จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 588

    'ก็แค่กระรอกที่กระโดดไปมาเท่านั้นแหละน่า!'

    ของแสลงคลาสนักลอบสังหารคือคลาสนักรบสายตั้งรับ
    คลาสนักรบนั้นสมดุลมาก  ประสิทธิภาพโดยรวมปานกลางค่อนไปทางสูง
    พวกเขาสามารถใช้ทักษะพุ่งตัวเพื่อย่นระยะ  และใช้พลังป้องกันที่สูงลิบกับโล่เพื่อปัดป้อง  
    สุดท้ายก็ปิดฉากนักลอบสังหารด้วยพลังโจมตีที่ไม่มาก  แต่ก็ไม่น้อยเช่นกัน

    แบล็คมั่นใจว่า  ร่างลวงตานักรบของตนสามารถเอาชนะเฟคเกอร์ได้ในพริบตา
    แต่โลกความจริงไม่มีเรื่องง่าย  การเคลื่อนไหวของเฟคเกอร์อยู่ในระดับน่าทึ่ง
    เขารวดเร็วจนนักรบของแบล็คมิอาจสัมผัสร่างกายได้เลย

    วืด!

    วืด!

    ดาบในมือนักรบของแบล็คทำได้เพียงฟาดฟันอากาศ

    วืด!

    ทักษะพุ่งตัวที่ช่วยเข้าประชิดกลับต้องไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าเฟคเกอร์ 
    ชายคนนี้สามารถคาดเดาจุดหมายและความเร็วของการพุ่งได้จากท่าทางก่อนใช้
    นักรบของแบล็คมิอาจจับตัวเฟคเกอร์ได้เลย  เขาหลบทุกสิ่งพ้นก่อนที่อีกฝ่ายจะมีโอกาสลงมือ

    'เป็นครอเกลอีกคนรึไง!'

    การเคลื่อนไหวของเฟคเกอร์ชวนให้นึกถึงครอเกล  ผู้ที่ไม่สั่นคลอนแม้ในยามรับมือกับสองพี่น้องแบล็คไวท์พร้อมกัน
    แบล็คเริ่มครุ่นคิด

    'สถานที่ต่อสู้คือปัญหา...'

    โถงทางเดินชั้นสามของปราสาทเรย์ดัน  มันทั้งคับแคบและมืดมิด  เป็นราวกับคุกของนักรบก็มิปาน
    ดาบมิอาจถูกเหวี่ยงได้อย่างอิสระ  ส่งผลให้ความรุนแรงและความเร็วลดลงกว่าครึ่ง  แถมความแม่นยำก็ลดลงมาก  
    กลับกัน  เมื่ออยู่ในความมืด  การขยับตัวที่รวดเร็วของเฟคเกอร์ทำให้ร่างลวงตานักรบมิอาจสัมผัสตัวเขาได้
    ภายในที่คับแคบเช่นนี้  ทักษะการพุ่งตัวย่อมมีขีดจำกัด  เฟคเกอร์สามารถอ่านทางได้ง่ายแสนง่าย

    ตรงกันข้าม  เฟคเกอร์เปรียบดั่งปลากระดี่ได้น้ำ  เขาอาศัยกำแพงและเพดานเป็นจุดค้ำยันเพื่อเคลื่อนย้ายตำแหน่ง  ส่งผลให้ศักยภาพร่างกายถูกสำแดงออกมาได้ถึงขีดสุด  
    การเคลื่อนไหวที่แสนวูบวาบทำให้เฟคเกอร์กลายเป็นผู้ปกครองสูงสุดในห้วงมิติอันคับแคบบริเวณนี้  
    ในทางทฤษฏี  การโจมตีอันแสนเชื่องช้าของนักรบไม่มีทางสัมผัสร่างกายเขาได้

    'ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ดีแน่'

    เมื่อตัดสินใจแน่วแน่  ร่างต้นแบล็ครีบวิ่งตรงไปทางระเบียง  เธอหวังจะให้ร่างลวงตาคอยตรึงเฟคเกอร์ไว้  ส่วนร่างหลักก็ลงไปจับไอรีนเป็นตัวประกันเพื่อข่มขู่
    ทว่า  เธอคงลืมไปเสียสนิท
    ปราสาทแห่งนี้คือฐานทัพใหญ่ของศัตรู

    "พวกเราคงปล่อยเธอให้เข้าใกล้นายหญิงไม่ได้หรอกนะ"    

    "ผู้บุกรุกทุกคนสมควรตาย"

    ซู่ว!

