จ้าวแห่งยุทธภัณฑ์ 570

    ชินยองวูกำลังเค้นสมองอย่างหนัก

    'บีเลียลจะมีจุดอ่อนบ้างไหม  เหมือนกับเฮล-กาโอที่มีจุดอ่อนเป็นศิลาอัคคี'

    สนามรบที่แท้จริงของจอมอสูรคือขุมนรก  พวกมันไม่มีทางใช้พลังบนโลกมนุษย์ได้เต็มประสิทธิภาพ  สิ่งนี้เคยเกิดขึ้นกับเฮล-กาโอมาแล้ว  ดังนั้น  บีเลียลก็ควรจะมีลักษณะคล้ายกัน
    
    'ต้องรีบหาจุดอ่อนให้พบ'

    ตอนนี้  เขาทำได้เพียงมองดูสมาชิกโอเวอร์เกียร์ถูกบีเลียลสังหารศพแล้วศพเล่า

    ยองวูเชื่อว่า  นี่คือสิ่งดีที่สุดที่เขาสามารถทำได้ในปัจจุบัน  ชายหนุ่มยังคงถูกแคปซูลห้ามล็อกอินซาทิสฟาย  เวลาที่เหลือจึงควรใช้เพื่อมองหาจุดอ่อนและรวบรวมข้อมูลให้มากที่สุด  
    กริดใจเย็นและจดจ้องบีเลียลอย่างละเอียด  เขาเฝ้ามองทักษะ  เสียงพูด  ท่าทาง  หรือแม้กระทั่งสีหน้าแววตาของเธอ

    เป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาดมาก
    การพัฒนาของกริดในซาทิสฟายได้ส่งผลมาถึงชินยองวูในชีวิตจริง

    ขณะเดียวกัน  เซฮีกำลังนั่งหน้าแดงก่ำข้างพี่ชายหุ่นกำยำบึกบึน
    นานแค่ไหนแล้วนะที่เธอไม่ได้นั่งเคียงบ่าเคียงไหล่กับพี่ชายเช่นนี้...  เธอหวนนึกถึงเหตุการณ์ในอดีต
    ทว่าความเขินอายกลับคงอยู่เพียงไม่นาน  นัยน์ตาของเซฮีพลันสั่นระริกเมื่อเงยหน้าขึ้นไปมองจอทีวี  สีหน้าของเธอบูดบึ้งพร้อมกับทำแก้มปูดอย่างไม่พอใจ

    เพราะจอมอสูรสาวงามที่ปรากฏบนจอทีวีตอนนี้  ร่างกายของเธอเรียกว่าเปลือยเปล่าก็ไม่ผิดนัก  มีเพียงส่วนวาบหวิวของร่ายที่ถูกเปลวเพลิงเข้มข้นปกปิดไว้จนมองเห็นไม่ชัด
    นี่ควรเป็นรายการสำหรับผู้ชมอายุ 17 ปีขึ้นไป

    "ชอบดูนักใช่ไหม!"

    "เอ๋!  อะไร..."

    ยองวูไม่เข้าใจสายตาจ้องกินเลือดกินเนื้อจากเซฮีเลยสักนิด
    การเป็นพี่ชายที่แสนดี  ทำไมได้ถึงเหนื่อยนักนะ

     ***

    ความสำคัญลำดับหนึ่งของกษัตริย์คือการปกป้องประชาชน  นี่เป็นสามัญสำนึกพื้นฐานที่จะสร้างสายสัมพันธ์อันดีระหว่างกษัตริย์กับชาวเมือง
    แต่อัสลันกลับแหกกฏดังกล่าว
    มันคร่าชีวิตผู้บริสุทธิ์เพื่ออัญเชิญจอมอสูร  มันทำลายเกียรติยศศักดิ์ศรีของกษัตริย์ด้วยน้ำมือตนเอง  
    บางที  นับตั้งแต่อดีตกาลของทวีปตะวันตก  นี่อาจเป็นสิ่งเลวทรามสูงสุดที่กษัตริย์คนหนึ่งได้ก่อขึ้น

     "กษัตริย์ฆ่าลูกสาวฉัน!"
    
