัวใจของบุรุษหนุ่มทั้งสองกำลังเต้นระรัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

กริดกำลังดีใจ

เหตุผลเดียวที่ครอเกลเข้าร่วมงานแข่งนานาชาติครั้งที่สี่ คงเป็นอื่นไปไม่ได้นอกจากต้องการรักษาคำมั่นสัญญาที่ให้ไว้กับตน

‘มาดวลกันอีกครั้งในเกมตัดสิน’

คนทั้งสองรอคอยวินาทีนี้มาตลอดหนึ่งปีเต็ม

“ฉันจะไม่ทำให้นายผิดหวัง”

“เช่นกัน”

ราวกับนัดแนะไว้ล่วงหน้า

กริดและครอเกลสลัดดาบให้หลุดออกจากกันพลางหมุนรอบตัวเองหนึ่งครั้ง

มองผิวเผินอาจเข้าใจว่าทั้งคู่ลงมือทำในสิ่งเดียวกัน แต่ความจริงแล้วไม่ใช่เลย

ครอเกลปล่อยตัวตามธรรมชาติ เขาอาศัยแรงปะทะของดาบเพื่อหมุนตัวไปด้านหลังและฟันดาบต่อไปให้รุนแรงขึ้น

กลับกัน กริดทุ่มพลังฟันเต็มแรงพร้อมกับหมุนตัวไปด้านหน้าเพื่อรำดาบใช้งานทักษะถัดไป

“พายุดาบที่แท้จริง”

“ร่ายรำสังหาร”

ตาต่อตาฟันต่อฟัน

คลื่นรัศมีดาบพุ่งใส่พายุปราณดาบอันเกรี้ยวกราด สนามดวลที่มีสภาพย่ำแย่เป็นทุนเดิมยิ่งพังพินาศหนักสถานหนัก

ทว่า แม้ผืนดินจะสั่นสะเทือนมากเพียงใดแต่ สายตาคนทั้งสองยังคงจดจ้องกันและกันโดยไม่เสียหลักล้มลง

ประหนึ่งโลกนี้มีกันแค่สองคน

สี่หัตถ์เทวะบนท้องฟ้ากระหน่ำยิงศรเวท สี่ดาบบินถูกบงการให้ปกป้องผู้เป็นนาย

ดาบเสือขาวที่น้ำหนักเพิ่มขึ้นได้ฟันปะทะร่างกริดจนเซทรุดคุกเข่าหนึ่งข้าง

กริดใช้เวท ‘บิน’ ในสภาพคุกเข่า ชายหนุ่มเล็งเสยเข่าใส่ปลายคางอริยดาบครอเกลอย่างแม่นยำ

ราชาโอเวอร์เกียร์ที่คิดบินหนีขึ้นฟ้าถูกฝ่ามือคว้าไว้ทัน ครอเกลเหวี่ยงกริดกระแทกพื้นเต็มแรง หมอกพิษจากเกราะวัลฮัลล่าฯ เริ่มฟุ้งกระจาย

ครอเกลกระโจนถอยหลังด้วยก้าวย่างแสงขาวพร้อมซัดรัศมีดาบใส่จากระยะไกล

กริดสะบัดผ้าคลุมลันเทียร์มาด้านหน้าเพื่อปัดป้อง

“พยัคฆ์คร่ำครวญ!”

ครอเกลพุ่งประชิดด้วยความเร็วสูงพลางตบฝ่ามือใส่ผ้าคลุมในระยะประชิด

การโจมตีที่มองข้ามพลังป้องกันทุกรูปแบบได้ทะลวงผ่านผ้าคลุมกระแทกใส่วัลฮัลล่าฯ

ร่างกายกริดถูกคลื่นพลังคีปะทะอย่างรุนแรงจนเสียหลัก ประหนึ่งสิบล้อซิ่งชนโดยไม่เหยียบเบรก

“ดาบจันทร์ผงาด”

ดาบเสือขาวถูกวาดครึ่งวงกลมทรงจันทร์เสี้ยว หน้าอกราชาโอเวอร์เกียร์ถูกกรีดเฉือนจนเลือดพวยพุ่งสาดกระเซ็น

กล้องอาจจับไม่เห็นภาพกริด แต่ชายหนุ่มกำลังยิ้มแย้ม เขาดีใจที่คู่ปรับตลอดกาลของตนกลับมาแล้ว

การต่อสู้ยังคงดำเนินไป เสียงโลหะปะทะดังกังวานเป็นระยะไม่หยุดพัก ครอเกลไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายมีเวลาพักหายใจ

กริดไม่มีโอกาสแม้แต่จะเช็ดเลือดออกจากปาก ชายหนุ่มฝืนปัดป้องดาบจากคลาสสายต่อสู้อันดับหนึ่งอย่างเต็มกลืน

