จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 848

    อันเดอร์วอช
    เรนโบว์เซเว่น
    อันลิมิตแบทเทิ่ลกราว
    
    ข้างต้นคือรายชื่อของเกมแนว FPS (เกมยิง) ที่เคยโด่งดังในอดีตยาวนานกว่าสิบปี   โดยเฉพาะเกมอันลิมิตแบทเทิ่ลกราว  นับตั้งแต่เปิดตัว  เกมนี้ได้ครองอันดับหนึ่งของแนว FPS นานถึงสามปีเต็ม 

    นับเป็นปีทองของวงการอีสปอร์ตเกมยิงก็ว่าได้  ผู้เล่นที่มีความชำนาญด้านกลยุทธ์และความแม่นยำในการยิง  จะถูกยกย่องเชิดชูมากกว่าทุกยุคทุกสมัย  และในบรรดาขุนพลนักแม่นปืนระดับโลกที่มีชื่อเสียง  ไม่มีใครเด่นและโด่งดังไปกว่า ‘เฮสเตอร์’ อีกแล้ว  

    นามเฮสเตอร์คือตำนาน  คือผู้เล่นที่ดีที่สุดตลอดกาลของเกมอันเดอร์วอช  เรนโบวเซเว่น  และอันลิมิตแบทเทิ่ลกราว  

    เฮสเตอร์ไม่ได้เด่นการการใช้คอมโบเหมือนกับผู้เล่นเกม MMORPG สายหลัก  แต่ความแม่นยำระดับมิลลิเมตรของเฮสเตอร์คือสิ่งที่ควรค่าแก่การถูกยกย่อง

    เขาสามารถตอบสนองต่อสิ่งแปลกปลอมได้ในพริบตา  และมีความละเอียดแม่นยำชนิดที่ไม่เคยพลาดเป้า
    
    นอกจากนี้  เฮสเตอร์ยังชำนาญด้านกลยุทธ์  มีบ่อยครั้งที่มันอาศัยเสียง ‘ฝีเท้า’ ของศัตรูเพื่อระบุการตำแหน่งเคลื่อนไหว  จากนั้นก็ดักซุ่มและกวาดศัตรูหมดทั้งปาร์ตี้ด้วยตัวคนเดียว  

    สื่อหลักอเมริกาเขียนบทความสรรเสริญเฮสเตอร์ไว้มากมาย  พวกเขาตื่นเต้นที่เกมเมอร์ชาวสหรัฐสามารถแสดงฝีมือเทียบเท่าตำนานเกมเมอร์เกาหลีใต้อย่าง ‘ลิมXฮวาน’ และ ‘เฟคX’   

    แม้กระทั่งสื่อต่างชาติก็มิอาจปฏิเสธความยอดเยี่ยมของเฮสเตอร์  แต่น่าเสียดายที่บัลลังก์ราชาของมันต้องจบลงอย่างน่าเศร้า  
    
    จุดสิ้นสุดยุคสมัยเกมแนว FPS เพิ่มขึ้นเมื่อโปรเจกต์ซาทิสฟายเปิดตัวอย่างเป็นทางการ  เมื่อมีเกมแนวใหม่ที่น่าตื่นตาตื่นใจกว่าอย่าง  VRMMORPG หรือเกมออนไลน์ในโลกเสมือนจริง  ความนิยมในเกมแนวเก่าก็เริ่มถดถอยลง  ความสนใจถูกเบนเป้า  ทุกสายตาจับจ้องซาทิสฟายเพียงจุดเดียว  รายการเกมชื่อดังของโลกประโคมข่าวซาทิสฟายไม่เว้นแต่ละวัน  ถือเป็นจุดจบของเกม FPS ยุคเก่าอย่างแท้จริง
    
    เฮสเตอร์จำต้องประกาศรีไทร์

    การประกาศรีไทร์ของเฮสเตอร์ถือเป็นจุดสิ้นสุดยุคสมัยอุตสาหกรรมเกมออนไลน์แบบเก่าบนคอมพิวเตอร์  มีผู้คนจำนวนมากต้องการให้เฮสเตอร์ทบทวนการตัดสินใจใหม่  พวกเขาร้องรอให้เฮสเตอร์ช่วยประคับประคองวัฒธรรมอีสปอร์ตไว้อีกสักระยะ