    ซู่วซู่วซู่ว!

    "อะไรกัน...!"
    
    แบล็คที่กำลังจะปีนรั้วระเบียง  เมื่อได้ยินเสียงดังกล่าวจึงตกใจและเสียการทรงตัว
    เธอลื่มล้มหัวคะมำกลับเข้ามาด้านใน  
    นักลอบสังหาร 13 คนปรากฏกายรอบตัวแบล็คอย่างพร้อมเพรียง  พวกเขาคือนักลอบสังหารที่สวมชุดคลุมซึ่งมีตรามังกรสีเงินสลักไว้  
    กิลด์โอเวอร์เกียร์มีหน่วยนักลอบสังหารด้วยงั้นหรือ...
    บลัดคาร์นิวัลไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน

    แบล็คขบกรามอย่างเจ็บใจ

    "พวกแกเป็นใคร"

    การกระทำใดงี่เง่าที่สุดในโลกงั้นหรือ
    หนึ่งในนั้นคงเป็นการตั้งคำถามกับนักลอบสังหาร  
    นักลอบสังหารส่วนมากล้วนเงียบขรึมและเก็บความลับเยี่ยม  อย่าคิดเอ่ยปากถามให้เสียเวลาจะดีกว่า
    ทว่า  นักลอบสังหารในชุดคลุมมังกรเงินห่างไกลจากคำว่าเงียบขรึมมาก

    "หากเธอสงสัย...  พวกเราก็พร้อมจะแถลงไข!"

    "พวกเราคือนักลอบสังหารหน่วยมังกรเงิน  ถูกชุบเลี้ยงโดยองค์ชายเร็น  มีเป้าหมายเพื่อให้องค์ชายเร็นได้สืบบัลลังก์   วิชาลับดาลูก้าของพวกเราแข็งแกร่งมาก  พวกเราคือกลุ่มนักลอบสังหารอันดับหนึ่งในอีเทอนัล!"

    "ไม่เพียงเท่านั้น  เมื่อไม่นานมานี้  พวกเรายิ่งแข็งแกร่งขึ้นจากเดิมหลายเท่า...  หลังจากเข้ารับใช้ดยุคกริด  เราทุกคนจึงมีโอกาสฝึกฝนกับราชันย์แห่งเงา  ท่านคาซิม"

    "และบัดนี้  พวกเราคือ--"

    "หน่วงมังกรเงิ--"

    ""หน่วยเงาโอเวอร์เกียร์!"

    "พวกเราคือข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์  ผู้สามารถยอมทายแทนโอเวอร์เกียร์ได้นับสิบหน"

    "..."

    ไม่น่าเสียเวลาถามเลยให้ตายสิ...
    คนพวกนี้เหมือนกับตัวละครที่ใกล้ถูกลืม  ปรากฏตัวแต่ละทีจึงต้องแนะนำตัวร่ายยาวสักหน่อย  เผื่อผู้อ่านจำไม่ได้

    ฟุ่บ!

    ฟุ่บฟุ่บฟุ่บ!

    อาวุธในมือหน่วยมังกรเงินเริ่มกวัดแกว่งใส่แบล็ค ผู้กำลังแสดงสีหน้าหงุดหงิด    
    กลุ่มคนเหล่านี้ถือเป็นศัตรูตัวฉกาจ  อาวุธในมือต่างเล็งโจมตีใส่จุดอ่อนแบล็คอย่างแม่นยำ

    "อึก!"