ยังเร็วเกินไปที่เขาจะงัดกลยุทธ์ ‘โอเวอร์เกียร์’ ออกมาใช้ หรือที่รู้จักในนามมวยวัด ตาต่อตาฟันต่อฟัน

ดาบเสือขาวพัฒนากลายเป็นเกรดยูนีค พลังโจมตีของมันมากพอจะเป็นภัยคุกคามแก่กริด

ไม่คุ้มเสี่ยงแลกพลังชีวิตกันซึ่งหน้า

ทันใดนั้น…

‘จังหวะนี้แหละ’

ครอเกลพลันหยุดการกระหน่ำดาบ

สาเหตุเพราะกริดใช้ ‘เที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลาย’ สวนกลับโดยไม่ต้องขยับเท้าเพื่อร่ายรำ

ครอเกลจำต้องหยุดมือโดยปราศจากทางเลือก

“ศาสตราผงาด!”

มันมิอาจรับเที่ยงธรรมไม่เสื่อมคลายซึ่งหน้าได้ ทักษะดังกล่าวรุนแรงเกิดกว่าจะสลายได้หมด ครอเกลตัดสินใจก้มตัวลงหลบหลีกพลางหมุนตัวฟันเสยโดยเล็งโจมตีใส่ปลายคาง

พลังศาสตราผงาดพวยพุ่งจากใต้เท้ากริดในระยะประชิด แต่กริดไหวตัวทัน ชายหนุ่มรีบแหงนหน้าขึ้นท้องฟ้าเพื่อหลบรัศมีดาบสุดทรงพลัง

เส้นแสงดาบพวยพุ่งเป็นเสาเส้นตรงกลืนกินทุกสรรพสิ่งไม่เว้นแม้แต่หมู่เมฆ

ครอเกลเล็งการโจมตีสวนกลับไว้แต่แรกแล้วหรือ?

เขายังเป็นมนุษย์อยู่รึเปล่า?

กริดขนลุกไปทั่วร่าง หลังจากหลบพ้น ชายหนุ่มพยายามตอบโต้ด้วย ‘ร่ายรำ’

ร่ายรำจากเทคนิคมหาจอมดาบแพ็กม่าย่อมปลดปล่อยได้ไวกว่าวีรบุรุษกริดตัวปลอม

แน่นอนว่าครอเกลยังไม่คุ้นชิน มันยับยั้งไว้ไม่ทัน ครอเกลไม่ตั้งรับหรือโจมตีสวน มันเลือกที่จะหลบหลีกอย่างชาญฉลาดด้วยทักษะอ่านใจ

“...”

“…”

ศึกดวลอันดุเดือดดำเนินไปโดยไม่มีใครได้หยุดพักหายใจ

แม้จะเหนื่อยหอบ แต่ทั้งสองก็พยายามเก็บงำสีหน้าและอารมณ์ไว้

ทันใดนั้น ดาบเสือขาวในมือครอเกลพลันถูกเก็บเข้าฝัก

มันกำด้ามดาบค้างไว้เช่นนั้นเป็นเวลานานด้วยสายตาที่จดจ้องกริดแน่วแน่

นี่คือท่าเตรียมชนิดหนึ่งของเทคนิคชักดาบฟัน กริดที่ใกล้ชิดพีคซอร์ดย่อมมองออกในทันที ร่างกายชายหนุ่มพลันชะงักตาม

“…”

ประหนึ่งกาลเวลาหยุดนิ่ง

ชุดผ้าไหมสีขาวปักด้วยลวดลายมังกรทองอร่าม เครื่องแต่งกายครอเกลกำลังเด่นสง่าและเป็นที่สนใจจากสายตาผู้ชมทั่วโลก

มันปลิวไสวตามแรงลมเอื่อยที่ผัดผ่าน

ดวงตาแสนสุขุมภายใต้เส้นผมดำขลับกำลังจ้องกริดโดยไม่กะพริบ

สองข้างแก้มมีเหงื่อไคลอาบเล็กน้อยจากการเคลื่อนไหวร่างกายอันรวดเร็วเมื่อครู่

พีคซอร์ด—บุรุษที่ช่ำชองเทคนิคชักดาบฟันคนหนึ่งของโลก มันเคยทดสอบหนแล้วหนเล่าเพื่อเฟ้นหาท่วงท่าที่รีดเร้นประสิทธิภาพได้สูงสุด คล้ายคลึงกับการฝึกฝนท่ายิงของคลาสนักธนู