    "กษัตริย์ฆ่าพี่สาวฉัน!"

    "กษัตริย์ฆ่าเพื่อนฉัน!"

    "กษัตริย์ฆ่าทุกคน!"

    "อัสลันไม่ใช่กษัตริย์!"

    ด้านนอกกำแพงวัง  ผู้คนส่งเสียงสาปแช่งและกล่าวโทษอัสลัน  
    กลุ่มควันจากขี้เถ้าหญิงสาวนับหมื่นพวยพุ่งขึ้นท้องฟ้าไรน์ฮาร์ท  จากนั้นก็เป็นการปรากฏกายของจอมอสูรบีเลียล

    กษัตริย์อัสลันมิได้แยแสกับชาวเมืองที่กำลังเดือดดาล  เสียใจ  หรือร้องไห้  
    เสียงดังระงมได้เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา  อัสลันมองว่า  มันคงดีกว่าหากยอมอดทนกับเรื่องเล็กน้อย  เพื่อแลกกับการอยู่รอดต่อไปของอาณาจักร

    'ผู้คนจากอาณาจักรเล็กแตกต่างจากผู้คนของอาณาจักรใหญ่  ความทะเยอทยานของฉันในวันนี้ก็เพื่อพวกแกทุกคน... แล้วสักวันพวกแกจะสำนึกบุญคุณฉัน'

    กษัตริย์อัสลันพยายามกลบเกลื่อนความเลวทรามในการอัญเชิญจอมอสูรด้วยเหตุผลส่วนตัว  
    แต่ทันใดนั้น  ครกขนาดยักษ์ได้ตกลงมาจากฟากฟ้า

    โครมมมมมมมม!

    "เชี่ย...!"

    นี่คือการลงทัณฑ์จากสวรรค์งั้นหรือ
    ความสำนึกผิดที่จมอยู่ก้นบึ้งหัวใจอัสลันมานาน  บัดนี้ถูกขุดขึ้นมาอย่างฉับพลันจนสภาพจิตใจเกินรับไหว  กษัตริย์อัสลันหมดสติเนื่องจากหัวใจเต้นแรงผิดปรกติ

    ...

    "...อะ--!"

    "ฝ่าบาท!"

    "ฝ่าบาท!"

    "..."

    เสียงที่คุ้นเคยดังก้องข้างหู  กษัตริย์อัสลันลืมตาขึ้นพร้อมกับแสดงสีหน้าโล่งใจ  
    การได้เห็นชักสเล่ย์เช่นนี้  หมายความว่าตนยังไม่ตกนรก
    
    "นายยังมีชีวิตอยู่สินะ… ครกที่ตกจากท้องฟ้าคือสิ่งใดกันแน่"

    ชักสเล่ย์อธิบายให้อัสลันที่มีสีหน้าสับสน

    "นั่นคือทักษะของสมาชิกโอเวอร์เกียร์  ส่งผลให้จอมอสูรตนนี้ต้องเสียแขนไปหนึ่งข้าง"

    "อะไรนะ"

    ผู้ปกครองขุมนรกอันดับหนึ่งกลับถูกมนุษย์ทำให้บาดเจ็บหนักเนี่ยนะ
    ไม่สิ  บีเลียลมิใช่อันดับหนึ่ง  เธอคืออันดับ 32 จาก 33
    กษัตริย์อัสลันรีบมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยสีหน้ากระวนกระวาย  มันกังวลว่า  บีเลียลอาจตายไปก่อนที่ความปรารถนาจะเป็นจริง    

    บึ้มบึ้มบึ้มบึ้มบึ้ม!

    ครืนนนนน!

    ฉากด้านนอกกำลังปั่นป่วนวุนวายจากการต่อสู้  ความพังพินาศกระจายตัวเป็นวงกว้าง  สมาชิกโอเวอร์เกียร์จำนวนมากถูกไฟบีเลียลครอกร่างกายและจบชีวิตลง
    เป็นการเข่นฆ่าอยู่ฝ่ายเดียว  
    บีเลียลกำลังไล่สังหารสมาชิกโอเวอร์เกียร์ทีละคนสองคน

    "ฮะฮะ!  วะฮ่าฮ่า!  ต้องอย่างนั้น!  จอมอสูรไม่มีทางแพ้มนุษย์อยู่แล้ว!"