    แม้เลเวลของเธอจะต่ำกว่าไวท์มาก  แต่แบล็คก็ยังเป็นแร้งเกอร์ระดับหัวแถวที่มีเลเวลสูงถึง 330 
    ทว่า  การโจมตีจากกลุ่มเงาโอเวอร์เกียร์กลับรับมือได้ยากมาก  แม้พวกเขาจะมีเลเวลอยู่ในระดับแค่ช่วง 250 ก็ตาม
    นี่คือจุดบอดร้ายแรงสำหรับผู้เล่นคลาสนักลวงตา

    'ต้องมีคนช่วยในยามถูกโจมตีระยะประชิด'

    หลังจากได้รับความเสียหายหน่วยเงาโอเวอร์เกียร์ถึงระดับหนึ่ง  เธอไม่อาจปล่อยให้สถานกาณณ์ดำเนินต่อไปเช่นนี้ได้  แบล็คตัดสินใจสร้างร่างลวงตาเพิ่มอีกหนึ่ง  นับเป็นการสูญเสียค่าประสบการณ์อย่างใหญ่หลวง

    ฟู่วววว

    รอบกายแบล็คเกิดควันดำฟุ้งกระจาย  ทันใดนั้น  ควันสีดำสนิทได้ก่อตัวเป็นรูปร่างมนุษย์อย่างรวดเร็ว  นี่คือร่างลวงตาใหม่ของเธอ
    คราวนี้เป็นพาลาดิน  คลาสที่ยอดเยี่ยมในด้านการแทงค์  ฮีล  และบัฟ

    "ฮิฮิ~  พี่ชายทั้งหลาย  มาเล่นสนุกกันหน่อยสิค๊า~"

    เป็นร่างลวงตาที่เซ็กซี่และขี้เล่น  ตรงกันข้ามกับตัวจริงแบล็คโดยสิ้นเชิง
    เธอแสยะยิ้มพร้อมกับนำดาบและโล่เหลี่ยมขนาดใหญ่สวมให้ร่างลวงตา

    เคร้งงง!

    "...!"    

    กลุ่มเงาโอเวอร์เกียร์ต่างตกตะลึงกับการปรากฏกายของแบล็คคนใหม่
    โล่ในมือเธอทั้งใหญ่และหนาจนมีดของพวกเขามิอาจทะลวงผ่าน  
    แบล็ครีบฉวยโอกาสทีเผลอขณะกลุ่มนักลอบสังหารกำลังเสียหลัก  เธอสั่งให้ร่างพาลาดินออกแรงดันกลุ่มเงาโอเวอร์เกียร์กลับเข้าไปในทางเดิน  จากนั้นก็บังคับให้พาลาดินใช้เวทสนับสนุนร่างนักรบที่กำลังดวลกับเฟคเกอร์

    "วงแหวนฮีล"    

    ชิ้ง~

    วงแหวนฮีลสีเขียวปรากฏขึ้นบนพื้นทางเดินปราสาท  ในจุดที่ร่างนักรบกำลังยืนรับมือกับการกระหน่ำฟาดฟันจากเฟคเกอร์
    เป็นวงแหวนฮีลที่จะฟื้นฟูพลังชีวิตให้กับทุกคนที่ยืนด้านใน

    "เอ๋...!"

    เมื่อแสงฮีลอันอบอุ่นเริ่มโอบล้อมร่างนักรบไว้  แต่แทนที่จะสดชื่น  สีหน้าของร่างนักรบกลับออกอาการบิดเบี้ยว
    ทันใดนั้น
    
    ฉึกกกก!    