ความพยายามและหมั่นฝึกซ้อมอย่างยาวนานได้ตกผลึกเกิดเป็นสุดยอดเทคนิคชักดาบ

ใช่แล้ว ท่วงท่าปัจจุบันของครอเกลคือสุดยอดเทคนิคชักดาบที่พีคซอร์ดได้ครอบครองอย่างยากลำบาก

เหยื่อตรงหน้าคือกริด

หากกริดขยับตัว ไม่ว่าจะถอยหลังหรือพุ่งเข้าหา ชายหนุ่มจะถูกฟันอย่างอำมหิตและได้รับความเสียหายที่ยากลืมเลือน

“…ทันทีที่กริดเริ่มเคลื่อนไหว กาลเวลาจะเริ่มกลับมาเดินอีกครั้ง”

พีคซอร์ดหันกล่าวกับเหล่าแรงเกอร์ที่ถูกส่งออกจากสนามพร้อมกัน

เหตุการณ์หลังจากนี้ พีคซอร์ดไม่อยากจินตนาการในสิ่งที่จะเกิดขึ้น

ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า กริดกำลังตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบสถานหนัก

“…”

“…”

กริดและครอเกลยังคงหยุดนิ่ง

เหนือศีรษะของสองบุรุษที่ยืนประสานสายตา ฝ่ามือสีทองบนอากาศกำลังปะทะกับดาบบินสี่เล่มเพื่อบ่งบอกกับทุกคนว่า กาลเวลามิได้ถูกแช่แข็งอย่างที่คิด

ไปป์ออร์แกนยักษ์ยังคงบรรเลงดนตรีอย่างต่อเนื่อง

‘…ออกแบบไอเท็ม’

ตั้งแต่เริ่มประสานสายตา กริดไม่เบือนหน้าหนีจากฝ่ามือครอเกลแม้แต่วินาทีเดียว

ขณะเดียวกัน ชายหนุ่มได้นำไอเท็มหนึ่งชิ้นออกจากช่องสัมภาระ

มันคือ ‘ม้วนคาถาสร้างไอเท็มเสร็จทันที’ ที่ได้รับจากร้านค้าชื่อเสียง

***

『…』

“…”

ผู้บรรยายและผู้ชมในสนามต่างถูกบรรยากาศอันเงียบงันครอบงำเป็นเวลานาน

ก่อนหน้าเหตุการณ์ปัจจุบัน คนทั่วโลกเคยเกิดความฉงนในหลายด้าน

ปริศนาหลายชิ้นกระจัดกระจายและชวนฉงนตลอดการแข่งที่ผ่านมา

ปริศนาแรก ขณะประกาศจัดงานแข่งนานาชาติครั้งที่สี่ เหตุใด SA กรุปถึงเอาแต่ย้ำนักย้ำหนาว่า ‘ชะตากรรมของซาทิสฟายจะถูกสร้างด้วยฝีมือผู้เล่นด้วยกันเอง’

ปริศนาที่สอง บุคคลที่พบค้นจุดอ่อนของสี่ราชันสวรรค์รวมถึงตัวจริงของราชาอสูรได้ก่อนใคร พวกเขาล้วนเป็นกลุ่มขุนพลเทพแห่งกิลด์โอเวอร์เกียร์ทั้งสิ้น

ปริศนาที่สาม การที่ครอเกลยืนมองศึกราชาอสูรโดยไม่ยื่นมือช่วยฝ่ายผู้เล่นจนถูกคนทั่วโลกรุมประณาม

『ชิ้นส่วนทั้งหมดถูกประกอบครบแล้วครับ ที่แท้… บุคคลซึ่งครอเกลต้องการดวลด้วยคือกริดตัวจริง』

ขณะราชาอสูรใช้ทักษะคล้ายคลึงกับวีรบุรุษ หรือขณะซีบาลแหกปากตะโกนชื่อกริดหลายครั้ง

ผู้ชมยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง

หากยอมรับว่ากริดคือราชาอสูร ‘สามัญสำนึก’ ของพวกมันทุกคนต้องพังครืนในพริบตา

แต่ปัจจุบัน พวกเขาจำเป็นต้องยอมรับ

ปฏิเสธไม่ได้อีกแล้วว่ากริดคือราชาอสูรที่เข่นฆ่าท็อปแรงเกอร์ของโลกไป 399 คนตามลำพัง

เมื่อมันเป็นความจริง ทุกฝ่ายก็ต้องหาคำตอบให้ได้ว่า ‘เกิดขึ้นได้อย่างไร’

『จากที่ผมสังเกต กริดในร่างราชาอสูรจะแข็งแกร่งกว่าร่างปัจจุบันค่อนข้างมากครับ อย่างน้อยก็ถึกกว่าราวยี่สิบเท่า ผมขอเดาว่า ร่างราชาอสูรคงได้รับสิทธิพิเศษหลายชนิด』