    'ใช่แล้วบีเลียล  อย่าได้ลืมเจตนาที่ฉันอัญเชิญแกออกมาเด็ดขาด  แกต้องปกป้องอาณาจักรแห่งนี้จากผู้รุกราน  และทำให้มันกลายเป็นอาณาจักรอันดับหนึ่งของทวีปตะวันตก!'
    
    แววตาของอัสลันไม่ปรกติอีกต่อไป  มันกำลังส่งเสียงเชียร์จอมอสูรด้วยสีหน้าปลื้มปีติ  
    ชักสเล่ย์ได้แต่ถอนหายใจกับภาพตรงหน้า

    'กษัตริย์ไม่เหมือนก่อนอีกแล้ว'

    อันที่จริง  อัสลันก็มิใช่กษัตริย์ที่ถูกต้องมาตั้งแต่ต้น
    มันเคยก่อบาปมหันต์ขึ้นในอดีต  ถึงบาปครั้งนั้นยากจะได้รับการอภัย  แต่สายเลือดอีเทอนัลคือของจริง  มันมีคุณสมบัติสืบบัลลังก์เป็นรองเพียงเร็น  
    ทว่า  ตอนนี้ไม่ใช่อีกแล้ว   อัสลันกลายเป็นคนเสียสติโดยสมบูรณ์

    '...จบสิ้นแล้วสินะ'

    ชักสเล่ย์พลันตระหนักได้ว่า  หยาดเหงื่อของบรรพบุรุษรุ่นก่อนและโลหิตที่พวกเขาต้องหลั่งเพื่ออาณาจักรอีเทอนัล  ทุกสิ่งล้วนสูญเปล่า

    ***

    "น้ำตามังกรนภา!"

    ครืนนน!  เปรี้ยงง!

    พวกเขาต้องยื้อไว้จนกว่าครอเกลจะมาถึง  
    ลอเอลยกเลิกคำสั่งถอนทัพ  
    ปิอาโร่  อิสซาเบล  มาซง  และสมาชิกโอเวอร์เกียร์ทั้งหมดต่างร่วมต่อสู้  มีเพียงทหารเท่านั้นที่ถูกสั่งให้ถอยห่างออกไป  
    ลอเอลใช้หนึ่งในท่าไม้ตายของตนเพื่อแปรเปลี่ยนสภาพอากาศ  ฝนฟ้าคะนองก่อตัวมืดฟ้ามัวดิน  คลื่นความร้อนที่เกิดจากบีเลียลจึงลดทอนอานุภาพลงหลายส่วน

    "ทำฟาร์มอิสระรูปแบบที่สี่  เคลียร์หน้าดิน"

    ครืดดดด!

    ปิอาโร่กวาดคราดไปบนพื้น  ทันใดนั้น  ภาพอันน่าตกตะลึงพลันบังเกิด  
    เขาเป็นราวกับเทพแห่งเกษตรกรรม  พื้นดินในบริเวณที่บีเลียลยืนอยู่  ได้ถูกปิอาโร่ไถจนราบเรียบ  รอวันหว่านเมล็ด

    "เจ้ากำลังเล่นตลกกับเรางั้นรึ!"

    เคลียร์หน้าดินขณะต่อสู้เนี่ยนะ
    แม้แต่หนึ่งใน 33 จอมอสูรอย่างบีเลียลก็มิอาจใจเย็นการกับยั่วยุสุดหยาบคายนี้ได้
    บีเลียลเปี่ยมไปด้วยโทสะต่อปิอาโร่  เธอหมายจะดับลมหายใจของเขา  ด้วยการเสกเปลวเพลิงจำนวนมหาศาลขึ้นรอบกายตนเองอย่างฉับพลัน
    ทว่า  อิสซาเบลสบโอกาส  เธอลอบโจมตีใส่บีเลียลในขณะที่มันกำลังเผลอ
    
    "สุนัขของรีเบคก้า!  ช่างน่ารำคาญนัก!"