    แต่เฮสเตอร์ก็มิได้เปลี่ยนใจ  เขายืนกรานถอนตัวจากวงการอีสปอร์ตโลก  

    สาเหตุเพราะ  ชายคนนี้ก็เป็นอีกหนึ่งบุคคลที่แสวงหาอนาคตและโอกาสครั้งใหม่ในโลกซาทิสฟาย

    ***

    “ผมรอคุณนานแล้ว”

    ผู้ทรยศแห่งกองอัศวินสีชาด  อัสโมเฟล  

    เฮสเตอร์ฉีกยิ้มกว้างเมื่อมันประติดประต่อคำพูดที่กระจัดกระจายของอาจารย์  
    
    มันรอมานานแค่ไหนกัน?  
    คำตอบคือ  สองปีในโลกความจริง  
  
    เฮสเตอร์ยังคงจำวันแรกที่เล่นซาทิสฟายได้ดี  ร่างกายที่อ่อนแอมิอาจปรับตัวให้เข้ากับโลกเสมือนจริง  แม้สมองจะประมวลผลได้เร็ว  แต่ร่างกายแสนเชื่องช้ากลับไม่ยอมขยับตามได้แม่นยำ  

    ระบบไอเท็มที่มิอาจชดเชยด้วยค่าสถานะหรือการฝึกฝนร่ายกายอย่างหนัก  รวมถึงระบบของคลาสที่คอยพันธนการขีดจำกัดของผู้เล่น
    
    หากเทียบกับเกม FPS ที่ถนัด  ซาทิสฟายมีระบบและปัจจัยภายนอกเกี่ยวข้องมากกว่า  ส่งผลให้ความเฉียบคมของกล้ามเนื้อที่เฮสเตอร์ฝึกฝนนานหลายปี  แสดงประสิทธิภาพได้ไม่มากเท่าที่ควร  

    ด้วยเหตุนี้  เฮสเตอร์จึงเสาะแสวงหาคลาสลับที่ตนสามารถรีดฝีมือออกมาได้สูงที่สุด

    มันไม่ต้องการคลาสทรงพลัง  จะเป็นคลาสลับเกรดต่ำก็ไม่ว่า  ขอเพียงเป็นคลาสที่มีรูปแบบการต่อสู้หลากหลายและใช้ความแม่นยำสูง  เพื่อให้สอดคล้องกับเทคนิคและกลยุทธ์ที่มันถนัด

    “นายกำลังรอฉัน?”

    อัสโมเฟลขมวดคิ้วเมื่อศิษย์ของเพื่อนเก่ายินดีต้อนรับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม  เขาสัมผัสถึงความไม่ชอบมาพากล

    ทำไมน่ะหรือ? 
    แน่นอน  เพื่อนเก่าของตนไม่มีทางคิดเรื่องอื่นนอกจากแก้แค้น  อัสโมเฟลทำให้ชีวิตของชายคนนั้นต้องจมอยู่ในขุมนรกหลายปี  

    แต่เหตุใดลูกศิษย์ถึงบอกว่ากำลังรอคอยการมาถึงของตนอยู่?

    “รอแก้แค้นให้อาจารย์ใช่ไหม?”

    หากเป็นอัสโมเฟลในอดีต  เขาคงยินยอมให้อีกฝ่ายแก้แค้นแต่โดยดี  ไม่สิ  บางทีอาจปล่อยให้อีกฝ่ายฆ่าทิ้งตามใจชอบด้วยซ้ำ  

    แต่ไม่ใช่กับตอนนี้

    อัสโมเฟลได้รับคำสั่งเด็ดขาดจากกษัตริย์  อัศวินมิอาจขัดคำสั่งผู้เป็นนายได้  เขาต้องมีชีวิตรอดต่อไปจนกว่ากริดจะไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว
    
    เฮสเตอร์เอ่ยปากถามอัสโมเฟลที่มีสีหน้าขื่นขม

    “คุณลืมไปแล้วรึไง…อาจารย์ของผมมีฉายาว่าจอมปราชญ์สีชาดผู้เฉียบแหลม”

    “…?”

    “ท่านอาจารย์ย่อมทราบ…การกระทำในอดีตของคุณถูกบงการโดยบางสิ่งที่มองไม่เห็น”

    “…!”

    เฮือก

    อัสโมเฟลทึ่งจนยืนแข็งทื่อเป็นรูปปั้นหิน  จากนั้นก็เริ่มสั่นระริก

    “วินฟรีดรู้ความจริงอยู่แล้วสินะ…”

    น้ำตาแห่งความปีติไหลอาบสองข้างแก้ม

    “…!!”

    ขณะเดียวกัน  เฮสเตอร์ฉวยโอกาสชักธนูเขาโค้งแบบเกาหลียิงใส่อัสโมเฟลโดยไม่บอกกล่าว

    “หมายความว่ายังไง?”

    ไหนว่าวินฟรีดทราบความจริงแล้ว?  และอีกฝ่ายระบุชัดเจนว่าจะไม่มีการแก้แค้น

    แล้วเหตุใดถึงโจมตีใส่ตน?  นัยน์ตาอัสโมเฟลเริ่มสั่นวูบวาบกับเปลวเพลิงต้องลม  

    ด้านเฮสเตอร์ยังคงมีสีหน้าเรียบเฉย

    “ผมไม่ได้คิดแก้แค้น  เพียงแค่ต้องการทดสอบ”

    “ทดสอบอะไร?”

    “ว่าถึงเวลารึยัง…”

    “ถึงเวลา?”

    “ถึงเวลาคืนชีพนามแห่งราชา”

    …เฮสเตอร์  นามแห่งราชาที่เคยเด่นตระหง่านท่ามกลางสายตาเกมเมอร์ทั่วโลกเมื่อหลายปีก่อน  

    ถึงเวลาปรากฏตัวในโลกซาทิสฟายแล้วหรือยัง  เฮสเตอร์ต้องการหลักฐานยืนยันให้มันใจ  มันไม่ต้องการทำให้ชื่อเสียงในอดีตเสื่อมเสียเพราะใจร้อนปรากฏตัวเร็วเกินไป  มันต้องการทราบว่า  พลังของตัวเองอยู่ในระดับใดหากเทียบกับกริดหรือครอเกลผู้โด่งดัง  

    และเหนือสิ่งอื่นใด  มันต้องการดวล

[ ผู้สืบทอดอัศวินสีชาด ]
ระดับความยาก : ภารกิจประจำคลาส
เกรด : SS
    ท่านได้รับสืบทอดพลังและความรู้ของ ‘วินฟรีด’ อดีตอัศวินสีชาดลำดับหนึ่ง  แต่ท่านยังต้องพิสูนจ์ตนเองว่าเป็นผู้ที่เหมาะสมจะใช้สมญานาม ‘ศิษย์วินฟรีด’
    จงดวลกับอัศวินสีชาดยุคเก่าเพื่อพิสูจน์ฝีมือ
เงื่อนไขสำเร็จภารกิจ : ดวลกับอดีตอัศวินสีชาดและเอาชนะให้ได้    
* พิกัดของอดีตอัศวินสีชาด  วินฟรีดเคยบอกใบ้กับท่านแล้วก่อนจะจากโลกนี้ไป
รางวัลสำเร็จภารกิจ : ครอบครองทักษะทั้งหมดของคลาสลับเกรดยูนีค ‘จอมปราชญ์สีชาด’

    “นามแห่งราชา?  ฉันไม่เข้าใจความหมาย”

    เปลวเพลิงสีแดงฉานลุกโชนรอบดาบอัสโมเฟลขณะเขาปัดป้องดาบจากเฮสเตอร์ที่ลอบจู่โจมด้านข้าง  ถึงกระนั้น  เฮสเตอร์มิได้แสดงสีหน้าตื่นตระหนก  มันใช้เวท ‘เหมันต์ร่ายรำ’ ที่ร่ำเรียนจากวินฟรีดเพื่อสร้างม่านน้ำแข็งสยบความร้อน
    