『น่าจะใช่ครับ ไม่อย่างนั้นคงไม่มีคำอธิบายอื่นอีกแล้ว ว่ากริดรับมือผู้เล่นกว่าสี่ร้อยคนตามลำพังได้อย่างไร ผมคิดว่า พวกเราไม่ควรมองราชาอสูรให้เป็นคนเดียวกับผู้เล่นกริดนะครับ』

ช่วยไม่ได้ ทุกคนต้องการคำอธิบายที่ใกล้เคียงสามัญสำนึก ไม่มีใครเจตนาดูแคลนฝีมือกริด

“…”

ผู้ชมทางบ้านและในสนามยังคงเงียบงันเช่นเดิม พวกมันไม่แยแสเสียงพิธีกรสนามที่กำลังอธิบาย

ประหนึ่งเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา

พวกมันไม่สนว่าศึกก่อนหน้าจะมีความเป็นมาอย่างไร ไม่สนว่าจะสมเหตุสมผลหรือตรงตามสามัญสำนึกหรือไม่

สิ่งเดียวที่พวกมันต้องการทราบในขณะนี้คือ…

ใครจะเป็นผู้ชนะ

กริดหรือครอเกล

ศึกดวลรอบที่สามระหว่างอดีตท้องฟ้าและท้องฟ้าคนปัจจุบัน ใครจะเหลือรอดเป็นคนสุดท้ายในการดวลแบบหนึ่งต่อหนึ่ง

ทุกคนล้วนมั่นใจว่าศึกตรงหน้าจะถูกจารึกไว้ในประวัติศาสตร์ของซาทิสฟายตลอดกาล

คนดูทั่วสนามและทั่วโลกต่างร้องตะโกนเชียร์อย่างสุดเสียงโดยไม่กลัวน้ำเลือดเหือดแห้ง

“ใครก็ได้! ฉันเชียร์ทั้งสองคน!”

“วู้ววว!!”

ในวินาทีปัจจุบัน ผู้เล่นเริ่มตระหนักได้

เหตุใดพวกมันถึงอยากเห็นกริดและครอเกลใน PVP นัก

ถูกต้อง การแข่ง PVP ไม่ใช่รายการกีฬาทั่วไป แต่มีประวัติศาสตร์ความเป็นมายาวนานตลอดสามปี

การดวลระหว่างกริดและครอเกลยังไม่จบลง นี่คือศึกนัดที่สามซึ่งเป็นการชี้ขาดตัดสินระหว่างคนทั้งสอง

ทั่วโลกต่างเฝ้ารอการต่อสู้ระหว่างพวกเขาตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา

“กริด เอาชนะให้ได้!”

“ครอเกลสู้เค้า!”

“ชนะทั้งคู่ไปเลย!”

การแข่งตะลุมบอนราชาอสูร รายการซาทิสฟายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของปี ปัจจุบันมีผู้เล่นหลงเหลือเพียงแค่สอง

แม้กระทั่ง SA กรุปก็มิอาจคาดเดาผลลัพธ์ตรงหน้าได้

“หวังว่าชื่อของสองคนนั้นจะไม่โด่งดังไปกว่างานแข่งนานาชาติหรอกนะ”

“…”

มุกตลกทีเล่นทีจริงของยุนซังมิน ไม่มีคณะกรรมการคนใดที่หัวเราะออก

บรรยากาศภายในห้องประชุมผู้บริหารของ SA กรุปไม่ค่อยสู้ดีนัก

แต่ในทางกลับกัน ห้องประชุมผู้บริหารทางแดจินกรุปกลับกำลังชื่นมื่นสุดขีด

“กริดจะเป็นหน้าเป็นตาให้ผลิตภัณฑ์ใหม่ของเรา…! ไม่สิ เขาจะเป็นหน้าเป็นตาให้แดจินกรุปต่างหาก!”

“เยส!!”

“กริดคนนั้น… ไม่สิ ก็อดกริดคนนั้น เขาอาจกลายเป็นหลานเขยฉันก็ได้”

“…โอ้ส!!”

พวกนายไม่เห็นข่าวที่ลือกันในอินเทอร์เน็ตบ้างหรือไง?

ในวินาทีที่ประธานลีจินเมียงกำลังดีใจ และในวินาทีที่เหล่าผู้บริหารทราบความจริงทั้งหมด ประธานแดจินมอร์เตอร์ยกนิ้วโป้งขึ้นด้วยสีหน้าสุดตื่นเต้น

“ก็อดกริดกำลังจะเป็นเขยของท่านประธาน… เจ๋งเป้ง!”

“...”

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 4 ตอน

ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,356

ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous