จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ ตอนที่ 9

       ช่างกล้องซูมภาพเข้าไปที่ดาบในมือแค็ทซ์

       เส้นเลือดนับร้อย...ไม่สิ...นับพัน...   

       มีเส้นเลือดนับพันปรากฏขึ้นบนดาบของแค็ทซ์อย่างรวดเร็ว   ไม่นานนัก  ดาบเล่มนั้นก็ถูกห่อหุ้มไปด้วยเส้นเลือดสีแดงฉานไปทั้งทุกส่วน   เส้นเลือดเหล่านั้นกำลังหดและขยายตัวอยู่ตลอดเวลาราวกับมันมีชีวิต    ใบดาบก็ดูเหมือนว่าจะมีความคมมากขึ้น      เป็นรูปลักษณ์ที่ดูน่ากลัวและน่าขยะแขยงในเวลาเดียวกัน

       แต่แค็ทซ์กลับลูบไปบนลำตัวดาบเบาๆ ราวกับมันเป็นสัตว์เลี้ยงที่แสนเชื่องตัวหนึ่ง

       ---นี่คือทักษะติดตัวของผม  ไม่ว่าจะเป็นอาวุธใดก็ตาม   หากอยู่ในมือของผมล่ะก็  มันจะถูกเปลี่ยนรูปลักษณ์ให้เป็นแบบนี้ทั้งหมด    เมื่อผมทำการโจมตีด้วยอาวุธที่มีลักษณะแบบนี้    ผมจะได้พลังชีวิตกลับคืนมาตามสัดส่วนของความเสียหายที่สร้างขึ้น    ต้องขอบคุณมันจริงๆ   ด้วยทักษะเฉพาะตัวนี้ทำให้ผมแทบไม่ต้องพึงพาโพชั่นเลย   การล่ามอนสเตอร์เป็นไปได้อย่างรวดเร็วมากขึ้น   การออกล่าคนเดียวกลายเป็นเรื่องที่ง่ายดายไปซะแล้ว    เลเวลของผมถึงได้พุ่งทะยานแบบนี้

       ( ผู้แปล : โพชั่น  หมายถึงขวดยาที่เอาไว้เพิ่งพลังชีวิตหรือมานา )

       ผู้สื่อข่าวสาวมีสีหน้าซีดเฝือดทันใด  แต่เธอก็ยังคงรายงานข่าวต่อไปโดยทำเป็นไม่สนความน่าเกลียดน่ากลัวของดาบเล่มนี้

       ---แล้วสรุปว่าคลาสระดับอีปีกแข็งแกร่งกว่าคลาสทั่วๆ ไปรึเปล่าคะ?

       ---เป็นคำถามที่งี่เง่ามาก   มันก็ต้องแน่อยู่แล้วไม่ใช่รึไง?   แค่คลาสระดับแรร์มันก็ยอดเยี่ยมกว่าคลาสทั่วไปมากแล้ว   ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงคลาสระดับอีปิกเลย   เอางี้ก็แล้วกัน  ผมจะบอกอะไรคุณไว้อย่างนะ :  จำคำผมเอาไว้  ผมจะต้องก้าวขึ้นไปสู่ลำดับที่หนึ่งได้ในไม่ช้าก็เร็วแน่นอน   เพราะผมเป็นคนแบบนั้น

       ---คุณหมายถึง...อันดับ 1 จาก 10 สุดยอดผู้เล่นที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงอันดับเลยตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาหรอคะ?    ผู้เล่นทั้งสิบคนต่างรักษาตำแหน่งของตนไว้ได้อย่างเหนียวแน่นโดยไม่ยอมให้ผู้ใดขึ้นมาแย่งได้เลย   นั่นหมายความว่าพวกเขาทั้งสิบล้วนเข้าขั้นอัจฉริยะทุกคน    แล้วคุณคิดว่า  แค่การที่คลาสของคุณพิเศษกว่าผู้เล่นอื่นนิดหน่อย  จะสามารถทำเรื่องแบบนั้นได้จริงๆ หรอคะ?

       ผู้รายงานข่าวคนนี้บ้าไปแล้วรึไงนะ?   ดันไปถามคำถามแบบนี้กับคนอย่างแค็ทซ์ซะได้  เดี๋ยวไอ้หมอนี่ก็ได้โมโหเข้าหรอก

       แล้วก็เป็นอย่างที่เราคิด   แค็ทซ์เริ่มขมวดคิ้วพร้อมกับจ้องมองมาที่ผู้รายงานข่าว

       ---คุณคิดว่ามันเป็นเพียงแค่คลาสธรรมดารึไงกัน?   น่าขำ!   เดิมทีตัวผมก็มีพรสวรรค์ล้นเหลืออยู่แล้ว   คลาสนักรบโลหิตก็เป็นแค่สิ่งที่ช่วยดึงพลังแท้จริงของผมออกมาเท่านั้น!   แอ็กนัสได้ครอบครองคลาสระดับอีปิกก่อนผมตั้งนาน   แต่เขากลับทำได้เพียงแค่ลำดับที่ 7     เดี๋ยวผมจะแสดงให้ทุกคนเห็นว่าผมไม่ได้กระจอกเหมือนแอ็กนัส!     

       จากข่าวลือ   แค็ทซ์เป็นถึงบุตรชายแห่งประธานกลุ่มบริษัทใหญ่ของญี่ปุ่น  เป็นสาเหตุที่ว่าทำไมเขาถึงได้หยิ่งทระนงและจองหองนัก   หลังจากที่ตวาดจนทำให้ผู้สื่อข่าวหวาดกลัวแล้ว    แค็ทซ์ก็แย่งไมโครโฟนของเธอมาพูดแทน

       ---ทุกคนจงฟัง!  ท่านแค็ทซ์ผู้นี้กำลังจะก้าวขึ้นไปอยู่ในลำดับที่หนึ่งของการจัดอันดับในไม่ช้า!   เหตุผลที่มาประกาศให้ทุกคนรับรู้ถึงข้อมูลของคลาสผมในวันนี้   ก็เพื่อให้เจ้าพวก 10 สุดยอดผู้เล่นที่เลื่องลื่อต้องตกอยู่ในอาการสั่นกลัวยังไงล่ะ!  คิกคิก...รอก่อนเถอะ!  ไม่ช้าก็เร็ว   ท่านแค็ทซ์ผู้นี้จะแซงหน้าพวกแกทุกคนเอง!

       ในขณะที่แค็ทซ์กำลังจะคืนไมโครโฟนให้กับผู้รายงานข่าว   จู่ๆ เขาก็นึกอะไรขึ้นได้พร้อมกับดึงมันกลับมาและเอ่ยปากถามผู้รายงานข่าวว่า

       ---คุณบอกว่านี่คือช่องถ่ายทอดสดของเกาหลีใต้ใช่ไหม?

       นักข่าวสาวพยักหน้าเล็กน้อย   เมื่อแค็ทซ์เห็นดังนั้นก็ยิ้มเบาๆ ให้เธอ

       ---งั้นก็เยี่ยมเลย   ฝากถึงไปยูร่าด้วยก็แล้วกัน :  ยูร่า...เธออย่าได้ใจไปนัก  ประเทศของเธอนอกจาก เอส เอ กรุ๊ปแล้ว   ก็ไม่เหลือสิ่งใดให้เชิดหน้าชูตาได้อีก!   ยุคสมัยการเป็นผู้นำโลกแห่งเกมของเกาหลีใต้มันจบลงไปนานแล้ว!    คอยดูเถอะ  แล้วซักวันผมจะบดขยี้คุณให้ได้...ความภาคภูมิใจสุดท้ายของเกมเมอร์เกาหลี...ล้างคอรอเอาไว้ได้เลย  ฮ่าฮ่าฮ่า! 

       ผู้สื่อข่าวสาวน้ำตาคลอเบ้าเล็กน้อย   ใบหน้าตาของเธอบิดเบี้ยวเหยเกราวกับได้สูดกลิ่นขี้ไก่เข้าไป    ส่วนตัวเราเองก็ถึงกับจุ๊ปากออกมาเบาๆ เมื่อได้ยินแค็ทซ์พูดแบบนั้น

       "ไมโครโฟนที่ใช้ถ่ายทอดเสียงจากในเกมนั่นแพงมากเลยนะ   การที่มันกล้าทำตัวแบบนี้ได้   เป็นเพราะเงินของพ่องั้นหรอ?   มันกำแหงออกสื่อได้เพราะคลาสนักรบโลหิตของมันแท้ๆ..."