    ม่านน้ำแข็งถูกเปลวเพลิงละลายในพริบตาจนเกิดเป็นไอระเหย  ทันใดนั้น  ปลายหอกปริศนาทะลวงผ่านหมอกไอน้ำหนาทึบ  พุ่งจู่โจมใส่ช่องท้องอัสโมเฟลที่เปิดกว้าง  แต่อัสโมเฟลกลับหลบได้ฉิวเฉียด

    ทั้งเฮสเตอร์และอัสโมเฟลต่างแสดงสีหน้าประหลาดใจ

    ‘ใช้เวทมนตร์  หอก  และดาบได้อย่างช่ำชอง…สมกับเป็นศิษย์ของวินฟรีด’

    ‘หลบคอมโบของเราได้อย่างหมดจด?  คอมโบที่แม้แต่ครอเกลยังสิ้นท่า…’

    ขณะเฮสเตอร์ชักหอกกลับ  ปลายแหลมของดาบในมืออัสโมเฟลได้ทะลวงแหวกอากาศพุ่งใส่ใบหน้าเฮสเตอร์  

    มันจำเป็นต้องสละหอกและความคิดสวนกลับอย่างไม่มีทางเลือก  

    วิธีเดียวที่จะรอดพ้นสถานการณ์คือต้องหมุนตัวโยกหลบเพื่อลดความเสียหาย  อัสโมเฟสเล็งโจมตีในจุดอับสายตาได้อย่างสมบูรณ์แบบก็จริง  เพียงแต่เฮสเตอร์ใช้ประสาทหูเพื่อรับรู้ตำแหน่งของดาบที่ตวัดผ่านอากาศ

    อัสโมเฟลฟันซ้ำด้วยหนึ่งในทักษะดาบที่ทรงพลัง  แต่เฮสเตอร์กลับถอยหลังหลบหลีกได้อย่างหมดจดไร้รอยขีดข่วน

    “…!”

    หางตาอัสโมเฟลกระตุกเล็กน้อย

    “นี่ไม่ใช่เทคนิคของวินฟรีด…”

    “ผมสร้างมันขึ้นมาเอง”

    “…”

    สีหน้าของอัสโมเฟลเริ่มดำมืด
    
    เป็นเพราะเขาเอาชนะชายหนวดเครารุงรังผู้นี้ไม่ได้งั้นหรือ?  คำตอบคือไม่ใช่

    อัสโมเฟลยอมรับว่าศัตรูแข็งแกร่ง  แต่หากเขาเอาจริง  คนผู้นี้มิได้จัดการยากเย็นขนาดนั้น  สิ่งที่อัสโมเฟลกังวลเป็นเรื่องอื่น

    ‘เกิดเสียงเอะอะวุ่นวายขนาดนี้ยังไม่ยอมออกมาดู…’    

    ไม่มีสัญญาณชีพจากกระท่อมเล็กด้านหลังเฮสเตอร์  

    ในตอนแรก  อัสโมเฟลเดาว่าวินฟรีดอาจซุ่มดูอยู่  แต่เมื่อการต่อสู้ดำเนินไป  เขาเริ่มมั่นใจว่าไม่ใช่
    
    อัสโมเฟลข่มสีหน้าเจ็บแปลบขณะเอ่ยปากถาม

    “วินฟรีดไม่อยู่ที่นี่หรือ…”

    “ไม่อยู่แล้ว”

    “ถ้าอย่างนั้นเขา…”

    “ท่านอาจารย์เสียไปตั้งแต่ปีก่อน  เขาสูญสิ้นมิตรสหายและครอบครัวทั้งหมดระหว่างหลบหนีการตามล่าจากจักรวรรดิ  วาระสุดท้ายของชีวิตเปี่ยมด้วยความโศกเศร้าและขื่นขม  เขาตรอมใจตายในที่สุด”

    “อา…”
    