    บีเลียลจงเกลียดจงชังรีเบคก้า  เทพธิดาแห่งแสงมาก   เนื่องด้วยอุดมการณ์ที่ตรงข้ามของทั้งสองฝ่าย  
    เปลวเพลิงรายรอบท่อนแขนปะทะกับหอกไลฟาเอลอย่างจัง  ทันใดนั้น  บีเลียลฉวยโอกาสนี้คว้าคออิสซาเบลไว้แน่น

    หมับ!

    "อั่ก!"

    อิสซาเบลเหน็ดเหนื่อยจากการรับมือกับบีเลียลมาพักใหญ่
    เธอถูกบีเลียลคว้าคอและกระแทกลงพื้นเต็มแรง  โชคดีที่พื้นด้านล่างมิได้แข็งกระด้าง  หากแต่อ่อนนุ่ม  
    ใบหน้าอิสซาเบลเปรอะเปื้อนฝุ่นก็จริง  ทว่า  ปราศจากบาดแผลเช่นกัน

    "อิสซาเบล!"

    ดาเมี่ยนรีบใช้เวทฮีลใส่อิสซาเบล  
    อิสซาเบลดีดตัวลุกขึ้นอย่างฉับพลัน  แต่บีเลียลมิได้สนใจเธออีกแล้ว  ยามนี้  จอมอสูรลำดับ 32 ได้พุ่งผ่านฟาร์มที่ปิอาโร่กำลังเตรียมปลูกพืช

    "แค่ก!"

    สีหน้าปิอาโร่พลันมืดมนในขณะเขากำลังหว่านเมล็ด  แม้บีเลียลจะอยู่ห่างออกไปกว่าร้อยเมตร  แต่สปีดของเธอกับน่าทึ่งราวกับไม่ใช่สิ่งมีชีวิต  ขณะปิอาโร่กำลังผงะ  เงาดำด้านหลังเขาก็เริ่มเคลื่อนไหว
    เป็นเฟคเกอร์

    เคร้งง!

    เฟคเกอร์มิอาจโจมตีใส่บีเลียลก็จริง  แต่เขาปัดป้องได้
    นักลอบสังหารอันดับหนึ่งของโลกไขว้มีดด้านหน้าเพื่อต้านรับการแทงจากบีเบียล  
    นี่คือวินาทีที่มีดซึ่งใช้สังหารผู้คนมานับไม่ถ้วน  ถูกนำมาเป็นอาวุธป้องกันตัว

[ การป้องกันสมบูรณ์แบบของท่านล้มเหลว ]
[ ท่านได้รับความเสียหาย 9,830 หน่วย ]
[ ท่านอยู่ใกล้กับบีเลียลเกินไป  ท่านสูญเสียพลังชีวิต 500 หน่วยจากคลื่นความร้อน  และ 2,500 จากเปลวเพลิงเผาไหม้ ]

    "แค่ก!"

    เฟคเกอร์สั่นระริก
    มีปีศาจที่แข็งแกร่งระดับนี้อยู่ในซาทิสฟายด้วยหรือ  เขาจ้องมองบีเลียลอย่างไม่เชื่อสายตา

    'มนุษย์ธรรมดาตามความเร็วเราทันได้ยังไง'

    ใช่แล้ว  สปีดและฝีมือควบคุมของเฟคเกอร์  แม้แต่จอมอสูรยังให้การยอมรับ  
    ทว่าสิ่งนี้ก็มิได้พลิกผันผลของสงคราม  มิได้สลักสำคัญใดกับบีเลียล  
    แม้ในอนาคต  เฟคเกอร์อาจมีพลังคุกคามจอมอสูรหากเขากลายเป็นคลาสระดับสี่หรือห้า  แต่ไม่ใช่กับตอนนี้  ไม่ใช่กับนักลอบสังหารระดับสาม

    พรึ่บ!

    เปลวเพลิงพวยพุ่งออกจากฝ่ามือบีเลียล  เสียบทะลุหน้าอกเฟคเกอร์อย่างไร้ความปราณี  
    สุดยอดนักลอบสังหารของโลกกลายเป็นแสงสีเทาในพริบตา

    "เฟคเกอร์!"