       เรารู้สึกอิจฉามันอย่างมาก   ความสามารถในการดูดเลือดจากศัตรูเป็นสิ่งที่ล้ำค่าในเกมออนไลน์ก่อนๆ ที่เราเคยเล่นมา    แถมยังมีความสามารถลับๆ อีกมากที่แค็ทซ์ยังไม่ได้เปิดเผย    หากดูเผินๆ แล้วล่ะก็   คลาสนักรบโลหิตถือเป็นคลาสที่แข็งแกร่งใช่ย่อยเลยทีเดียว

       "แต่ก็ไม่ได้เจ๋งไปกว่าเรานักหรอก"

       คลาสผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าของเราเป็นคลาสสายการผลิต     ซึ่งโดยปรกติแล้วจะต่อสู้ไม่เก่งเท่าไรนัก     แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะอ่อนแอในสงคราม    การเผชิญหน้ากับยูร่าได้ทำให้เราตระหนักถึงเรื่องนั้น

       ตัวเราติดสถานะผิดปรกติทุกชนิดได้ยากมาก    แถมยังมีอมตะห้าวินาทีนั่นอีก   เราอาจจะกลายเป็นตัวแท็งค์ชั้นแนวหน้าเลยก็เป็นได้นะเนี่ย    ความเก่งของเรายังมีอีกไหมน่ะหรอ?    แน่นอน   อย่างลืมสิ  เราสามารถสวมใส่อุปกรณ์ทุกชนิดในเกมได้โดยไม่มีเงื่อนไข   นั่นอาจลบจุดอ่อนในการต่อสู้ของเราไปก็เป็นได้
     
       (ผู้แปล : ตัวแทงค์ / แทงค์เกอร์  หมายถึงคลาสที่มีค่าพลังป้องกันและพลังชีวิตสูง  โดยมากมักเล่นเป็นแนวหน้าคอยรับการโจมตีให้เพื่อนในทีม )

       "แล้วยิ่งเป็นคลาสสายการผลิตด้วย...เราจะต้องรวยมากแน่นอน"

       เหตุผลที่คนจำนวนไม่น้อยเลือกเล่นคลาสสายการผลิตน่ะหรอ?   แน่นอน...ก็เพราะเงินยังไงล่ะ

       ผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าเป็นคลาสของช่างตีเหล็กระดับเลเจนดารี!   นี่มันไม่ต่างอะไรกับห่านที่ไข่ออกมาเป็นทองคำเลยซักนิด

       'ถ้าเราผลิตไอเท็มชั้นเลิศขึ้นมาและขายมันได้   บางทีเราอาจปลดหนี้ได้ไวกว่าที่คิด'

       เราเชื่ออย่างสุดใจ  ว่าคลาสของเราจะต้องเป็นคลาสที่ทำเงินได้มหาศาลแน่นอน 

       เมื่อไม่รู้จะทำอะไร   เราจึงกลับไปยังแคปซูลพร้อมกับค้นหาข้อมูลของคลาสช่างตีเหล็กไปพลางๆ

       ข้อมูลที่เราได้รับนั้นเต็มไปด้วยศัพท์เฉพาะมากมายที่ยากจะเข้าใจ   แต่เราก็พยายามจดจำมันให้ได้มากที่สุด    ตอนนี้เวลาผ่านไปนานเท่าไรแล้วนะ?

       ความหิวมารบกวนกระเพาะของเราอีกครั้ง   แต่เราตัดสินใจที่จะเดินไปยังห้องนั่งเล่นเป็นแทนที่จะเป็นห้องครัว    เสียงของโทรทัศน์ดังขึ้นจนทำให้เราต้องหันไปมอง

       บนหน้าจอทีวีถูกพาดหัวไว้อย่างตัวโตว่า 'ข่าวด่วน'

       ---ผมเพิ่งจะได้รับข่าวด่วนเข้ามา   สายข่าวรายงานว่า   วิหารแห่งยาธานที่ตั้งอยู่ในดินแดนตอนเหนือของอาณาจักรอีเทอนัลได้พังทลายลงแล้ว   เป็นเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่วิหารอันแข็งแกร่งซึ่งอยู่มานานได้พังทลายลงในชั่วข้ามคืน   เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ครับ?   เราไปดูที่เกิดเหตุกันเลยครับคุณผู้ชม   ผู้สื่อข่าวลีคังมิน  รายงาน 

       ภาพในทีวีถูกเปลี่ยนเป็นภาพที่เราคุ้นตาเป็นอย่างมาก

       "ที่นี่มัน..."