    ดาบทาจิสีเงินแทงใส่หัวใจร่างนักรบอย่างแม่นยำ  ดูราวกับเป็นเขี้ยวสัตว์ป่าที่พุ่งขย้ำคอเหยื่ออย่างโหดเหี้ยม  
    เป็นพลังทำลายที่น่าทึ่งมาก

[ ร่างลวงตาถูกทำลายและหายไป ]
[ ท่านสูญเสียค่าประสบการณ์ 20% ]
[ เลเวลของท่านลดลงหนึ่งระดับ ]
[ ค่าสถานะ 10 แต้มล่าสุดสูญหาย ]

    "อะไรกัน...!"

    เพียงไม่กี่อึดใจที่เธอรับมือกับกลุ่มเงาโอเวอร์เกียร์  เฟคเกอร์ใช้เวลาแสนสั้นตรงนั้นจัดกับการร่างนักรบได้เชียวหรือ

    "เป็นไปไม่ได้...!"

    เฟคเกอร์ไม่มีทางพลังโจมตีสูงขนาดนี้แน่  เพราะเขาเป็นเพียงคลาสทั่วไป
    แบล็คประเมินฝีมือเฟคเกอร์ผิดไปมาก  ชายคนนี้สร้างความเสียหายได้เป็นสองเท่าจากที่เธอคาดการณ์ไว้ 
    แบล็คอดคิดไม่ได้ว่าเฟคเกอร์แอบใช้บั๊ก

    สวบ...

    เฟคเกอร์เดินเข้าไปในวงแหวนอีลด้วยสีหน้าสงบนิ่ง
    เขายืนรับการฮีลอย่างใจเย็นและเปิดปากพูด

    "พลังไอเท็มยังไงล่ะ"

    ไม่จำเป็นต้องอธิบายมากกว่านี้อีกแล้ว
    สาเหตุหลักที่เฟคเกอร์ก้าวข้ามขีดจำกัดคลาสทั่วไปคือไอเท็ม  ซึ่งสมาชิกโอเวอร์เกียร์ล้วนเป็นเช่นนี้ทั้งหมด  เฟคเกอร์ได้รับสิทธิ์สวมใส่ไอเท็มระดับสูงสุดจากกริดอยู่เสมอ  
    โดยเฉพาะอย่างยิ่ง  หลังจากได้รับกางเกงครูเกอร์  เฟคเกอร์ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นอีกหลายเท่า

    เฟคเกอร์อาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจอมอสูรบีเลียลก็จริง  แต่ความตายในพริบตาไม่ได้เกิดเพราะเขาไร้ความสามารถ  หากแต่เป็นหลายปัจจัย  เช่นเลเวลที่แตกต่างกันเกินไป  และสถานการณ์ในช่วงนั้น  เฟคเกอร์นำตัวเข้าปกป้องปิอาโร่  NPC สุดแสนสำคัญของกริด
    ทว่า  กับแบล็คแล้วเขาไม่มีขีดจำกัด  เฟคเกอร์มีแต้มต่อแบล็คในทุกด้าน  ชายคนนี้สามารถโบยบินอย่างอิสระและบังคับให้เธอเต้นรำบนฝ่ามือ

    ต้องขอบคุณกางเกงครูเกอร์สุดโหดที่กริดขายให้  ออปชั่นช่วยเพิ่มพลังกระโดดและความว่องไวเสมือนช่วยติดปีกให้เฟคเกอร์
    เพียงพริบตา  เฟคเกอร์ไต่กำแพงด้วยความเร็วสูงสุด  จากนั้นก็กระโจนลอยมายังเหนือศีรษะร่างต้นของแบล็ค
    เป็นอีกครั้งที่แบล็คต้องลิ้มรสความตาย     

    ***

[ สมาชิกปาร์ตี้ <แบล็ค> เสียชีวิต ]

    "อ--อะไรกัน...!"

    ไวท์พลันตะลึงกับข้อความระบบตรงหน้า  
    ขณะนี้เรย์ดันปราศจากสมาชิกโอเวอร์เกียร์  แล้วใครกันที่เก่งกาจพอจะสังหารแบล็คได้

    "ได้ยังไง… เกิดอะไรขึ้นกันแน่!"