    ทั้งหมดเป็นเพราะตน

    เขาทรยศทุกคน…
    บาปความผิดเริ่มกัดกินจิตใจอัสโมเฟลอีกครั้ง  เขาก้มศีรษะลงด้วยสีหน้าสำนึกผิดและเจ็บปวด  ความกังวลใหม่ได้ผุดขึ้นในใจ  

    ว่ากันว่า  วินฟรีดคือบุคคลที่มีจิตใจเข้มแข็งที่สุดของอดีตอัศวินสีชาด  ยิ่งกว่าอัสโมเฟลหรือปิอาโร่เสียอีก  แต่กลับมิอาจทนรับความเจ็บปวดและตรอมใจตายไปก่อน  

    เช่นนั้นแล้ว  อดีตพวกพ้องที่เหลือจะทนไหวงั้นหรือ?  

    บางทีอาจสายไปแล้ว… 

    “ฮึก!”

    อัสโมเฟลผู้ขึงขังจริงจัง  ยามนี้ล้มเหลวที่จะกลั้นน้ำตา  เฮสเตอร์จ้องมองฉากตรงหน้าด้วยความรู้สึกประหลาด  มันไม่มีกะจิตกะใจจะสู้ต่อ

    ‘น่าสงสาร…’

    เป็นเพราะมันใช้ชีวิตร่วมกับ NPC นานเกินไปงั้นหรือ?  เฮสเตอร์เริ่มไม่รู้สึกถึงความแตกต่างระหว่างผู้เล่นและ NPC  สีหน้าแสนเจ็บปวดที่อัสโมเฟลแสดงออก  ย่อมถูกส่งผ่านมาถึงเฮสเตอร์ด้วย

    ‘จะเจ็บปวดแค่ไหนกันนะ…’

    มันเลือกดวลคนผิด

    เหนือสิ่งอื่นใด  อัสโมเฟลคืออดีตกัปตันกองอัศวินสีชาด  เฮสเตอร์ยินดีที่มีคนช่วยทดสอบฝีมือก็จริง  แต่การเลือกทำภารกิจคลาสกับอัสโมเฟลไม่ใช่เรื่องฉลาด

    ‘รออีกหน่อยดีกว่า’

    เฮสเตอร์ลดปลายดาบที่เล็งไปทางอัสโมเฟลลง

    “…!!”

    ทันใดนั้น  ผืนดินเกิดการสั่นสะเทือนอย่างหนัก  ณ จุดห่างออกไป  ควันดำหลายกลุ่มพวยพุ่งจากทิศทางของเมืองหลวง
    
    “สงคราม?”

    ในเวลาสำคัญแบบนี้เนี่ยนะ?
    
    เฮสเตอร์เริ่มขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเสียงเอะอะวุ่นวายดังจากด้านล่าง

    “ไว้…ชีวิต…ด้วย!”

    “ไม่…!”    

    “พวกแก…ต้องไม่ได้ตายดี…!”

    “กรี๊ดดดด!”

    เสียงบทสนทนาอาจดังติดขัดไม่ชัดเจน  แต่เสียงกรีดร้องโหยหวนคือของจริง  ใบหน้าชาวบ้านเริ่มผุดขึ้นในหัวเฮสเตอร์ทีละคนสองคน

    ช่างไม้ที่มักซื้อไม้กับตนบ่อยครั้งในช่วงฤดูหนาว
    คุณป้าเจ้าของร้านเสื้อที่เป็นห่วงเป็นใยตนและจัดหาเสื้อผ้าหนาให้สวมเสมอ  
    เด็กน้อยที่ทักทายตนทุกครั้ง  
    บุตรสาวขี้อายของเถ้าแก่บ้านพัก

    NPC เป็นเพียงวัตถุที่ผสานกราฟฟิกกับปัญญาประดิษฐ์เข้าด้วยกันก็จริง  แต่ว่า… 

    “ชิ!”

    เฮสเตอร์ไม่ต้องการนิ่งเฉย  ความอบอุ่นที่ได้รับจากชาวบ้านตลอดหลายปีที่ผ่านมาคือเรื่องจริงที่สัมผัสได้  มันละสายตาจากอัสโมเฟลโดยไม่ลังเล  เป้าหมายคือหมู่บ้านซึ่งตั้งติดกับตีนเขา

    “นั่นมัน…!”