       ภาพในจอคือวิหารแห่งยาธานที่เราเพิ่งจะไปเกิดใหม่และพบโดรันเข้า   วิหารขนาดมหึมาที่มีขนาดใหญ่กว่าศาลาการเมืองได้พังทลายลงไปเกินกว่าครึ่ง

       สิ่งที่เห็นทำให้เราหวนกลับไปนึกถึงพายุทมิฬของยูร่าในทันที

       'เวทย์มนต์นั่น...รุนแรงขนาดทำให้วิหารพังทลายได้แบบนี้เลยหรอ?   นั่นแม่มดนั่นกล้าร่ายคาถารุนแรงแบบนี้ใส่ผู้เล่นกันเองได้ยังไงเนี่ย?'

       ความหวาดกลัวที่มีต่อยูร่าได้กลับมาหลอกหลอนเราอีกครั้ง  ถ้าหากเดินสวนกันบนถนนล่ะก็  บางทีเราอาจจะฉี่ราดก็เป็นได้   แล้วไอ้เจ้าแค็ทซ์นั่นกลับบอกว่าจะบดขยี้เธอเนี่ยนะ...จะเป็นไปได้ยังไงกันเล่า?

       "เจ้าโง่เอ้ย  แกมันไม่ได้รู้อะไรเลย   นังนั่นมันเป็นปีศาจที่อยู่คนละโลกกับเราไปแล้ว"     

...

       ผู้สื่อข่าวชายยังคงรายงานข่าวต่อไป

       ---เวลาประมาณ 3 นาฬิกา 40 นาที ของวันนี้    มีผู้เล่นบางส่วนได้เห็นเหตุการณ์กับตาตนเองว่า    ผู้เล่นอันดับหนึ่งของเกาหลีใต้คนปัจจุบัน  'ยูร่า'  ซึ่งอยู่ในอันดับ 5 ของโลก    กำลังต่อสู้กับใครบางคนจนทำให้วิหารพังลง   แล้วใครกันนะ...ที่ทำให้เธอต้องสำแดงเวทย์มนต์ที่ทรงอานุภาพขนาดทำลายวิหารออกมา?    หรือว่าจะเป็นผู้เล่นติดอันดับชั้นนำด้วยกันเองงั้นหรอ?   แล้วเหตุใดถึงมาสู้กันภายในวิหารได้?   บางทีอาจจะเป็นเพราะภารกิจลับ    ยังคงมีปริศนาอยู่อีกมากที่รอให้เราค้นหาความจริง   แต่ก่อนอื่น   ไปฟังคำบอกเล่าจากปากของพยานที่อยู่ในเหตุกาณ์กันเลยครับ

       ภาพของเด็กชายคนหนึ่งปรากฏขึ้นในทีวี   เด็กคนนี้มีอายุเพียงมัธยมต้นเท่านั้น   

       ไอดีและเลเวลของเด็กชายคนนี้ถูกแสดงอยู่ด้านล่างของจอทีวีอย่างชัดเจน

       เด็กชายเล่าว่า

       ---เมื่อวานนี้  ผมเดินทางมาที่นี่เพราะกำลังทำภารกิจหนึ่งที่อยู่ใกล้กับวิหาร   แต่ผมถูกมอนสเตอร์ไล่ลาจนต้องหลบเข้ามาภายในวิหารแห่งนี้   ทว่า  กลุ่มของเอ็นพีซีผู้ศรัทธาแห่งยาธานที่ควรจะอยู่ในวิหาร   กลับไม่มีใครอยู่ที่นั่นเลยซักคน     แต่ทันใดนั้นเอง  เสียงโครมครามก็ดังขึ้นมาจากชั้นใต้ดินจนผมต้องรีบวิ่งลงไปดู...