    ยอดขุนพลที่กวาดล้างกิลด์ไอซ์ฟลาเวอร์ได้ด้วยตัวตนเดียว
    เขาสิ้นชีพง่ายดายเช่นนี้เชียวหรือ  ลอเอลและสมาชิกโอเวอร์เกียร์ต่างแสดงสีหน้าตกตะลึงราวกับเห็นผี  

    "ทำฟาร์มอิสระรูปแบบที่หนึ่ง  หว่านเมล็ด"

    ซ่าาาา

    ขอบคุณการเสียสละของเฟคเกอร์  ปิอาโร่มีเวลามากพอสำหรับหว่านเมล็ดตามที่ตั้งใจ

    "เจ้าจบสิ้นแต่เพียงเท่านี้...!"

    ชาวนาปริศนาอาแต่ทำสิ่งเดิมซ้ำไปมา  
    เขาคิดทำให้จอมอสูรกลายเป็นตัวตลกงั้นหรือ
    บีเลียลโกรธแค้นผู้ที่พรากแขนของเธอไปหนึ่งข้างอย่างมาก  เธอเร่งสปีดสูงสุดและพุ่งใส่ปิอาโร่ด้วยเปลวเพลิงที่ลุกโชนรอบท่อนแขน

    แต่สมาชิกโอเวอร์เกียร์ที่เหลือ  ทุกคนต่างไม่ยอมให้การตายของเฟคเกอร์สูญเปล่า  พวกเขากรูเข้ามาขวางบีเลียลไว้มิให้เข้าถึงตัวปิอาโร่ได้  หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ  โล่มนุษย์
    นี่เป็นหน้าที่ของสมาชิกโอเวอร์เกียร์ทุกคน

    "อ๊ากกกก!"

    ผู้เล่นกว่าสิบคนสิ้นชีวิตในพริบตาเพราะรับการโจมตีแทนปิอาโร่

    "ทำฟาร์มอิสระรูปแบบที่สอง  เร่งโต"

    ปิอาโร่เริ่มแสดงสีหน้าเจ็บแค้น  เขารีบลงมือทำบางสิ่งกับบีเลียล
    ทันใดนั้น...

    ครืนนนนนนน!

    เมล็ดพันธุ์นับร้อยได้เจริญเติบโตกลายเป็นต้นไม้
    พวกมันมิใช่ต้นไม้ธรรมดา  แต่เป็นไม้ใหญ่อายุยืนหลายร้อยปี  ธรรมชาติกลายเป็นคุกพันธนาการที่กักขังบีเลียลมิให้ขยับเขยื้อน

    'ปลูกต้นไม้ได้ในพริบตา!'

    แม้แต่เผ่าพันธุ์เอลฟ์ยังมิอาจทำเช่นนี้ได้  เธอยอมรับปิอาโร่จากใจจริง
    แต่แล้วยังไงล่ะ  บีเลียลกลับมองเป็นการกระทำที่สูญเปล่า  กล้ากักขังเธอที่เป็นราชินีแห่งไฟด้วยท่อนไม้เนี่ยนะ  เสียสติไปแล้วรึไง

    "แค่เผาให้สิ้นซากก็พอ!"

    พรึบ!

    บีเลียลเสกเปลวเพลิงอันร้อนระอุรอบกายโดยหวังจะเผาท่อนไม้กลายเป็นขี้เถ้า
    ทว่า  มาซงกลับเร็วกว่าเธอหนึ่งก้าว

    "ของจริงอยู่ทางนี้!"

    ในฐานะกษัตริย์เผ่าวารี  มาซงคือผู้เชียวชาญเวทมนตร์วารีตัวจริง

    ซ่าาา!