    ทุกสิ่งผิดแผกไปตั้งแต่พวกเธอเดินเริ่มผ่านทุ่งข้าว  เหตุการณ์ดำเนินไปยังผลลัพธ์ที่ตรงข้ามกับความตั้งใจทุกครั้ง  
    นี่เป็นคำสาปของทุ่งข้าวงั้นหรือ
    ทันใดนั้น  ไวท์พลันนึกถึงชาวนาเสียสติที่สังหารเธอในไซเรน
    กึ่งกลางหน้าผากรู้สึกเจ็บแปลบจนต้องเอามือไปลูบคลำ

    "ฉันจะไม่กลับไปมือเปล่าเด็ดขาด!!"

    กริดและกิลด์โอเวอร์เกียร์มีหนี้ก้อนโตที่ต้องชดใช้  และดูเหมือนหนี้ดังกล่าวจะยิ่งเพิ่มพูนอย่างไม่มีทีท่าจะลดลง
    ไวท์ไม่อาจจากเรย์ดันกลับไปมือเปล่าหลังจากน้องสาวจบชีวิตลงอย่างน่าสมเพช

    "เจ้าหนู...!"

    ไวท์จ้องเขม็งไปยังลอร์ดที่ยื่นห่างออกไป
    บุตรชายของกริด  อาวุธลับของโอเวอร์เกียร์ที่ชายคนนั้นพัฒนาขึ้น
    จะเกิดอะไรบ้างหากตนฆ่าเด็กที่กริดและครอเกลปลุกปั้นมากับมือ
    นี่จะเป็นการแก้แค้นที่สาสมอย่างแท้จริง!

    "คิคิก!  คิคิคิก!  คิฮ่าฮ่าฮ่า!"

    เธอรู้สึกผิดที่น้องสาวของตน  แบล็ค  ต้องพบกับความสูญเสียครั้งแล้วครั้งเล่า 
    แบล็คมักอยู่ในสภาพวะหดหู่  เพราะการเก็บเลเวลของเธอเป็นไปอย่างยากลำบาก  
    ยามนี้  ไวท์กำลังหัวเราะราวกับคนเสียสติ  ร่ายกายสั่นกระเพื่อมจากการแปรเปลี่ยนไขมันให้เป็นกล้ามเนื้อในพริบตา  
    ไวท์ระเบิดพลังมวลกล้ามเหนือมหาศาลพร้อมกับพุ่งตัวเข้าหาลอร์ด

    "นายน้อยลอร์ด!"

    "หลบเร็วเข้า!"

    เด็กสาวทั้งสองร้อยคนรีบกรูเข้ามาปกป้องลอร์ด
    ทว่า  ร่างสุดยอดของไวท์สามารถรีดเร้นความเร็วได้สูงลิบจนน่าเหลือเชื่อ  
    เธอเข้าถึงตัวลอร์ดก่อนที่กลุ่มเด็กสาวจะมีโอกาสลงมือ
    ไวท์จ้องมองเด็กชายพร้อมกับแสยะยิ้มชั่วร้าย

    "หากจะโทษ… จงโทษบิดาเจ้าเสียเถอะ  เจ้าต้องตายก็เพราะมัน!"

    แววตาของไวท์เปี่ยมด้วยจิตสังหารรุนแรง  หากเปลี่ยนลอร์ดเป็นเด็กทั่วไปในวัยเดียวกัน  เขาคงปล่อยโฮร่ำไห้หรือไม่ก็หมดสติไปแล้ว  แต่ลอร์ดมีสมญานาม <ผู้จะกลายเป็นตำนาน> เขามีโอกาสสูงที่จะต้านทานอาการผิดปรกติ  
    หยดน้ำใสเริ่มไหลรินจากดวงตาลอร์ด  แต่เขาก็ฝืนกลั้นมันไว้  จากนั้นก็ตะเบ็งสุดเสียงใส่ไวท์ที่กำลังพุ่งเข้ามา

    "ไม่มีทาง!  ฉันจะไม่โทษท่านพ่อเด็ดขาด!  ท่านพ่อคือคนที่ดีที่สุดในโลก!"