       เด็กชายคนดังกล่าวนิ่งเงียบไปพักนึง   เขาค่อยๆ หันมาถามกับผู้สื่อข่าวว่า

       ---ได้เบลอหน้าผมไว้รึเปล่าครับ?   ที่จริงตอนนี้มันเป็นเวลาที่ผมต้องไปโรงเรียน   ถ้าแม่ของผมรู้ว่าผมกำลังออนเกมอยู่    ผมโดนเอาตายแน่เลย

       และทันใดนั้นเอง   ใบหน้าของเด็กชายคนดังกล่าวพร้อมกับไอดีของเขาก็ถูกเบลอบนจอทีวีอย่างรวดเร็ว   ผู้สื่อข่าวพยักหน้าให้เด็กชายคนดังกล่าวเบาๆ

       ---มีการเบลอใบหน้าแน่นอนครับ  แถมยังแปลงเสียงให้อัตโนมัติอีกด้วย  เชิญเล่ามาได้เต็มที่เลย

       เด็กชายซื่อบื้อคนดังกล่าวถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก    เจ้างั่งเอ้ย...แกได้โดนแม่เชือดแน่นอน   แต่พอได้เห็นความซวยของคน   กลับทำให้เรารู้สึกดีขึ้นได้อย่างน่าประหลาด

       เด็กชายยังคงเล่าต่อไป

       ---เมื่อผมเดินลงไปที่ห้องใต้ดินก็พบกับยูร่า    ผมตกตะลึงในความงามของเธอเป็นอย่างมาก   ไม่ทราบว่าคุณเคยเห็นยูร่าไหมครับ?   เธอสวยโคตรๆ เลย!  ให้ตายสิ  สวยกว่าคิมแทฮีซะอีก   นางฟ้าชัดๆ!

       ---ใจเย็นเจ้าหนู   คนทั้งโลกรู้อยู่แล้วว่ายูร่านั้นงดงามมากขนาดไหน   เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะ   ข้างล่างเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

       ---มันเป็นภาพที่สุดยอดมากเลย

       ---สุดยอดยังไงกัน?

       ---มีจอมเวทย์มืดราวๆ 20 คนกำลังร่ายคาถาใส่ชายคนหนึ่ง...คุณฟังไม่ผิดหรอก...คนเดียวเท่านั้น!    แต่เขากลับไม่ได้รับความเสียหายเลยซักนิด   แถมคำสาปกับสถานะผิดปรกติต่างๆ ก็ยังไม่ได้ผลกับเขาอีก   ชายคนนั้นหัวเราะอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับย่างสามขุมเข้าไปหายูร่าอย่างใจเย็น    สีหน้าของยูร่าแย่มากเลยในตอนนั้น     

       ผู้สื่อข่าวขมวดคิ้วในทันที

       ---เอ็นพีซีภายในวิหารยาธานอย่างต่ำๆ ก็เลเวล 160 แล้วไม่ใช่หรอ   ชายคนนั้นโดนเอ็นพีซีเลเวล 160 ประมาน 20 กว่าคนรุมโจมตีโดยที่ไม่ได้รับความเสียหายเลยเนี่ยนะ?

       ---ดูเหมือนเวทย์มนต์เหล่านั้นจะถูกสกัดไว้ได้ทั้งหมด...ผมพูดจริงนะ

       ---สกัดเวทย์มนต์นับสิบในเวลาเดียวกันเนี่ยนะ?  เป็นไปไม่ได้   ต่อให้เป็นผู้เล่นชั้นแนวหน้าก็เถอะ...หรือว่าเขาจะมีอันดับสูงกว่ายูร่า?

       สีหน้าของผู้สื่อข่าวดูแย่ลงทันที   แต่เด็กชายก็ไม่ได้สนใจและยังคงเล่าต่อไป

       ---ไม่นะ  เข้าไม่ใช่ผู้เล่นติดอันดับชั้นแนวหน้า   อย่างน้อยๆ ผมก็ไม่เคยเห็นหน้าเขามาก่อน     หลังจากที่เขาจัดการกับจอมเวทย์มืดได้ทั้งหมด   เขาก็ย่างเท้าเข้าไปหายูร่าอย่างเยือกเย็น   ยูร่าพยายามใช้พายุทมิฬ...ไม่สิ   เธอพยายามใช้ทุกสิ่งที่อย่างที่เธอมีเพื่อสังหารเขา   แม้นั่นจะทำให้วิหารต้องสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง  แต่ชายคนนั้นกลับไม่เป็นอะไรเลย    สีหน้าของยูร่าดูแย่มาก   ใบหน้าของเธอเผยให้เห็นความหวาดกลัวออกมาอย่างชัดเจน   ผมเองก็เป็นหนึ่งในแฟนคลับของยูร่านะ   ผมรู้ดีว่าตามปรกติแล้วยูร่าจะไม่มีวันทำสีหน้าแบบนี้ออกมาอย่างเด็ดขาด   ผมแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยล่ะ

       ผู้สื่อข่าวเริ่มทำสีหน้าเคลือบแคลงสงสัย  แต่เขาก็ยังถามต่อไปอย่างสนอกสนใจ

       --แล้วหลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น?    ไอดีของชายคนนั้นชื่ออะไร?