    ประหนึ่งมังกรวารีทะยานฟ้า  เสาวารีขนาดยักษ์พวยพุ่งจากพื้นดินและล้อมบีเลียลไว้ทุกทิศทาง

[ เปลวเพลิงรอบกายจอมอสูรลำดับ 32 'บีเลียล' ถูกสะกดไว้ชั่วคราว ]
[ ท่านเป็นอิสระจากคลื่นความร้อน ]

    มาซง  เขาคือตัวตนที่ยืนบนจุดสูงสุดของเผ่าวารี  
    บัดนี้เอาชนะความเศร้าโศกที่เสียบุตรสาวได้แล้ว  พลังที่แท้จริงจึงเก่งกาจไม่แพ้ปิอาโร่เลยทีเดียว  แต่งั่นอยู่ในเงื่อนไขว่า  สนามรบคือใต้ทะเลลึก 
    ถึงกระนั้น  บนบกก็ใช่ว่าจะไร้ฝีมือ

    "ตอนนี้แหละปิอาโร่!"

    "ได้!"

    ขณะบีเลียลถูกล้อมด้วยเสาวารีขนาดยักษ์

    "ความตายที่ถูกลิขิต"

    ปิอาโร่ฉวยโอกาสสุดล้ำค่าเพื่อใช้ทักษะเป้าหมายเดียวที่มีพลังทำลายมหาศาล  
    คราดเล็กในมือเสียบใส่หน้าผากบีเลียลอย่างจัง
    
    ฉึก!

    "...!"

    ความตายที่ถูกลิขิตคือทักษะสุดโกง  เป้าหมายที่ถูกโจมตีจะเสียชีวิต 100%
    แต่แน่นอนว่าทักษะนี้ไม่ส่งผลกับมอนสเตอร์ประเภทบอส  บอสพิเศษมิใช่ตัวตนที่จะตายในพริบตาได้  
    ทว่า  ความเสียหายที่เกิดขึ้น  เรียกได้ว่าทรงพลังยากจะหาสิ่งใดเทียบเคียง

    "กะ...!  กรี๊ดดดดดดดดดด!"

    บีเลียลมิอาจอดกลั้นความเจ็บปวด  เธอปลดปล่อยเสียงกรีดร้องอันโหยหวนดังก้องไปทั่วไรน์ฮาร์ท  เป็นท่าทีทุกข์ทรมาณแตกต่างจากตอนเสียแขนโดยสิ้นเชิง

    『 ... 』
    
    === ...

    ทั้งผู้บรรยายและผู้ชมทางบ้านต่างเงียบงันเป็นเป่าสาก

    จอมอสูร  
    มอนสเตอร์บอสที่ว่ากันว่า  ล่ายากที่สุดในเนื้องเรื่องซาทิสฟาย...

    ===  นี่เป็นวิดีโอโปรโมทการเกษตรรึไง

    ===  การทำฟาร์มก็ไม่เลวเหมือนกันนะ

    ===  หาซื้อคราดเล็กได้จากไหนบ้าง

    หากปิอาโร่ได้ยินคงดีใจ
    ผู้ชมทางบ้านจำนวนมากต่างสนใจการทำฟาร์มทันที  
    นี่คือหนึ่งในความน่าหลงไหลของผู้เป็นตำนาน  
    นี่คือปิอาโร่  ชายที่บุกเบิกตำนานเส้นทางใหม่ขึ้น  ปิอาโร่คือคนพิเศษ

    ประธานบริษัท S.A กรุ๊ป  ลิมชอลโฮ  เขากำลังสนใจในตัวปิอาโร่

    "เราผู้นี้...!  กล้าทำเราผู้นี้บาดเจ็บซ้ำสอง!"

    บีเลียลกุมหน้าผากในจุดที่ถูกปิอาโร่แทงด้วยสีหน้าเจ็บปวด  
    จากนั้น  เธอระเบิดพลังอสูรปริมาณมหาศาลออกไปทุกทิศทางในพริบตา  ทั้งเสาวารี  ทั้งคุกต้นไม้ใหญ่  ทุกสิ่งอันตรธานหายไปราวกับไม่เคยมีอยู่
    ในที่สุด  บีเลียลก็ตระหนักถึงตัวตนของปิอาโร่

    "เราเข้าใจแล้ว...  เจ้าคือตำนานสินะ"

    อริยดาบมุลเลอร์  ตัวตนพิเศษที่ก้าวข้ามขีดจำกัดของมนุษย์และผนึกอสูรไปแล้วหลายตน

    "เจ้าคือมุลเลอร์ที่ถือกำเนิดใหม่งั้นรึ!"