    ธงปราสาทเดิมถูกแทนที่ด้วยธงกองกำลังฝ่ายบุกรุก  เป็นธงสัญลักษณ์อาณาจักรผู้เล่นที่สอง—วัลฮัลล่า   

    ทันใดนั้น  เฮสเตอร์ต้องชะงักฝีเท้าขณะวิ่งลงจากยอดเขา  

    เฮสเตอร์โลดแล่นอยู่ในโลกซาทิสฟายมานานสิบสองปี  หกปีก่อนได้เจอวินฟรีด  และอีกหกปีหลังได้เจอวินฟรีด  

    ย่อมมีเหตุผลสำคัญที่เฮสเตอร์เลือกเร้นกายซุ่มเงียบตลอดสิบสองปีเต็ม  

    มันต้องการแสดงให้โลกประจักษ์ว่า  อดีตราชาที่สาปสูญไปพร้อมกับอาณาจักร FPS ที่เคยยิ่งใหญ่  จะผงาดใหม่อีกครั้งในอาณาจักรซาทิสฟาย  

    ไม่มีสิ่งอื่นนอกจากศักดิ์ศรีมาข้องเกี่ยว  

    ขณะมันเร้นกายอย่างเงียบงันตลอดหลายปีที่ผ่านมา  ยังมีแฟนคลับในโลกจริงมากมายที่ส่งข้อความหามันว่า  พวกเขายังรอการกลับมาของเฮสเตอร์อยู่เสมอ
    
    คุ้มกันแล้วหรือที่จะเปิดเผยตัวตนสู่สายตาคนทั่วโลกเพียงเพราะเห็นใจ NPC เพียงไม่กี่สิบคน?  

    ความอดทนตลอดสี่ปีในโลกจริงอาจสูญเปล่า

    “ทำไมต้องเป็นวัลฮัลล่าด้วย…”

    เฮสเตอร์อาจเผชิญหน้าผู้เล่นเข้า  และคนเหล่านั้นอาจจดจำชื่อของมันได้
    
    ขณะลังเล  อัสโมเฟสที่วิ่งตามลงมาได้ยื่นหมวกเหล็กให้หนึ่งใบ  เป็นหมวกเหล็กของทหารที่มีเครื่องหมายแสดงยศสลักกำกับอยู่  ของเฮสเตอร์คือหนึ่งขีด  ส่วนหมวกที่อัสโมเฟลสวมมีสองขีด  

    เหตุใดอัสโมเฟลถึงยื่นหมวกทหารให้มัน?

    “อ๊ะ!”

    เฮสเตอร์กระพริบตาถี่เมื่อนึกขึ้นได้ว่า  ชื่อเหนือศีรษะอัสโมเฟลจะถูกบดบังเมื่อเขาสวมหมวกเหล็ก  

    อัสโมเฟลอ่านความกังวลของตนออก

    “ขอบคุณมาก!”

    เฮสเตอร์โค้งศีรษะอย่างนอบน้อมพลางนำหมวกไปสวม  จากนั้นก็ถึงเวลาปรากฏตัวสู่โลกภายนอกหลังจากเร้นกายมานาน… 

    “พวกแกเป็นใคร?”

    “พลทหาร”

    “ฉ…ฉันก็เหมือนกัน”

    แต่มีเพียงหนึ่งคนที่แต่งกายด้วยเครื่องแบบพลทหาร
    
    โอเอซิส  หัวหน้าหน่วยย่อยของอาเรสซึ่งมีหน้าที่โจมตีหมู่บ้านเพื่อกักตุนอาหาร  เขาขมวดคิ้วกับฉากไม่สมเหตุสมผลตรงหน้า

▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ตอนฟรีลงสัปดาห์ละ 5 ตอน
ปัจจุบันแปลถึงตอน 1,259
ติดตามผู้แปล : www.facebook.com/bjknovel/

• Next
• Previous