    นับตั้งแต่เกิด  ลอร์ดมีโอกาสใช้เวลาร่วมกันบิดาทั้งหมดกี่หน...
    มันน้อยครั้งมากจนลอร์ดสามารถนับหมด  
    บางที  ลอร์ดก็รู้สึกโดดเดี่ยวอ้างว้าง  เขาอยากใช้เวลาร่วมกับพ่อให้มากกว่านี้  เขาอยากติดตามพ่อ  อยากศึกษาเรียนรู้จากพ่อ  เฉกเช่นคนสวนในปราสาทที่พาลูกชายมาทำงานด้วยเสมอ
    ลอร์ดได้แต่นึก  มันจะดีแค่ไหนกันหากตนมีเวลาร่วมกับบิดามากขึ้น

    แต่เขาก็ไม่เคยแสดงความเหงาให้ใครเห็น
    ทำไมน่ะหรือ
    เพราะลอร์ดรู้ดีว่า  บิดาของตนต้องออกไปทำประโยชน์ให้ทุกคน  ทั้งครอบครัว  ชาวเมือง  และพวกพ้อง  
    ลอร์ดไม่ต้องการเพิ่มภาระของบิดาไปมากกว่านี้
    พ่อของตนยอดเยี่ยมที่สุด  
    แม่ที่เป็นห่วงพ่อทุกคืนวันย่อมเจ็บปวดกว่าตนหลายเท่า  
    พ่อที่ต้องออกไปต่อสู้ตามลำพลังย่อมเจ็บปวดกว่าตนหลายเท่า
    ลอร์ดคิดเช่นนี้

    แม้ขณะนี้  ถึงพ่อจะช่วยปกป้องชีวิตตนไม่ได้  แต่เขาก็มิได้คิดกล่าวโทษ
    ลอร์ดจะรักและเคารพท่านพ่อตลอดไป

    "จ--เจ้าหนูนี่...!"

    เหตุใด  เด็กอายุเพียงห้าขวบถึงมีแววตาที่ซื่อตรงหนักแน่นเช่นนี้ได้
    น่าแปลกมาก...  ไวท์รู้สึกหงุดหงิดสุดขีด 
    เธอตัดสินใจเหวี่ยงกำปั้นใส่ลอร์ดอย่างเต็มแรง  การโจมตีนี้สามารถป่นกะโหลกของลอร์ดให้เป็นผุยผงได้ในพริบตา  
    ทว่า… น่าเสียดายที่เธอทำมันไม่สำเร็จ 

    "ละโมภ"

    ไวท์เคยคิดว่า  คาซิมไม่มีทางทำอันตรายตนจึงถึงแก่ชีวิตได้แน่  แต่นั่นผิดถนัด
    ความจริงแล้ว  คาซิมสามารถดับลมหายใจไวท์ได้ทุกเมื่อที่เขาต้องการ

    ซู่ววววววววว!

    "ฮ--เฮ้ย...!"

    นี่คือพลังอำนาจของ <ละโมภ> 
    ทักษะที่รวบรวมเงาทั้งหมดในบริเวณไว้ที่จุดเดียว  จุดดังกล่าวจะดูดกลืนทุกสรรพสิ่งเข้าไปโดยไม่มีเงื่อนไข  ราวกับหลุมดำขนาดย่อม
    นี่คือวิชาลับที่คาซิมคิดค้นขึ้นเอง  โดยนำข้อดีของวิชาดาลูก้าและวิชาลันเทียร์มารวมกัน

    เพียงพริบตา

    กิ๊ง~

    บนจุดที่ไวท์เคยยืน  สิ่งเดียวที่หลงเหลือคือสร้อยคอเส้นหนึ่งซึ่งกำลังส่องแสงระยิบระยับ

• Next
• Previous