    "ไม่เลย  ฉันคือชาวนา  มิใช่มุลเลอร์"

    "หุบปาก!"
    บีเลียลรู้ดีว่าตำนานของโลกมนุษย์ไม่มีแค่คนเดียว  แต่เธอไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีตำนานที่เป็นชาวนา  
    หมอนี่ต้องไม่ใช่ชาวนาแน่
    "เลิกล้อเราเล่นได้แล้ว!"  
    
    "..."
    
    นับแต่นี้ไป  เธอจะไม่ประมาทอีก  พลังทั้งหมดที่มีจะถูกใช้กับมนุษย์ต่ำต้อยตรงหน้า!  
    บีเลียลเข้าโหมดเอาจริงเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่เริ่มสู้

    "อัญเชิญขุมนรกชั้นที่ 32!"

    ครืนนนนนนนน!

    ผืนดินด้านล่างบีเลียลพลันแยกออกเป็นสองซีก  ความมืดมิดไร้ก้นบึงได้เข้ามาแทนที่

    "เราจะฉีกเจ้าเป็นชิ้นๆ!"

    บีเลียลแสยะยิ้มอย่างพึงพอใจเมื่อบรรยากาศรอบตัวเปลี่ยนไป

    ชิ้ง~!

    บริเวณโดยรอบทั้งหมดถูกความมืดมิดกลืนกิน

[ ขุมนรกชั้น 32 ปรากฏ ]
[ พลังโจมตีของทักษะและเวทมนตร์ลดลง 20%  ทักษะจะร่ายได้ช้าลง 50% ]
[ พลังชีวิตและมานาไม่ฟื้นฟูตามธรรมชาติ ]
[ ค่าเรี่ยวแรงลดลงเร็วกว่าปรกติ ]
[ มิอาจใช้งานโพชั่นได้ในสถานที่แห่งนี้ ]
[ สิ่งมีชีวิตจากขุมนรกชั้น 32 เริ่มปรากฏกาย! ]

    "อา..."

    สมาชิกโอเวอร์เกียร์ต่างพากันสิ้นหวัง  สีหน้าของปิอาโร่ตึงเครียดหนัก  
    ซัคคิวบัสใบหน้างดงามหลายร้อยตนกำลังล่องลอยอยู่กลางอากาศ

    『 ป--เป็นไปไม่ได้... 』

    『 จอมอสูรที่แม้แต่ระดับขุนพลของโอเวอร์เกียร์ยังสิ้นหวัง… แล้วจะมีผู้เล่นกลุ่มใดในโลกสามารถสังหารมันได้อีก  เห็นทีว่า  ทวีปตะวันตกคงเผชิญกับหายนะไปอีกพักใหญ่  ผู้เล่นจำนวนมากคงมีอิสระในซาทิสฟายน้อยลง 』

    『 นอกเสียจากจักรวรรดิซาฮารันขนกองทัพหลวงเต็มอันตราศึกมาปราบด้วยตนเอง  มนุษยชาติคงต้องใช้ชีวิตอยู่กับความหวาดกลัวไปอีกนาน 』
    
    บรรยากาศทั่วโลกต่างหดหู่  มิใช่คนหรือสองคนที่ได้รับผลกระทบจากการปรากฏกายของบีเลียล  ไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่า  จะเกิดหายนะใดจากจอมอสูรตนนี้อีกบ้าง
    
    แต่ทันใดนั้น  แสงคมดาบสว่างจ้าเส้นหนึ่งได้ตัดผ่าลงมาจากฟ้องฟ้าเป็นทางยาว  
    ราวกับจะผ่าท้องฟ้าให้ขาดออกเป็นสองซีก  บรรดาซัคคิวบัสที่ก่อปัญหาให้สมาชิกโอเวอร์เกียร์พลันถูกฟันขาดเป็นสองท่อน

    "ขอโทษที่มาสาย"

    ฟ้าเหนือฟ้า
    อริยะดาบครอเกลปรากฏกาย

• Next
• Previous