       เด็กชายส่ายหัวเบาๆ

       ---ไอดีหรอ...ชื่ออะไรกันนะ?   ผมจำไม่ได้จริงๆ   ในตอนนั้นผมกำลังตกตะลึงกับความงดงามของยูร่าอยู่   ก็เลยไม่ทันได้มอง    หลังจากนั้นไม่นานผมก็ถูกเสาหินหล่นทับจนตาย  ก็เลยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นอีกบ้าง

       ---ก็อย่างที่ได้ฟังกันไปครับคุณผู้ชม...ชายผู้ที่สามารถรับมือกับจอมเวทย์มืดและยูร่าได้มากถึง 20 คนในเวลาเดียวกัน   แถมยังไม่ใช่ผู้เล่นระดับแนวหน้าอีกด้วย...เรื่องแบบนี้จะเป็นไปได้งั้นหรอ?    ผมเองก็อยากจะรู้เหมือนกัน   แต่วันนี้ต้องขอตัวลาไปก่อน  แล้วพบกันครับ  ลีคังมิน  รายงาน

...

       เป็นไปไม่ได้!   มือที่ถือรีโมทของเรากำลังสั่นระริก   หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะ   ชายปริศนาในข่าวจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเราแน่นอน!   นี่เป็นโอกาสทองแล้ว   หากเราสามารถยืนยันตัวเองได้   เราจะต้องได้รับความสนใจจากสื่อและผู้คนจำนวนมากแน่   อาจถูกจ้างไปถ่ายโฆษณาสินค้าซักสองสามชิ้นก็เป็นได้

       ภาพในทีวีตัดกลับมายังห้องส่งที่เต็มไปด้วยผู้เชี่ยวชาญ   พวกเขากำลังถกเถียงกันถึงชายคนดังกล่าวอย่างออกรส     เราไม่รอช้า  รีบยกหูโทรศัพท์เพื่อโทรเข้าไปที่สถานีในทันที

       ( สวัสดีครับ  เจ้าหน้าที่ของสถานีบีบีซีพูดสายอยู่ครับ  ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ช่วยครับผม? )

       "ชายปริศนาในข่าวด่วน   กำลังมองหาอยู่ไม่ใช่หรอ   คนที่สู้กับยูร่าน่ะ"

       ( ครับผม  คุณมีเบาะแสหรือครับ? )

       "ใช่  ชายปริศนาคนนั้นคือผมเอง"

       ( ...อา  เข้าใจแล้วครับ  ถ้าอย่างนั้นรบกวนสอบถามข้อมูลเพื่อยืนยันตัวตนด้วยครับ      พอจะบอกไอดีเกมซาทิสฟายของคุณพร้อมกับข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ ได้รึเปล่า? )

       "ไอดีของผมคือ 'กริด',  คลาสผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่า,   เลเวล -3,   จริงสิ  เกือบลืมบอกไป  คลาสผู้สืบทอดแห่งแพ็กม่าเป็นคลาสระดับเลเจนดารีนะครับ..."

       ตรู๊---ด---

       "..."

       เราพยายามโทรกลับไปอีกแต่ก็ไม่ได้ผล  เหมือนกับว่าเบอโทรของเราถูกสถานีขึ้นบัญชีดำเอาไว้ว่าเป็นพวกมือป่วน

       "ไอ้พวกโง่!  แล้วพวกเอ็งจะต้องเสียใจที่พลาดข่าวเด็ดๆ นี้ไป!"

       เราคิดจะโทรไปที่สถานีอื่นๆ อีก   แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนใจ   เมื่อมาคิดดูดีๆ แล้ว...มันก็ไม่น่าเชื่อถือจริงๆ นั่นแหละ...   

       ทั้งเลเวลที่ติดลบ  และคลาสระดับเลเจนดารีของเรา...

       "ยังไม่ถึงเวลาสินะ?   คงงั้นแหละ..."

       เราหันกลับไปดูทีวีต่อ  ทันใดนั้น  ร่างของชายผู้หนึ่งที่เราคุ้นเคยก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

       "โดรัน...?"     

       เป็นโดรันไม่ผิดแน่   ภาพใหญ่บนจอทีวีเผยให้เห็นถึงเศษซากปรักหักพังของวิหารแห่งยาธาน   ที่มุมด้านบนมีกรอบเล็กๆ ของผู้เชี่ยวชาญในห้องส่งกำลังถกเถียงกันอย่างดุเดือด     ชายที่อยู่ตรงกลางในจอทีวีภาพใหญ่จะต้องเป็นโดรันไม่ผิดแน่    แต่เขาตัวเล็กเสียจนช่างกล้องไม่อาจสังเกตเห็นได้ 

       ไม่ผิดแน่...เป็นโดรัน  เราไม่มีทางลืมเขาลง

       เรารีบเดินเข้าไปใกล้กับทีวีเพื่อจ้องมองโดรันอย่างละเอียด   โดรันพยายามฝืนคลานอย่างกระเสือกกระสนอยู่บนพื้นซากปรักหักพังของวิหารโดยมีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังจับแขนเขาไว้   หญิงสาวคนนั้นเป็นใครอื่นไปไม่ได้นอกจากบุตรสาวแห่งเอิร์ลที่โดรันกำลังตามหาตัวอยู่

       การพังทลายของวิหารได้ทำให้เหล่าผู้ศรัทธาแห่งยาธานต้องปั่นป่วน   โดรันคงฉวยโอกาสนั้นแก้มัดให้เธอ   หญิงสาวคนดังกล่าวยืนขึ้นพร้อมกับแหกปากพูดอะไรบางอย่างกับโดรัน   และดูเหมือนเธอกำลังร้องไห้อยู่ด้วย    ไม่นานนัก   ร่างของโดรันก็สลายไปกลายเป็นแสงสีเทา  หญิงสาวคนดังกล่าวรีบปาดน้ำตาแล้ววิ่งหายไปในความมืดหลังจากที่รับของบางสิ่งมาจากมือโดรัน

       "โดรัน...ตายแล้ว...?"

       แม้เขาจะเป็นแค่เอ็นพีซีที่ไม่มีตัวตนอยู่จริง   แต่การได้เฝ้ามองเอ็นพีซีที่เคยผูกพันต้องตายจากไปต่อหน้า...ทำให้ตัวเราไม่อาจใจเย็นอยู่ได้

       "เดี๋ยวสิ...แล้วแหวนล่ะ?"

       เรายืนสั่นระริกเล็กน้อยเมื่อนึกถึงแหวนสีเขียวอันทรงพลังที่โดรันเคยสวม

       "ตามปรกติแล้ว  ในยามที่เอ็นพีซีตายไป  ของสวมใส่ทั้งหมดของพวกเขาก็จะหายไปด้วย...แหวนนั่นเองก็คงเหมือนกัน    เจ้าบ้า...ถ้ารู้ตัวว่าจะตาย   อย่างน้อยก็เอามาให้เราก่อนสิฟะ"

...

       เมื่อรายการทีวีจบ  เราก็เดินมาที่หน้าต่างพร้อมกับจ้องมองออกไปด้านนอก   ฝนยังคงกระหน่ำตกลงมาอย่างไม่ขาดสาย   เรารู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูก   แถมความหิวกลับยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น    เราจึงตัดสินใจเดินเข้าครัวไปจัดการกับท้องไส้ให้เรียบร้อย  ก่อนจะกลับมาที่แคปซูลและค้นคว้าข้อมูลของคลาสช่างตีเหล็กให้ได้มากที่สุด

       ในตอนนี้เป็นเวลาเกือบบ่ายสี่โมงแล้ว    ครบโทษแบนห้ามเข้าเกม 12 ชั่วโมงพอดิบพอดี   เราตัดสินใจเข้าเกมไปอีกครั้ง

       "ล็อคอิน"

---

จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์  ตอนที่ 9 - จบตอน

• Next
• Previous